Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "slawistyka." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Slawistyka Lubelska – głos w dyskusji w związku z artykułem prof. Michała Łesiowa Rozwój językoznawstwa slawistycznego w Lublinie
Autorzy:
Czyżewski, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123344.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1998, 45-46, 7; 191-194
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michaił Robinson, Losy elity akademickiej. Rosyjska slawistyka od 1917 do początku lat 30., przeł. M. Skarżyński, Warszawa 2014
Autorzy:
Sobol, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879803.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 269-273
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkolonializm w konflikcie
Postcolonialism in Conflict
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135657.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
postdependence
Polish literature
Sarmatism
migration
Slavic studies
postkolonializm
postzależność
polska literatura
sarmatyzm
migracja
slawistyka
Opis:
W artykule analizuję koncepcję postkolonializmu w konflikcie, zaproponowaną w pracy Polska literatura postkolonialna. Od sarmatyzmu do migracji poakcesyjnej (2020) Dirka Uffelmanna. Nawiązując do najważniejszych prac badaczy polskich (Hanny Gosk, Doroty Kołodziejczyk, Magorzaty Zduniak-Wiktorowicz, Ryszarda Nycza), staram się pokazać założenia myśli niemieckiego slawisty, a także zrozumieć pozycję, jaką chce zająć tą pracą wśród innych badaczy postzależności kultury polskiej. W tym celu śledzę historycznoliteracki porządek przyjęty przez Uffelmanna w książce, próbuję także opisać jego poszczególne części. Szczególną uwagę zwracam na pojęcia samoorientalizacji, autoindianizacji oraz autoproletaryzacji, za pośrednictwem których autor ujmuje literaturę XIX, XX i XXI wieku (m.in. Henryka Sienkiewicza czy migrantów poakcesyjnych) w dychotomię ofiara – kolonizator. Pułapki tej dychotomii i sposób jej omijania bądź zaostrzania w dyskursie akademickim polskich badaczy postzależności omawiam w ostatniej części artykułu.    
In this article, I analyze the concept of postcolonialism in conflict, proposed in the work entitled Polish Post-Colonial Literature. From Sarmatism to Post-Accession Migration (2020) by Dirk Uffelmann. Referring to the most important works of Polish researchers (Hanna Gosk, Dorota Kołodziejczyk, Magorzata Zduniak-Wiktorowicz, Ryszard Nycz), I try to show the assumptions of the German Slavicist, as well as understand the position that this work wants to take among other researchers of the postdependence of Polish culture. To this end, I follow the historical and literary order adopted by Uffelmann in the book, I also try to describe its individual parts. I pay particular attention to the concepts of self-orientalization, autoindianization and auto-proletarianization, through which the author presents the literature of the 19th, 20th and 21st centuries (including Henryk Sienkiewicz or postaccession migrants) in the victim-colonizer dichotomy. The traps of this dichotomy and the way of avoiding or tightening it in the academic discourse of Polish researchers of postdependence are discussed in the last part of the article.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 463-476
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sufiksalne rzeczownikowe derywaty augmentatywne w serbskiej leksyce potocznej
Autorzy:
Bońkowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681585.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
linguistics, Slavic studies, Serbian augmentative nouns, word formation, suffixes
językoznawstwo, slawistyka, serbskie augmentatywy rzeczownikowe, leksyka potoczna, sufiksy
Opis:
The article discusses Serbian augmentative nouns. It presents common suffixes forming the beads, typical for Serbian common lexis, revealed through contemporary examples in whole phrases and sentences. The analysis shows that contemporary Serbian vocabulary is characterised by a multitude of suffixes forming augmentation.
Artykuł dotyczy serbskich augmentatywów rzeczownikowych. W opracowaniu poddano analizie typowe dla serbskiej leksyki potocznej sufiksy tworzące zgrubienia. Artykuł zawiera także współczesne przykłady ich użycia w zdaniu. Przeprowadzona analiza wykazała, że współczesne serbskie słownictwo potoczne cechuje mnogość występowania sufiksów służących do tworzenia augmentatywów.
Źródło:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2017, 6
2449-8297
Pojawia się w:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światowa slawistyka w Warszawie. Sprawozdanie z konferencji
World Slavic studies in Warsaw. Conference report
Autorzy:
Jawor, Anna
Dołowy-Rybińska, Nicole
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645293.pdf
Data publikacji:
2015-06-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
young Slavists
identity
research
conference
Slavic languages
młodzi slawiści
tożsamość
badania
konferencja
języki słowiańskie
Opis:
The text is a report from the international conference, ‘The Identity of the Slavs past and present: language, culture, literature in young Slavists’ research’ (May 2014). The conference was organized by the Institute of Slavic Studies, the Polish Academy of Sciences, the Institute of Western and Southern Slavic Studies, Warsaw University and the Slavic Foundation. The aim of the conference was to confront the research carried out by young researchers from Poland and Slavic countries with those conducted by their colleagues from Western Europe. These researches were compared with the Slavic studies carried out in the world.
Tekst jest sprawozdaniem z międzynarodowej konferencji naukowej „Tożsamość Słowian dawniej i dziś: język, kultura, literatura w badaniach młodych slawistów” (maj 2014). Konferencja została zorganizowana przez Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego i Fundację Slawistyczną. Jej celem było skonfrontowanie badań prowadzonych przez młodych naukowców z Polski i krajów słowiańskich z badaniami prowadzonymi przez ich kolegów z krajów Europy Zachodniej oraz porównanie ich z dominującymi tendencjami slawistyk światowych.
Źródło:
Adeptus; 2015, 5; 80-82
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Jakobson and American Slavic Studies: The First Postwar Decade
Autorzy:
Baran, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754103.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Roman Jakobson
Michael Karpovich
Edward J. Simmons
studia slawistyczne
slawistyka
Committee for Advanced Slavic Cultural Studies
Uniwersytet Columbia
Uniwersytet Harvarda
Slavic studies
Slavistics
Columbia University
Harvard University
Opis:
Scholars who have assessed Roman Jakobson’s legacy have concentrated on his contributions to various scientific disciplines, while those who knew him, who had been his students or his colleagues, have written about his rhetorical virtuosity, his impact as a lecturer. The present article focuses on a little-studied aspect of his professional biography: the ways in which, during the period mid-1940s to mid-1950s, the émigré scholar carried out an ambitious project to develop Slavic studies (Slavistics, slavistika) as a discipline in the United States. Jakobson’s institution-building activities, conceptualized while he was teaching at Columbia University, were implemented following his move in 1949 to the new Slavic Department at Harvard University. A private group, the Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, with which he was closely connected, played a significant role in supporting the Harvard program, and, more broadly, helping develop American Slavistics as a discipline.
Roman Jakobson i amerykańskie studia slawistyczne: pierwsza dekada powojenna Uczeni, którzy oceniali spuściznę Romana Jakobsona, koncentrowali się na jego wkładzie w różne dyscypliny naukowe, natomiast ci, którzy go znali, którzy byli jego studentami lub współpracownikami, pisali o jego retorycznej wirtuozerii i wpływie jako wykładowcy. W niniejszym artykule skupiono się na mało zbadanym aspekcie jego biografii zawodowej: sposobach, jakimi w okresie od połowy lat czterdziestych do połowy lat pięćdziesiątych emigracyjny uczony realizował ambitny projekt rozwoju slawistyki jako dyscypliny w Stanach Zjednoczonych. Działalność Jakobsona w zakresie budowania instytucji, obmyślana w okresie pracy na Uniwersytecie Columbia, została rozpoczęta po jego przeprowadzce w 1949 r. na Uniwersytet Harvarda do nowego Wydziału Slawistycznego. Prywatna grupa, Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, z którą uczony był blisko związany, odegrała znaczącą rolę we wspieraniu programu Harvardu, a szerzej – w rozwoju amerykańskiej slawistyki jako dyscypliny
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 91-116
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osiągnięcia Ewy Rzetelskiej-Feleszko (1932-2009) w zakresie światowej slawistyki
The achievements of Ewa Rzetelska-Feleszko (1932-2009) in the scope of world of Slavonic studies
Autorzy:
Krasowska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194804.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ewa Rzetelska-Feleszko
world slavic studies
slavic linguistics
slavic onomastics
slawistyka światowa
językoznawstwo slawistyczne
słowiańska onomastyka
Opis:
Ewa Rzetelska-Feleszko (1932-2009), profesor w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Urodziła się w 1932 roku w Warszawie. Jest autorką około 340 publikacji, w tym kilku książek własnych, kilkunastu książek we współautorstwie. Była też autorką koncepcji i redaktorem naukowym dwóch syntez onomastycznych: Polskie nazwy własne. Encyklopedia (1998) i Słowiańska onomastyka. Encyklopedia, 1.1 i 2 (2002, 2003), a także redaktorem kilku książek. Ponadto była członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji naukowych, np. International Committee (Council) of Onomastic Sciences - ICOS, International Society for Dialectology and Geolinguistic. W niektórych gremiach polskich pełniła funkcje przewodniczącej lub członka prezydium. Prowadzone badania naukowe: dialektologia, onomastyka oraz historia języka polskiego i języków zachodniosłowiańskich, w tym zwłaszcza łużyckiego, kaszubszczyzny, dialektów pomorskich; wielokierunkowe badania onomastyczne dotyczące wielu kategorii nazewniczych i różnej problematyki: teoretycznej, strukturalnej, kulturowej; problematyka mniejszości narodowych i etnicznych; przewodniki językoznawcze - polonistyczny i slawistyczny. Była ekspertem i recenzentem w Komisjach (m.in. Komisja Ustalania Nazw Miejscowych i Obiektów Fizjograficznych - KUNMiOF), recenzentem w przewodach doktorskich, habilitacyjnych i do tytułu profesora. Brała udział (z referatami) w około 30 kongresach i konferencjach międzynarodowych, ponadto w wielu konferencjach krajowych.
Ewa Rzetelska-Feleszko (1932-2009), Professor at the Institute of Slavic Studies of the Polish Academy of Sciences in Warsaw. She was born in 1932 in Warsaw. She is the author of approximately 340 publications, including several books of her own and several as co-author. She was also the author of the concept and scientific editor of two onomastic synthesis: Polish propernames. Encyclopedia (1998) and Slavonic onomastics. Encyclopedia, vol. 1 and 2 (2002, 2003), and editor of several books. In addition, she was a member of national and international scientific organizations, such as The International Committee of Onomastic Sciences - ICOS, the International Society for Dialectology and  Geo-linguistic. In certain Polish committees she acted as president or a member of the presidium. Ongoing scientific research: dialectology, onomastics and the history of the Polish language and western-Slavic languages, and in particular the tużyce, Kaszuby and Pomorze dialects; multi-directional onomastic research concerning multiple categories of naming and different issues: theoretical, structural, cultural; the issues of national and ethnic minorities; manuals of linguistic-polish and Slavonic philology. She was an expert and a reviewer in Committees (among others The Commission of Determining Local and Physio-graphic Names - KUNMiOF), reviewer, in doctoral, habilitations and Professor proceedings. She participated (with lectures) in about 30 congresses and international conferences, and in many national conferences.
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2011, 2, 38; 26-34
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cezaria Anna Baudouin de Courtenay- -Vasmer-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowa (1885-1967)
Cezaria Anna Baudouin de Courtenay-Vasmer-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowa (1885-1967)
Autorzy:
Zamojska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194800.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Cezaria Anna Baudouin de Courtenay
Jan Baudouin de Courtenay
Stefan Ehrenkreutz
Janusz Jędrzejewicz
Max Vasmer
ethnography
ethnology
slavonic studies.
Maksymilian Vasmer
etnografia
etnologia
slawistyka.
Opis:
Cezaria Baudouin de Courtenay-Jędrzejewiczowa (1885-1967) należała do wąskiego grona kobiet naukowców czynnych w okresie międzywojennym. Na jej sukces złożyły się nie tylko wrodzone zdolności, wytrwałość i talent organizacyjny, ale i wiele korzystnych zbiegów okoliczności. Córka wybitnego językoznawcy, Jana Baudouina de Courtenay, z domu wyniosła niemały kapitał intelektualny, ale i wsparcie rodziny dla swych naukowych ambicji. Dzięki temu wsparciu - i wyjątkowym okolicznościom politycznej odwilży w Rosji po 1905 roku - zdołała ukończyć studia wyższe na Uniwersytecie Petersburskim. Jej zainteresowania pozostawały wówczas pod silnym wpływem osobowości ojca i ogniskowały się wokół kwestii językoznawczych - chociaż szybko poza zjawiskami językowymi zaczęła dostrzegać kulturowe, kierując swą uwagę na problematykę antropologiczną. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka łaciny w gimnazjach żeńskich w Warszawie, jednak przeprowadzka do Wilna otworzyła przed nią możliwości pracy jako wykładowca akademicki - co udało się osiągnąć dzięki habilitacji na Uniwersytecie Warszawskim w 1922 roku. W latach następnych, najpierw jako zastępca profesora, a od 1929 roku profesor nadzwyczajny etnologii i etnografii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, zorganizowała wileński ośrodek etnograficzny, nawiązała liczne więzi z lokalnymi stowarzyszeniami wspierającymi przemysł ludowy, stworzyła Muzeum Etnograficzne i rozpoczęła systematyczne badania terenowe miejscowego folkloru. W 1934 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie uzyskała nominację na profesora zwyczajnego etnografii Polski Uniwersytetu Warszawskiego. Również Warszawa zawdzięcza jej zorganizowanie i ożywienie działalności tutejszej Katedry Etnografii, wyodrębnienie ze zbiorów państwowych Muzeum Etnograficznego, wykształcenie grona oddanych i utalentowanych uczniów. Po wybuchu drugiej wojny światowej Cezaria Baudouin de Courtenay przez Rumunię wyjechała na Bliski Wschód, gdzie prowadziła badania naukowe i uczestniczyła czynnie w tworzeniu polskich instytucji naukowych: Towarzystwa Studiów Iranistycznych w Teheranie, Biura Studiów Bliskiego i Środkowego Wschodu, Polskiego Humanistycznego Instytutu Naukowego w Jerozolimie. Po wojnie osiadła w Anglii, gdzie działała m.in. w Polskim Towarzystwie Naukowym na Obczyźnie i Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie, którego rektorem była od 1958 roku.  Wiele komentarzy wzbudzało jej życie prywatne: trzykrotna mężatka w czasach, gdy rozwody były z trudem akceptowane społecznie, za każdym razem wybierała mężczyzn nieprzeciętnych: jej pierwszym mężem był Maksymilian Vasmer, kolega ze studiów w Petersburgu, a w przyszłości profesor w Berlinie i gwiazda światowej slawistyki, drugim - Stefan Ehrenkreutz, działacz PPS, a następnie profesor dawnego prawa litewskiego na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i ostatni tegoż Uniwersytetu rektor, trzecim - Janusz Jędrzejewicz, działacz PPS i POW, współpracownik Józefa Piłsudskiego, minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i premier RP Nieżyczliwi twierdzili, że pozycja zwłaszcza ostatniego małżonka nie pozostawała bez wpływu na naukową karierę Cezarii Baudouin de Courtenay. W takich sytuacjach zwykle odwołujemy się do wyroku upływającego czasu: w wypadku naszej bohaterki wypada on chyba korzystnie dla niej: jej prace są nadal wznawiane, a idee i koncepcje - wciąż żywe i cenione. Strona internetowa Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UW wita nas jej zdjęciem jako „matki założycielki”.
Cezaria Baudouin de Courtenay-Jędrzejewiczowa (1885-1967) belonged to the narrow circle of women researchers active in the interwar period. Her success was was attained not only through her inborn skills, perseverance and talent for organization, but also through many favorable coincidences. Daughter of the prominent linguist Jan Baudouin de Courtenay, she left her home with a substantial intellectual Capital, but also with her family’s support for her scientific ambitions. Thanks to this support - and the unique circumstances of the improved political situation in Russia after 1905 - she managed to complete her studies at the University of Saint Petersburg. Her interest remained highly influenced by the personality of her father and focused around the issue of linguistics - although beyond the phenomena of language she quickly started to recognize the cultural ones, directing her attention to the anthropology issues. She started her professional activity as a teacher of Latin in female secondary schools in Warsaw, however her moving to Vilnius opened possibilities for her working as an academic lecturer - what could be achieved by habilitation at the University of Warsaw in 1922. In the following years, first as Deputy Professor, and from 1929 as Assistant Professor of  Ethnology and Ethnography at the University of Stefan Batory in Vilnius, she organized an ethnographic center in Vilnius, established numerous relationships with local associations supporting the folk industry, created a Museum of Ethnography and began systematic field studies of the local folklor. In 1934 she moved to Warsaw, where she received a nomination for Professor of Polish ethnography at the University of Warsaw. Warsaw also owes her the organization and the revitalization of the ethnography department, the extracting from the collections of the State Museum of Ethnography, the education of a group of dedicated and talented students. After the outbreak of the second world war, Cezaria Baudouin de Courtenay flew through Romania to the Middle East, where she conducted research and participated actively in the creation of Polish scientific institutions: the Iranistic Studies Society in Tehran, the Office of Middle and the Middle East Studies, the Polish Humanist Institute of Science in Jerusalem. After the war, she settled in England, where she acted, among others, in the Polish Scientific Organization Abroad and the Polish Abroad University, where as from 1958 she was the Rector. Her private life raised many comments: married three times at a time when divorce was barely acceptable socially, every time she chose distinguished men: her first husband was Maximilian Vasmer, a classmate from her studies in St Petersburg, and in the futurę, Professor in Berlin and the star of world Slavonics, the second - Stefan Ehrenkreutz, activist of the Polish Socialist Party, and afterward Professor of the Old Lithuanian Law at the University of Stefan Batory in Vilnius and the last Rector of this University, the third - Janusz Jędrzejewicz, activist of the Polish Socialist Party and The Polish Army Organization, a co-worker of Józef Piłsudski, the Minister of Religions and Public Education and Prime Minister. The unfriendly ones claimed that the position of the last spouse did not remain without influence on the scientific career of Cezaria Baudouin de Courtenay. In such situations, we normally appeal to the judgment of passing time: in the case of our heroine it is probably favorable for her: her work are still reissued, and her ideas and concepts are still alive and appreciated. The website of the Institute of Ethnology and Cultural Anthropology of The Warsaw University welcomes us with her photograph as the “mother founder".
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2011, 2, 38; 15-25
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z trzydziestoletniej historii Instytutu Filologii Słowiańskiej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II
From the Thirty Years History of the Institute of Slavonic Philology at the John Paul II Catholic University of Lublin
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791143.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
slawistyka
Instytut Filologii Słowiańskiej KUL
Ryszard Łużny
Slavonic studies
Institute of Slavonic Philology KUL
Opis:
Jest to okolicznościowy, z okazji jubileuszu 30-lecia, opis Instytutu Filologii Słowiańskiej KUL, dalece niepełny, uproszczony i nader subiektywny, dany jednak przez osobę, która miała zaszczyt uczestniczyć w dziele powstawania i w historii tegoż instytutu, organizowanego w całości według własnej koncepcji dydaktycznej i badawczej przez prof. Ryszarda Łużnego, i w pewien sposób miała szansę pomagać przy uruchamianiu placówki. Obecnie – po niegdysiejszej ewolucji tego ośrodka dydaktyczno-naukowego – nastąpiła inwolucja, a raczej zmiany w jego pierwotnej wersji organizacyjnej i programowej. Utworzona w roku akademickim 2017/ 2018 „Lingwistyka stosowana” to zupełnie inny, autonomiczny byt dydaktyczny, któremu należy życzyć pomyślnego rozwoju i otwarcia nowej pozytywnej karty w historii dydaktyki i badań naukowych. Autorka zwraca uwagę na kilka istotnych znakowych kwestii w opisie 30-letniej historii Instytutu Filologii Słowiańskiej oraz na główne kierunki uprawianych w nim badań.
This article is a commemorative description of the Institute of Slavonic Philology at the Catholic University of Lublin, on the occasion of its 30th anniversary, a description far from complete and one that is simplified and very subjective, but one given by a person who had the honour to participate in the creation and history of this institute which was organised entirely by Professor Ryszard Łużny according to his personal concepts of teaching and research, and who had the opportunity to help launch the faculty. Currently—after the previous evolution of this centre of didactics and academia—there has been somewhat of an involution, or rather changes to its organisation and programme of studies. The School of Applied Linguistics, created in the 2017/2018 academic year, is a completely different, autonomous didactic entity, which is to be wished every success with this opening up of a new chapter in the history of teaching and research.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 175-196
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O zapisach fonetycznych polskiej i słowiańskiej mowy ludowej i potocznej
Phonetic transcriptions of Polish and Slavic rural and colloquial speech.
Autorzy:
Lewaszkiewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498414.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
dialektologia
polonistyka
slawistyka, transkrypcja fonetyczna
transkrypcja uproszczona
polszczyzna kresowa
współczesna akustyka mowy
dialectology
Polish language studies
Slavic language studies
phonetic transcription
simplified transcription
Borderlands dialect
contemporary speech acoustics
Źródło:
Gwary Dziś; 2017, 9; 183-198
1898-9276
Pojawia się w:
Gwary Dziś
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura i kultura polska na niemieckich uniwersytetach: praktyki i wyzwania dydaktyczne
Polish Literature and Culture at German Universities: Educational Practices and Challenges for Teaching
Autorzy:
Bednarczuk, Monika
Rutz, Marion
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053944.pdf
Data publikacji:
2022-02-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polonistyka
literatura i kultura polska
slawistyka
Niemcy
dydaktyka uniwersytecka
wyzwania
Polish Studies
Polish Literature and Culture
Slavic Studies
Germany
teaching at university
challenges
Opis:
Artykuł proponuje bliższe spojrzenie na zakres, konteksty i metody badań nad literaturą i kulturą polską i ich nauczaniem na wybranych niemieckich uniwersytetach. Autorki, opierając się na własnych doświadczeniach dydaktycznych na kierunkach studiów licencjackich i magisterskich z komponentem polonistycznym, po pierwsze, określają specyfikę polonistycznych studiów literaturoznawczych w Niemczech na tle uwarunkowań kulturowych i polityczno-ekonomicznych. Po drugie, prezentują problematykę oraz strukturę wybranych zajęć, jakie prowadziły. Wyjaśniają powody, dla których określone teksty i ramy interpretacyjne wydały im się najbardziej odpowiednie, oraz wymieniają najważniejsze wyzwania, z jakimi mierzyć się muszą słuchacze i wykładowcy, w tym kwestie strukturalne, finansowe i kulturowe. Artykuł dowodzi, że różnice między polonistyką krajową a niemiecką mogą być inspirujące dla nich obu. Pozytywnym aspektem niemieckiego modelu jest zwłaszcza szersze, komparatystyczne (głównie, lecz nie tylko slawistyczne) spojrzenie na literaturę i kulturę polską.
The paper examines the scope, various contexts of, and approaches to Polish literature and culture at selected German universities. Drawing on their teaching experience in bachelor courses and master’s programmes that include Polish Language and Literature, the authors first outline the specificity of Polish studies in Germany against its cultural, political, and economic background. Secondly, they highlight the focus and structure of selected courses that they have taught and explain the reasons for choosing certain texts and approaches. In the next step, they identify crucial challenges faced by both the students and faculty. The paper argues that differences between Polish studies in Poland and in Germany can be stimulating for both. A particularly positive aspect of the German model is that it offers a broader, comparative (mainly, but not only, Slavic) perspective on Polish literature and culture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 55-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Slavic but not Russian: invisible and mute
Słowiański, ale nie Rosyjski: niewidzialny i milczący
Autorzy:
Thompson, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179514.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slavic Studies in America
postcolonial studies
Central and Eastern European Studies
politics of invisibility
domination of Russian and Sovietology Studies
slawistyka amerykańska
studia postkolonialn
Studia środkowo-wschodnioeuropejskie
polityka marginalizowania
dominacja studiów rosyjskich i sowietologicznych w Ameryce
Opis:
The paper argues that the non-Russian Slavic Studies at American universities exist only virtually. The number of non-Russian Slavic specialists is pitifully small and incommensurate with East Central Europe’s strategic location and cultural identity, while the generally accepted format of university hiring and firing perpetuates this state of affairs. Among characteristic instances is affirmative action concerning certain narrow areas of study, side by side with delayed action (or no action at all) in non-Germanic Central and Eastern European Studies; a pattern of not reviewing in professional journals books
Referat stawia tezę, że w slawistyce amerykańskiej (mowa nie tylko o filologii, ale również o historii, socjologii i politologii), nierosyjskie narody i państwa słowiańskie są jedynie śladowo obecne. Przejawia się to m.in. w nikłej ilości naukowców, zajmujących się niegermańską Europą Środkową i Wschodnią; administracyjnym faworyzowaniem tych naukowców, którzy zajmują się wyłącznie Rosją; ukierunkowaniem grantów i stypendiów głównie w stronę studiów rosyjskich i sowieckich; brakiem recenzji (w czołowych pismach slawistycznych) książek kluczowych dla wizerunku nierosyjskich słowiańskich narodów oraz powielaniem w dyskursie naukowym rosyjskich lub sowieckich interpretacji wydarzeń historycznych w Europie Wschodniej i Środkowej.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 9-18
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język polski oraz literatura i kultura polska na Uniwersytecie Fryburskim w Szwajcarii w latach 1980-2014
Polish Language, Literature and Culture at the University of Fribourg, Switzerland in the Years 1980-2014
Autorzy:
Kułak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886539.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Uniwersytet Fryburski w Szwajcarii
polonistyka zagraniczna
slawistyka
University of Fribourg
Switzerland
Slavonic studies
Polish language and literature abroad
Opis:
Artykuł przedstawia historię Katedry Języków i Literatur Słowiańskich na Uniwersytecie Fryburskim w Szwajcarii w latach 1980-2014. Jest opisem kształcenia polonistycznego od objęcia tej katedry przez prof. Rolpha Fiegutha do czasów obecnych. Nawiązuje i w pewnym sensie kontynuuje (choć nie tak szeroko) historię fryburskiej katedry spisaną i wydaną przez J. Starnawskiego w 1984 roku. Przywołuje osoby związane z polonistyką, pokazuje jej rozwój i dokonania. Artykuł napisany w roku obchodów 125-lecia Uniwersytetu Fryburskiego i jednocześnie rocznicy powstania Katedry Języków i Literatur Słowiańskich.
The article presents the history of the Chair of Slavic languages and literature at the University of Fribourg, Switzerland in the years 1980-2014. It describes the development of Polish studies from the time when Prof. Rolf Fieguth acceded to the chair to the present. The article refers to and in a sense continues (but without the scope) the history of the chair in Fribourg written and published by J. Starnawski in 1984. People connected with slavistics in Fribourg are evoked and its development and achievements are portrayed. The article has been written to mark the 125the Jubilee year of the University of Fribourg which marks as well the creation of the Chair of Slavic Languages and Literature.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 10; 101-125
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska z bliska i z oddali. Przypadek Daniela Beauvois w świetle jego wspomnień
Autorzy:
Kuk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602555.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
slawistyka we Francji po 1945 r.
dzieje Kresów Wschodnich d. Rzeczypospolitej
stosunki polsko-ukraińskie w XIX i XX w.
obraz Polski we Francji po 1945 r.
współpraca polsko-francuska w dziedzinie kutury po 1945 r.
Slavic studies in France after 1945
Opis:
Daniel Beauvois (ur. 1938), wybitny francuski badacz dziejów Polski oraz krajów Europy Wschodniej, związany jest z Polską i jej nauką historyczną od końca lat sześćdziesiątych. W centrum jego badań znajdują się byłe obszary wschodnie dawnego przedrozbiorowego państwa polsko-litewskiego, szczególnie ich południowa ukraińska część. Badania te doprowadziły Beauvois do wniosków i przemyśleń znacznie się różniących od tych dominujących w polskiej historiografii oraz do dekonstrukcji tradycyjnego obrazu obecności polskiej na tym obszarze, co wywołało liczne opory po stronie polskiej. Wydana w Polsce w roku 2015 po francusku autobiografia Beauvois ułatwia zrozumienie ewolucji jego poglądów oraz relacji z polskim środowiskiem historycznym. Daniel Beauvois (b. 1938), an outstanding French researcher in the field of history of Poland and Eastern Europe states, has been tied to Poland and its science of history since the late 1960s. His research is focused on the former eastern territories of the pre-partitioned Polish-Lithuanian Commonwealth, especially its southern Ukrainian part. His studies led Professor Beauvois to conclusions and reflections quite different from those dominating in the Polish literature on the subject, and to the deconstruction of a traditional image of the Polish presence in this region; this, in fact, provoked resistance of Polish historians. Professor Beauvois’ autobiography, published in 2015 in French, sheds light on the evolution of his views and relationship with Polish historians.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 4
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies