Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "shoots" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 88
Tytuł:
Effect of soil fatigue on frost resistance of one-year old apple-tree shoots, Topaz cultivar
Wpływ zmęczenia gleby na mrozoodporność jednorocznych pędów jabłoni odmiany Topaz
Autorzy:
Zydlik, Z.
Zydlik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541753.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
soil fatigue
frost resistance
one-year shoot
apple tree
shoot
Topaz cultivar
replantation disease
conductometry
Opis:
The presented studies have shown the effect of soil fatigue on the decrease of resistance to low temperatures in one-year old apple-tree shoots. The highest frost resistance was demonstrated by the shoots of apple-trees grown in localities so far not utilized for fruit-tree cultivation.In a replanted apple-tree orchard, the plantation of trees in the grass inter-rows of the old apple orchard did not cause any explicit increase of frost resistance by the apple-tree shoots.
Wykazano wpływ zjawiska zmęczenia gleby na obniżenie odporności jednorocznych pędów jabłoni na niskie temperatury. Największą mrozoodpornością cechowały się pędy drzew rosnących na stanowiskach nieuprawianych dotychczas sadowniczo. W replantowanym sadzie jabłoniowym wysadzanie drzew w rzędach murawy starego sadu jabłoniowego nie spowodowało jednoznacznego wzrostu mrozoodporności pędów drzew.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 2; 83-88
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi isolated from shoots showing ash dieback in the Wolica Nature Reserve in Poland and artificially inoculated seedlings with Hymenoscyphus fraxineus
Autorzy:
Żółciak, Anna
Nowakowska, Justyna Anna
Pacia, Artur
Keča, Nenad
Oszako, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044161.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
bark necrosis
ash dieback
Fraxinus excelsior
Hymenoscyphus fraxineus
ITS1-F
Opis:
Ash dieback caused by an alien, invasive fungus Hymenoscyphus fraxineus is a serious disease of European ash species in many parts in Europe. In Poland, the disease was recorded in the beginning of the 1990s. This study was performed in 2016–2017 with the aim to identify fungi isolated from ash shoots showing dieback symptoms in the Wolica Nature Reserve in Poland, as well as from shoots of two years-old ash seedlings inoculated with H. fraxineus in the greenhouse. The most frequently isolated fungi from shoots of common ash (associated with the pathogenic fungus H. fraxineus) were identified on the basis of sequencing of the internal transcribed spacer region (ITS1) of fungal rDNA. In total, 19 fungal taxa were identified for ash shoots as follows: H. fraxineus, Fusarium avenaceum, Alternaria spp., Phomopsis oblonga, Diplodia mutila and other Phomopsis spp. The pathogen H. fraxineus was not found for all the shoots samples; one year after inoculation the aforementioned fungi and other species as: Alternaria alternata, Bionectria ochroleuca, Epicoccum nigrum, F. acuminatum, F. avenaceum, and Paraphaesphaeria neglecta were identified in inoculation point, as well as H. fraxineus. The same quantitative and qualitative changes of organisms were observed in the case of artificially colonised ash seedlings in the greenhouse, as well as in the shoots of adult ash trees in the forest.
Źródło:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry; 2019, 61, 1; 42-50
0071-6677
Pojawia się w:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneracja pędów z segmentów hypokotylowych lnianki siewnej Camelina sativa L. w kulturach in vitro
Shoots regeneration from hypocotyl explants of Camelina sativa L. in the in vitro culture
Autorzy:
Zandecka-Dziubak, J.
Luczkiewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833551.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 1999, 20, 2
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of cytokinin, sucrose and nitrogen salts concentrations on the growth and development and phenolics content in Magnolia x soulangiana 'Coates' shoots in vitro
Wpływ różnego poziomu cytokininy, sacharozy i soli azotowych na wzrost i rozwój oraz poziom substancji fenolowych w pędach Magnolia x soulangiana 'Coates' in vitro
Autorzy:
Wojtania, A.
Skrzypek, E.
Gabryszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543256.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Phenolics are believed to inhibit the shoot formation in magnolia in vitro. The aim of this study was to determine the influence of sucrose, nitrogen salts and cytokinin concentrations on the phenolics content in relation to shoot formation in Magnolia × soulangiana ‘Coates’ in vitro. The results showed that the concentration and ratios of benzylaminopurine (BAP), sucrose and nitrogen salts in the Murashige and Skoog (MS) medium had a significant effect on the leaf and axillary shoot formation as well as on the phenolics content. The highest multiplication rate (4.8 shoots/explant) and shoots of good quality were obtained on medium containing 0.2 mg·dm-3 BAP, 100% nitrogen salts in relation to the MS medium and 20 g·dm-3 sucrose. At this sucrose level, increasing BAP concentration from 0.2 to 1.0 mg·dm-3 resulted in the inhibition or slight stimulation of shoot formation depending on the nitrogen levels (100 and 75/50%, respectively). At low sucrose-to-nitrogen ratio in the medium, increased BAP levels induced the leaf browning. The highest inhibition of M. × soulangiana ‘Coates’ shoot formation has been observed on medium containing 30 g·dm-3 sucrose, reduced nitrogen salts levels and BAP at concentration 1.0 mg·dm-3. A medium with a high sucrose-to-nitrogen ratio stimulated also phenolics production in magnolia shoots. The addition of BAP lowered phenolics production compared with the control medium. At high sucrose-to-nitrogen ratio, increasing BAP levels significantly stimulated phenolics production. The results of the study showed that not in all the treatments did the enhanced phenolics levels in the shoots of M. × soulangiana ‘Coates’ coincide with decreased shoot formation.
Substancje fenolowe wytwarzane podczas wzrostu magnolii in vitro są uważane za czynnik hamujący tworzenie się pędów. Celem badań było określenie wpływu i współdziałania różnego stężenia soli azotowych, sacharozy i cytokininy na wzrost i rozwój pędów Magnolia × soulangiana ‘Coates’ in vitro w zależności od poziomu substancji fenolowych. Badania wykazały, iż tworzenie zarówno pędów i liści, jak i substancji fenolowych, istotnie zależało od stężenia i wzajemnych proporcji cytokininy, sacharozy i soli azotu w pożywce Murashige and Skooga (MS). Najwyższy współczynnik mnożenia się pędów (4,8 pędów/eksplantat) uzyskano na pożywce zawierającej 0,2 mg·dm-3 benzyloaminopuryny (BAP), 100% soli azotowych wg MS i 20 g·dm-3 sacharozy. Przy tym poziomie sacharozy wzrost stężenia BAP (0,2–1,0 mg·dm-3) powodował silną inhibicję lub nieznaczną stymulację tworzenia się pędów w zależności od poziomu azotu, kolejno 100% i 75/50%. Przy niskim stosunku sacharozy do soli azotowych w pożywce, wzrost stężenia BAP indukował brązowienie liści. Czynnikiem istotnie hamującym tworzenie się pędów i liści magnolii in vitro była sacharoza zastosowana w stężeniu 30 g·dm-3, jednak jej działanie zależało od poziomu azotu i cytokininy. Przy wysokiej relacji sacharozy do soli azotowych, tworzenie się pędów było proporcjonalne do stężenia BAP. Wysoka relacja sacharozy do soli azotowych w pożywce wpływała również na podwyższony poziom substancji fenolowych w pędach. W porównaniu z kontrolą (bez cytokininy), pędy rosnące w obecności BAP produkowały mniej substancji fenolowych. Przy wysokim stosunku sacharozy do soli azotowych, wraz ze wzrostem stężenia cytokininy obserwowano jednak istotny wzrost ich poziomu. Na podstawie wyników badań wnioskuje się, że nie we wszystkich traktowaniach podwyższony poziom substancji fenolowych w pędach korelował z inhibicją tworzenia się pędów.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 3; 51-62
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of cytokinins on antioxidant enzymes in in vitro grown shoots of Pelargonium hortorum L. H. Bayley
Wpływ cytokinin na aktywność enzymów antyoksydacyjnych u Pelargonium hortorum L. H. Bayley w warunkach in vitro
Autorzy:
Wojtania, A.
Skrzypek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27409.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of this study was to determine the influence of meta-topolin (mT) and 6-benzyl-aminopurine (BAP) on the hydrogen peroxide (H2O2) level and antioxidant enzymes activities in relation to the shoot formation and senescence process in Pelargonium hortorum cultivars, which differ in their susceptibility to leaf yellowing under in vitro conditions. In an early senescing cultivar ‘Grand Prix’, the addition of an aromatic cytokinin mT to abscisic acid (ABA)-enriched Murashige and Skoog (MS) basal medium more efficiently inhibited leaf yellowing than BAP. In both genotypes, meta-topolin was also the most effective in shoot formation. It was found that Pelargonium species varying in their susceptibility to senescence differ in H2O2 production and antioxidant enzymes activities. Generally, meta-topolin more effectively enhanced H2O2 production and POD activity than BAP and control medium, but its effect depended on genotype. The highest H2O2 production stimulated by mT was observed on day 5 of subculture in late senescing cv. ‘Bergpalais’. In both geranium genotypes, superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) levels were highest at the beginning of the subculture period, during the initiation of shoot formation. SOD showed the highest activity on day 5 of subculture on the medium without cytokinin and generally being higher in cv. ‘Bergpalais’ than in cv. ‘Grand Prix’. CAT activity was positively regulated by both cytokinins. POD activity was most effectively enhanced by mT, but on different days of subculture - on the 2nd day of subculture in cv. ‘Bergpalais’ and on the 22nd day of subculture in cv. ‘Grand Prix’. The enhanced activity of POD in the presence of mT, 4-fold higher than on control medium, at the end of subculture in P. hortorum ‘Grand Prix’ coincided with the inhibition of leaf senescence.
Badano wpływ cytokinin (mT i BAP) na tworzenie H2O2 i aktywność enzymów antyoksydacyjnych – dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy (CAT) i peroksydaz (POD) w procesie tworzenia i starzenia pędów in vitro u odmiany pelargonii rabatowej wolno ( Bergpalais’) i szybko starzejącej się ( ‚ Grand Prix’). U obydwu odmian najwyższy współczynnik mnożenia pędów i ich jakość uzyskano w obecności mT. Przy łącznym podaniu z ABA, mT znacząco obniżała żółknięcie liści u odmiany ‚ Grand Prix’. Odmiany pelargonii różniły się zdolnością do akumulacji H2O2 i aktywnością enzymów antyoksydacyjnych, a ważnym czynnikiem wpływającym na ich poziom była cytokinina, głównie mT. W obecności meta-topoliny obserwowano najwyższą produkcję H2O2 w 5. dniu pasażu u odmiany Bergpalais’ i najwyższą aktywność POD u obydwu odmian, przy czym u odmiany ‚Bergpalais’ na początku pasażu a u odmiany ‚ Grand Prix’ w 22. dniu pasażu. U odmiany szybko starzejącej się, wzrost aktywności POD w obecności meta-topoliny, czterokrotnie wyższy w porównaniu z pożywką bez cytokininy był zbieżny z opóźnionym starzeniem pędów. U obydwu odmian, aktywność SOD i CAT była najwyższa na początku pasażu, w czasie indukcji tworzenia pędów. Najwyższy poziom SOD obserwowano na pożywce bez cytokininy, natomiast CAT pod wpływem cytokininy, zarówno mT jak i BAP. Sugeruje się, iż indukowana w obecności meta-topoliny produkcja H2O2 i aktywność POD mogą odgrywać istotną rolę w procesie tworzenia i starzenia pędów Pelargonium in vitro.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of growth inhibitor Bercema on shoots regrowth of perennial ryegrass and cocksfoot
Autorzy:
Wiśniewska-Kadżajan, B
Jankowski, K
Malinowska, E.
Sosnowski, J.
Kolczarek, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/123968.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
growth regulator Bercema
perennial ryegrass
cocksfoot
Opis:
In a pot experiment conducted in a greenhouse, the effect of CCC Bercema growth inhibitor to reduce vegetative shoot growth of perennial ryegrass and cocksfoot was studded. The experiment was set up in triplicate. Growth regulator was applied once, in a form of an aqueous solution. The following experimental objects were specified: control object, Bercema with a concentration of 10%, 20% and 30%. Ten measurements were performed every 3 days. The study was conducted under conditions of 12-hour artificial light daily. The results were statistically analyzed using two-factorial variance analysis . It was found that the greatest shoot growth reduction of ryegrass due to the highest inhibitor concentration (B- 30%), but for cocksfoot under the influence of the minimal concentration (B- 10%), compared to the control object. It has been noted that cocksfoot is more sensitive to the applied growth regulator, resulted in significantly greater inhibition of shoot regrowth than for ryegrass. In the experiment with the perennial ryegrass significant differences in the growth of shoots were found under the influence of inhibitor application at a concentration of 30%, compared to the control object. In the case of cocksfoot, all the concentration increases of Bercema inhibitor significantly differentiated the shoots regrowth.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2014, 15, 2; 108-111
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biological factors affecting regeneration of adventitious shoots from in vitro isolated ligulate florets of chrysanthemum
Biologiczne czynniki wpływające na regenerację pędów przybyszowych z izolowanych in vitro kwiatów języczkowatych chryzantemy
Autorzy:
Tymoszuk, A.
Zalewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542912.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Dendranthema grandiflora
biological factor
plant regeneration
shoot
in vitro
ligulate floret
chrysanthemum
organogenesis
inflorescence
explant
inoculation
Opis:
In mutation breeding of chrysanthemum the regeneration in vitro of adventitious shoots from ligulate florets can lead to the separation of chimera components and, as a result, to producing a new original cultivar. The success of that method considerably depends on the result being the number of the shoots formed. The more is produced, the greater the chances for an effective separation of chimera components and creating a new stable cultivar. The present research defines the effect of such factors as the inflorescence development stage, the type of the explant as well as the position of its inoculation on the increase in the efficiency of adventitious shoots regeneration. The ligulate florets of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ were inoculated on the Murashige and Skoog [1962] medium supplemented with 2 mg·dm-3 BAP and 0.5 mg·dm-3 NAA. There was shown no significant effect of the inflorescence development stage (incompletely open with a partially visible disk or with the entire visible disk in which tubular florets do not produce pollen or completely open in which two or half of the whorls of tubular florets produce pollen) on the shoot regeneration efficiency. Most shoots regenerate on transversely- or lengthwise-cut into half or on the entire pierced ligulate florets – horizontally inoculated, with the abaxial side on the medium.
W hodowli mutacyjnej chryzantem regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych doprowadzić może do rozdzielenia komponentów chimer i w rezultacie do uzyskania nowych, oryginalnych odmian. W tej metodzie o sukcesie w dużej mierze decyduje wynik w postaci liczby uzyskanych pędów. Im większa jest ich liczba, tym większe są szanse na skuteczną separację komponentów chimer i uzyskanie nowej stabilnej odmiany. W badaniach określono wpływ takich czynników jak stadium rozwoju kwiatostanu, rodzaj eksplantatu oraz pozycja jego inokulacji na zwiększenie wydajności kaulogenezy przybyszowej. Kwiaty języczkowate Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ wykładano na pożywka Murashige i Skooga [1962] uzupełnioną 2 mg·dm-3 BAP i 0.5 mg·dm-3 NAA. Nie udowodniono wpływu stadium rozwoju kwiatostanu (niecałkowicie otwarty z widocznym częściowo oczkiem lub z widocznym całym oczkiem, w którym nie pylą kwiaty rurkowate albo całkowicie otwarty, w którym dwa lub połowa okółków kwiatów rurkowatych pyli) na wydajność regeneracji pędów. Najwięcej pędów powstaje na przeciętych poprzecznie lub podłużnie na pół albo na całych nakłuwanych kwiatach języczkowatych inokulowanych horyzontalnie stroną zewnętrzną.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 155-165
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro adventitious shoots regeneration from ligulate florets in the espect of application in Chrysanthemum breeding
Regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych w aspekcie zastosowania w hodowli chryzantemy
Autorzy:
Tymoszuk, A.
Zalewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542807.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Chrysanthemum mutants can be chimeras. The regeneration in vitro of adventitious shoots from ligulate florets can lead to the separation of chimera components, resulting in producing a new cultivar. There was determined the effect of various factors on the number and length of shoots regenerating in vitro from ligulate florets of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’. The ligulate florets were inoculated on the MS [1962] medium supplemented with cytokinin (0; 4.44; 8.88; 13.32; 22.20 μM·dm-3 BAP; 4.65; 23.23; 46.47; 69.70 μM·dm-3 KIN) and auxin (0; 0.54; 1.08; 1.61; 2.69 μM·dm-3 NAA). Most shoots regenerate when 8.88; 13.32 μM·dm-3 BAP or 69.70 μM·dm-3 KIN and 2.69 μM·dm-3 NAA or 8.88 μM·dm-3 BAP and 1.61 μM·dm-3 NAA are supplemented. Adding 0.29; 1.44 or 2.89 μM·dm-3 GA3 to the MS medium with 8.88 μM·dm-3 BAP and 2.69 μM·dm-3 NAA limits the shoot regeneration efficiency and does not stimulate their elongation. An increase in the shoot number and length is affected by the subculture of regenerating ligulate florets from the MS medium containing 8.88 μM·dm-3 BAP and 2.69 μM·dm-3 NAA on the medium with 2.89 μM·dm-3 GA3 and 2.69 μM·dm-3 NAA. There were found no differences in the number and length of shoots regenerating on ligulate florets inoculated on solid or in liquid MS medium with 8.88 μM·dm-3 BAP and 2.69 μM·dm-3 NAA. The subculture of regenerating ligulate florets from the solid into liquid medium increases the number of regenerating shoots and stimulates their elongation growth, however these shoots are deformed.
Mutanty chryzantem mogą był chimerami. Regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych może doprowadzić do rozdzielenia komponentów składowych chimery i w rezultacie do uzyskania nowej odmiany. W badaniach określono wpływ różnych czynników na liczbę i długość pędów regenerujących in vitro z kwiatów języczkowatych Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’. Kwiaty języczkowate inokulowano na pożywkę MS [1962] uzupełnioną cytokininą (0; 4,44; 8,88; 13,32; 22,20 μM·dm-3 BAP; 4,65; 23,23; 46,47; 69,70 μM·dm-3 KIN) oraz auksyną (0; 0,54; 1,08; 1,61; 2,69 μM·dm-3 NAA). Stwierdzono, Īe najwięcej pędów regeneruje przy dodatku do pożywki 8,88; 13,32 μM·dm-3 BAP lub 69,70 μM·dm-3 KIN i 2,69 μM·dm-3 NAA albo 8,88 μM·dm-3 BAP i 1,61 μM·dm-3 NAA. Dodatek 0,29; 1,44 lub 2,89 μM·dm-3 GA3 do pożywki MS z 8,88 μM·dm-3 BAP i 2,69 μM·dm-3 NAA ogranicza wydajność regeneracji pędów i nie stymuluje ich elongacji. Na zwiększenie liczby i długości pędów wpływa przeniesienie regenerujących kwiatów języczkowatych z poĪywki MS zawierającej 8,88 μM·dm-3 BAP i 2,69 μM·dm-3 NAA na pożywka z 2,89 μM·dm-3 GA3 i 2,69 μM·dm-3 NAA. Nie stwierdzono różnic w liczbie i długości pędów powstających na kwiatach języczkowatych umieszczonych na stałej lub w płynnej pożywce MS z 8,88 μM·dm-3 BAP i 2,69 μM·dm-3 NAA. Przeniesienie regenerujących kwiatów języczkowatych z pożywki stałej do płynnej zwiększa liczbę regenerujących pędów i stymuluje ich wzrost elongacyjny. Pędy te jednak są zdeformowane.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 2; 45-58
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneracja in vitro pędów i zarodków przybyszowych z kwiatów języczkowatych w hodowli chryzantemy wielkokwiatowej
In vitro regeneration of adventitious shoots and embryos from ligulate florets in Chrysanthemum breeding
Autorzy:
Tymoszuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799182.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Zjawisko chimeryzmu związane jest z hodowlą chryzantemy wielkokwiatowej na drodze mutagenezy. Chimery, zwłaszcza sektorialne i meryklinalne, u których zmiana barwy pojawia się tylko na niewielkim obszarze całego kwiatostanu, są interesującym źródłem dotychczas traconej zmienności. Ze względu na lokalizację mutacji i mały obszar tkanek objętych mutacją w kwiatostanie, nie można stosować znanych metod separacji genotypów składowych chimer. Jedyną możliwością wyizolowania zmienności jest regeneracja pędów lub zarodków przybyszowych z kwiatów języczkowatych lub ich fragmentów o zmienionej barwie pobieranych z kwiatostanów chimer. Praca przedstawia znaczenie kultur in vitro kwiatów języczkowatych w hodowli chryzantemy oraz opisuje czynniki wpływające na wydajność regeneracji pędów i zarodków przybyszowych.
Chrysanthemum is one of the most popular ornamental plant worldwide. There is always demand for new cultivars, especially with new colour or inflorescence type. Very important breeding method of chrysanthemum is induced mutagenesis. Nevertheless this method is associated with a phenomenon of chimerism when mutation occurs within the meristem and plants with tissues of a varied genetic composition are formed. In chrysanthemum chimeras are also often formed as a result of spontaneous mutation during cultivation. In sectorial chimeras the genetically different tissue sector covers all the histogenic layers. In periclinal chimeras a different genotype is presented in one or two whole layers and in mericlinal chimeras only in a part of one or two layers. Chimerism is large limitation for mutation breeding focused mainly on obtaining new genetically stable cultivars. Chimeras, especially sectorial and mericlinal, in which the colour change occurs only on small area of the whole inflorescence, are very often an interesting source of variability. Nevertheless in this case, due to the location of the mutation and a small area of the mutated t issue like one or few ligulate florets or only single spots or stripes on ligulate florets, known methods of chimeras components separation can not be applied and these mutations get lost. The only possibility to isolate the variability is the in vitro regeneration of adventitious shoots or embryos from ligulate florets collected from chimera inflorescences. Adventitious shoots or embryos regenerated in vitro from single cells of histogenic layer L1 or L2 of ligulate floret, will present, respectively, the genotype of layer L1 or L2 and will be built up only from genetically homogenous tissues. In the paper the importance of in vitro cultures of ligulate florets in chrysanthemum breeding is presented and the factors affecting the efficiency of the regeneration of adventitious shoots and embryos (type and concentration of plant growth regulators in the medium, explant age and type, position of explant inoculation on the medium) are described in details. Ligulate florets of chrysanthemums are not only useful explants for chimera components isolation but can be also used as a good source of explants for irradiation.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2016, 584
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro shoots regeneration and plantlets acclimatization of Stevia rebaudiana Bertoni ssp. Sweety
Autorzy:
Tomaszewska-Sowa, M.
Sawilska, A.K.
Figas, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951277.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conference
shoot regeneration
plantlet
acclimatization
Stevia rebaudiana
hypoglycemic activity
in vitro culture
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2015, 96, 1
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Differential effects of N-1-naphthylphthalamic acid (NPA) and 2,3,5-triiodobenzoic acid (TIBA) on auxin control of swelling of the shoots of Bryophyllum calycinum Salisb.
Zróżnicowany wpływ kwasu 1-N-naftyloftalamowego (NPA) i kwasu 2,3,5-trójjodobenzoesowego (TIBA) w relacji do auksyny na grubienie pędu Bryophyllum calycinum
Autorzy:
Toda, Yuta
Shigemori, Hideyuki
Ueda, Junichi
Miyamoto, Kensuke
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628105.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
atractylenolide II
Atractylodes japonica
polar auxin transport inhibitor
costunolide
eudesma-4(14)
7(11)-dien-8-one
santamarine
Saussurea costus
Opis:
The effects of N-1-naphthylphthalamic acid (NPA) and 2,3,5-triiodobenzoic acid (TIBA) on the swelling of the stem in intact and decapitated plants of Bryophyllum calycinum in relation to the interaction with auxin, indole-3-acetic acid (IAA), are described. NPA induced conspicuous local internode swelling only in the area of its application in intact plants and in the decapitated internode in the case of simultaneous application of IAA on the top of the internode. By contrast, TIBA applied to an internode of intact plants induced swelling along the entire internode above the treatment area, and similar results were obtained in the decapitated internode when TIBA was applied in the middle of the internode and IAA was applied onto the top of the internode. The differential effect of NPA and TIBA on stem swelling in B. calycinum is discussed in relation to their differential mode of action on auxin transport.
W pracy przedstawiono zróżnicowany wpływ kwasu 1-N-naftyloftalamowego (NPA) i kwasu 2,3,5-trójjodobenzoesowego (TIBA) na grubienie łodygi w całych i dekapitowanych roślinach B. calycinum w relacji do interakcji z auksyną, kwasem indolilo-3-octowym (IAA). NPA silnie indukował miejscowe grubienie łodygi tylko w miejscu jego traktowania w roślinach całych i w dekapitowanych międzywęźlach w przypadku jednoczesnego podania IAA na wierzchołek międzywęźla. Z drugiej strony, TIBA podany na środek międzywęźla całych roślin indukował grubienie łodygi wzdłuż całego międzywęźla powyżej miejsca traktowania i podobne wyniki otrzymano w międzywęźlach dekapitowanych kiedy TIBA podano na środek międzywęźla i jednocześnie IAA nałożono na wierzchołek dekapitowanego międzywęźla. Zróżnicowany wpływ NPA i TIBA na grubienie łodygi B. calycinum jest dyskutowany w relacji z ich zróżnicowanym mechanizmem działania na transport auksyny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2017, 70, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia na przyrosty pędów klonów wierzby krzewiastej w 2008 roku w okolicach Koszalina
Influence of fertilization on shoot of salix viminalis growth in the year 2008 in Koszalina region
Autorzy:
Szyszko, L.
Fijałkowska, D.
Sztyma, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1825934.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wierzba krzewiasta
nawożenie
przyrost pędów
Salix viminalis
fertilization
growth of shoots
Opis:
Odnawialne źródła energii (OZE) będą miały znaczący udział w bilansie energetycznym w Polsce [7]. Podstawowym źródłem energii odnawialnej w Polce jest biomasa, a jej udział w bilansie paliwowym coroczne wzrasta. Uważa się, że biomasa jest najmniej kapitałochłonnym odnawialnym źródłem energii, a jej produkcja może praktycznie przebiegać samoistnie. Niewykorzystane tereny rolnicze, mogą być w przyszłości wykorzystane do produkcji biopaliw. Są też stwierdzenia skrajne, że rośliny energetyczne można uprawiać na glebie o dowolnej jakości - nawet na nieużytkach [1, 6]. Zapotrzebowanie na biomasę stałą do energetyki systemowej i cieplnej w 2020 roku wyniesie około 17,5 mln ton suchej masy [3]. Coroczne wyprodukowanie takiej ilości biomasy wymagać będzie opracowania efektywnej technologii jej pozyskiwania, z uwzględnieniem gatunków i odmian, oraz warunków uprawy i zbioru. Celem pracy była ocena wzrostu pędów kilku klonów wierzby krzewiastej (Salix viminalis) w czwartym roku po sadzeniu, uprawianych w rejonie Koszalina, na glebie lekkiej, na zróżnicowanym nawożeniu organicznym i mineralnym.
The paper estimates growing of shoot of Salix viminalis in the third year after mowing one-year old shoots of nine clones grown in Koszalin region, on the light soil, with application of compost from municipal sediments and diverse doses of the commercial fertilizer. In Koszalin region during vegetation period of salix in 2008 (April-October) precipitation was lower than in years 2006 and 2007, and higher than in 2005. Initially three groups of salix clones were distinguished in relation to fertilization requirements taking into consideration their yearly increases of length and thickness shoot. Clones D and G were classified into the group of clones with very small fertilization requirements, clones C and F and clone B with the length of speeds were classified into the group with average fertilization requirements, and clones A, E, H and K and clone B with thickness of shoot were classified into the group with high fertilization requirements. Only one clone (clone D) out of nine investigated did not react in increase of length and thickness of shoot on fertilization (tables 5 and 6). The reaction of remaining eight clones was not equal. The longest and thickest shoots in the combination without fertilization (a) gave clone G, in the combination with fertilization with the compost (b) - clone D, in the combination with fertilization with the compost and low mineral (c) - clones C and F and with the length of shoots additionally clone B, and in the combination with fertilization with the compost and high mineral - clones A, E, H and K and with the thickness of shoot - clone B. Analyses presented in the paper are the first in the literature data proving diverse reaction of salix clones on organic and mineral fertilization. The final classification of clones regarding their fertilization requirements will be gained after crop of dry mass assessment, because not all clones after harvesting after second vegetation contained equal amount of dry mass [12].
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2009, Tom 11; 221-229
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma korony a uszkodzenia mrozowe pędów i pąków kwiatowych drzew brzoskwini
Crown shape and frost damage to shoots and flower buds of peach trees
Autorzy:
Szewczuk, A.
Jawoszek, B.
Gudarowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/832156.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Ogrodnictwa
Tematy:
brzoskwinia
drzewa owocowe
forma korony
odmiany roslin
paki kwiatowe
pedy
pedy jednoroczne
temperatura powietrza
uszkodzenia mrozowe
wrazliwosc roslin
zima
Opis:
The experiment was conducted at the Experimental Fruit - Growing Station in Samotwór, belonging to the Wroc ł aw University of Environmental and Life Sciences. The aim of the study was to determine the extent of damage to the shoots and flower buds of peach trees after the winter of 2009/2010, when the temperature fell to - 24 to - 26 o C. Under evaluation were six - year - old trees of the cultivars ‘Redhaven’ and ‘Inka’ grown at a spacing depending on the type of canopy: 4 x 3 m (open vase), 4 x 1 m (vertical axis), and five - year - old trees of ‘Suncrest’ and ‘Cresthaven’ grown at 3.5 x 1 m (vertical axis), 3.75 x 2 m (spindle), and 4.25 x 3 m (open vase). The degree of damage to one - year - old shoots was estimated by using a five - point scale according to Ho ł ubowicz’s test. Flower buds were dissected and divided into two groups (healthy and damaged). The shoots under assessment came from the top and bottom part of the crown. The trees were of different heights, depending on the form of the crown. The highest trees were trained in the form of a vertical axis and the lowest as an open vase. The temperature of - 24 o C did not cause large differences in the degree of damage to the shoots of ‘Inka’ and ‘Redhaven’ trees in relation to the type of crown. Only in the case of ‘Redhaven’ trees, greater damage to lower shoots was noted in the open vase system in comparison with vertical axis. Following the - 26 o C frost, the crown form was found to have no effect on the extent of damage to t he lower shoots of 'Suncrest' and 'Cresthaven' peach trees. Only in the case of the shoots at the top of the tree, more serious damage was found in 'Cresthaven' trees shaped as an open vase. Irrespective of the crown shape, the low temperatures had caused severe damage to flower buds in the lower part of the crown. In the upper part of the crown, considerably fewer damaged buds were found in the taller trees shaped as a vertical axis in comparison with the shorter ones shaped as an open vase.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach; 2010, 18
1234-0855
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiary biometryczne w prognozowaniu plonu wierzby energetycznej
Biometric measurements for prognosis of energetic willow yield
Autorzy:
Styszko, L.
Fijałkowska, D.
Sztyma, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/156881.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
wierzba energetyczna
pomiary biometryczne
wysokość pędów
grubość pędów
biomasa
prognoza
plon
energetic willow
biometric measurements
length of shoots
thickness of shoots
biomass
prognosis
yield
Opis:
Celem pracy była ocena przydatności pomiarów biometrycznych podczas wegetacji wierzby do prognozowania plonu biomasy pędów. Nowością pracy jest podjęcie tego tematu. Doświadczenie ścisłe założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym w latach 2006-2009 w rejonie Koszalina na glebie lekkiej o bardzo głębokim poziomie wody gruntowej (ok. 950 cm). Utworzono równania regresji wielokrotnej dla plonu biomasy pędów (Y), gdzie zmiennymi niezależnymi były pomiary biometryczne długości (x1), grubości (x2), liczby pędów w krzaku (x3) oraz współdziałania długości i grubości pędów (x4). Badania wykazały, że pomiary biometryczne pędów w okresie wegetacji mogą być brane pod uwagę przy prognozowaniu plonu biomasy wierzby.
The aim of the research was to evaluate usefulness of biometric measurements of willow for prognosis of shoots biomass yield. This problem has not been considered so far. In the years 2006-2009 strict experiments were conducted on the light soil with very low ground water level (about 950 cm) near Koszalin, Poland, using the method of random sub blocks. The data obtained from measurements of shoots and biomass yield were statistically analysed. There were created multiple regression equations for biomass yield of shoots (Y), in which independent variables were biometric measurements of length (x1), thickness (x2), number of shoots in the bush (x3) and thickness of shoots (x4). Dependencies between the data from biometric measurements and the yield of fresh mass of shoots were investigated in two configurations: (1) together for all years analysed (data from 5400 measurements) and (2) separately for each year (data from 1080 measurements). For 21 from among 24 of the created regression formulas the determination coefficients were higher than 60%. This proves that the prognosis of yields was correctly made. The differences between the prognosed and real yield were smaller when using method (2) than when using method (1). Among nine varieties the average year increase of fresh mass of willow shoots was: in two year cycle - 12.070 toha-1, in 3 year cycle - 13.300 toha-1, and in 4 year cycle - 13.801 toha-1. The conducted investigations showed that biometric measurements of length, thickness of shoots and number of shoots in a bush during the vegetation period can be taken into account when prognosing the biomass yield. Further experiments are necessary to improve the prognostic equations by introducing quantified conditions of tillage in the analysis.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2010, R. 56, nr 5, 5; 512-515
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej
Impact of the Nitrogen Fertilization on Yield, Dry Matter, Ash and Total Nitrogen Content in the Second 4-year Rotation of Basket Willow Cultivation
Autorzy:
Styszko, L.
Dąbrowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813728.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wierzba wiciowa
Salix viminalis
genotyp
nawożenie azotem mineralnym
warianty koszenia pędów
plon
świeża masa
sucha masa
zawartość azotu ogólnego
zawartość popiołu surowego
basket willow
genotype
mineral nitrogen fertilization
variants of shoots mowing
yield
fresh matter
dry matter
total nitrogen content
raw ash content
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.
The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1234-1251
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 88

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies