Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "skeletal age" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The use of medial clavicular epiphysis ossification stages for bone age determination
    Autorzy:
    Win, Nu Nu
    Erok, Berrin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040243.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    bone age
    clavicle
    medial clavicular epiphysis
    skeletal age
    Opis:
    Introduction. Bone age determination is a radiological method investigating the compatibility of ossification processes of bones with chronological ages. Aim. We aimed to investigate the use of CT staging of the medial clavicular epiphyseal ossification in bone age determination in Turkish adolescents and young adults. Material and methods. Chest CT exams of 2018 patients between 11 and 35 years of age were retrospectively evaluated for epiphyseal ossification stages of the bilateral medial clavicles (4036 clavicles) on both axial&coronal images and compared with the sex and chronologic age of the individuals in Turkey. Results. For stage 2,3 and 4 the ages of women were greater than men and it was statistically significant. For an individual classified as stage 4,it can be said with certainty that he or she has already reached the age of 18.There was no statistically significant difference between left&right sides and between the axial&coronal images.In addition, it was found that the medial clavicular head epiphyses showed a lot of variation. Conclusion. CT evaluation of the medial clavicular epiphysis ossification stages is helpful in determination of the individuals over the age of 18. Regardless of the sex, the stage 4 can be used as a criterion to make the prediction that an individual is older than 18 years.
    Źródło:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2021, 4; 299-305
    2544-2406
    2544-1361
    Pojawia się w:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of growth hormone therapy on selected dental and skeletal system parameters
    Autorzy:
    Partyka, M.
    Chałas, R.
    Dunin-Wilczyńska, I.
    Drohomyerska, M.
    Klatka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081578.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    somatotropic pituitary hypofunction
    malocclusion
    dental age
    Opis:
    Introduction. Growth hormone deficiency (GHD) is one of the main indications for growth hormone therapy. One characteristic of this disease is bone age delay in relation to the chronological age. Pituitary dysfunction negatively affects the growth and development of the jaws and teeth of the child. The secretion of endocrine glands regulates growth, development, and gender differentiation. It also controls the growth of bones and teeth, regulates metabolism of calcium and phosphate, proteins, lipids and carbohydrates. The primary role in the endocrine system is played by the pituitary gland which is responsible for the production of somatotropin[1]. Dysfunction of the pituitary gland has a negative effect on the growth and development of long bones in the body, and may have an adverse effect on the development of maxilla, mandible and dentition of a child. There is some information in the literature that dental age is delayed in short stature children; the replacement of deciduous teeth by permanent teeth is also delayed, and newly erupted permanent teeth often require orthodontic treatment. Applying hormonal therapy positively affects the process of replacement of dentition [2, 3, 4, 5, 6]. Objectives. The aim of the study was to assess bone and dental age, as well as analyze the state of dentition in children diagnosed with GH deficiency treated with growth hormone, depending on the duration of treatment. Materials and method. The study material consisted of 110 children (27 males, 83 females), hospitalized for somatotropin hypopituitarism in the Department of Paediatric Endocrinology and Diabetology at the Medical University of Lublin, Poland. The mean birth age was 13 years (156 months) with a standard deviation of 2 years and 6 months (30 months). 47 children (43%) started treatment with the growth hormone (group starting treatment) and 63 children (57%) whose treatment was started 2–3 years previously (group in the course of treatment). The control group consisted of 41 generally healthy children (15males, 25 females) with ENT problems, such as hypoacusis and a condition after nasal injury, hospitalized in the Department of Paediatric Otolaryngology at the Medical University of Lublin, Poland. The mean age was 11 years and 5 months (137 months) with standard deviation of 2 years and 5 months (29 months). Informed consent was obtained from the parents. The study was approved by the Bioethical Committee at the Medical University of Lublin (Resolution No. KE-0254 /216 /2012).
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2018, 25, 1; 60-65
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Age dependent changes of insulin receptors in rat tissues
    Autorzy:
    Torlinska, T.
    Mackowiak, P.
    Nogowski, L.
    Hryniewiecki, T.
    Witmanowski, H.
    Perz, M.
    Madry, E.
    Nowak, K.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/69323.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
    Tematy:
    plasma membrane
    hyperglycemia
    hyperinsulinemia
    aging
    heart
    insulin receptor
    liver
    rat
    tissue
    skeletal muscle
    hormone
    Źródło:
    Journal of Physiology and Pharmacology; 2000, 51, 4,2
    0867-5910
    Pojawia się w:
    Journal of Physiology and Pharmacology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad wiekiem rozwojowym dzieci szkolnych na podstawie oceny zdjęć fluorograficznych kośćca
    Issledovanija vozrasta razvitija shkolnykh detejj na osnovanii ocenki fljuograficheskikh snimkov skeleta
    Studies on the developmental age of school-children on the basis of evaluation of fluorographs of the skeleton
    Autorzy:
    Kopczynska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877387.pdf
    Data publikacji:
    1959
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    dzieci szkolne
    wiek rozwojowy
    uklad kostno-szkieletowy
    warunki bytowe
    wysokosc ciala
    masa ciala
    kostnienie
    school child
    developmental age
    skeletal system
    living condition
    body height
    body weight
    bone formation
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1959, 10, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Initial demographic observations of the Giecz Collection: Sex and age-at-death assessment of skeletal remains excavated at Gz 4 between 1999 and 2003
    Wstępne wnioski demograficzne na podstawie analizy materiałów szkieletowych z Giecza z wykopalisk prowadzonych na stanowisku Gz 4 w latach 1999-2003: okrenie płci i wieku osobników w momencie śmierci
    Autorzy:
    BY HEDY, M. JUSTUS, MSC
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/532114.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
    Opis:
    Wstęp – Dla zrozumienia zjawisk paleodemograficznych, dla studiów nad adaptacją starożytnych społeczności do środowiska (Buikstra i Ubelaker 1994) oraz dla odtworzenia struktury wieku wymierania tych społeczności (Roberts i Manchester 1995) duże znaczenie ma określenie płci i wieku osobników w momencie śmierci. Na kolekcję z Giecza składają się ponad 152 szkielety, pochowane w pobliżu średniowiecznego grodu wzniesionego w Gieczu, w centrum rozwijającego się Państwa Polskiego (Krysztofiak 2003). Od roku 1999 ekipa archeologiczna Muzeum Pierwszych Piastów prowadziła wykopaliska na cmentarzysku, które w wyniku współczesnej działalności rolniczej zostało częściowo zniszczone. Materiały szkieletowe są unikatowym przykładem społeczności, która we wczesnym średniowieczu (X-XI w.) zamieszkiwała ten historycznie ważny region Polski. Wstępna klasyfikacja oraz analiza demograficzna zostały przeprowadzone podczas sezonu wykopaliskowego 2003. W niniejszym opracowaniu poddano analizie jedynie 140 z odkrytych szkieletów. Pozostałe ponad 12 albo nie zostały dotychczas zbadane, albo informacje na ich temat wymagają ponownego rozpatrzenia podczas następnego sezonu wykopaliskowego. Niniejsze opracowanie prezentuje znaleziska oraz informacje na temat populacji zamieszkującej Giecz w X-XI wieku. Metody i techniki – Kolekcja z Giecza została sklasyfikowana na podstawie Standards for Data Collection from Human Skeletal Remains (Buikstra i Ubelaker 1994). Określenie płci i wieku osobników w momencie śmierci oparte było zarówno na metrycznych jak i niemetrycznych cechach szkieletu (opisanych poniżej). Wszystkie dane metryczne uzyskiwane były przy użyciu elektronicznych suwaków cyfrowych. Chociaż stan zachowania materiałów szkieletowych można ogólnie uznać za dobry, jednak nie wszystkie elementy kostne dały się zrekonstruować, lub też nie zachowały się w stanie odpowiednim do analizowania. Oparto się więc jedynie na elementach kostnych widocznych i zachowanych we odpowiednim stanie. Płeć – W pierwszej kolejności oznaczono płeć poszczególnych osobników, gdyż niektóre sposoby określania wieku (Brooks i Suchey 1990) oparte są na standardach bazujących na cechach płciowych. Płeć oceniano metodą morfologicznej oceny różnic w budowie czaszek, zaproponowaną przez Acsadi i Nemeskeri (1970) oraz kości miednicy, według Phenice (1969) oraz Milner (1992). Wielkość głowy kości udowej, ramieniowej i promieniowej (Stewart 1979) również posłużyły do określania płci. Niektóre badania (Fazekas i Kosa 1978; Schutkowski 1993; Humphrey 1998) sugerują, że płeć może być określona dla poszczególnych osobników w wieku młodzieńczym i młodszym, jakkolwiek według Scheuer i Black (2000; 15) istnieje pewna trudność w określaniu wieku dla tej grupy „z dużą dozą prawdopodobieństwa”. W związku z tym, płeć osobników z kolekcji z Giecza określono jedynie dla jednostek w wieku powyżej 20 lat. Wiek w momencie śmierci – Dla osobników w wieku młodzieńczym i młodszych (20 lat i mniej) wiek w momencie śmierci był określany na podstawie pomiarów podstawy kości potylicznej (Fazekas i Kósa 1978; Scheuer i MacLaughlin- Black 1994), obojczyka (Fazekas i Kósa 1978; Black i Scheuer 1996), łopatki (Hrdlička 1942; Vallois 1946; Fazekas i Kósa 1978; Saunders et ai. 1993), kości ramieniowej i strzałkowej (Maresh 1970; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości promieniowej i łokciowej (Ghantus 1951; Maresh 1970; Gindhart 1973; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości udowej (Ghantus 1951 ; Anderson et al. 1964; Maresh 1970; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości piszczelowej (Anderson et al. 1964; Maresh 1970; Gindhart 1973; Fazekas i Kósa 1978; Johnston J962; Jeanty 1983). Zbadano również stopień wyrzęcia zębów według skali Ubelakera (1978), dzięki czemu określano wiek od prenatalnego do 21 roku życia. U osobników w wieku dojrzewania (12-20 lat) wzięto również pod uwagę stopień zrastania szwów (Scheuer i Black 2000). Dla osobników w późnym okresie młodzieńczym i dorosłym (18-60 lat i więcej) przeprowadzono obserwację spojenia łonowego miednicy według Todd (1921 a i 1921 b) oraz Brooks i Suchey ( 1990) a obecność powierzchni przedsionkowej zmierzono według Lovejoy et al. (1985) oraz Meindl i Lovejoy (1989). Stopień zrośnięcia szwów czaszki, chociaż nie jest to najlepsza metoda określania wieku, został również odnotowany, na podstawie metody Meindl i Lovejoy ( 1989). W przypadku osobników, których czaszki i kości miednicy nie zachowały się albo zachowały w stanie nie nadającym się do analizy, odnotowano stopień wyrzęcia trzeciego molara i/lub całkowitego zrośnięcia trzonów i nasad kości długich, dzięki czemu możliwe było określenie dla nich ogólnego minimum wieku dorosłego (21+ lat) i sklasyfikowani zostali ogólnie jako dorośli. Wyniki – W sumie przeanalizowano 140 ze szkieletów dostępnych ze stanowiska w Gieczu i określono ich płeć i wiek w momencie śmierci. Zaobserwowano śmiertelność zarowno wśród osobników młodszych, jak i dorosłych. Kiedy przedział wieku, do jakiego zaliczono osobnika przekracza granicę klasy wieku (na przykład osobnik określony został na wiek pomiędzy 30 i 45 lat, co obejmuje klasy adultus i maturus) klasyfikowano go w klasie wieku, której cech posiadał najwięcej. Ze 140 zachowanych szkieletów 55 stanowili osobnicy, którzy nie osiągnęli dorosłości, z których prawdopodobnie dwa to płody (wiek jednego z nich określono na 8 miesiąc ciąży do 6 miesiąca noworodka), 27 niemowląt (od urodzenia do 3 roku życia), 19 dzieci - infans (3-12 lat) oraz 7 osobników w klasie juvenis (13-20 lat). Ponadto wystąpiło 15 osobników w klasie adultus (20-35 lat), 4] maturus (35-50 lat), 11 senilis (ponad 50 lat) oraz 17 dorosłych o niesprecyzowanym wieku (ponad 21 lat), których dokładnego wieku nie można było określić. Z 85 osobników dorosłych 40 stanowili mężczyźni, 4 prawdopodobnie mężczyźni, 26 kobiety, 3 prawdopodobnie kobiety a dla 12 osobników określenie płci nie było możliwe. Podsumowanie – Profil wieku w momencie śmierci może zilustrować poziom śmiertelności danej populacji oraz jej stan zdrowia i przystosowania adaptacyjne (Roberts i Manchester 1995). Wykopaliska na cmentarzysku w Gieczu nadal trwają i dlatego przedstawiane sprawozdanie zawiera jedynie wstępne obserwacje materiału, który dotąd uzyskano, podsumowuje dane na temat płci i wieku w momencie śmierci na podstawie danych z kolekcji z Giecza i prezentuje wnioski na podstawie tych danych. Zespół z Giecza składa się z ponad 152 szkieletów reprezentujących społeczność, która w X i XI wieku zamieszkiwała Wielkopolskę. Na podstawie analizy 140 szkieletów opracowanych w sezonie wykopaliskowym 2003 stwierdzono, że jedna trzecia populacji (39,3%) zmarła przed osiągnięciem 20 roku życia. Z grupy osobników, które nie osiągnęły dorosłości przynajmniej dwa mogły nie dożyć narodzin a prawie 20% całej populacji zmarło w okresie pierwszych 3 lat życia. Z pozostałych osobników w wieku dziecięcym i młodzieńczym 13,6% zmarło pomiędzy 3 a 12 rokiem życia, a 5% w wieku dojrzewania (12-20 lat). Większość, dwie trzecie populacji (60,7%) osiągnęło jednak wiek dorosły. Wyniki potwierdzają, że tylko 10% całej populacji zmarło w wieku adultus, a jedynie 7,9 % dożyło wieku powyżej 50 lal (senilis). Dodatkowe 12,9% całej populacji stanowili osobnicy, których wiek określono ogólnie na ponad 21 lat. Największy procent osobników (29,3%) zmarł w wieku maturus (35-50 lat). Połowę dorosłej populacji (47-51%) stanowili mężczyźni, a tylko jedna trzecia dorosłych to kobiety (30-34%). Pozostałe 14,1% to osobnicy, których płci nie można było określić, zarówno z powodu niejednoznacznych cech płciowych, jak i z powodu niewystarczających danych. Wskazówki do dalszych badań – Prezentowane opracowanie zawiera jedynie wstępne informacje paleodemograficzne uzyskane na podstawie analizy kolekcji z Giecza. Pozostałe szkielety, które zostały odkryte na stanowisku Gz 4 oraz wszystkie inne, które pojawią się w kolejnych sezonach badań archeologicznych powinny również zostać poddane badaniom mającym na celu określenie płci i wieku w momencie śmierci osobników. Zestawienie tych informacji z danymi już posiadanymi, pozwoli w efekcie na uzyskanie profilu paleodemograficznego badanej społeczności. Dla uzyskania pełniejszego obrazu tego profilu należałoby również wziąć pod uwagę stan zdrowia oraz dietę populacji oraz uwzględnić występowanie poszczególnych chorób w rożnych grupach wiekowych. Równie ważnych informacji dostarczyłaby analiza wzrostu populacji oraz obserwacja pod kątem zmian patologicznych. Osiągnięty przez populację wzrost może być wskazówką, na ile właściwa była jej dieta w okresie dojrzewania (Roberts i Manchester 1999). Wstępne badania szczątków pozwoliły zaobserwować obecność zmian przerostowych okostnej (nie związanych z określoną chorobą), zrzeszotnienia kości i criba orbitalia (często związanej z anemią spowodowaną brakiem żelaza), zmian w kręgosłupie, guzków Schmorla (objawów chorobowych stawów), resorpcji kości (niekiedy związanej z trądem) oraz zmian w narządzie żującym, takich jak hipoplazja szkliwa (wskaźnik niedoborów żywieniowych i stresu), paradentoza, schorzenia ropne oraz nadmierne ścieranie zębów (szkliwa). Urazy zaobserwowane na szkieletach obejmują ślady ran ciętych oraz zrośnięte złamania. Na zakończenie należy stwierdzić, że wskazane jest przygotowanie kompletnego raportu, obejmującego sklasyfikowanie szkieletów. W rezultacie badań powinna również powstać mapa ilustrująca rozplanowanie szkieletów na cmentarzysku według grup wiekowych i płci. Taka analiza materiału kostnego z kolekcji z Giecza mogłaby służyć w przyszłości archeologom i antropologom fizycznym również do badań porównawczych z innymi współczesnymi paleopopulac
    Źródło:
    Studia Lednickie; 2005, 8; 197-206
    0860-7893
    2353-7906
    Pojawia się w:
    Studia Lednickie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies