Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "podmiot liryczny" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Вытокі і функцыі паэзіі ў лірыцы Алеся Барскага
Geneza i funkcje poezji w tekstach Alesja Barskijego
Origins and functions of poetry in the lyrical works of Ales Barski
Autorzy:
Бароўка, Ванда
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960121.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
паэзія
лірычны герой
эстэтычная праблематыка
функцыі паэзіі
аксіялагічныя ўстаноўкі пісьменніка
poezja
podmiot liryczny
zagadnienia estetyczne
funkcje poezji
postawy aksjologiczne pisarza
poetry
lyrical hero
aesthetic issues
functions of poetry
axiological attitudes of the writer
Opis:
Лірыка А. Барскага шматтэмная. Асэнсаванне эстэтычнай праблематыкі займае ў ёй не апошняе месца. Вытокі паэзіі ўвогуле А. Барскі бачыць у жыц-ці, а сваёй паэзіі – у прыгажосці навакольнай прыроды і ў помніках культу-ры, што стымулююць яго творчую актыўнасць. Лірыка А. Барскага аўтапсі-халагічная, лірычны герой паэта – асоба, духоўна блізкая аўтару. А. Барскі высока ацэньвае праўдзівасць і шчырасць аўтара-творцы. Спектр функцый паэзіі, з пункту гледжання А. Барскага, шырокі. Паэт вылучае сярод іх такія функцыі, як абуджэння чалавечай фантазіі, рэпрэзентацыі рэчаіснасці, ацэ-начную, мнеманічную і герменеўтычную, а таксама арыгінальную функцыю – функцыю захавання чалавекам маладосці ў працэсе творчасці.
Liryka A. Barskiego jest różnotematyczna. Zrozumienie zagadnień estetycznych jest jednym z ważnym aspektów interpretacyjnych. A. Barski źródła poezji upatruje w życiu, a swojej w pięknie otaczającej przyrody i zabytków kultury, które stymulują twórczość. Liryka A. Barskiego jest autopsychologiczna, podmiot liryczny to osoba bliska duchowo autorowi. A. Barski docenia prawdziwość i szczerość autora-twórcy. Zakres funkcji poezji z punktu widzenia A. Barskiego jest szeroki. Poeta wyróżnia takie funkcje, jak rozbudzanie ludzkiej wyobraźni, reprezentowanie rzeczywistości, ewaluacyjne, mnemoniczne i hermeneutyczne, a także funkcję oryginalną – funkcję zachowania młodości człowieka w procesie twórczym.
A. Barski's lyrical works approach different themes. The understanding of aesthetic issues is not the least important among them. A. Barski sees the origins of poetry in general in life, and bases his own poetry on the beauty of the surrounding nature and the cultural monuments that stimulate his creative activity. A. Barski's poems are autopsychological, that is to say, the poet's lyrical hero is spiritually close to the author. A. Barski appreciates the truthfulness and sincerity of the author-creator. The range of functions of poetry, from the point of view of A. Barski, is wide. The poet singles out such functions as the function of awakening the human imagination, the representation of reality, evaluation, mnemonics and hermeneutics, as well as the original poetic function – the function of preserving youth in the creative process.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2020, 20; 13-23
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Асноўныя вектары мастацкага пошуку Яна Чыквiна ў 2010-х гадах
Main vectors of Jan Czykwin’s artistic search in the 2010s
Główne wektory twórczych poszukiwań Jana Czykwina w pierwszej dekadzie XXI wieku
Autorzy:
Bradzichina, Ała
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117172.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
lyrics
intimate lyrics
lyrical subject
image
motive
art system
the image of the double
liryka
liryka intymna
podmiot liryczny
obraz
motyw
system artystyczny
Opis:
The article explores “На беразе Дубiч Царкоўных” and “Здарылася быць” by Jan Czykwin. and discusses main tendencies in his poetic and prosaic works of the 2010s. The author explains major modifications in the poet’s worldview and artistic system, highlights new approaches and visual possibilities in text organization. The conclusion is drawn that the books demonstrate a qualitatively new stage in the poet’s creative evolution.
Wartykule omówiono „На беразе Дубiч Царкоўных” i „Здарылася быць” Jana Czykwina, przeanalizowano główne tendencje w jego twórczości poetyckiej i prozatorskiej z pierwszej dekady XXI wieku. Autorka wyjaśnia modyfikacje w światopoglądzie i systemie artystycznym poety, podkreśla nowe podejścia do organizacji tekstu, formułuje wniosek, że uwzględniane w analizie utwory stanowią jakościowo nowy etap w twórczej ewolucji Jana Czykwina.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 113-125
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Does Your Subject Do? On the Contradictory History of the Lyrical Subject
Co robi twój podmiot? O sprzecznej historii podmiotu lirycznego
Autorzy:
Koronkiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312252.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
lyrical subject
structuralism
Janusz Sławiński
she-subject
podmiot liryczny
strukturalizm
podmiotka
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie sprzeczności i niejednoznaczności zawartych w strukturalistycznym pojęciu „podmiot liryczny”. Badaczka przywołuje współczesne użycia tego pojęcia oraz historię pokrewnych koncepcji, by przez ten pryzmat wskazać istotne przesunięcia w domyślnym rozumieniu instancji nadawczej we współczesnej krytyce literackiej. Pierwotna programowa – zamierzona i politycznie motywowana – abstrakcyjność koncepcji „podmiotu lirycznego” została zredukowana do ogólnej intuicji o nietożsamości autora i podmiotu mówiącego, wtórnie zaś utrudnia postrzeganie instancji nadawczych jako efektów konkretnych i znaczących decyzji autorskich.
The article aims to analyse contradictions and ambiguities embedded in the structuralist concept of “the lyrical subject”. The researcher reviews contemporary applications of the term and overviews a history of related concepts in order to show meaningful shifts in the default meaning of the issuer in contemporary literary criticism. Initial programmatic abstractness of the “lyrical subject”, both intended and politically motivated, has been reduced to a general intuition concerning the non-identity of the author and the speaking subject. The secondary consequence is that it obfuscates perceiving issuers as the effects of specific and intended authorial decisions.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 28-29; 88-101 (eng); 90-101 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka pojemników i prefiksów odczasownikowych
Poetics of containers and verbal prefixes
Autorzy:
Muskat-Tabakowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954110.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
iconicity
scene construction
contouring
one-shot metaphor
objectification
lyrical subject
mental schema
lexical semantics
image schema
speech event
ikoniczność
konstrukcja sceny
konturowanie
metafora jednego strzału
obiektyfikacja
podmiot liryczny
schemat wyobrażeniowy
semantyka leksykalna
wymiary obrazowania
zdarzenie mowne
Opis:
Artykuł jest ilustracją tezy – wysuwanej w ostatnich latach przez wielu językoznawców i badaczy literatury – że ściślejsze powiązanie językoznawstwa i teorii literatury może się okazać pożyteczne i inspirujące dla obu stron. Ilustrację celowości takich inter-, czy też raczej transdyscyplinarnych badań wiążących poetykę z językoznawstwem, zwłaszcza w jego współczesnym kognitywistycznym wydaniu, stanowi analiza wiersza Juliana Tuwima Życie, wzbogacona o przekładoznawczą interpretację jego tłumaczenia na język angielski. Analiza przeprowadzona z pozycji językoznawstwa kognitywnego pokazuje, że „poetyka gramatyki” realizuje się w omawianym wierszu za pomocą trzech środków: prefiksów czasownikowych, aspektu czasownika oraz ikoniczności ilościowej i sekwencyjnej. Przytaczane w dalszych partiach tekstu (intuicyjne, impresjonistyczne) interpretacje Życia okazują się w pełni zgodne z interpretacją gramatyczną. Omawiany w części końcowej anglojęzyczny przekład wiersza jest nieadekwatny, nie z braku kompetencji dwójki tłumaczy, lecz z powodu systemowych rozbieżności gramatycznych. Jest to zatem dodatkowy argument na poparcie tezy, że istotna część znaczenia analizowanego wiersza zawiera się w jego strukturze gramatycznej. Intuicja poety – oraz jego czytelników – potwierdza wyniki analizy językoznawczej, a językoznawcze analizy uprawomocniają interpretacje teoretycznoliterackie.
The article illustrates the thesis – which has been put forward in recent years by many linguists and literary scholars – that a closer connection between linguistics and literary studies may prove useful and inspiring for both fields. The analysis of Julian Tuwim’s poem Życie [Life] demonstrates that such interdisciplinary, or in fact transdisciplinary, methodological framework combining poetics and linguistics, and specifically cognitive linguistics, proves very productive. The English translation of Tuwim’s poem is also analyzed in the article. A review of various studies in cognitive linguistics shows that the “poetics of grammar” in the poem in question is achieved by means of: (i) verbal prefixes, (ii) verbal aspect, and (iii) quantitative iconicity of sequence. The (intuitive, impressionistic) interpretations of Życie quoted in the article turn out to be fully consistent with the grammatical interpretation. The English translation of the poem discussed in the final part of the article proves inadequate, not because of the incompetence of the two translators, but because of systemic grammatical discrepancies. Therefore, it further supports the thesis that a significant part of the meaning of the analyzed poem is contained in its grammatical structure. The poet’s (and the reader’s) intuition confirms the linguistic analysis, and the linguistic analysis validates theoretical and literary interpretations.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 26; 6-17
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność liryki w homilii
The Presence of Lyric Poetry in the Homily
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062657.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewokacja językowa
liryka
literatura piękna
podmiot liryczny
poezja
wiersz
language evocation
lyric
fiction
lyrical subject
poetry
poem
Opis:
From various directions voices come about the decreasing effect of the homily on living choices and attitudes of the listeners to these homilies. Pope Benedict XVI in his apostolic adhortation Sacramentum Caritatis on the Eucharist, the source and peak of the Church’s life and mission, reminds: “Given the importance of the word of God, the quality of homilies needs to be improved” (Sacramentum Caritatis 46). New challenges may be met by literature, which is consistent with the indications of the Vatican Council II: “Literature and the arts are also, in their own way, of great importance to the life of the Church” (Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et Spes 62). The Council Fathers’ words open new horizons and broad possibilities before literature, and especially before lyric poetry in homily preaching.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 213-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mam jakiegoś ciebie, masz jakiegoś mnie”. Autotematyzm a podmiot wierszy Stanisława Barańczaka
„I Have Some You, You Have Some Me”. Self-reference and the Subject of Poems by Stanisław Barańczak
Autorzy:
Dźwinel, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690221.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
autotematyzm
język
metapoezja
nadawca liryczny
pisanie o pisaniu
podmiot
tekst
tożsamość
self-reference
language
metapoetry
the lyric sender
writing about writing
subject
text
identity
Opis:
The author of the article is focused on those of the places in Stanisław Barańczak’s poetry, in which the subject is revealed and the fact that the sender is the poet, who creates in statu nascendi and at the same time reflects on the essence of this process, is emphasize. These are obviously the self-reference procedures, directly related to perfecting his own poetic workshop. In the case of Barańczak those threads are also transferred on the self epistemology area, which means that they are involved with the identification of the subjects own identity, which is worth of interpreting precisely as an self-reference procedure. Self-reference at this point is being expanded only in a manner of pretense: it is absolutely important to remember that the “self-recognition” making subject is exactly the poet. The key figure to the topic taken in this way will be the doppelganger (and bond to this issue mirror theme). The exemplification material will be given by both early Korekta twarzy, and the subsequent volumes of Barańczak’s poetry.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2014, 69; 83-101
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ernst Jandls poetisches Konzept der „heruntergekommenen Sprache“ – „den menschen in seiner totalen auflösung zeigen, seinen zeitlebens sich vollziehenden tod“
Autorzy:
Gajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032853.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ernst Jandl
lat 70-te
poezja
gry językowe
„zdegradowany język“
podmiot liryczny
the 1970s
poetry
language games
“run down language”
lyrical speaker
70er Jahre
Lyrik
Sprachspiele
„heruntergekommene Sprache“
lyrisches Ich
Opis:
Der Beitrag befasst sich mit dem weniger beachteten poetischen Konzept Ernst Jandls, das in der zweiten Hälfte der 70er Jahre entstanden ist. Bemerkenswert erscheinen die Gedichte insofern, als sie die Lyrik des Autors, der als Sprachspieler und Sprachclown bekannt wurde, in einem anderen Licht darstellen. In dieser Reihe wendet sich Jandl der düsteren Seite der menschlichen Existenz zu und drückt diese in Form der „heruntergekommenen Sprache“ aus. Der vorliegende Aufsatz stellt eine Probe dar, den Spuren des lyrischen Ich nachzugehen, das zwischen Auflösung und Affirmation schwankt und sich in kurzen affirmativen Momenten als Ganzes zu behaupten versucht.
Artykuł poświęcony jest przede wszystkim mniej znanym wierszom Ernsta Jandla, które powstały w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Wiersze te wzbudzają zainteresowanie, ponieważ weryfikują w znacznej mierze obraz autora, który do tego czasu znany był szerszej publiczności przede wszystkim jako gracz i klown językowy. Nad wyraz pesymistyczny charakter wierszy spotęgowany został przez oryginalną formę poetycką, którą sam autor określa mianem „zdegradowanego języka“. Niniejszy artykuł jest próbą rekonstrukcji podmiotu lirycznego, który balansując na krawędzi rozpadu, podejmuje próby ukazania się jako integralna całość.
The article is dedicated to less known poems by Ernst Jandl, which were created in the second half of the 70s. These poems arise interest because they verify to great extent the author’s image, who until that moment had been known to a wider audience mainly as a language player. The extremely pessimistic character of the poems is emphasized by original poetic form, which the author himself calls „run-down language“. This arti cle is written in an attempt to reconstruct the lyric Self, which being on the verge of falling apart, tries to appear as a coherent whole.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 241-260
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Listka jednego, ni ząbeczka w liściu”. Norwid – poza romantyzmem
“Neither a leafnor a single toothin it.” Norwid beyond romanticism
Autorzy:
Chlebowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799207.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
romantyzm
Zofia Stefanowska
Zofia Trojanowiczowa
historiozofia
bohater liryczny
podmiot
bohater
ironia
czyn
Romanticism
historiosophy
lyrical subject
protagonist
irony
deed
Opis:
Artykuł stanowi polemikę z dotychczasowymi ustaleniami historycznoliterackimi, które sytuują dzieło Norwida w ramach nurtu romantycznego: zwłaszcza z koncepcjami Zofii Stefanowskiej, Zofii Trojanowiczowej czy Edwarda Kasperskiego, ale także z pomysłami ks. Antoniego Dunajskiego, wyprowadzającymi historiozoficzną refleksję poety z dialektycznej myśli Hegla (albo ogólnie: tzw. filozofii niemieckiej), przyprawionej chrześcijańską tradycją i lekturą Biblii. Artykuł zwracał uwagę na niektóre cechy i właściwości poetyki Norwida, jak: oryginalna koncepcja bohatera, personalistyczna koncepcja dziejów, ironia czy ukształtowanie podmiotu lirycznego oraz wirtualnego odbiorcy lirycznego, które w sposób zdecydowany zaświadczają o funkcjonowaniu poety poza wskazanym nurtem literackim oraz ideowym epoki. Zarazem tym ustaleniom przyświeca myśl, że twórca Vade-mecum poruszając się poza romantycznymi konwencjami niekoniecznie musiał wpisywać się w jakiś inny, już istniejący nurt (jak np. pozytywizm, parnasizm), czy też taki, który dopiero zaistnieje w przyszłości (np. modernizm): jego dzieło stanowiłoby wówczas zapowiedź owego nurtu (jako premodernista, jako prekursor współczesnej liryki, jako symbolista etc.). Autorowi artykułu przyświeca zatem refleksja o odrębności, fenomenie Norwida i jego oryginalnej spuścizny przynajmniej na tle literatury polskiej.
The article polemicizes with those findings in the history of literature that situate Norwid’s output within the Romantic movement, especially conclusions drawn by Zofia Stefanowska, Zofia Trojanowiczowaand Edward Kasperski, but also certain ideas developed by Rev. Antoni Dunajski, who argues that the poet’s historiosophic reflection is rooted in Hegelian dialectics (or German philosophy in general), seasoned with the Christian tradition and readings from the Bible. The authoremphasizes certain properties of Norwid’s poetics: an original concept of the protagonist, a personalist concept of history, irony, and the development of both the lyrical subject and the virtual lyrical audience, which all decidedly confirm that the poet functioned outside the said literary and ideological movement. These claims are also informed by the idea that even though Norwid operated beyond the Romantic convention, he would not embrace some other, existing trend (e.g. positivism or Parnassianism), or already represent one from the future (e.g. modernism). Instead, as a pre-modernist and precursor of contemporary lyricism, or a symbolist, he foreshadowed future literary movements. Accordingly, the article claims that Norwid’s work constitutes a separate and original phenomenon, at least in Polish literature.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 127-168
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies