Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "political emigrants" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The construction of a political community: Croatian political emigrants after 1945 as performative actors
Autorzy:
Zanki, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677594.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Croatian political emigration
Hrvatska revija
Stepinac
Bleiburg
Opis:
The construction of a political community: Croatian political emigrants after 1945 as performative actorsThe article concerns Croatian political emigration in the period 1945–1990. The author describes the construction of a political community as a form of opposition to the communist regime in Yugoslavia. The aforementioned group – understood here as a performative actor – made an effort to deconstruct the new ideology and political doctrine and to create a new community. These activities manifested in various forms of organization. In this article special attention is given to Hrvatska revija magazine, which was published in 1951–1966 in Argentina. Its main objective was to make the public aware of the socio-political situation in Croatia and to change public opinion. Croatian intellectuals analyzed topics that were forbidden or censored in their homeland; in particular, they willingly referred to Bleiburg and the figure of Alojzije Stepinac, whose reinterpretation became the foundation of a new political community. Konstruowanie wspólnoty politycznej. Chorwacka emigracja polityczna po 1945 roku jako podmiot performatywnyArtykuł dotyczy emigracji chorwackiej w okresie po 1945 roku, nazywanej polityczną. W tekście przedstawiono konstruowanie się wspólnoty politycznej, stanowiącej formę oporu przeciw reżimowi komunistycznemu w Jugosławii. Wspomniana grupa – rozumiana tutaj jako podmiot performatywny – dokładała wszelkich starań, by zdekonstruować nową ideologię i doktrynę polityczną, a tym samym stworzyć nową wspólnotę. Frontem takich działań były różne formy organizacji. W niniejszym artykule szczególną uwagę poświęcono gazecie „Hrvatska revija”, wydawanej w okresie 1951–1966 w Argentynie. Za cel nadrzędny stawiano w niej uświadomienie szerokiej opinii publicznej sytuacji społeczno-politycznej w Chorwacji, jak i wpłynięcie na jej zmianę. Intelektualiści chorwaccy poruszali tematy zakazane lub cenzurowane w ojczyźnie, szczególnie chętnie odnosząc się do dwóch ideologemów: Bleiburga i Alojzije Stepinaca, których reinterpretacja stała się fundamentem nowej wspólnoty politycznej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szumen a pierwsza polska książka o Bułgarii
Shumen and the First Polish Book about Bulgaria
Autorzy:
Herold, Jan
Kolewa, Krasimira
Atanasowa, Desisława-Dewora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511055.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mid-19th century
Shumen
Polish political emigrants
Zygmunt Miłkowski
Opis:
The topic of this article is the first Polish novel about Bulgaria: Zarnica. It was written by a revolutionary emigrant Zygmunt Miłkowski alias Teodor Tomasz Jeż, who resided in Shumen with over 1000 Polish and Hungarian rebels headed by L. Kossuth and Gen. J. Bem. The contribution of immigrants to the Bulgarian national revival is significant.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2013, 2(12); 93-97
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Симон Петлюра в памяти своих соратников в период межвоенной Волыни
Symon Petliura in the Memory of His Affiliates in Interwar Volhynia
Autorzy:
Davydiuk, Ruslana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477980.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Symon Petliura
political emigrants
memorial services
donations
Volyn Voivodеship
Second Polish Republic
Opis:
The emergence of Ukrainian political emigration on the territory of the Second Polish Republic was due to the defeat of the Ukrainian revolution. The desire to settle on the territory of the Volyn Voivodship was motivated by the people’s eagerness to get into the Ukrainian-language, mostly Orthodox religious environment, which reduced the intensity of the psychological adaptation of the emigrants. The figure of Symon Petliura was controversially evaluated by various political environments, however, in the Volyn Voivodship, the chieftain’s companions treated him mainly respectfully. Starting from 1926, every year in May throughout all western Volyn mourning events took place in the form of memorial services, academies, presentations of abstracts. In the regional centers there were Ukrainian public committees to commemorate the memory of Petliura. The sympathizers of Symon Petliura offered the format of celebrations, their ideological content, celebrated the honor of the Chieftain by collecting funds for the assistance of the Symon Petliura Library in Paris and donations to the funds of the Museum of the Liberation Movement of Ukraine in Prague. Remembrance of the name of Symon Petliura played an important role in unifying emigration, the formation of historical memory. The beginning of the Second World War interrupted this tradition on the territory.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 482-501
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińscy emigranci polityczni w Kaliszu i Piotrkowie Trybunalskim w latach 1920–1930 w świetle źródeł archiwalnych
Ukrainian political emigrants in Kalisz and Piotrków Trybunalski in the years 1920–1930 in the light of archival sources
Autorzy:
Sinkewycz, Jewhen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343423.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraińska Republika Ludowa
Polska
ukraińscy emigranci polityczni
Kalisz
Piotrków Trybunalski
Ukrainian People’s Republic
Polska
Ukrainian political emigrants
Opis:
In this article, the author considered the fate of Ukrainian political emigrants in the socio-economic life of Kalisz and Piotrków Trybunalski in the 1920s and 1930s. Apart from mentions in general works and articles about Ukrainian political emigration in Poland, there are several special studies devoted to Kalisz and Piotrków Trybunalski. This study was conducted primarily on the basis of documents processed by the author in the state archives of Lodz and Piotrków Trybunalski.
W niniejszym artykule autor rozważył losy ukraińskich emigrantów politycznych w życiu społeczno-gospodarczym Kalisza i Piotrkowa Trybunalskiego w latach 20. i 30. XX wieku. Oprócz wzmianek w ogólnych pracach i artykułach na temat ukraińskiej emigracji politycznej w Polsce, istnieje kilka specjalnych opracowań poświęconych Kaliszowi i Piotrkowowi Trybunalskiemu. Niniejsze opracowanie zostało przeprowadzone przede wszystkim na podstawie dokumentów opracowanych przez autora w archiwach państwowych Łodzi i Piotrkowa Trybunalskiego.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 166-185
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Українські політичні емігранти в суспільному, господарському і культурному житті Ченстохови, Пйотркува-Трибунальського, Торуня, Каліша та Тухолі в 1920–1930-х роках
Ukraińscy emigranci polityczni w życiu społeczno-gospodarczym Częstochowy, Piotrkowa Trybunalskiego, Torunia, Kalisza i Tucholi w latach 1920–1930
Autorzy:
Sinkevych, Yevhen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916885.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political emigrants
Polska
Ukrainian People’s Republic
emigranci polityczni
Polska
Ukraińska Republika Ludowa
політичні емігранти Польща
Українська Народна Республіка
Opis:
Доля України значною мірою, ніж інших народів, переплетена з долею Польщі. В українсько-польській історії є багато прикладів союзів і дружби. 22 квітня 1920 р. було укладено українсько-польський союз, який зрештою під натиском більшовицького війська не виправдав очікуваних сподівань української сторони. На цьому історія українських регулярних збройних сил закінчилася, армія УНР восени 1920 р. перейшла кордон і була інтернована. Українські політичні емігранти в Польщі 1920–1930-х рр. намагалися посісти гідне місце в суспільно-економічному та культурному житті за місцем свого проживання. У статті розглядаються питання діяльності українських військових мігрантів на території Польщі в міжвоєнний період (від 1920 р. до початку Другої світової війни). Зокрема, мова йде про контекст і обставини появи української еміграції в Республіці Польща внаслідок діяльності армії УНР та співпраці Симона Петлюри з Юзефом Пілсудським, а також різні аспекти її функціонування в ряді польських міст: склад, умови життя, організація товариств, реалізація громадських та культурних ініціатив тощо. На основі комплексного аналізу архівних джерел і сучасної української та польської історіографії проблеми автор відзначає необхідність подальших історіографічних досліджень.
The fate of Ukraine is intertwined with the fate of Poland to a greater extent than that of other nations. There are many alliances and friendships in Ukrainian-Polish history. On April 22, 1920, the Ukrainian-Polish union was concluded. Thus, the story of the Ukrainian regular armed forces ended. Ukrainian political emigrants in Poland in the 1920s and 1930s tried to take a decent place in the social and economic life of their place of residence. The authors deal with the issue of a Ukrainian army emigration to be found active in the territory of Poland in the interwar period (from 1920 to the outbreak of World War II). He shows the context and circumstances of its appearance in the Republic of Poland, as a result of the Ukrainian People’s Republic army activity and Symen Peltura’s cooperation with Józef Piłsudski. The authors characterize the way the army emigration functioned within the reality of the Polish nation covering various aspects, a developed cultural and educational structure among others. Based on a comprehensive analysis of modern Ukrainian historiography of the problem, the authors note the necessity of further historiographical research.
Losy Ukrainy w większym stopniu niż innych narodów splatają się z losami Polski. W historii ukraińsko-polskiej jest wiele sojuszy i przyjaźni. 22 kwietnia 1920 r. została zawarta unia ukraińsko-polska, którą ostatecznie pokonały wojska bolszewickie. Na tym zakończyła się historia ukraińskich regularnych sił zbrojnych: armia Ukraińskiej Republiki Ludowej przekroczyła granicę jesienią 1920 r. i została internowana. Ukraińscy emigranci polityczni w Polsce w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. starali się zająć godne miejsce w życiu społecznym i gospodarczym swojego miejsca zamieszkania. Autor podejmuje problematykę ukraińskiej emigracji wojskowej, która funkcjonowała na ziemiach polskich w okresie międzywojennym (od 1920 r. do początku II wojny światowej). Ukazuje kontekst i okoliczności jej pojawienia się w Rzeczypospolitej, w wyniku działań armii URL oraz współpracy Szymona Petlury z Józefem Piłsudskim. Charakteryzuje funkcjonowanie emigracji ukraińskiej w realiach narodu polskiego, obejmując różne aspekty, rozwiniętą strukturę kulturalno-oświatową itp. Opierając się na kompleksowej analizie współczesnej ukraińskiej i polskiej historiografii problemu, autor zauważa potrzebę dalszych badań historiograficznych.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 449-478
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział emigrantów polskich w życiu politycznym i ekonomicznym nowożytnego państwa greckiego (1821-1918)
The Participation of Polish Emigrants in Political and Economical Life of Modern Greece (1821-1918)
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964018.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The paper sought to present the number of Poles and their participation in the political and economical life of modern Greece. The chronological frameworks of the publication range from the outbreak of Greek rising for independence in 1821 (when Greece remained under Turkish domination) to the end of the First World War in 1918. The main question posed here is to determine the reason why Polish emigrants were in Greece, what they did there and what role they played in this country in the nineteenth century and in the beginning of the twentieth century. As regards bibliographical sources, they constitute archival data, memoirs, and the press published in Poland under partition. In addition, the paper is based on literature about the migration of Poles to Athens and other places. The history of the Greek nation in the nineteenth century was in a way similar to the history of the Polish state. Both nations attached much importance to the struggle for national independence. Greece, however, gained independence earlier than Poland, but in the nineteenth and twentieth centuries it fought for independence in all territories which ethnically belonged to Greece. Therefore Poles participated in all political events important for the Greek state in the years 1821-1918. They arrived in Greece after the fall of the 1848 rising in Europe and fought in the Greek rising. They acted at the Turkish-Greek border after the end of the Crimean war and sided with Greeks in their struggle against Turkey, their everlasting enemy. Poles took part in the modern life of Greece, both individually and collectively. This fact has decided about the layout of the paper divided into two parts. The first part shows the collective contribution of Polish emigrants to the political life of Greece, and the second part is about the individual attitudes that Poles adopted in politics and economics there. One can divide the history of Polish migration till the twentieth century into several stages. The first one consisted of emigration from the pre-partition period; the second one is political migration in the name of independence; the third one is mass labour migration, which started in Polish territories in the second half of the nineteenth century. The first and the last form was not practically reflected in this part of the Balkans. Therefore the majority of people who arrived in Greece in the period under discussion constituted political emigration. Despite a small group of Polish migrants settled at the bottom of Acropolis in the nineteenth and at the beginning of the twentieth centuries, a few of them were satisfied in their career and obtained high ranks in the army and administration. A reflection of Polish migration to Greece in that period was kinship between Andreas Papandreu, several times prime minister of contemporary Greece, and Zygmunt Mineyko whose descendants have lived until today in Poland and Greece.
Źródło:
Studia Polonijne; 2002, 23; 57-78
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powojenne losy generała Nikodema Sulika
Post-war fates of general Nikodem Sulik
Послевоенная судьба генерала Никодема Сулика
Autorzy:
Roman, Wanda Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921548.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
generał Nikodem Sulik
5 Kresowa Dywizja Piechoty
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
polska emigracja powojenna
działalność polityczna emigracji
general Nikodem Sulik
5th Kresy Infantry Division
Polish Armed Forces in the West
Polish post-war emigration
political activity of the emigrants
генерал Никодем Сулик
5-я Кресовая Пехотная Девизия
Польские Вооружённые Силы на западе
польская послевоенная эмиграция
политическая деятельность эмиграции
Opis:
Nikodem Sulik przeszedł do historii jako dowódca Wileńskiego Okręgu Służby Zwycięstwu Polski/Związku Walki Zbrojnej, uczestnik bitwy o Monte Cassino, dowódca 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Po zakończeniu wojny wraz z innymi żołnierzami 2 Korpusu Polskiego dowodzonego przez gen. Władysława Andersa znalazł się w Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po demobilizacji rozpoczął cywilne życie, włączając się w działalność polityczną i społeczną emigracji, a jednocześnie borykając się z problemami finansowymi rodziny. Należał do wielu emigracyjnych organizacji polityczno-społecznych i struktur polskich władz uchodźczych, reprezentując środowisko żołnierskie. Zmarł nagle 14 stycznia 1954 r., zostawiając żywą do dzisiaj legendę „kresowego generała”.
Nikodem Sulik went down in history as commander of the Vilnius District of Polish Victory Service/Union of Armed Struggle and commander of the 5th Kresy Infantry Division, participating in the Battle of Monte Cassino. After the war has ended, Sulik along with other soldiers of the Polish 2nd Corps, commanded by general Władysław Anders, found himself in Great Britain, where he joined the Polish Resettlement Corps. After the demobilization he began civilian life, joining the political and social activity of the emigrants and struggling with his family’s financial problems at the same time. He belonged to many political and social organizations of the emigrants and structures of the Polish refugee authorities, representing the military circle. He died suddenly on the 14th of January 1954, leaving behind the legend of the „general from Kresy”, which lives to this day.
Никодем Сулик вошёл в историю как командир Виленского округа Службы Победы Польши/Союза вооружённой борьбы, участник битвы за Монте-Кассино в качестве командира 5-й Кресовой Пехотной Дивизии. По окончанию войны вместе с другими солдатами 2-го Польского Корпуса во главе с генералом Владиславом Андерсом оказался в Великобритании, где вступил в Польский Корпус Адаптации и Размещения. После демобилизации он начинает гражданскую жизнь, включается в политическую и общественную деятельность эмиграции, одновременно борясь с финансовыми трудностями семьи. Он участвовал в работе многих польских общественно-политических организаций и структур, представлявших интересы польских солдатбеженцев. 14 января 1954 года он внезапно умер, оставшись в истории легендарным „генералом-пограничником”.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 4 (258); 115-139
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracja polska w Wielkie j Brytanii Bezpośrednio po II wojnie światowej: warunki polityczne i psychologiczne
Polish emigrants in Great Britain immediately after World War II: political and psychological conditions
Autorzy:
Ciechanowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966025.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The author shows the great psychological shock and the tragedy experienced by Polish soldier emigrants in Great Britain. They were caused by the withdrawal of the recognition for the Polish Government in London after the end of World War II. This withdrawal meant a complete breakdown of the goals the emigrants self-sacrificingly fought for on all the battle-fields during all of world War II. The paper contains a presentation of opinions on this issue expressed by Polish military and political leaders in Great Britain, the British Government and many emigrants. It also shows the illusions of those leaders about the temporary character of the emigration and the hope that they will soon return to their native country. For the British authorities the demobilization of the Polish Armed Force numbering 250 thousand men at the beginning of 1946, became a difficult problem. A decision to immediately dissolve it could easily lead to a rebellion against the English. The author presents the attempts undertaken by the English Government aiming at relieving the tension. The British wanted a possibly greatest number of the Polish troops to return to Poland or to settle down in other Western countries. However, only about 114 thousand Polish soldiers returned to Poland. In May 1946 the British Government established a paramilitary organization - Polish Resettlement Corps. Its aim was to make it possible for the Poles to prepare themselves for taking part in the public life in England or abroad. Most of the Polish Armed Force joined the Polish Resettlement Corps, although it was not without hesitation. Despite various conflicts both sides, the British and the Polish, proved to be moderate and tolerant in solving the very difficult problem of dissolving the Polish Armed Force in Great Britain.
Źródło:
Studia Polonijne; 1986, 10; 245-259
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ХАРАКТЕРЫ СОВЕТСКИХ ДИССИДЕНТОВ В ЭМИГРАНТСКИХ ЗАПИСКАХ АДВОКАТА ДИНЫ КАМИНСКОЙ
Characteristics of Soviet dissidents in the emigrant’s Attorney’s notes by Dyna Kaminskija
Autorzy:
Rusina, Julija Anatoljevna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444778.pdf
Data publikacji:
2018-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Soviet dissidents
Soviet political trials
attorney Dina Kaminskaya
Opis:
Dina Kaminskaya was a defense lawyer of Soviet dissidents and participated in the most famous political trials of the 1960s. She acted as a defense lawyer for the members of the human rights movement in the Soviet Union, the creators and disseminators of samizdat, those who organized protests and demonstrations, including the one on the Red Square in Moscow in August 1968. Leaving the USSR under the threat of arrest in 1977, in exile, she wrote a memoir, Attorney’s notes, which was published in New York by the Chronicle-Press publishing house in 1984. Not only is the Soviet political judicial system with its ideological tricks vividly represented in this book, but also the portraits of those dissidents whom she knew personally and worked for as a lawyer.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2018, XX/2; 29-39
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emanuel Halicz – More than Scientist’s Profile
Autorzy:
Kozłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958057.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
polscy historycy
polscy Żydzi
oficerowie polityczni Wojska Polskiego
Instytut Kształcenia Kadr Naukowych
Wojskowa Akademia Polityczna
emigranci marcowi
„Zeszyty Historyczne”
powstanie styczniowe 1863
polish historians
polish jews
political officers of polish armed forces
political-military academy
march emigrants
zeszyty historyczne
january uprising of 1863
institute of scientific staff education
Opis:
Emanuel Halicz – More than Scientist’s ProfileEmanuel Halicz (1921–2015) was a historian of the 19th century. In 1939 he began his studies at the Ukrainian university in Lviv. In June of 1941 he was evacuated to the Mari Autonomous Soviet Socialist Republic. From 1943 a political officer in the Polish people’s Army. A member of the Polish Workers’ Party/Polish United Workers’ Party. In 1950 he earned a Ph.D. degree at the Jagiellonian University, Cracow, and was delegated from the army to the Institute for Training Scientific Cadres, where he was employed in 1952. From 1957 he was a lecturer at Feliks Dzerzhinsky Military Political Academy. In 1960 he became associate professor. A member of the committee of the Polish and Soviet Academies of Sciences created to edit and publish historical sources to the period of the January 1863 Uprising. He lost his job in the aftermath of March ’68. In 1971 he emigrated to Denmark, and was demoted to the rank of private. In 1972–1982 he was professor at Odense University, in 1982–1990 at the University of Copenhagen. He collaborated with the Polish émigré periodical Zeszyty Historyczne. 
Эмануэль Галич – не только научный портретЭмануэль Галич (1921–2015) был историком, специализирующемся на XIX веке. С 1939 учился на украинском университете во Львове. В июне 1941 был эвакуирован в Марийскую АССР. С 1943 – политический офицер Войска Польского. Член ППР/ПОРП. Получил докторскую степень на Ягеллонском университете в 1950. В 1950 направлен из армии в Институт образования научных кадров, с 1952 работник института. С 1957 преподаватель Военной политической академии им. Феликса Дзержинского. С 1960 – экстраординарный профессор. Член комиссии польской и советской АН, созданной для издания источников по периоду Январского восстания. В результате марта 1968 был уволен с работы. В 1971 эмигрировал в Данию. Был разжалован с полковника до рядового. В 1972–1982 гг. – профессор университета в Оденсе, 1982–1990 – Копенгагенского университета. Сотрудник эмиграционных “Исторических тетрадей”.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies