Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sequence stratigraphy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Wysokorozdzielcza stratygrafia sekwencji utworów środkowego kambru w południowej i północno-wschodniej części bloku B (wyniesienie Łeby)
High-resolution sequence stratigraphy of the Middle Cambrian deposits from the southern and northeastern part of Block B (Łeba Elevation)
Autorzy:
Pacześna, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062895.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
parasekwencje
korelacja chronostratygraficzna
środkowy kambr
blok B
wyniesienie Łeby
parasequences
chronostratigraphic correlation
Middle Cambrian
Block B
Łeba Elevation
Opis:
Przedmiotem artykułu jest wysokorozdzielcza stratygrafia sekwencji środkowokambryjskich utworów południowej i północno-wschodniej części bloku B (wyniesienie Łeby). Zdefiniowane parasekwencje formują ciąg systemowy wysokiego stanu względnego poziomu morza o zróżnicowanej regionalnie budowie. Facjalne przekroje prostopadłe i równoległe do rozciągłości paleolinii brzegowej umożliwiły chronostratygraficzną korelację skał zbiornikowych dla węglowodorów w regionalnej skali basenu sedymentacyjnego.
The main subject of article is a high-resolution sequence stratigraphy of the Middle Cambrian deposits of southern and northeastern part of the Block B (Łeba Elevation). Distinguished parasequences form a highstand systems tract of the relative sea level with regionally differentiated stacking patterns. Facies sections, perpendicular and parallel to paleoshoreline made possible a correlation of the hydrocarbons reservoir rocks on the basinwide scale.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 448 (1); 71--79
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie sejsmostratygrafii do rozpoznania rozkładu mioceńskich facji zbiornikowych w północno-wschodniej części zapadliska przedkarpackiego
The use of seismostratigraphy for exploration of Miocene gas-bearing reservoir facies in the NE part of the Carpathian Foreland Basin (Poland)
Autorzy:
Pietsch, K.
Porębski, S. J.
Marzec, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183759.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
zapadlisko przedkarpackie
miocen
sejsmostratygrafia
stratygrafia sekwencji
pułapka stratygraficzna
Miocene
Carpathian Foredeep
seismostratigraphy
sequence stratigraphy
stratigraphic trap
Opis:
Interpretacja sedymentologiczna i sejsmostratygraficzna, wykonana dla przekroju usytuowanego w północno-wschodniej części rowu Wielkich Oczu i przebiegającego poprzez wyniesienie Markowice - Lubliniec oraz dalej na NE, umożliwiła identyfikację spągowej niezgodności kątowej sarmatu (UN0) oraz wydzielenie w formacji z Machowa nie mniej niż siedmiu sekwencji genetycznych zbudowanych głównie z osadów deltowych. Niezgodność UN0 odzwierciedla epizod ekstensyjny nałożony na regionalną, fleksuralną rotację dna basenu w kierunku SW i jest przykryta zespołem frontalnych, podnoszących się w przeciwnym kierunku wyklinowań litosomów deltowych zasilanych ze źródła orogenicznego. Wyklinowania te mogą stanowić pułapki dla gazu generowanego i akumulowanego w heterolitach czoła delty i prodelty. W kierunku SE niezgodność ta przykryta jest lokalnie przez gazonośne, gruboławicowe arenity kwarcowe o proweniencji platformowej. Jest możliwe, iż podobne piaskowce występują także lokalnie na wyniesieniu Markowice - Lubliniec na powierzchni UNO, poniżej zespołu wspomnianych wyklinowań.
Sedimentological and seismostratigraphic interpretation of a dip cross-section located in the northwestern part of the Wielkie Oczy Graben, across the Markowice - Lubliniec elevation and farther to the NE resulted in the identification of the base-Sarmatian angular unconformity (UNO) and allowed to subdivide the Machów Formation into seven genetic sequences composed mainly of deltaic deposits. The unconformity reflects extension episode superimposed on regional south-westward rotation of the basin floor and is overstepped and upplapped towards the NE by deltaic bodies fed from an southerly (orogenic) source. The upplaping pinchouts may form combined, structural-stratigraphic traps for methane generated in delta front-prodelta heteroliths. Unconformity UNO is farther to the SE overlain locally by gas-bearing massive sandstones of intrabasinal or northerly provenience, and similar sandstones may be expected to occur in the study area below the belt of upplapping pinch-outs.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2010, 36, 2; 173-186
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Albian, Cenomanian and Lower Turonian stratigraphy, ammonite and inoceramid bivalve faunas from the Cauvery Basin, Tamil Nadu, South India
Autorzy:
Gale, Andrews S.
Kennedy, William J.
Walaszczyk, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139419.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Cretaceous
Ammonites
inoceramid bivalves
sequence stratigraphy
South India
kreda
amonity
małże inoceramidowe
stratygrafia sekwencyjna
Indie Południowe
Opis:
The lithostratigraphy, biostratigraphy, sequence stratigraphy, ammonite and inoceramid faunas of the Upper Albian, Cenomanian, and Lower Turonian Karai Formation, the highest unit of the Uttatur Group in the Pondicherry Sub-Basin of the Cauvery Basin in Tamil Nadu, south India, are documented. Detailed logs and descriptions of sections between Karai and Kulakkalnattam, Odiyam and Kunnam, and north-west of Garudamangalam are presented. They provide the evidence for an ammonite zonal scheme that can be correlated in detail with sequences developed in Europe, with successive Upper Albian zones of Pervinquieria (Subschloenbachia) rostrata and P. (S.) perinflata (the latter on slight evidence), Cenomanian zones of Mantelliceras mantelli, Cunningtoniceras cunningtoni, Calycoceras (Newboldiceras) asiaticum, Pseudo calycoceras harpax, Euomphaloceras septemseriatum and Pseudspidoceras footeanum. The Lower Turonian is represented by a Neoptychites cephalotus–Mytiloides borkari fauna. Over 120 ammonite species are described, of which Puzosia (Bhimaites) falx, Protacanthoceras parva, Watinoceras elegans, Euomphaloceras varicostatum, Kamerunoceras multinodosum, and Carthaginites multituberculatus are new. The new genus Kunnamiceras, with Ammonites tropicus Kossmat, 1865 as type species, is interpreted as a paedomorphic dwarf derivative of Pseudocalycoceras harpax (Stoliczka, 1864). Ammonite faunas from shales are dominated by feebly-ornamented taxa: leiostraca; those from sandstones by strongly ornamented taxa: trachyostraca, differences interpreted as reflecting the preferred habits of adults in life. 15 species of inoceramid bivalves, including a newly described species Inoceramus chiplonkari, are recognised, with a mixed East African–Euramerican–North Pacific affinity. On the basis of the stratigraphic framework developed, a sequence stratigraphic interpretation of the Karai Formation is proposed, and correlated with those recognised in Europe, Morocco, and the United States Gulf Coast and Western Interior.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 2; 161-338
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stratigraphy of the mid Cretaceous (Albian) Upper Greensand Formation of the Wessex Basin and South West England, UK
Autorzy:
Gallois, R.
Owen, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
stratigraphy
Upper Greensand Formation
Cretaceous
Devon
Dorset
Wessex
Albian Stage
Cenomanian Stage
sequence stratigraphy
stratygrafia
formacja
kreda
dewon
alb
cenoman
Opis:
The Upper Greensand Formation, mostly capped by the Chalk, crops out on the edges of a broad, dissected plateau in Devon, west Dorset and south Somerset and has an almost continuous outcrop that runs from the Isle of Purbeck to the Vale of Wardour in south Wiltshire. The Formation is well exposed in cliffs in east Devon and the Isle of Purbeck, but is poorly exposed inland. It comprises sandstones and calcarenites with laterally and stratigraphically variable amounts of carbonate cement, glauconite and chert. The sedimentology and palaeontology indicate deposition in marginal marine-shelf environments that were at times subject to strong tidal and wave-generated currents. The formation of the Upper Greensand successions in the region was influenced by penecontemporaneous movements on major fault zones, some of which are sited over E-W trending Variscan thrusts in the basement rocks and, locally, on minor faults. Comparison of the principal sedimentary breaks in the succession with the sequence boundaries derived from world-wide sea-level curves suggests that local tectonic events mask the effects of any eustatic changes in sea level. The preserved fauna is unevenly distributed, both laterally and stratigraphically. Bivalves, gastropods and echinoids are common at some horizons but are not age-diagnostic. Ammonites are common at a few stratigraphically narrowly defined horizons, but are rare or absent throughout most of the succession. As a result, the age of parts of the succession is still poorly known.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 2; 161-180
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The origin and depositional architecture of Paleogene quartz-glauconite sands in the Lubartów area, eastern Poland
Autorzy:
Czuryłowicz, K.
Lejzerowicz, A.
Kowalczyk, S.
Wysocka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059959.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
littoral facies
syndepositional tectonics
extensional graben
sequence stratigraphy
ground penetrating radar
3D modelling
Opis:
The study uses quantitative methods to analyse the latest Bartonian to Early Rupelian sedimentary succession at the SE outskirts of the Polish Lowland Paleogene Basin, in the back-bulge zone of the Carpathian orogenorebulge. The vertical lithotype proportion diagrams from a large number of well logs are compiled to reveal the area’s sequence stratigraphy. Six sequences are recognized and correlated with 3rd-order eustatic sea level cycles. The basal sequence of type 1 is overlain by three sequences of type 2 and followed by a fifth sequence of type 1, whose depositional forced-regressive and lowstand systems tracts brought the main volume of quartz-glauconite sand to the study area. The study focuses further on the deposits of this fifth sequence, exposed and surveyed with GPR in the Nowodwór-Piaski sand pit. Their sedimentary facies analysis reveals the local spatial pattern of a wave-dominated and tidally-influenced sedimentation, supporting the earlier notions of a southern palaeoshoreline and a tectonically-controlled sedimentation.The analysis, aided by multidimensional GPR survey, indicates syndepositional development of a tectonic graben filled laterally by fault scarp-attached large sand bars and an axial action of tidal ebb currents. The bars were formed of shore-derived sand swept by littoral waves from the graben footwall areas. As the graben’s tectonic activity ceased, it became buried by the lowstand regressive sands overlain by gravelly foreshore deposits, most of which were later removed by the Pleistocene glacial erosion. A 3D model of the deposits in the Nowodwór-Piaski area is constructed on the basis of outcrop and GPR data with the use of multiple-point statistical methodology to depict the internal architecture, heterogeneity and spatial relationships of main sedimentary facies. The model can serve as a guide for the future exploration and exploitation of the quartz-glauconite sands in the area and as instructive example of how a petroleum reservoir model of a complex sedimentary succession can be constructed with the use of modern statistical methods.
Źródło:
Geological Quarterly; 2014, 58, 1; 125--144
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evolution of late Ediacaran riverine-estuarine system in the Lublin-Podlasie slope of the East European Craton, southeastern Poland
Autorzy:
Pacześna, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182491.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sedymentologia
stratygrafia sekwencji
równia aluwialna
estuarium
późny ediakar
wczesny dolny kambr
kraton wschodnioeuropejski
południowo-wschodnia Polska
sedimentology
sequence stratigraphy
alluvial plain
estuary
Late Ediacaran
early Lower Cambrian
East European Craton
south-eastern Poland
Opis:
Na podstawie zdefiniowania asocjacji facjalnych i systemów depozycyjnych oraz przedstawienia ram wydzieleń wysokorozdzielczej stratygrafii sekwencji sformułowano model rozwoju i destrukcji późnoediakarskiego systemu fluwialno-estuariowego, rozprzestrzenionego w obniżeniu podlaskim i lubelskim skłonie kratonu wschodnioeuropejskiego. Wyróżniono dwie grupy systemów depozycyjnych - aluwialne i estuariowe oraz system otwartego wybrzeża. System aluwialny był początkowo reprezentowany w północno-wschodnich i zachodnich depocentrach synryftowych przez stożki aluwialne. Dystalne części stożków były obszarami depozycji fluwialnej. Duże, piaskodenne rzeki roztokowe spływały poprzecznie do osi basenu sedymentacyjnego. W końcowych stadiach ewolucji basenu aluwialnego wyrównanie topografii ryftowej i wzrost tempa subsydencji w jego południowo-wschodniej części spowodowały rozwój rzek systemu anastomozującego. Spływały one wzdłuż osi basenu z północy na południe. Zmiana rodzaju przepływu rzek roztokowych z okresowego we wczesnych etapach rozwoju basenu aluwialnego na ciągły w późniejszych stadiach, rozwój równi zalewowych rzek systemu anastomozującego i zmiana koloru osadów akumulowanych przez rzeki świadczą o zmianie klimatu suchego, pustynnego na bardziej wilgotny, umiarkowany. Późnoediakarska sukcesja silikoklastyczna basenu lubelskiego jest zapisem transgresywnego etapu ewolucji estuarium. Jej przebieg odzwierciedla pięć kolejnych parasekwencji budujących transgresywny ciąg systemowy. W najwcześniejszych etapach rozwoju estuarium lubelskie miało charakter mieszany, falowo-pływowy. W fazie maksymalnego rozwoju, w miarę znaczącego wzrostu oddziaływania pływów, było to makropływowe, hypersynchroniczne estuarium o kominowej geometrii. Na przełomie ediakaru i kambru wraz z rozwojem ciągu systemowego wysokiego stanu względnego poziomu morza rozpoczął się regres i stopniowa likwidacja estuarium lubelskiego, które przekształciło się w estuarium o mieszanej energii falowo-pływowej i następnie w otwarte wybrzeże z udziałem falowania.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2010, 27; 1-96
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sukcesja osadowa miocenu w rejonie zrębu Ryszkowej Woli (obszar Sieniawa-Rudka), zapadlisko przedkarpackie: wyniki facjalnej i stratygraficznej interpretacji danych wiertniczych oraz sejsmiki 3D
Miocene succession at the Ryszkowa Wola high (Sieniawa-Rudka area), Carpathian Foredeep Basin: facies and stratigraphic interpretation of wellbore and 3D seismic data
Autorzy:
Mastalerz, K.
Wysocka, A.
Krzywiec, P.
Kasiński, J.
Aleksandrowski, P.
Papiernik, B.
Ryzner-Siupik, B.
Siupik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074444.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
miocen
zapadlisko przedkarpackie
sedymentacja
analiza stratygraficzna
analiza facjalna
dane wiertnicze
dane sejsmiczne 3D
Carpathian Foredeep
Miocene
sedimentation
sequence stratigraphy
facies analysis
well log interpretation
3D seismic data
Opis:
The Polish Carpathian Foredeep Basin (PCFB) is the northern compartment of a foreland basin system that surrounds the Carpathian orogenic belt. The axis of the eastern part of the PCFB plunges gently towards SE, where the Miocene basin-fill succession exceeds 2000 metres in thickness. The Miocene succession developed in shallow marine ramp settings and is subdivided into 3 lithostratigraphic units: sub-evaporitic (onshore-to-nearshore), evaporitic, and supra-evaporitic (offshore-to-estuarine). The upper unit includes a siliciclastic series (Upper Badenian–Sarmatian), which constitutes the main segment of the succession. It displays an asymmetric, shallowing-up trend, expressed by the following sequence: hemipelagic-turbiditic-deltaic-low-energy nearshore-to-estuarine facies associations. Sediment accummulation in the basin has been significantly overprinted by higher-frequency cyclicity and encloses several genetic stratigraphic sequences bounded by MFS surfaces. An early phase of the basin development was characterised by high-rate subsidence and slow-rate sedimentation (hemipelagic facies). The turbiditic facies association identified within the Sieniawa–Rudka area resulted from southward progradation of a submarine fan/prodeltaic depositional system, mainly fed from the northern and north–western continental margins of the basin. An overall SE–ward palaeoslope inclination controlled the main phase of the deltaic progradation, which had gradually replaced the turbiditic systems. The late deltaic phase was characterised by ENE palaeotransport directions. The final phase of the basin filling took place in shallow-water, low-energy, nearshore-to-estuarine environments. In the early stage of the basin development, a complex system of NW–SE elongated basement pop-ups and flower structures in the Miocene succession were produced by reactivation and inversion of Mesozoic basement faults. The growth of these positive structures modified local subsidence patterns and affected the organisation of depositional systems of the siliciclastic series. A narrow elevation of the RyszkowaWola High (RWH) gradually grew above one of the pop-up structures. Complex structural-stratigraphic hydrocarbon traps developed along the RWH, due to interaction between the growth of local faults and the development of the successive depositional systems. Tidally-modified delta-top and estuarine facies are the most common hydrocarbon hosts within individual sequences of the „deltaic” segment of the succession..
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 4; 333-342
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structural and seismic sequence stratigraphy analysis of seismic and biostratigraphy data from an onshore field, Niger Delta, Nigeria
Autorzy:
Emujakporue, G. O.
Eyo, A. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1078525.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Niger Delta
Sequence stratigraphy
faults
horzons
seismic
Opis:
The structural and sequence stratigraphy of a Niger Delta onshore field has been analysed from seismic and biostratigraphy data in order to assess the hydrocarbon potential of the area. Seven faults F1, F2, F3, F4, F5, F6 and F7 were delineated in the seismic sections. The faults, F1, F4, F6 and F7 are synthetic faults, while F2, F3 and F5 are antithetic. Two horizons H1 and H2 were identified in the seismic sections within the time window of 2200-2600 ms. The seismic sequence stratigraphy analysis revealed five sequence boundaries S1, S2, S3, S4 and S5, which represent four depositional sequences. Four maximum flooding surfaces (MFS) were also delineated in the seismic data. The analysis of the biostratigraphy data thus revealed four sequence boundaries (S1, S2, S3, S4) and three maximum surfaces (MFS1, MFS2 and MF3). The age of the sequence boundary ranges from 13.1Ma to 8.3 Ma. The age of the observed maximum flooding surfaces ranges from 12.8 Ma to 9.4 Ma. In vertical succession, the depositional sequences were identified by the order; sequence boundary, lowstand system tract (LST), Transgressive system tract (TST), Maximum flooding surface (MFS), and Highstand system tract (HST). The lowstand system tract is made up of stacking pattern of sand, while the transgressive system tract thinned into the condense section.
Źródło:
World News of Natural Sciences; 2019, 22; 190-199
2543-5426
Pojawia się w:
World News of Natural Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratigraphy of the Albian-Cenomanian (Cretaceous) phosphorite interval in central Poland: a reappraisal
Autorzy:
Machalski, Marcin
Olszewska-Nejbert, Danuta
Wilmsen, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24024713.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Polska
Cretaceous
phosphorites
rare earth elements
biostratigraphy
sequence stratigraphy
Polska
kreda
fosforyty
metale ziem rzadkich
REE
biostratygrafia
stratygrafia sekwencji
Opis:
Several closely-spaced phosphorite beds stand out at the Albian–Cenomanian transition in the mid-Cretaceous transgressive succession at the northeastern margin of the Holy Cross Mountains, central Poland. They form a distinctive condensed interval of considerable stratigraphical, palaeontological, and economic value. Here, we correlate the classical section at Annopol with a recently investigated section at Chałupki. We propose a new stratigraphic interpretation of the phosphorite interval, based on lithological correlations, Rare Earth Elements and Yttrium (REE+Y) signatures of phosphorites, age-diagnostic macrofossils, and sequence stratigraphic patterns. This interval has long been considered as exclusively Albian in age. However, new macrofossil data allow us to assign the higher phosphorite levels at Annopol and Chałupki, which were the primary target for the phosphate mining, to the lower Cenomanian. In terms of sequence stratigraphy, the phosphorite interval encompasses the depositional sequence DS Al 8 and the Lowstand System Tract of the successive DS Al/Ce 1 sequence. The proposed correlation suggests that lowstand reworking during the Albian–Cenomanian boundary interval played an important role in concentrating the phosphatic clasts and nodules to exploitable stratiform accumulations. Our conclusions are pertinent to regional studies, assessments of natural resources (in view of the recent interest in REE content of the phosphorites), and dating of the fossil assemblages preserved in the phosphorite interval. On a broader scale, they add to our understanding of the formation of stratiform phosphorite deposits.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2023, 73, 1; 1--31
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposób korelacji anomalii sejsmicznych z informacją otworową w analizie sedymentologicznej rejonu Pustków–Sędziszów (południowa część zapadliska przedkarpackiego)
Method of seismic anomalies correlation with the well information for sedimentology analysis of Pustków–Sędziszów area (southern part of the Carpathian Foredeep)
Autorzy:
Stankiewicz, B.
Dzwinel, K.
Pasek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063146.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sejsmika 3D
anomalia sejsmiczna
geofizyka otworowa
stratygrafia sekwencji
miocen
zapadlisko przedkarpackie
3D seismic data
seismic anomaly
well log
sequence stratigraphy
Miocene
Carpathian Foredeep
Opis:
Zintegrowana analiza anomalii sejsmicznych wraz z interpretacją danych geofizyki otworowej dała podstawy do odtworzenia środowiska sedymentacji osadów mioceńskich zapadliska przedkarpackiego. Zmienność wykształcenia osadów, zarówno pionową, jak i poziomą, prześledzono na podstawie szczegółowej korelacji międzyotworowej, a następnie, wykorzystując dodatkowo analizę charakteru wykształcenia krzywych geofizyki otworowej, dokonano próby określenia zarysu architektury depozycyjnej. W celu odtworzenia środowiska sedymentacji na większym obszarze, posłużono się szczegółową interpretacją zdjęcia sejsmicznego 3D. Analiza form geoanomalii i badanie spójności zapisu sejsmicznego zaowocowało wydzieleniem różnych elementów paleomorfologii, takich jak: koryta, wały przybrzeżne, stożki i litosomy.
Integrated analysis of seismic anomalies together with well logging data interpretation was a basis for reconstruction of processes of depositional environment of the Miocene succession, in the Carpathian Foredeep. Vertical and lateral variability of sediments was analysed using detailed wells correlation. Then, using the analysis of a shape of well logs, the outline of depositional architecture was determined. In order to determine the sedimentology environment in a larger area, the detailed 3D seismic data results interpretation was used. The analysis of geoanomalies forms and coherence of seismic record resulted in differentiation of various paleomorphology elements such as: channels, subaqueous levees, fans and lithosom.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2010, 439 (2); 417--421
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sequence stratigraphy of the Upper Cretaceous–Eocene Belqa Group of Jordan (southern Tethys margin)
Autorzy:
Kalifi, Amir
Ardila-Sanchez, Maria
Messaoud, Jihede Hay
Laila, Wesam Abu
Buchem, Frans van
Ibrahim, Khalil
Powell, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202139.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Tethys
stratigraphy
Jordan
Opis:
The Belqa Group of Jordan (Upper Cretaceous–Eocene) contains a remarkable succession of sedimentary lithofacies, including chalk, sandstone, chert, phosphorite, oyster mounds and organic-rich marls deposited along the passive southern margin of the Neo-Tethys Ocean. The Belqa Group is now outcropping in spectacular wadis where they can be studied in detail. The exceptional outcrops exposures provide unique opportunities for studying three-dimensional spatial facies variations. However, this 3D facies distribution requires robust time control and the combination of modern sequence stratigraphic concepts and high-resolution dating methods. We report the establishment of a regional sequence stratigraphic model that provides the temporal framework for further detailed sedimentological, palaeontological and geochemical studies. Preliminary results show a stratigraphic organization in four major depositional sequences (3rd order), which are broadly in agreement with the lithostratigraphic formations. The age dating is based on new nano-fossil analyses and C/O and Sr isotope stratigraphy. A subdivision into higher-frequency sequences (4th/5th order) significatively improves the resolution of the stratigraphic framework and our understanding of spatio-temporal distribution of the sedimentary facies. The four sequences are: 1) The B1 sequence (Upper Coniacian-Santonian), characterized by a transgressive phase of chalk-rich sedimentation (coccolithophore-dominated) and a regressive phase of a prograding siliciclastics with a distal transition to the first phosphorite-chert facies. 2) The B2 sequence (Lower Campanian) also starts with a transgressive chalk dominated facies and subsequently develops into a chert-dominated marl facies (radiolarian-dominated). The chert is locally associated with thin phosphates and coquinas, as well as organic-matter rich facies in proximal marine settings. 3) The B3 sequence (Upper Campanian) is also characterized by a transgressive chalk dominated facies. The regressive phase is constituted by dm- to m-thick phosphorite beds that were deposited coevally with giant oyster banks (decameter scale). 4) The B4 sequence (Maastrichtian-Paleocene) represents a dramatic facies change to organic-rich pelagic marls, and can probably be further subdivided. This sedimentary succession highlights both gradual and rapid changes in biogenic productivity and geochemistry. These changes are punctuated and partly driven by significant relative sea-level changes, and likely also larger scale palaeoceanographical processes that are the focus of future work.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2023, 1-2 (72-73); 32--32
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sequence stratigraphy of the Oxfordian to Tithonian sediments (Baisakhi Formation) in the Jaisalmer Basin
Autorzy:
Pandey, D. K.
Pooniya, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077325.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sequence stratigraphy
Oxfordian–Tithonian
Jaisalmer
stratygrafia
Oksford
tyton
Opis:
The Oxfordian to Tithonian sediments deposited along the southern Tethyan margin exhibit very diverse sedimentary facies. The Jaisalmer Basin, situated along the northwestern margin of the Indian peninsula, is a good example of those preserving these sediments (Baisakhi Formation). The scattered nature of the outcrops, due to peneplanation and desert sand cover, and the diversity in sedimentary facies, have led earlier workers to employ a confusing lithostratigraphy and lithostratigraphic correlations. New records of ammonites, more detailed facies description and the application of the sequence stratigraphic method helped to sort out the stratigraphical problems of these isolated outcrops. The complexity of the Oxfordian-Kimmeridgian-Tithonian sediments present in the Jaisalmer Basin, as evidenced by ammonite finds can be traced along an onshore – offshore transect. Within the Oxfordian-Tithonian strata of the Baisakhi Formation, Jaisalmer Basin, 35 parasequences grouped into three depositional sequences (TST-HST/FSST) have been recognized. In at least two cases, the maximum flooding surfaces (MFS) are superimposed on the transgressive surfaces within very condensed sections. The parasequences belong to a continuous succession representing shoreface (deepest part of the basin) to foreshore (shallowest part of the basin). During deposition of the Tithonian succession the southern part of the basin witnessed shallow, nearshore, or foreshore to fluvial depositional environments and, consequently, contains several depositional gaps and less distinct parasequences. The chronological order of the parasequences has been established on the basis of ammonites: Oxfordian – Perisphinctes (Dichotomosphinctes) sp. and P. (Dichotomoceras) sp.; Kimmeridgian – Torquatisphinctes alterniplicatus (Waagen) and Pachysphinctes aff. major Spath; Tithonian – Aulacosphinctoides sp., Virgatosphinctinae and other zonal ammonites recorded by earlier workers. The most logical facies correlation in conformity with Walther’s law was also used. Unfortunately, no marker beds have been recognized; however, the record of at least two brackish-water phases helped in the understanding of depositional settings along the onshore-offshore transects during these time intervals. In general, the Kimmeridgian-Tithonian part of Baisakhi Formation exhibits a general coarsening-upward trend and a change from lower shoreface zone to fluvial environments. The three sequence cycles interpreted within the Oxfordian-Tithonian sediments in the Jaisalmer Basin correspond to second-order sequence cycles.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2015, 13, 1; 65--76
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekwencje depozycyjne w utworach miocenu autochtonicznego w rejonie Brzeska
Depositional sequences of autochthonous Miocene strata in the Brzesko area
Autorzy:
Drozd, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835325.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zapadlisko przedkarpackie
miocen autochtoniczny
stratygrafia sekwencji
elementy szelfowej architektury depozycyjnej
Carpathian Foreland Basin
Miocene
sequence stratigraphy
shelf-margin delta
Opis:
Stratygrafia sekwencji jest multikompontentowym narzędziem służącym do odwzorowywania architektury depozycyjnej, środowisk sedymentacji, litofacji i ich przestrzennego rozmieszczenia. Podstawową jednostką wyróżnianą w tej metodzie jest sekwencja depozycyjna, definiowana jako genetyczne następstwo powiązanych ze sobą warstw, ograniczone w spągu i stropie poprzez subaeralne niezgodności lub ich korelatywne zgodności (granic sekwencji), które są wynikiem zmian względnego poziomu morza, towarzyszących wypełnianiu basenów sedymentacyjnych. Przedstawiona próba interpretacji materiałów sejsmicznych, obejmująca mioceńską sukcesję nadewaporatową w rejonie Brzeska, na podstawie założeń tej metodyki i przy wykorzystaniu pomiarów geofizyki otworowej i ich wzajemnym dowiązaniu, pozwoliła na zidentyfikowanie 11 granic sekwencji (SB) i 9 powierzchni maksimum zalewu (MFS). W obrębie tych sekwencji, w zapisie sejsmicznym, karotażowym i w oparciu o dane literaturowe, zinterpretowano elementy architektury depozycyjnej zdominowane litofacją piaskowcową, deponowaną głównie w trakcie niskiego stanu WMP. Zostały one zinterpretowane jako nasypy przyujściowe/bary piaszczyste oraz fragmenty wciętych dolin w strefie szelfu.
Sequence stratigraphy is a multi-component tool for mapping the depositional architecture, sedimentary environments, lithofacies and their spatial distribution. The basic unit of distinction in this method is a depositional sequence, defined as a genetic consequence of interconnected layers, limited in the bottom and top by unconformities or corelative conformities (sequences borders). They are the result of changes in relative sea level that accompanies filling sedimentary basins. The study area included upper Badenian-lower Sarmatian (Miocen) strata in the region of Brzesko. Methodology used in conjunction with well logs and geological data allowed identification in the seismic 11 sequence boundaries (SB) and 9 of the maximum flooding surface (MFS). Within the sequence the elements of depositional architecture were interpreted. They were dominated by sandstone facies that had been deposited mainly during the low state of relative sea level.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2017, 73, 12; 928-934
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seismic stratigraphic analysis for hydrocarbon exploration in the Beta Field, Coastal Swamp Depobelt, Niger Delta
Autorzy:
Adeleye, Mutiu A.
Yekeen, Kazeem O.
Amidu, Sikiru A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841773.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
seismic stratigraphy
system tracts
sequence boundary
depositional sequences
reservoir presence
Nigeria
Opis:
Hydrocarbon exploration analysis from a seismic stratigraphic approach was carried out within the Beta Field, Coastal Swamp Depobelt, Niger Delta, to identify system tracts and sequence boundaries that could be associated with potential hydrocarbon accumulation. 3D seismic volume and data from four wells were analyzed. Depositional sequences, system tracts, sequence boundaries, and candidate maximum flooding surfaces were picked from logs, while reflection patterns and terminations were interpreted from seismic sections. Log shapes from gamma rays in combination with seismic facies analysis were interpreted in order to delineate lithology, depositional environments and depositional sequences. Seismic attributes were extracted and were draped on gridded surfaces from the interpreted seismic horizons. These were integrated with structure maps to obtain structural and stratigraphic trends, and possible presence of reservoir sand. Five depositional sequences and nine seismic facies were identified within the field. The depositional sequences were designated Sequences S1 to S5 based on the depth of the occurrences and stacking patterns. This study reveals a progression from fluvial depositional settings to the shelf. The main reservoirs identified are the sand units of the highstand and lowstand within three depositional sequences (S1, S4 and S5) although interbedded sands within the TST of S4 and S5 are also suspected of being potential reservoirs. The channel sand deposits within the study area are suspected to be hydrocarbon bearing as they occurred within the complex fault trapping system popular in the Niger Delta. The application of seismic stratigraphy, as shown in this study, serves to encourage exploration in the Niger Delta where it could be effectively employed for reducing risk in hydrocarbon exploration.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2020, 46, 4; 259-271
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sediment discharge and storage over the last deglacial highstand period on the central Vietnam shelf off Nha Trang
Autorzy:
Dung, Bui Viet
Stattegger, Karl
Kieu, Nguyen Van
Thanh, Nguyen Trung
Thong, Bui Xuan
Vu, Pham Nguyen Ha
Man, Ha Quang
Trang, Pham Hong
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058662.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sediment budget
Nha Trang shelf
central Vietnam
Holocene highstand
sequence stratigraphy
Opis:
A sediment budget for the central Vietnam shelf off Nha Trang over the last deglacial Holocene highstand period has been investigated on the basis of shallow seismic and sediment core data and empirical equations. The annual suspended sediment discharge to the Nha Trang shelf ranges from: 4.3 to 5.4 Mt/year. Estimates based on published empirical equations suggest that the sediment discharge by three main local mountainous rivers (the Cai, Dinh and Van Phong rivers) that enter the Nha Trang shelf ranges between 1.7 and 4 Mt/year, which implies that the local rivers discharge approximately 75% of the total annual sediment input to the shelf. The annual sediment supply of the Cai River is approximately 2 and 6 times higher than that of the Dinh and Van Phong rivers, respectively. The highstand sediment depocentre of the Nha Trang shelf is mostly attached to the local river outflows, indicating their importance as the principal sediment supply sources to the shelf. Additional sources of sediment supply to the Nha Trang shelf can probably be related to along-shore transport from the nearby shelves. Calculations based on seismic and sediment core data indicate that the net sediment volume storage on the Nha Trang shelf is approximately 2.15 Mt/year. Approximately 50% of the total sediment yield supplied to the shelf is probably transported along-shore to the south. The sediment budget model for highstand deposits on the Nha Trang shelf is typical for a small mountainous river basin, which is significantly different from that of the large river delta systems in Vietnam such as the Mekong and Red rivers where 90% of the river sediments are captured on the delta plain/subaqueous part and only 10% of the river sediments are transported to the nearby shelf. In contrast, most of the sediments supplied by small mountainous rivers off Nha Trang are transported to the mid-shelf, forming a shore-parallel mud depocentre.
Źródło:
Geological Quarterly; 2019, 63, 2; 395--406
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies