Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polskie artystki" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
L’indépendance politique et créatrice les artistes Polonaises à Paris s’affirment
Artystki polskie w Paryżu wobec odzyskanej niepodległości Polski
Autorzy:
Bobrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027809.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Le recouvrement de l’indépendance de la Pologne en 1918 a fondamentalement changé la situation de la colonie artistique polonaise à Paris, y compris celle des femmes artistes. Un certain nombre de motifs d’émigration artistique ont perdu leur raison d’être, comme l’affirmation de l’identité nationale polonaise, la nécessité d’une libre expression des sentiments patriotiques ou la propagande pour la restauration d’un État indépendant. Le problème de l’enseignement artistique supérieur pour les femmes, qui était pressant pendant la période des Partitions, a également trouvé progressivement une solution dans l’État renaissant. Le nombre de femmes artistes polonaises à Paris a visiblement diminué dans l’immédiat après-guerre. Celles qui y sont restées, comme Olga Boznańska, Mela Muter, Alicja Halicka ou Stefania Łazarska, se sont concentrées sur le développement de leur carrière d’artistes professionnelles. Notre article propose une analyse de la professionnalisation des femmes artistes polonaises, soit dans le domaine de la peinture de portraits traditionnellement reconnue comme spécialité féminine, soit dans les arts décoratifs. La situation dramatique des artistes pendant la guerre, causée, entre autres, par l’effondrement du marché de l’art, a entraîné un développement rapide de ce domaine, dans lequel les femmes ont atteint la maîtrise, comme en témoigne l’Exposition des arts décoratifs de Paris de 1925.
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku zmienia zasadniczo sytuację polskiej kolonii artystycznej w Paryżu, w tym również twórczyń. Szereg przyczyn artystycznej emigracji straciło rację bytu, jak choćby afirmacja polskiej tożsamości narodowej, potrzeba swobodnego wyrażania uczuć patriotycznych, propaganda na rzecz odzyskania niezależnego bytu państwowego. Także palący w okresie rozbiorowym problem wyższego wykształcenia artystycznego dla kobiet znajdował stopniowo rozwiązanie w odrodzonym państwie. Liczba artystek polskich w Paryżu wyraźnie zmalała w okresie bezpośrednio powojennym. Te, które pozostały, jak Olga Boznańska, Mela Muter, Alicja Halicka czy Stefania Łazarska, koncentrowały się na rozwoju swojej kariery jako profesjonalnych artystek. W naszym artykule proponujemy analizę profesjonalizacji artystycznej Polek, bądź to w tradycyjnie uznanej jako specjalność kobiet domenie malarstwa portretowego, bądź to w sztukach dekoracyjnych. Dramatyczna sytuacja twórców w czasie wojny, spowodowana m.in. załamaniem się rynku sztuki, doprowadziła bowiem do gwałtownego rozwoju tej dziedziny, w której mistrzostwo osiągnęły właśnie kobiety, jak wykazała Wystawa Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu w 1925 roku.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 95-104
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plakacistki PRL-u – artystki (niemal) zapomniane
Female Posters Designers of the People’ Republic of Poland – Artists (Almost) Forgotten
Autorzy:
Kulpińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027802.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
herstoria
plakat PRL-u
polskie plakacistki w PRL-u
Polska Szkoła Plakatu
kształcenie artystyczne
nieobecność plakacistek PRL-u we współczesnym dyskursie
Anna Huskowska
Maria Ihnatowicz
Liliana Baczewska
Hanna Bodnar
herstory
poster of the People’s Republic of Poland
Polish female poster designers in the People’s Republic of Poland
Polish Poster School
art education
absence of Polish female poster designers from the People’s Republic of Poland in contemporary poster discourse
Opis:
Tekst poświęcono polskim artystkom uprawiającym w okresie PRL-u plakat – dziedzinę grafiki użytkowej uważaną jeszcze pod koniec XX wieku za męską domenę. Zawiera krótki zarys aktywności kobiet w tej dyscyplinie – od sytuacji pierwszych polskich artystek tworzących plakaty w ramach duetów projektowych lub spółek reklamowych w latach 30. XX wieku poprzez kształcenie artystyczne i dokonania projektantek w dziedzinie plakatu w okresie PRL-u aż do przełomu XX i XXI wieku, kiedy nastąpiła zasadnicza zmiana w statusie i postrzeganiu pracy polskich projektantek. W tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego dorobek polskich plakacistek jest bardzo słabo reprezentowany w licznych opracowaniach poświęconych polskiemu plakatowi XX wieku i dlaczego w przypadku małżeńskich par artystów zajmujących się (indywidualnie) tworzeniem plakatów rozpoznawalność i prestiż stawały się zazwyczaj udziałem mężczyzny. Pomijanie roli kobiet na tym polu widoczne jest także we współczesnym dyskursie dotyczącym polskiego plakatu, szczególnie w badaniach skoncentrowanych na Polskiej Szkole Plakatu (dostrzeganie niemal wyłącznie męskiej reprezentacji tego zjawiska).
The paper is dedicated to Polish women artists involved in poster design during the People’s Republic of Poland, an area of graphic design still considered a male domain at the end of the 20th century. The text provides a brief overview of women’s activity in this discipline – from the situation of the first Polish female poster artists creating posters as design duos or advertising companies in the 1930s, through the artistic education and achievements of female poster designers during the communist era, to the turn of the 20th and 21st century, when a fundamental change in the status and perception of the work of Polish female designers occurred. The paper attempts to answer the question why the output of Polish female poster artists is very poorly represented in numerous studies devoted to the Polish poster of the 20th century and why in the case of married couples of artists involved (individually) in poster creation, recognition and prestige usually went to the man. Overlooking the role of women in this field is also evident in the contemporary discourse on the Polish poster art, notably in studies focused on the Polish Poster School which, almost exclusively, recognize the male representation in this phenomenon.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 59-76
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie artystki w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury 1928-1948
Polish women artists in Olympic Art Competitions 1928-1948
Autorzy:
Porada, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4881.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka
malarstwo
sztuka
literatura
grafika
rzezba
sport
olimpijskie konkursy sztuki i literatury
historia
lata 1928-1948
Polacy
artysci
Opis:
Pierwszy raz polskie artystki wzięły udział w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w 1928 r. w Amsterdamie. W kolejnych konkursach, w latach 1932, 1936 i 1948, uczestniczyły one w działach malarstwa i grafiki, rzeźby i muzyki. W konkursach w dziale rzeźby brały udział dwie nasze artystki, w dziale muzyki – jedna, w dziale malarstwa i grafiki – 15. Łącznie w latach 1928–1948 w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury na czterech letnich igrzyskach olimpijskich uczestniczyło 18 polskich artystek, zdobywając jeden medal srebrny (Janina Konarska – grafika) oraz jedno wyróżnienie honorowe (Grażyna Bacewicz – muzyka). Nasze artystki, podobnie jak sportsmenki, powinny więc otrzymać miano olimpijek, gdyż w latach 1912–1948 w oficjalnym programie igrzysk olimpijskich były konkursy sztuki, a ich laureatów nagradzano takimi samymi medalami jak sportowców.
For the first time Polish women artists took part in the 1928 Olympic Art Competitions in Amsterdam. In subsequent competitions in 1932, 1936 and 1948 they also participated in the departments of painting and graphics, sculpture and music. Two of our women artists participated in the sculpture competitions, one in the music department and 15 in the painting and graphics department. In 1928–1948, 18 Polish women artists participated in the Olympic Art Competitions at the four Summer Olympics, earning one silver medal (Janina Konarska – graphic artist) and one honorary award (Grażyna Bacewicz – music). Our women artists, like the sport women, should be given the Olympian title, because in 1912–1948 in the official program Olympic Games were the art competitions and their laureates were awarded the same medals as the athletes.
Źródło:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2017, 16, 4
1895-8680
Pojawia się w:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od intymnej refleksji po ekspresywną kontestację. Anna Praxmayer, Zofia Mitał, Zofia Kulik – polskie artystki-stypendystki we Włoszech
From intimate reflection to expressive contestation. Anna Praxmayer, Zofia Mital, Zofia Kulik. Polish artists-scholarship holders in Italy
Autorzy:
Ryba, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560205.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Piero Bottoni
Stella Sas Korczyńska
Zofia Mitał
Zofia Kulik
Anna Praxmayer
Monte Stella
Opis:
After the death of his wife, Stella Sas Korczynska (d. 1956), the renowned Italian architect Piero Bottoni (1903–1973) established a scholarship in her name for young Polish sculptors. It included the financing of a four-month stay in Italy for one person every two years. The choice was made by the Accademia di Belle Arti di Brera in Milan out of the candidates indicated by Polish schools of art. The scholarship program consisted of the study of sculpture in Milan and a two-month trip around Italy, i.a. tours of the most important monuments, museums and galleries. Among the scholarship holders were Anna Praxmayer (in 1962), Zofia Mital (in 1970) and Zofia Kulik (in 1972). Their impressions from the stay in Italy, very different, depending on their personalities as well as the artistic temperaments, resulted in interesting artistic achievements. The young artists’ trips around Italy are documented not only by works made then but also by the survived sources, both official (formal letters and protocols, reports) and private ones (letters, memoirs, travel journals, which included drawing notes), and newspaper articles. Despite the wealth of the survived source materials and subsequent significant achievements of the artists, this youthful Italian episode of their biographies is little known and, consequently, not very appreciated in the analyses of their creative output.
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2015, 1(35); 48-60
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja – emancypacja – emigracja. Sytuacja polskich artystek na przełomie XIX/XX wieku
Education – emancipation – emigration. The situation of Polish artist-women in the 19th and early 20th centuries
Autorzy:
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952071.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
emigration
art
Polish artist-woman
emigracja
sztuka polska
artystki polskie
kobiety
malarki
Opis:
Celem artykułu jest opis społeczno-historycznej sytuacji polskich artystek na przełomie XIX i XX w., które w celu zdobycia wykształcenia wyjeżdżały na emigrację. Poprzez wybrane studia życiorysów i twórczości pokazano relację, jaka zachodziła pomiędzy edukacją, emigracją, twórczością i losem malarek. Przywołane nazwiska kobiet należą do bardzo znanych, ale i tych nieznanych w obiegu sztuki. Powody nieobecności malarek w historii sztuki są złożone. Wydaje się, że jednym z istotnych czynników może być emigracja. Jeśli artystki cieszyły się popularnością na obczyźnie, nierzadko przeoczono ich talent w kraju, a ich sztuka była nieobec¬na w rodzinnych stronach. Z kolei udana kariera zagraniczna nie oznaczała uznania w Polsce. Ważnym aspektem rozważań pozostaje kwestia kobiecej roli społeczno-kulturowej, zwłaszcza w aspekcie autonomii, autorytetu, zobowiązań. Artykuł jest szkicem odwołującym się do płaszczyzny socjologii artysty i historii sztuki oraz socjologii sztuki. Materiał źródłowy stanowiły różnego rodzaju studia i teksty: opracowania historyczne, artykuły naukowe, dzienniki, listy, wystawy malarstwa i albumy, recenzje, kalendaria twórczości, dokumenty życia społecznego i artystycznego, wywiady prasowe.
The aim of this article is to describe the socio-historical situation of Polish artists-women (in the late 19th and early 20th centuries), who were going abroad in order to get an education. Through selected “case studies” (biography and artistic creation) showing relationship that occurred between education, immigration, and the fate of the works of painters-women. The cited names of women are known, but also unknown in the art circuit. The reasons for the absence of painters-women in the history of art are complex. It seems that one of the factors of this condition may be emigration. If the artists-women were popular abroad, often overlooked their talent in the country, and their art was absent in the homeland. In turn, successful career abroad did not mean recognition in Poland. An important aspect of the discussion is the issue of women’s socio-cultural role, especially in terms of autonomy, authority, obligations. The article is a sketch to referring to the sociology of artist, art history and sociology of art. The source material were all kinds of studies and texts: historical books, scientific articles, journals, letters, written memories, diaries, an exhibition of paintings, albums, reviews, calendars works, documents of social and artistic life, press interviews.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2015, 53; 105-126
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reżyserki współczesnego polskiego kina fabularnego. Szkic z socjologii artystek
Women Directors of Contemporary Polish Feature Film. A Sketch from the Sociology of Female Artists
Autorzy:
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027811.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia artystki
reżyserki
film
kino
sztuka
artystki polskie
sociology of artist-women
cinema
Polish female artists
Opis:
Celem artykułu jest osadzenie twórczości współczesnych polskich reżyserek filmów fabularnych w kontekście charakterystycznych wspólnych (lub nie) rysów twórczości kobiet. Na podstawie analizy materiałów zastanych wyodrębniono komponenty karier kobiet filmu, by stworzyć zarys różnych postaw i rodzajów twórczości z uwzględnieniem dyskursu uzasadniającego potrzebę tworzenia kina, sytuację reżyserek w polu artystycznym, filmowym poprzez przynależność generacyjną, postawę twórczą realizowaną w działaniu, sposób udostępniania swojej twórczości (obieg), stopień nowatorstwa w działalności twórczej, stopień zaangażowania w bycie artystką, pozycję społeczną: sukcesy, nagrody, prestiż, oddziaływanie moralne w środowisku artystycznym. Współczesne twórczynie charakteryzuje społeczne zaangażowanie (społecznica, głosicielka społeczna, intelektualistka-reformatorka, kinopisarka, artystka odrębna). Artykuł jest szkicem z socjologii artystek, nieujmującym całego dorobku kobiet reżyserek w Polsce.
The aim of the article is to set the work of Polish contemporary living female feature film directors in the context of the characteristic features of women’s work, common or not. Based on the own analysis of the found materials, the components of women’s film careers were extracted in order to create an outline of various attitudes and types of creativity, taking into account the discourse justifying the need to create cinematography, the situation of women artists in the artistic and film-making field through their generational affiliation, the creative attitude realised in action, the way in which they make their creativity available (circulation), the degree of innovation in creative activity, the degree of involvement in being an artist, their social position: successes, awards, prestige, moral influence in the artistic environment. Contemporary female filmmakers are characterised by their social involvement (social activist, social voiceover, intellectualist-reformist filmmaker, independent artist). This article is a sketch from the sociology of women artists, not including the whole output of women directors in Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 39-58
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Female directors of contemporary Polish theater and cinema (selected examples)
Polskie reżyserki współczesnego teatru i kina (wybrane przykłady)
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651601.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka
reżyserzy
film
teatr
polskie artystki
art
female directors
theatre
Polish female artists
Opis:
Kwestie kariery artystycznej rzadko podejmowane są przez polskich socjologów. Artykuł jest analizą prac wybranych współczesnych polskich reżyserek filmowych i teatralnych. W niniejszym opracowaniu wykorzystano źródła zastane (monografie i badania naukowe, publikacje prasowe i internetowe, wywiady z reżyserami) oraz źródła pierwotne: wywiady z twórcami polskich teatrów dramatycznych przeprowadzone w ramach badań własnych. Kobiety w polskim teatrze i filmie powoli rozbijają szklany sufit i zajmują należne im miejsce w panteonie artystów, mających wiele do powiedzenia na temat współczesnej rzeczywistości. Polskie reżyserki są prawdziwymi indywidualistkami, mają swój charakterystyczny styl, niemniej łączy je to, że mierzą się w twórczości z ważnymi problemami społecznymi. Ich kreatywność nie jest nacechowana feministycznie, płeć w pracy twórczej ma drugorzędne znaczenie.
The issue of artistic careers is rarely tackled by Polish sociologists. The article is an analysis of the work of selected contemporary Polish female film and theater directors. The present study exploits secondary sources (monographs and scientific studies, press and internet publications, interviews with directors) and primary sources: interviews with creators of Polish drama theaters conducted as part of the authors’ own research. Women in Polish theater and film are slowly breakingthe glass ceiling and they are taking their rightful place in the pantheon of artists who have a lot to say about our difficult modern times. Polish directors are true individuals however they raise important social problems. Their creativity is not feminist. They have their own signature style and their sex is of secondary importance.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2019, 71; 121-137
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies