Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pobranie z dietą" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ gatunku i środowiska życia ryb na zawartość ołowiu oraz oszacowanie jego pobrania z tkanki mięśniowej
Impact of fish species and their living environment on concentration of lead and estimated intake thereof from muscle tissue
Autorzy:
Staszowska, A.
Skalecki, P.
Florek, M.
Litwinczuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825775.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ryby morskie
ryby slodkowodne
przetwory rybne
mieso ryb
zywienie czlowieka
dieta
zywienie zbilansowane
wartosc odzywcza
zanieczyszczenia zywnosci
metale ciezkie
olow
zawartosc olowiu
pobranie olowiu
BMDL zob.najnizsze dawki wyznaczone
najnizsze dawki wyznaczone
czynniki srodowiska
Opis:
Ryby oraz przetwory rybne są ważnym elementem zbilansowanej diety człowieka. Pomimo wysokiej wartości odżywczej mogą być one jednak źródłem metali ciężkich. Celem badań było określenie wpływu gatunku i środowiska życia na zawartość ołowiu w tkance mięśniowej ryb oraz oszacowanie pobrania tego pierwiastka ze 100 g mięsa, uwzględniając najniższe dawki wyznaczone (Benchmark Dose Lower Confidence Limit - BMDL) dla dzieci i dorosłych. Badaniami objęto sześć gatunków ryb żyjących w różnym środowisku: ryby morskie – śledź i dorsz, ryby słodkowodne dzikie – płoć i okoń oraz ryby z akwakultury – pstrąg tęczowy i karp. Zawartość ołowiu oznaczono metodą bezpłomieniowej atomowej spektrometrii absorpcyjnej z wykorzystaniem spektrometru SpectrAA 880Z (Varian). Do analizy wyników zastosowano jednoczynnikową analizę wariancji. Wykazano istotny wpływ gatunku i środowiska życia na zawartość ołowiu w tkance mięśniowej ryb. Istotnie (p ≤ 0,05) najmniejszą zawartość Pb (0,0429 mg·kg-1) oznaczono w mięśniach ryb z akwakultury, natomiast mięśnie ryb morskich i słodkowodnych dziko żyjących zawierały zbliżoną zawartość ołowiu (odpowiednio 0,1419 i 0,1644 mg·kg⁻¹). Najwięcej ołowiu zawierały mięśnie śledzi (0,2349 mg·kg⁻¹) i płoci (0,2145 mg·kg⁻¹), najmniej – pstrągów tęczowych i karpi (około 0,043 mg·kg⁻¹). Oszacowano, że bezpieczna dla dzieci porcja mięsa śledzi i płoci (uwzględniająca najniższe dawki wyznaczające BMDL01) nie powinna przekraczać odpowiednio 75 g i 82 g.
Fish and fish products are an important part of a balanced human diet. Despite the fact that fish have an excellent nutritional value, they can also be a source of heavy metals. The objective of the research study was to determine the impact of species and living environment of fish on the concentration of lead in muscle tissue of fish, as well to estimate the lead intake from a 100 g portion of meat with reference to the benchmark dose lower confidence limit (BMDL) for children and adults. The research study included the following six species of fish living in different environments: marine fish: herring and cod; wild freshwater fish: roach and perch; and aquaculture fish: rainbow trout and carp. The concentration of lead was determined by flameless atomic absorption spectrometry using a SpectrAA 880Z (Varian) spectrometer. A one-way analysis of variance was applied to analyze the results. The significant impact was proved of species and living environment on the concentrate of lead in muscle tissue of fish. The significantly (p < 0.05) lowest concentrate of Pb (0.0429 mg kg⁻¹) was determined in the muscles of fish from aquaculture. However, the muscles of marine and wild fresh water fish had a similar Pb concentration level (respectively, 0.1419 and 0.1644 mg kg⁻¹). The highest concentrate of lead was determined in the muscles of herring (0.2349 mg kg⁻¹) and roach (0.2145 mg kg⁻¹), and the lowest amount in the muscles of rainbow trout and carp (about 0.043 mg kg⁻¹). It was estimated that a portion of herring and roach meat (as regards the to BMDL01) to be safe for children should not exceed 75 g and 82 g, respectively.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sweeteners as Sugar Substitutes in Food Industry – Assessment of Dietary Intake of Intense Sweeteners in Children and Adolescents®
Substancje słodzące jako substytuty cukru w przemyśle spożywczym – ocena pobrania z dietą intensywnych substancji słodzących u dzieci i młodzieży®
Autorzy:
Wierzbicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051342.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
sugar substitutes
non-nutritive sweeteners
low-calorie sweeteners
food additives
acceptable daily intake
ADI
safety evaluation
risk assessment
substytuty cukru
nieodżywcze substancje słodzące
niskokaloryczne substancje słodzące
substancje dodatkowe
dopuszczalne dzienne pobranie
ocena bezpieczeństwa
ocena ryzyka
Opis:
Due to food industry offering a continuously expanding selection of products containing non-nutritive sweeteners (NNS) as sugar substitutes, the significance of studies referring to the assessment of the intake of NNS as part of one’s diet in comparison to Acceptable Daily Intake (ADI) values is increasing, contributing to the monitoring and the assessment of food safety. The study was conducted in a group of 128 children and adolescents aged 7-16 years, from a randomly selected primary and secondary school within the area of the city of Warsaw. Based on a 3-day record of consumed products, meals and beverages and with the use of the Theoretical Maximum Daily Intake (TMDI) model, the intake of sweeteners was estimated and compared with the appropriate ADI values. In the studied group of children and adolescents, average (median) intake of the studied substances with the diet, calculated based on the real consumption of the sweeteners, did not exceed the established daily maximum intake, hence, the consumption of sweeteners from products containing sugar substitutes was on an acceptable level (all below ADI values). Due to a higher intake of sweeteners among adolescents aged 14-16 years, statistically significant for cyclamates and acesulfame K, this age group should be treated as a group that is vulnerable to higher intake, which may be linked with high consumption of flavoured nonalcoholic beverages, constituting the main source of intense sweeteners in their diet. It is necessary to continue studies to monitor changing use and the intake of sweeteners with the diet among children and adolescents.
Ze względu na stale poszerzającą się ofertę rynkowych produktów zawierających intensywne substancje słodzące jako substytuty cukru, badania związane z oceną pobrania ich z dietą w odniesieniu do dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) nabierają istotnego znaczenia, stanowiąc element monitorowania i oceny bezpieczeństwa żywności. Badania z tego zakresu przeprowadzono w grupie 128 dzieci i młodzieży w wieku 7-16 lat, z wylosowanej szkoły podstawowej i średniej z Warszawy. W oparciu o 3-dniowe bieżące notowanie spożytych produktów, potraw i napojów oraz model obliczeń teoretycznego najwyższego dziennego pobrania (TMD) I oszacowano pobranie substancji słodzących i porównano z odpowiednimi wartościami ADI. W badanej grupie dzieci i młodzieży średnie (mediana) pobranie z dietą substancji słodzących wyliczone na podstawie rzeczywistego spożycia tych produktów nie przekraczało ustalonego na podstawie badań toksykologicznych dopuszczalnego dziennego pobrania, a zatem pobranie substancji słodzących z produktów z zamiennikami cukru było na akceptowanym poziomie (wszystkie substancje poniżej ADI). Ze względu na stwierdzone znacznie większe spożycie substancji słodzących wśród młodzieży w wieku 14-16 lat, istotne w przypadku cyklaminianów i acesulfamu K, starszą młodzież szkolną należy wskazać jako grupę o potencjalnie większym ryzyku pobrania, co może być związane z dużym spożyciem aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, będących głównym ich źródłem w diecie. W grupie dzieci i młodzieży niezbędne jest kontynuowanie badań monitoringowych z zakresu stosowania substancji słodzą cych oraz ich pobrania z całodzienną dietą.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2021, 2; 97-107
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena pobrania kadmu, rtęci i ołowiu z tygodniowymi odtworzonymi racjami pokarmowymi
Evaluation of cadmium, mercury and lead intakes from reproduced weekly food rations
Autorzy:
Marzec, Z.
Bulinski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872675.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
kadm
rtec
olow
pierwiastki chemiczne
zdrowie czlowieka
dieta
racje pokarmowe
pobranie kadmu
pobranie rteci
pobranie olowiu
skazenie zywnosci
zanieczyszczenia metalowe
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1991, 42, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occurrence of Arsenic in Food as a Current Health Concern®
Występowanie arsenu w żywności jako aktualny problem zdrowotny®
Autorzy:
Wierzbicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051144.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
arsenic
inorganic arsenic
dietary exposure
risk assessment
rice
rice based products
arsen
arsen nieorganiczny
pobranie z dietą
ocena ryzyka
ryż
produkty na bazie ryżu
Opis:
The health-related food quality is determined by, among others, the content of undesirable elements such as arsenic (As). It is a widespread environmental pollutant, naturally occurring in the earth’s crust and as a result of anthropogenic human activities. As is a metalloid that occurs as inorganic (iAs) and organic arsenic species. The inorganic forms of As are more toxic as compared to the organic arsenic. Most As compounds are water soluble, therefore there is also a high possibility of arsenic penetrating from rocks and soil into the hydrosphere, which to some extent also causes its inclusion in the food chain. Contaminated groundwater used for irrigation of crops, in particular rice, is a major source of exposure to iAs. This is especially important for consumers for whom rice is a staple food in their diet. In contrast, fish and other seafood contain the most of less toxic organic arsenic. Diet is the major route of As exposure, and rice and rice-based products are food groups with relatively high iAs levels. Dietary iAs exposure may have long-term effects on health. It is of particular importance to apply the requirements of EU legislation on maximum levels of iAs in rice and ricebased products, as well as to define these requirements in products for infants and young children. Inorganic arsenic contamination levels in food have decreased significantly in European countries over the past years. Current European exposures according to the EFSA Opinion of 2021 show no or little the margin of exposure (MoE) in relation to the lower confidence limit of the benchmark dose (BMDL). Based on this data, the potential health risk by iAs for certain infants and toddlers by the consumption of rice and rice-based products cannot be excluded. Therefore, it is necessary to control iAs levels in certain products, especially in infants and children, and individuals with celiac disease and/or gluten intolerance. As a result, this article presents potential health risks of exposure to arsenic as well as the occurrence and consumption of arsenic in rice and rice-based products, fish, fish products and seafood. Dietary exposure to iAs in light of the scientific opinion of EFSA and regulatory policies concerning As in food is also covered. Additionally, the effect of technological treatment on the reduction of iAs levels in rice is also presented.
O jakości zdrowotnej żywności decyduje między innymi zawartość pierwiastków niepożądanych, takich jak arsen (As). Jest on szeroko rozpowszechnionym zanieczyszczeniem środowiskowym obecnym naturalnie w skorupie ziemskiej oraz na skutek antropogenicznej działalności człowieka. Arsen jest metaloidem występującym zarówno w formie nieorganicznych (iAs), jak i organicznych związków, przy czym formy iAs są bardziej toksyczne dla organizmu niż związki organiczne. Większość związków arsenu jest łatwo rozpuszczalna w wodzie, dlatego też istnieje duża możliwość przenikania arsenu ze skał i gleby do hydrosfery, co w pewnym stopniu powoduje również jego włączenie w łańcuch żywnościowy. Zanieczyszczone wody gruntowe wykorzystywane do nawadniania upraw, w szczególności ryżu, są głównych źródłem narażenia na iAs. Szczególnie ważne jest to w przypadku konsumentów, u których ryż w diecie jest podstawnym produktem. Ryby i inne owoce morza zawierają najwięcej mniej toksycznej formy arsenu. Dieta jest główną drogą narażenia na As, a ryż i produkty ryżowe stanowią grupę żywności o stosunkowo wysokim poziomie i As. Pobranie z dietą iAs może mieć wpływ na zdrowie w dłuższej perspektywie. Szczególne znaczenie ma objęcie wymaganiami w ustawodawstwie UE w zakresie najwyższych dopuszczalnych poziomów iAs w ryżu i produktach na bazie ryżu, jak również określenie tych wymagań w produktach dla niemowląt i małych dzieci. Poziomy za- nieczyszczenia iAs w żywności znacznie się zmniejszyły w krajach eu- ropejskich. Obecne narażenia w Europie według Opinii EFSA z 2021 roku wykazują brak lub niewielkie marginesy w stosunku do dolnej granicy ufności dawki referencyjnej (BMDL). Odnosząc się do tych danych margines narażenia (MoE) jest niewielki lub żaden, w związku z tym nie można wykluczyć możliwości wystąpienia ryzyka zdrowotnego spowodowanego przez iA w przypadku niektórych małych dzieci w wyniku spożycia produktów na bazie ryżu. Dlatego konieczne jest kontrolowanie poziomów iAs w żywności, szczególnie dla niemowląt i małych dzieci oraz osób z celiakią i/lub nietolerancją glutenu. W związku powyższym w niniejszym artykule przedstawiono potencjalne zagrożenia zdrowotne związane z narażeniem organizmu na As, jak również omówiono zawartość i pobranie As głównie z ryżem i produktami na bazie ryżu, rybami, przetworami rybnymi i owocami morza. Przedstawiono również wyniki oszacowania pobrania i As z żywnością w świetle opinii naukowej EFSA oraz regulacje prawne w zakresie maksymalnych dopuszczalnych limitów. Ponadto omówiono wpływ obróbki technologicznej na obniżenie w ryżu poziomu i As
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2021, 2; 194-206
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies