Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "potępienie" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Commentary on the Verdict of the Court of Appeal in Szczecin of April 26, 2017 (II AKa 191/16, LEX No. 2295144)
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619287.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
motive that deserves special condemnation
dolus directus
dolus eventualis
motywacja zasługująca na szczególne potępienie
zamiar bezpośredni
zamiar ewentualny
Opis:
Court of Appeal in Szczecin, in its decision of April 26, 2017 (II AKa 191/16, LEX No. 2295144), acknowledges that a wrong-doer did his act in a direct intention. According to the Court, killing a closely related person out of greed is a “motive that deserves special condemnation”. The commentary is of a mixed character: it partially approves, partially criticizes the verdict. Positive aspects are: recognition of a greed motive as a motive that deserves special condemnation (in abstracto) and an attempt at describing the motive background of the act. Critical part deals with basic issues, decision-making process of the court. The verdict is an example of lack of court’s ability to explain the way of prescribing mens rea.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 kwietnia 2017 r. (II AKa 191/16, LEX nr 2295144) przyjął, że sprawca popełnił zabójstwo z zamiarem bezpośrednim. Uznał, że zabicie bliskiej osoby, z chęci zysku, mieści się w znamieniu motywacji zasługującej na szczególne potępienie. Glosa ma charakter mieszany: po części aprobujący, po części krytyczny. Na aprobatę zasługuje trafne uznanie motywacji ekonomicznej (in abstracto) za zasługującą na szczególne potępienie oraz próba odniesienia się przez sąd do całego tła motywacyjnego. Część krytyczna dotyczy kwestii podstawowych, związanych z procesem decyzyjnym sądu, zmierzającym do odtworzenia strony podmiotowej i przypisania jej sprawcy. Glosowany wyrok stanowi przykład braku umiejętności radzenia sobie sądów z uzasadnianiem przypisywania strony podmiotowej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865)
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609481.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inconsequential reason
lack of reason
motivation that deserves special condemnation
hooligan offence
hate crime
błahy powód
brak powodu
motywacja zasługująca na szczególne potępienie
występek o charakterze chuligańskim
przestępstwo z nienawiści
Opis:
The Court of Appeal in Bialystok in its judgment of 30 October 2014 (II AKa 221/14, LEX No. 1602865) stated that the use of violence, unlawful threat or insult solely on the grounds of someone’s national, ethnic, racial or religious affiliation can not find any rational and widely accepted explanation. This is in the meaning of Article 115 § 21 of Polish Criminal Code an action for no reason or, of course, a trivial reason. According to the court, the qualification of the act under Article 119 § 1 of Polish Criminal Code or from Article 257 of Polish Criminal Code does not preclude the application of the provision of Article 57a § 1 of Polish Criminal Code. The author explains the terms “reason”, “trivial reason” and “no reason”, as well as “motivation that deserves special condemnation”. The author critically refers to the submitted thesis, considering that the legislator, by making the mark of the type discussed for the reasons, considers it important. Lack of rationality in wrong-doer act cannot be identified with a inconsequential reason or lack of reason.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865) stwierdził, że używanie przemocy, groźby bezprawnej lub znieważanie wyłącznie z powodu czyjejś przynależności narodowej, etnicznej, rasowej albo wyznaniowej nie może znajdować żadnego racjonalnego i powszechnie akceptowanego wytłumaczenia. Jest to w rozumieniu art. 115 § 21 k.k. działanie bez powodu, względnie z oczywiście błahego powodu. Zdaniem sądu kwalifikacja czynu z art. 119 § 1 k.k. lub z art. 257 k.k. nie wyklucza zastosowania przepisu art. 57a § 1 k.k. Autorka wyjaśnia pojęcia „powód”, „błahy powód” oraz „bez powodu”, a także „motywacja zasługująca na szczególne potępienie”. Krytycznie odnosi się do glosowanej tezy, uznając, że ustawodawca, czyniąc z omawianych powodów znamię typu, uznaje je za istotne. Braku racjonalnego uzasadnienia zachowania sprawcy nie można utożsamiać z błahym powodem lub jego brakiem.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Napięcie między wyborem bogactwa lub ubóstwa w perspektywie królestwa Bożego (Łk 18, 18-30)
The tension between the choice of wealth or poverty in the perspective of the kingdom of God (LK 18: 18-30)
Autorzy:
Ćwikła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607241.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
a Jewish leader
choice
the kingdom of God
eternal life
rich man
the poor
salvation
damnation
zwierzchnik żydowski
wybór
królestwo Boże
życie wieczne
bogacz
ubodzy
zbawienie
potępienie
Opis:
In Gospel of Luke there are a number of critical statements about rich people. The third Evan- gelist wrote down, for example: [God] sent the rich away with empty hands (Lk 1: 53). But how terrible for you who are rich now, you have had your easy life ( Lk 6: 24). The third Evangelist wrote down not only single, critical sentences about the rich, but exten- sive excerpts. He enrolled for example: the text of the greed (Lk 12: 13-21), the parable about the rich man and Lazarus (Lk 16: 19-31) the text of a great feast (Lk 14: 15-24) and the text of rich man (Lk 18: 18-30).  The last one, namely text of rich man (Lk 18: 18-30) focuses on the ability to make choices in the perspective of the kingdom of God. It is a sharp rebuke directed to the rich. Luke in this text warned the rich, that the penalty for them for their sinful choices in temporality, will be eternal damnation. In this article was analyzed this text.
In Gospel of Luke there are a number of critical statements about rich people. The third Evan- gelist wrote down, for example: [God] sent the rich away with empty hands (Lk 1: 53). But how terrible for you who are rich now, you have had your easy life ( Lk 6: 24). The third Evangelist wrote down not only single, critical sentences about the rich, but exten- sive excerpts. He enrolled for example: the text of the greed (Lk 12: 13-21), the parable about the rich man and Lazarus (Lk 16: 19-31) the text of a great feast (Lk 14: 15-24) and the text of rich man (Lk 18: 18-30). The last one, namely text of rich man (Lk 18: 18-30) focuses on the ability to make choices in the perspective of the kingdom of God. It is a sharp rebuke directed to the rich. Luke in this text warned the rich, that the penalty for them for their sinful choices in temporality, will be eternal damnation. In this article was analyzed this text.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 77-104
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto może zostać potępiony? Lektura kontekstualna Ap 21,8
Who Can Be Damned? A Contextual Reading of Rev 21:8
Autorzy:
Kotecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044270.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kara wieczna
potępienie
grzech
Apokalipsa św. Jana
„jezioro siarki i ognia”
analiza kontekstualna
eternal punishment
damnation
sin
the Book of Revelation
“the fiery lake of burning sulfur”
contextual analysis
Opis:
Autor artykułu dokonuje analizy kontekstualnej Ap 21,8. Tekst ten mówi o karze wiecznej, używając metafory jeziora ognia i siarki. Analiza tego obrazu w kontekście Apokalipsy św. Jana, całej Biblii, jak i literatury pozabiblijnej, prowadzi do wniosku, że jest to miejsce czy stan wiecznego potępienia, pozbawione nadziei, bez żadnej możliwości odmiany losu tych, którzy tam się znajdą. Jest ostatecznym pozbawieniem się możliwości wspólnoty z Bogiem. Ap 21,8 wymienia również listę potencjalnie zagrożonych wiecznym potępieniem. Analizowana w świetle pozostałych list z Apokalipsy św. Jana (9,20-21; 21,27; 22,15) pokazuje, że nie jest ona kompletna, a raczej rodzaj portretu lub modelu kogoś, kto może zostać potępiony. Wszystkie wymienione w tym tekście wady czy grzechy – w większym lub mniejszym stopniu – odnoszą się do idolatrii albo są jej konsekwencją. Stają się w ten sposób obrazem świata pogańskiego, w którym żyją chrześcijanie i który może zagrażać im od wewnątrz. W takim kontekście Ap 21,8 jest rodzajem przestrogi dla chrześcijan powołanych do wspólnoty zbawionych. Celem ich życia jest udział w Mieście Świętym (doskonałej wspólnocie z Bogiem i Barankiem), a nie w „jeziorze ognia i siarki”. Chrześcijanie mają żyć jak zbawieni, a nie jak ludzie tego świata, świata pogańskiego zanurzonego w idolatrii. Perykopa Ap 21,8-9 odczytana w kontekście całej księgi wskazuje na wszystkie szanse i możliwości, jakie otrzymują chrześcijanie, aby mieć udział w nieograniczonym życiu wiecznym.
The author of the article offers a contextual analysis of Rev 21:8. The text describes the eternal punishment using the metaphor of the fiery lake of burning sulfur. In the context of the Book of Revelation, the whole Bible and the extra-biblical sources the analysis of this image leads to the conclusion that this is a place or state of eternal damnation, deprived of hope and any possibility of changing the fate of those who are there. It is an ultimate deprivation of the possibility of communion with God. Rev 21:8 also presents a list of those who are potentially endangered with eternal damnation, which is analyzed in the light of other enumerations from the Book of Revelation (9:20-21; 21:27; 22:15). It shows that this is not a complete list, but rather a kind of portrait or model of those who can be condemned. All the faults or sins mentioned in this text – to a greater or lesser extent – refer to idolatry or are the consequence of it. Thus, they become an image of the pagan world in which Christians live and which can threaten them from within. In this context, Rev 21:8 is a type of warning for Christians called to the community of the saved. The aim of their lives is to live in the Holy City (a perfect communion with God and the Lamb), not in the “fiery lake of burning sulfur”. Christians are to live like the saved people, not like the people of this world, a pagan world immersed in idolatry. The pericope of Rev 21:8-9 read in the context of the whole Book of Revelation shows all the chances or opportunities given to Christians to participate in an unlimited eternal life.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 133-160
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hic finis Antoninorum nomini in re publica fuit. Śmierć cesarza Heliogabala i potępienie jego pamięci
Autorzy:
Królczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631953.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie, Heliogabal, Julia Soaemias, damnatio memoriae
Roman Empire
Elagabalus
Heliogabalus
Julia Soaemias
damnatio memoriae
Imperium Rzymskie
Opis:
W artykule omówiono wydarzenia, które rozegrały się w Rzymie w dniu 12 marca 222 r. Został wówczas zamordowany cesarz M. Aurelius Antoninus, zwany również Heliogabalem. Razem z nim zabito jego matkę, Julię Soaemias, a także pewną liczbę osób z jego najbliższego otoczenia. Śmierć Heliogabala nie zakończyła jednak spirali przemocy, a Rzym po raz drugi w swojej historii stał się świadkiem pohańbienia zwłok cesarza, którym odmówiono prawa do godnego pochówku. Heliogabal nie tylko został brutalnie zamordowany, ale również pośmiertnie potępiony za pomocą ogłoszonej przez senat damnatio memoriae. Senatorowie zdecydowali, że z dokumentów i napisów, w których występowało nazwisko władcy, zostanie usunięty człon Antoninus. Zostały również zniszczone wizerunki cesarza. Sam Heliogabal po śmierci został wystylizowany jako uosobienie wszelkiego zła i jako prawdziwy potwóra na tronie i w taki sposób uwieczniony uwieczniony w historycznej pamięci w Rzymie.
The following article discusses the events that took place in Rome on 12th March 222 AD. On that day, the Roman emperor M. Aurelius Antoninus, also known as Elagabalus or Heliogabalus, was assassinated. Together with him perished his mother, Julia Soaemias, as well as some persons from his nearest circle. However, Elagabalus’ death did not put an end to the spiral of violence: the city of Rome saw then, for the second time in its history, the maltreatment of the emperor’s body, which was denied the right of a worthy burial. Elagabalus was not only brutally murdered, but he also became a victim of the policy of condemnation of memory (so called damnatio memoriae) which was ordered by the Roman senate. The senators decided that the part of emperor’s name, i.e. the nomen Antoninus, had to be removed from all official documents and inscriptions. The portraits of the emperor were also destroyed. Shortly afterwards, Elagabalus was stylized as a personification of all kinds of evil and as a true monster on the throne, and thus immortalized in the historical memory of Rome.
W artykule omówiono wydarzenia, które rozegrały się w Rzymie w dniu 12 marca 222 r. Został wówczas zamordowany cesarz M. Aurelius Antoninus, zwany również Heliogabalem. Razem z nim zabito jego matkę, Julię Soaemias, a także pewną liczbę osób z jego najbliższego otoczenia. Śmierć Heliogabala nie zakończyła jednak spirali przemocy, a Rzym po raz drugi w swojej historii stał się świadkiem pohańbienia zwłok cesarza, którym odmówiono prawa do godnego pochówku. Heliogabal nie tylko został brutalnie zamordowany, ale również pośmiertnie potępiony za pomocą ogłoszonej przez senat damnatio memoriae. Senatorowie zdecydowali, że z dokumentów i napisów, w których występowało nazwisko władcy, zostanie usunięty człon Antoninus. Zostały również zniszczone wizerunki cesarza. Sam Heliogabal po śmierci został wystylizowany jako uosobienie wszelkiego zła i jako prawdziwy potwór na tronie, i w taki sposób uwieczniony w historycznej pamięci w Rzymie.
Źródło:
Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mit brenneder Sorge – potępienie narodowego socjalizmu
Mit brenneder Sorge – condamnation of the national socialism
Mit brenneder Sorge – Die Verdammung Des Nationalsozialismus
Autorzy:
Kulbat, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502694.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Opis:
Im Problem der Stellungnahme der Kirche zum Nationalsozialismus gibt es viele Missverständnisse und Mythe. Durch viele Jahre war dieses Thema im gesellschaftlichen Bewusstsein ganz unbekannt. Doch aus den immer mehr zugänglichen Quellen erscheint die Wahrheit über die Verdammung durch die Kirche dieser Ideologie und Praktik des Nationalsozialismus. In diesem Artikel stellt der Autor die in Deutschland wachsende Bedrohung durch Nazismus dar und zeigt die Genese sowie den historisch- gesellschaftlichen Kontext zur Enstehung der Enzyklika Mit brennender Sorge. Es wurden auch genau dramatische Veröffentlichungsumstände der Enzyklika in Hitlerdeutschland beschrieben. Der Autor stellt auch die, durch die Hitlerregierung angewandten Zwangsmittel vor, die ein Verhalten gegen die Enzyklika waren. Zur Analyse wurden gestellt: Inhalt der Enzyklika, ihre Hauptideen, und ihr demaskierter Charakter. Globale Kritik der Ideologie und nazistischer Praktik zeigt ihre Nichtübereistimmung und den Widerspruch gegen Grundsätze der Gottes Offenbarung und das natürliche Gesetz. Zu diesen Inhalten gehört u.a. Doktrin der Vergötterung des Hitlerstaates, Neuheidentums, Rassismus, Antisemitissmus u.s.w. Die Bedeutung dieses Dokuments geht, nach dem Autor, über seinen historischen Kontext hinaus. Die Enzyklika bestimmt Verteidigungslinien gegen totalitäre Bedrohungen, die sich auch im Zukunft erscheinen können. Um so hat die Enzyklika solche Verteidigungsmethode der Menschenrechte erarbeitet, die sich von den liberalen Methoden unterscheidet.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2005, 14; 139-150
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vanitose, disoneste, spiacevole. Potępienie kobiecej żądzy zbytku w XIV-wiecznych kronikach florenckich
Vanitose, disoneste, spiacevole. Condamnation de la convoitise du luxe chez les femmes dans les chroniques florentines du XIV s.
Autorzy:
Lissowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502178.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2001, 10; 303-316
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dolina Gehenny obrazem potępienia?
Autorzy:
Maniecka, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950398.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Gehenna
γέεννα
valley
sacrifices of children
hell
eternal damnation
dolina
ofiara z dzieci
piekło
wieczne potępienie
Opis:
The Valley of the Hinnom in the Old Testament always referred to a place south of the city walls. After the sacrifices of children made to Molech, this area was cursed. The people began to throw garbage and dispose of the bodies of convicts there while unfading fire burnt them. Unpleasant and acrid smoke constantly hovered over this area. The teaching of Jesus of Nazareth changed the meaning of the term Gehenna. Jesus used it to bring people to the reality of damnation. He pointed to the need for one’s radical turning away from evil and sin in order to avoid this punishment. The valley of disgrace has become thus the image of eternal hell in Jesus’ preaching.
Dolina Gehenny w Starym Testamencie zawsze oznaczała miejsce na południe od murów miasta. Po ofiarach złożonych Molochowi z dzieci tereny te zostały przeklęte. Zaczęto tam wysypywać śmieci, wyrzucać ciała skazańców, a niegasnący ogień je trawił. Ciągle unosił się stamtąd nieprzyjemny i gryzący dym. Nauczanie Jezusa z Nazaretu zmieniło znaczenie terminu „gehenna”. Jezus używał go, by przybliżyć ludziom rzeczywistość potępienia. Wskazywał na konieczność radykalnego odwrócenia się od zła i grzechu, aby uniknąć tej kary. Dolina hańby stała się w nauczaniu Jezusa obrazem piekła wiecznego.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Izrael jest odrzucony przez Boga i potępiony? Anders Runesson o Bożym gniewie i zbawieniu u Mateusza
Has God Rejected Israel? Anders Runesson Explores the Themes of Divine Wrath and Salvation in Matthew
Autorzy:
Niedźwiedzki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044588.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sąd
potępienie
Boży gniew
zbawienie
Ewangelia według św. Mateusza
teologia zastępstwa
judgment
damantion
divine wrath
salvation
the Gospel of Matthew
replacement theology
Opis:
Niniejszy tekst został przygotowany jako artykuł recenzyjny książki Andersa Runessona zatytułowanej Divine Wrath and Salvation in Matthew. The Narrative World of the First Gospel (‘Boży gniew i zbawienie u Mateusza. Świat narracji pierwszej Ewangelii’). We wprowadzeniu przedstawiono kontekst, w którym powstała ta publikacja, oraz jej główne założenia. Następnie zaprezentowano literaturę dotyczącą sądu i zbawienia w Ewangelii według św. Mateusza. Trzon pracy stanowi przedstawienie treści książki Runessona, która podzielona jest na dwie części. Pierwsza, bardzo obszerna część ma odpowiedzieć na pytanie, czy naród wybrany jest w całości odrzucony przez Boga i potępiony. Autor przekonuje w niej czytelnika, że jedynie przywódcy Izraela zostaną surowo osądzeni, podczas gdy żydowskie tłumy są adresatami Bożego zbawienia. Druga część dotyczy tematu sądu i zbawienia pogan. Pod koniec artykułu zaprezentowano rekonstrukcję etapów Bożego sądu u Mateusza oraz uwagi krytyczne.
The present article offers a review of the book by Anders Runesson entitled Divine Wrath and Salvation in Matthew. The Narrative World of the First Gospel. Its central ideas and its genesis are presented in the introduction. Next, the literature about divine judgment and salvation is brought to the fore. The main body of the article expounds the contents of Runesson's work, which is composed of two main parts. The first extensive part poses and answers a question: whether the Chosen People in its entirety are rejected by God and damned. The author convinces the reader that only the leaders of Israel will be harshly judged, while the Jewish masses will find salvation. The book's second part deals with God's judgment and salvation of the Gentiles. The article ends with a reconstruction of the stages of divine judgment and also some critical remarks by the reviewer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 439-464
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herezja jako grzech przeciwko świętości Kościoła.
Heresy as a Sin against the Holiness of the Church.
Autorzy:
Pietras, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041405.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Häresie
Sakrileg
Sünde
Irrtum
Verdammung
Akte der Synoden
heresy
sacrilege
sin
error
condemnation
synodical acts
herezja
świętokradztwo
grzech
błąd
potępienie
akta synodalne
Opis:
Herezję zwykle definiuje się jako błąd dotyczący treści wiary. W artykule chodzi o pokazanie jej jako grzechu, który wymaga pokuty i nawrócenia, a nie tylko odwołania poglądów. Przykładem tego jest porównywanie grzechu herezji do cudzołóstwa lub bałwochwalstwa i przypisywanie za to takiej samej pokuty (np. Synod w Elwirze z roku 306, kanon 22). Znamienny też jest tekst oficjalnego potępienia Nestoriusza z Efezu (341), gdzie akcent położony jest na znieważenie Jezusa Chrystusa, a nie na błędne koncepcje. Wskazują na to również inwektywy częste w formułach potępienia heretyków, gdzie często występują takie terminy jak contaminatio, sacrilegium czy perfidia, raczej przynależne do świata moralności, niż do intelektualnych sporów i różnic.
Heresy is usually defined as an error concerning the content of faith. In this article heresy is shown as a sin requiring conversion and penance and not just a withdrawal of one’s views. A sin of heresy is compared to adultery or idolatry, for which the same penance used to be assigned (e.g. Synod of Elvira in 306, can. 22). In this context the condemnation of Nestorius by the Council of Ephesus in 431 is characteristic because it is focused on the insult to Jesus Christ and not on erroneous conceptions. It is also the case with the formulas of condemnation of heretics where such invectives as ontamination, sacrilegium or perfidia were often used, and those terms belong to the field of morality rather than to intellectual disputes or differences.
Die Häresie wird üblicherweise als ein Irrtum im Bezug auf den Glauben definiert. Im Artikel geht es darum, die Häresie als Sünde aufzuzeigen, die Buße und Umkehr und nicht nur ein Wiederrufen der Irrlehren bedarf. Als ein Beispiel kann der Vergleich der Häresie mit dem Ehebruch oder Götzendienst und die Bestimmung dafür derselben Strafen (Synode in Elvira - 306, kann. 22) dienen. Bemerkenswert ist auch der Text der offiziellen Verdammung des Nestorius von Ephesus (341), in dem der Akzent auf die Beleidigung Jesu Christi und nicht auf die Irrlehren gelegt wurde. Darauf verweisen auch die Kraftausdrücke in den Formeln der Verdammung von Häretikern, wo oft solche Worte aufkommen, wie contaminatio, sacrilegium oder perfidia, die eher in die Welt der Moral gehören, als in den Bereich der intellektuellen Streitigkeiten und Unterschiede.   
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 39-50
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies