Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "politics of inclusion" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Polityka inkluzji – iluzja równości?
Politics of Inclusion – Illusion of Equality?
Политика включений – иллюзия равенства?
Autorzy:
Przybylska-Czajkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549501.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
równość
wolność do
wolność od
polityka inkluzji
partycypacja
equality
freedom to
freedom from
politics of inclusion
participation
Opis:
Równość, sprawiedliwość, wolność, demokracja – to wartości żywe i cenne dla współczesnych ludzi, zarówno dla tzw. przeciętnego człowieka, jak i dla teoretyków. W świadomości po-tocznej istnieje poczucie ich wzajemnych związków i pewnego rodzaju ich niepodzielności. Występują, jak się wydaje „chętnie” razem. Teoretycy, którzy również chętnie zajmują się tymi ideami, lub, jak w przypadku równości, ich przeciwieństwem – nierównością, znajdują także dowody na bliskość tych pojęć. Szczególnie, burzliwe dyskusje na temat poważnego społecznego i politycznego problemu, jakim są narastające nierówności pokazują wpływ, jaki na wolność, jakość demokracji i stan społeczeństwa ma brak równości. Aby zademonstrować swą aktywność i zaan-gażowanie w zwalczaniu nierówności, które są dla demokracji niszczące, politycy ogłosili politykę inkluzji. Przedstawiano ją jako sposób wyrównywania rażących nierówności, metodę na włączenie i partycypację, jako na lepszą jakość demokracji. Jednak, zdaniem F. Furediego, stan społeczeństwa: upadek standardów w kulturze, poziomu edukacji, bierność obywateli, a także niekorzystne zmiany w obszarze nauki i niezależności intelektualistów, dowodzą, że to się nie udało. Przyczyną porażki polityki inkluzji jest, jego zdaniem, fakt, że była ona tylko iluzją polityki równości. Rzeczywista walka z nierównością, musi być walką z rzeczywistymi – ekonomicznymi źródłami nierówności, a nie tylko wytwarzaniem w jednostkach przekonania o równości. Polityka inkluzji, zdaniem Furediego, była właśnie tylko zabiegiem psychologicznym, mającym dać złudzenie rów-ności jednostkom, a politykom pomóc odzyskać nadszarpnięte zaufanie obywateli. Włączanie i partycypacja jest dobrą propozycją, ale jako uzupełnienie innych, podstawowych działań w sferze ekonomii i polityki, które oddziaływałyby na ekonomiczne i społeczne źródła nierówności. Polityka inkluzji nie powinna też, jak to się stało, obniżać poziomu edukacji, kultury i jakości demokracji. To jest możliwe i nie należy ulegać przekonaniu, że zwiększenie dostępu do np. edukacji czy kultury, zawsze musi mieć taki skutek. F. Furedi nie tylko wskazuje na nieskuteczność, dla celu, jakim jest polepszenie stanu społeczeństwa i demokracji, metod, jakie proponowała polityka inkluzji, ale obwinia samych polityków o nieszlachetne intencje. Niezależnie od tego czy ma rację, jego stanowisko warte jest przemyślenia i uwzględnienia w dyskusji o nierównościach.
Equality, justice, freedom, democracy – these values are important for contemporary men, for both so called ordinary people and for theoreticians. On the level of everyday social consciousness one can find the sense of their interrelations and their inseparability of a sort. They manifest them-selves together. Theoreticians who investigate them (or, as in the case of equality, its opposition – inequality) prove the affinity of these concepts. In particular, controversial debates on the increas-ing inequalities confirm the influence that lack of influence exerts on freedom and the quality of democracy. Politicians, to demonstrate their activity and commitment to combating inequalities that are corrupting for democracy, declared the politics of inclusion. It has been presented as a means of evening the blatant inequalities, a method of inclusion and participation – a better quality of democracy. However, in the opinion of F. Furedi, the contemporary condition of society (the diminishing standards in culture and education, the passivity of citizens, and the negative changes concerning the domain of science and the independence of intellectuals) demonstrates that this politics has failed. The main cause of this failure is, in Furedi’s view, the fact that this politics has been but illusion of equality policy. The actual combating inequalities has to be a struggle with real (economic) sources of inequalities, and not creating in people the sense of equality. The poli-tics of inclusion should not (as it was the case) lower the level of education and culture, and of the quality of democracy. It is possible and we should not accept the conviction that the increasing access to education and culture has to result in negative effects. Furedi not only points out this politics ineffectiveness in relation to the declared goal of improving condition of society and de-mocracy, but blames them for dishonest intentions – Furedi might be right or wrong; nevertheless his position deserves considerations while debating inequalities.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 47; 227-235
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczność różnorodności jako problem hermeneutyczny
Politics of Diversity as a Hermeneutical Problem
Autorzy:
Pietrzak, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616362.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
diversity
politics
inclusion
exclusion
pluralism
różnorodność
polityczność
włączenie
wykluczenie
pluralizm
Opis:
In public discourse we can observe many ways of using the term “diversity”, therefore it is necessary in this respect to organize the concepts and a reliable, hermeneutical analysis of the discourse, which is a theoretical introduction to further, detailed research in various disciplines and an indication of how this ambiguity affects political practice. In the article will be analysed aspects of political diversity. The aim of the article is to outline a research area, including the political nature of diversity, posing and justifying research questions, which will be developed in further research. Due to the specificity of the data used in the study, their transdisciplinary character and the intersection of different points of view, the hermeneutical method by Hans Georg Gadamer will be the most appropriate method for their analysis. The starting point here may be the hypothesis that due to the change in the conditions of functioning of the public sphere, such as globalisation processes, widespread education and increased migration activity, it can be observed that representatives of various groups who have remained in the shadow of the private sphere or on the outskirts of the public sphere are relocating their activity to its centre, thus changing the dynamics of democratic political systems.
W dyskursie publicznym możemy zaobserwować wiele sposobów używania terminu „różnorodność” dlatego niezbędne są w tym zakresie, uporządkowanie pojęć, rzetelna, hermeneutyczna analiza dyskursu, będąca teoretycznym wprowadzeniem do dalszych, szczegółowych badań w ramach różnych dyscyplin i wskazanie jak ta wieloznaczność wpływa na praktykę polityczną. W artykule poddane zostają analizie aspekty różnorodności o politycznym charakterze. Jego celem jest nakreślenie obszaru badawczego, obejmującego polityczny charakter różnorodności, postawienie i uzasadnienie pytań badawczych, które rozwijane będą w dalszych badaniach. Ze względu na specyfikę wykorzystanych w badaniach danych i ich transdycyplinarnego charakteru oraz skrzyżowanie różnych punktów widzenia najbardziej odpowiednią metodą do ich analizy będzie metoda hermeneutyczna Hansa Georga Gadamera. Punktem wyjścia może tu być hipoteza mówiąca, że ze względu na zmianę warunków funkcjonowania sfery publicznej takich jak: procesy globalizacyjne, powszechność edukacji, wzmożoną aktywność migracyjną zaobserwować można, iż reprezentanci różnych grup pozostający dotychczas w cieniu sfery prywatnej lub na obrzeżach sfery publicznej relokują swoją aktywność do jej centrum, zmieniając tym samym dynamikę demokratycznych systemów politycznych.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 1; 27-37
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola instytucji edukacyjnych w zapewnianiu włączenia społecznego: analiza przypadku Szwecji
The role of educational institutions in assuring social inclusion
Роль образовательных учреждений в обеспечении социальной интеграции: пример Швеции
Autorzy:
Wetoszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548920.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Szwecja
polityka edukacyjna
polityka migracyjna
włączenie społeczne
Sweden
educational politics
migration politics
social inclusion
Opis:
W artykule dokonano analizy instytucji oświaty w świetle bieżących reform polityki edukacyjnej w Szwecji. Edukacji przypisuje się kluczową rolę w podnoszeniu jakości kapitału ludzkiego i zapewnianiu włączenia społecznego. Jednakże, zgodnie z tezą pojawiającą się w literaturze na temat segregacji szkolnej, instytucje i reformy edukacji równolegle sprzyjają oraz hamują proces włączenia społecznego. Czy można potwierdzić tę tezę na bazie szwedzkich doświadczeń? W toku analizy wykorzystano model oceny instytucji edukacyjnych B. Stauber i M.P. do Amorala, uwzględniający trzy kryteria: efektywność, zdolność dostosowawczą oraz uniwersalizm (zdolność zapewniania równego dostępu do edukacji). Przy kryterium efektywności uwzględniono mechanizmy efektywności kosztowej według S.J. Peters. Metodologia badawcza obejmuje krytyczne studium literatury na temat włączenia społecznego poprzez edukację oraz imigracji, w tym raportów OECD, UE oraz Narodowej Agencji Edukacji w Szwecji. Bogactwo szwedzkich instytucji oferujących dostęp do różnorodnych kursów na kilku szczeblach kształcenia może świadczyć o potencjale włączenia społecznego. Jednakże wyniki edukacyjne imigrantów w Szwecji są niewystarczające w porównaniu z tymi osiąganymi przez Szwedów oraz w relacji do rosnących kosztów finansowania edukacji. Reformy zwiększające decentralizację systemu, otwierające drogę prywatnym szkołom oraz wspierające kształcenie nauczycieli stwarzają nowe możliwości, pogłębiają jednak również segregację szkolną oraz nie rozwiązują wszystkich istniejących problemów – co doskonale widać na przykładzie niskiego prestiżu zawodu nauczyciela. Można zatem potwierdzić tezę o wyłączającym charakterze edukacji ukierunkowanej na włączenie, mając jednak na uwadze ograniczenia podjętej analizy i potrzebę jej rozbudowania na podstawie wykorzystanego schematu.
The aim of this paper is to examine educational institutions and recent education policy reforms in Sweden within the context of immigration. The education is known to have impact on enhancing the quality of human capital and social inclusion. However, as it is suggested in the literature on educational segregation, any means of inclusion are exclusive at the same time. Does this remain true in the case of Sweden? To answer this question, the analytical framework by B. Stauber and M. P. do Amoral (accompanied by S. J. Peters’ criteria of cost effectiveness) has been adopted, including three axes of analysis: effectiveness, adaptability, and universalism (ability to ensure unrestrained access to education). The methodology involves a reflective study of recent works about social inclusion and immigration, including reports from OECD, UE and the Swedish National Agency for Education. The variety of institutions offering free access to differentiated courses in Sweden does reflect a potential of social inclusion. Yet, educational outcomes of foreign-born citizens are not satisfactory in comparison with those achieved by Swedes and in relation to rising costs of financing primary, secondary and upper-secondary education. The reforms introducing decentralisation and free school choice do create new possibilities but also lead to more segregation across regions and schools or leave known problems unsolved. The thesis of inclusive education being exclusive at the same time can be therefore born out but only when accepting the limitations of the undertaken study and the need for deepened analysis using the given framework.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2017, 51; 219-230
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Japanese historical challenge of social inclusion: from the digitally restored household survey data on receiving social security in 1952
Autorzy:
Shinichi, Aizawa,
Yutaka, Koyama,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/890399.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
digital records
technological innovation
Japan
social security
social politics
Opis:
This paper explores the historical challenge of social inclusion relying on the example of the Japanese social security system. The current public assistance system in Japan is grounded on the Public Assistance Act of 1951, which was originally constituted in 1946 and already declared equal treatment of all citizens. We will focus on a hidden aspect in this introductory period of the public assistance system, the actual situations of people who depend on it. We have digitally restored a survey data for households receiving public assistance. This data was collected in a Japanese prefecture in 1952. The results of this survey indicate that differences in poverty by gender are remarkable. For male householders, the total number of events that caused the onset of public assistance, principally injured or diseases, in 1950 or 1951 was more than that of 1944 or 1945. On the other hand, for female householders, the events of 1944 or 1945 were related to the Second World War, principally the death of male breadwinners, which induced poverty. Moreover, we broke down recipients by gender, age, and household types and revealed, in particular, two facts. First, many widows were receiving public assistance, but not all had lost their spouses in the war. Second, the largest age cluster of recipients was composed of children in the compulsory education age group. The increasing inclusion of the ‘standard’ type of household indicates the success of the Public Assistance Act’s universalism. This digitally restored sample has much potential to provide detailed descriptions of life courses and information on the jobs of household members.
Źródło:
International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies; 2016, 3(2); 74-84
2392-0092
Pojawia się w:
International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies