Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa człowieka w Rosji" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Prawa człowieka w Rosji – aktualna sytuacja
Autorzy:
Będźmirowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520785.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
prawa człowieka
Rosja
inwigilacja
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego; 2013, VII cz. IV; 265--280
1898-3189
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Sądu Konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej w wykonywaniu przez Rosję wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Moryc, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609397.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
European Court of Human Rights
Council of Europe
Russian Federation
constitutional court
Russian Constitutional Court
human rights in Russia
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Rada Europy
Federacja Rosyjska
Rosja, sąd konstytucyjny
Trybunał Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej
prawa człowieka w Rosji
Opis:
The article describes accumulation of the conflict between the Russian Federation and the European Court of Human Rights. This process resulted in final implementation by the Russian Federation legal institutions, which legally allow not to implement ECHR’s judgements, alleging them in contradiction of the Russian Constitution. The main role in this process started to perform Russian Constitutional Court (CC). CC, requested by the executive body, may decide that ECHR’s judgment contradicts the Russian Constitution, which would result in lack of possibilities to execute such judgment. This kind of legal regulation is unprecedented among the legal systems of the Council of Europe member states, and poses a serious violation of international treaties, signed by the Russian Federation.
W artykule zostało opisane narastanie konfliktów między Federacją Rosyjską a Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Proces ten skutkował ostatecznie wdrożeniem przez Rosję instrumentów prawnych, pozwalających na niewykonywanie wybranych orzeczeń ETPC pod zarzutem ich niezgodności z rosyjską konstytucją. Główna rola w tym względzie przypadła rosyjskiemu Sądowi Konstytucyjnemu (SK). SK, na wniosek organu władzy wykonawczej, na gruncie obowiązujących przepisów może orzec o niezgodności orzeczenia ETPC z konstytucją FR, co w praktyce uniemożliwia skuteczną egzekucję takiego orzeczenia. Przyjęcie takiego rozwiązania jest niespotykane na gruncie prawodawstwa innych państw członkowskich Rady Europy oraz stanowi istotne pogwałcenie umów międzynarodowych, których Rosja jest stroną.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa językowe w Federacji Rosyjskiej: commùne bònum czy bonorum privata? Język v. konstytucja
Language rights in the Russian Federation: commùne bònum or bonorum privata? Language v. Constitution
Autorzy:
Klinytskyi, Illia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929056.pdf
Data publikacji:
2021-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawa człowieka
prawa językowe
prawa mniejszości
Federacja Rosyjska
reforma konstytucyjna w Rosji
konstytucja Rosji
human rights
language rights
rights of minorities
Russian Federation
constitutional reform in Russia
European convention
Opis:
W artykule zaprezentowano występujące w literaturze przedmiotu podejścia do ochrony praw językowych jednostki, a następnie sposób jej realizacji w ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej. Prowadzone badania pozwoliły na zidentyfikowanie dwóch sposobów kwalifikowania praw lingwistycznych jednostki jako praw człowieka. Pierwsze z nich opiera się na rozumieniu ich jako jednego z praw mniejszości narodowych, a drugie jako kategorii dóbr osobistych. Niewątpliwie oba podejścia w pewnym zakresie wzajemnie się przenikają, bowiem ojczysty język jednostki jest z jednej strony wyrazem tożsamości narodowej, a z drugiej dobrem osobistym, za pomocą którego wyraża siebie. Analiza przepisów Konstytucji Rosji prowadzi do wniosku, że państwo to nie tylko nie udziela gwarancji prawom językowym, ale wręcz że mogą być one naruszane. Ustrojodawca w ostatniej noweli do ustawy zasadniczej stworzył bowiem warunki do godzenia w tę kategorię praw wbrew zobowiązaniom międzynarodowym. Wg Jerzego Zajadły obserwowany w tym zakresie w Rosji swoisty proces samowykluczania się ze społeczności międzynarodowej można nazwać kontrkulturą prawną.
The article presents the approaches to protecting an individual’s linguistic rights that appear in the literature on the subject and then the method of its implementation in the Russian Federation’s legislation. The conducted research allowed us to identify two ways of qualifying an individual’s linguistic rights as human rights. The first is based on understanding them as one of the rights of national minorities, and the second as a category of personal rights. The approaches interpenetrate each other because the native language of an individual is, on the one hand, an expression of national identity and, on the other, a personal good through which he expresses himself. The analysis leads to the conclusion that the state not only does not guarantee language rights but even that they may be violated. The constitution-maker created the conditions for reconciling this category of rights against international obligations.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 307-322
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do wolności słowa a bezpieczeństwo narodowe w Polsce i Rosji - analiza porównawcza
The right of freedom of speech and national security in Poland and Russia - comparative analysis
Autorzy:
Mrozek, Jacek J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21233224.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
national security
personal security
freedom of speech
human rights
civil rights
bezpieczeństwo narodowe
bezpieczeństwo osobiste
prawa człowieka
prawa obywatelskie
wolność słowa
Opis:
The purpose of this study is to attempt to discover the relationship between the right to freedom of speech and national security, using a comparative analysis. For this purpose, reference was made to the comparison of the legal system of the Republic of Poland with the law of the Russian Federation. The legal issues of freedom of speech in Poland were examined, and then the legal system of the Russian Federation was analyzed, in which both national acts, such as the constitution and legal regulations regarding the operation of the media and freedom of expression, do not differ significantly from those found in other democratic countries. In addition, the Russian Federation is a signatory to most supranational agreements, such as the Universal Declaration of Human Rights. However, the problem lies in the actual application and enforcement of these rights and freedoms in practice. The conclusions drawn from this analysis are unequivocal. As long as there are no alternative credible information distribution channels, the existing political system in the Russian Federation will certainly be maintained, because the lack of an alternative perpetuates the monopolization of the media market. However, tightening the information transfer to government propaganda, limiting freedom of speech, will not be conducive to the internal stability of this country in the long run.
Celem niniejszego opracowania jest próba wykazania zależności pomiędzy prawem do wolności słowa a bezpieczeństwem narodowym i obywatelskim z wykorzystaniem analizy porównawczej. W tym celu odwołano się do porównania systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej z prawem Federacji Rosyjskiej. Analizie poddano kwestie prawne wolności słowa w Polsce, by dalej przejść do systemu prawnego Federacji Rosyjskiej, w którym zarówno akty krajowe, takie jak konstytucja oraz regulacje prawne dotyczące działania mediów oraz swobód i wolności wypowiedzi, w swoim zapisie nie różnią się znacząco od spotykanych w państwach demokratycznych. Ponadto, Federacja Rosyjska jest sygnatariuszem większości umów ponadnarodowych, na przykład takich jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Jednakże problem tkwi w rzeczywistym stosowaniu i egzekwowaniu tych praw i wolności w praktyce. Wnioski, które nasuwają się z niniejszej analizy są jednoznaczne. Dopóki będzie brakować alternatywnych wiarygodnych kanałów dystrybucji informacji z pewnością utrzyma się dotychczasowy system ustrojowy w Federacji Rosyjskiej, ponieważ brak alternatywy siłą rzeczy utrwala monopolizację rynku medialnego. Ale zacieśnienie przekazu informacyjnego do propagandy rządowej ograniczające wolność słowa, na dłuższą metę nie będzie sprzyjać stabilności wewnętrznej tego państwa.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2023, 45; 67-87
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktryna "Responsibility to protect" w praktyce politycznej Rosji
The doctrine of "Responsibility to protect" in the political practice of Russia
Autorzy:
Wasiuta, Olga
Wasiuta, Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540116.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Federacja Rosyjska
Ukraina
Gruzja
„responsibility to protect”
suwerenność
prawa człowieka
Russian Federation
Ukraine
Georgia
"responsibility to protect"
sovereignty
human rights
Opis:
W artykule przedstawiono doktrynę „Responsibility to protect”, sformułowaną w roku 2001 i przyjętą przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Zgodnie z nią obowiązkiem państw jest chronić swoich obywateli przed zbrodniami wojennymi, zbrodniami przeciwko ludzkości, ludobójstwem i czystkami etnicznymi. Jeśli państwo nie chce lub nie może tego zrobić, według doktryny R2P, tę odpowiedzialność musi przejąć społeczność międzynarodowa. Doktryna ta stanowi ograniczenie w respektowaniu zasady suwerenności, jednak jej wykorzystanie wymaga spełnienia warunków, takich jak faktyczne zagrożenie zbrodniami wojennymi, konieczność zaangażowania wielu państw w przypadku decyzji o interwencji zbrojnej, wcześniejsze wykorzystanie pozamilitarnych środków rozwiązania konfliktu, oraz akceptacja ze strony Rady Bezpieczeństwa ONZ. Autorzy wyjaśnili w jaki sposób Federacja Rosyjska potrafiła skutecznie obejść normy prawa międzynarodowego, uzasadniając swoją agresywną politykę wobec Gruzji i Ukrainy.
The article presents the doctrine of "Responsibility to protect", formulated in 2001 and adopted by the United Nations. It is the duty of states to protect their citizens against war crimes, crimes against humanity, genocide and ethnic cleansings. If the state does not want to or can not do it, according to the R2P doctrine, this responsibility must be taken over by the international community. This doctrine is a limitation in respect for the principle of sovereignty, but its use requires meeting conditions such as the actual threat of war crimes, the need to involve many states in the event of a decision to intervene armed, earlier use of non-military means of conflict resolution, and acceptance by the UN Security Council. The authors explained how the Russian Federation managed to effectively circumvent the norms of international law, justifying its aggressive policy towards Georgia and Ukraine.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2019, 29; 122-136
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe pokolenie dysydentów? Sytuacja obrońców praw człowieka i LGBT w Rosji – perspektywa współczesna
A new generation of dissidents? Situation of defenders of human rights and LGBT activists in Russia – a contemporary perspective
Autorzy:
Lachowicz, Magdalena
Smólczyńska-Wiechetek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340542.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
human rights
European Union-Russia
minorities
civil society
repression
Chechnya
resistance
prawa człowieka
Unia Europejska – Rosja
mniejszości
społeczeństwo obywatelskie
represje
Czeczenia
opór
Opis:
Brutalizacja represji wobec obrońców praw człowieka i przedstawicieli grup LGBT w Rosji wzrosła w latach 2014–2020. Poprzedzały ją zaostrzenie kontroli nad aktywizmem i protestami społecznymi, sferą informacji publicznej, a także nad tzw. trzecim sektorem i wprowadzanie ustrukturyzowanego, restrykcyjnego systemowego instrumentarium prawnego. Wszystkie te działania miały na celu odgórne kreowanie systemu praw człowieka. W konsekwencji doprowadziło to do coraz częstszego sięgania przez przedstawicieli rosyjskiego społeczeństwa obywatelskiego po stosowaną od II połowy lat 60. XX w. na terenie ZSRR formę oporu, tj. dysydenctwo. Celem zawartej w artykule analizy jest identyfikacja występujących współcześnie w rosyjskim społeczeństwie mechanizmów mogących prowadzić do otwartych i pokojowych działań oporowych. Są to mechanizmy umożliwiające obrońcom praw człowieka i aktywistom LGBT z Rosji zaangażowanie w kwestie, których istotność przekracza granice administracyjne Federacji Rosyjskiej. W artykule wskazano również skuteczne praktyki i rozwiązania stosowane na gruncie prawa międzynarodowego, które pozwalają obu grupom na uczestnictwo w przestrzeni solidarności niezależnej od granic politycznych.
The brutal repression of human rights defenders and representatives of LGBT groups in Russia increased between 2014 and 2020. This was preceded by a tightening of control over activism, protests, social movements and the sphere of public information, as well as a tightening of institutional control over the so-called “third sector” and the introduction of a structured, increasingly restrictive legal instrument. All of these actions were aimed at creating a top-down system of human rights. As a result, this led to an increasing number of persecuted groups operating from the second half of the 1960s in the USSR, a form of resistance that was dissident. The purpose of the analyses conducted in this article is to identify mechanisms that can lead to open and peaceful resistance activities, mechanisms that allow human rights defenders and LGBT activists in Russia to be active on issues whose relevance crosses administrative boundaries, and solutions that allow them to participate in an area of solidarity irrespective of political boundaries.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 17, 4; 110-132
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies