Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rancière" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Reading Jacques Rancière (Jerzy Franczak, Błądzące słowa. Jacques Rancière i filozofia literatury [Wandering Words: Jacques Rancièreand the Philosophy of Literature])
Odczytanie Rancière’a (Jerzy Franczak, Błądzące słowa. Jacques Rancière i filozofia literatury)
Autorzy:
Łebkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090004.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 4; 487-491
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barometr pani Aubain
Mrs. Aubain’s Barometer
Autorzy:
Franczak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364872.pdf
Data publikacji:
2019-07-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gustave Flaubert
Roland Barthes
Jacques Rancière
literary description
realism
Jaques Rancière
opis literacki
realizm
Opis:
Artykuł rozważa funkcję nadmiarowego detalu w realistycznej deskrypcji, a w szczególności w prozie Gustave’a Flauberta. Analizowany fragment opisu z Prosty serca Flauberta stał się przedmiotem refleksji Rolanda Barthes’a we Wstępie do analizy strukturalnej opowiadań oraz w Efekcie rzeczywistości. Wiszący nad pianinem barometr – ów zbędny szczegół – miałby fundować referencjalne złudzenie, czyli oznaczać samą kategorię „rzeczywistości”. Artykuł przedstawia rozliczne polemiki, jakimi obrosła ta interpretacja, by wyróżnić spośród nich krytyczną rewizję Jacques’a Rancière’a wyłożoną w Le fil perdu. Filozof odwraca tezy Barthes’a: w barometrze pani Aubain dostrzega nie tyle figurę referencjalnej pełni, co znak rozsadzający światoobraz, wymykający się konsensualnym uzgodnieniom. W tej perspektywie nadmiarowy detal jest stricte skandaliczny: stanowi przeszkodę dla interpretacji, która zmierza do zintegrowania wszystkich tekstowych znaków i ujawnia skandaliczną, rudymentarną równość wpisaną w porządek zmysłowego.
The article discusses the function of redundant details in realistic descriptions, especially in Gustave Flaubert’s prose. The analysed fragment of the description from Gustav Flaubert’s “A Simple Heart” was also discussed by Roland Barthes’ in An Introduction to the. Structural Analysis of Narrative and in The Reality Effect. The barometer hanging over the piano – the mentioned superfluous detail – was supposed to trigger a reference illusion by belonging to the category of “reality”. The article presents numerous views on the mentioned issue. It focuses on what Jacques Rancière writes in Le fil perdu. The philosopher reverses Barthes’ thesis: Namely, Mrs. Aubain’s barometer does not serve as a figure of a referential fullness, but rather as a sign disrupting the image of the world. In this light, the redundant detail is stricte scandalous: it prevents proper interpretation that aims to integrate all text signs and reveals a scandalous, rudimentary equality inscribed in the sensual order.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 15-16; 24-35
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka pisarstwa historycznego i polityka literatury. Hayden White i Jacques Rancière czytają Ericha Auerbacha
Politics of historical writing and the politics of literature - Hayden White and Jacques Rancière read Erich Auerbach
Autorzy:
Muchowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089409.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Auerbach Erich
White Hayden
Rancière Jacques
realism
politics
history
realizm
polityka
historia
Opis:
Hayden White and Jacques Rancière used Erich Auerbach’s approach to the history of realistic European literature to construct their own theoretical discussions of historical and literary writing. White thus formulated the concepts of a figural relationship, modernist and figural realism, while Rancière critically commented on the undemocratic historiography of the Annales school and sought egalitarian writings in Western literature. White’s and Rancière’s readings of Auerbach will be used to compare their two theoretical approaches. The purpose of this analysis will be, first, to critically compare some of their contributions, and second, to incorporate Rancière’s claims into the English-language debate on the theory of history. I will try to answer the following question: how in their commentaries on the works of Auerbach White and Rancière defined the relationship between politics and historical and literary writing; how they articulate the politics of historical writing (White) and the politics of literature (Rancière).
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 1; 69--87
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna rola historii: María Inés la Greca, Kalle Pihlainen i Jacques Rancière
The social role of history: Maria Ines LaGreca, Kalle Pihlainen and Jacques Rancière
Autorzy:
Muchowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080752.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
social role of history
María Inés La Greca
Kalle Pihlainen
Jacques Rancière
Hayden White
społeczna rola historii
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
In the paper I only partially address questions about the social role of history: to what extent can historiography change the world? What are history's inherent practices, knowledge resources, or writing forms that allow it to be an effective instrument of political action? What relationship between historians and their readers can a responsible historical discourse establish? I critically discuss how contemporary English‑language historical theory responds to these questions drawing on the contributions of María Inés La Greca and Kalle Pihlainen. In doing so, I make use of the philosophy of Jacques Rancière and thus attempt to incorporate his ideas into this debate. As a result, I propose some directions for further thinking about the social role of history.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2021, 51; 25-39
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Defence of the Political The Crisis of Democracy and the Return of the People from the Perspective of Foucault and Rancière
Autorzy:
Błesznowski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929973.pdf
Data publikacji:
2012-10-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
democracy
Foucault
people
politics
the political
Rancière
Opis:
Taking as his point of departure the London Tottenham riots, a product of a mob lacking political consciousness and postulates, the author strives to identify the fundamental deadlock (aporia) confronting western parliamentary democracy.Nowadays, collective phenomena are analyzed within a moral-economic frameworkwhich reduces the perspective on society to a sumof individuals. This contradiction is responsible for the reductionism which is leading the latest theories of social and political philosophy to the conclusion that we have reached “the end of politics” and are venturing into the “postpolitical era.” According to this author, rather than describing the essence of the problem, these terms are merely skimming the discursive problem. If, as Foucault would have it, discourse is always a specific practice, the aforementioned reductionism can also be approached as a political strategy. Therefore, in order to grasp the “political” as a feature of the situation in which the people are participants, rather than in substantial terms, the author discusses the theory of development of the modern political subject within the framework of Michel Foucault’s liberal “government” paradigm and Jacques Rancière’s theory of democracy as a proper political element. Drawing upon these two thinkers, he sketches the genealogy of contemporary liberal democracy, stigmatized by the increasing rift between the people’s political activity and the managerial class’s apolitical reproduction.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2012, 179, 3; 331-348
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ranciere’owska interpretacja pracy własnej w warszawskim niepublicznym liceum: emancypacja jako de-instrumentalizacja
A Rancière’an interpretation of my work at a high school in Warsaw: Emancipation as de-instrumentalization
Autorzy:
Blumsztajn, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621418.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
W swojej odpowiedzi na artykuł Joanny Rutkowiak skupiam się na reinterpretacji wyjściowej dla jej wywodu analizy umasowienia edukacji oraz towarzyszącej jej instrumentalizacji kształcenia przez uczniów i studentów. Próbuję zestawić ten fenomen z moimi doświadczeniami nauczycielki w społecznym liceum ogólnokształcącym oraz z dyskusją toczącą się wokół kwestii egalitaryzacji edukacji pomiędzy Bourdieu, Rancière’m oraz Dubetem. W konkluzji odwołuje się do Arendt, która zdaje się sugerować myślenie o tym problemie w kategoriach edukacyjnego dialogu pomiędzy pokoleniami.
In my response to Joanna’s Rutkowiak article, I aim at reinterpreting her initial analysis of the massification and instrumentalization of education in reference to my own experiences as a teacher in a private high school. I refer also to the discussions between Bourdieu, Rancière and Dubet on the matter. Finally, I reach for an Arendtian understanding of this issue as a matter of educational intergenerational dialogue.
Źródło:
Ars Educandi; 2019, 16; 71-76
2083-0947
Pojawia się w:
Ars Educandi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka instytucjonalna jako perspektywa badawcza prawoznawstwa w kontekście filozofii Jacquesa Rancière’a
Institutional Critique as a Research Perspective of Jurisprudence in the Context of Jacques Rancière’s Philosophy
Autorzy:
Żak, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10608597.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
krytyka instytucjonalna
krytyczne myślenie prawnicze
estetyka prawa
prawo i humanistyka
Jacques Rancière
institutional critique
critical legal thinking
aesthetics of law
law and humanities
Opis:
Artykuł podejmuje refleksję nad kondycją współczesnej krytyki prawa w świetle krytyki instytucjonalnej wywodzącej się z teorii sztuki. Badanie ma na celu weryfikację tezy, że krytyka instytucjonalna jest perspektywą badawczą kształtującą się na tle różnorodnych nurtów krytycznej myśli prawniczej. Owa krytyka ma charakter afirmatywny i konstruktywny. Koncentruje się na analizie funkcjonowania instytucji refleksyjnych oraz na problematyzowaniu napięć kognitywnych wpisanych immanentnie w istotę instytucji prawnych. Instytucje te są analizowane za pomocą metafory gry estetycznej. Praca przedstawia teoretyczne ugruntowanie związku między krytyką instytucjonalną a krytycznym myśleniem prawniczym w świetle filozofii prawa inspirowanej myślą Jacquesa Rancière’a. Ponadto zostały ukazane wybrane przykłady i kierunki potencjalnego zastosowania owej krytyki w kontekście wykształcania wzorców dialogowej kultury prawnej, w rozumieniu nurtu prawa i humanistyki (law and humanities).
The article reflects on the condition of contemporary critique of law in the light of institutional critique derived from the theory of art. This study aims to verify the thesis that institutional critique is a research perspective formed against the background of various trends of critical legal thought. This critique is affirmative and constructive in character. It focuses on the analysis of the performance of reflexive institutions and it also problematizes cognitive tensions that are inherent in legal institutions. The institutions are analysed in the light of the metaphor of aesthetic play. The article presents the theoretical grounding of the relationship between institutional critique and critical legal thinking in the light of the philosophy of law inspired by Jacques Rancière’s thought. Furthermore, selected examples of this critique and directions for its potential application are shown in the context of modelling patterns of dialogic legal culture as understood by the law and humanities movement.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 34, 1; 87-101
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacquesa Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”
Beyond competence: Paulo Freire, Jacque Rancière and the use of the ‘third term’ in critical pedagogy
Autorzy:
Starego, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138539.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Paulo Freire
Jacques Rancière
kompetencje
dialog
pedagogika krytyczna
rzecz
„trzeci termin”
competence
dialogue
critical pedagogy
third term
Opis:
Głównym celem artykułu jest podważenie zasadności użycia języka kompetencyjnego w pedagogice krytycznej. W oparciu o literaturę przedmiotu staram się pokazać, w jaki sposób język kompetencyjny wpisuje się w indywidualistyczny paradygmat edukacyjny, a tym samym – staje się bezwartościowy dla projektu krytycznego, zainteresowanego emancypacją oraz zmianą społeczną w kierunku bardziej równego i sprawiedliwego społeczeństwa, opartego na wartościach wspólnotowych oraz solidarności. Moim zamiarem jest również zarysowanie relatywnie nowej perspektywy teoretycznej dla pedagogiki krytycznej, która, w miejsce koncentracji na dyspozycjach indywidualnych, stawia w centrum zainteresowania proces upodmiotowienia, którego istotę stanowi społeczne „my”. Warunkiem tak rozumianej edukacji jest dialog, wychodzący jednak poza tradycyjne ujęcie, rozumiane w kategoriach relacji międzypodmiotowej, w stronę idei zapośredniczenia. Opartą na tym koncepcję nazywam pedagogiką „trzeciego terminu” lub mediacji, którą wyprowadzam z teorii takich autorów, jak Jacques Rancière oraz Paulo Freire.
The main purpose of this paper is to call into question the use of the language of competence in critical pedagogy. I intend to show that the language of competence lies within the individualistic paradigm of education and is, in effect, useless to the critical project that aims to support social change toward a society based on community, solidarity, justice and equality. I also intend to outline a new theoretical perspective for critical pedagogy. Instead of being based on individual dispositions, this perspective focuses on process of subjectification, rooted in the “social ‘we’.” The individualistic framework is transcended through dialogue that is based not solely on the interpersonal relation, but also on the notion of mediation. I call this concept of pedagogy, based on theories of such authors as Jacques Rancière and Paulo Freire, “the pedagogy of the third term” or “the pedagogy of mediation.”
Źródło:
Forum Oświatowe; 2016, 28, 1(55); 33-53
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egalitarian Democracy between Elitism and Populism
Autorzy:
Cerovac, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628180.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Ranciere, democratic legitimacy, elitism, populism, epistemic proceduralism, deliberative democracy
Opis:
In his influential book Disagreement: Politics and Philosophy Jacques Ranciere builds a substantial critique of liberal regimes present in most Western countries. He finds them defective because: (1) they allow wealth and economic power of groups and individuals to influence public decision-making, making those with economic power an elite group; (2) they allow knowledge and expertise of groups and individuals to influence public decision-making, making those with epistemic power an elite group; (3) they allow and encourage social and economic conditions that make people inappropriate for decision-making on important issues, making those with certain characteristics thus acquired an inferior group. We focus on the Ranciere’s second objection by relying on Estlund’s epistemic proceduralis approach and claim that one does not have to embrace postmodernist idea of reducing reason to relations of power in order to present a substantial critique of our contemporary society. Furthermore, we argue that one does not have to base egalitarian democracy on postmodernist ideas that reject the truth-tracking potential of democratic procedures – egalitarian democracy is perfectly compatible with the idea of truth in politics.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2014, 5, 2; 31-42
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bramy raju
Gate of Heaven
Autorzy:
Rancière, Jacques
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012931.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
proletariat
nineteenth century
French workers' culture
emancipation
XIX wiek
francuska kultura robotnicza
emancypacja
Opis:
Tekst jest rozdziałem wydanej w roku 1981 książki La nuit des proletaires, będącej rozszerzoną wersją rozprawy doktorskiej Jacquesa Rancière’a. Kwestia emancypacji robotników w okresie następującym po porażce rewolucyjnego zrywu w lipcu 1830 roku stanowi centralny problem tekstu. Autor nie komentuje jednak toczonych ówcześnie walk o władzę. Emancypacja ujęta zostaje tu od strony wysiłków podejmowanych na polu estetyki. Estetyczna identyfikacja, ludowe widowiska, oddolna prasa, dobór lektur czy nawet wystrój mieszkania przedstawiane tu są jako pełnoprawne narzędzia emancypacyjnych starań. Rancière pokazuje, że robotnicza kultura, jakkolwiek synkretyczna i pełna zapożyczeń, okazywała się wystarczająco subwersywna, by skutecznie przekraczać klasowe podziały.
The text presented here is a chapter from Jacques Rancièreʼs La nuit des proletaires, an extended version of the author’s doctoral thesis. It focuses upon prospects for workers emancipation following the unsuccessful revolutionary attempt of July 1830. Rancière does not comment on struggles of power and instead, emancipation is seen here mostly as an intervention into the aesthetic. Aesthetic identification, popular spectacles, grassroots press, the selection of readings and even the design of rooms are all presented as genuine tools of the emancipatory effort. Rancière shows that workers culture, although syncretic and full of calque, turned out to be subversive enough so as to undermine class divisions.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 132-159
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral of the Novel: Rorty and Nussbaum on the Ethical Role of Literature
Autorzy:
Bednarski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985692.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
rorty
nussbaum
ethics
literature
novel
rawls
rancière
Opis:
This paper’s aim is to provide a new interpretation of Martha C. Nussbaum’s and Richard Rorty’s views on the ethical role of literature. I pursue this aim in a threefold manner. First of all, I shortly discuss and provide a critique of previous comparisons by other authors. Afterwards, based on the presented critique of other comparisons, I present concise summaries of their respective views. Finally, I propose a double context for interpreting and assessing their views together. The main claim of the paper is the following: despite several differences in their philosophical underpinnings, Nussbaum’s and Rorty’s views on literature can be interpreted together using the context of John Rawls and Jacques Rancière. This interpretation consists of showing how uncovering a shared Rawlsian characteristic of Nussbaum’s and Rorty’s views paves a way for explaining how literature actually does ethical work, using some concepts of Rancière. Such a contextual reading allows for both a more thorough understanding of their respective projects and assessing their shared shortcomings.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 4; 175-189
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regimes of Identification of Art
Porządki interpretacyjne sztuki
Autorzy:
Czekaj, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593761.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
porządki interpretacyjne sztuki
Jacques Rancière
Fryderyk Schiller
Skup łez
regimes of art
Friedrich Schiller
Purchase of tears
Opis:
W tekście hasłowo przywołuję problem demarkacji sztuki i XX wieczne próby jej definiowania podejmowane na gruncie filozofii analitycznej. Przyjmuję interpretację, że są one wyrazem roz¬poznania zasadniczej niemożliwości wskazania jakichkolwiek własności, którymi w sposób ko-nieczny lub wystarczający powinien charakteryzować się przedmiot o statusie dzieła sztuki. Stąd zaczęto więc pytać nie o to, czym jest dzieło sztuki, ale o kontekst w jakim sztuka się konstytuuje. Jedną propozycji jest koncepcja Jaquesa Rancière’a mówiąca o różnych “porządkach interpre¬tacyjnych sztuki”. W najbardziej ogólny sposób można ją sprowadzić do twierdzenia, że to jakie przedmioty będą rozpoznawalne jako dzieła sztuki jest kwestią dominującego dyskursu. To on decyduje o tym, które działania będą postrzegane jako praktyka artystyczna, a produkty tych działań jako dzieła sztuki. W prezentowanym tekście omówię rozpoznane przez Rancière’a po¬rządki interpretacyjne i podejmę próbę skonfrontowania ich z dzisiejszą praktyką artystyczną.
The problem of the demarcation of art and the efforts of analytical philosophy to work out the definition of art were the key issues in aesthetics through most of the 20th century. Tho¬se issues emerged from recognizing the impossibility of indicating any sufficient or substantial attributes to being art. Instead of working out the definition the theorists eventually focused on the context which can by essential for recognize some actions or objects as an art. In my paper I cite one of the contemporary efforts of solution of that issues. I am referring to Jaques Rancière’s “regimes of art,” which can be consider as frames for not only interpretation of art but mostly as condition for recognition of art as visible. In other words: the dominant discourse decides what is recognized as art or what is visible as art. I will briefly present his “regimes of art” and I will try to confront them with one of the examples of contemporary socially engaged art.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 59-67
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Równość szans edukacyjnych jako pojęcie nie-pedagogiczne
Equality of Opportunities as a Non-Educational Concept
Autorzy:
Blumsztajn, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140106.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
równość szans edukacyjnych
instrumentalizm
teoria edukacji
P. Bourdieu
J. Ranciere
Opis:
W artykule analizuję pojęcie równości szans edukacyjnych w rzadko przyjmowanej perspektywie pedagogicznej. Punktem wyjścia rozważań jest hipoteza, wedle której pojęcie to, tak powszechnie wykorzystywane w polityce edukacyjnej, w rzeczywistości jest silnie zakorzenione w polu socjologicznym i od chwili powstania pozbawione było pedagogicznej treści. Hipotezę tę staram się rozwinąć, stosując do pojęcia równości szans edukacyjnych ramę teoretyczną – typologię trzech typów kształcenia (techniczno-instrumentalnej, krytycznej i performatywnej) zaproponowanej przez Piotra Zamojskiego. Podejście to pozwala na połączenie kontekstu ideologicznego i różnic w podejściu teoretycznym do edukacji. Przeprowadzona analiza wskazuje, że równość szans edukacyjnych zrodziła się z myślenia technologicznoinstrumentalnego i wciąż jest w tym podejściu mocno zakorzeniona, niezależnie od zmian ideologicznych, które ukształtowały znaczenie tego pojęcia – od egalitarnego do merytokratycznego. Pojęcie równości szans edukacyjnych pomogło skolonizować edukację i przekształcić ją w główne narzędzie polityki społecznej. Jednak – jak szybko zauważyli myśliciele nurtu krytycznego – nigdy nie było i nie będzie ono skutecznym narzędziem w zmienianiu struktury społecznej. Wreszcie, wybrana przeze mnie rama teoretyczna pozwala na „przywrócenie”, a może wręcz nadanie pojęciu równości szans edukacyjnych pedagogicznej treści. Będę go doszukiwać się w myśli Jacques’a Rancière’a – autora paradoksalnie niekojarzonego z myślą pedagogiczną.
The paper reflects on the concept of equality of educational opportunities from the perspective of pedagogy, which is seldom used to analyze it. The main thesis of the paper assumes that the idea of equality of educational opportunities, so commonly used in educational policymaking, comes from a sociological background and therefore does not have a strictly educational content and meaning – which has consequences for the way it interacts with education. To develop this thesis, I will use a theoretical framework proposed by Piotr Zamojski. It is based on the classification of three phases or types of educational theories – technological-instrumental, critical and performative ones. Such approach allows to combine the ideological context with differences in the theoretical approach to educational research when analyzing the history of the concept of equal opportunities. The analysis shows that the concept is born in the technological-instrumental paradigm, and is still firmly rooted there, despite the shifts in its ideological content (from the egalitarian to the meritocratic). The concept of equal opportunities has helped “colonize” education, making it a major instrument of social policy from the 60’s onwards. But – as thinkers representing the critical perspective exposed – that tool was not, and could not have been a successful one in really changing the social structure. The paper finally gives voice to the third perspective, the performative one, which gives us hope for (re)filling the concept of equality of educational opportunities with educational meaning and sense, mainly through the propositions of Jacques Rancière.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 2(86); 1-17
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estética y política en la obra de Sebastián Lelio
Aesthetics and Politics in the Cinema of Sebastián Lelio
Autorzy:
Szukała, Wiosna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048207.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
aesthetics & politics
Sebastián Lelio
chilean cinema
Jacques Rancière
Opis:
Art that addresses socio-political issues is exposed to various hazards. Its creators can easily fall into a moralizing or propagandistic tone, being accused of impoverishing ideologization, on the one hand, or opportunistic populism, on the other. In the case of this type of work, the discussions on the importance of the social problem addressed relegate aesthetic issues to the background, turning them, according to the opinion of some, into second-rate works, which serve a greater cause but lack real artistic value. These dilemmas, as he himself affirmed on many occasions, lie at the heart of Sebastián Lelio’s cinematographic creation. In his films, the Chilean director seeks to overcome the difficulties that come with the desire to tell a socially relevant story in a non-biased way that is both unique and universal. The director’s last three works touch on “urgent” subjects. Gloria (2013), Una mujer fantástica (2017), Disobedience (2018) portray figures excluded or placed on the margins of hegemonic society. Lelio confronts the non-normativity of his characters with a whole series of mechanisms of social discipline. The aim of the article will be the analysis of the director's artistic project – the characterization of its aesthetic qualities and its political consequences. In this task we will rely on the conceptual apparatus constructed on the basis of ideas taken from Jacques Rancière’s theory, the essential reference for any approach to the relationship between aesthetics and politics.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 1; 107-119
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies