Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postkolonializm" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Кожа Евгений Некрасовой как постколониальный и тенденциозный роман
Кожа Jewgienii Niekrasowej jako postkolonialna powieść tendencyjna
Кожа by Yevgeniya Nekrasova as a Postcolonial Tendentious Novel
Autorzy:
Wawer, Ada
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54099812.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
постколониализм
феминизм
внутренная колонизация
деколониальность
тенденциозная литература
postkolonializm
feminizm
kolonizacja wewnętrzna
dekolonialność
literatura tendencyjna
postcolonialism
feminism
internal colonization
decoloniality
tendentious literature
Opis:
Настоящая статья посвящена рассмотрению романа Кожа, Евгении Некрасовой как роман с одной стороны, современный по содержанию, с другой стороны, устаревший, если смотреть с точки зрения его формы. В начале автор обращает внимание на влияние современных теории культуры на повествование. Для анализа истории обсуждается такие понятия как постколониализм, интерсекциональный феминизм, маркситские теории культуры, деколониалность и внутренняя колонизация. Последовательно, акцент исследовании перемещается на проблему формы. Приводятся такие определения как тенденциозный, дидактический и воспитательный. Автор рассматривает текст визави таким типам тенденциозной литературы, как позитивизм и социалистический реализм.
This article examines the novel Кожа by Yevgeniya Nekrasova as a work that is, on the one hand, contemporary in content and, on the other hand, outdated when viewed from the point of view of form. In the beginning, the author draws attention to the influence of contemporary cultural theories. The analysis uses concepts such as postcolonialism, intersectional feminism, Marxist cultural theories, decoloniality and internal colonization. The focus of the research then shifts to the issues of form. Problems such as tendentious and didactic nature of literature are discussed. The author confronts the text with such types of tendentious literature as positivism and social realism.
Niniejsza praca poświęcona jest spojrzeniu na powieść Кожа Jewgienii Niekrasowoj z różnych perspektyw, jako powieści z jednej strony współczesnej w treści, z drugiej zaś przestarzałej, jeśli patrzeć na nią z punktu widzenia formy. Na wstępie autorka zwraca uwagę na wpływ współczesnych teorii kultury na budowanie przedstawionej historii. Aby dokonać analizy omówiono takie pojęcia, jak postkolonializm, intersekcjonalny feminizm, marksistowskie teorie kultury, dekolonialność i kolonizacja wewnętrzna. Następnie uwaga badań przesuwa się na problematykę formy. Omawiane są takie zagadnienia jak tendencyjność i dydaktyczność literatury. Autor konfrontuje tekst z takimi typami literatury tendencyjnej, jak pozytywizm i socrealizm.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 3 (187); 164-181
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sen srebrny Salomei, czyli fantazmat kolonializmu
Sen srebrny Salomei, or a Phantasm of Colonialism
Autorzy:
Kutrzeba, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52918550.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
kolonializm
romantyzm
Słowacki
postkolonializm
colonialism
romanticism
post-colonialism
Opis:
Celem artykułu jest odczytanie Snu srebrnego Salomei w optyce problematyki kolonialnej. Sugeruję, że dramat Słowackiego jest wyrazem „fantazmatu kolonializmu” polskiej kultury, który staram się dookreślić pojęciowo, sięgając do prac Stanisława Brzozowskiego. W mojej analizie Sen srebrny Salomei to fantazja o powtórzeniu – obiektywnie niemożliwym – przez polską kulturę wielkich projektów kolonialnych znanych z praktyk Wielkiej Brytanii i Francji.
The goal of this paper is to offer an interpretation of Sen srebrny Salomei from perspective of the colonial problems embodied in the text. In my reading, Słowacki’s drama is an example of “phantasmatic colonialism”. My explanation for this phenomena is tied with my reading of Stanisław Brzozowski’s late works. In my opinion, Sen srebrny Salomei should be understood as a drama about an impossible dream of Poland undertaking the colonial endeavour.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 239-255
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss on a Review of “Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku“ by Sławomir Łotysz
Glossa do recenzji monografii „Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku“ autorstwa Sławomira Łotysza
Autorzy:
Glinianowicz, Katarzyna
Styk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52157913.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
glossa
recenzja
"Pińskie błota"
Polesie
postkolonializm
gloss
review
Polesia
postcolonialism
Opis:
The article is a gloss on a review of the monograph Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku [The Pinsk Marshes: Nature, Knowledge, and Politics in Polish Polesia before 1945] by Sławomir Łotysz, which appears in this issue of Sprawy Narodowościowe: Seria nowa.
Artykuł jest glossą do recenzji monografii Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku autorstwa Sławomira Łotysza, która została opublikowanaw niniejszym numerze czasopisma Sprawy Narodowościowe: Seria nowa.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe. Seria nowa; 2023, 55
1230-1698
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe. Seria nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dehumanizing Discourses: Margaret Atwood’s MaddAddam Trilogy on Post-Humans
Dehumanizujące dyskursy. Trylogia MaddAddam Margaret Atwood o post-ludziach
Autorzy:
Poręba, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062498.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Margaret Atwood
istoty nie-ludzkie
postkolonializm
dzieciństwo
MaddAddam
animalizacja
Opis:
This paper examines four discursive strategies: colonizing, animalizing, infantalizing and (plant) vegetative that characters in Margaret Atwood’s MaddAddam trilogy use to name the Crakers, post-humans with modified DNA structure. In discussing them, I expose a dehumanizing effect this seemingly neutral processes of naming and describing have. The interpretative findings discussed in this paper constitute a response to largely anthropocentrically oriented extensive criticism on Atwood’s writing. By questioning the neutrality of the narrative through a postcolonial reading of the trilogy, I argue that MaddAddam challenges the divisions between human and non-human. The paper investigates whether these dehumanizing discursive tactics of animalization, colonization, infantilism or vegetation, which are fundamentally oppressive, can become a means of resistance.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 195-219
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Peripheries to the Centre via Asia: The Notion of European Identity in Polish and Serbian Travel Writings About Asia (1850s–1920s)
Z peryferii do centrum przez Azję. Pojęcie tożsamości europejskiej w polskiej i serbskiej literaturze podróżniczej o Azji (lata 1850–1920)
Autorzy:
Ewertowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339691.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
tożsamość europejska
geografie wyobrażone
orientalizm
peryferie
polscy podróżnicy
postkolonializm
serbscy podróżnicy
podróżopisarstwo
European identity
imaginative geographies
Orientalism
peripheries
Polish travellers
postcolonialism
Serbian travellers
travel writing
Opis:
The paper focuses on various dimensions of European identity in Polish and Serbian travel writings about Asia in the period from the 1850s to the 1920s, examining several case studies that show how travellers often identified themselves as Europeans, but sometimes discussed various aspects of European identity and had many issues with this self-description. The analysis is based on a large corpus of Polish and Serbian travelogues, but works by Gustaw Olechowski, Karol Lanckoroński, Pavel Petrović, Jerzy Bandrowski, Milan Jovanović, Eugeniusz Romer, Jadwiga Marcinowska and Jelena Dimitrijević are scrutinised in detail. The following issues are discussed: assuming European identity, European identity and planetary consciousness, overcoming Orientalism, the periphery complex, reversed Orientalism and Occidentalism, patriotism, and identification with Asians.
W niniejszym artykule analizuję różne wymiary europejskiej tożsamości w polskich i serbskich relacjach z podróży do Azji w okresie od lat pięćdziesiątych XIX wieku do lat dwudziestych XX wieku. Na podstawie kilku studiów przypadku pokazuję, jak podróżnicy często określali siebie jako Europejczyków, lecz nierzadko problematyzowali różne aspekty europejskiej tożsamości i mieli problemy z taką autodefinicją. Moja analiza opiera się na dużym korpusie polskich i serbskich relacji podróżniczych, ale szczegółowo omawiam teksty autorstwa Gustawa Olechowskiego, Karola Lanckorońskiego, Pavla Petrovicia, Jerzego Bandrowskiego, Milana Jovanovicia, Eugeniusza Romera, Jadwigi Marcinowskiej, Jeleny Dimitrijević. Omawiane są następujące problemy: przyjmowanie europejskiej tożsamości, europejska tożsamość i świadomość planetarna, przekraczanie orientalizmu, kompleks peryferyjny, odwrócony orientalizm i okcydentalizm, patriotyzm i utożsamianie się z Azjatami.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-26
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How the Information Warfare Turns Into Full-Scale Military Agression: the Experience of Ukraine
Jak wojna informacyjna przechodzi w pełnoskalową agresję militarną: doświadczenie Ukrainy
Autorzy:
Hordiichuk, Olha
Halapsis, Alex
Kozlovets, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147271.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian war in Ukraine
ideological war
information war
hybrid war
full-scale war
Russkiy mir (Russian world)
post-colonialism
propaganda
mentality
identity
Rosyjska wojna w Ukrainie
wojna ideologiczna
wojna informacyjna
wojna hybrydowa
wojna na pełną skalę
Russkij mir (rosyjski świat)
postkolonializm
mentalność
tożsamość
Opis:
The article analyzes the main ideological components and tools of Russia’s information, hybrid and full-scale war against Ukraine. Since the time of Ivan III, Russia has implemented the model of eastern despotism, which claims a special historical mission (“Moscow as the third Rome”). This model involves imperialism, absolutism, anti-democracy, disregard for human rights and the rights of nations. Throughout its history (Moscow Princedom – Russian Empire – Soviet Union – Russian Federation), the external forms of this model changed, but its essence remained unaltered, which is why it was always hostile to European values. From the middle of the 17th century, when Ukrainian lands came under Russian control, it did everything to spread this model to them. To this end, it has taken such actions as rewriting history, banning the Ukrainian language and culture, destroying ethnic self-awareness, as well as repression and genocide against the Ukrainian people. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. With the collapse of the Soviet Union (1991), Ukraine got the opportunity to build its statehood on the values of freedom and democracy, and realized itself as a full-fledged member of the European family. Russia perceived Ukraine’s independence as a threat to its mission and moved to an ideological war against Ukraine. All methods of propaganda were employed, including distortion of facts, creation and mass distribution of pseudo-historical narratives, fakes, manipulations and outright lies. During the rule of Vladimir Putin, the doctrine of “Russkiy mir” (“Russian world”) was developed as a neo-imperial myth, and the Ukrainian state was viewed as a historical mistake that had to be corrected through new colonization. When during the Revolution of Dignity (2014) Ukrainians removed a corrupt pro-Russian politician Viktor Yanukovych from power, Russia resorted to the hybrid war during which it annexed Crimea, Donetsk and Luhansk regions. Although the civilized world did not recognize the Russian annexation, its reaction was too restrained. This gave Putin hope that the world’s response to further aggression would also be weak, and therefore on February 24, 2022, he ordered the full-scale invasion of Ukraine. The Russian ruler underestimated the will of Ukrainians to fight for their freedom, lives, and European ideals. Putin and his henchmen also underestimated the harsh reaction of the civilized world to Russian barbarism. An unpleasant surprise for them was the unprecedented military and financial aid that the West provides to Ukraine. Russian propaganda cannot hide from the world the terrible war crimes and offences against humanity committed by the Russian military. This war is not just a war between two states – it is a war between medieval barbarism and civilization. Ukraine’s victory determines not only the fate of Ukraine, but also the entire world order.
Artykuł analizuje główne ideologiczne komponenty i narzędzia wojny informacyjnej, hybrydowej i w końcu pełnoskalowej toczonej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Poczynając od czasów Iwana III Rosja wdraża model wschodniego despotyzmu, w ramach którego przypisuje sobie wyjątkową misję historyczną („Moskwa – Trzeci Rzym”). Model ten obejmuje imperializm, absolutyzm, antydemokrację, lekceważenie praw człowieka oraz praw narodów. W jego historii (Wielkie Księstwo Moskiewskie – Imperium Rosyjskie – Związek Radziecki – Federacja Rosyjska) zmieniały się zewnętrzne formy, ale jego istota pozostała niezmieniona, zaś w jej skład zawsze wchodziło wrogie nastawienie do wartości europejskich. Od połowy XVII wieku, kiedy ziemie ukraińskie znalazły się pod kontrolą Rosji, robiła ona wszystko, aby rozpowszechnić na nich ten model. W tym celu prowadziła działania takie, jak: przepisywanie historii, zakazywanie języka i kultury ukraińskiej, niszczenie samoświadomości etnicznej, a także represje i ludobójstwo wobec narodu ukraińskiego. Nie udało jej się jednak całkowicie zniszczyć kodu wolności, który jest fundamentalny dla ukraińskiej tożsamości. Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Ukraina otrzymała możliwość zbudowania swojej państwowości na wartościach wolności oraz demokracji, dążąc do realizacji swojego statusu jako pełnoprawnego członka europejskiej rodziny. Niepodległość Ukrainy była postrzegana przez Rosję jako zagrożenie dla jej „misji”, dlatego rozpoczęła ona wojnę ideologiczną przeciwko Ukrainie. Zastosowano wszystkie metody propagandy, w tym fałszowanie faktów, tworzenie i masowe rozpowszechnianie pseudohistorycznych narracji, kłamstw i manipulacji. W okresie rządów Władimira Putina doktryna „Russkogo mira” („rosyjskiego świata”) została rozwinięta w neoimperialny mit, w ramach którego państwo ukraińskie było postrzegane jako historyczny błąd, który musiał zostać naprawiony za pośrednictwem nowej kolonizacji. Kiedy podczas Rewolucji Godności (2014) Ukraińcy pozbawili władzy skorumpowanego prorosyjskiego prezydenta, Wiktora Janukowycza, Rosja zaczęła wojnę hybrydową, w której zaanektowała Krym oraz obwody Doniecki i Ługański. Cywilizowany świat nie uznał rosyjskiej aneksji, a jego reakcja była zbyt powściągliwa. Dało to Putinowi nadzieję, że reakcja świata na bezpośrednią agresję również będzie słaba, dlatego 24 lutego 2022 rozpoczął pełnoskalową inwazję na Ukrainę. Rosyjski rząd nie docenił woli Ukraińców do walki o wolność, życie i europejskie ideały. Putin i jego poplecznicy nie przewidzieli również ostrej reakcji cywilizowanego świata na rosyjskie barbarzyństwo. Zaskoczeniem była dla nich bezprecedensowa pomoc wojskowa i finansowa, jakiej Zachód udziela Ukrainie. Rosyjska propaganda nie może ukryć przed światem straszliwych zbrodni wojennych i przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rosyjskie wojsko. Ta wojna to nie tylko wojna między dwoma państwami, to wojna między średniowiecznym barbarzyństwem a cywilizacją. Zwycięstwo Ukrainy determinuje nie tylko jej los, ale także cały światowy porządek.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 345-362
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Ziółkowskiego rozrachunki z polską historią ("Kawaler złotej ostrogi")
Jan Ziółkowski’s reconciliation with the Polish history ("Kawaler złotej ostrogi")
Autorzy:
Olszewska, Maria Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615059.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
historical novel
the Republic of Poland
Cecora
Sarmatism
postcolonialism
Jan Ziółkowski
powieść historyczna
Rzeczpospolita
sarmatyzm
postkolonializm
Opis:
Jan Ziółkowski’s historical novel entitled Kawaler złotej ostrogi (1967), which was preceded by the trilogy Homo novi (1955), is about the events of the first half of the 16th century. By means of historical narration, the author conducts a debate with Sienkiewicz’s vision of the Polish history, created “to comfort the hearts”. This allows the writer to reconcile with the idealized image of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, preserved in social mentality, deconstruct its image and create an alternative to Sienkiewicz’s narration. Difficult, painful, humiliating and embarrassing issues, such as social and national differences, submission (race differentiation, dominance, subordination, inequality, oppressiveness), as well as national vices, come to the fore in the novel. The plot is about the life of three characters: Marek Jakimowski – a Catholic nobleman, Stefan Satanowski – an Arian nobleman, and Jan Stołczyn – a liberated peasant. Each of the characters experiences oppression because of an unjust system based on the principles of “golden freedom”. Ziółkowski used a traditional model of a historical novel, creatively transformed the sources that were accessible to him, and built his own historical reconciliation narrative. This is an example of engaged writing.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 239-255
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolonizacje leśnego grajobrazu. Szkic o lasach w polskich grach wideo z perspektywy studiów postkolonialnych
Colonization of the Forest Gamespace: An Essay about Forests in Polish Video Games from the Perspective of Postcolonial Studies
Autorzy:
Pigulak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24874979.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
gry cyfrowe
polskie gry wideo
grajobraz
las
postkolonializm
digital games
Polish video games
gamespace
forest
postcolonialism
Opis:
W artykule zaprezentowano analizę leśnych grajobrazów (gamespaces) w wybranych polskich grach wideo. Autorka odwołuje się do badań z zakresu studiów postkolonialnych, aby unaocznić, w jaki sposób utrwala się lub dekonstruuje wzorce kolonialne w projektowaniu relacji między awatarem gracza a przestrzenią leśną. Przygląda się relacjom między postacią a leśnym grajobrazem, uruchamiając konteksty związane z kolonizacją (Edward Said, Tomasz Z. Majkowski, Shoshana Magnet), tożsamością hybrydyczną (Souvik Mukherjee) i diasporą (Homi K. Bhabha, Krzysztof Loska). Twórcy gier bardzo często – świadomie lub nieświadomie – powielają wzorce kolonialne, prezentując relacje między przestrzenią i postacią. Daje się jednak odnaleźć przykłady polskich gier wideo (choćby Zaginięcie Ethana Cartera /2014/ czy Werewolf: The Apocalypse – Heart of the Forest /2020/), których autorzy dekonstruują kolonialny paradygmat myślenia o podróżowaniu zarówno na poziomie fabuły, jak i mechaniki rozgrywki.
The article presents an analysis of forest gamespaces in selected Polish video games. Referring to research in the field of postcolonial studies, the author shows how colonial patterns are preserved or deconstructed in designing the relationship between the player’s avatar and forest spaces. She examines relationships between characters and forest gamespaces in contexts such as colonization (Edward Said, Tomasz Z. Majkowski, Shoshana Magnet), hybrid identity (Souvik Mukherjee), and diaspora (Homi K. Bhabha, Krzysztof Loska). Very often, game creators – consciously or unconsciously – replicate colonial patterns by depicting the relationship between space and figures. Despite this, some Polish video games challenge this paradigm by deconstructing it in both their narrative and gameplay mechanics. Two examples of such games are Zaginięcie Ethana Cartera [The Vanishing of Ethan Carter] (2014) and Werewolf: The Apocalypse – Heart of the Forest (2020).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 36-57
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Landscape Painting and the Construction of “Icelandicness”: Icelandic Modern National Art vis-à-vis its Danish Origins
Malarstwo pejzażowe i konstruowanie „islandzkości”. Nowoczesna sztuka narodowa Islandii wobec swych duńskich źródeł
Autorzy:
Konopka, Emiliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582179.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
sztuka islandzka
sztuka duńska
tożsamość narodowa
malarstwo pejzażowe
sztuka narodowa
postkolonializm
kryptokolonializm
Icelandic art
Danish art
national identity
landscape painting
national art
post-colonialism
crypto-colonialism
Opis:
The article constitutes an attempt at developing a new approach to Icelandic national art, supported by an analysis of its role in the process of constructing “Icelandicness” and the Icelandic identity. It enters a dialogue with the study Kryptokoloniale landskaber: tid, sted og rum i billeder af islandsk landskab 1874–2011 by Ann-Sofie Nielsen Gremaud, with a concurrent focus on Icelandic landscape painting of the period 1874–1944 and its relation to Danish art. The Nordic, and especially the Icelandic art was routinely overlooked in the European artistic and historical narration, including the Polish scholarly environment, but it is well worthy of a closer scrutiny. Two fundamental assumptions that define the analysis presented herein are that the modern national art of Iceland derives from the Academic tradition in Denmark and that, concurrently, Icelandic artists participated in the process of developing national identity in opposition to the Danish model. In order to find confirmation for the posed theses, methodologies close to post-colonialism and crypto-colonialism have been used, as well as ones inspired by imagology and based on interdisciplinary research in the fields of art history, history, anthropology and cultural studies.
Artykuł jest próbą wypracowania nowego podejścia do islandzkiej sztuki narodowej, popartego analizą jej roli w konstruowaniu „islandzkości” i islandzkiej tożsamości. Pozostając w ciągłym dialogu z rozprawą Ann-Sofie Nielsen Gremaud Kryptokoloniale landskaber: tid, sted og rum i billeder af islandsk landskab 1874–2011 (2012), tekst koncentruje się jednocześnie na islandzkim malarstwie pejzażowym z lat 1874–1944 i jego relacji ze sztuką duńską. Sztuka nordycka, a zwłaszcza islandzka, zazwyczaj pomijana w europejskiej narracji historyczno-artystycznej, warta jest jednak bliższego poznania. W pracy przyjęto podstawowe założenie, że nowoczesna islandzka sztuka narodowa wywodzi się z duńskiej tradycji akademickiej, a islandzcy artyści uczestniczyli w tworzeniu tożsamości narodowej pozostając w opozycji wobec modelu duńskiego. Aby znaleźć poparcie dla postawionej tezy, wykorzystano metodologie bliskie postkolonializmowi i kryptokolonializmowi, jak również inspirowane imagologią i oparte na interdyscyplinarnych badaniach z zakresu historii sztuki, historii, antropologii i kulturoznawstwa.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 1; 95-116
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naukowy rasizm i urasawianie we współczesnych polskich badaniach empirycznych nad żebractwem
Scientific racism and racialisation in contemporary Polish empirical research on begging
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411980.pdf
Data publikacji:
2023-10-06
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
żebractwo
Romowie
rasa
praca
postkolonializm
begging
Roma
race
work
postcolonialism
Opis:
W Polskiej debacie i badaniach na temat żebractwa istnieje tendencja do łączenia tej tematyki z patologiami społecznymi, kulturą, kolorem skóry i rasą. Z uwagi na posługiwanie się w omawianych badaniach urasawiającymi wyjaśnieniami przyczyn żebractwa za właściwą metodę analizy naukowego dyskursu o żebractwie przyjąłem perspektywę teorii postkolonialnej. Na podstawie analizowanych w artykule badań empirycznych pokazuję, że zastosowane w nich standardy etyczne są niezgodne z wypracowaną w połowie XX wieku Deklaracją Ekspertów UNESCO uznającą kategorię rasy za nienaukową. Szczególnie niepokojącą w tym zakresie praktyką jest kodowanie danych empirycznych w oparciu o rasologiczne kategorie, nakładane na Romów w kontekście identyfikacji żebractwa z przestępczością. W obrębie tych ujęć zidentyfikowałem podejście esencjalno-kulturowe do żebractwa oraz tworzoną na jego podstawie koncepcję szczęśliwego żebraka. Z kolei na poziomie treści i wniosków ujawnia się ideologiczna stawka prowadzonych analiz, mających na celu reglamentację społecznej użyteczności pracy oraz jej nadzór i kontrolę. W tym kontekście wyłaniającym się celem badań i zadań systemu pomocy społecznej ma być „roztaczanie opieki” nad aktywnością obywateli i przymuszaniem ludności zdolnej do pracy do jej podejmowania.
In the Polish debate and research on begging, there is a tendency to combine this topic with social pathologies, culture, skin colour and race. Due to the use of the above-mentioned categories in the discussed research, I adopted the perspective of the postcolonial theory as the appropriate method of analysing the scientific discourse on begging. Based on the empirical research analysed in the article, I show that the ethical standards used in the research are inconsistent with the UNESCO Experts’ Declaration developed in the mid-twentieth century, recognising the category of race as unscientific. A practice of particular concern in this regard is the coding of empirical data based on racial categories imposed on Roma in the context of identifying begging with criminality. Within these approaches, I identified the essential and cultural approach to begging and the concept of a happy beggar created on its basis. On the other hand, at the level of content and conclusions, the ideological stake of the analyses carried out, aimed at rationing the social usefulness of work and its control, is revealed. In this context, the emerging aim of the research and tasks of the social assistance system is to “provide care” for the activity of citizens and forcing the population able to work to undertake it.
Źródło:
Praca Socjalna; 2023, 38(3); 93-125
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O jednym odczytaniu Song of Solomon
On one reading of the Song of Solomon
Autorzy:
Binczycka-Gacek, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408238.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
postcolonial studies
Flying Africans
Toni Morrison
nostalgia
homegoing
postkolonializm
powrót do domu
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule będą dwa powiązane z sobą teksty: wydana w 1977 roku powieść Toni Morrison Song of Solomon i poświęcony jej artykuł Ewy Łuczak zatytułowany Powrót do domu w „Pieśni Salomonowej”: nostalgia a budowanie tożsamości. Część moich rozważań chciałabym poświęcić przyjrzeniu się tekstowi Łuczak, dla którego punktem wyjścia są obecne w powieści konteksty polityczne i społeczne. Song of Solomon zostaje w nim zanalizowana w kontekście „dyskursu domu” obecnego w twórczości Morrison, oraz poprzez kategorię nostalgii. W moim artykule chciałabym zwrócić uwagę na inne możliwe interpretacje tekstu noblistki, uzupełniając tym samym interpretację, którą proponuje Ewa Łuczak o nowe konteksty. Kategorię nostalgii proponuję zastąpić odczytaniem Song of Solomon w świetle jednego z najważniejszych mitów diaspory afrykańskiej, wokół którego ustrukturyzowana jest cała powieść – mitu Flying Africans, któremu w tekście Łuczak poświęcone zostało zaledwie jedno zdanie. Mimo iż niniejszy artykuł zawiera pewne elementy polemiczne, chciałabym, aby stanowił przede wszystkim interesujący punkt wyjścia do szerszej dyskusji na temat kulturowej hegemonii zachodnich odczytań tekstów z kręgu literatury postkolonialnej.
Subject to analysis in this article will be two related texts: the novel Song of Solomon by Toni Morrison, published in 1977, and Ewa Łuczak’s article devoted thereto, entitled Homecoming in „Song of Solomon”: Nostalgia and the Construction of Identity. I would like to partially focus on examining Łuczak’s text, for whom political and social contexts depicted in the novel are the point of departure. Łuczak analyses the Song of Solomon in view of the ‘discourse of home’ present in Morrison’s work, and through the category of nostalgia. In my article, I would like to draw attention to other possible interpretations of the Nobel Prize winner’s text, thus complementing the interpretation offered by Ewa Łuczak by introducing new contexts. I propose to replace the category of nostalgia by interpreting the Song of Solomon in the light of one of the most important myths of the African diaspora, around which the entire novel is structured – the myth of the Flying Africans. Łuczak notes this myth in just one sentence. Although this article contains some grounds for a polemic, I would like it to be, above all, an interesting starting point for a broader discussion of the cultural hegemony of Western readings of postcolonial literary texts.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2023, 12; 171-185
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkolonialna perspektywa oglądu Innego/Obcego w polskim myśleniu (geo)politycznym
The Postcolonial Perspective on the Other/Alien in Polish (Geo)Political Thinking
Постколониальный взгляд на Другого/Чужого в польском (гео)политическом мышлении
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50381954.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Другой
Чужой
геополитика
Украина
Россия
Польша
постколониализм
Inny
Obcy
geopolityka
Ukraina
Rosja
Polska
postkolonializm
Other
Alien
geopolitics
Ukraine
Russia
Polska
postcolonialism
Opis:
Статья представляет собой попытку критического анализа постколониальных аспектов польской точки зрения на Другого/Чужого в контексте русскукраинской войны. В (под)сознании польских элит (гео)политический дискурс служит связующим звеном между «постколониальными аспектами» и военным контекстом. Постколониальными аспектами автор признает те черты польской общественной дискуссии, которые соответствуют ресентиментному мышлению. Хотя бинарная категория «Другой/Чужой» считается неотъемлемым описательным параметром осознания ресентимента, в случае польской системы самовосприятия целесообразнее говорить о тринарной реляционной системе (Польша — Запад — Восток). Запутанность польского габитуса в тринарной зависимости не способствует процессу статусного позиционирования в мире. 
This article attempts to critically analyze the postcolonial aspects of the concept of the Other/Alien from the Polish point of view in the context of the Russian-Ukrainian war. In the (sub)consciousness of Polish elites, (geo)political discourse acts as a link between ‘postcolonial aspects’ and the war context. The author considers as postcolonial aspects those features of the Polish public debate that go hand in hand with resentment thinking. Although the inherent descriptive parameter of resentment consciousness is considered to be the binary category of Other/Alien, in the case of the Polish self-perception system it is more appropriate to speak of a trinary relational system (Poland — West — East). The entanglement of the Polish habitus in a trinary relation is not conducive to the process of status positioning in the world.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-30
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekład na styku kultur. Od translatorskiego pesymizmu do (niesymetrycznego) dialogu międzykulturowego
Translation at the Crossroads of Cultures. From Translator Pessimism to (Asymmetrical) Intercultural Dialogue
Autorzy:
Czech, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37479338.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tłumaczenie
socjologia przekładu
relatywizm językowy
dialog międzykulturowy
prawa kulturowe
kolonializm
postkolonializm
translation
sociology of translation
linguistic relativism
intercultural dialogue
cultural rights
colonialism
postcolonialism
Opis:
Artykuł ukazuje różnorodne podejścia do przekładu jako działania społecznego zachodzącego na granicy porządków językowych i kulturowych. Zestawia ze sobą translatorski pesymizm wywodzący się z relatywizmu językowego oraz zdecydowanie bardziej optymistyczną koncepcję tłumaczenia jako dialogu międzykulturowego, mającą swoje źródło w hermeneutyce. Zwraca też uwagę na liczne asymetrie i kłopoty tkwiące w przekładowym dialogu na styku kultur. Ich ilustracją – przedstawioną w końcowej części artykułu – są zagadnienia związane ze strategiami obrony praw kulturowych w ramach przekładu w kontekstach kolonialnym i postkolonialnym.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 181-206
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec z Françafrique? Polityka Emmanuela Macrona wobec państw afrykańskich
The end of Françafrique? Emmanuel Macron’s policy towards African countries
Autorzy:
Ciesielska-Klikowska, Joanna
Mądry, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233285.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
France
Africa
Russia
post-colonialism
foreign policy
military interventions
Francja
Afryka
Rosja
postkolonializm
polityka zagraniczna
interwencje zbrojne
Opis:
Francja przez stulecia była obecna na kontynencie afrykańskim, gdzie za sprawą polityki kolonialnej budowała swoje imperium. W czasie rządów kolonialnych Afryka postrzegana była przez Francję bardziej jako przedmiot niż podmiot polityki zagranicznej. Ogromną zmianę przyniosły wydarzenia połowy XX w., który okazał się czasem powstania współczesnych, niepodległych państw afrykańskich. Zachodzące wówczas procesy polityczne na świecie wymusiły na, najpierw IV, a następnie V Republice zmianę percepcji dawnych posiadłości, tworząc układ z założenia partnerski, choć niedoskonały. Dzisiaj, za sprawą największych wpływów spośród państw Unii Europejskiej w Afryce, Francję uznać można za nieformalnego przedstawiciela UE na tym kontynencie i łącznika we wzajemnych stosunkach. Stąd pozycja Paryża ma dla pozostałych państw Europy istotne znaczenie. Dekolonizacja otworzyła jednak drzwi dla nowych, pozaunijnych graczy w tym regionie, w tym Rosji. Celem artykułu jest próba dokonania bilansu dotychczasowego okresu prezydentury Emmanuela Macrona w kontekście jego polityki wobec Afryki. W pracy skupiono się na analizie dokonań francuskiego przywódcy w odniesieniu do kreowania politycznych, społecznych i militarnych stosunków w regionie Afryki Subsaharyjskiej (operacja „Serval” i „Barkhane”). Ze względu na aktualne wydarzenia w Ukrainie zaprezentowano ponadto problem rywalizacji o wpływy w Afryce między Francją i Rosją.
For centuries, France was present on the African continent, where, thanks to colonial policy, it was developing its empire. During colonial rule, Africa was seen by France more as an object than a subject of foreign policy. Yet, the events of the mid-twentieth century, which turned out to be the time of the emergence of modern, independent African states, brought about a huge change. The political processes taking place in the world at that time forced, first in the 4th and then in the 5th French Republic, a change in the perception of old estates, creating a partnership – though imperfect. Today, due to its greatest influence among all European Union countries in Africa, France can be considered the informal representative of the EU on this continent and the liaison in mutual relations. Hence, the position of Paris is of great importance to other European countries. However, decolonization opened the door for new non-EU players in the region, including Russia. The aim of the article is an attempt to take stock of Emmanuel Macron’s presidency to date in the context of his policy towards Africa. The work focuses on the analysis of the achievements of the French leader in terms of creating political, social, and military relations in the region of Sub-Saharan Africa (operation “Serval” and “Barkhane”). Due to the current events in Ukraine, the problem of rivalry between France and Russia for influence in Africa was also presented.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2022, 16; 119-137
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkolonializm w konflikcie
Postcolonialism in Conflict
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135657.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
postdependence
Polish literature
Sarmatism
migration
Slavic studies
postkolonializm
postzależność
polska literatura
sarmatyzm
migracja
slawistyka
Opis:
W artykule analizuję koncepcję postkolonializmu w konflikcie, zaproponowaną w pracy Polska literatura postkolonialna. Od sarmatyzmu do migracji poakcesyjnej (2020) Dirka Uffelmanna. Nawiązując do najważniejszych prac badaczy polskich (Hanny Gosk, Doroty Kołodziejczyk, Magorzaty Zduniak-Wiktorowicz, Ryszarda Nycza), staram się pokazać założenia myśli niemieckiego slawisty, a także zrozumieć pozycję, jaką chce zająć tą pracą wśród innych badaczy postzależności kultury polskiej. W tym celu śledzę historycznoliteracki porządek przyjęty przez Uffelmanna w książce, próbuję także opisać jego poszczególne części. Szczególną uwagę zwracam na pojęcia samoorientalizacji, autoindianizacji oraz autoproletaryzacji, za pośrednictwem których autor ujmuje literaturę XIX, XX i XXI wieku (m.in. Henryka Sienkiewicza czy migrantów poakcesyjnych) w dychotomię ofiara – kolonizator. Pułapki tej dychotomii i sposób jej omijania bądź zaostrzania w dyskursie akademickim polskich badaczy postzależności omawiam w ostatniej części artykułu.    
In this article, I analyze the concept of postcolonialism in conflict, proposed in the work entitled Polish Post-Colonial Literature. From Sarmatism to Post-Accession Migration (2020) by Dirk Uffelmann. Referring to the most important works of Polish researchers (Hanna Gosk, Dorota Kołodziejczyk, Magorzata Zduniak-Wiktorowicz, Ryszard Nycz), I try to show the assumptions of the German Slavicist, as well as understand the position that this work wants to take among other researchers of the postdependence of Polish culture. To this end, I follow the historical and literary order adopted by Uffelmann in the book, I also try to describe its individual parts. I pay particular attention to the concepts of self-orientalization, autoindianization and auto-proletarianization, through which the author presents the literature of the 19th, 20th and 21st centuries (including Henryk Sienkiewicz or postaccession migrants) in the victim-colonizer dichotomy. The traps of this dichotomy and the way of avoiding or tightening it in the academic discourse of Polish researchers of postdependence are discussed in the last part of the article.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 463-476
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies