Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "proza artystyczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Wydobyte z cienia O nowym projekcie: Adam Mickiewicz. Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty. Prose artistique: contess, essais, fragments, wstęp i oprac. Joanna Pietrzak-Thébault, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich, Warszawa 2013.
    Autorzy:
    Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961483.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Adam Mickiewicz
    inedita
    pisma francuskie
    Opis:
    The article discusses Adam Mickiewicz.Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty. Prose artistique: contess, essais, fragments, which is a bilingual (French-Polish) endeavour in translation and editing – broadly speaking, one of historical and literary character. The book was edited by Joanna Pietrzak-Thébault in collaboration with whom Maria Prussak, Krzysztof Rutkowski and Jacek Wójcicki. Maria Prusak initiated the project and coordinated the proceedings of the team. Mickiewicz’s works in French received new translation and were edited anew.
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2013, 15, 2; 109-117
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przymiotnik piękny i jego derywaty jako klucz do hierarchizacji wartości w prozie artystycznej Cypriana Norwida
    Adjective beautiful and its derivatives as a key to hierarchization of values in artistic prose of Cyprian Norwid
    Autorzy:
    Hurkała, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665657.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    proza artystyczna
    piękny i jego derywaty
    wartościowanie
    aksjologia
    artistic prose
    beautiful and its derivatives
    valuation
    axiology
    Opis:
    The aim of this paper is to present the meaning of the adjective beautiful and its derivatives in artistic prose of Cyprian Norwid and to establish how the author approaches the semantic field of the word beautiful. Cyprian Norwid through the use of the adjective beautiful and its derivatives, evaluates the elements of described world in different ways, which allows one to see the hierarchy of values. At the top of the hierarchy there are transcendent, moral and cognitive values, followed by aesthetic and vital values and then finally perceived and instrumental values. The poet also emphasizes the interdependence between these values. The most commonly used method of valuation of various objects and phenomena is to put them together in a way that comparison and evaluation is possible. Within the created hierarchy of values, there can be observed various displacements, which consist in raising the rank of some, and lowering other beings. These shifts usually result from the confrontation of the hierarchy of values of the narrator and the general public. Over the years Cyprian Norwid in all of his works develops a coherent concept of beauty, based on the belief that beauty has its source in God, is associated with truth, and is born of love, and thus becomes immortal.
    Celem artykułu jest zaprezentowanie znaczeń leksemu piękny i jego derywatów w prozie artystycznej Cypriana Norwida oraz przyjrzenie się temu, w jaki sposób autor ustosunkowuje się do znaczeń pola wyrazowego piękna. Cyprian Norwid poprzez użycie przymiotnika piękny i jego derywatów w różny sposób wartościuje elementy opisywanego przez siebie świata. Pozwala to na odczytanie wyrażanej w ten sposób hierarchii wartości. Na jej szczycie znajdują się wartości transcendentne, zaraz po nich wartości moralne, poznawcze, następnie estetyczne, i wreszcie wartości witalne, odczuciowe i wartości instrumentalne. Poeta podkreśla również współzależność między tymi wartościami. Najczęściej stosowanym przez poetę sposobem wartościowania różnych przedmiotów i zjawisk jest zestawienie ich ze sobą w taki sposób, aby były możliwe ich porównanie i ocena. W obrębie powstałej hierarchii wartości zachodzą różne przemieszczenia, które polegają na podniesieniu rangi jednych, a obniżeniu innych bytów. Przesunięcia te wynikają najczęściej z konfrontacji hierarchii wartości narratora i ogółu społeczeństwa. Norwid na przestrzeni lat w całej swojej twórczości rozwija spójną koncepcję piękna, która opiera się na przekonaniu, że piękno ma swoje źródło w Bogu, związane jest z prawdą i rodzi się z miłości, a przez to staje się nieśmiertelne.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 16; 51-74
    1731-8025
    2353-9623
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вобраз творчай асобы ў беларускай і польскай малой прозе мяжы XIX–XX ст.: параўнальны аспект
    The image of creative personality in Belarusian and Polish short prose at the turn of the 19th–20th centuries: comparative aspect
    Wizerunek osobowości twórczej w białoruskich i polskich krótkich formach narracyjnych przełomu XIX–XX wieku: aspekt porównawczy
    Autorzy:
    Bakhanovich, Natallia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341088.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    concept of personality
    creative personality
    turn of the century
    fiction
    professionalization of art
    commercialization of art
    modernism
    koncepcja osobowości
    osobowość twórcza
    przełom wieków
    proza artystyczna
    profesjonalizacja sztuki
    komercjalizacja sztuki
    modernizm
    канцэпцыя асобы
    творчая асоба
    мяжа стагоддзяў
    мастацкая проза
    прафесіяналізацыя мастацтва
    камерцыялізацыя мастацтва
    мадэрнізм
    Opis:
    The concept of creative personality at the turn of the 19th and 20th centuries is analyzed on the basis of Belarusian and Polish prose of the small genre. In both literatures, the person engaged in the “production” of art appears in an ironic light in the image of a failed creator; similarly, the collision of the hero with the superficial “consumer” of art, as well as critics and reviewers is colored by irony. But while Polish writers express their creative personality through plot-thematic aspects of the desire to commercialize their “product” and concern for the material, the Belarusian show its internal conflict due to a break with tradition.
    Pojęcie osoby twórczej przełomu XIX i XX wieku analizowane jest na podstawie białoruskiej i polskiej prozy małogatunkowej. W obu literaturach osoba zaangażowana w dziedzinę „produkcji” artystycznej pojawia się w ironicznym świetle na obraz nieudanego twórcy; podobnie spotkanie bohatera z powierzchownym „konsumentem” sztuki, a także krytykiem i recenzentem jest zabarwione ironią. Jeśli jednak polscy pisarze ujawniają osobowość twórczą poprzez fabularno-tematyczne aspekty dążenia do komercjalizacji swojego „produktu” i troski o rzeczy materialne, to Białorusini pokazują jej wewnętrzny konflikt z powodu zerwania z tradycją.
    На матэрыяле беларускай і польскай малой прозы аналізуецца канцэпцыя творчай асобы мяжы XIX–XX стст. У абедзвюх літаратурах чалавек, заняты ў сферы “вытворчасці” мастацкага, паўстае ў іранічным асвятленні ў вобразе няўдалага творцы; аналагічна іроніяй афарбавана сутыкненне героя з павярхоўным “спажыўцом” мастацкага, а таксама крытыкам і рэцэнзентам. Але, калі польскія пісьменнікі выяўляюць творчую асобу праз сюжэтна-тэматычныя аспекты імкнення да камерцыялізацыі свайго “прадукту” і заклапочанасці матэрыяльным, то беларускія – паказваюць яе ўнутраны канфлікт з-за разрыву з традыцыяй.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2022, 22; 169-183
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzeń, wojna i pamięć w dokumentalno-artystycznej prozie Swietłany Aleksijewicz
    SPACE, WAR AND MEMORY IN THE FICTION AND DOCUMENTARY PROSE OF SVETLANA ALEXIEVICH
    ПРОСТРАНСТВО, ВОЙНА, ПАМЯТЬ В ХУДОЖЕСТВЕННО-ДОКУМЕНТАЛЬНОЙ ПРОЗЕ СВЕТЛАНЫ АЛЕКСИЕВИЧ
    Autorzy:
    Pavlenko, Svetlana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605107.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Светлана Алексиевич, Великая Отечественная война, пространство, места памяти, художественно-документальная литература
    Swietłana Aleksijewicz
    Wielka wojna ojczyźniana
    przestrzeń
    miejsca pamięci
    dokumentalno-artystyczna proza
    Svetlana Alexievich, the Great Patriotic War, space, memory places, fiction and documentary literature
    Opis:
    Анализ литературных свидетельств о Великой Отечественной войне теснейшим образом связан с рассмотрением категории пространства. Военный пейзаж репрезентирует не только модель географического пространства, но и обладает символическим статусом, выступая как место памяти. Целью данной статьи является исследование мемориальных пейзажей, представленных в двух первых книгах лаурета Нобелевской премии Светланы Алексиевич. В произведениях белорусской писательницы пространство, война и память выступают в различных конфигурациях, образуя сложную и многоуровневую систему, в которой можно выделить ряд повторяющихся мотивов и образов. Особенности функционирования женской и детской памяти определяют способы конструирования пространства и идентичности человека, пребывающего в нем. В статье анализируются разные типы пространств: свое и чужое, пространство инициации, пространства-табу, акустическое пространство, гетеротопии и др., которые составляют мир Великой Отечественной войны, увиденный глазами героев Алексиевич.    
    The analysis of literature evidences of the Great Patriotic War is closely connected with the consideration of the category of space. The war scenery represents not only the model of geographical space but has the symbolic status acting as the place of memory. The aim of the present article is the research of memory sceneries presented in the first two books of the Nobel prize winner Svetlana Alexievich. In the works of Belarusian writer the space, war and memory act in different configurations, creating complicated and multi-level system where the number of repeating motives and images can be found. The peculiarities of women and children memory functioning determine the ways of constructing space and identity of a person in it.  The article analyzes various types of the space: the own and the others one, the space of initiation, the taboo spaces, acoustic space, heterotopias, etc. composing the world of the Great Patriotic war seen by the eyes of Alexievich characters.
    W analizie świadectw literackich okresu wielkiej wojny ojczyźnianej istotną rolę odgrywa kategoria przestrzeni. Pejzaż militarny reprezentuje nie tylko model przestrzeni geograficznej, ale posiada również status symboliczny występując jako miejsce pamięci. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie krajobrazów pamięci przedstawionych w dwóch pierwszych książkach Swietłany Aleksijewicz. W utworach białoruskiej pisarki przestrzeń, wojna i pamięć występują w różnych konfiguracjach tworząc złożony i wielopoziomowy system, w którym można wyodrębnić szereg powtarzających się obrazów i motywów. Specyfika funkcjonowania dziecięcej i kobiecej pamięci determinuje sposoby kreowania przestrzeni oraz związanej z nią tożsamości jednostki. W artykule zostały przeanalizowane różne typy przestrzeni: swoja i obca, przestrzeń inicjacji i przestrzenie zakazane, przestrzeń akustyczna, heterotopie i in., z których składa się świat wielkiej wojny ojczyźnianej oglądany oczami bohaterów Aleksijewicz.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Swojskie przestrzenie absurdu
    Autorzy:
    Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042260.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Franz Kafka
    Przemiana
    metamorfoza
    proza groteskowa
    absurd
    wyobraźnia artystyczna
    przestrzeń przedstawiona
    parabola
    symbol
    The Metamorphosis
    grotesque prose
    absurdity
    artistic imagination
    depicted space
    Opis:
    Przedmiotem analizy w artykule jest Przemiana (1915) Franza Kafki. Autorka podejmuje próbę uchwycenia różnorodnych aspektów fenomenu przestrzeni kafkowskiej w kontekście funkcjonowania motywu murów/ścian/sufitów w tym bodaj najsłynniejszym opowiadaniu literatury światowej. Badaczka traktuje przy tym utwór Kafki jako niedościgniony wzór artystycznego kształtowania scenerii: takiego mianowicie, które plastyczność i konkret motywów oraz relacji przestrzennych czyni swego rodzaju residuum wysublimowanych, symbolicznych znaczeń, realizujących się w pełni dopiero za pośrednictwem wyobraźni odbiorcy, w toku kontemplacyjnej lektury i towarzyszącego jej przeżycia estetycznego. Wywód prowadzi do konkluzji, że Kafka w swym parabolicznym, absurdalnym, pełnym niedopowiedzeń (a jednak zaskakująco konkretnym) opowiadaniu nie odsłania sensu historii bohatera przemienionego w stawonoga, pozwala nam jednak ten sens przeżyć i przeczuć – jako treść naszego własnego życia.
    The subject of analysis in the article is The Metamorphosis (1915) of Franz Kafka. The author attempts to capture various aspects of the Kafka space phenomenon in the context of the functioning of the wall / ceiling motif in this probably the most famous narrative of world literature. At the same time, the researcher treats Kafka’s work as an unsurpassed pattern of artistic scenery shaping: namely, which plasticity and concrete motifs and spatial relations make a kind of residuum of sublime, symbolic meanings, realizing fully only through the imagination of the recipient, in the course of contemplative reading and accompanying it aesthetic experience. The argument leads to the conclusion that in his parabolic, absurd, full of understatement (and yet surprisingly specific) piece of work, Kafka does not reveal the sense of the story of a hero transformed into an arthropod, but allows us to experience this sense and presage it – as the content of our own lives.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 29-44
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Жанравы аспект адлюстравання самаiдэнтыфiкацыi асобы ў “малой” прозе М. Гарэцкага i Л. Андрэева
    Gatunkowe aspekty przedstawiania samoidentyfikacji postaci w „małej” prozie M. Hareckiego i L. Andriejewa
    Genre aspects in representation of self-identification in M. Haretsky’s and L. Andreyev’s short stories
    Autorzy:
    Глазман, Любоў
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944746.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    short stories
    self-identification
    genre
    artistic and documentary proze
    artistic journalism
    „mała” proza
    samoidentyfikacja
    gatunek literacki
    artystycznie
    dokumentalna proza
    artystyczna publicystyka
    Opis:
    Wartykule analizowana jest „mała” proza jako forma odzwierciedlająca samoidentyfikację osoby w utworach M. Hareckiego i L. Andriejewa. Specyfika samoidentyfikacji warunkowana jest poprzez szeroką reprezentację samoidentyfikacyjnych typów, sformowanymi charakterami i różnorodnością gatunków literackich „małej” prozy autorów. Głównymi cechami utworów M. Hareckiego są ich dokumentalność, obecność narratora identyfikującego się z autorem, koncentrującego się na narodowo-kulturalnej i społecznej identyfikacji; zaś dla „małej” prozy L. Andriejewa charakterystyczny jest alegoryczny, ekspresyjny oraz moralno-filozoficzny wydźwięk jego utworów dotyczących problemu samoidentyfikacji.
    The article deals with short stories as the form of representation of selfidentification in M. Haretsky’s and L. Andreyev’s works. The specificity of selfidentification of characters is conditioned by multitude of identity types, formed characters, and genre diversity of the authors’ short stories.Main features of M. Haretsky’s oeuvre are its documentary orientation, presence of the narrator, whose self-identification is close to the author’s one, concentration on national and social identity. Allegorical and expressive narration, moral and philosophical components of identity are characteristic features of L. Andreyev’s prose.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 419-426
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Жанравы аспект адлюстравання самаiдэнтыфiкацыi асобы ў “малой” прозе М. Гарэцкага i Л. Андрэева
    Gatunkowe aspekty przedstawiania samoidentyfikacji postaci w „małej” prozie M. Hareckiego i L. Andriejewa
    Genre aspects in representation of self-identification in M. Haretsky’s and L. Andreyev’s short stories
    Autorzy:
    Глазман, Любоў
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109413.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    „mała” proza
    samoidentyfikacja
    gatunek literacki
    artystycznie dokumentalna proza
    artystyczna publicystyka
    short stories
    self-identification
    genre
    artistic and documentary proze
    artistic journalism
    Opis:
    Wartykule analizowana jest „mała” proza jako forma odzwierciedlająca samoidentyfikację osoby w utworach M. Hareckiego i L. Andriejewa. Specyfika samoidentyfikacji warunkowana jest poprzez szeroką reprezentację samoidentyfikacyjnych typów, sformowanymi charakterami i różnorodnością gatunków literackich „małej” prozy autorów. Głównymi cechami utworów M. Hareckiego są ich dokumentalność, obecność narratora identyfikującego się z autorem, koncentrującego się na narodowo-kulturalnej i społecznej identyfikacji; zaś dla „małej” prozy L. Andriejewa charakterystyczny jest alegoryczny, ekspresyjny oraz moralno-filozoficzny wydźwięk jego utworów dotyczących problemu samoidentyfikacji.
    The article deals with short stories as the form of representation of selfidentification in M. Haretsky’s and L. Andreyev’s works. The specificity of selfidentification of characters is conditioned by multitude of identity types, formed characters, and genre diversity of the authors’ short stories.Main features of M. Haretsky’s oeuvre are its documentary orientation, presence of the narrator, whose self-identification is close to the author’s one, concentration on national and social identity. Allegorical and expressive narration, moral and philosophical components of identity are characteristic features of L. Andreyev’s prose.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015; 419-426
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies