Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "recepcja twórczości" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 55
Tytuł:
„Gotyk jakby z koronki dziergany”. Recepcja „stylu wiślano-bałtyckiego” w twórczości radomskich architektów przełomu XIX i XX wieku
‘As if Lace-Knitted Gothic’. Reception of the ‘Vistula-Baltic Style’ in the Oeuvre of Radom Architects from the Turn of the 20th Century
Autorzy:
Frejtag, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582254.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
architektura historyzmu
architektura neogotycka
architektura neorosyjska
styl rusko-bizantyjski
styl wiślano-bałtycki
Józef Pius Dziekoński (1844-1927)
Józef Handzelewicz (1880-1963)
Jan Fryderyk Heurich (1873-1925)
Stefan Lamparski (1862-1937)
Maurycy Skirgajłło (1857-1938)
Zygmunt Słomiński (1879-1943)
Józef Wesołowski
August Załuski (1857-1931)
Radom
architecture of historicism
Gothic Revival architecture
Neo-Russian architecture
Ruthenian-Byzantine style
Vistula-Baltic style
Józef Handzelewicz (1880–1963)
Jan Fryderyk Heurich (1873–1925)
Józef Pius Dziekoński (1844–1927)
Stefan Lamparski (1862–1937)
Maurycy Skirgajłło (1857–1938)
Zygmunt Słomiński (1879–1943)
August Załuski (1857–1931)
Opis:
Przełom XIX i XX stulecia to na ziemiach polskich okres intensywnych poszukiwań rodzimych form architektonicznych. Jedną z najbardziej popularnych w ówczesnym Królestwie Polskim kreacji stylistycznych tego typu był tzw. styl wiślano-bałtycki. Do jego rozpowszechnienia istotnie przyczyniła się twórczość Józefa Piusa Dziekońskiego, za którego sprawą szereg miejscowości Królestwa Polskiego ozdobiły sylwety owych „gotyckich”, „jakby z koronki dzierganych” świątyń. Jedną z nich był zaprojektowany dla Radomia kościół Opieki Najświętszej Marii Panny. W niniejszej pracy ukazano wpływ, jaki zaistnienie w przestrzeni Radomia tej neogotyckiej świątyni wywarło na twórczość miejscowych architektów, którzy poprzez zastosowanie we własnych dziełach spopularyzowanych przezeń form stylistycznych na stałe wprowadzili je do panoramy architektonicznej tego miasta.
In Polish territories the turn of the 19th century was the period of searching for architectural forms stemming from the native tradition. Their identification and creative application, differently than in the case of independent European nations, were meant, first of all, to help identity the Polish cultural zone for the partitioning powers to see. Following the January Uprising, such processes intensified in the Congress Kingdom of Poland. The increasing expansion of the official architecture of the Russian Empire observed at the time, representing different variants of the so-called Neo-Russian style, inspired a vivid Polish reaction.             A widely-known example of such ‘struggles’ is the Warsaw’s Praga District where in response to the erection of the Neo-Russian Orthodox Church of Mary Magdalene the Neo-Gothic Catholic Church of St Michael the Archangel and St Florian the Martyr was raised. The emergence of that monumental structure drawing inspiration from the Polish Middle Ages began the period of an extreme popularity of that ‘native’ form of Gothic Revival within Warsaw, gradually more frequently applied also in secular architecture. Similar processes were observed in other Kingdom’s towns and partitioned territories. They are clearly discernible in Radom in whose centre one of the author-designed replicas of the Warsaw’s Praga church was raised at the turn of the 19th century. Similarly as in Warsaw, the raising of the Gothic Revival Church of the Protection of Our Lady (after Dziekoński’s design) expressed the reaction of the local Catholics to the erection at city centre’s most sumptuous location of a culturally-alien element, which the Neo-Russian Orthodox Church of St Nicolas the Wonderworker was. In Radom, just like in the Kingdom’s capital, this incited a rapid increase of the popularity of Gothic Revival forms, used in secular architecture at least until the end of the discussed era. The majority of the facilities created prior to 1914, whose designs were inspired by the new ‘Vistula-Baltic’ church by Dziekoński, were authored by local architects whose bond with Radom resulted mainly from the public functions they exerted at the Radom Town Hall or in the regional construction administration of the Radom Governorate. Around the time when the Radom Church of the Protection of Our Lady was created, they designed a number of public buildings and tenement houses whose appearance within the town’s texture testified to the importance of the architectural décor of the new church being raised parallelly.  
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 1; 133-170
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Współodczuwanie”. Drogi recepcji twórczości Czesława Miłosza w Chinach
„Mitfühlen.“ Die Rezeption der Werke von Czesław Miłosz in China
“Compassion”. The reception of Czesław Miłosz’s works in China
Autorzy:
Zhao, Weiting
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395261.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Rezeption der polnischen Literatur im Ausland
Rezeption Czesław Miłoszs OEuvre in China
recepcja twórczości Czesława Miłosza w Chinach
recepcja literatury polskiej zagranicą
Reception of Polish literature abroad
Reception of Czesław Miłosz’s oeuvre in China
Opis:
Twórczość Czesława Miłosza od blisko 40 lat tłumaczona jest na język chiński. Cezurę tę wyznaczył rok 1980, w którym poeta otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Celem artykułu jest analiza recepcji twórczości Miłosza przez chińskich czytelników i poznanie związanych z tym kontekstów. Do tej pory w Chinach ukazało się 5 tomów jego poezji. Ponadto przetłumaczono pięć zbiorów esejów i jeden wybór jego esejów angielskich. W historii recepcji utworów polskiego noblisty dają się wyróżnić cztery etapy odzwierciedlające chińskie postrzeganie jego twórczości. Na obecność i sposób jego odbioru w kulturze chińskiej duży wpływ ma recepcja całej literatury wschodnioeuropejskiej w Chinach. Poza chińskimi badaczami literatury polskiej i obcej, twórczością Miłosza interesowali się w latach 90. chińscy poeci szukający w jego poezji inspiracji dla uwspółcześnienia poezji własnej. Słowa kluczowe: recepcja literatury polskiej zagranicą, recepcja twórczości Czesława Miłosza w Chinach.
The works of Czesław Miłosz have been translated into Chinese for about forty years. The turning point is marked by 1980, the year when the poet was awarded the Nobel Prize in Literature. The aim of the paper is to analyse the reception of Czesław Miłosz’s works by Chinese readers and to highlight the contexts associated with them. Until now, five vol-umes of the poet’s poetry have been published in China. In addition, five volumes of essays have been translated from Polish and one from English into Chinese.Reflecting the Chinese perception of Miłosz’s oeuvre, four stages of the reception history of his works can be traced. The presence and reception of the Polish Nobel Prize winner in Chinese culture is strongly influenced by the reception of all Eastern European literature in China. In addition to Chinese researchers of Polish and foreign literature, Miłosz’s works were also of interest to Chinese poets in the 1990s, who sought inspiration in his poetry to contem-porise their own poetry.
Die Werke von Czesław Miłosz werden schon seit ca. vierzig Jahren ins Chinesische übertragen. Die Zäsur markiert das Jahr 1980, als der Dichter mit dem Nobelpreis für Litera-tur ausgezeichnet wurde. Ziel des Aufsatzes ist die Analyse der Rezeption der Werke von Czesław Miłosz von den chinesischen Lesern und die Hervorhebung der damit verbundenen Kontexte. Bis dato erschienen in China 5 Gedichtbände des Dichters. Darüber hinaus wurden 5 Essaybände aus dem Polnischen und einer aus dem Englischen übertragen.Es lassen sich vier Etappen in der Rezeptionsgeschichte von Miłoszs Werken nachweisen, die die chinesische Wahrnehmung seines OEuvre widerspiegeln. Die Präsenz und Rezeption des polnischen Nobelpreisträgers in der chinesischen Kultur ist stark von der Rezeption der gesamten osteuropäischen Literatur in China geprägt. Neben chinesischen Forschern der pol-nischen und ausländischen Literatur waren Miłoszs Werke in den 1990er Jahren auch für chinesische Dichter von Interesse, die in seiner Lyrik Inspiration für die Modernisierung der ei-genen Poesie suchten.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 281-295
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyschaefferyzmy. O wybranych postawach krytycznych wobec myśli i twórczości Bogusława Schaeffera z lat 1956–1976
Anti-Schaefferisms. On Selected Critical Attitudes to the Thought and Work of Bogusław Schaeffer, 1956–1976
Autorzy:
Wieczorek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26051037.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bogusław Schaeffer
Zygmunt Mycielski
Stefan Kisielewski
Bohdan Pociej
krytyka muzyczna
muzyka współczesna
muzyka nowa
awangarda
recepcja
music criticism
contemporary music
new music
the avant-garde
reception
Opis:
Zygmunt Mycielski w roku 1975 opublikował recenzję tomu Muzyka XX wieku Bogusława Schaeffera pod nawiązującym do znanych sporów z historii muzyki tytułem Antyschaefferyzm. Zwrot ten oznaczał dla Mycielskiego jego własną, indywidualną postawę sprzeciwu wobec sposobu Schaefferowskiego myślenia o muzyce, a zwłaszcza trybu wartościowania muzyki XX wieku. Formułę tę po latach można wykorzystać do opisu szerszego niż jednostkowy, historycznego już zjawiska związanego z krytycznym odzewem na twórczość zmarłego w 2019 roku kompozytora, krytyka, grafika i dramaturga. Antyschaefferyzm w okresie jego najintensywniejszej działalności pisarskiej dokumentują całkiem liczne polemiki, dyskusje, kontrowersje, a czasem nawet dość gwałtowna repulsja światopoglądu estetycznego autora Małego informatora muzyki XX wieku. Ich geneza wynikała już z samego charakteru Schaefferowskich sformułowań – radykalności i arbitralności, polemicznego zacięcia i odosobnienia prezentowanego stanowiska w środowiskowych dyskusjach. Prowokacje Schaeffera przeważnie nie pozostawały bez odpowiedzi, budząc gwałtowne, spolaryzowane reakcje, dlatego jego myśl bardzo często stawała się punktem odniesienia w dyskusjach toczonych na temat muzyki współczesnej. Głównym przedmiotem artykułu jest więc kwestia swoistego negatywnego rezonansu – krytycznego postrzegania koncepcji teoretycznych i estetycznych Schaeffera oraz jego działalności jako krytyka i publicysty muzycznego. Spojrzenie na twórczą aktywność Schaeffera w taki zapośredniczony sposób sprawia, że to stanowiska i myśli jego wybranych krytyków stanowią zasadniczy przedmiot refleksji. Kluczowi polemiści to Zygmunt Mycielski i Stefan Kisielewski. Ich głosy uzupełniają krytyki autorstwa Mieczysława Tomaszewskiego, Tadeusza Andrzeja Zielińskiego, Krzysztofa Meyera oraz Leszka Polonego. Nieco bardziej złożony i dynamiczny, wobec czego osobny przykład stanowi postawa Bohdana Pocieja.
In 1975 Zygmunt Mycielski published a review of Bogusław Schaeffer’s book Muzyka XX wieku (Twentieth-century music), entitled ‘Antyschaefferyzm’ (Anti-Schaefferism), referring to well-known disputes from music history. Mycielski used this title to express his own individual opposition to Schaeffer’s way of thinking about music, and especially the way he passed judgment on twentieth-century music. In retrospect, however, the term can now be applied to a wider historical phenomenon of critical reactions to the output of that composer, critic, graphic artist and playwright, who died in 2019. During the period of Schaeffer’s most intense activity as a writer, anti-Schaefferism was reflected in a substantial number of polemics, debates and controversies, and even at times quite violent rejections of Schaeffer’s aesthetic views. Such reactions resulted from the radical and arbitrary nature of Schaeffer’s claims, his polemical passion, and the fact that his standpoint was isolated in professional circles. In most cases, Schaeffer’s provocations drew fierce, polarised reactions, which meant that his ideas very frequently became a point of reference in debates on contemporary music. Hence this article deals mainly with the critical appraisal of Schaeffer’s theoretical and aesthetic concepts (their negative resonance), as well as his work as a critic and writer on music. Schaeffer’s creative output is presented here in a mediated manner, through the lens of selected critics’ standpoints and comments. His main polemicists were Zygmunt Mycielski and Stefan Kisielewski. Their statements are complemented by the critical commentaries of Mieczysław Tomaszewski, Tadeusz Andrzej Zieliński, Krzysztof Meyer and Leszek Polony. The attitude of Bohdan Pociej stands out as more complex and dynamic.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 4; 74-95
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysty (nie)łatwe początki. Z dziejów recepcji przedwojennej twórczości Adolfa Rudnickiego
An artist (not)easy beginnings. From the history of the reception of the pre-war work of Adolf Rudnicki
Autorzy:
Janik, Gaweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520951.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Adolf Rudnicki
recepcja
dwudziestolecie międzywojenne
Żydzi
reception
interwar period
Jews
Opis:
Artykuł ten jest próbą możliwie kompletnego zaprezentowania głosów międzywojennej krytyki na temat ówczesnej twórczości Adolfa Rudnickiego. Autor szkicu, wychodząc od powtarzanej przez literaturoznawców tezy, jakoby pisarz, już od momentu swojego debiutu, był ulubieńcem recenzentów, prezentuje wypowiedzi na temat kolejnych książek autora, które przeczytać można było w polskiej prasie lat 30. ubiegłego wieku. Wyłania się z nich zupełnie inny, niż kształtowany do tej pory, obraz stosunku krytyków do twórczości Rudnickiego. Pozycja, jaką w literackim świecie dwudziestolecia międzywojennego zajmował autor Niekochanej, jawi się jako dużo mniej uprzywilejowana niż mówiono o niej do tej pory.
The following article aims to show complete reception of the interwar works of Adolf Rudnicki. The author of the sketch, starting from the repeated by literary scholars argument, that Rudnicki has been a favorite of reviewers since his debut, presents comments about subsequent books of the author, from the Polish press of the thirties. There emerges a completely different image of critics’ relation to Rudnicki’s work, than the one, which was created by the literary scholars so far. The position that the author occupied in the literary world appears to be much less privileged than it has been said so far.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 2; 40-54
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciężar biografizmu i legendy. O pracy Witoldo wyobrażony. Recepcja twórczości Witolda Gombrowicza w Argentynie i obraz pisarza w argentyńskim imaginarium kulturowym Paua Freixy Terradasa
Burden of Biographism and Legend. On Witoldo wyobrażony. Recepcja twórczości Witolda Gombrowicza w Argentynie i obraz pisarza w argentyńskim imaginarium kulturowym [Witoldo Imagined. Oeuvre Reception of Witold Gombrowicz in Argentine and the Writer Image in Argentinian Cultural Imagination] by Pau Freixa Terradas
Autorzy:
Pindel, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52921176.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Gombrowicz
recepcja
Argentyna
reception
Argentina
Opis:
Osadzony w kontekście badań nad argentyńskim wymiarem twórczości Witolda Gombrowicza artykuł recenzyjny wokół pracy Paua Freixy Terradasa poświęconej recepcji twórczości polskiego pisarza w Argentynie, czyli jego próbom wejścia w literacki obieg na miejscu oraz odbiorowi dzieła już po śmierci pisarza, a także obrazowi jego osoby w tamtejszej kulturze, przede wszystkim jako postaci literackiej pojawiającej się w tekstach argentyńskich twórców.
This article is a review of Pau Freixa Terradas’ book on reception of Witold Gombrowicz’s literary works in Argentina, which is presented in the context of the research on the Argentinian period in Witold Gombrowicz’s oeuvre, which includes his attempts at entering the local literary circulation, the posthumous reception of his work as well as his image in the local culture – especially as a literary character appearing in literary works of Argentinian writers.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 370-381
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coś jest ze światem nie tak. Recepcja twórczości Olgi Tokarczuk po otrzymaniu Literackiej Nagrody Nobla
There is something wrong with the world. Reception of Olga Tokarczuk’s works after her Nobel Prize in Literature
Autorzy:
Habrych, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511395.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Nobel Prize in Literature
politicization of literature
post-Nobel crisis
psychological novel
Opis:
The paper discusses the reception of Olga Tokarczuk’s works after the author received the Nobel Prize in Literature. It addresses the issue of politicisation of literature – the Nobel Prize winner’s novels are read through the angle of her left-wing views, with less importance attributed to the quality of the works as such. The paper answers the question as to what the Nobel Prize winner enchanted the Swedish Academy with, explains how Tokarczuk structures her novels and what makes them stand out (the psychological approach), and also discusses the author’s view on the role of literature in today’s world.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 25, 1; 113-121
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy, farsze i prawa syntezy, czyli „Chemia związków jakości teatralnych” według Witkacego
Forms, Falsehoods, and Laws of Synthesis, or “the Chemistry of Theatrical Quality Complexes” According to Witkacy
Autorzy:
Stacewicz-Podlipska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520136.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Witkacy
reception of Witkacy
Theory of Pure Form
stage design
recepcja twórczości Witkacego
Teoria Czystej Formy
scenografia
Opis:
Problem recepcji Witkacego sprowadza się do wykrawania z wieloskładnikowego obszaru ściśle skorelowanych z sobą treści pasujących do danego zadania fragmentów. Najwięcej zamieszania wynikało z błędnego rozumienia pojęcia Forma, które, zrośnięte ze swoimi historycznymi definicjami i zastosowaniami, generowało piętrzące się nieporozumienia. Gdyby pojęcie to było analizowane w całej złożoności, jaką przewidział dla niego Witkacy, a zwłaszcza w szerszych ramach konceptualnych jego myśli, o nieporozumieniach nie mogłoby być mowy. Najbliższe terminologicznie odpowiedniki Witkacowskiej Formy należą do rodziny słów opisujących jednię: stop, amalgamat czy synteza. W Formie mieścić się miało wszystko to, co po odpowiedniej „obróbce”, a więc po przejściu procedury amalgamacji właśnie, stanowiło pierwotną materię Sztuki. To, czego chciał Witkacy dla teatru, kryło się zatem nie tyle w profuzji plastyki – w samym, jak pisał, „«umalarzeniu» teatru”, czy eliminacji treści na rzecz formy, lecz w tajemnicy konstrukcji, w procesie chemicznego, czy alchemicznego Form-owania, w magicznym akcie przyoblekania w kształt. Właśnie to misterium Formy wraz z całą kłopotliwą metafizyką Witkiewicza było z uporem pomijane przez jego samozwańczych i mianowanych spadkobierców. Tych błędów nie ustrzegli się także reprezentanci rozmaitych odmian „teatrów narracji plastycznej” (określenie Zbigniewa Taranienki), od przedwojennego Teatru Cricot po grupę, którą Konstanty Puzyna nazwał „Witkacoplastyką”. Dopóki jednak teatr narracji wizualnej zajęty był rozwiązywaniem problemów wynikających z aporii modernizmu, dopóty odwołania do Witkacego pozostawały mniej lub bardziej zasadne. W rozkochanej we fragmencie, relatywizującej wartości i anihilującej wszelkie stałe punkty odniesienia ponowoczesności ten trop gubi się, a Teoria Czystej Formy mutuje w praktykę „formy otwartej”, oddalając się coraz bardziej od dezyderatów Witkiewicza.
The reception of Witkacy’s work can be reduced to acts of cutting pieces that happen to fit one’s purpose out of a whole that contains many other qualities and ingredients. Misconstructions of the concept of Form which, fused with its other historical definitions and uses, generated more and more misunderstandings was what added most to the confusion. Had the concept been analyzed in all of its complexity that Witkacy intended, and particularly, within the larger conceptual framework of his thought, there would have been no room for ambiguity. The closest terminological associates of Witkacy’s “Form” belong to the family of words referring to unity, namely: “alloy,” “amalgam,” or “synthesis.” Form was meant to contain all that, having been “processed,” i.e. having undergone amalgamation, constituted the primordial matter of Art. Therefore, what Witkacy wanted for the theatre was not profusion of visual qualities, not to “make theatre ‘painterly’”, not to eliminate content in favor of form. Instead, he wanted the theatrical work to be composed mysteriously, in the process of chemical, or alchemical, Formation, in a magical act of giving shape. It is precisely this mystery of Form, with all its perplexing and embarrassing metaphysics that has been persistently and pointedly ignored by Witkiewicz’s self- or otherwise appointed inheritors. And representatives of various types of “the theatre of visual narration” (term coined by Zbigniew Taranienko), from the pre-war Cricot Theatre to the group that Puzyna dubbed “Witkacoplastic theatre” (Witkacoplastyka), did err in this respect as well. Just as long, however, as the theatre of visual narration was preoccupied with resolving the problems stemming from aporias of Modernism, references to Witkacy were more or less warranted. But postmodernism that loves the fragmentary, makes values relative and annihilates all stable points of reference misses the point completely, and the Theory of Pure Form transmogrifies into the practice of “open form” that leaves Witkiewicz’s major postulates further and further behind.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 4; 71-90
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historie anielskie. Przyczynek do recepcji twórczości Władysława Broniewskiego
Angel stories. A contribution to the reception of Władysław Broniewski’s works
Autorzy:
Lisewska, Sławomira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879745.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
reception
document
album
recepcja
dokument
sztambuch
Opis:
Artykuł stanowi przyczynek do recepcji twórczości Władysława Broniewskiego. W ostatnich latach zaznacza się wzrost zainteresowania poetą. W 1948 roku, przebywając w Gorzowie Wielkopolskim, artysta wpisał swoją fraszkę do sztambucha. Dotąd ani pamiętnik, ani wpis Broniewskiego nie były przedmiotem uwagi badaczy, o czym traktuje artykuł. Omówiono w nim i zestawiono tekst fraszki wpisanej do sztambucha z tekstem fraszki zachowanym w Muzeum Władysława Broniewskiego i publikowanymi wersjami tego utworu.
The article discusses the reception of works by Władysław Broniewski. In recent years, interest in the poet has grown. In 1948, staying in Gorzów Wielkopolski, the artist wrote his epigram in an album. So far, neither Broniewski’s diary nor his entry has been a subject of attention of researchers. The epigram text written in the album has been discussed and compared with the epigram text retained in the Władysław Broniewski’s Museum and published versions of the short poem.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2021, 7; 271-280
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inscenizacje oraz adaptacje twórczości Janusza Korczaka w polskim teatrze w latach 1931–2021
Staging and adapting the works of Janusz Korczak in Polish theatre in the years 1931–2021
Autorzy:
Uljasz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340748.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polish theatre history of the 20th–21st centuries
theatre for children history
of the 20th–21st centuries
Polish literature 1918–1939 reception
literature for children
1918–1939 reception
teatr polski historia XX–XXI w.
teatr dla dzieci historia XX–XXI w.
literatura polska 1918–1939 recepcja
literatura dla dzieci 1918–1939 recepcja
Opis:
Tematem artykułu jest historia teatralnej recepcji twórczości literackiej Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita) (1878 lub 1879–1942) w polskim teatrze w latach 1931–2021, od prapremiery dramatu Senat szaleńców w 1931 r. w Teatrze Ateneum w Warszawie po najnowsze inscenizacje. W analizie uwzględniono też adaptacje trzech powieści Korczaka dla dzieci: Król Maciuś Pierwszy, Król Maciuś na wyspie bezludnej (pierwodruk – 1923 r.) i Kajtuś czarodziej (najstarsza edycja – 1935 r.). Autor pisze o realizacjach z teatrów dramatycznych i lalkowych z różnych polskich miast, a także o jednej baletowej, przywołuje inscenizacje oraz adaptacje radiowe i telewizyjne powieści Korczaka. Zwraca też uwagę na zalety i słabości inscenizacji, jak również na metody ich promocji. Omawia przyczyny małego zainteresowania twórców teatralnych sztuką Senat szaleńców i zastanawia się, dlaczego chętniej adaptują oni książki pisarza dla dzieci. Materiał badawczy wykorzystany w artykule to głównie źródła – publikacje prasowe, plakaty i fotografie teatralne, w mniejszym stopniu wspomnienia, w jednym wypadku – nagranie radiowe. Opracowania naukowe i popularyzatorskie przydatne w kwerendzie oraz przywołane w bibliografii i przypisach to publikacje na temat biografii Janusza Korczaka i historii polskiego teatru. Zagadnienie badawcze ma podwójnie rocznicowy charakter. W 1931 r., czyli ponad 90 lat temu, odbyła się prapremiera sztuki Senat szaleńców, a w 2022 r. mija 80. rocznica tragicznej śmierci Korczaka oraz dzieci i części pracowników z jego warszawskiego sierocińca.
The subject of the article is the history of the theatrical reception of Janusz Korczak's (Henryk Goldszmit) (1878 or 1879–1942) literary works in Polish theatre in 1931- 2021, from the premiere of the drama Senat szaleńców in 1931 at the Ateneum Theatre in Warsaw to the most recent productions. The author also includes adaptations of three of Korczak's novels for children: Król Maciuś Pierwszy, Król Maciuś na wyspie bezludnej (first printing - 1923) and Kajtuś czarodziej (oldest edition – 1935). The author writes about productions from dramatic and puppet theatres from various Polish cities, as well as about one ballet theatre, evoking staging, radio and television adaptations of Korczak's novels. It highlights the advantages and disadvantages of the parts of the staging, as well as the methods of promoting them. The reasons behind the low interest of theatre artists in the play The Senat szaleńców and the fact that they willingly adapt the writer's books for children are discussed. The research material used in the article is mainly sources – press publications, posters and theatrical photos, to a lesser extent memoirs, and in one case a radio recording. Scientific and popularizing studies, useful in the query and cited in the bibliography and footnotes, are publications on the biography of Janusz Korczak and the history of Polish theatre.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 22, 1; 153-167
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Żabczyc – poeta nieznany? Szkic o życiu i twórczości wczesnobarokowego pisarza dworskiego
Jan Żabczyc – an unknown poet? A sketch of life and writings of an early Baroque court poet
Autorzy:
Galilej, Cecylia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850670.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Baroque literature
composition of literary work
functions of language and literature
reception of literary work
literatura baroku
kompozycja utworu literackiego
funkcje języka i literatury
recepcja dzieła literackiego
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba popularyzacji twórczości Jana Żabczyca, XVII-wiecznego, dobrze wówczas znanego poety dworskiego, który dzisiaj należy do grona twórców pozostających w cieniu wielkich nazwisk epoki. Dużą popularność zdobył sobie już u współczesnych. Jednak od XVIII w. wraz ze zmianami gustów literackich, jego dorobek zaczyna iść w zapomnienie. Pomimo skąpych informacji o pisarzu i jego twórczości w opracowaniach naukowych, nawet krótkie wzmianki o poecie zawierają pochlebnie opinie o nim, akcentujące przede wszystkim dużą wartość jednego dzieła – Symfonii anielskich. To właśnie kolędy stały się najbardziej reprezentatywnym dla Żabczyca zbiorem, chociaż w innych poeta również potrafił zabłysnąć talentem. Z pewnością jego twórczość zasługuje na poznanie, a w efekcie na uznanie.
The aim of this article is an attempt at popularizing Jan Żabczyc’s writings. Żabczyc was a very popular early Baroque court poet who nowadays seems to be unappreciated and lost among the great names of his times. He was well acclaimed in his lifetime, but since 18th century, when a change in literary tastes took place, his legacy started to sink into oblivion. There is not too much information concerning his life and activity in the critical works, those authors who mention him, however, regard his poems as works of high literary value, emphasizing one particular collection of his poems (Christmas carols) Symfonie anielskie. Żabczyc is best known for his carols, but he was also able to show literary skill in his other poems. Certainly his writings deserve to be discovered anew, and in effect appreciated again.
Źródło:
Facta Simonidis; 2011, 4, 1; 121-134
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lange ignoriert, nun gern gelesen. Der Weg Rafik Schamis auf den polnischen Buchmarkt
Long Neglected, Now Widely Read. The Journey of Rafik Schami into the Polish Mainstream
Długo ignorowany, wreszcie poznany. Droga Rafika Schamiego na polski rynek wydawniczy
Autorzy:
SZYNDLER, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Rafik Schami
polnische Rezeption des Werks von Rafik Schami
deutsch-sprachige Literatur in Polen
recepcja twórczości Rafika Schamiego w Polsce
literatura niemieckojęzyczna w Polsce
reception of Rafik Schami's literary output in Poland
German literature in Poland
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie obecności Rafika Schamiego, niemieckiego pisarza o syryjskich korzeniach, na polskim rynku wydawniczym oraz analiza reakcji polskiego odbiorcy na jego twórczość. Autorka odpowiada na pytanie, dlaczego Schami został tak późno dostrzeżony przez polskie wydawnictwa i wiąże fakt zainteresowania jego twórczością z bieżącymi wydarzeniami politycznymi w Syrii. W przeciągu zaledwie pięciu lat opubliowa-no w Polsce pięć książek tego pisarza, które otrzymały bardzo entuzjastyczne recenzje i zdobyły duże grono fanów. Zdaniem autorki powodem tej popularności, zwłaszcza wśród czytelniczek, jest niezwykły talent Rafika Schamiego jako gawędziarza i uniwersalny charak-ter jego książek, które są adresowane tak do dzieci i młodzieży jak i do dorosłych. Jeżeli chodzi o obecność twórczości tego autora w polskim obiegu krytycznoliterackim i naukowym, to wciąż czeka ona na odkrycie. 
The aim of this article is to present the work of Rafik Schami, a German writer with Syrian origins, and to determine the impact of his literary output on the publishing market in Poland and to analyze how his output has been received by Polish readers. The authoress answers why Polish publishing houses have been late in their discovery of Schami and draws a parallel between the current state of affairs in Syria and a recently developed interest in Shami's works. In just five years, five of his books have been published in Poland. Not only have the works been well received, they have amassed a large number of followers. The authoress thinks that his great popularity, especially among women, is due to both Shami's talent as a raconteur and the universal nature of his books. They are perfect for children and adolescents as well as adults. As an author, however, he is still waiting to be discovered by Polish critical and academic circles. 
Im vorliegenden Beitrag wird dargestellt, wie das Werk von Rafik Schami auf dem polnischen Büchermarkt funktioniert und wie es von den polnischen Lesern aufgenommen und rezipiert wird. Die Autorin fragt auch, warum das polnische Verlagswesen den namhaften und anderswo vielfach preisgekrönten Schriftsteller so spät entdeckte und sieht die Ursache für das erwachende Interesse an seinem Werk in den aktuellen politischen Ereignissen in Syrien. Es ist kein Zufall, dass man in den letzten fünf Jahren gleich fünf Bücher dieses Autors auflegte, die sehr enthusiastisch rezensiert wurden. Die Autorin sieht die wachsende Begeisterung für Schamis Werk in Polen in dessen erzählerischem Talent und in dem universellen Charakter seiner Bücher, die sowohl an Kinder und Jugendliche als auch an Erwachsene adressiert sind. Die philologische Forschung in Polen hat Rafik Schami bis dato noch wenig Interesse geschenkt. 
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2017, 2; 235-234
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literaturoznawcza recepcja twórczości Andrzeja Płatonowa w Polsce
Autorzy:
Witowicz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604524.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
ЛИТЕРАТУРОВЕДЧЕСКАЯ РЕЦЕПЦИЯ ТВОРЧЕСТВА АНДРЕЯ ПЛАТОНОВА В ПОЛЬШЕ Резюме В статье дается обзор работ польских литературоведов по творчеству Андрея Пла тонова. Сначала обсуждаются общие методологические проблемы изучения русской литературы (первой половины) XX века, затем авторы и основные темы литературоведческих трудов посвященных наследию Платонова в хронологическом порядке. В конце статьи упоминаются области творчества Платонова, которые пока не притянули научно-исследовательского внимания польских литературоведов.  RECEPTION OF ANDREI PLATONOV’S WORKS BY POLISH LITERARY SCHOLARS Summary The article presents an outline of Polish literary research in the area of Andrei Platonov’s works. First, the paper focuses on general methodological diffi culties related to the research of Russian literature of (the fi rst half of) the 20th century, next it introduces authors and main subjects of their Platonov’s research presented in chronological order. In the end the author pinpoints those areas of Platonov’s works that until now have not received attention of Polish literary researchers.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2009, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michał Jaczyński, Recepcja twórczości Władysława Żeleńskiego w latach 1857–1939, Kraków 2017 Musica Iagellonica (= Acta Musicologica Universitatis Cracoviensis 33), ss. 313. ISBN 978-83-7099-218-7
Autorzy:
Zieziula, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408591.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Władysław Żeleński
muzyka polska
Polish music
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 4; 167-170
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie(do)czytany. Problemy recepcji twórczości Tomasza Olizarowskiego (Kilka uwag)
Unread (for too long): Tomasz August Olizarowski
Autorzy:
Supeł, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170192.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Polish émigré literature in France
critical edition research
textual situation
collation
reception
Tomasz August Olizarowski (1811– 1879)
recepcja
edycja krytyczna
warianty tekstu
sytuacja tekstologiczna utworów
Tomasz Olizarowski
Opis:
Tomasz Olizarowski (1811–1879) is a largely forgotten author, prolific poet and playwright, known only to a small group of specialists, who have recently started work on restoring his reputation. To do him justice is not easy task as we possess neither a complete list of his publications with basic textual and bibliographic data nor a reliable picture of the critical response they met with. While the body of materials on Olizarowski that have already been identified needs to be ordered and re-examined, the burden of work is growing as new items, also in bad need of verification, continue to surface both in Poland and abroad. This is a progress report of sorts with a number of updates, corrections and clarifications by the author of this article herself.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 6; 803-819
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O krok do Nobla i krok po nim – recepcja twórczości Olgi Tokarczuk na Ukrainie
One step before and one step after the Nobel Prize – the reception of Olga Tokarczuk’s work in Ukraine
Autorzy:
Nachlik, Olesia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511361.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
reception
space-time
journey
personality
world
reception, space-time, journey, personality, world
Opis:
The paper distinguishes and analyses the interpretative dominants in the Ukrainian reception of Olga Tokarczuk’s work over the last twenty years or so. This reception comprises numerous interviews, public conversations, translations and their presentations, literary criticism and literary studies dissertations, revealing the specificity of the point of view Poland’s neighbouring culture has on works which are now part of the world literature canon.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 25, 1; 147-162
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 55

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies