Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "porządek naturalny" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Kompozycja wypowiedzi w ujęciu greckiej szkoły retorycznej
Komposition der Rede in Anlehnung an die Griechische Schule der Rhetorik
Autorzy:
Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127739.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grecka szkoła retoryczna
budowa wypowiedzi
kompozycja mowy
Koraks i Tejzjasz
Retoryka Arystotelesa
części mowy
argumentacja retoryczna
schemat wypowiedzi
naturalny porządek wypowiedzi
artystyczny porządek wypowiedzi
Greek rhetorical school
construction of speech
speech composition
Corax and Teisias
Aristotle’s Rhetoric
parts of speech
rhetorical argumentation
rhetorical speech model
ordo naturalis – natural order of things
ordo artificialis – artificial word-order
Opis:
Die Frage nach, was sich in einer Rede befinden soll und wie die einzelnen Teile des Inhalts geordnet werden müssen, war präsent schon in der frühen Rhetorik und galt immer als der Interessengegenstand in diesem Bereich des Wissens. Seit den legendären Korax und Teisias, über die Lehren der ersten Sophisten, Isokrates und Platon, Vertreter der zweiten Sophistik, Aristoteles, bis zu Hermagoras und Hermogenes, war die Redestruktur der Gegenstand von rhetorischen Untersuchungen und Besprechungen. Zuerst bediente man sich der sogenannten „natürlichen Ordnung der Dinge“ (ordo naturalis), also der angeborenen und oft unaufgeklärten Art und Weise von Schilderung eines Sachverhalts. Später teilte man die Rede in einzelne Teile, unter denen als fundamental Darlegung des Sachverhalts und Beweisführung gelten, was bei Aristoteles πρόϑεσις und πίστις genannt wird. Diesen zwei Grundelementen wurden noch andere zugegeben und das waren die Einleitung (προ- οίμιον), Erzählung (διήγησις), Vorwürfe (διαβολῆ), Das Entkräften von Argumenten des Gegners (λύσις), die Fragenstellung (ἐρώτησις) und der Redeschluss (ἐπίλογος). Die Zahl dieser Elemente ist jedoch bei verschiedenen Autoren unterschiedlich. Was noch betont werden soll, ist, dass die Redestrukturen nicht im Widerspruch zueinander stehen. Sie entwickeln die von den Vorgängern ausgearbeiteten Konzepte.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 241-262
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konfucjuszowskie doświadczenie sacrum – analiza wybranych pojęć w tekście Analektów
Confucius’ Experience of Sacrum: Analysis of Selected Concepts in the Text of Analects
Autorzy:
Pejda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1883242.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konfucjusz
Analekta
sacrum
niebo tian
naturalny porządek dao
to
co pod niebem tianxia
mandat nieba tianming
rytuał li
Confucius
Analects
sacred
heaven tian
natural order dao
what under heaven tianxia
the mandate of heaven tianming
ritual li
Opis:
Artykuł zawiera analizę wybranych pojęć Analektów Konfucjusza w kontekście zachodniego pojęcia sacrum. Pomimo różnic kulturowych i pozornie świeckiego charakteru filozofii Konfucjusza, pojęcia Analektów takie jak: niebo (tian), mandat nieba (tianming), to, co pod niebem (tianxia), los (ming), naturalny porządk (dao) and rytuał (li) można zinterpretować jako tworzące sferę oraz doświadczenie sacrum. Ludzie żyjący w ówczesnym chińskim świecie (tianxia) starali się odwzorowywać porządek nieba (tian) na ziemi. Sferę sacrum, w rozumieniu konfucjuszowskim, stanowił, odtwarzany przez ludzi w społeczeństwie, naturalny ład dao. Człowiek mógł doświadczyć sacrum poprzez udział w rytuałach li.
The paper discusses the realm of sacred in Confucius’ Analects, on the basis of western sacred-profane dichotomy. It contains analysis of following concepts: heaven (tian), order of heaven (tianming), under heaven (tianxia), fate (ming), natural order (dao) and ritual (li). The author argues that some features of above-mentioned concepts could be described as sacred in spite of cultural differences and the general view that Confucius’ thought was mainly perceived as agnostic at best and that they constitute symbolic space that is sacred in a specific Confucian way. The feeling of being associated with what is sacred emerges from taking part in rituals and maintaining a natural order dao according to heaven’s instructions tianming.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 9; 115-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea własności w systemie fizjokratycznym
The idea of ownership in physiocracys system
Autorzy:
Pęciak, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/592571.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Fizjokratyzm
Porządek naturalny
Quesnay
Własność
Natural order
Physiocratic theory
Property
Opis:
Powszechnie przyjmuje się, że szkoła fizjokratów była pierwszym naukowym i spójnym systemem poglądów ekonomicznych, który opierał się na przyjętych założeniach, metodach badawczych i koncepcjach teoretycznych. Fizjokratyzm stanowił zdecydowaną reakcję przeciwko dominującemu wcześniej systemowi merkantylnemu z silnym interwencjonizmem, protekcjonizmem państwa oraz rozbudowanym systemem przywilejów i regulacji. Fizjokraci propagowali zasady leseferyzmu gospodarczego, a wśród ich najważniejszych postulatów, obok wolności gospodarczej, pojawiły się postulaty dotyczące wolności własności prywatnej i jej ochrony. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia własności oraz jej postrzegania w dyskursie fizjokratów. W pierwszej części artykułu wskazano kontekst społeczno--gospodarczy, w którym narodził się system fizjokratyczny. Druga część artykułu stanowi syntetyczną prezentację tezy, że fizjokraci byli rzecznikami własności prywatnej.
It is generally accepted that Physiocracy’s school was the first concise and coherent system of economic views, which was based on adopted assumptions, research methods and theoretical concepts. The Physiocracy was a decided reaction against the dominant mercantile system characterized by strong interventionism, protectionist state and a complex system of privileges and regulations. The Physiocrats advocated laissez-faire economic principles, and among the most important ideas, next to economic freedom, there was an idea of private property freedom and idea of this property protection. The main aim of this paper is the presentation of the importance of ownership and its perception in the discourse of the Physiocrats. In the first part of paper the socioeconomic context where this system was born will be indicated. The second part of the paper will be a synthetic presentation of the thesis that the Physiocrats were advocates of private property.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 260; 78-88
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządek naturalny i pozytywny w interpretacji polskich fizjokratów
Natural order and positive order according to Polish physiocrats
Autorzy:
Danowska-Prokop, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/588750.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Państwo
Porządek naturalny
Własność
Wolność
Freedom
Natural order
Property
State
Opis:
olscy fizjokraci rekrutowali się spośród magnaterii, średniej oraz górnej warstwy ziemiaństwa. Polscy zwolennicy nowej koncepcji ekonomicznej w centrum swych zainteresowań nie postawili kwestii liberalizacji życia gospodarczego, ale kwestię „ratowania” upadającej Rzeczypospolitej. Dlatego też opowiadali się za: wzmocnieniem pozycji władcy i za sanacją finansów publicznych, poprawą opłacalności produkcji rolnej, likwidacją pańszczyzny, ograniczeniem przywilejów ekonomicznych szlachty, polepszeniem sytuacji ekonomicznej chłopstwa, rozwojem miast i produkcji manufakturowej (przemysłowej). Wśród polskich fizjokratów wyjątkową rolę odegrali: Antoni Popławski, Hieronim Stroynowski, Hugon Kołłątaj.
Polish physiocrates come from baronage, the middle class of squirearchy and the upper stratum of bourgeoisie. Polish supporters of the new economic theory did not place the issue of liberalisation of the economic life in the center of their interests, but the issue of rescuing the deteriorating Republic. That was the reason that they were for empowering the position of the rule and financial reconstruction, the improvement of profitability the arable farming, dismantling of serfdom, the limit of economic privileges of peerage, the improvement of economic situation of peasantry, development of cities and development of industrial production. The exceptional role among Polish physiocrats played: Antoni Popławski, Hieronim Stroynwski, Hugon Kołłątaj.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2017, 316; 45-56
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalny porządek rzeczy w języku
Autorzy:
Nowak, Paweł
Warchala, Jacek
Rutkowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/21975434.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego
Opis:
Książka Pawła Nowaka „Naturalny porządek rzeczy w języku” to bardzo pociągająca, interesująca, poznawczo odświeżająca praca z zakresu współczesnej komunikacji językowej. Nie do końca udało się Autorowi odejść od schematów akademickości czy „uczoności”, ale właśnie dzięki temu otrzymujemy opracowanie dobrze osadzone w tradycji badań językoznawczych i komunikologicznych, o przemyślanej strukturze, z mocno ugruntowaną siatką teoretyczno-terminologiczną, opracowanie napisane ze znawstwem, erudycją, ale i lekkością i swobodą, niewolne od atrakcyjnych metafor i wstawek metatekstowych niepozbawionych autoironii. (z recenzji prof. Mariusza Rutkowskiego)
Natural order of things in the language Communication and language in the past few years are full of contradictions and will probably remain so in the future, as well. The culture of print struggles and more and more evidently loses the battle with the culture of image, knowledge gives way to post-truth and fake news, rationality is sometimes inferior to emotionality, the difficulty to access various information was replaced by an excess of it in the 21st century. In this mix of different matters, there is also seriousness and play, or modernity/trendiness/currentess and retrotopia/nostalgia/tradition, which become equal in public communication. Therefore, it is not surprising that in the public sphere different messages on the same topic appear side-to-side, even if they have the same functions, addressed to all recipients (different in competences and communication), always constructed and written in Polish (yet not always linguistically correct), but comprehensible and satisfying communication-wise only to a fraction of recipients. Legal, administrative and institutional communication can be characterised this way, but this characteristic spreads to larger extent in media, political and marketing communication as well. It would appear that the lack of universal communication effectiveness on the part of senders in public sphere, which is confirmed by the lack of comprehension of their texts by the 'invisibles' (circa 86% of Poles), stems to a large extent from the wrong choice of the order of things included and applied in public sphere communication. Senders who feel connected to tradition and culture choose the Retropic Order of Things (ROT), while people focused above all on intention and how to convey it in the most precise, unambiguous way, decide on the Specialist Order of Things (SOT). People who care most about their recipient's reaction and successful communication make use of the Natural Order of Things (NOT). Retropic Order of Things is, on the surface of text, a realisation of a specific linguistic strategy where senders abide and protect cognitive-communicative schemas and templates created in the culture of print, knowledge and reason. Templates allow establishing hierarchy and elitism in society, as well as treating language in texts as a tool to prove one's hegemony, not a tool of effective communication. ROT-based communication is often unnecessarily specialist, overly complicated in its syntax, perceptually difficult, only fully comprehensible or easily assimilable for a small group of recipients. Specialist Order of Things is a linguistic strategy used in a text where senders also abide and defend the cognitive-communicative schemas and templates created in the culture of print, knowledge and reason, but in addition they indicate high specialist competence of the sender. From a pragmatic perspective, their participation in communication only makes sense when the recipient of communication is also a specialist in the given field, as in contemporary excess of information, especially expert knowledge, only they can understand and make sense of the sender's SOT update. Communication based on SOT are simply unnecessarily specialist, perceptually difficult, only fully comprehensible or easily assimilable for a small group of expert recipients or hobbyist recipients (who nowadays, as a rule are also experts or considered to be experts communication-wise). Natural Order of Things is a communication strategy based on the common understanding of reality, but rationalised and made logical thanks to scripts and cognitive frames which play a larger role than (over)emotionality and excessive metaphors typical for ordinary common language, and the 'literacy'/'aesthetisation'/'figurativeness' of former public sphere language, especially official language. Sender of public communication who use NOT employ retropic and specialist cognitive-communicative schemas and templates created in the culture of print, knowledge and reason only when absolutely necessary and resign from them in other texts, as most for recipients a ROT or SOT update will not aid in comprehension of communication, on the contrary, it will make comprehension more difficult. Communication based on NOT resigns from unnecessary specialisation and complication of all language levels, it is very easy to comprehend, and especially assimilable for all language users. Natural order of things whose use is indispensable in public sphere in this era of new communication, is a category which reaches out to cultural semantics (linguistic image of the world, scientific and common rationality, stereotypes, metaphors), philosophy of language and cognition, cognition theories (gestalt, ICM, frames and scenarios) and above all, pragmalinguistics, especially the newest, externalist. In the book 'Natural order of things in language' these associations were described in detail, as were the differences which led to the distinguishing of NPR and its use in linguistic (and probably non-linguistic as well) communication. Many of well-known and appreciated linguistic, social and philosophical concepts were modernised by the author, as they were the inspiration for theories presented in the book, not a methodological basis for it. As a consequence, concepts authored by Ludwig Wittgenstein, Hilary Putnam, Jerry A. Fodor, Hans Blumenberg, George Lakoff, Erving Goffman, Jean M. Mandler, Charles J. Fillmore and Marvin L. Minsky, as well as Ruth G. Millikan oraz Robert M. Harnish play a role in the book. The most important for this work, however, is Zygmunt Bauman's concept of retrotopy, while it may be altered and twisted here, it did serve as a spark for the idea of the Natural Order of Things theory. In conclusion, this work proposes to unify styles and genres of language in public communication, to integrate the Natural Order of things into public language and to value the utility of language over its literariness. Public language built on the basis of the Natural Order of Things will, in author's mind, result in reinstating true meaning to the definitions such as consensus, linguistic cooperation, communication collaboration, in spite of the linguistic communication crisis and the secondary role of linguistic code, which carried on from the times of Retropic and Specialist Order of Things.
L'ordre naturel des choses dans la langue La communication et le langage de ces dernières années sont pleins de contradictions et le resteront probablement aussi à l'avenir. La culture de l'imprimé lutte et perd de plus en plus manifestement la bataille avec la culture de l'image; la connaissance cède la place à la post-vérité et aux fausses nouvelles, la rationalité est parfois inférieure à l'émotivité, la difficulté d'accéder aux diverses informations a été remplacée par un excès de celles-ci au 21e siècle. Dans ce mélange de différentes matières, il y a aussi du sérieux et du jeu, ou de la modernité/tendance/actualité et de la rétrotopie/- nostalgie/tradition, qui deviennent égales dans la communication publique. Il n'est donc pas surprenant que dans la sphère publique, différents messages sur le męme sujet apparaissent côte à côte, męme s'ils ont les męmes fonctions, adressés à tous les destinataires (différents en termes de compétences et de communication), toujours construits et écrits en polonais (mais pas toujours linguistiquement corrects), mais compréhensibles et satisfaisants sur le plan de la communication seulement pour une fraction des destinataires. La communication juridique, administrative et institutionnelle peut ętre caractérisée de cette manière, mais cette caractéristique se répand aussi dans la communication médiatique, politique et marketing. Il semblerait que le manque d'efficacité de la communication universelle de la part des expéditeurs dans la sphère publique, qui est confirmé par le manque de compréhension de leurs textes par les "invisibles" (environ 86 % des Polonais), découle dans une large mesure du mauvais choix de l'ordre des choses incluses et appliquées dans la communication de la sphère publique. Les expéditeurs qui se sentent liés à la tradition et à la culture choisissent l'Ordre Retropique des Choses (ORC), tandis que les personnes qui se concentrent avant tout sur l'intention et le moyen de la transmettre de la manière la plus précise et la moins ambiguë possible, décident d'utiliser l'ordre spécialisé des choses (OSC). Les personnes qui se soucient le plus de la réaction de leur destinataire et d'une communication réussie utilisent l'ordre naturel des choses (ONC). L'Ordre Retropique des Choses est, à la surface du texte, la réalisation d'une stratégie linguistique spécifique où les expéditeurs respectent et protègent les schémas et modèles cognitivo-communicatifs créés dans la culture de l'imprimé, de la connaissance et de la raison. Les modèles permettent d'établir une hiérarchie et un élitisme dans la société, ainsi que de traiter la langue dans les textes comme un outil pour prouver son hégémonie, et pas comme un outil de communication efficace. La communication basée sur la ORC est souvent inutilement spécialisée, trop compliquée dans sa syntaxe, difficile sur le plan perceptif, seulement entièrement compréhensible ou facilement assimilable pour un petit groupe de destinataires. L'ordre spécialisé des choses est une stratégie linguistique utilisée dans un texte où les expéditeurs respectent et défendent également les schémas et modèles cognitivo-communicatifs créés dans la culture de l'imprimé, de la connaissance et de la raison, mais qui indiquent en outre une haute compétence spécialisée de l'expéditeur. D'un point de vue pragmatique, leur participation à la communication n'a de sens que lorsque le destinataire de la communication est également un spécialiste dans le domaine donné, car dans l'excès contemporain d'informations, en particulier de connaissances spécialisées, eux seuls peuvent comprendre et donner un sens à la mise à jour OSC de l'expéditeur. Les communications basées sur les OSC sont tout simplement inutilement spécialisées, difficiles à percevoir, entièrement compréhensibles ou facilement assimilables par un petit groupe de destinataires experts ou amateurs (qui, de nos jours, sont généralement aussi des experts ou considérés comme des experts en matière de communication). L'ordre naturel des choses est une stratégie de communication basée sur la compréhension commune de la réalité, mais rationalisée et rendue logique grâce à des scripts et des cadres cognitifs qui jouent un rôle plus important que la (sur)émotivité et les métaphores excessives typiques du langage commun ordinaire, et "l'alphabétisation"/"esthétisation"/"figuration" de l'ancien langage de la sphère publique, en particulier la langue officielle. Les expéditeurs de communications publiques qui n'utilisent pas de schémas et de modèles cognitifs-communicatifs rétrospectifs et spécialisés créés dans la culture de l'imprimé, de la connaissance et de la raison uniquement lorsque cela est absolument nécessaire et s'en défont dans d'autres textes, car la plupart des destinataires d'ORC ou d'une mise à jour d'ORC n'aideront pas à la compréhension de la communication, au contraire, elle rendra la compréhension plus difficile. La communication basée sur le ONC démissionne de la spécialisation et de la complication inutiles de tous les niveaux de langue, elle est très facile à comprendre, et surtout assimilable par tous les utilisateurs de la langue. L'ordre naturel des choses dont l'utilisation est indispensable dans la sphère publique en cette ère de nouvelle communication, est une catégorie qui touche à la sémantique culturelle (image linguistique du monde, rationalité scientifique et commune, stéréotypes, métaphores), à la philosophie du langage et de la cognition, aux théories de la cognition (gestalt, ICM, cadres et scénarios) et surtout à la pragmalinguistique, surtout la plus récente, externaliste. Dans le livre "L'ordre naturel des choses dans la langue", ces associations ont été décrites en détail, tout comme les différences qui ont conduit à distinguer la ONC et son utilisation dans la communication linguistique (et probablement non linguistique aussi). De nombreux concepts linguistiques, sociaux et philosophiques connus et appréciés ont été modernisés par l'auteur, car ils ont inspiré les théories présentées dans le livre et non pas servi de base méthodologique. En conséquence, des concepts écrits par Ludwig Wittgenstein, Hilary Putnam, Jerry A. Fodor, Hans Blumenberg, George Lakoff, Erving Goffman, Jean M. Mandler, Charles J. Fillmore et Marvin L. Minsky, ainsi que par Ruth G. Millikan ou Robert M. Harnish, jouent un rôle dans le livre. Le plus important pour cet ouvrage est cependant le concept de rétrotopie de Zygmunt Bauman. Bien qu'il puisse ętre modifié et tordu ici, il a servi d'étincelle à l'idée de la théorie de l'ordre naturel des choses. En conclusion, ce travail propose d'unifier les styles et les genres de langage dans la communication publique, d'intégrer l'ordre naturel des choses dans le langage public et de valoriser l'utilité du langage par rapport à son caractère littéraire. Le langage public construit sur la base de l'ordre naturel des choses aura pour résultat, dans l'esprit de l'auteur, de redonner un sens réel aux définitions telles que le consensus, la coopération linguistique, la collaboration communicative, malgré la crise de la communication linguistique et le rôle secondaire du code linguistique, qui a continué à exister depuis l'époque de l'ordre naturel et l'ordre specialiste des choses.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Doktryna prawa naturalnego w nauce Marcina Lutra a geneza księstwa pruskiego księcia Albrechta von Brandenburg-Ansbach
The doctrine of natural law in the teachings of Martin Luther and the genesis of Albrecht von Brandenburg-Ansbach’s Duchy of Prussia
Autorzy:
Makiłła, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365683.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Marcin Luter
Albrecht von Brandenburg-Ansbach
porządek naturalny
prawo naturalne
księstwo pruskie
reformacja
Martin Luther
natural order
natural
law
Duchy of Prussia
Reformation
Opis:
The subject of the paper is the concept of natural law in the teachings of Martin Luther (1483- 1546) and its relationship with the ideological shaping of the Duchy of Prussia during the reign of Duke Albrecht von Brandenburg-Ansbach (1525-1568). Martin Luther’s theological teachings recognised the concept of the reality of two states, divine and temporal, reflecting the divine natural order. In this order, the principles of natural law were the fundamental regulator of the position of humans and society, but also of the notion of state power, understood as a divine tool in shaping the temporal existence of people on the way to salvation or damnation. Luther’s teachings fundamentally influenced the political and religious thinking of Duke Albrecht von Brandenburg-Ansbach, the first secular ruler of the Duchy of Prussia. Albrecht’s behaviour, who personally became invested in Luther’s views, led to the formation of the principality and the Prussian Church as two interconnected elements over which the duke, who was the divine vicar, exercised both secular and spiritual power, directly reflecting the principles of the teaching of the German reformer. Translated by Aleksander Pluskowsk
Przedmiotem artykułu jest koncepcja prawa naturalnego w nauce Marcina Lutra (1483-1546) i jej związek z kształtowaniem ideowym księstwa pruskiego za rządów księcia Albrechta von Brandenburg-Ansbach (1525-1568). Teologiczna nauka Marcina Lutra zawierała również koncepcję rzeczywistości dwóch państw, boskiego i doczesnego, będących odzwierciedleniem boskiego porządku naturalnego. Zasady prawa naturalnego są w tym porządku zasadniczym regulatorem pozycji człowieka i stosunków społecznych, ale także koncepcji władzy państwowej, pojmowanej jako boskie narzędzie w kształtowaniu doczesnej egzystencji ludzi na drodze do zbawienia lub potępienia. Przeniknięcie ideowe nauki Lutra w dzieło polityczne i religijne księcia Albrechta von Brandenburg-Ansbach, który był pierwszym świeckim władcą w księstwie pruskim, było czynnikiem, który miał zasadniczy wpływ na jego kształt oraz funkcjonowanie. Postępowanie księcia Albrechta, który osobiście i głęboko przejął poglądy Lutra prowadziła do ukształtowania księstwa i kościoła pruskiego, jako dwóch zespolonych z sobą elementów, nad którymi władzę świecką i duchową sprawował książę, będący boskim wikariuszem, stanowiąc bezpośrednie odwzorowanie zasad nauki niemieckiego reformatora
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 311, 1; 102-112
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język i komunikacja w nowych czasach. Paweł Nowak, Naturalny porządek rzeczy w języku, Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, 2020, 256 s.
Autorzy:
Nowosad-Bakalarczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34670840.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2022, 34; 363-367
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja odbiorcy czy komunikacja odbiorcą? – argumentacja we współczesnej komunikacyjnej przestrzeni publicznej
Communication of the recipient or communication by the recipient? – argumentation in contemporary communicative public sphere
Autorzy:
Nowak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232010.pdf
Data publikacji:
2023-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
współczesna komunikacyjna przestrzeń publiczna
naturalny porządek rzeczy
komunikacja odbiorcą
język publiczny
niziny i równiny komunikacyjne
contemporary communicative public sphere
natural order of things
communication by the recipient
public language
communication lowlands and plains
Opis:
Artykuł jest opisem realizacji trójkąta retorycznego w komunikacyjnej przestrzeni publicznej. Nadawcy mogą w niej realizować trzy strategie retoryczno-komunikacyjne: komunikację z odbiorcą, komunikację odbiorcy lub komunikację odbiorcą. Charakterystyka tej przestrzeni przez metaforę topograficzną pokazuje, że logos, etos i patos tekstów publicznych zależy od strategii poznawczo-komunikacyjnej nadawców i elastyczności ich języka, co prowadzi albo do perswazji, albo do manipulacji odbiorcami.
The article describes the implementation of the rhetorical triangle in the communicative public sphere. Senders can employ three rhetorical-communicative strategies within it: communication with the recipient, communication of the recipient or communication by the recipient. The characterisation of this sphere through a topographical metaphor shows that the logos, ethos and pathos of public texts depend on the cognitive-communicative strategy of the senders and the flexibility of their language, which leads either to persuasion or manipulation of the recipients.
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 6-22
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies