Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rosyjska kultura" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic culture
Russia
strategy
foreign policy
national security
history
kultura strategiczna
Rosja
strategia
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo narodowe
historia
Opis:
Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communicating Religious Content and the Reception of Meanings in Social Space: The Series Saviour Under the Birches
Komunikowanie treści religijnych oraz ich odbiór w przestrzeni społecznej: serial Zbawiciel pod brzozami
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147126.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Orthodox faith
cinema
Russian culture
society
post-Soviet trauma
prawosławie
kino
rosyjska kultura
społeczeństwo
postradziecka trauma
Opis:
The article contains an analysis of the content of the 12-part series entitled Saviour under the Birches. The main idea of the director, Leonid Eydlin, to show the audience the ordinary side of life, however related to faith and the search for the right decisions in difficult situations, was confronted with the comments of the viewers, posted under subsequent parts of the series on youtube.com, kinopoisk.ru, otzovik.com, and kino-teatr.ru. The source material is treated as a cultural text in the Lotman sense. Content analysis and the hermeneutic method, taking into account contexts, are the research methods. Analyses of the content of the series made it possible to show that Eidlin’s intention to show Orthodoxy as a religion culture, based on the realities of everyday life of an ordinary man, preoccupied with material problems but also searching for the meaning of the problems affecting him in the non-material world. The analysis of Internet users’ comments, in turn, showed that they identify their problems with those experienced by the characters in the series.
Artykuł zawiera analizę treści 12-częściowego serialu pt. Zbawiciel pod brzozami (2003). Główny zamysł reżysera, Leonida Ejdlina, by pokazać widzom zwyczajną stronę życia, związaną z wiarą i z poszukiwaniem właściwych decyzji w trudnych sytuacjach, został skonfrontowany z komentarzami widzów, zamieszczanymi pod kolejnymi częściami serii na youtube.com, kinopoisk.ru, otzovik.com oraz kino-teatr.ru. Materiał źródłowy jest traktowany jako tekst kultury, w ujęciu Łotmanowskim. Przyjętą metodą badawczą jest analiza treści oraz metoda hermeneutyczna, uwzględniająca konteksty. Analizy treści serialu pozwoliły wykazać, że Ejdlin zrealizował swój zamysł pokazania prawosławia jako religii-kultury, opartej na realiach codzienności życia zwykłego człowieka, zaabsorbowanego problemami materialnymi, a jednocześnie poszukującego sensu dotykających go problemów w świecie pozamaterialnym. Analiza komentarzy internautów, z kolei, uwidoczniła, że utożsamiają oni swoje problemy z tymi, których doświadczają bohaterowie serialu.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 41-59
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja bizantyjska i jej wpływ na kulturę rosyjską w myśli Konstantina Leontjewa
Byzantine tradition and its impact on Russian culture, the thought of Konstantin Leontiev
Autorzy:
Bala, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915619.pdf
Data publikacji:
2018-09-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Byzantinism
Konstantin Leontiev
Russian culture
bizantynizm
Konstantin Leontiew
kultura rosyjska
Opis:
The present article amounts to an attempt to analyze the Byzantine tradition in the work Byzantinism and the Slavs by Konstantin Leontiev. The thinker finds the heritage of Eastern Christianity an immanent part of the Russian national identity. Moreover, the philosopher defines Byzantinism as a type of culture with centralized power in the hands of the Romanovs. Consequently, Leontiev depicts particular stages of the evolution of this power model in Russia. The author of the paper concludes that the thinker’s considerations are centered on the emphasis on the role of monarchy in contemporary Russia rather than on its Byzantine roots. 
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2016, 6; 9-22
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekaz zawarty w twórczości zespołu Aria (Ария) w kontekście badań nad współczesną kulturą rosyjską
The work of Aria heavy metal band in the context of research on contemporary Russian culture
Autorzy:
Werner, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521388.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
heavy metal
Arija
kultura masowa
Rosja
Google Trends
mass culture
Russia
Opis:
Artykuł dotyczy wymowy twórczości zespołu Arija w kontekście badań nad przemianami we współczesnej kulturze rosyjskiej. Interpretacja przekazu zawartego w twórczości została poprzedzona badaniami popularności zespołu z wykorzystaniem danych statystycznych dostarczanych przez serwis trends.google. Wyniki badań świadczą o relacji między przekazem zawartym w twórczości Arii a postrzeganiem świata obecnym wśród jego odbiorców. Zauważalna w twórczości zespołu ewolucja od wartości indywidualnych poprzez krytykę egoistycznego indywidualizmu do wartości kolektywnych jest zatem związana z stanem świadomości obecnym w rosyjskim społeczeństwie i rosyjskiej kulturze czasówwspółczesnych.
The article deals with the meaning of Aria’s works in the context of research on the changes in contemporary Russian culture. Interpretation of the message contained in the works was preceded by research into the popularity of the band using the statistics provided by trends. google. The results show the relationship between the message contained in Aria’s work and the perception of the world present among his audience. Noticeable in the work of the team, the evolution of individual values through the criticism of egoistic individualism to collectivist values is therefore connected with the state of consciousness present in Russian society and Russian culture of modern times.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 3 "Studia nad kulturą metalową"; 47-61
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Как меняются оценки ценностей (на примере рус. самолюбие)
Autorzy:
Березович, Елена Л.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611244.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
values
language of advertizing
traditional Russian culture
love of oneself
wartości
język reklamy
tradycyjna kultura rosyjska
miłość własna
Opis:
With reference to the evaluative component in the meaning of the word самолюбие ‘self-esteem’, the author analyzes the development of axiological concepts in time, space and society. The article deals with the different interpretations of the meaning of this word in the literary language dictionaries of the 18th–21st centuries. There is a clear tendency towards improving of the perception of самолюбие from defining it as a vice (at the end of 18th century) to understanding it as a proper sense of one’s own dignity (at the end of 20th century). The article considers the changes in the word meaning in the opposing language layers – dialects and the language of advertising: while in dialects самолюбие is viewed entirely negatively, in the language of advertising it gets positive evaluation (a person with high self-esteem has a sense of his own value and is demanding in the pragmatic sphere of life).
Na przykładzie rosyjskiego konceptu samolub’e (miłość własna) autorka omawia prawidłowości dotyczące transformacji konceptów aksjologicznych w wymiarze czasowym, przestrzennym i społecznym. W słownikach rosyjskiego języka literackiego XVIII–XXI w. udokumentowane są istotne różnice w ewaluacji znaczenia słowa samolub’e – od uznawania miłości własnej za wadę w XVIII wieku do zrównania znaczenia tego leksemu z poczuciem własnej godności w końcu wieku XX. Autorka podkreśla zwłaszcza kontrast między użyciem słowa samolub’e w gwarach ludowych z jednej, a w języku współczesnej reklamy z drugiej strony: w dialektach samolub’e jest wartościowane wyraźnie negatywne, podczas gdy w języku reklamy otrzymuje ocenę pozytywną – samolubivyj to ktoś, kto wysoko się ceni i jest wymagający w sprawach materialnych oraz pragmatyczny życiowo.
There is no abstract available for this language
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2013, 25
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem obcości: opozycja Rosja–Europa w kulturze rosyjskiej (XI–XIX w.)
Another thing about strangeness: the opposition Russia–Europe in Russian culture (from the 11th to the 19th century)
Autorzy:
Jedliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915565.pdf
Data publikacji:
2018-09-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strangeness
Russia
Europe
Russian culture
Holy Rus
Third Rome
obcość
Rosja
Europa
kultura rosyjska
święta Ruś
Trzeci Rzym
Opis:
The article analyzes the historical perspective of the formation of the opposition “friend or foe” in the Russian culture from the Middle Ages to the 19th century. Binary thinking has a universal dimension: it is present in every culture, particularly in traditional societies (in this case it is the opposition Russia–Europe). Hostility towards strangers is already noticeable in the Ruthenian tribes. The outsiders were seen as savages, as animals, and even as evil forces. It relates to the perception of the symbolic center of the world.  It is recognizable in the work of Hilarion and the concept of Moscow as the Third Rome.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2016, 6; 83-96
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Rosji w językowej świadomości hiszpańskich studentów
The Image of Russia in the Language Awareness of Spanish Students
Autorzy:
Karolczuk, Marzanna
Ruiz-Zorrilla Cruzate, Marc
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341758.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiedza
stereotypy
język i kultura rosyjska
hiszpańscy studenci
eksperyment asocjacyjny
knowledge
stereotypes
Russian language and culture
Spanish students
association experiment
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki z eksperymentu asocjacyjnego, w którym wzięło udział 50 hiszpańskich studentów uczących się języka rosyjskiego na Uniwersytecie Barcelońskim. Celem badania było zdiagnozowanie obrazów funkcjonujących w ich świadomości językowej na temat szeroko rozumianej kultury rosyjskiej. Zgromadzono materiał językowy w postaci 484 swobodnych werbalnych reakcji na zawarte w ankiecie bodźce (Rosja, Rosjanie, kultura rosyjska, gospodarka, zagraniczna i wewnętrzna polityka Rosji). Wyniki badania pokazały, że obraz Rosji oraz wiedzę o kulturze rosyjskiej można określić jako stereotypowe i nie wykraczają poza informacje przekazywane przez środki masowego przekazu.
This paper presents results from an associative experiment involving 50 Spanish students studying Russian at the University of Barcelona. The aim of the survey was to diagnose images that function in their linguistic awareness about Russian culture in the broadest sense. Linguistic material was collected in the form of 484 free verbal responses to the stimuli included in the questionnaire (Russia, Russians, Russian culture, economy, foreign and domestic policy of Russia). The results of the study showed that the image of Russia and knowledge about Russian culture can be described as stereotypical and do not go beyond the information provided by the mass media.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 10; 159-172
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Paul II, Catholic Values, and Russia: Based on the Documentary Films by Tamara Yakzhina
Jan Paweł II i wartości katolickie a Rosja - na podstawie filmów dokumentalnych Tamary Elżbiety Jakżyny
Autorzy:
Kulczycka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52162231.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
John Paul II
Tamara Yakzhina
Russian culture
dialogue
higher values
Jan Paweł II
Tamara E. Jakżyna
kultura rosyjska
dialog
wartości wyższe
Opis:
The author aims to show the work of Tamara Yakzhina, a Russian journalist and filmmaker of Polish origin, who for years collected materials about Pope John Paul II, with a view to bringing his personality and work closer to Russian audience. The paper concentrates on two documentaries: Fear Not! I Pray for You! (2005) and The Pope Who Did Not Die (2012). Karol Wojtyła is portrayed in both films as a figure seeking dialogue with followers of other religions, including the Orthodox Church. Moreover, the article brings to light John Paul II’s conversations with the Russian, his command of the Russian language, and his passion for Tchaikovsky’s music, Russian literature and philosophy. The author reveals that the Pope, when speaking about the most important matters, used quotes from the works of Dostoevsky. Following Yakzhina and the authorities that she mentions, the author speculates why the Holy Father never visited Russia, even though he was invited by the heads of the state. The author also shows the choice of topics the filmmaker made to accurately bring the figure of the ‘Rimsky papa’, or ‘the Roman Pope’, to Russian-speaking audiences.
Celem, jaki wyznaczyła sobie autorka, jest ukazanie pracy rosyjskiej dziennikarki i reżyserki polskiego pochodzenia, która przez lata zbierała materiały o polskim papieżu, chcąc przybliżyć jego sylwetkę i dzieła rosyjskim odbiorcom. Mowa jest zatem o dwóch filmach dokumentalnych: Nie lękaj się! Modlę się za ciebie! (2005) oraz Papież, który nie umarł (2012). Karol Wojtyła prezentuje się w obu filmach jako postać poszukująca dialogu z wyznawcami innych religii, w tym prawosławia. Traktują one o rozmowach Jana Pawła II z Rosjanami, o jego znajomości języka rosyjskiego, o zamiłowaniu do muzyki Piotra Czajkowskiego, literatury i filozofii rosyjskiej. Autorka wyjaśnia, że papież, mówiąc o sprawach najistotniejszych, posługiwał się cytatami z dzieł Fiodora Dostojewskiego. Rozważa za Jakżyną i przywołanymi przez nią autorytetami problem, dlaczego Ojciec Święty nigdy nie był w Rosji, choć zapraszały go głowy tego państwa. Pokazuje, jakiego wyboru tematów dokonała reżyserka-dziennikarka, by w sposób – w jej mniemaniu – jak najbardziej trafny przybliżyć rosyjskojęzycznym odbiorcom postać „rimskiego papy”.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 173-185
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O podziałach we współczesnej Ukrainie
Autorzy:
Karolak-Michalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200629.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraina
regionalizm
podziały etniczne i językowe
tożsamość ukraińska
kultura rosyjska
Ukraine
regionalism
ethnic divisions and linguistic identity of the Ukrainian
Russian culture
Opis:
The aim of the article is to broaden the discussion on the multi-faceted divisions in Ukraine. Experts of Ukrainian problems are asking, what means „east” and „west” of Ukraine? Author refers to the division of ethnic, linguistic and cultural, in the end is about political divisions in Ukraine. It also indicates that the divisions in Ukrainian society deal with the mutual perception of the Ukrainian and Russian nations. In the final passages concludes that some of the other divisions deepen, making the polarization of Ukraine a serious problem. Analyzing multi-faceted divisions, it concludes that without de-Sovietizing, state „no strikes” with the authoritarian ways of development and make effective modernization.
Celem artykułu jest poszerzenie rozważań na temat wieloaspektowych podziałów na Ukrainie. Autorka zwraca uwagę, że eksperci problematyki zadają pytania, co oznacza „wschód” i „zachód” Ukrainy? Odwołuje się również do podziałów etnicznych, językowych i kulturowych, w końcu traktuje o podziałach politycznych na Ukrainie. Wskazuje także, że podziały w społeczeństwie ukraińskim dotyczą wzajemnego postrzegania się narodów ukraińskiego i rosyjskiego. W końcowych fragmentach rozważań konstatuje, że jedne podziały pogłębiają drugie, czyniąc polaryzację Ukrainy poważnym problemem. Analizując wieloaspektowe podziały, dochodzi do wniosku, że bez desowietyzacji, państwo „nie wybije” się z autorytarnej drogi rozwoju i nie dokona skutecznej modernizacji.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2016, 14, 14; 242-253
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja genderowa w rosyjskim dyskursie kulturowym
Gender Identification in the Russian Cultural Discourse
Autorzy:
Ovchinnikova, Elena
Troitskiy, Sergey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057693.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tożsamość genderowa
kultura rosyjska
dyskurs kulturowy
kobieta
mężczyzna
Domoustrój
dyskurs żeński
gender identity
Russian culture
cultural discourse
woman
man
Domostroy
women’s discourse
Opis:
Tematem artykułu jest proces transformacji wyobrażeń o genderowej tożsamości przedstawiony na przykładzie rosyjskiej kultury od XVI do początków XVIII w. Głównym celem pracy jest analiza i opis specyfiki ówczesnych wyobrażeń na temat cech płciowych mężczyzny i kobiety, a także procesu stanowienia autonomicznego dyskursu żeńskiego. Zdaniem autorów niniejszego badania, tożsamość mężczyzny i kobiety z punktu widzenia przynależności do domu (rodu, rodziny) jako całości, właściwa dla kultury tradycyjnej, nie zakładała samodzielnej genderowej tożsamości, a jedynie tożsamość funkcjonalną. Jednocześnie, utrwalenie funkcji żony oraz męża, jak również służących i dzieci (Domoustroj), prowadziło do tego, że obyczaj uzyskał charakter normatywny, na skutek czego każda z takich funkcji uzyskała samodzielność w świetle prawa. Z jednej strony czyni to możliwym przeniesienie trójczłonowej struktury domu (jako systemu powiązanych funkcji ojca, żony oraz dzieci/służących) na inne społeczno-kulturowe fenomeny, jak choćby na państwo, przykładem czego są idee A. Kurbskiego (państwo jako trójczłonowa relacja car – doradcy – naród). Zarazem staje się możliwe rozpatrywanie poszczególnych funkcji w oderwaniu od płci lub całkowite pominięcie niektórych funkcji w systemie społecznym. Przykładem tego jest podejście reprezentowane przez cara Iwana Groźnego, chociaż ogólnie zachowuje on jeszcze tradycyjne wzorce generujące sensy kulturowe, postrzegając państwo jako dwuczłonową strukturę car – poddani. Usamodzielnienie funkcji społecznych w dalszej perspektywie czasowej pozwala na kształtowanie niezależnych żeńskich obrazów w XVII w. – w postaci czy to nauczających działaczek religijnych, jak Morozowa lub Urusowa, czy też księżnej Sofii. Następnie, już na początku wieku XVIII, miało dojść do całkowitego przeformatowania sfery kulturowej – od tego momentu można mówić o samodzielnym żeńskim dyskursie, jak również o dyskursie męskim. W drugiej połowie XVIII w. mężczyzna i kobieta są już postrzegani w ramach dwóch autonomicznych – żeńskiego i męskiego – dyskursów, chociaż M. Szczerbatow uznaje taką tendencję za skutek upadku obyczajów.  
The article examines the process of transformation of ideas about gen- der identity on the material of Russian culture 16th and the beginning of the 18th century. The main goal of the work is the analysis and description of differences in the concept of gender and age characteristics, as well as the description and analysis of the process of the formation of female dis- course as independent. According to the authors of the study, the identi- fication of a man and a woman from the point of view of belonging to the home (gender, family) as a whole, which is belong to traditional culture, does not imply an independent gender identity, but only a functional one. At the same time, the fixation of the functions of the wife and husband, as well as servants and children (“Domostroy”) leads to the fact that the cus- tom acquires a normative character and, as a result, each of the functions acquires legal independence, which makes it possible, on the one hand, to transfer the structure of the home (as the relationship of functions) to other cultural phenomena (for example, the state), as A. Kurbsky does, and on the other hand, suppose the independence of individual functions, the possibility of their absence in the system, the features of such point of view are demonstrated by Ivan IV, although on the whole they retain traditional semantic patterns. But it is this approach that allows independent female images to emerge in the 17th century in the person of the teachers of the schismatic Morozova and Urusova or princess Sophia. At the beginning of the 18th century, a complete reformatting of the cultural sphere takes place and one can speak of an independent female discourse, like the male one. In the second half of the 18th century, a man and a woman were already perceived separately, although, for example, for M. Shcherbatov it was the result of damage to morals.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 34, 3; 21-38
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RUSSKIJ MIR – po(d)stępy kultury czy kultura w natarciu? Rosyjska strategia soft power jako element rosyjskiej kultury politycznej
Russian Culture Public Diplomacy Historical Politics Extremism in Russia Soft Power Strategy
Autorzy:
Lachowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42586138.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kultura rosyjska
dyplomacja publiczna
polityka historyczna
ekstremizm w Rosji
strategia soft power
Russian culture
public diplomacy
historical politics
extremism in Russia
soft power strategy
Opis:
Federacja Rosyjska wdraża w polityce zagranicznej narzędzia określane mianem soft i smart power wobec partnerów w skali globalnej. O atrakcyjności idei wspólnoty Ruskiego Miru decydują czynniki kulturowo-językowe wzmacniane elementami natury ekonomicznej i militarnej. Polityka zagraniczna kreowana jest w sposób komplementarny, a proporcje zastosowanych środków zależą jedynie od regionu świata, koniunktury w stosunkach bilateralnych, są procesualne i dynamiczne w czasie. Od 2000 roku władze rosyjskie wykazały wiele determinacji, by wytworzyć sieć efektywnych instytucji, które zapewnią Rosji słyszalny głos w debacie międzynarodowej w warunkach wojny informacyjnej i gry politycznej na rzecz dominacji w świecie.
The Russian Federation implements tools in its foreign policy known as soft and smart power toward global partners. The attractiveness of the idea of the Russkiy Mir community is determined by cultural and linguistic factors, reinforced by economic and military elements. Foreign policy is crafted in a complementary manner, with the proportions of the tools used depending solely on the region of the world, the state of bilateral relations, and being processual and dynamic over time. Since 2000, the Russian authorities have shown great determination in creating a network of effective institutions that ensure Russia's audible voice in the international debate, within the context of an information war and political maneuvering aimed at global dominance.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 133-145
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki rosyjskie w publicystyce Józefa Łobodowskiego
Russian Motifs in Józef Łobodowski’s Journalism
Російські мотиви Юзефа Лободовського: публіцистика
Autorzy:
Woźniak, Anna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048455.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Лободовський, журнал “Культура”, “російське питання”
Józef Łobodowski, czasopismo „Kultura”, kwestia rosyjska
Łobodowski, the Parisian “Kultura” Journal, Russian question
Opis:
W artykule poruszono wątki rosyjskie emigracyjnej publicystyki Józefa Łobodowskiego na materiale kilku wybranych szkiców, esejów i recenzji, poczynając od lat 50. XX wieku, drukowanych w czasopismach, zwłaszcza paryskiej „Kulturze”, ale także w pismach londyńskich „Wiadomości”, „Tydzień Polski”. Celem podjętych rozważań było wpisanie tekstów publicysty w przestrzeń „programu wschodniego” i ideę dialogu polsko-ukraińsko-rosyjskiego, propagowanych w środowisku „Kultury” i Instytutu Literackiego w Paryżu. Zastosowano tu metodę obrazowania poglądów autora na „kwestię rosyjską”, ocenę emigracji rosyjskiej i jej dążeń anty-sowieckich. Zwrócono uwagę na dwie cechy publicystyki Łobodowskiego w kwestii rosyjskiej: eksponowanie zainteresowania Rosją, jej literaturą, poezją i kulturą, oraz nienawiść do Rosji imperialnej, zarówno dawnej jak i sowieckiej
Дана стаття торкається російських тем в емігрантській публіцистиці Юзефа Лободовського. Матеріалом для цього дослідження стали вибрані ескізи, есе та рецензії, які, починаючи з 1950-их років, друкувалися в журналах, особливо в паризькій “Культурі”, а також у лондонських “Новинах” (“Wiadomości”) та “Польському тижні” (“Tydzień Polski”). У наших міркуваннях вводимо журналістські тексти у простір “східної програми” та ідеї польсько-українсько-російського діалогу, що пропагувався в середовищі “Культури” та Літературного інституту в Парижі. Це дозволяє показати погляд автора на “російське питання”, а також його оцінку російської еміграції та її антирадянських стремлінь. Ми звернули увагу на дві риси публіцистики Лободовського у контексті російського питання: він виявляє інтерес до Росії, російської літератури, поезії та культури, одночасно він ненавидить імперську Росію – давню та радянську.
The article deals with Russian motifs in Józef Łobodowski’s émigré journalist oeuvre. The observations draw upon selected sketches, essays and reviews printed from the 1950 onwards in various periodicals – particularly in the Parisian “Kultura”, but also in the London journals “Wiadomości” [News] and “Tydzień Polski” [The Polish Weekly]. Łobodowski’s journalist texts are analysed as representative of the emigration “Eastern program”, supportive of the idea of Polish-Ukrainian-Russian dialogue, promoted in the “Kultura” milieus and the related Literary Institute in Paris. The article also analyses the journalist’s stance on the “Russian question”, his evaluation of the Russian emigration and its anti-Soviet aspirations. Two features of Łobodowski’s journalism on the Russian question are primarily highlighted: a clear exposition of his interests in Russia, its literature, poetry and culture, as well as his open resentment against the imperialist Russia, both tsarist and Soviet.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 122-132
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura na drodze do samozniszczenia - Wiktora Pielewina prognoza dla Rosji
Культура на пути к самоуничтожению - Прогноз Виктора Пелевина для России
Culture on the road to self-destruction - Victor Pelevin’s prognosis for Russia
Autorzy:
Bachora, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53903955.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Виктор Пелевин
Карл Густав Юнг
индивидуация
архетипы
русская культура
Wiktor Pielewin
Carl Gustav Jung
indywiduacja
archetypy
kultura rosyjska
Victor Pelevin
individuation
archetypes
Russian culture
Opis:
Artykuł jest próbą zastosowania narzędzi psychologii analitycznej w badaniach współczesnej literatury rosyjskiej. Kontynuując studia nad prozą Wiktora Pielewina, przedstawione w numerze 1 (173) „Przeglądu Rusycystycznego” (2021), autor proponuje tym razem kompleksowe odczytanie czterech powieści z lat 2006-2013: Empire V, T., S.N.U.F.F. i Batman-Apollo. Z dzieł rosyjskiego postmodernisty wyłania się spójny i – jak się wydaje – profetyczny obraz stopniowego upadku kultury rosyjskiej, jako rezultatu przerwanego procesu indywiduacji. Ta kluczowa kategoria w koncepcji stworzonej przez C.G. Junga zostaje odniesiona do konkretnych postaci i grup przedstawionych w powieściach Pielewina, ale także do konkretnej rzeczywistości społecznej. Taką perspektywę uzasadnia postawa samego pisarza, który proces tworzenia powieściowych światów ujmuje w kategoriach wewnętrznych mechanizmów psychicznych, odwołujących się wprost do indywidualnej i – co szczególnie ważne – kolektywnej, tj. rosyjskiej nieświadomości zbiorowej.
Статья представляет собой попытку применения инструментов аналитической психологии в изучении современной русской литературы. Продолжая исследование ранней прозы Виктора Пелевина, представленное в 1 (173) выпуске «Русского обозрения» (2021), автор предлагает комплексное прочтение четырех романов, опубликованных в период с 2006 по 2013 год: Empire V, Т., S.N.U.F.F и Бэтман Аполло. Из произведений русского постмодерниста вырисовывается когерентная и даже пророческая (как это может показаться в ретроспективе) картина постепенного упадка русской культуры вследствие прервавшегося процесса индивидуации. Эта ключевая категория в концепции созданной К. Г. Юнгом, применяется к конкретным персонажам и группам, представленным в романах Пелевина, но также и к конкретной социальной реальности. Такая перспектива обосновывается позицией самого писателя, который описывает процесс создания литературных миров как способ экстериоризации психической реальности, как в ее индивидуальном, так и, что особенно важно, в коллективном аспекте. Таким образом, содержание его произведений можно трактовать как проявление русского коллективного бессознательного и интерпретировать в терминах аналитической психологии К. Г. Юнга.
The article is an attempt to apply the tools of analytical psychology in the study of contemporary Russian literature. Continuing his research of Victor Pelevin's early prose, presented in the 1 (173) issue of "Russian Studies Review" (2021), author proposes a comprehensive reading of four novels published between 2006 and 2013: Empire V, T., S.N.U.F.F. and Batman-Apollo. From the works of the Russian postmodernist emerges a coherent and even prophetic (as it may seem in retrospect) picture of the gradual decline of Russian culture as a consequence of interrupted process of individuation. This key category in the concept created by C.G. Jung is applied to specific characters and groups presented in Pelevin's novels, but also to a specific social reality. Such perspective is justified by the attitude of the writer himself, who describes the process of creating literary worlds as a way of externalizing mental reality, both in its individual and – what is especially important – the collective aspect. Thus contents of his works can be treated as a manifestation of the Russian collective unconscious and interpreted in terms of C. G. Jung’s analytical psychology.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 1 (185); 71-100
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies