Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przepukliny" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Laparoskopowa operacja przepukliny pachwinowej metodą z dostępu przedotrzewnowego wg Kieturakisa
Autorzy:
Otto, A.
Nogat, A.
Boryczko, J.
Stępień, J.
Muszyński, M.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [133]-136
Data publikacji:
1996
Tematy:
Przepuklina pachwinowa leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Laparoskopia stosowanie materiały konferencyjne
Chirurgia
Materiały konferencyjne
Opis:
Ryc.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7.10.1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitation after surgical treatment of lumbar disc herniation: Overview of clinical studies and suggestions of management
Rehabilitacja po chirurgicznym leczeniu lędźwiowej przepukliny krążka międzykręgowego – przegląd badan oraz propozycje postępowania
Autorzy:
Kużdżał, Adrian
Magoń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938543.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
lumbar spine
discopathy
surgical treatment
Rehabilitation
kregosłup ledzwiowy
dyskopatia
leczenie chirurgiczne
rehabilitacja
Opis:
Introduction: In the scholarly literature, many examples of rehabilitation approaches following surgical treatment of discopathy can be found. However, little is known about the effectiveness of those methods assessed according to the standards of Evidence Based Medicine. Aim: The aim of this study was to analyse publications of experimental clinical studies including assessment of quality of the applied methodology and, based on this analysis, to evaluate the effectiveness of rehabilitation following surgical therapy of lumbar disc herniation. Material and methods: The analysis comprised clinical studies with and without randomisation and case-control clinical studies on rehabilitation therapy after surgery due to lumbar disc herniation. The overview was conducted using the following databases: MEDLINE, EMBASE, PEDro, Cochrane Database, CEBP and comprised the period of time from 1985 to 2006. Results: Nineteen publications were finally included in the analysis; 10 of them were randomised clinical trials of high methodological quality, 7 were randomised clinical trials of low methodological quality, and 2 reports of case-control, non-randomised studies. Conclusions: So far, there is no strong scientific evidence confirming the efficacy of rehabilitation initiated immediately following surgery. There is strong evidence confirming high effectiveness of intensive rehabilitation exercises initiated in the 4th – 6th week following surgery that improve mobility, stabilise the spine and strengthen back muscles. Intensive rehabilitation, as compared to the traditional or less intensive rehabilitation and to the lack of rehabilitation (moderate scientific evidence), significantly improves patients’ quality of life, ameliorates functioning, reduces pain and thus accelerates patients’ return to work. However, there are no scientifically confirmed guidelines as to which types of exercises should be recommended.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(2); 14-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modeling of the fascia-mesh system and sensitivity analysis of a junction force after a laparoscopic ventral hernia repair
Modelowanie układu powięź-siatka i analiza wrażliwości siły połączenia po laparoskopowej operacji przepukliny brzusznej
Autorzy:
Szymczak, C.
Lubowiecka, I.
Tomaszewska, A.
Śmietański, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/279958.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej
Tematy:
biomechanics
ventral hernia repair
cable model
sensitivity analysis
Opis:
In the paper, a simple model of the fascia-mesh system is considered to assess the junction force after a laparoscopic hernia repair. The aim of this study is to develop a cable model of the system in order to find the junction force and to distinguish the most important parameters affecting the system junction force. The cable is subjected to a pressure in the abdominal cavity and displacements of the cable edges caused by bends of the patient body. The attention is paid to the junction force sensitivity analysis with respect to initial tension of the mesh, its length and elasticity as well as fascia flexibility. All these parameters are crucial for ventral hernia repair safety. Finally, some concluding remarks important for practicing surgeons and for further more advanced study using two dimensional fascia-mesh models are presented.
W pracy rozpatrywano prosty model układu powięź-siatka do oszacowania siły połączenia siatki z powięzią po laparoskopowej operacji przepukliny brzusznej. Celem pracy jest zastosowanie modelu cięgna do wyznaczenia siły połączenia tego układu oraz do wyznaczenia najważniejszych parametrów mających wpływ na siłę połączenia implantu z powięzią. W tym celu zastosowano analizę wrażliwości siły połączenia względem wariacji początkowej siły rozciągającej siatki, jej długości i modułu sprężystości oraz podatności powięzi. Cięgno jest obciążone ciśnieniem wewnątrz brzusznym oraz przemieszczeniami jego końców wywołanymi skłonami ciała pacjenta. Wszystkie podane wyżej parametry są istotne dla bezpieczeństwa operacji przepukliny. W wyniku pracy sformułowano pewne wnioski ważne dla chirurgów oraz dla dalszych bardziej zaawansowanych badań z zastosowaniem modeli dwuwymiarowych układu powięź-siatka.
Źródło:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics; 2010, 48, 4; 933-950
1429-2955
Pojawia się w:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepukliny Spigla w badaniu ultrasonograficznym
Sonographic imaging of Spigelian hernias
Autorzy:
Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefania
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061363.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Spigelian ernias
abdominal integument
hernia sac contents
treatment
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne
leczenie
powłoki brzuszne
przepukliny spigla
zawartość worka
Opis:
The aim of the work was to present clinical material referring to rarely occurring abdominal cavity hernias in semilunar line – Spigelian hernias diagnosed with the help of ultrasound. Material and methods: In the period from 1995 to 2001 785 anterior abdominal wall hernias were diagnosed including 11 Spigelian hernias (1.4%) diagnosed in 10 patients (7 women and 3 men) aged from 38 to 65 years old (average age 48). Eight patients complained of spastic pain in abdomen, in 5 of them it was accompanied by bloating and sometimes loud peristalsis. All the patients had been observing the mentioned symptoms from 2 to 5 years. Each of them had had colonoscopy and abdominal cavity ultrasound examination performed, some of them even three times. In 3 women with uterine fibroid the uterus was removed which did not eliminate the symptoms. The ultrasound examination of the abdominal integument was performed mainly with the use of linear transducers of the frequency of 7–12 MHz; in obese patients also convex transducers were used (3,5–6 MHz). Each examination of abdominal integument included the assessment of the following areas: linea alba from xiphoid process to pubic symphysis including umbilicus, both semilunar lines from costal margins to pubic bones, and also inguinal areas. Moreover, all types of postoperative scars were examined. Each hernia was assessed in terms of size (the greatest dimension), hernia sac contents, width of the ring and reducibility under the compression of the transducer. Moreover, cough test and Valsalva’s maneuver were performed. Generally, the examination was performed in a standing position. Results: In 9 patients hernias were localized unilaterally, in one patient bilaterally. In 7 cases the hernia sac contained small bowel, in 2 cases the preperitoneal and omental fat, and in 2 cases preperitoneal fat only. Eight patients presenting with clinical symptoms underwent operative repair. Conclusion: Ultrasound examination is beneficial in confirming the diagnosis of Spigelian hernias especially in terms of proper, therapeutic decision‑making.
Celem pracy było zaprezentowanie materiału klinicznego dotyczącego rzadko występujących przepuklin jamy brzusznej w kresie półksiężycowatej – przepuklin Spigla rozpoznanych za pomocą ultrasonografii. Materiał i metoda: W okresie od 1995 do 2011 roku w badaniu ultrasonograficznym rozpoznano 785 przepuklin powłok przedniej ściany brzucha, w tym 11 przepuklin Spigla (1,4%), stwierdzonych u 10 chorych (7 kobiet i 3 mężczyzn) w wieku od 38 do 65 lat (średnia 48 lat). Ośmiu pacjentów skarżyło się na kurczowe bóle w podbrzuszu, przy czym u 5 towarzyszyły temu wzdęcia brzucha i niekiedy głośna perystaltyka. Wszyscy wymienione objawy obserwowali od 2 do 5 lat. Każdy z nich miał wykonane badanie kolonoskopowe i ultrasonograficzne jamy brzusznej, niektórzy nawet trzykrotnie. U 3 kobiet usunięto zmienioną mięśniakowato macicę, co nie wyeliminowało dolegliwości. Badania ultrasonograficzne powłok brzusznych przeprowadzono głównie głowicami liniowymi o częstotliwości 7–12 MHz; u osób otyłych stosowano również głowice konweksowe (3,5–6 MHz). Badanie powłok brzusznych obejmowało ocenę następujących okolic: kresy białej od wyrostka mieczykowatego mostka do spojenia łonowego łącznie z pępkiem, obu kres półksiężycowatych od łuków żebrowych do kości łonowych, a także okolic pachwin. Ponadto badano wszelkie blizny pooperacyjne. Każdą przepuklinę oceniano pod względem wielkości (największy wymiar), zawartości worka przepuklinowego, szerokości wrót i odprowadzalności przy ucisku głowicą. Ponadto stosowano próbę kaszlową i Valsalvy. Zasadniczo badanie przeprowadzano w pozycji stojącej. Wyniki: U 9 osób przepukliny były zlokalizowane jednostronnie, u 1 osoby obustronnie. W 7 przypadkach worek przepuklinowy zawierał jelito cienkie, w 2 przypadkach – tłuszcz przedotrzewnowy i sieć, a w pozostałych 2 przypadkach – tylko tłuszcz przedotrzewnowy. U 8 chorych przepukliny powodowały objawy kliniczne; osoby te zostały zoperowane. Wniosek: Badanie ultrasonograficzne spełnia wymogi skutecznej metody diagnostycznej w diagnostyce przepuklin Spigla i pozwala na podjęcie właściwej decyzji terapeutycznej.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 269-275
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Modified Knitted Hernia Implants after Implantation: I. Biological Effect on the Structural and Usable Properties
Poimplantacyjna ocena modyfikowanych dzianych implantów do zaopatrywania przepuklin: I. Wpływ implantacji na właściwości użytkowe oraz strukturalne
Autorzy:
Kostanek, K.
Struszczyk, M. H.
Chrzanowski, M.
Żywicka, B.
Paluch, D.
Szadkowski, M.
Gutowska, A.
Krucińska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233588.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
knitted hernia implants
low temperature plasma treatment
biological evaluation
dziane implanty leczenie przepukliny
niska temperatura plazmy
ocena biologicznych
Opis:
The purpose of this article is to discuss the solution of the main clinical adverse events occurring in less invasive reconstruction of hernia. The study attempted to design the knitted implants, contributing to reduce the risk of adhesion to the viscera. Specially designed knitting structure of the hernia implant allowed to introduce the one-side enhancement of the surface in the form of loops stitched-out of the surface accelerated the connective tissue in-growth. The opposite side was modified the treatment in low-temperature plasma of low molecular weight fluorogenic compound resulted in the deposition of fluoropolymer nano-layer. The effect of the modification on the adhesion of implant to viscera was studied in vivo. Additionally, the influence of the implantation time on the structural properties, the connective tissue covering implants single monofilaments as well as the stability of the fluoropolymer layer formed during the implantation were detailed investigated.
Artykuł omawia techniczną próbę rozwiązania głównych problemów występujących w rekonstrukcjach przepukliny, wykonywanych techniką małoinwazyjną. W badaniach podjęto próbę zaprojektowania dzianego implantu, którego właściwości wpływają na zmniejszenie ryzyka jego adhezji do narządów wewnętrznych. Specjalnie opracowana struktura dziewiarska implantu do zaopatrywania przepuklin pozwoliła na uzyskanie jednostronnego rozwinięcia powierzchni w postaci wystających z powierzchni pętelek wspomagających proces wgajania tkanką łączną. Druga powierzchnia implantu została poddana modyfikacji w środowisku plazmy niskotemperaturowej niskocząsteczkowego związku fluoroorganicznego prowadząc do uformowania nanowarstwy fluoropolimeru. Umożliwiło to obniżenie ryzyka adhezji implantu dzianego do narządów wewnętrznych, co potwierdzono w badaniach in vivo. Prowadzono także ocenę wpływu czasu implantacji na właściwości strukturalne implantu, stopień pokrycia tkanką łączną pojedynczych monofilamentów oraz stabilność uformowanej nanowarstwy fluoropolimeru.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2013, 6 (102); 79-83
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowe leczenie przepukliny oponowo-mózgowej z towarzyszącym płynotokiem nosowym – opis przypadków klinicznych
Endoscopic treatment of sphenoidal meningoencephalocele with accompanying nasal rhinorrhea – case report
Autorzy:
Antonowicz-Olewicz, Anna
Rudnik, Adam
Przybyłko, Nikodem
Suszyński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037859.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
klinowe przepukliny oponowo-mózgowe
samoistny płynotok nosowy
przezklinowy przeznosowy zabieg endoskopowy
sphenoidal meningoencephalocele
spontaneous nasal rhinorrhea
endoscopic endonasal surgery
Opis:
BACKGROUND Meningoencephalocele is a rare pathology, characterized by protrusion of the meninges and/or cerebral structures, due to bone defect in the skull or cranial base. It is manifested relatively more frequently in children, already in their first months of life. In adults, it is usually diagnosed accidentally, in the course of diagnostics of spontaneous nasal rhinorrhea or recurring cerebrospinal meningitis. MATERIAL AND METHODS This study reports two cases of patients who underwent surgical treatment due to nasal rhinorrhea, secondary to meningoencephalocele. In the first patient, spontaneous rhinorrhea was the only manifestation of the menin-goencephalocele, in the second the signs were nasal rhinorrhea and a history of bacterial cerebrospinal meningitis. In both patients, an endoscopic endonasal reconstructive operation of the bone defect was performed, with reduction of the hernia, in one case an external lumber drainage was additionally applied. CONCLUSION Each case of spontaneous nasal rhinorrhea calls for thorough analysis, with particular emphasis on medical imaging. Despite the rare occurrence of meningoencephalocele in adults, one should keep it in mind as a cause of nasal rhinorrhea, because correct diagnosis and treatment of this pathological condition creates the possibility of curing the patient completely, and prevents dangerous complications.
WSTĘP Przepukliny oponowo-mózgowe są rzadką patologią polegającą na przemieszczeniu opon mózgowych i/lub struktur mózgowia przez ubytek kostny w pokrywie lub podstawie czaszki. Stosunkowo częściej występują u dzieci, ujawniając się już w pierwszych miesiącach życia. U dorosłych najczęściej wykrywane są przypadkowo, w trakcie diagnostyki samoistnego płynotoku nosowego lub nawracającego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. MATERIAŁ I METODY W pracy przedstawiono 2 pacjentów, których leczono operacyjnie z powodu płynotoku nosowego wtórnego do przepuklin oponowo-mózgowych. U pierwszego pacjenta jedyną manifestacją przepukliny oponowo-mózgowej był samoistny płynotok nosowy, u drugiego płynotok nosowy i bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. U obu pacjentów wykonano endoskopową przezklinową plastykę ubytku kostnego, z odprowadzeniem przepukliny, u jednego zastosowano dodatkowo zewnętrzny drenaż lędźwiowy. WNIOSKI Każdy przypadek samoistnego płynotoku nosowego wymaga wnikliwej analizy, ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki obrazowej. Mimo rzadkiego występowania przepuklin oponowo-mózgowych u dorosłych, należy pamiętać o tej przyczynie płynotoku nosowego, bowiem właściwe rozpoznanie i leczenie takiej patologii stwarzają możliwość całkowitego wyleczenia pacjenta i zapobiegają niebezpiecznym powikłaniom.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 385-389
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie ultrasonografii w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych
Value of ultrasound in the diagnostics of abdominal wall hernias
Autorzy:
Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033348.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Spigelian hernias
abdominal wall
anterior abdominal wall hernias
incisional hernias
ultrasound
powłoki brzuszne
przepukliny przedniej ściany brzucha
przepukliny pooperacyjne
przepukliny spigla
ultrasonografia
Opis:
The aim of this paper was to present current state of knowledge and clinical practice in the scope of imaging of anterior abdominal wall hernias. At the moment, diagnostic imaging of abdominal wall hernias utilizes such modalities as ultrasound, computed tomography and magnetic resonance. The two latter methods are not easily available, expensive and usually require filling the intestine with contrast medium or, at times, additional administration of intravenous contrast. Moreover, computed tomography exposes the patient to negative effects of ionizing radiation, and both modalities are contraindicated in claustrophobic patients or patients with renal failure when examination requires intravenous administration of contrast. Under such circumstances, ultrasound examination constitutes the basis of imaging in cases of suspected anterior abdominal wall hernias and in patients with palpable masses in such a location. It ensues from high availability, low cost, noninvasiveness and high diagnostic value of this modality as well as its applicability in all life periods – from foetal life up to old age. Other advantages of ultrasonography include: possibility to conduct the examination dynamically at patient’s bedside, including application of various tests facilitating diagnosis of small, spontaneously reducing and immovable inguinal, femoral, or umbilical hernias, hernia of the linea alba, Spigelian hernia, or various other incisional hernias that pose diagnostic challenges. Ultrasound examination allows for assessment of the size and content of the hernia sac with great precision. Some diagnosticians use the ultrasound probe to exert pressure in an attempt to place the hernia back into the abdominal cavity. Moreover, the above-mentioned method effectively visualizes any complications related to surgical reconstruction of the abdominal wall, such as pathological fluid-filled spaces, recurrent hernias, or tissue reactions to surgical material. All other pathologies of the abdominal wall that might imitate hernias are within the scope of ultrasound examination. All of the mentioned advantages of ultrasound lose significance if the doctor performing this examination lacks proper theoretical and practical background.
Celem pracy jest zaprezentowanie aktualnego stanu wiedzy i praktyki w zakresie obrazowania przepuklin przedniej ściany jamy brzusznej. Obecnie w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych wykorzystuje się następujące metody: ultrasonografię, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Dwie ostatnie są trudno dostępne, drogie, z reguły wymagają wypełnienia kontrastem jelit i niekiedy – dodatkowo – podania dożylnie środka cieniującego. Ponadto tomografia komputerowa naraża pacjenta na negatywny wpływ promieniowania jonizującego, a obie metody są przeciwwskazane u pacjentów z klaustrofobią oraz z niewydolnością nerek, gdy ocena zmian wymaga podania kontrastu dożylnie. W tej sytuacji badanie ultrasonograficzne stanowi podstawową technikę obrazowania w przypadkach podejrzanych o przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej i u pacjentów z wyczuwalnym oporem w takiej lokalizacji. Wynika to z dużej dostępności, niskich kosztów, nieinwazyjności, wysokiej skuteczności diagnostycznej i możliwości zastosowania metody w każdym okresie życia – od życia płodowego aż po późną starość. Innymi zaletami ultrasonografii są: możliwość przeprowadzenia badania na sali chorych w formie dynamicznej z użyciem różnym testów ułatwiających rozpoznanie małych, reponujących się i nieruchomych przepuklin pachwinowych, udowych, pępkowych, kresy białej, Spigla i wielu pooperacyjnych, które nastręczają kłopotów z rozpoznaniem. Badanie ultrasonograficzne pozwala z dużą precyzją określić wielkość i rodzaj zawartości worka przepuklinowego. Niektórzy wykorzystują ucisk głowicą do próby dobrzusznego odprowadzenia przepukliny. Ponadto wspomniana metoda skutecznie uwidacznia wszelkie powikłania związane z rekonstrukcją operacyjną powłok brzusznych, takie jak patologiczne zbiorniki, nawrotowe przepukliny, reakcje tkankowe na użyty materiał operacyjny. W zasięgu możliwości diagnostycznej ultrasonografii mieszczą się wszelkie inne patologie w powłokach brzusznych, które mogą pozorować przepukliny. Wszystkie wyżej wymienione zalety badania ultrasonograficznego tracą na znaczeniu, jeśli badanie wykonuje lekarz bez odpowiedniego przygotowania teoretycznego i praktycznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 398-404
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło spolaryzowane w leczeniu bliznowca po zabiegu operacyjnym przepukliny pachwinowej – opis przypadku
Polarized light in treatment of keloid after surgical treatment of inguinal hernia – case study
Autorzy:
Pasek, Jarosław
Sieroń, Aleksander
Pasek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037666.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bliznowiec
leczenie fizykalne
medycyna fizykalna
światło spolaryzowane
keliod
physical treatment
physical medicine
polarized light
Opis:
The consequence of every operating intervention is a scar. Some surgical scars do not heal correctly. This leads to their excess and gives rise to keloids. A keloid is usually hard, unsightly and goes beyond the original condition of skin damage. The treatment of scar tissue formations is not limited to one standard and it requires from a physician wide knowledge of a range of applied healing methods. In recent years intensive development of phototherapy methods has been observed, which in many cases support basic treatment and showing great therapeutic effects. In this work, the results of keloid treatment in a 63-year old patient after surgical operation of an inguinal hernia are presented. In the treatment, polarized light interventions were applied, with positive effects. The use of a physical factor – light – with healing parameters permitted easing of the feeling of constant pressure and tension of the keloid as well as its considerable fading. The obtained preliminary results form the basis for conducting further clinical research on a larger group.
Następstwem każdego zabiegu operacyjnego jest blizna. Niektóre blizny pooperacyjne nie ulegają prawidłowemu gojeniu. Prowadzi to do ich przerostu i powstania keloidu (bliznowca). Bliznowiec jest zazwyczaj twardy, szpecący i przechodzi poza pierwotny stan uszkodzenia skóry. Leczenie tkanek bliznowatych nie ogranicza się do jednego standardu i wymaga od lekarzy szerokiej wiedzy z zakresu stosowanych metod leczniczych. W ostatnich latach obser-wuje się intensywny rozwój metod z zakresu światłolecznictwa, które w wielu przypadkach wspomagają leczenie podstawowe, wykazując dużą skuteczność terapeutyczną. W pracy przedstawiono wynik leczenia bliznowca u 63-letniego pacjenta po zabiegu chirurgicznym przepukliny pachwinowej. W leczeniu z dobrym efektem zastosowano zabiegi światła spolaryzowanego. Zastosowanie czynnika fizycznego – światła – o parametrach leczniczych pozwoliło na złagodzenie uczucia stałego ucisku i napięcia bliznowca oraz znaczne jego zblednięcie. Uzyskane wyniki stanowią podstawę do prowadzenia dalszych badań klinicznych w tym zakresie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 81-84
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odległe wyniki jednoczasowej plastyki pooperacyjnej przepukliny i abdominoplastyki u pacjentów leczonych operacyjnie z powodu otyłości patologicznej
Autorzy:
Iljin, Aleksandra
Antoszewski, Bogusław
Durczyński, Adam
Lewandowicz, Edward
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394201.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia bariatryczna
abdominoplastyka
jakość życia
Opis:
Celem pracy była cena odległych wyników po jednoczasowej abdominoplastyce z plastyką przepukliny w bliźnie pooperacyjnej (ominięcie żołądka – RYGB) oraz porównanie jakości życia pacjentów przed i po operacji jednoczasowej. Materiał i metodyka. Analizą objęto odległe wyniki kompleksowej operacji zniekształcenia przedniej ściany brzucha u 18 chorych ze znacznym spadkiem masy ciała po zabiegu RYGB. Pacjentów poddano badaniom kontrolnym przez co najmniej 8 lat od zakończonego leczenia operacyjnego. Porównano jakość ich życia przed i po zabiegu naprawy przepukliny w bliźnie pooperacyjnej i abdominoplastyce. Wyniki. Stwierdziliśmy obecność szerokiej blizny pooperacyjnej u 4 osób, przewlekłe zaburzenia czucia u jednej a wiotkość powłok brzusznych u trzech osób. Po kompleksowym leczeniu operacyjnym, ocena jakości życia pacjentów wykazała znaczącą jego poprawę pod względem funkcjonalnym, estetycznym i psychologicznym. Wnioski. 1. Przeprowadzenie jednoczasowej naprawy przepukliny w bliźnie (po RYGB) i abdominoplastyki wpłynęło na satysfakcjonujące odległe wyniki pooperacyjne, co potwierdza skuteczność tej kompleksowej operacji u chorych ze znacznym spadkiem masy ciała. 2. Leczenie chirurgiczne zniekształceń przedniej ściany brzucha przyczyniło się do znaczącej poprawy jakości życia pacjentów w aspekcie funkcjonalnym, estetycznym i psychologicznym, w porównaniu do ich przedoperacyjnej oceny. 3. Wszyscy chorzy potwierdzili pozytywny wpływ tej kompleksowej operacji na możliwość podejmowania przez nich wyzwań w życiu i realizację własnych planów. 4. Chirurgiczne leczenie zniekształceń brzucha u pacjentów ze znaczną utratą masy ciała po zabiegach bariatrycznych, jeśli jest wymagane, powinno być integralną częścią ich wielospecjalistycznego leczenia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 258-269
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Planowy zabieg przepukliny pępkowej jako pierwsza manifestacja kliniczna guza stromalnego (GIST) – opis przypadku
Autorzy:
Cybułka, Bartosz
Golański, Maciej
Rapeła, Jacek
Wach, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393907.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
GIST
guz stromalny
przepuklina pępkowa
Opis:
Guz stromalny (GIST) należy do rzadkiej patologii. Stanowi od 0,3 do 1% wszystkich guzów zlokalizowanych w przewodzie pokarmowym. Jednocześnie nowotwory tego typu są najczęstszymi, złośliwymi, nienabłonkowymi guzami cewy pokarmowej. W ponad 90% umiejscowienie dotyczy żołądka oraz jelita cienkiego. Z reguły nowotwór przebiega bez charakterystycznych objawów klinicznych oraz rozpoznawany jest przypadkowo. Sytuacja kliniczna, gdzie pierwszym objawem guza o utkaniu GIST jest pełnoobjawowa, niepowikłana przepuklina pępkowa jest anomalią niespotykaną. Praca przedstawia przypadek 77-letniej pacjentki operowanej w trybie planowym, gdzie zawartością worka przepukliny pępkowej był guz o utkaniu guza podścieliskowego. Śródoperacyjnie stwierdzono rozsiane, wieloogniskowe zaawansowanie choroby. Na podstawie pooperacyjnego badania histopatologicznego oraz immunohistochemicznego rozpoznano żołądkowo-jelitowy guz stromalny GIST z komórek wrzecionowatych, wykazujący ekspresję CD-117, CD-34, SMA, z prawdopodobnym punktem wyjścia z jelita cienkiego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 221-225
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w organizacji szkoleń w zakresie leczenia przepuklin w Polsce potrzebne są zmiany? Wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród chirurgów operujących przepukliny, a dotyczące zakresu stosowania zaleceń międzynarodowych towarzystw herniologicznych
Autorzy:
Mitura, Kryspin
Dąbrowiecki, Stanisław
Śmietański, Maciej
Matyja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393354.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przepuklina pachwinowa
zalecenia
naprawa przepukliny
Opis:
In the therapy of an inguinal hernia, there is a huge variety in the way of treating and the choice of surgical technique. Practice shows that the intraoperative improvisation and surgeons’ own modifications of the original techniques have become part of routine procedure. No mandatory hernia registration system causes the actual detailed herniology status in our country remains unknown. The aim of the study was to summarize the results of a survey on knowledge of a hernia according to the standards developed by international hernia societies compared with everyday clinical practice. During the International Conference Hernia in Poland, which took place on 10 December 2016 in Zakopane we conducted an interactive session among 106 surgeons dealing with hernias. Surgeons responded to 66 questions about daily surgical practice and decision making in their centers, and 27 questions for the assessment of the world’s latest treatment recommendations regarding groin hernias. The most common method of using the implant technique Lichtenstein, used by 91% of doctors. 20% of surgeons in planned operations in adult men routinely uses no mesh technique. Almost 80% of respondents do not apply TEP or TAPP. Only 45.7% of surgeons customize surgical technique to the patient. Only 7 of the 27 analyzed recommendation has been accepted by more than 90% of respondents. 9 of the 27 recommendations were approved by less than half of the surgeons. In the case of 11 recommendations, surgeons simultaneously failed to comply with these recommendations in daily practice. Deficiencies in the system of training and the underfunding of medical procedures cause insufficient TAPP/ TEP availability in Poland in an inguinal hernia. Improvement of the surgeons’ knowledge on how to perform surgery
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 12-18
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies