Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prick tests" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
    Allergic rhinitis diagnosis and treatment
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031282.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergens
    allergic rhinitis
    mediators of inflammatory reaction
    prick tests
    nieżyt nosa
    alergeny
    mediatory stanu zapalnego
    punktowe testy skórne
    ige alergenowoswoiste
    Opis:
    Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen. If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, pyłmontelukast, cromoglicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
    Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosujemy leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 199-203
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozpoznanie i leczenie alergicznego nieżytu nosa
    Allergic rhinitis diagnosis and treatment
    Autorzy:
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031058.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergens
    allergic rhinitis
    mediators of inflammatory reaction
    prick tests
    specific IgE
    nieżyt nosa
    alergeny
    mediatory stanu zapalnego
    punktowe testy skórne
    ige alergenowoswoiste
    Opis:
    Allergic rhinitis (AR) is the most common allergic disease in the world. Frequently it coexists with other allergic diseases such as asthma, allergic conjunctivitis or allergic dermatitis. It is inflammatory disease with immunological background, and it is caused by IgE-dependent reaction of the nasal mucous membrane to allergen.If time of symptoms duration is taken into account AR can be classified into intermittent or perennial, and severity of symptoms classifies it into mild or moderate/severe. Allergic rhinitis is a disease that depends of many factors. Interactions of environmental and genetic factors are responsible for its development. Environmental factors include airborne outdoor and indoor allergens (pollen, mold spores, house dust mites, animals fur and dander, insects), occupational allergens and atmospheric air pollution. Genetic factors are atopy and particular genetic polymorphisms coexistence. Symptoms of AR are itching, sneezing, clear nasal discharge, nasal congestion and loss of smell ability. Recognition of AR bases on compliance of symptoms and results of skin prick tests or the presence of specific IgE antibodies in blood. Assessment of amount of total IgE is not helpful in diagnostic process, while nasal provocation tests are more useful in scientific researches than clinical practice. Therapeutic process consists of patients education, exposure to allergens reduction, pharmacological treatment and specific immunotherapy. In pharmacological treatment are used systemic or topical antihistamine drugs, systemic or topical glucocorticoids, topical decongestants, montelukast, cromo-glicas, and ipratropium bromide. Specific immunotherapy is indicated in selected groups of patients and it influences natural history of allergic diseases.
    Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą chorobą alergiczną na świecie. Często współistnieje z innymi chorobami alergicznymi, np. astmą, alergicznym zapaleniem spojówek lub atopowym zapaleniem skóry. Jest chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, wywołaną IgE-zależną reakcją błony śluzowej nosa na alergen. Biorąc pod uwagę czas utrzymywania się objawów, ANN można podzielić na okresowy i przewlekły – ich przebieg może być łagodny oraz umiarkowany lub ciężki. Alergiczny nieżyt nosa jest chorobą zależną od wielu czynników. Za jego rozwój odpowiadają interakcje czynników środowiskowych i genetycznych. Do czynników środowiskowych zalicza się alergeny powietrznopochodne zewnętrzne i domowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów pleśniowych, roztocze kurzu domowego, naskórki i sierści zwierząt, owady), alergeny zawodowe i zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Czynniki genetyczne to atopia i współistnienie określonych polimorfizmów genów. Objawami ANN są świąd, kichanie, surowicza wydzielina nosowa, niedrożność nosa, utrata powonienia. Rozpoznanie ANN opiera się na wykazaniu zgodności pomiędzy objawami i wynikami punktowych testów skórnych lub obecnością we krwi swoistych IgE. Pomiar całkowitego IgE nie jest przydatny w rozpoznaniu ANN, a donosowe próby prowokacyjne są wykorzystywane głównie w badaniach naukowych, rzadziej w praktyce klinicznej. Postępowanie terapeutyczne obejmuje edukację pacjenta, zmniejszenie narażenia na alergeny, leczenie farmakologiczne oraz immunoterapię swoistą. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki przeciwhistaminowe doustne i donosowe, glikokortykosteroidy donosowe i systemowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, montelukast, bromek ipratropium i kromony. Immunoterapia swoista jest stosowana w leczeniu wybranych grup chorych i wpływa na naturalny przebieg chorób alergicznych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 154-158
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek pomiędzy typem alergenu a rozwojem choroby atopowej w grupie pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM w Warszawie
    The relationship between the type of allergen and the development of atopic disease in the group of patients treated at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology, Military Institute of Medicine in Warsaw
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Maślany, Anna
    Rustecka, Agnieszka
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Placzyńska, Małgorzata
    Fal, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031772.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergic rhinitis
    allergy
    asthma
    atopic dermatitis
    skin prick tests
    punktowe testy skórne
    astma
    alergiczny nieżyt nosa
    atopowe zapalenie skóry
    alergia
    Opis:
    Skin prick tests are one of the most commonly used diagnostic method in modern allergology through which we recognize the immediate allergy, i.e. IgE-mediated allergy. Allergens are being administered in form of a standardized solutions. Then, the wheal diameter is measured and evaluated in relation to the positive and negative control. The thesis presents the results of skin prick tests carried out among 225 children with symptoms of allergy such as asthma, allergic rhinitis (ANN) and atopic dermatitis (AZS). Evaluation embraced a relationship between the types of allergies and a predisposition to the development of atopic disease and child’s age. The most common sensitising allergen in the whole group were house dust mites found in 81% of patients. The second most common allergy was allergy to grass pollen (43%), then to trees (33%) and cat dander allergens (27%). This order differs in studied age groups. The most frequently observed allergens in the youngest group were molds (54.3%), then equally dust mites and grass pollen (43.5%). The dominant allergen in the group between 5 and 12 years was dust mite (90.7%), then molds (50.4%) and grass allergens (36%). In the oldest age group the allergens of dust mite were also dominant (92%), less often grass pollen (58%) and molds (58%). The most common clinical manifestation was the co-occurrence of asthma and rhinitis, then asthma symptoms, less often symptoms of rhinitis and a co-occurrence of asthma and atopic dermatitis. The smallest group were children with atopic dermatitis. Distribution of most common allergens in relation to the manifestation of atopic disease showed that the allergen of dust mine is playing crucial role in patient with symptoms of asthma and co-occurrence of asthma and allergic rhinitis. These results are consistent with reports of other cited authors. However, due to the nature of studied group of patients, we can suppose that the results for whole paediatric population can be a bit different.
    Punktowe testy skórne to jedna z najpowszechniej stosowanych metod diagnostycznych we współczesnej alergologii, dzięki niej rozpoznajemy alergię natychmiastową, IgE-zależną. Diagnostycznie alergeny są stosowane w postaci standaryzowanych roztworów. Oceniana jest średnica powstałych bąbli, a także ich wielkość względem kontroli dodatniej i ujemnej. W prezentowanej pracy przedstawiono wyniki punktowych testów skórnych przeprowadzonych w grupie 225 dzieci z objawami alergii w postaci astmy, alergicznego nieżytu nosa (ANN) oraz atopowego zapalenia skóry (AZS). Oceniano związek pomiędzy typem alergenu a chorobą atopową oraz wiekiem dziecka. Najczęściej uczulającym alergenem w całej badanej grupie były roztocza kurzu domowego, stwierdzone u 81% pacjentów. Drugą co do częstości występowania alergię stanowiło uczulenie na pyłki traw (u 43%). W dalszej kolejności uczulały pyłki drzewa (33%) i alergeny sierści kota (27%). Kolejność ta zmienia się w poszczególnych grupach wiekowych. Dla najmłodszej grupy pacjentów najczęściej stwierdzanym alergenem były pleśnie (54,3%), rzadziej odnotowywano – w równym stopniu – roztocza kurzu domowego oraz alergeny traw (po 43,5%). W grupie między 5. a 12. rokiem życia dominującym alergenem były roztocza kurzu domowego (90,7%), następnie pleśnie (50,4%) i trawy (36%). U dzieci powyżej 12. roku życia również dominowały roztocza kurzu domowego (92%), rzadziej stwierdzano uczulenie – w równym stopniu – na trawy i pleśnie (po 58%). Najczęstszą manifestacją kliniczną był zespół współwystępowania astmy i ANN, rzadziej występowały objawy astmy, a jeszcze rzadziej objawy ANN oraz zespół współwystępowania astmy i AZS. Najmniej liczną grupę stanowiły dzieci z objawami AZS. Rozkład najczęściej występujących alergenów w odniesieniu do manifestacji choroby atopowej wykazał, że wśród pacjentów z astmą oraz współistniejącymi astmą i ANN dominującą rolę odgrywają roztocza kurzu domowego. W grupie dzieci z ANN równie często obserwuje się też alergie na pyłki traw. Powyższe wyniki są zgodne z doniesieniami innych cytowanych autorów. Jednakże ze względu na specyfikę badanej grupy pacjentów można przypuszczać, że uzyskane wyniki mogą być nieco inne dla ogółu populacji dziecięcej.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 144-149
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alergia na izotiazolinony w ostatnich latach
    Allergy to isothiazolinones in recent years
    Autorzy:
    Kieć-Świerczyńska, Marta
    Nowakowska-Świrta, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085643.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-24
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    izotiazolinony
    metyloizotiazolinon
    alergia kontaktowa
    zatrudnienie
    testy płatkowe
    testy punktowe
    isothiazolinones
    methylisothiazolinone
    contact allergy
    occupation
    patch tests
    prick tests
    Opis:
    WstępIzotiazolinony to środki konserwujące, które wchodzą w skład kosmetyków, artykułów chemii gospodarczej oraz wielu produktów przemysłowych. Początkowo stosowano mieszaninę metylochloroizotiazolinonu i metyloizotiazolinonu (MCI/MI – Kathon CG), a następnie – od początków XXI w. – wyłącznie metyloizotiazolinon (MI). Ze względu na znaczący wzrost liczby kontaktowego zapalenia skóry spowodowanego alergią na ten związek wycofano go z kosmetyków pozostawianych na skórze (leave-on) oraz zmniejszono stężenie w kosmetykach zmywalnych (rinse-off). Celem pracy była analiza częstości występowania alergii kontaktowej na izotiazolinony u pacjentów Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi, nasilenia wyników testów płatkowych, nadwrażliwości w zależności od stanowisk pracy oraz ocena udziału alergii natychmiastowej w powstawaniu uczulenia.Materiał i metodyU 1137 chorych (832 kobiet i 305 mężczyzn) z podejrzeniem kontaktowego zapalenia skóry, diagnozowanych w latach 2014–2018, przeprowadzono serię testów płatkowych, zawierających m.in. metylochlorotiazolinon/metyloizotiazolinon (0,01%) oraz metyloizotiazolinon (0,2%) (Chemotechnique Diagnostics, Szwecja). U 29 chorych uczulonych kontaktowo na izotiazolinony wykonano punktowe testy skórne z metyloizotiazolinonem (0,001%, 0,01%, 0,1%, 1%) (Sigma-Aldrich, Niemcy).WynikiWśród 1137 badanych alergię na izotiazolinony potwierdzono u 95 (8,3%) chorych: 71 (8,5%) kobiet i 24 (7,9%) mężczyzn. Uzyskano 150 dodatnich wyników testów płatkowych z izotiazolinonami (13,2%). Liczba dodatnich wyników tylko z metyloizotiazolinonem była wyższa (7,8%) niż z metyloizotiazolinonem pochodzącym z Kathonu CG (5,4%). U osób uczulonych tylko na metyloizotiazolinon silnie dodatnie wyniki testów płatkowych (+++) dotyczyły aż 60,7% badanych. W grupie kobiet przeważały pracownice biurowe (42,3%) i personel medyczny (18,3%), w grupie mężczyzn – zatrudnieni na stanowiskach ślusarzy, tokarzy, mechaników i podobnych (45,8%) oraz pracownicy budowlani (25,0%). Testy punktowe z metyloizotiazolinonem były ujemne, pozytywizowały się po 3–5 godz.WnioskiIzotiazolinony, zwłaszcza metyloizotiazolinon, są istotnymi czynnikami przyczynowymi uczulenia kontaktowego, w tym o pochodzeniu zawodowym. Mają silne właściwości alergizujące, w testach płatkowych dają często bardzo nasilone odczyny zapalne. Zagadnienie udziału alergii natychmiastowej w patogenezie uczulenia na izotiazolinony wymaga dalszych badań.
    BackgroundIsothiazolinones are preservatives which are present in cosmetics, household chemicals and many other industrial products. Initially, a mixture of methylchloroisothiazolinone and methylisothiazolinone (MCI/MI – Kathon CG) was used, and then, from the beginning of the 21st century, only methylisothiazolinone. Due to a significant increase in the number of contact dermatitis caused by allergy to this compound, it was withdrawn from leave-on cosmetics, and its concentration in rinse-off cosmetics was reduced. The aim of the study was to analyze the incidence of contact allergy to isothiazolinones among patients in the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, the intensification of patch test results and hypersensitivity depending on the occupation, and to assess the contribution of immediate allergy to the occurrence of that hypersensitivity.Material and MethodsIn a group of 1137 patients (832 females and 305 males) with suspected contact dermatitis, diagnosed in 2014–2018, patch tests series including methylchloroisothiazolinone/methylisothiazolinone (0.01%) and methylisothiazolinone (0.2%), produced by Chemotechnique Diagnostics, Sweden, were performed. In a group of 29 individuals with contact allergy to isothiazolinones, prick tests with methylisothiazolinone (0.001%, 0.01%, 0.1%, 1%) (Sigma-Aldrich, Germany) were conducted.ResultsOf the 1137 subjects, 95 (8.3%) were allergic to isothiazolinones, slightly more often females – 71 (8.5%) than males – 24 (7.9%). In total, 150 positive patch tests with isothiazolinones (13.2%) were obtained. The number of positive results with methylisothiazolinone alone (7.8%) was higher than the number with methylisothiazolinone from Kathon CG (5.4%). Among the subjects sensitized to methylisothiazolinone alone strongly positive patch tests (+++) concerned 60.7%. In the female group, office workers (42.3%) and medical staff (18.3%) predominated, and in the male group – locksmiths, turners, mechanics and similar ones (45.8%), and construction workers (25.0%). Prick tests with methylisothiazolinone were negative, and they became positive after 3–5 h.ConclusionsIsothiazolinones, particularly methylisothiazolinone, are significant causal factors of contact allergy, including that of occupational origin. They have strongly allergenic properties, and in patch tests they often give very severe inflammatory reactions. The issue of the role of immediate allergy in the pathogenesis of isothiazolinones sensitization requires further research.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 5; 603-611
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania in vivo w diagnostyce alergii pokarmowej – wybrane aspekty praktyczne
    In vivo studies in the diagnosis of food allergy – selected practical aspects
    Autorzy:
    Ukleja-Sokołowska, Natalia
    Kuźmiński, Andrzej
    Tykwińska, Marta
    Bartuzi, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012564.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    alergia
    diagnostyka
    próby prowokacji
    IgE
    testy skórne płatkowe
    testy skórne punktowe
    allergy
    diagnostics
    challenge tests
    skin prick tests
    atopy patch test
    Opis:
    Diagnostyka alergii pokarmowej niejednokrotnie jest bardzo trudna. Pacjenci zgłaszają liczne objawy, które czasem trudno powiązać z konkretnym pokarmem. Pomimo rozwoju immunologicznych metod diagnostycznych, przede wszystkim zwiększenia dostępności diagnostyki opartej o komponenty alergenowe, badania in vivo, w szczególności próby prowokacyjne, są niezbędne by rzetelnie ocenić faktyczny przebieg reakcji u pacjenta. Próby prowokacyjne są czasochłonne i niejednokrotnie trudne do przygotowania. Z tego powodu poszukuje się innych, alternatywnych metod diagnostycznych, takich jak np. różne modyfikacje testów skórnych. Metody te budzą liczne kontrowersje oraz wątpliwości u klinicystów. Szczególny problem dotyczy diagnostyki reakcji o charakterze niezależnym od IgE. W tym przypadku testy skórne płatkowe budziły nadzieje, jednak okazało się, że ich swoistość jest ograniczona, a interpretacja trudna. W pracy przedstawiono praktyczne aspekty przeprowadzania badań in vivo u chorych z podejrzeniem alergii na pokarmy. Wyjaśniono, na podstawie danych literatury oraz obserwacji własnych, jakie ograniczenia mają badania diagnostyczne in vivo i jak można usprawnić postępowanie diagnostyczne u pacjenta.
    Diagnosis of food allergy is often very difficult. Patients report numerous symptoms that are sometimes difficult to associate with a specific kind of food. Despite the development of immunological diagnostic methods, most importantly the increasing availability of component resolved diagnosis, in vivo tests, in particular oral challenge tests, are necessary to reliably assess the actual course of the patient's symptoms. Food challenges are time-consuming and often difficult to prepare. For this reason, other alternative diagnostic methods are being sought, such as various skin prick test modifications. These methods raise numerous controversies and doubts in clinicians. In particular many concerns are gathered with the diagnosis of IgE-independent reactions. Atopy patch tests raised hopes in this area, but it turned out that their specificity is limited and the interpretation of the result difficult. In this article we present practical aspects of conducting in vivo diagnosis in patients suspected of food allergies. Based on literature data and own observations, we explaine what are the limitations of in vivo diagnostic tests and how the patient’s diagnostic procedure can be improved.
    Źródło:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 1; 10-17
    1427-3101
    Pojawia się w:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies