Wszystkie pola: przestępstwo kwalifikowane - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przestępstwo kradzieży i jego odmiany kwalifikowane we francuskim prawie karnym
Autorzy:: Brzezińska, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394542.pdf
Data publikacji:: 2015-03-30
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Opis:: Zasadniczym założeniem artykułu jest analiza struktury przestępstwa kradzieży w typie podstawowym oraz w typach zmodyfikowanych (kwalifikowanych) we francuskim kodeksie karnym. W odniesieniu do pierwszej z regulacji ustawodawca w art. 311–1 C.P. (Code pénal – kodeks karny) zdecydował się zastosować niezwykle uproszczoną, trójczłonową kompozycję przepisu, w której można wyróżnić następujące znamiona: nielegalny zabór, rzecz zabraną, własność rzeczy należącej do osoby trzeciej. A contrario do charakterystyki typu podstawowego odmiany kwalifikowane kradzieży stypizowano wedle odmiennej metody. Dominująca pozostaje nadmierna kazuistyka wskazanych przepisów, ponadto regulacje niniejsze stanowią niezwykle rozbudowaną strukturę normatywną, rozwarstwiającą się w trzy zasadnicze grupy wyodrębnione m.in. ze względu na odmienny stopień społecznej szkodliwości przestępstwa kradzieży. Na tle przeprowadzonej charakterystyki przepisów penalizujących kradzież we francuskim kodeksie karnym, dominujące pozostaje przekonanie o ich zdecydowanej odmienności strukturalnej w zakresie metody ich formułowania, co niewątpliwie przyczynia się do multiplikacji trudności we właściwej interpretacji wskazanych regulacji.
The fundamental assumption of this article is to analyse the structure of the crime of theft as a standard type of offence as well as modified (aggravated) ones in the French Penal Code. As far as the standard type of the offence is concerned, in Article 311–1 of the PC, the legislator has decided to apply an extremely simplified regulation structure, consisting of three parts, in which the following features can be distinguished: an illegal seizure, a thing seized and the possession of property belonging to a third party. Unlike the standard type of theft, aggravated types have been classified with respect to different methods. However, excessive casuistry of the regulations in question prevails. Moreover, the regulations constitute an extremely elaborate normative structure, which is divided into three fundamental groups depending on, among other things, the different degree of social noxiousness of the crime of theft (a misdemeanour or a felony). On the basis of the description of regulations penalizing theft in the French Penal Code with regard to the two abovementioned types (a standard type and aggravated types), it seems evident that they are considerably different in terms of structure. This, in turn, is undoubtedly the reason for multiplication of difficulties with proper interpretation of the regulations in question.
Źródło:: Ius Novum; 2015, 9, 1; 149-166
1897-5577
Pojawia się w:: Ius Novum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aggravation of crimes against property due to features of the subject of committed act
Typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej
Autorzy:: Stefańska, Blanka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359693.pdf
Data publikacji:: 2019-09-30
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury
mienie znacznej wartości
przedmiot czynności wykonawczej
przestępstwo kwalifikowane
rzecz powierzona
typ podstawowy przestępstwa
znamię kwalifikujące
object of special importance for culture
property of substantial value
subject of the act committed
aggravated crime
entrusted object
basic type of crime
aggravating constituent element
Opis:: This article discusses aggravated types of crime against property considering the features of the act committed. This concerns an entrusted movable object (Article 284 § 2 of the Polish Criminal Code), property of substantial value (Article 289 § 2, Article 294 § 1 Criminal Code) and objects of special importance for culture (Article 294 § 2 Criminal Code). Interpretation of these constituent elements has been provided by making references to views presented by the representatives of the legal doctrine and in case law. The author assumes that an entrusted object is one which has been handed over to the perpetrator with the power of disposal, subject to the obligation to return it. It is in the perpetrator’s possession before being misappropriated. Property of substantial value or an object of special importance for culture – pursuant to Article 294 § 1 and § 2 of the Criminal Code – is a constituent element aggravating some crimes against property under the Criminal Code listed in Article 294 § 1, namely: theft of another person’s movable object (Article 278 § 1), theft of computer software (Article 278 § 2), misappropriation of another person’s movable object or property right (Article 284 § 1), misappropriation (Article 284 § 2), switching into a telecommunication device (Article 285 § 1), fraud (Article 286 § 1), computer fraud (Article 287 § 1), destroying, damaging or making useless of another person’s property (Article 288 § 1), breaking or damaging a submarine cable or violating regulations applicable in the case of laying or repairing such cables (Article 288 § 3) and intentional handling stolen goods (Article 291 § 1). The list of the regulations defining the basic types of the crimes is exhaustive (numerus clausus), and this regulation may not be applied to other crimes against property. Property of substantial value is property the value of which at the time of committing of the prohibited act exceeds PLN 200,000 (Article 115 § 5 Criminal Code). The value of the property being the subject of the prohibited act should be calculated as of the time of committing the act and not the time of passing the judgment. In the author’s opinion, cultural property has the same meaning as in the definition provided in Article 2(1) of the Act of 25 May 2017 on the restoration of national cultural property, pursuant to which this is “a monument as defined in Article 3(1) of the Act of 23 July 2003 on the protection and care of monuments, a movable object which is not a monument, and also elements or components thereof the preservation of which is in the public interest, considering their artistic, historical or scientific value or their significance for cultural heritage and development.” One argument for giving it this meaning is the fact that it is determined in the act which is recognised as fundamental as regards cultural property.
Przedmiotem artykułu są typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej. Chodzi o powierzoną rzecz ruchomą (art. 284 § 2 k.k.), mienie znacznej wartości (art. 289 § 2, art. 294 § 1 k.k.) oraz dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury (art. 294 § 2 k.k.). Została dokonana wykładnia tych znamion z odwołaniem do wypowiedzi w doktrynie i judykaturze. Autorka przyjmuje, że rzeczą powierzoną jest ta, która została przekazana sprawcy we władanie z obowiązkiem zwrotu. Znajduje się ona w posiadaniu sprawcy przed dokonaniem jej przywłaszczenia. Mienie znacznej wartości lub dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury – zgodnie z art. 294 § 1 i 2 k.k. – jest znamieniem kwalifikującym niektórych przestępstw przeciwko mieniu, enumeratywnie wymienionych w art. 294 § 1 k.k., a mianowicie: kradzieży cudzej rzeczy ruchomej (art. 278 § 1 k.k.), kradzieży programu komputerowego (art. 278 § 2 k.k.), przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego (art. 284 § 1 k.k.), sprzeniewierzenia (art. 284 § 2 k.k.), włączenia się do urządzenia telekomunikacyjnego (art. 285 § 1 k.k.), oszustwa (art. 286 § 1 k.k.), oszustwa komputerowego (art. 287 § 1 k.k.), zniszczenia cudzej rzeczy, uszkodzenia lub uczynienia jej niezdatną do użytku (art. 288 § 1 k.k.), przerwania lub uszkodzenia kabla podmorskiego albo naruszenia przepisów obowiązujących przy zakładaniu lub naprawie takiego kabla (art. 288 § 3 k.k.) i umyślnego paserstwa (art. 291 § 1 k.k.). Wyliczenie przepisów określających podstawowe typy przestępstw jest wyczerpujące (numerus clausus) i przepis ten nie może być zastosowany do innych przestępstw przeciwko mieniu. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 zł (art. 115 § 5 k.k.). Wartość mienia stanowiącego przedmiot czynu winna być liczona w odniesieniu do czasu popełnienia czynu, a nie odniesiona do czasu orzekania. Dobro kultury, zdaniem autorki, ma takie samo znaczenie, jakie nadano mu w definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury, w myśl której oznacza ono „zabytek w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, rzecz ruchomą niebędącą zabytkiem, a także ich części składowe lub zespoły, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na ich wartość artystyczną, historyczną lub naukową, lub ze względu na ich znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego”. Za nadaniem takiego znaczenia przemawia zamieszczenie definicji w ustawie uważanej za podstawową w dziedzinie dóbr kultury.
Źródło:: Ius Novum; 2019, 13, 3; 17-32
1897-5577
Pojawia się w:: Ius Novum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "przestępstwo kwalifikowane" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język