Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "solicitude" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    A hospitalidade como “solicitude”: valor e sentido das tarefas segundo Ricoeur
    Autorzy:
    Meneses, Ramiro Délio Borges de
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2157552.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Opis:
    Ricoeur focuses your attention about hospitality according the human diligence. But in this way there are so many subjects to the moral and ethics differences by the way in the self respect, from the Kantian thinking to the New Testament positions . Meanwhile. I thing so that Ricoeur has formulated a new concept to hospitality. Therefore the hospitality is the solicitude of tasks step by step with the Other priority.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2014, 3(15); 17-24
    1898-0171
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Troska biskupa diecezjalnego o godziwe utrzymanie duchownych
    The Solicitude of the Diocesan Bishop for the Adequate Means of Livelihood of Clergy
    La sollicitude d’évêque diocésain pour procurer l’honnête subsistance du clergé
    Autorzy:
    Lewandowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917620.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    odpowiednie wynagrodzenie
    prezbiterzy
    zabezpieczenie socjalne
    specjalna instytucja
    potrzeby Kościoła
    Opis:
    Prawo do godziwego wynagrodzenia bez wątpienia uznać należy za jedno z najbardziej podstawowych praw przysługujących człowiekowi. Prawo to przynależy zatem także duchownym, czego potwierdzeniem są dyspozycje ustawodawcy kodeksowego zawarte w: kan. 384 (godziwe utrzymanie) i kan. 281 § 1 (odpowiednie wynagrodzenie). Godziwe utrzymanie powinno pozwolić duchownym zaspokoić potrzeby własnego życia, bronić koniecznej wolności apostolskiej oraz dawać możliwość wspomagania potrzebujących. Podmiotami zobligowanymi do troski o godziwe utrzymanie duchownych są biskupi diecezjalni. Podmiotami uprawnionymi zaś są wszyscy duchowni, nie wykluczając także diakonów stałych, którzy całkowicie oddali się kościelnej posłudze, a nie posiadają stałego wynagrodzenia z racji świeckiego zawodu. Biskup diecezjalny jest głównym zarządcą majątku kościelnego w Kościele partykularnym. Wyposażony przez ustawodawcę kodeksowego w szerokie kompetencje dla dobrego i sprawnego zarządu tym majątkiem, posiada odpowiednie i wystarczające narzędzia pozwalające sprostać obowiązkowi troski o godziwe utrzymanie duchownych. Zobowiązanie to wypełnia przypominając wiernym o obowiązku zaradzenia potrzebom Kościoła i w odpowiedni sposób domagając się jego wykonania (kan. 1261 § 2). Pomoc w realizacji analizowanego zobowiązania stanowi także specjalna instytucja gromadząca dobra i ofiary przeznaczone na utrzymanie duchownych, którzy pełnią służbę dla dobra Kościoła partykularnego, chyba że inaczej temu zaradzono (kan. 1274 § 1).
    The right to equitable remuneration should undoubtedly be regarded as one of the most basic rights of man. This right belongs, therefore, also to the clergy as evidenced by the code legislator dispositions contained in can. 384 – adequate means of livelihood, and can. 281 § 1 – fitting remuneration. A decent living for the clergy should be such that it provides for the necessities of their life, is adequate to apostolic liberty and provides an opportunity to assist the needy. The entities obliged to care for the proper support of priests are the diocesan bishops. The eligible entities are all ministers, not excluding permanent deacons who dedicate themselves full-time to ecclesiastical ministry and do not receive remuneration by reason of a secular profession. The diocesan bishop is the main administrator of church property in the particular Church. Equipped by the code legislature with extensive powers for the good and efficient management of this property, he has sufficient and appropriate tools to meet the obligation of caring for the proper support of the clergy. This commitment he fulfills by reminding the faithful of the obligation to address the needs of the Church and by seeking the proper execution of this obligation (can. 1261 § 2). The implementation of this commitment is also assisted by a special fund which collects offerings and temporal goods for the purpose of providing for the support of the clergy who serve the particular Church, or unless they are otherwise catered for (can. 1274 § 1).
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 53-76
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dobro i piękno - miejsca przyjazne człowiekowi w miastach modernizmu po 1945: idee, projekty, realizacje
    Well-being and beauty - people friendly places in the modernist cities after 1945: ideas, projects, implementations
    Autorzy:
    Kosiński, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/369985.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    troska
    opieka
    gentryfikacja
    innowacja
    kreacja
    przyszłość
    solicitude
    care
    gentrification
    innovation
    creation
    future
    Opis:
    Przez 70 lat od zakończenia drugiej wojny światowej zaistniały w światowej architekturze i urbanistyce dwa etapy modernizmu, określane umownie na Zachodzie jako Modernizm 2 oraz 3. Były przedzielone tak zwanym późnym modernizmem, kontrkulturą 1968 roku oraz postmodernizmem. Zaistniała w tych okresach dehumanizacja miast, a następnie pojawiły się próby ich ponownej humanizacji. Dobro i piękno miast stanowi w tej sytuacji zagadnienie najwyższej wagi.
    Throughout the 70 years since the end of World War II there were two stages of modernism in the global architecture and urbanism. In the West conventionally known as Modernism 2 and 3. They were separated by the so-called late modernism, counterculture of 1968, and postmodernism. During these periods the dehumanization of cities occurred and then there were attempts to re-humanize them. In this situation well-being and beauty of cities is the issue of the utmost importance.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2013, 20; 35-94
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od „tragicznego” do „terapeutycznego” wymiaru filozoficznego etosu. Koncepcja filozofii w De consolatione Boecjusza
    From “tragic” to “therapeutic” dimension of philosophical ethos. Conception of philosophy in Boethius’s De consolatione
    Autorzy:
    Subczak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426523.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Boethius
    philosophy as a way of life
    solicitude for the soul
    tragedy
    therapy
    consolation
    philosophical ethos
    Opis:
    The aim of this paper is to present metaphilosophical issues in Boethius’s De consolatione. His work takes up and continues the discussion of some ways of understanding philosophy and dimensions of philosophy, the sources of which are in the ancient tradition. In this paper I am going to point out that for Boethius philosophy is an art and a way of life. Having made this assumption, two other aspects of philosophy can be considered – the “tragic” and the “therapeutic” ones. While philosophical therapy has been frequently discussed by scholars as a dimension of Boethius’s “love of wisdom”, the “tragic” and “the way of life” aspects have not been rightly appreciated in their unity. The close relationship of these ways of understanding philosophy is evidenced by the fact, that their presentation in Boethius’s work takes the form of the sequence of events. At first we can see philosophy as a way of life, next there is a tragic end, and finally we can see philosophical therapy as a reaction to the tragedy. This paper aims at resolving the problem of philosophical ethos which combines the multidimensional approach to philosophy and makes the drama of “the way of life” so closely linked to the need of consolation.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2014, 1(36); 111-128
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies