Wszystkie pola: poświecenie - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Święto szkoły podchorążych piechoty w Bydgoszczy i poświęcenie pomnika Marszałka Piłsudskiego
Autorzy:: AR.
Powiązania:: Polska Zbrojna 1931, nr 223, s. 3
Data publikacji:: 1931
Tematy:: Piłsudski, Józef (1867-1935)
Szkoła Podchorążych (Bydgoszcz)
Kult
Pomniki
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Struktura i teologia modlitwy poświęcenia kościoła i ołtarza
Structure and Theology of the Prayer of Consecration of Church and Altar
Autorzy:: Araszczuk, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062602.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: liturgia
kościół
ołtarz
poświęcenie
the Liturgy
church
altar
consecration
Opis:: Kościół, zanim zostanie oddany do użytku liturgicznego, powinien być poświęcony przez biskupa. W starożytności chrześcijańskiej obrzęd ten polegał na procesyjnym wniesieniu relikwii świętego męczennika i odprawieniu pierwszej Mszy św. W późniejszych wiekach obrzędy dedykacji kościoła wzbogaciły się o wiele nowych elementów. Kościół, jako widzialna budowla, jest szczególnym znakiem Ludu Bożego pielgrzymującego na ziemi i obrazem społeczności przebywającej w niebie. Każdy kościół, który ma być poświęcony, powinien posiadać tytuł. Właściwym szafarzem obrzędu poświęcenia jest biskup, a dniem zwykle niedziela, ze względu na liczniejsze zgromadzenie wiernych. Teraz następuje uroczysta modlitwa poświęcenia. Wprowadzenie do ksiąg liturgicznych nadaje jej następujące znaczenie: „Najważniejszym i jedynie koniecznym obrzędem poświęcenia kościoła jest sprawowanie Eucharystii. Zgodnie jednak z powszechnym zwyczajem zarówno Wschodniego, jak i Zachodniego Kościoła, odmawia się również specjalną modlitwę, która wyraża zamiar poświęcenia kościoła Panu na stałe i uprasza Jego błogosławieństwo” (OPKiO II 15). Modlitwa jest więc deklaracją woli całego ludu, wygłoszoną przez biskupa i prośbą o błogosławieństwo i uświęcenie. Jest to nowa kompozycja, która zawiera dwie poprzednie modlitwy konsekracyjne, jedną dla kościoła i drugą dla ołtarza. W ten sposób podkreślono nierozerwalny związek między kościołem i ołtarzem. Redaktorzy ukazali w niej także klasyczna strukturę modlitwy, siłę poetycką, bogactwo doktrynalne, inspiracje biblijne i patrystyczne. Modlitwa poświęcenia wyraża w zdecydowany sposób wolę wspólnoty lokalnej, by to miejsce stało się miejscem celebrowania świętych misteriów, a także mobilizowało do skupienia i życia w sprawiedliwości ewangelicznej
Before a church is ready for liturgical purposes, it should be consecrated by a bishop. In Christian antiquity this rite consisted in bringing in the relics of a saint martyr and saying the first Holy Mass. In later centuries the rites of church’s dedication were enriched by many new elements. A church, as a visible building, is a special sign of the People of God that is on its pilgrimage on earth and is an image of the community in heaven. Each church that is supposed to be consecrated should have a title. A bishop is the proper steward of the rite of consecration, and the day of consecration is usually Sunday, as then the congregation is more numerous. First there is a solemn prayer of consecration. The introduction to liturgical books confers on it the following meaning: “The Eucharist is the most important and in the only necessary rite of consecration. In line, however, with the common custom of the Eastern and Western Church a special prayer is said that expresses the intention to consecrate the church to the Lord for good and to entreat His blessing” (Ordo dedicationis ecclesiae et altaris II 15). The prayer is therefore the declaration of the will of the whole people announced by the bishop, and it is a request of blessing and sanctification. It is a new composition that contains two previous consecration prayers, one for the church and one for altar. Thus the inalienable relationship between church and alter is stressed. The editors have shown in it also the classical structure of prayer, poetic power, doctrinal richness, biblical and patristic inspirations. The prayer of consecration expresses the will of the local community that this place become a place where to celebrate holy mysteries, and also mobilize people to contemplation and life in accord with evangelical justice.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 51-68
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Geneza i znaczenie ceremonii "Świętego Ognia" w Bazylice Bożego Grobu na podstawie źródeł liturgii jerozolimskiej do XIII wieku
THE ORIGINS AND MEANING OF “THE HOLY FIRE” CEREMONY IN BASILICA OF THE HOLY SEPULCHRE ACCORDING TO THE SOURCES OF THE JERUSALEM LITURGY BEFORE 13TH CENTURY
Autorzy:: Bać, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/489994.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:: Jerusalem
Anastasis
Holy Sepulcher
Holy Fire
Paschal Vigil
Egeria
Lucernarium
the blessing of the fire
Eastern Liturgies
Latin Liturgy
Jerozolima
Boży Grób
Święty Ogień
Wigilia Paschalna
poświęcenie ognia
liturgie wschodnie
liturgia łacińska
Opis:: The Holy Fire ceremony, also known as the Holy Fire miracle, is one of the most eminent liturgies of the Greek Orthodox Church in Jerusalem, celebrated every year on Holy Saturday early afternoon. The origins of this celebration can be found in the most ancient sources of the Jerusalem liturgy stemming from the Byzantine, Armenian, Georgian and Latin traditions. All the sources unanimously prove that the rites associated with the Holy Fire arose from the evolution of the opening rites of the Paschal Vigil celebrated inside the chapel of the Tomb of Christ in Jerusalem. The popular piety of the Jerusalem Christians considered them as supernatural and miraculous already several centuries before the Crusaders came to the Holy Land. The Orthodox Church (particularly of Greek and Russian traditions) maintains this interpretation to nowadays.
Źródło:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 33-57
1234-8880
Pojawia się w:: Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Poświęcenie sztandaru W.P. w Bazylice Grobu Św. w Jerozolimie
Autorzy:: (bal.).
Powiązania:: Gazeta Polska. Dziennik Informacyjny Polaków na Bliskim Wschodzie 1943, nr 262, s. 4
Data publikacji:: 1943
Tematy:: Bohusz-Szyszko, Zygmunt (1893-1983)
Armia Polska na Wschodzie
Bazylika Grobu Świętego (Jerozolima)
Sztandary wojskowe Polska 1939-1945 r.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Błogosławieństwo organów – wczoraj i dziś
Autorzy:: Baran, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668865.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: blessing
organ
ritual
dedication
conciliar reform
liturgy
błogosławieństwo
organy
rytuał
poświęcenie
reforma soborowa
liturgia
Opis:: The article presents the practice of blessing an organ pipe in the roman rite of thecatholic church. The author enlightens the blessings of the instrument in the liturgical lifeof the church, so that he can move on examine the various forms of blessing the organ,contained in the rituals. The history of the emergence of the ritual in the context of thelatest Vatican Council is also shown. Ending, the author presents a new form of the blessing,which is used in the archdiocese of Kraków in the last few years.
Artykuł prezentuje praktykę błogosławieństwa organów w rycie rzymskim Kościoła katolickiego. Autor przybliża początki obecności organów w życiu liturgicznym Kościoła, by przejść następnie do analizy poszczególnych wersji błogosławieństwa organów obecnych w rytuałach. Przedstawiona jest również historia powstania tego obrzędu w kontekście ostatniej reformy soborowej. Na końcu autor prezentuje zupełnie nową formę błogosławienia organów, która od kilku lat jest używana na terenie archidiecezji krakowskiej.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki