Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przestrzenie dialogu" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Katecheza w ponowoczesności – przestrzenie dialogu
    Catechesis in Postmodernity – the Scope for Dialogue
    Autorzy:
    Frejusz, Kamilla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50133440.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    postmodernity
    Church
    catechesis
    dialogue
    ponowoczesność
    Kościół
    katecheza
    dialog
    Opis:
    Katecheza zawsze odbywa się w konkretnych warunkach i w konkretnych czasach. Nie może być oderwana od rzeczywistości, nie może „rozmijać” się z problemami przeżywanymi przez katechizowanych. W tym znaczeniu ponowoczesność i cechujący ją sekularyzm stawiają katechezę w nowych warunkach, w sytuacji, która wymaga rozpoznania, a następnie rozeznania, jak w tej nowej rzeczywistości możliwe jest głoszenie katechezy, jak możliwe jest dotarcie z Ewangelią do współczesnego człowieka. Artykuł podejmuje namysł nad możliwościami dialogu katechetycznego z człowiekiem żyjącym w ponowoczesności, którą charakteryzuje zjawisko sekularyzacji. Refleksja przeprowadzona będzie w dwóch punktach. Najpierw ukazany zostanie kontekst, w którym zarysowuje się współczesny dialog katechetyczny. Następnie wyartykułowane zostaną konkretne zagadnienia, które mogą stanowić swoistą przestrzeń spotkania (konieczną do zaistnienia dialogu) z człowiekiem ponowoczesności. Całość zakończy krytyczne podsumowanie.
    Catechesis is always context-and-time-specific. It cannot be detached from reality, nor can it ignore the problems experienced by those being catechised. In this sense, postmodernity and its characteristic secularism place catechesis in a situation that requires recognition, and then discernment, of how in this new reality it is possible to proclaim catechesis and to reach the contemporary person with the Gospel. This article undertakes a reflection on the possibilities of catechetical dialogue with individuals living in postmodernity characterised by secularisation. The analysis addresses two principal issues. First, the context is described in which contemporary dialogue is conducted within the broadly understood catechesis. Then, specific points of convergence are identified that may open up a meeting space necessary for the emergence of dialogue with the postmodern person. The article concludes with a critical summary.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2024, 42, 1; 191-206
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie dialogu. Antynomie językowego dyskursu filmowego
    Dialog space. Antinomies of linguistic film discourse
    Autorzy:
    Skowronek, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521316.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    język w filmie
    mediolingwistyka
    antynomie semantyczne
    językowy obraz świata
    tekstowy obraz świata
    language in film
    mediolinguistics
    semantic antinomies
    linguistic image of the world
    textual image of the world
    Opis:
    In my article I discuss the characteristics of linguistic film discourse. I present the artistic significance and semantic meaning of the verbal dimension of a cinematographic work. While discussing the language in film I usually refer to the main tenets of mediolinguistics and I focus mostly on specific antinomies, tensions, and dialectic contradictions, which characterise the verbum sphere of the cinema. The antinomies relate to various aspects of language: systemic, textual, cognitive and cultural.
    W artykule omawiam cechy językowego dyskursu filmowego. Pokazuję artystyczną wagę i semantyczne znaczenie warstwy werbalnej w dziele kinematograficznym. Omawiając specyfikę języka w filmie, wykorzystuję głównie założenia mediolingwistyki i koncentruję się przede wszystkim na specyficznych antynomiach, napięciach, dialektycznych sprzecznościach, które charakteryzują sferę verbum w kinie. Antynomie owe dotyczą różnych aspektów języka, zarówno tych systemowych, jak i tekstowych oraz kognitywno-kulturowych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 98-106
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie publiczne – zbudowane ramy dialogu społecznego
    Public space – the constructed framework of social dialogue
    Autorzy:
    Wróbel, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/528399.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    public spaces
    spaces of dialogue
    airports
    przestrzenie publiczne
    przestrzenie dialogu
    lotniska
    Opis:
    This article is aimed at analysing the phenomenon of creation and functioning of public space as a constructed framework of social dialogue. Conflict is an important element of the dialogue whereas congregations such as rallies, marches or picketing, which are supposed to be collective manifestations of opinion on important social matters, are direct forms of expression of the dialogue. Places which offer possibilities of unrestrained civic expression are immanent parts of the urbanity phenomenon. A brief review of examples that represent existing types of public space in which civic liberties are pursued in practice is supposed to help find an answer to a question whether contemporary semi-public space (e.g. airports) is capable of considering also this type of space in its development plans. The events of the second decade of the 21st century at airports in Germany, Great Britain, the USA and Poland give some hope. However, there are certain reasonable fears that they may not be permanently incorporated into functional and spatial models of airports that have recently aspired to construct buildings typical of urban space. The progressive process of space commercialisation and privatisation, the tendency to extend supervision and control zones and the existing model of airport management based on neo-liberal entrepreneurship are not conducive to this. One should also wonder whether public space open to free expression would not be the socially expected and favourable form of humanisa on and a method for introducing manifestations of genuine life into homogeneous forms of communication nodes.
    Przedmiotem artykułu jest analiza zjawiska kreowania i funkcjonowania przestrzeni publicznych jako zbudowanych ram dialogu społecznego. Jego istotną częścią pozostaje konflikt, a bezpośrednim wyrazem – zgromadzenia mające na celu zbiorowe demonstrowanie opinii w formie wieców, przemarszów czy pikiet. Miejsca oferujące możliwości nieskrępowanej obywatelskiej wypowiedzi stanowią więc immamentną część fenomenu miejskości. Krótki przegląd przykładów reprezentujących istniejące typy przestrzeni publicznych, w których swobody obywatelskie są realizowane w sposób praktyczny, ma na celu próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy współczesne przestrzenie semipubliczne w rodzaju lotnisk są zdolne do uwzględnienia w swoich planach rozwojowych również tego typu aktywność. Wydarzenia, jakie mają miejsce w drugiej dekadzie XXI wieku w portach lotniczych w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, a także w Polsce, budzą pewne nadzieje, jednakże istnieją również uzasadnione obawy, że nie zostaną one na trwałe wpisane w modele funkcjonalno-przestrzenne lotnisk aspirujących w ostatnim czasie do formowania zabudowy o miejskim charakterze. Nie sprzyja temu postępujący proces komercjalizacji i prywatyzacji przestrzeni, tendencja do poszerzania stref nadzoru i kontroli, a także obowiązujący model zarządzania portami lotniczymi oparty na neoliberalnej przedsiębiorczości. Warto się jednak zastanowić, czy przestrzenie publiczne – otwarte na swobodną ekspresję – nie stanowiłyby oczekiwanej społecznie i korzystnej ekonomicznie formy humanizacji oraz sposobu na wprowadzenie przejawów autentycznego życia do homogenicznych form zabudowy węzłów komunikacyjnych.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 23-36
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies