Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sacred in literature" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    Sacrum w literaturze
    The Sacred in Literature
    Autorzy:
    Sawicki, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1965870.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 1980, 28, 1; 13-26
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy sacrum w powieści Corpus Christi Patricka Rotha
    Elements of the Sacred in Patrick Roth’s Novel Corpus Christi
    Autorzy:
    Piasta, Ewa Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882427.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sacrum w literaturze
    powieść
    Patrick Roth
    the sacred in literature
    novel
    Opis:
    Artykuł został poświęcony powieści Corpus Christi, będącej trzecią częścią literackiej trylogii Patricka Rotha, współczesnego niemieckiego pisarza, mieszkającego obecnie w Los Angeles. Wszystkie opowiadania Rotha oscylują wokół pytania o stosunek człowieka do przekazanego mu przesłania o mesjańskim Jezusie. Autor koncentruje się na obrazie Jezusa obecnym w psychice współczesnego człowieka, aby ukazać proces poznania spraw duchowych. Celem analizy jest prześledzenie w utworze zarówno odniesień biblijnych, jak i elementów opisujących przeżycie mistyczne, prowadzące do przemiany wewnętrznej człowieka. W powieści Corpus Christi, której już sam tytuł ma konotacje teologiczne, występują zaczerpnięte z Biblii sceny, postaci, schematy fabularne, które autor moduluje w sposób nowatorski. W dziele więcej jest odniesień do transcendencji niż opisów doczesności. Obie te rzeczywistości są tutaj nierozdzielne i wzajemnie się przenikają. Sacrum, a więc to, co święte, wywołujące potrzebę czci, przekraczające horyzont doczesności, jest przedstawiane za pomocą obrazów zakorzenionych w tradycji judeochrześcijańskiej.
    The article discusses the novel Corpus Christi, the third part of a literary trilogy by Patrick Roth, a contemporary German writer currently living in Los Angeles. All Roth’s plots focus on human attitudes towards the received message concerning the Messianic Jesus. The author concentrates on the image of Jesus present in the psyche of contemporary people in order to show the process of cognition of spiritual matters. The analysis aims to trace in the novel both biblical references and elements which depict the mystical experience leading to an individual’s spiritual transformation. The novel Corpus Christi, whose very title has theological connotations, features scenes, characters and plot patterns derived from the Bible. they are, however, subject to the author’s innovative modifications. The text contains more references to the transcendental than depictions of the temporal. Both realities are inseparable and intersect. The sacred, which imposes the need for worship and transcends the horizon of the temporal, is shown by means of images deeply rooted in the Judeo-Christian tradition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 159-171
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    APPROACHES TO RELIGIOUS POETRY IN POLISH AND ANGLOPHONE SCHOLARSHIP. A COMPARATIVE OVERVIEW
    Polskie i anglojęzyczne badania nad poezją religijną. Przegląd porównawczy
    Autorzy:
    Matyjaszczyk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036031.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    religious literature; religious poetry; literary criticism; the sacred in literature
    literatura religijna; poezja religijna; teoria literatury; sacrum w literaturze
    Opis:
    The article compares Polish and Anglophone literary-theoretical approaches to religious poetry. It demonstrates that some common tendencies to be found in Polish studies and in English scholarship include drawing on a single religious tradition (Christian, official), focusing on the author and their religious experience, and narrow and/or prescriptive approaches that are sometimes more theological than literary-theoretical in nature. The survey suggests that the most prominent difference is that Polish criticism has produced a long-standing tradition of literary-theoretical studies that develop on or polemicize with each other in an attempt to describe and systematize the field of the intersections of poetry and religion and propose literary methodologies for studying religious poetry, while Anglophone studies do not enter into this kind of dialogue. The Polish studies, if popularized, could help reduce the theoretical and methodological deficit in Anglophone scholarship on the subject.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2020, 75; 43-64
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Thou who hast sewn together this canvas.” Adam Zagajewski’s Search for the Absolute
    „Ty, który zszyłeś to płótno…”. Adama Zagajewskiego poszukiwanie Absolutu
    Autorzy:
    Bodzioch-Bryła, Bogusława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597282.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-17
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Adam Zagajewski
    współczesna poezja polska
    sacrum w literaturze
    interpretacja
    krytyka literacka
    contemporary Polish poetry
    sacred in literature
    interpretation
    literary criticism
    Opis:
    Adam Zagajewski’s poetry proves how complex man’s relationship with the sacred can be. Despite the poet’s testimony of complete independence from established formations, including denominational ones, in his early work, when he described himself as “an atheist of both churches, non-partisan among party members, an unbeliever among believers, uncertain among the convinced” (Mogę mówić tylko za siebie [I can only speak for myself]; Oda do wielości [Ode to multiplicity], Zagajewski 1983), literary criticism has long emphasized the presence of a broadly conceived sphere of the sacred in his poetry. When reading Zagajewski’s poems, one has the impression that the sacred is permanently present, and that the poet is constantly brushing against the figure of the Absolute, while not being able (or sometimes not wanting) to fully see it. The reader even gets the impression that perhaps this may be a purposeful impossibility. For Zagajewski, an extremely important theme is circular movement, constant circling around the same issue, and a need for constant questioning. This article discusses these complex relations, proving that Zagajewski consistently reflects in on the figure of the Absolute, that the subject of his poems seeks the sacred, and that the question of the Absolute seems to be more than a poetic strategy for the author, but also a very personal dilemma. The poet died on March 21, 2021.
    Poezja Adama Zagajewskiego dowodzi, jak wysoce skomplikowana bywa relacja człowieka z sacrum. Mimo świadectwa całkowitej niezależności od ustanowionych formacji, także wyznaniowych, jakie poeta dał w początkowej fazie twórczości, kiedy to określił się mianem „ateisty obydwu kościołów, / bezpartyjnego wśród partyjnych, / niewierzącego wśród wiernych, / niepewnego pośród przekonanych” (Mogę mówić tylko za siebie; List. Oda do wielości, Zagajewski 1983), w krytyce literackiej od dawna podkreślana bywa obecność w jego poezji szeroko pojmowanej sfery sacrum. Podczas lektury wierszy Zagajewskiego odbiorca ma wrażenie, że sacrum jest w nich permanentnie obecne, że poeta co rusz ociera się o figurę Absolutu, jednocześnie nie mogąc (nie potrafiąc, czasem nie chcąc) jej w pełni dojrzeć. Czytelnik odnosi nawet wrażenie, że być może jest to niemożność programowa, bowiem dla Zagajewskiego nadzwyczaj istotne znaczenie ma ruch kolisty, nieustanne krążenie wokół tej samej kwestii, konieczność ciągłego podawania w wątpliwość. Niniejszy artykuł przybliża te złożone relacje, dowodząc, że Zagajewski konsekwentnie prowadzi w swych wierszach refleksję nad figurą Absolutu, że podmiot jego wierszy poszukuje sacrum, a pytanie o Absolut zdaje się mieć dla twórcy charakter nie tylko strategii poezjotwórczej, lecz także dylematu bardzo osobistego. Poeta zmarł 21 marca 2021 r.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 99-134
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafizyczna potęga bieli
    The Metaphysical Power of White
    Autorzy:
    Ruszar, Józef Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130724.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Jan Polkowski
    Ryszard Krynicki
    Bruno Jasieński
    Sołówki
    Wyspy Sołowieckie
    GUŁag
    komunistyczne zbrodnie
    świętość w literaturze/sacrum w literaturze
    współczesna poezja religijna
    Solovki
    Solovetsky Islands
    GULAG
    communist crimes
    sanctity in literature/sacred in literature
    contemporary religious poetry
    Opis:
    Interpretacja wiersza Jana Polkowskiego Morze białe analizuje fenomen istnienia współczesnej poezji religijnej niekoniecznie tematycznie zajmującej się Bogiem. Istotą takiej poezji jest wizja świata, z gruntu religijna, zakładająca ufność i zawierzenie bez względu na świecką materię wiersza, który może opisywać najgorsze zbrodnie. Autor ukazuje, że w przypadku najlepszej poezji religijnej zasada anima naturaliter christiana oznacza, że fundamentalna dobroć Boga istnieje w wierszach bezwiednie, właśnie naturalnie, a nie jako coś dodanego czy wykoncypowanego.
    The interpretation of Jan Polkowski’s poem Morze białe [White Sea] analyzes the phenomenon of contemporary religious poetry that does not necessarily thematically deal with God. The essence of such poetry is a vision of the world, fundamentally religious, assuming trust and entrustment regardless of the secular matter of the poem, which can describe the worst of crimes. The author shows that in the case of the best religious poetry, the principle of anima naturaliter christiana implies that the fundamental goodness of God exists in the poems involuntarily, simply naturally, and not as something added or crafted.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 501-512
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Letteratura e Sacre Scritture. Ispirazioni bibliche in opere scelte della narrativa italiana novecentesca
    Literature and the Sacred Scriptures. Biblical References in Selected Works of 20th-Century Italian Prose
    Autorzy:
    Porczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/446681.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Bible
    Sacred Scripturess
    Genesis
    motif
    prose
    Bibbia
    Sacre Scritture
    Genesi
    motivo
    prosa
    Opis:
    This essay examines biblical references, inspirations and motifs in 20th-century Italian prose. It investigates the longstanding significance of the Sacred Scripture as one of the fundaments of Western civilisation and the Scripture’s changing influence on the imagination and sensibilities of modern Italian writers; it also attempts to provide an explanation of this trend. The Bible, a source of inspiration with extensive historical presence and numerous translations, has been met with multiple interpretations extending far beyond its purely theological dimension. It has shaped European cultural heritage in terms of its themes as well as its languages, symbols, concepts and metaphors, which have permeated European works of culture in the centuries past. The Bible has encouraged creators, including authors, to continue to operate within its tradition, albeit outside the strict confines of faith itself. It is a timeless code not just because of its longstanding presence, but also because it cannot be dismissed out of hand if we are to understand not simply the works of great, world-renowned classics, and those shaped by religion in particular, but notably the works of modern writers of both Christian and secular backgrounds.
    : Il presente saggio intende approfondire la presenza di riferimenti, ispirazioni e motivi biblici nella prosa italiana del Novecento. Investiga il durativo significato delle Sacre Scritture intese come fondamento della civiltà occidentale, nonché il loro variabile influsso sull’immaginazione e sulla sensibilità degli scrittori italiani moderni, oltre a tentare di spiegare questa tendenza. Nella sua lunga storia e nelle sue traduzioni la Bibbia è stata oggetto delle più varie interpretazioni, anche al di fuori della sua dimensione puramente teologica. Ha avuto un’influenza formativa sull’intero patrimonio europeo, non solo in termini di tematiche, ma anche di lingue, simboli, concetti e metafore che permeano da secoli l’opera di innumerevoli artisti. La Bibbia ha incoraggiato i creatori, tra cui gli autori di letteratura, a continuare a operare all’interno della sua tradizione, perfino oltre i confini della fede. È un codice che perdura non solo nel senso del suo resistere al trascorrere del tempo, ma è anche quel codice da cui pare impossibile prescindere volendo conoscere l’opera di notevoli autori classici, soprattutto di formazione religiosa, ma anche di orientamento laico.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2015, 6; 149-161
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La toile et le voile : l’art, la littérature et le sacré dans trois récits romantiques
    The Canvas and the Veil: Art, Literature and the Sacred in Three Romantic Narratives
    Autorzy:
    Pinon, Esther
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483470.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Romanticism
    sacred
    fine arts
    novel
    short story
    Opis:
    The literature of the Romantics, in the first part of the 19th century, is steeped in religious doubt. Moreover, the sacred was a taboo yet unavoidable subject especially in novels and short stories that were considered at the time profane genres. Romantic writers exploited certain covert strategies in order to speak of the unspeak-able and touch the untouchable. They resort, for instance, to their artistic culture with its centuries of pictorial tradition that render religious figures and events more familiar and accessible. Musset’s Le Tableau d’église, Vigny’s Daphné, and Gauthier’s La Toison d’or, all bear witness to a striking (meeting) harmony between iconoclastic and/or cavalier characters and sacred works of art that focus on the Passion. All three writers interweave aesthetic contemplation with mystical communion, thus revealing a new sense of the sacred that is often ambiguous, nay, subversive. And since sacred art is not in itself sacred, it allows writers to come very close to sacrilege in order to examine the fine line between the profane and the sacred.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2013, 3; 58-65
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Livre sanctifié ou pulpe écorchée ? Le corps dans la poésie d’Umar Timol
    Sacred book or skinned pulp? The body in Umar Timol’s poetry
    Autorzy:
    Nocoń, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368373.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-27
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Mauritian francophone literature
    Umar Timol
    poetry
    corporeality
    Opis:
    The article concerns the place of corporeality in the poetry of a Maurician francophone poet Umar Timol. One can distinguish four main attitudes towards the human body in Timol’s texts: body as an object of worship or – on the contrary – of disdain and condemnation, body as a humanitarian challenge and as an object of self-reflection. The absence of typically Western dualism of physical versus spiritual in Mauritian poet’s philosophy procures a new and exotic perspective for European readers. The author ponders the purpose and motifs which could stay behind such standpoints mainly by analysing the poems in the context of Mauritian culture and comparing them to other Muslim or Indian texts.
    Źródło:
    Romanica Silesiana; 2019, 15, 1; 65-76
    1898-2433
    2353-9887
    Pojawia się w:
    Romanica Silesiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Spruce in the Culture of the Podhale Shepherds
    Rola świerka w kulturze pasterskiej Podhalan
    Autorzy:
    Geneja-Pietrzak, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038777.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kult
    drzewo
    świerk
    magia
    Wołosi
    kultura pasterska
    literatura
    poezja
    sacred tree
    spruce
    magic
    Vlachs
    pastoral culture
    literature
    poetry
    Opis:
    In this article I tackle the issue of the worship of spruce trees in the culture of the shepherds in Podhale, a region in southern Poland. This is an issue related to the particular significance of the spruce. It has played a great role in the culture of the whole Podhale region, and es-pecially in the pastoral culture of this area. The spruce was elevated to the rank of a symbol of good luck, prosperity and well‑being. All ac-tivities carried out in the work of shepherds were connected with the ceremonial treatment of spruce trees. It should be noted that these ac-tivities were religiously and magically motivated, as spruce twigs were blessed in the church beforehand. However, this does not change the fact that the rituals were magical. An example would be the custom according to which shepherds would pin spruce or fir twigs to their hats, believing that this would keep them and their sheep were safe. Nowadays, shepherding culture enjoys great interest among research-ers, as well as among Polish and even foreign communities, who apply for participation in shepherding courses organized today. The magic associated with pastoral culture was also reflected in Polish litera-ture and dialect poetry. Readers can refer to the works of such poets and writers as: Seweryn Goszczyński, Kazimierz Przerwa‑Tetmajer, Władysław Orkan, and Stanisław Witkiewicz or dialect poets Wanda Szado‑Kudasi kowa and Roman Dzioboń.
    W zaproponowanym przeze mnie artykule zajmuję się zagadnieniem kultu świerka w kulturze pasterzy na Podhalu, regionie w Polsce Połu-dniowej. Jest to temat związany ze szczególnym znaczeniem drzewa, jakim jest świerk. Odegrał on na całym Podhalu, a zwłaszcza w kultu-rze pasterskiej tego obszaru ogromną rolę. Został wyniesiony do rangi symbolu szczęścia, pomyślności i dobrobytu. Wszelkie czynności wy-konywane w pracy pasterzy związane były z uroczystym traktowaniem świerka. Należy zaznaczyć, iż czynności te miały religijno‑magiczne motywacje, bowiem gałązki świerka poświęcone były wcześniej w koś-ciele. Nie zmienia to jednak faktu, iż późniejsze rytuały miały charakter magiczny. Przykładem będzie choćby zwyczaj, zgodnie z którym paste-rze przypinali gałązki świerka bądź jodły do kapelusza, wierząc, że im samym oraz owcom nic nie zagraża. Współcześnie kultura pasterska cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród badaczy naukowych za-równo z Polski, jak i z zagranicy, którzy zgłaszają swoje uczestnictwo w organizowanych dzisiaj kursach bacowskich. Magia związana z kul-turą pasterską znalazła swoje odbicie również w literaturze polskiej oraz poezji gwarowej. Czytelnicy mogą sięgnąć po dzieła takich auto-rów jak Seweryn Goszczyński, Kazimierz Przerwa ‑Tetmajer, Włady-sław Orkan, Stanisław Witkiewicz oraz po dzieła twórców poezji gwa-rowej: Wandy Szado‑Kudasikowej, Romana Dziobonia.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2019, 27, 4; 201-218
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.:] Evropská dimenze česke a polské literatury. Europejski wymiar literatury czeskiej i polskiej. Sborník příspěvků z literárněvědné konference konané v Opavé ve dnech 10.-11.11.2010, edtor Libor Martinek, Slezská Univerzita v Opavé, Filozoficko-Přírodovědecká Fakulta, Ústav Bohemistiky a Knihovnictví, Kabinet Literárněvědné Komparatistiky, Opava 2011, 336, [2] s.
    The European Dimension of Czech and Polish Literature. Proceedings of the Literary Conference held in Opava on 10-11.11.2010
    Autorzy:
    Tytko, Marek Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440951.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Polish literature
    Czech literature
    the Bible
    religion
    Religious and sacred poetry
    religious literary culture
    European literature
    Opis:
    The review contains a short descriptions of the content of a book entitled European dimension of Czech and Polish literature, edited by Libor Martinek from the Silesian University in Opava (Czech Republic). A reviewer shows problems (problematique) of this international book, that concern olad and contemporary literatures of these two nations.There are twenty eights papers written by different authors from Poland and Czech Republic. Some of them involve motifs of old Czech and Polish religious poetry or old religious literary culture, eg. Maciej Kazimierz Sarbiewski), Tomaš Halik and the Bible of Brześć.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 133-136
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Passione di Cristo in una sceneggiatura delle orgini di Frate Jacopone da Todi
    Donna de paradiso: the passion of Christ in an original screenplay of early Italian literature written by Friar Jacopone da Todi
    Autorzy:
    Rella, Angelo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139252.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Jacopone
    sacred representation
    crying
    loneliness
    dialogue
    Our Lady
    screenplay
    drama
    Lauda
    drammatizzazione
    sceneggiatura
    Madonna
    dialogo
    solitudine
    pianto
    sacra rappresentazione
    święte przedstawienie
    dramat
    scenariusz
    dialog
    samotność
    łzy
    Maryja
    Opis:
    Senza dubbio la sacra rappresentazione Donna de Paradiso di Jacopone da Todi, vero e proprio capolavoro ispirato, con la sua scrittura-sceneggiatura sembra anticipare di secoli quella del teatro moderno ma soprattutto quella cinematografica. Siamo persuasi che Jacopone da Todi abbia scritto Donna de Paradiso suggerendone una visione, trasformando continuamente il linguaggio letterario in linguaggio visivo. La scrittura del Frate a nostro giudizio reca in se la cifra della scrittura della settima arte, ovvero avere nella sua ‘visibilità’ la sua qualità principale e nell’‘azione’ la sua specificità, di quella che Italo Calvino defi nito “cinema mentale”. Al pari degli autori che nel secondo dopoguerra misero in scena l’alienazione dell’uomo contemporaneo, Jacopone attraverso i suoi dialoghi- monologhi, ridotti al minimo, mostra l’angoscia, la solitudine e l’impossibilità di comunicare di una madre straziata dal dolore per quanto accade al proprio figlio. Gli spettatori- lettori non potevano nel Medioevo, e non possono oggi, non lasciarsi colpire dalla singolare forza di evocazione visuale della passione, dalla qualità violenta e “incarnata” della sua rappresentazione.
    Undoubtedly Jacopone da Todi sacred representation Donna de Paradiso, a true inspired masterpiece, by reason of its writing seems to anticipate the modern theater script but especially the movie screenplay. We are convinced that Jacopone wrote Donna de Paradiso suggesting us a vision, persistently transforming the “literary language” into “visual language”. The writing of the Friar in our opinion contains the essence of the Seventh Art writing, it has the ‘visibility’ as first quality, and ‘action’ as its specifi city, it is that which Italo Calvino called “mental cinema”. Like the authors that after World War II staged the alienation of modern man, through his dialogues-monologues, reduced to a minimum, Jacopone show the anguish, loneliness and the inability to communicate of amother who is suffering for her own child. The audience-readers in the Middle Ages could not, and cannot today, do not be struck by the singular power of visual evocation of the passion, by the violent ‘embodied’ quality of its representation
    Niewątpliwie Donna de Paradiso Jacopone da Todi to prawdziwe arcydzieło, które wydaje się inspirować nowoczesny teatr oraz, przede wszystkim, scenarzystów filmowych. Jestem przekonany, że Jacopone sugeruje nam "wizję", nieustannie przekształcając język literacki na język wizualny. Tekst mnicha, w mojej opinii, ma w sobie istotę pisma "siódmej sztuki", czyli mając "widzialności" jako pierwszą cechę i "akcję" jako jego specyfikę, wskazuje na to, co Italo Calvino nazywał "kinem psychicznym". Podobnie jak autorzy tworzący po II wojnie światowej, u których występuje alienacja współczesnego człowieka, poprzez dialogi-monologi zredukowane do minimum Jacopone pokazuje cierpienie, samotność i brak możliwości komunikowania się cierpiącej Matki. Słuchacze-czytelnicy w średniowieczu nie mogli, podobnie jak dzisiaj, pozostać obojętni wobec wizualnej aluzji do Pasji, do przemocy zawartej w jej prezentacji.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 2; 225-242
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Переосмысление сакрального контекста евангельских структур в современной литературе
    A New Sense of the Sacred Context of the Gospel Structures in Modern Literature
    Nadanie nowego sensu sakralnemu kontekstowi ewangelicznych struktur w literaturze współczesnej
    Autorzy:
    Tomorug, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951927.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    сакральный контекст
    евангельские структуры литературная трансформация
    архетип
    Мария Магдалина
    literary transformation archetype
    Mary Magdalene
    sacral context
    Gospel structures
    kontekst sakralny
    struktury ewangeliczne transformacja literacka archetyp
    Maria Magdalena
    Opis:
    Literature of the twentieth century thoroughly reinterprets biblical material and there is a search of the historicity of the Gospel images (such as Christ, Judas, Pilate, etc.), which, in particular, is associated with Renan's “Life of Jesus”, which modern scholars believe to be a starting point in the interpretation of the Gospel material. An attempt is made to understand, in the words of А. Niamtsu, “the actions of conscious and involuntary antagonists of Jesus, their inner world from the point of view of the concepts of modern man”. The main artistic research of objective and subjective factors that have shaped the course of New Testament events becomes crucial. During this period the authors were interested in the psychological environment of Christ: Judas, Pontius Pilate, Mary Magdalene, Barabbas, Claudia Prokuly and the Apostles. These main characters have their own biography of the novel's type and they are central to the work of art, getting the right to teach and define the image of Christ himself. Modern literary process creates a lot of transformation of the traditional interpretations of the material. A. Niamtsu notes that “the semantic significance of the image of Mary Magdalene and the other evangelical sinners in contemporary literature is characterised by increased attention to their spiritual world and a multifaceted study of the moral and psychological motivations of the essential changes in their lifestyle after joining Christ. This is the approach of man to God interpreted not as a momentary act as a/the painful process of struggle in their hearts between past and present, personal and spiritual, earthly and ideal”. The world of the Gospel material is spread throughout the modern literary space. Traditional stories and characters are not just an integral factor to overcome human and personal problems of the present, but also serve as a litmus test of measuring good and evil in our time: “Due to the high degree of social and ethical universals in traditional structures, they contribute to building a special “programme” of possible individual activities in various existential situations within a literary context. [education in the context original literary work “programme” of possible actions of an individual in a given existential situation” [6, p. 13]]. The purpose of this paper is to identify patterns of functioning of the Gospel story-shaped material and systemic research on transformation of the image of Mary Magdalene in the literature of the twentieth to the beginning of the twenty first century and based on the works of art of M. George and W. Valtos. The theoretical and methodological basis of our study is based on the following principles and methods: history, literature, comparative-historical, typological, descriptive, holistic, synchronic and diachronic approach to the analysis of the reception of traditional structures. The scholarly novelty of this research is to study the evolution of interpretations of the Gospel story-shaped material in the national literature of the 20th to the beginning of the 21st century and to explain various aspects of the transformations of the traditional material with the ontological, axiological and behavioral characteristics. The scholarly novelty of the thesis is also in the fact that it is the first study of the conceptual integrity of the interpretational polyphony of the Gospel of Mary Magdalene in the context of modern literary and artistic and creative consciousness of the society. The thesis is devoted to the evolution of the reception of the Gospel of Mary Magdalene in search of artistic writers of the 20th and 21st centuries. The results are significant for further searching of new formal content aspects of the Gospel (new testament) text transformation in the 20th and 21st c. literature and for orientating traditional structures towards national-historical, moral and philosophical problems of contemporary times. Practically, it means the possibility of further application in the research of the theory of the traditional material function in the universal literary context, in the lectures on comparative literary science, history of foreign literature, theory of literature and in special courses and seminars concerning poetics and esthetics of perceiving the new testament story-shaped material within the literary process of the 20th to the beginning of the 21st c. in writing books on methodology and manuals. The practical value of the work is based on the possibility of further use in the study of the theory of operation of the traditional material in the world literary context for the development of lecture courses in comparative literature, history, world literature, literary theory, literary criticism, and the foundations of the principles of comparative literature, as well as special courses and seminars on the poetics and reception aesthetics of New Testament story-shaped material in the literary process from the 20th to the early 21st century, development of training publications.
    Literatura XX wieku nadała gruntownie nowego sensu materiałowi biblijnemu oraz poszukiwała historyczności postaci ewangelicznych (Chrystusa, Judasza, Poncjusza Piłata). To kojarzy się z książką E.Renana Życie Jezusa, gdzie po raz pierwszy, zdaniem współczesnych badaczy, został zinterpretowany materiał ewangeliczny. Autorzy utworów literackich usiłowali zrozumieć „działania świadomych i mimowolnych antagonistów Jezusa, ich wewnętrzny świat z punktu widzenia pojęcia współczesnego człowieka” (A.Niamcu). Artystyczne badanie obiektywnych i subiektywnych czynników, które ukształtowały bieg nowotestamentowych wydarzeń, staje się czymś zasadniczym. W tym zakresie pisarze bardzo interesowali się bohaterami z otoczenia Jezusa (Judasz, Poncjusz Piłat, Maria Magdalena, Barabasz, Klaudia Prokuła [Claudia Procula], apostołowie). Ci bohaterzy mają życiorys własny powieściowego typu i zajmują tytułowe miejsce w utworze artystycznym, nabywając prawa do pouczającego słowa i określając postać Chrystusa. Współczesny proces literacki tworzy mnóstwo transformacyjnych interpretacji tradycyjnego materiału. Zdaniem A. Niamcu, „znaczeniowa ważność postaci Marii Magdaleny i innych postaci ewangelicznych grzesznic charakteryzuje się tym, że w centrum uwagi znajduje się ich duchowy świat, a mianowicie moralnopsychologiczne uzasadnienia istotnych zmian ich postaci po przyłączeniu do Chrystusa. To zbliżenie człowieka z Bogoczłowiekiem nie jest jednokrotnym aktem, lecz bolesnym procesem walki w ich duszach: przeszłego z teraźniejszym, cielesnego z duchowym, ziemskiego z idealnym. Świat materiału ewangelicznego coraz bardziej rozpowszechnia się na przestrzeni literackiej. Tradycyjne fabuły i postaci, będąc nieodłącznym składnikiem w pokonaniu ogólnoludzkich i indywidualnych problemów, są papierkiem lakmusowym dla sprawdzenia dobrego i złego (dobra i zła) w naszym czasie. Dzięki wysokiemu stopniowi socjalno-etycznych uniwersaliów w strukturach tradycyjnych przyczyniają się do tworzenia się w kontekście utworu literackiego swoistego „programu” możliwych czynności indywiduum w różnych egzystencjalnych sytuacjach. Celem artykułu jest wyjaśnienie regularności funkcjowania ewangelicznego, fabularnego materiału i systemowe badanie transformacji postaci Marii Magdaleny w literaturze XX – pocz. XXI w. (w utworach artystycznych M.George i W.Valtosa). Teoretyczną i metodologiczną bazą badania są takie zasady i metody: historycznoliteracka, porównawczohistoryczna (historycznopo-równawacza), typologiczna, opisowa, całościowa; synchroniczne i diachroniczne ujęcie analizy procesu recepcji struktur tradycyjnych. Naukowa nowość badania polega na studiowaniu (obserwowaniu) ewolucji interpretacji ewangelicznego, fabularnego materiału w literaturach narodowych XX – pocz. XXI w. oraz na wyjaśnieniu różnych aspektów transformacji tradycyjnego materiału z uwzględnieniem ontologicznych, zachowawczych i aksjologicznych osobliwości. Uzyskane rezultaty są ważne dla dalszego poszukiwania nowych aspektów formalnotreściowych transformacji ewangelicznego (nowotestamentowego) materiału w literaturze XX – pocz. XXI w. oraz orientacji struktur tradycyjnych na narodowohistoryczne, moralnoetyczne i filozoficzne problemy współczesności. Znaczenie praktyczne polega na możliwości dalszego wykorzystania w badaniach teorii funkcjowania materiału tradycyjnego w powszechnym kontekście literackim, w opracowaniu wykładów literaturoznawstwa porównawczego, historii literatury obcej, teorii literatury oraz specjalnych kursów i seminariów dotyczących problemów poetyki i estetyki recepcji nowotestamentowego, fabularnego materiału w procesie literackim XX – pocz. XXI w., w napisaniu prac metodycznych i podręczników.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 45-64
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modern Biblical philology in Poland [David A. Frick, Polish Sacred Philology in the Reformation and the Counter-Reformation: Chapters in the History of Controversies (1551-1632), transl. Kaja Szymańska, in: „Studia o Literaturze Dawnej” [„Studies in Old Literature”, Vol.7])
    O nowożytnej filologii biblijnej w Polsce (David A. Frick, "Polska „philologia sacra” w czasach reformacji i kontrreformacji. Kilka kart z historii sporów wyznaniowych (1551–1632)", przeł. Kaja Szymańska, Warszawa 2018, Wydawnictwo Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, ss. 293. „Studia o Literaturze Dawnej”, red. nauk. R. Krzywy, t. 7.)
    Autorzy:
    Kordyzon, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088048.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 6; 693-699
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sacrum i błoto. Uświęcenie materii w wierszu [ Snycerz był zatrudniony Dyjanny lepieniem…] Juliusza Słowackiego
    The sacred and mud: Sacralization of matter in Juliusz Słowacki's poem ‘The carver was busy shaping Diana's statue’
    Autorzy:
    Rzepniewska-Kosińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170188.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 19th century
    Romanticism
    philosophy of art
    spirit and matter
    Genesis from the Spirit
    Juliusz Słowacki (1809–1849)
    Snycerz był zatrudniony Dyjanny lepieniem…
    sakralizacja
    materia
    materia sztuki
    myśl genezyjska
    Opis:
    In this interpretation of Juliusz Słowacki's ‘Snycerz był zatrudniony Dyjanny lepieniem…’ [The carver was busy shaping Diana's statue] the discussion focuses on his attitude to matter, especially as the material of art. The article argues that Słowacki elevates and even sacralises mud, the most lowly of raw materials, and thus exposes the falseness of the popular view that he despises matter, the base opposite of the spirit. However, it would be more accurate to say that in his vision, which is part of his Genesis from the Spirit philosophy, the path to salvation leads through the reconciliation of spirit and matter rather than a triumph of one over the other.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2021, 6; 787-801
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metodologické východiská vo výskume spirituality a metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti
    Methodological Starting Points in the Research of Spirituality and the Meta-empirical Dimension of Literary Reality
    Metodologiczne podstawy w badaniu duchowości i metaempirycznego [metafizycznego, ponaddoświadczalnego] wymiaru rzeczywistości literackiej
    Autorzy:
    Hajdučeková, Ivica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441078.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    slovenská literatúra
    metodológia
    spiritualita a religiozita
    t/Transcendencia
    spiritualéma
    homo religiosus
    homo spiritualis
    homo spiritus
    sakrálno – profánno
    Slovak Literature
    methodological
    spirituality and religiosity
    t/Transcendency
    spiritualeme
    sacral and profane
    sacred and profane
    Literatura słowacka
    metodologia
    duchowość i religijność
    transcendencja / Transcendencja
    duchowe (spirutualne, mistyczne)
    sacrum – profanum
    Opis:
    Autorka v štúdii predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity (filozofia, experimentálna psychológia, teológia, religionistika, lingvistika, literárna veda aj semiotika), ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie skutočnosti v semiotickej štruktúre. Bázové podnety autorka čerpá z výskumu Z. Plašienkovej, J. Komorovského, M. Stríženca, ale aj P. Libu, M. Milčáka a J. Sabola. Metodologicky zostavený súbor pojmov: duchovnosť – t/Transcendencia – religiozita a spiritualita – spiritualéma – „homo religiosus“ – sakrálno a profánno dopĺňa príkladmi analýzy a interpretácie konkrétnych básnických či prozaických textov predstaviteľov slovenskej literatúry 19. a 20. storočia (napr. Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovského, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera aj M. Rúfusa). Obohatením, ktoré štúdia prináša, je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti v skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze o pojmy „homo spiritualis“ a „homo spiritus / homo Spiritus“. Tie umožňujú, popri pojme J. Komorovského „homo religiosus“, diferencovane vystihnúť mieru umeleckého stvárnenia duchovnej zrelosti, podmienenej sebapresahovaním, t.j. autotranscendenciou. Roztvárajú sa tak možnosti sledovať umelecké stvárnenie procesu spiritualizácie, a to v teocentrickom, kristocentrickom či až mystickom ukotvení života v jednote s Duchom svätým. Jej výsledkom je nielen vyšší stupeň integrity postavy ako duchovnej bytosti, ale aj estetické rozvinutie metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti ako umelecky stvárnenej numinozity v obraze života. V rámci semiotickej štruktúry umeleckého textu tak duchovný rozmer preniká v osobitej podobe tzv. diafánie aj do kategórie času (chronos – kairos) a priestoru (tzv. genius loci). Prínosom štúdie je pojmový aparát, ktorý do metodológie výskumu umeleckého textu prináša možnosť diferencovane skúmať mieru spiritualizácie v tvarovaní epického či lyrického subjektu a literárnej skutočnosti. Autorka predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity, ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie v semiotickej štruktúre. Obohatením je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti pri skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze.
    The author presents methodological starting points of the research on spirituality in the literary text. The basic one is the potential of an interdisciplinary approach (philosophy, experimental psychology, theology, religious studies, linguistics, literary scholarship, and semiotics) heading towards the transdisciplinary penetration into the depiction of meta-empirical dimension in the semiotic structure. Basic impulses are drawn from the research of Z. Plašienková, J. Komorovský, M. Stríženec, and also P. Liba, M. Milčák and J. Sabol. The author methodologically forms a set of concepts: transcendence / Transcendence – religiosity and spirituality – spiritualeme – „homo religiousus“ – sacral and profane nature, adding examples of an analysis and interpretation of particular poetic or prosaic texts of the Slovak literature of 19th and 20th century (Hviezdoslav [P. Országh], M. Kukučín, J. G. Tajovský, S. Cambel – Š. Kosorkin, E. B. Lukáč, I. Krasko, F. Švantner and M. Rúfus). The study proposes to further extend the modality of the phenomenon of the spiritual maturity in the research of the lyrical or epic subject in poetry and prose by means of introducing the concepts „homo spiritualis“ and „homo „spiritus / homo Spiritus“. Along with J. Komorovský’s concept “homo religiosus“, they make it possible to estimate the degree of the artistic depiction of spiritual maturity determined by autotranscendence. This gives us new possibilities to observe the artistic depiction of the process of spiritualisation, that is in theocentric, Christocentric or even mystical anchoring of the life in 78 unity with the Holy Spirit. Its outcome is not only the higher degree of the integrity of the character as a spiritual being, but also the aesthetic development of the meta-empirical dimension of literary reality as an artistically rendered numinosity in the picture of life. Thus, within the semiotic structure of an artistic text, the spiritual dimension penetrates the category of time (chronos vs. kairos) and space (genius loci) in a special form of diaphany. The main contribution of the study is the introduction of such conceptual apparatus into the methodology of the study of an artistic text that makes it possible to explore differently the degree of spiritualisation in modelling the epic or lyrical subject and literary reality. The author presents methodological starting points of the research of spirituality in literary texts. The basic one is the potential of interdisciplinary approach heading towards transdisciplinary penetration into the rendering of meta-empirical dimension in the semiotic structure. She proposes to further extend the modality of phenomenon of the spiritual maturity in the research into the lyrical or epic subject in poetry and prose.
    Autorka w studium przedstawia metodologiczne podstawy badań nad duchowością w tekście artystycznym (literackim). Punktem wyjścia jest możliwość interdyscyplinarności [ujęcia interdyscyplinarnego] (filozofia, psychologia eksperymentalna, teologia, religioznawstwo, językoznawstwo, literaturoznawstwo oraz semiotyka), która ukierunkowuje do transdyscyplinarnego (ponaddziedzinowego) wniknięcia [penetrowania] w tworzenie (proces stwarzania) metaempirycznego (metafizycznego, ponad-doświadczalnego) wymiaru rzeczywistości w strukturze semiotycznej. Bazowe inspiracje [impulsy] autorka czerpie z badań Z. Plašienkovej, J. Komorovskiego, M. Stríženca, ale także P. Liby, M. Milčáka i J. Sabola. Metodologicznie skompilowany [ukształtowany] zestaw [wybór] pojęć (terminów, kategorii): ‘duchowność‘ – ‘transcendencja‘ / ‘Transcendencja‘ – ‘religijność‘ i ‘spirytualność‘ (‘duchowość‘, ‘mistyczność‘) – ‘spirytualne‘ (‘duchowe‘, ‘mistyczne‘) – „homo religiosus“ – sacrum i profanum dopełnia przykładami analizy oraz interpretacji konkretnych, poetyckich lub prozatorskich tekstów przedstawicieli literatury słowackiej 19. i 20. stulecia (na przykład: Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovskiego, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera oraz M. Rúfusa). Dodatkową wartością, którą to studium wnosi, jest propozycja dalszego rozszerzenia modalności (modelu) zjawiska (fenomenu) duchowej dojrzałości w zrozumieniu (badaniu) podmiotu lirycznego lub epickiego w artystycznej [artystowskiej, wysokoliterackiej, wysokoartystycznej] poezji i prozie o ujęcie (koncepcję) „homo spiritualis“ i „homo spiritualis / homo Spiritus“. Pozwalają one [kategorie], poprzez ujęcie J. Komorovskiego „homo religiosus“, w sposób zróżniowany oceniać (przybliżać, prezentować) stopień [miarę] artystycznego wcielenia [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, artystycznej realizacji / ekspresji] duchowej dojrzałości, uwarunkowanej przez przekraczanie samego siebie, t.j. przez autotranscendencję. Otwierają się więc nowe możliwości śledzenia [obserwowania] artystycznego wcielania [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, realizowania / wyrażania] procesu spirytualizacji [procesu uduchowienia (artystów i ich dzieł)], zarówno w teocentrycznym, chrystocentrycznym, jak i 79 nawet w mistycznym zakotwiczeniu [zaczepieniu, zakorzenieniu] życia w jedności z Duchem Świętym. Jej efektem jest nie tylko wyższy stopieň integralności postawy [charakteru, osobowości] jako istoty duchowej [jestestwa duchowego], ale także estetyczne rozwinięcie metaempirycznego [metafizycznego, ponad-doświadczalnego] wymiaru rzeczywistości literackiej jako artystycznie stworzonego [wypowiedzianego, zinterpretowanego, przetłumaczonego, przełożonego, okazanego] numinosum w obrazie życia. Przeto, w ramach semiotycznej struktury tekstu artystycznego (literackiego) ów duchowy wymiar przenika [prześwituje] w osobistej podobiźnie [specjalnej formie] tzw. diafanii, także do kategorii czasu [liniowego, historycznego, profanicznego oraz kolistego, cyklicznego, sakralnego, świętego] (chronos – kairos) oraz przestrzeni (tzw. genius loci). Wkładem, jaki wnosi to studium, jest wprowadzenie aparatu kategorialnego [aparatu pojęciowego, koncepcyjnego], który do metodologii badań tekstu artystycznego [literackiego] wnosi możliwość zróżnicowanego zrozumienia [badania, eksplorowania] stopnia [miary] spirytualizacji [uduchowienia] w modelowaniu [formowaniu, kształtowaniu, tworzeniu, stwarzaniu] podmiotu [przedmiotu, tematu] lirycznego lub epickiego oraz rzeczywistości literackiej. [polski przekład: Marek Mariusz Tytko]
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 59-82
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Мотив хвороби в історії літератури і культури посттоталітарних країн Центрально-Східної Європи
    The motive of the disease in the history of literature and culture of the post-totalitarian states of Central and Eastern Europe
    Autorzy:
    Yankova, Mariya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343927.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    мотив хвороби
    травма
    зцілення
    наратив
    українська жіноча проза
    посттоталітарні країни
    Центрально-Східна Європа
    витинанка
    арт-терапія
    українська візуальна культура
    українське сакральне мистецтво
    motive of illness
    trauma
    healing
    narrative
    Ukrainian women’s prose
    post-totalitarian states
    Central and Eastern Europe
    vytynanka (papercutting)
    art therapy
    Ukrainian visual culture
    Ukrainian sacred art
    Opis:
    Стаття присвячена питанням, що розглядалися під час міжнародної конференції „Мотив хвороби в історії літератури і культури посттоталітарних країн ЦентральноСхідної Європи”, що відбулася 6 листопада 2020 року. Основні теми доповідачів були сфокусовані на питаннях хвороби як дефекту у літературі, на травмі втрати, тематиці хвороби й зцілення у світовій літературі від її початку до сьогодення, включно з періодами Київської Русі, Ренесансом, Бароко і Модернізмом та побутування травматичного досвіду в наративах Голодомору, сучасної української жіночої прози і здатності українського сакрального і декоративного, а також сучасного жіночого мистецтва візуалізувати хворобу і допомагати митцям здолати свої травми.
    The article is dedicated to the issues considered during the international conference “The motive of the disease in the history of literature and culture of post-totalitarian states of Central and Eastern Europe”, which took place on November 6, 2020. The main topics of the speakers were focused on the disease as a weakness in the literature, the trauma of loss, the theme of illness and healing in world literature from its beginning to the present, including the periods of Kyiv Rus, Renaissance, Baroque and Modernism and the traumatic experience in the narratives of the Holodomor, Ukrainian women’s prose and the ability of Ukrainian sacred and decorative, as well as modern women’s art to visualize the disease and help artists overcome their injuries.
    Źródło:
    Studia Ucrainica Varsoviensia; 2021, 9; 219-222
    2299-7237
    Pojawia się w:
    Studia Ucrainica Varsoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies