Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poezja antyczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Na skraju dróg i wód – Pamięci i Zapomnienia
    Au carrefour des voies et des eaux – de la Mémoire et de l’Oubli
    Autorzy:
    Rybowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322589.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Mnemosyne
    Lethe
    poezja antyczna
    Platon
    lamellae aureae
    Opis:
    Le monde souterrain des Grecs anciens, royaume de Perséphone et de Hadès, apparaît dans la littérature grecque comme un locum tenebrum, un lieu d’obscurité permanente où descend tout homme post mortem. Notre réflexion dans le présent article vise en premier lieu à montrer le rôle et l’importance dans la culture grecque des deux notions de Mnémosyne et de Léthé. Ces deux puissances divines, perçues comme des daimones / numina et aussi comme deux éléments opposés, étaient emblématisées dans l’imaginaire comme les « eaux de la vie et de la mort » qui coulaient quelque part dans le monde souterrain à la bifurcation de deux chemins. Nous considérons aussi, dans un second temps, les tablettes ou lamelles d’or orphiques (lamellae aureae Orphicae) retrouvées par l’archéologie. Nommées souvent des « feuilles de mémoire » ou encore des « dons de mémoire », elles étaient en or et accompagnaient les mystes morts dans leurs tombes. Grâce à la formule religieuse incrustée en hexamètres, elles constituaient une sorte de référence qui aidait à guider les morts vers le chemin de la vie éternelle. Nous terminons par une analyse des eaux « de Mémoire et d’Oubli » coulant près des lieux sacrés où se trouvait l’oracle des morts, appelé nekromanteion / plutonium. Construits dans toute sorte de grottes et de crevasses, ces lieux de culte passaient dans la mentalité des anciens pour être le passage qui formait la transition entre deux mondes, celui des vivants et celui des morts.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 5-17
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imperium Romanum - jego rozkwit i upadek w ujęciu Sydoniusza Apolinarego
    Roman Empire – the Rise and Fall as in Sidonius Apollinaris
    Imperium Romanum – son épanouissement et son déclin selon Sidoine Apollinaire
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480350.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Sydoniusz Apolinary
    poeci rzymscy
    poezja antyczna
    kultura antyczna
    Cesarstwo Rzymskie
    Sidonius Apollinaris
    Roman poets
    ancient poetry
    ancient culture
    the Roman Empire
    Sidoine Apollinaire
    poètes roamins
    poésie antique
    culture ancienne
    Empire romain
    Opis:
    Artykuł prezentuje wizję Rzymu w ujęciu Sydoniusza Apolinarego (430-486), który zainspirował się twórczością poetów: Enniusza, Wergiliusza i Auzoniusza. Wpatrzony w potęgę Rzymu Sydoniusz pisał panegiryki na cześć cesarzy: Avitusa, Majoriana i Antemiusza. Będąc prefektem Wiecznego Miasta widział również polityczną nieudolność rządzących, która doprowadziła do upadku Imperium. Przywiązany do kultury grecko-łacińskiej żywił przekonanie, iż kultury antyczna i rzymska przetrwają znacznie dłużej, niż samo Imperium. Historia osądziła podobnie. W średniowieczu podjęto studia nad dziełami klasyków chrześcijańskich i pogańskich; badania kultury antycznej osiągnęły apogeum w renesansie. Idea stworzenia w Europie międzynarodowego organizmu politycznego na wzór dawnego Imperium Rzymskiego zaświtała już w umysłach Karola Wielkiego, Ottona I, Ottona III i Napoleona. Czy Unia Europejska jest echem odwiecznych ambicji Imperium Rzymskiego? Jan Paweł II zachęcał wszystkie państwa członkowskie do budowania porządku kontynentalnego na fundamencie chrześcijańskim.
    The present article tackles the problem of a vision of Rome as presented in the works by Sidonius Apollinaris (430-486), who was inspired on the other hand by the works of poets: Quintus Ennius, Virgil and Ausonius. Enchanted by the power of Rome Sidonius wrote panegyrics to honour the emperors: Avitus, Majorian and Anthemius. As the Prefect of the Eternal City, he also observed the ruling political incompetence that led to the decline of the Empire. Attached to the Greco-Latin culture, Sidonius was convinced that the ancient and Roman culture would survive much longer than the Empire itself. History judged similarly. In the Middle Ages, the studies of the works of Christian and pagan classics were conducted; the research of ancient culture reached its apogee during the Renaissance. The idea to create in Europe an international political entity which would base on the model of the old Roman Empire already dawned in the minds of Charlemagne, Otto I, Otto III and Napoleon. Is the European Union an echo of the eternal ambition of the Roman Empire? John Paul II urged all the Member States to build the continental order on the foundation of Christianity.
    L’article présente la vision que Sidoine Apollinaire avait de Rome, inspiré par les poètes comme Ennius, Virgile, Ausone. Fasciné par la puissance de Rome, il a exprimé sa vision de l’Empire dans les panégyriques qu’il a prononcés en l’honneur des empereurs : Avitus, Majorien et Anthemius. En tant que préfet de Rome, il a connu la faiblesse politique de l’Empire et plus tard a vécu sa faillite. Mais il est resté toujours attaché à l’héritage culturel grec et latin – patrimoine plus durable que l’Empire. En effet, les études des oeuvres antiques, païennes et chrétiennes, ont été reprises au Moyen Age et cultivées à l’époque de la Renaissance. L’idée de former en Europe un organisme politique à l’image de l’ancien Empire romain a été lancée par Charlemagne, Otto Ier, Otto III et Napoléon. Dans la Communauté Européenne qui s’est formée à notre époque, on sent comme un écho de l’Empire romain. Le Pape Jean-Paul II a toujours encouragé les nations du Vieux Continent à s’intégrer sur la base des valeurs chrétiennes.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, 2; 255-272
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyczna filozofia i poezja: zły glina, dobry glina
    Ancient Philosophy and Poetry: Good Cop, Bad Cop
    Autorzy:
    Wolski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365806.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ancient poetics
    literary theory
    ancient philosphy
    filozofia antyczna
    teoria literatury
    poetyka antyczna
    Opis:
    Autor omawia książkę Ancient philosophical poetics Malcolma Heatha, który stara się w niej przybliżyć czytelnikom zarówno akademickim, jak i spoza specjalistycznego kręgu poglądy filozofów na poezję. Czyniąc zastrzeżenie, że nie jest to rozprawa o tym, jak wyglądała teoria literatury w czasach starożytnej Grecji, ale o tym, jak filozofia spoglądała na poezję, Heath ukazuje poglądy filozofów na prawdę i dobro w poezji. Jakkolwiek najczęściej jest to pogląd o niższości poezji wobec filozofii (angielski badacz skupia się na filozofii Platona i platoników, choć także Arystotelesa), to autor Ancient philosophical poetics udowadnia ostatecznie, że np. słynne platońskie wezwanie do wygnania poetów z państwa jest w istocie wezwaniem do wnikliwego ich czytania. Autor omówienia jego książki ukazuje w związku z tym wywód Heatha jako przykład bardzo współczesnej, a jednocześnie nieanachronizującej postawy wobec antycznej filozofii i poetyki.
    The author discusses Malcolm Heath’s book Ancient Philosophical Poetics, in which Heath attempts to present ancient Greek philosophical views on poetry to both an academic audience and non-specialists. Leading with the warning that the essay is not concerned with what literary theory looked like in ancient Greece, but rather how philosophy looked at poetry, Heath reveals the views of the philosophers on truth and goodness in poetry. Though most often these views relegate poetry to a lower status than philosophy (Heath’s focus is on the philosophy of Plato and the Platonists, with some consideration given to Aristotle), Ancient Philosophical Poetics demonstrates conclusively that, for example, the famous Platonic dictum that poets should be exiled form the ideal state is really a call to read their work with greater insight. The author of this essay presents and commends Heath’s book as an example of a highly contemporary approach to ancient philosophy and poetics, and simultaneously one refreshingly free of anachronism.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2017, 7; 98-103
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies