Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo do odwołania" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-17 z 17
Tytuł:
Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego a zmiana materialnoprawnej podstawy decyzji wymiarowej
The principle of two-tier tax proceedings vs change of substantive legal grounds of the assessment decision
Autorzy:
Filipczyk, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031374.pdf
Data publikacji:
2021-07-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
zasada dwuinstancyjności
sprawa podatkowa
postępowanie podatkowe
prawo do odwołania
tax case
tax proceedings
the right to appeal
the principle of two-tier proceedings
Opis:
Celem artykułu jest sprawdzenie, czy przyjęcie w decyzji wymiarowej wydanej w postępowaniu odwoławczym innej kwalifikacji prawnej stanu faktycznego niż przyjęta w decyzji wydanej w pierwszej instancji, prowadzące do zmiany materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego. „Sprawą podatkową” rozstrzyganą decyzją wymiarową jest ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego. W konsekwencji zmiana kwalifikacji prawnej stanu faktycznego i będąca jej konsekwencją zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia odwoławczego nie prowadzi do zmiany sprawy podatkowej — tzn. utraty jej tożsamości. Taka decyzja organu odwoławczego nie narusza konstytucyjnego prawa podatnika do odwołania ani zasady dwuinstancyjności.
The article aims to verify whether the principle of two-tier proceedings is infringed where in the assessment decision issued in the appeal proceedings, case facts are qualified under the law differently than in the first-instance decision — whereby the substantive legal grounds of the resolution are changed. "Tax case" resolved in the assessment decision is to fix or determine the amount of tax liability. Therefore, change in legal qualification of the case facts and, as a consequence, in the substantive legal ground of the appeal resolution, does not bring about the change of the tax case — i.e., the loss of its identity. Such decision of the appeal authority does not infringe the taxpayer's constitutional right to appeal or the principle of two-tier proceedings.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 7; 8-17
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Constitutional Right to Appeal Against an Administrative Decision
Konstytucyjne prawo do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej
Autorzy:
Ura, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928010.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
appeal
appeal procedure
the principle of two instances
constitutional guarantees
odwołanie
postępowanie odwoławcze
zasadna dwuinstancyjności
gwarancje konstytucyjne
Opis:
The article aims to draw attention to such an administrative procedure in which a citizen’s right to control administrative decisions issued by an administrative authority is guaranteed. This control is carried out mainly in the course of an instance examination of a case. The analysis of solutions in this respect against the background of constitutional guarantees will allow for the answer of whether legal solutions guarantee the right of an individual to hear an administrative case. The analysis of these solutions is based on the jurisprudence of the Constitutional Tribunal and administrative courts and the views contained in the literature.
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na takie ukształtowanie procedury administracyjnej, w której zagwarantowane zostało prawo człowieka i obywatela do kontroli wydawanych przez organ administracji decyzji administracyjnych. Kontrola ta prowadzona jest przede wszystkim w toku instancyjnego badania sprawy. Analiza rozwiązań w tym zakresie na tle konstytucyjnych gwarancji pozwoli na odpowiedź czy rozwiązania prawne gwarantują prawa jednostki do rozpoznania sprawy administracyjnej. Analiza powyższych rozwiązań dokonana zostanie na tle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego oraz sądów administracyjnych, a także poglądów zawartych w literaturze.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 529-542
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo przewoźników kolejowych do wniesienia odwołania od decyzji zatwierdzających stawki jednostkowe opłaty podstawowej za dostęp do infrastruktury kolejowej
Autorzy:
Salbert, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216190.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
stawki opłaty podstawowej
dostęp do infrastruktury kolejowej
zarządca infrastruktury
przewoźnik kolejowych
bezpośredni skutek dyrektywy
Opis:
Wysokości opłat za dostęp do infrastruktury kolejowej ma bardzo istotne znaczenie dla rozwoju konkurencji na rynku przewozów kolejowych, w szczególności na rynku przewozu rzeczy. Obowiązujące przepisy przewidują ograniczenia dla zarządców infrastruktury kolejowej przy ustalaniu ich wysokości. Określają one kategorie kosztów, które mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wysokości opłat. Ponadto wprowadzenie zmienionej wysokości opłat uzależnione jest od ich wcześniejszego zatwierdzenia przez Prezesa UTK. Rozstrzygnięcia w tym zakresie podlegają kontroli sądowej. Z najnowszego orzecznictwa TSUE wynika, że z żądaniem przeprowadzenia kontroli sądowej, poza zarządcą infrastruktury kolejowej, mogą wystąpić również przewoźnicy kolejowi. Celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy w zakresie realizacji prawa żądania przez przewoźników kolejowych dokonania kontroli sądowej rozstrzygnięć w przedmiocie wysokość opłat na gruncie polskich przepisów proceduralnych.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2022, 11, 6; 38-51
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo cudzoziemca do odwołania w procedurze wydaleniowej w świetle Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
An alien’s right to appeal in an expulsion procedure in light of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Autorzy:
Wojnowska-Radzińska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693008.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alien
expulsion decision
appeal
effective remedy
suspensive character
cudzoziemiec
decyzja o wydaleniu
odwołanie
skuteczny środek odwoławczy
charakter zawieszający
Opis:
In cases concerning expulsion of aliens, an expulsion decision should identify a competent authority as well as applicable provisions of substantive law and relevant procedural rules. An alien should be granted a right to appeal to an independent authority requesting revision of the legality of the expulsion order. The effectiveness of the above right depends on whether it has a suspensive effect leading to a State suspending an expulsion decision at the moment it is filed. Under the provisions of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR), the right of an alien to appeal against a deportation order is expressed in Article 13 and Article 1 of Protocol No. 7 to the ECHR. However, on the basis of the existing case law and decisions of the European Court of Human Rights, it may be concluded that Article 1 of Protocol No. 7 to the ECHR has not played any important role in practice. The procedural guarantees to which an alien is entitled in expulsion proceedings remain beyond the scope of the right to a fair trial under Article 6 of the ECHR. What is more, there are still countries unwilling to ratify Protocol No. 7. Thus Article 13 of the ECHR is an attempt to close the loophole concerning procedural protection against expulsion and formulates the right to an effective remedy.
Decyzja o wydaleniu cudzoziemca powinna określać organ właściwy w sprawach wydalania cudzoziemców oraz zasady i tryb postępowania w tych sprawach. Cudzoziemiec, jako adresat decyzji o wydaleniu, powinien mieć zagwarantowane prawo odwołania się do niezależnego organu, właściwego do zbadania legalności tej decyzji. Wymaga podkreślenia, że efektywność omawianego uprawnienia zależy przede wszystkim od tego, czy odwołanie ma efekt suspensywny, który powodowałby wstrzymanie wykonania decyzji o wydaleniu w momencie złożenia odwołania. Na gruncie Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC) prawo cudzoziemca do wniesienia środka odwoławczego w procedurze wydaleniowej jest przewidziane w art. 13 i art. 1 Protokołu nr 7. Analizując dotychczasowy dorobek orzeczniczy Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, można jednak dojść do wniosku że, art. 1 Protokołu nr 7 nie odegrał jak dotąd znaczącej roli w praktyce. Na taki stan rzeczy składają się trzy zasadnicze powody. Po pierwsze, przysługujące cudzoziemcom gwarancje proceduralne w procesie wydalenia pozostają poza zakresem prawa do rzetelnego procesu sądowego na podstawie art. 6 EKPC. Po drugie, niektóre państwa w dalszym ciągu odmawiają ratyfikacji Protokołu nr 7. Po trzecie, zaistniałą lukę w zapewnieniu cudzoziemcom proceduralnej ochrony przed wydaleniem stara się wypełnić art. 13 EKPC, który formułuje prawo do skutecznego środka odwoławczego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 21-34
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INSTYTUCJA ZRZECZENIA SIĘ PRAWA ODWOŁANIA W OGÓLNYM POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM (ART. 127A K.P.A.)
THE INSTYTUTION OF THE WAIVER OF THE RIGHT TO APPEAL IN GENERAL ADMINISTRATIVE PROCEEDINGS (ART. 127A K.P.A.)
Autorzy:
Śladkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443915.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
odwołanie,
prawo do wniesienia odwołania,
zrzeczenie się odwołania,
termin do wniesienia odwołania,
dopuszczalność odwołania oświadczenia o zrzeczeniu się prawa odwołania
appeal,
right to appeal,
waiver of appeal,
time limit for appeal,
admissibility of appeal of a waiver of the right to appeal
Opis:
Artykuł przedstawia prawo do odwołania od decyzji administracyjnej, które jest stosunkowo nową instytucją, wprowadzoną do Kodeksu postępowania administracyjnego z dniem 1 czerwca 2017 r. W artykule omówiono przesłanki, które decydują o uznaniu zrzeczenia się odwołania za skuteczne, skutki prawne zrzeczenia się odwołania, a także najistotniejsze problemy dotyczące stosowania tejże instytucji. Lapidarny sposób uregulowania tej instytucji w k.p.a. rodzi bowiem wiele niejasności i wywołuje rozbieżności zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie sądowoadministracyjnym. W końcowej części artykułu zawarto ogólne wnioski dotyczące opisywanej instytucji.
The article presents the right to appeal against an administrative decision, which is a relatively new institution, introduced to the Code of Administrative Procedure on June 1, 2017. The article discusses the conditions that determine the recognition of a waiver of an appeal as effective, the legal consequences of the waiver of an appeal, as well as the most important problems regarding the use of this institution. Concise way to regulate this institution in the Code of Administrative Procedure for it raises a lot of ambiguities and causes discrepancies in both doctrine and administrative court rulings. The final part of the article contains general conclusions about the described institution.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 2, XX; 219-235
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w Kodeksie postępowania administracyjnego w świetle Konstytucji RP
Autorzy:
Passon, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617386.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
waiver
rescind
decision
amendment
administrative procedure code
polish constitution
a right to a fair trial
zrzeczenie
decyzja
odwołanie
nowelizacja k.p.a.
publiczne prawo podmiotowe
konstytucja
prawo do sądu
Opis:
The article is about recent amendment to the Administrative Procedure Code. Recent changes allowed parties to waive the possibility to rescind the decision. The aim of the regulation was to make the proceedings faster and cheaper. As good as it sounds, amendment seems questionable, especially when it comes to constitutional/administrative ,,public legal rights” (Polish construction) and basic human rights and freedoms such as a right to a fair trial (article 6 of European Convention on Human Rights). The legislator didn’t notice that the amendment may violate aforementioned right and that is why, in this article I will try to judge this amendment basing mainly on principles of Polish Constitution.
Przedmiotem artykułu jest instytucja zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania od uzyskanej decyzji, która została wprowadzona do kodeksu postępowania administracyjnego w 2017 roku. Regulacja ta została wprowadzona ze względu na szybkość i ekonomię postępowania. Budzi ona jednak wątpliwości nie tylko z perspektywy dorobku administracyjno-prawnego i wypracowanej przezeń swoistej koncepcji publicznych praw podmiotowych, ale także z punktu widzenia podstawowych praw człowieka i obywatela, jakimi są prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji czy prawo do sądu. Konstytucyjny aspekt tego przepisu oraz jego wpływ na sferę praw i wolności jednostki nie został w pełni dostrzeżony przez ustawodawcę, ani – przynajmniej do tej pory – przez doktrynę, dlatego warto się zastanowić nad jego bliższą charakterystyką – z tego też względu, artykuł będzie obejmować próbę spojrzenia na wspomnianą instytucję właśnie z tej perspektywy.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 41
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pracownicze „prawo odwołania” (art. 30 § 5 k.p.) jako metauprawnienie materialnego prawa pracy: propozycja nowej konceptualizacji starego zagadnienia wykładniowego
Employees "right to appeal" (Article 30 para. 5 of the Polish Labour Code) as a meta-entitlement of substantive labour law: a proposal for a new conceptualization of an old interpretation problem
Autorzy:
Jankowiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096139.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
materialne prawo pracy
procesowe prawo pracy
metaprawo (metauprawnienie)
pracodawcze czynności zmierzające do zakończenia stosunku pracy
pracownicze prawo odwołania
substantive labour law
procedural labour law
meta-right (meta-entlitlement)
employer's acts aimed at terminating the employment relationship
employee's right to appeal
Opis:
Autor prezentuje w kontekście rozważań na temat powiązań oraz dystynkcji między materialnym prawem pracy oraz procesowym prawem pracy propozycję innego niż dotąd w polskiej literaturze i polskim orzecznictwie podejścia do charakteru prawnego pracowniczego prawa odwołania od pracodawczych czynności zmierzających do zakończenia stosunku pracy. Według autora to pracownicze prawo odwołania należy postrzegać nie jako zjawisko prawne ze sfery procesowego prawa pracy, lecz jako zjawisko prawne ze sfery materialnego prawa pracy, posiadające charakter swoistego metaprawa (metauprawnienia). Taka kategoryzacja ma znaczenie nie tylko dla „law in books”, lecz również dla „law in action”, dając większą ochronę prawną pracownikowi.
The Author presents (in the context of considerations on the connection and distinction between of substantive labour law and procedural labour law) the proposal of the approach to the legal nature of the employee's right to appeal against the employer's acts aimed at terminating the employment relationship that is different than up to now in Polish literature and Polish judicature. According to the Author, this employee’s right to appeal should be perceived not as a legal phenomenon from the sphere of procedural labour law, but as a legal phenomenon from the sphere of substantive labour law, having the character of a specific meta-right (meta-entitlement). Such a categorization is important not only for ”law in books”, but also for ”law in action”, giving greater legal protection to the employee.
Źródło:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne; 2021, 12; 17-24
0032-6186
Pojawia się w:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
References to Natural Law in the Constitutions of Modern States
Odwołania do prawa naturalnego w konstytucjach państw współczesnych
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920490.pdf
Data publikacji:
2020-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
natural law
constitution
comparative legal studies
fundamental human rights and freedoms
prawo naturalne
konstytucja
komparatystyka prawnicza
podstawowe prawa i wolności człowieka
Opis:
The article is a comparative study of constitutional references to natural law, with a particular emphasis on the Constitution of the Republic of Poland. The findings presented in the study are both of qualitative and quantitative nature. References to natural law, recognized in the constitutions of 48 countries in the world, relate almost exclusively to fundamental human rights and freedoms. Usually, the constitution-maker assigns the title “natural” or “inherent” to all fundamental rights of person or to some of them. In none of the Basic Laws, natural law has been included into formal sources of law, nor its hierarchical relation to positive law shown. No constitution specifies a definite concept of natural law. The authors of the constitutions, speaking generally about natural rights, have not wanted to engage in philosophical and legal disputes accompanying the category of ius naturale.
Artykuł stanowi komparatystyczne studium konstytucyjnych odwołań do prawa naturalnego, ze szczególnym uwzględnieniem Konstytucji RP. Przedstawione w opracowaniu ustalenia są natury zarówno jakościowej, jak i ilościowej. Rozpoznane w konstytucjach 48 państw świata odniesienia do prawa naturalnego dotyczą niemal wyłącznie podstawowych praw i wolności człowieka. Zwykle ustrojodawca miano praw „naturalnych” lub „przyrodzonych” przypisuje albo wszystkim prawom fundamentalnym jednostki, albo poszczególnym z nich. W żadnej z ustaw zasadniczych prawa naturalnego nie zaliczono do formalnych źródeł prawa, jak i nie wskazano jego relacji hierarchicznej do prawa pozytywnego. W żadnej też z konstytucji nie określono konkretnej koncepcji prawa naturalnego. Twórcy konstytucji mówiąc ogólnie o prawach naturalnych nie chcieli angażować się w spory filozoficzno-prawne towarzyszące kategorii ius naturale.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 269-282
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwołania do Boga w konstytucjach państw współczesnych. Studium komparatystyczne
References to God in the constitutions of contemporary states. A comparative study
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044061.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
God
constitution
comparative method
cultural dimension of law
Law on Religion
Constitutional Law
axiology of law
Bóg
konstytucja
komparatystyka
kulturowy wymiar prawa
prawo wyznaniowe
prawo konstytucyjne
aksjologia prawa
Invocatio Dei
Opis:
W artykule przedstawiono rezultaty ilościowo-jakościowego komparatystycznego studium konstytucji państw współczesnych pod kątem obecności w nich bezpośrednich odniesień do Boga. Odwołania do Boga występujące w ustawach zasadniczych blisko 2/3 państw globu posiadają różną postać językową i pełnią kilka funkcji. Najczęściej przybierają formę invocatio lub nominatio Dei w preambułach oraz pojawiają się w rotach przysięgi funkcjonariuszy publicznych, rzadziej są natomiast udziałem innych postanowień konstytucji, np. tych określających oficjalne symbole państwowe, jak flaga, hymn czy godło. Odwołania do Boga w ustawach zasadniczych nie mają wymiaru teologicznego, lecz stanowią przejaw responsywności ustrojodawcy wobec przekonań i wierzeń obywateli o Bogu. W ocenie autora, decyzja o zamieszczeniu, niezamieszczeniu lub usunięciu odniesienia do Boga w konstytucji powinna stanowić wypadkową ewoluującej doniosłości sfery sacrum dla społeczeństwa danego państwa jako politycznego suwerena.
The article presents the results of a quantitative and qualitative comparative study of the presence of direct references to God in the constitutions of modern states. References to God appearing in the fundamental laws of nearly two-thirds of the countries of the world differ in their linguistic forms and functions they perform. Most often, they take the form of an invocatio or nominatio Dei in  preambles and appear in oaths of office, while they are less frequently included in other constitutional provisions such as those defining official state symbols – national flags, national anthems or emblems. References to God in the fundamental laws do not have a theological dimension, but they are a manifestation of legislators’ responsiveness to the convictions and beliefs of citizens about God. In the author’s opinion, the decision to include, not include or remove a reference to God in a constitution should follow from the evolving importance of the sphere of sacrum for the society of a given state as a political sovereign.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 5-40
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model kontroli sądowej decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej
The model of judicial review of decisions issued by President of Electronic Communications Office
Autorzy:
Chołodecki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508068.pdf
Data publikacji:
2012-12-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
prawo telekomunikacyjne
prawo odwołania się
kontrola sądowa
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
prawo do sądu
krajowe organy regulacyjne
prawo regulacyjne
SOKiK (Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów)
telecommunication law
right to appeal
judicial control
Office of Electronic Communications
right to court access
national regulatory authority
regulatory law
SOKiK (Regional Court in Warsaw – the Court of Competition and Consumer Protection)
Opis:
Artykuł poświęcony jest modelowi kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE. Model ten jest określony w ustawie z dnia 16.07.2004 r. Prawo Telekomunikacyjne i przewiduje, że kontrolę sądową decyzji wydanych przez Prezesa UKE sprawują sądy administracyjne. Jednakże od niektórych decyzji tego organu przysługuje odwołanie do sądu powszechnego (Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów). Oba rodzaje kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE różnią się od siebie zasadniczo. W związku z tym, głównym celem artykułu jest przedstawienie charakteru prawnego modelu kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE oraz przedstawienie istotnych różnic w sposobach kontroli sądowej sprawowanej przez oba rodzaje sądów, tj. sądy administracyjne oraz sądy powszechne (SOKiK).
The model of judicial control of the decisions of the President of the Offi ce of Electronic Communications (hereinafter the UKE President) is subject of this paper. This model is defined in the Telecommunications Law Act (hereinafter the TL) and provides two different judicial procedures against decisions of the UKE President. It is a general principle that the UKE President decisions are subject to judicial control exercised by administrative courts. However, some decisions enumerated in the TL are subject of judicial review exercised by common courts [the Regional Court in Warsaw – the Court of Competition and Consumer Protection (hereinafter the SOKiK)]. Both types of judicial control differ from each other substantially. Therefore, the main goal of the article was to present a model of judicial control of the decisions made by the UKE President together with an indication of the legal basis of this model. In addition, signifi cant differences were determined in the way of judicial control by both types of courts, i.e. the administrative courts and common courts (SOKiK).
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 6; 9-19
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The normative value of the reference to God and Christianity in the preamble to the Constitution of the Republic of Poland of 2nd April, 1997
Walor normatywny odwołania do Boga i chrześcijaństwa w preambule Konstytucji RP z 1997 roku
Autorzy:
Polak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942158.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitutional law
preamble of the constitution Christianity
God
prawo konstytucyjne
preambuła konstytucji chrześcijaństwo
Bóg
Opis:
In the preamble of the Constitution of the Republic of Poland (of 2nd April, 1997) legislator refers to God and culture rooted in the Christian heritage of the Nation. The question arises whether the reference to religious elements in the legal text in some way affects the process of applying the law? The answer should be yes. It is not about favoring Christian denominations, or discrimination against people who do not believe in God. The crux is to create law and decode legal principle contained therein, taking into account the Christian moral values. This is due to the centuries-long contribution that Christianity has brought to the cultural and historical heritage of Europe, creating its unique identity. The reference to God highlights the human autonomy towards state and means prohibition of state totalitarianism.
W preambule Konstytucji z 1997 r. ustrojodawca odwołał się do Boga i kultury zakorzenionej w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu. Powstaje pytanie, jakie znaczenie mają przedmiotowe odwołania dla procesu stosowania prawa. Na pewno nie prowadzą one do faworyzowania chrześcijan czy dyskryminacji ludzi niewierzących w Boga. Odwołanie do chrześcijańskiego dziedzictwa przyczynia się raczej do opierania się na chrześcijańskich wartościach przy tworzeniu i aplikacji prawa. Proces ten jest dość naturalny i wynika z dziejowej roli chrześcijaństwa w Europie. Odwołanie do Boga podkreśla z kolei ludzką autonomię wobec państwa i oznacza zakaz totalitaryzmu państwowego.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 425-439
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
References to the US Supreme Court Decisions in the Judgments of the European Court of Human Rights
Odwołania do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940692.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
European Court of Human Rights Supreme Court of the United States comparative method
giving reasons for judgments
foreign law
Europejski Trybunał Praw Człowieka Sąd Najwyższy USA
metoda komparatystyczna uzasadnienie orzeczeń
prawo obce
Opis:
The paper shows the ECtHR’s practice of making references to judicial decisions made by the US Supreme Court. This issue is part of the problem of taking, by the courts in the decision-making process, foreign law into account as well as the wider phenomenon of the so-called judicial globalization. The quantitative study of the Strasbourg case law made it possible to draw a number of conclusions. First, although the ECtHR’s judgments which contain references to decisions of the highest court of the United States constitute a proportionally small fraction of all judgments, the absolute number of cases where the Strasbourg Court has made references to American case law is far from being small. Secondly, over the past decades, the process of making use of the US Supreme Court decisions by the Strasbourg Court has been noticeably intensified. Thirdly, statistically twice as often, the US Supreme Court decisions are referred to by individual ECtHR judges as authors of separate (dissenting or concurring) opinions than the Court itself. Fourth, the composition of the Court, i.e. whether it sits as a Chamber or as a Grand Chamber, does not have an impact on the operationalization of the issue in question. Fifthly, the readfilled by the American Civil Liberties Union (ACLU) on behalf of the Wikimedia Foundation and several other organizations against the National Security Agency (NSA), the US Department of Justice (DOJ) and others, alleging mass surveillance of Wikipedia users carried out by the NSA. The lawsuit states that the upstream surveillance system violates the first amendment to the United States Constitution, which protects freedom of speech, and the fourth amendment to the United States Constitution, which prohibits unjustified searches and seizures. The ACLU lawsuit was filled on behalf of almost a dozen educational, legal, human rights-related and media organizations which jointly engage in trillions of confidential online communications and have been harmed by upstream supervision. Pre-surveillance procedures hinder the plaintiffs’ ability to ensure basic confidentiality of their communications with key contacts abroad – including journalists, co-workers, clients, victims of human rights abuses, and tens of millions of people who read and edit Wikipedia pages. Pre-surveillance procedures, which, as the government claims, are authorized by the Section 702 of the FISA Amendment Act, aim to trap all the international communications of Americans, including emails, web browsing content and search engine queries. With the help of companies such as Verizon and AT&T, the NSA has installed monitoring devices on the Internet – a backbone network, a network of high-capacity cables, switches and routers allowing the flow of the Internet traffic. These goals, chosen by intelligence analysts, are never approved by any court, and the existing restrictions are weak and full of exceptions. According to Section 702, the NSA may attack any foreigner who is outside the United States and may provide “intelligence from abroad”. The number of people under surveillance is huge and includes journalists, academic researchers, corporations, social workers, entrepreneurs and other people who are not suspected of any misconduct. After the victory of Wikimedia in the fourth circuit in May 2017, the case returned to the district court where Wikimedia was looking for documents and testimonies submitted by the Supreme Administrative Court. The government refused to comply with many requests for a disclosure of Wikimedia, citing the “privilege of state secrecy” to hide the basic facts of both Wikimedia as well as the court. Wikimedia contested the government’s unjustified use of confidentiality in order to protect its supervision from surveillance, but in August 2018 the District Court upheld it. Their work is necessary for the functioning of democracy. When their sensitive and privileged communication is being monitored by the US government, they cannot work freely and their effectiveness is limited – to the detriment of Americans and others around the world. Therefore, mass surveillance leads to social self-control, but in the most undesirable form which means restriction in exercising one’s own rights, including freedom of expression, for fear of sanctions on the part of public authorities. In this way, the measures known from totalitarian regimes are introduced into a democratic state. At the same time, this process happens in a secret way, because formally, the individual still has the same rights and freedoms. In this way, mass surveillance causes damage not only to single individuals, but to the entire state as it undermines the foundations of its system. Not without reason, according to the well-established jurisprudence of the ECtHR, the primary purpose of the legal safeguards established for the secret surveillance programs conducted by states is to reduce the risk of abuse of power. However, is it possible to establish such safeguards in the case of mass surveillance programs? In accordance with the standards introduced by the ECtHR, statutory provisions should specify at least the category of offences that may involve authorization of the use of surveillance measures, as well as a limitation on the maximum duration of their application. In the case of mass surveillance, it is no longer possible to fulfil the first of the indicated safeguards, because the essence of the use of this type of measures is to intercept all communications, and not only communications concerning persons suspected of committing specific crimes. However, the reasons for the repeated belief that non-offenders should not be afraid of surveillance are also worth of detailed analysis. In fact, the supporters of this point of view believe that information which can be obtained about them does not reveal secrets they would not like to share with others. This belief completely overlooks one of the most important features of mass surveillance which is acquisition of data from various sources and their aggregation and correlation, and in the final stage – drawing new conclusions. As a rule, these conclusions go beyond the original scope of information, thus they create new knowledge about the persons subject to surveillance. It can be the knowledge about their preferences (not only shopping, but also e.g. political or sexual), expected behavior, profile of decision-making, but also the circle of friends or existing social relations. The process of acquiring new his/her nationality and the type of legal culture of his/her home country. On the other hand, the distinction between judges from the West and East of Europe is of some significance. Finally, the communication between the European Court of Human Rights and the US Supreme Court is characterized by a clear asymmetry, in the sense that the judgments of the Strasbourg Court were referred to in just a few decisions of the American court. In the author’s view, the American case law may only play a subsidiary role in the comparative analysis of the ECtHR. The primary reference point for the Strasbourg Court should be the European Convention on Human Rights, case-law developed by that Court and the law of the Member States of the Council of Europe.
W artykule przedstawiono praktykę odwoływania się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Zagadnienie to wpisuje się w problematykę komparatystycznego uwzględniania przez sądy prawa obcego w procesie orzeczniczym oraz w szersze zjawisko tzw. sądowej globalizacji. Kwantytatywne studium orzecznictwa strasburskiego pozwoliło na sformułowanie kilku głównych wniosków. Po pierwsze, jakkolwiek orzeczenia ETPC zawierające odniesienia do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego stanowią proporcjonalnie niewielki ułamek wszystkich orzeczeń, to jednocześnie mierząc w liczbach bezwzględnych przypadki powoływania się przez trybunał strasburski na amerykańskie case law nie są marginalne czy sporadyczne. Po drugie, na przestrzeni ostatnich dekad można zaobserwować wyraźną intensyfikację sięgania w orzecznictwie strasburskim do wyroków Sądu Najwyższego USA. Po trzecie, statystycznie dwukrotnie częściej amerykańskie orzecznictwo przywołują poszczególni sędziowie ETPC jako autorzy zdań odrębnych lub zbieżnych niż sam Trybunał. Po czwarte wpływu na operacjonalizację tytułowego zagadnienia nie posiada skład, w jakim orzeka Trybunał, tj. izba lub wielka izba. Po piąte, gotowość sięgnięcia przez sędziego ETPC do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego jest niezależna od jego narodowości i typu kultury prawnej jego państwa macierzystego. Pewne znaczenie posiada natomiast w tym względzie podział na sędziów z państw Europy Zachodniej i Wschodniej. W końcu dyskurs na linii ETPC a Sąd Najwyższy USA znamionuje wyraźna asymetria, w tym sensie że wyroki trybunału strasburskiego przywołano w zaledwie kilku orzeczeniach amerykańskiego sądu. W ocenie autora amerykańskie case law może pełnić rolę jedynie subsydiarną w komparatystycznej analizie ETPC. Pierwszorzędnym punktem odniesienia dla trybunału strasburskiego musi pozostać Europejska Konwencja Praw Człowieka, jego dotychczasowe własne orzecznictwo oraz prawo państw członkowskich Rady Europy.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 319-349
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo, historia a pamięć zbiorowa. Odwołania do przeszłości w preambułach do konstytucji Łotwy i Węgier na tle innych państw postkomunistycznych
Law, history and collective memory. References to the past in the preambles to the Constitution of Latvia and Hungary in comparison with other post-communist countries
Autorzy:
Cyuńczyk, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621878.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawna petryfikacja pamięci, historia po przejściu ustrojowym, kon- stytucjonalizm w Europie Środkowej i Wschodniej, pamięć zbiorowa po komunizmie.
legal petrification of the past, history after democratic transition, Central and Eastern European constitutions, collective memory after the communism.
Opis:
The main task of the text is a comparative presentation of the legal methods for the petrification of the historical narrations after the collapse of communism in central and eastern Europe. The purpose is mainly to show how M. Halbwachs concepts of collec- tive memories creation are in use in the preambles to Latvia and Hungarian constitu- tions. These two acts are presented in comparison to constitutional acts from some other post–communist states from the region such as Poland, the Czech Republic, Slovakia and Lithuania. Another important problem is related to the question of why in fact states are deciding to use such a tool inside their constitutions.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 1; 221-233
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W OLSZTYNIE Z DNIA 14 GRUDNIA 2017 R., SYGN. AKT: II SA/OL 973/17 (ART. 127A K.P.A.)
COMMENTARY JUDGMENT OF WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY IN OLSZTYN OF 14 DECEMBER 2017, NR REF.: II SA/OL 973/17 (ARTICLE 127A K.P.A.)
Autorzy:
Majewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443372.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do odwołania
uprawnienia stron postępowania
prawo podmiotowe w K.P.A.
odwołanie a wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy
waiver of the right to appeal
rights of the parties of the proceedings
subjective right in k.p.a.
appeal and a request for reconsideration
Opis:
Sprawa zakończona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 14 grudnia 2017 r. dotyczy przede wszystkim stosowania art. 127a k.p.a., wprowadzonego z dniem 1 czerwca 2017 r. do k.p.a., który wprowadza nieznaną wcześniej administracyjnym przepisom proceduralnym instytucję zrzeczenia się prawa do odwołania. Autor dokonuje analizy tego rozwiązania prawnego, w tym wskazuje terminy do dokonania czynności oraz formę, w jakiej strona postępowania może skorzystać z tej instytucji.
The case, concluded with the judgment of the Wojewódzki Sąd Aministracyjny in Olsztyn of 14 December 2017, concerns primarily the application of art. 127a k.p.a., introduced 1 June 2017 to k.p.a., which introduces the previously unknown administrative procedural rules, the institution of waiving the right of appeal. The author analyzes this legal solution, including the dates of the action and the form in which the parties of the proceedings may use this institution.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 315-325
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opóźnienie lotu a prawo do odszkodowania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów – przegląd wybranego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE
Flight delay and the right to compensation under Regulation (EC) No 261/2004 of the European Parliament and of the Council of 11 February 2004 establishing common rules on compensation and assistance to passengers in the event of denier boarding and of cancellation or long delay of flights, and repealing Regulation (EEC) No 295/91 - review of the rulings of the Court of Justice of the European Union
Autorzy:
Kuźniar-Kwiartek, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507789.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 2; 127-134
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-17 z 17

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies