Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "platinum nanoparticles" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Ocena wpływu nanocząstek platyny na steroidogenezę na podstawie oznaczania poziomu testosteronu i 17β-estradiolu w komórkach Leydiga (R2C)
Evaluation of platinum nanoparticles effect on steroidogenesis based on the determination of testosterone and 17β-estradiol levels in Leydig cells (R2C)
Autorzy:
Zapór, Lidia
Skowroń, Jolanta
Miranowicz-Dzierżawska, Katarzyna
Choknacka-Puchta, Luiza
Sawicka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352093.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
nanocząstki platyny
testosteron
17β-estradiol
komórki Leydiga (R2C)
platinum nanoparticles
testosterone
Opis:
Coraz popularniejsze zastosowanie nanocząstek platyny (Pt-NPs) powoduje, że mogą one systematycznie uwalniać się do środowiska, przede wszystkim do powietrza (w tym powietrza środowiska pracy), ale także do wody, ścieków i gleby, zarówno z procesów produkcyjnych, jak i podczas ich przetwarzania i stosowania oraz w wyniku utylizacji odpadów. Dane dotyczące toksyczności Pt-NPs są ograniczone. Biorąc pod uwagę zdolność Pt-NPs do bioakumulacji w organizmach żywych, ważne jest poznanie długotrwałych skutków narażenia, jakim jest wpływ na funkcje rozrodcze, w tym produkcję hormonów (testosteronu i 17β-estradiolu). Celem pracy była ocena wpływu Pt-NPs na sekrecję hormonów steroidowych w komórkach Leydiga. W komórkach Leydiga linii R2C pochodzących z jąder szczura oceniano działanie cytotoksyczne Pt-NPs <50 nm, badając ich wpływ na aktywność metaboliczną komórek (test MTT) oraz uszkodzenie błon komórkowych (test NRU). Zaburzenia steroidogenezy w komórkach oceniano poprzez oznaczanie sekrecji testosteronu (T) i 17β-estradiolu (E2), stosując kompetencyjny test ELISA. Pt-NPs działały cytotoksycznie na komórki R2C zależnie od stężenia, ale efekt ten był widoczny tylko w teście MTT (zmniejszenie przeżywalności komórek o 50% notowano przy stężeniach powyżej 250 μg/ml). Pt-NPs w stężeniach nie działających cytotoksycznie (8 ÷ 125 μg/ml) powodowały zwiększenie sekrecji T i E2 w porównaniu z kontrolą. Stężenie E2 utrzymywało się na poziomie porównywalnym z działaniem induktora (forskoliny). Uzyskane wyniki, chociaż mają charakter przesiewowy, mogą wskazywać na potencjalne działanie modulujące proces steroidogenezy w gonadach pod wpływem Pt-NPs.
Due to the increasingly popular application of platinum nanoparticles (Pt-NPs), they can be continuously released to the environment, mainly to the air (including the air in the working environment), but also to water, wastewater and soil, both from production processes, during their processing and use, and as a result of waste disposal. Pt-NPs toxicity data are limited. Given the ability of Pt-NPs to bioaccumulate in living organisms, it is important to know the long-term effects of exposure, such as the impact on reproductive functions, including hormone (testosterone and 17β-estradiol) production. The aim of this study was to assess the effect of Pt-NPs on steroid hormone secretion in Leydig cells. Cytotoxicity of Pt-NPs < 50 nm was assessed in the R2C Leydig cell line derived from rat testicles by examining their effects on cellular metabolic activity (MTT assay) and cell membrane damage (NRU assay). Abnormalities of steroidogenesis in cells were evaluated by determination of testosterone (T) and 17β-estradiol (E2) secretion with the competitive ELISA test. Pt-NPs exerted a cytotoxic effect on R2C cells depending on the concentration, but this effect was seen only in the MTT assay (50% reduction in cell survival was noted at concentrations above 250 µg/ml). Pt-NPs at non-cytotoxic concentrations (8–125 µg/ml) increased the secretion of T and E2 as compared with control. The E2 concentration was maintained at a level comparable to the effect of an inducer (forskolin). The results, yet having a screening nature, may indicate a potential steroidogenesis-modulating effect of Pt-NPs in gonads.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2023, 2 (116); 5--28
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Are platinum nanoparticles safe to human health?
Autorzy:
Czubacka, Ewelina
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162781.pdf
Data publikacji:
2019-07-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational health
nanoparticles
toxicology
platinum
health effects
occupational exposure
Opis:
Platinum nanoparticles (PtNPs) have been widely used not only in industry, but above all in medicine and diagnostics. However, there are disturbing reports related to the toxic effects of nanoplatinum, which is the main reason why the authors of this study have decided to review and analyze literature data related to its toxicity and impact on human health. While PtNPs may be absorbed by the respiratory and digestive tract, and can penetrate through the epidermis, there is no evidence concerning their absorption through the skin. Platinum nanoparticles accumulate mainly in the liver and spleen although they also reach other internal organs, such as lungs, kidneys or heart. Toxicokinetics of platinum nanoparticles depends strongly on the particle size. Only few studies regarding platinum nanoparticles toxicity have been conducted. Animals intratracheally exposed to platinum nanoparticles have demonstrated an increased level of proinflammatory cytokines in bronchoalveolar lavage which confirms inflammatory response in the lungs. Oral administration of PtNPs can cause inflammatory response and induce oxidative stress. Nanoplatinum has been found to induce hepatotoxicity and nephrotoxicity via the intravenous route. It can cause DNA damage and cellular apoptosis without significant cytotoxicity. There are no research studies on its carcinogenicity. Fetal or maternal toxicity has not been observed, but an increased mortality and a decreased growth of the offspring have been demonstrated. Platinum nanoparticles may permeate the skin barrier but there is no evidence for their absorption. Due to the insufficient number of tests that have been carried out to date, it is not possible to clearly determine the occupational exposure limit value; however, caution is recommended to employees exposed to their effects. Med Pr. 2019;70(4):487–95
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 4; 487-495
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sensitivity enhancement of a nanocomposite-based fiber optics sensor with platinum nanoparticles
Autorzy:
Vahed, Hamid
Ghazanfari, Elham
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/174148.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
surface plasmon resonance
sensor
nanocomposite
platinum
sensitivity
Opis:
In this paper, sensitivity enhancement of a nanocomposite-based optical fiber sensor with platinum nanoparticles is investigated. This optical fiber sensor is based on the surface plasmon resonance in the nanocomposite layer coating the core of optical fiber. A comparison is carried out for sensitivity between an optical fiber sensor based surface plasmon resonance with platinum layer and the one with nanocomposite layer. The nanocomposite layer consists of platinum nanoparticles with varying volume fraction which is arrayed in a host dielectric material of InN or TiO2. We show that the sensitivity of the sensor with a nanocomposite layer containing platinum nanoparticles is bigger than the sensitivity of the sensor with a platinum layer for all the values of refractive index of sample media. Also, the effect of the thickness of the nanocomposite layer and the volume fraction of platinum nanoparticles on the spectrum of the transmitted power has been investigated.
Źródło:
Optica Applicata; 2019, 49, 1; 65-74
0078-5466
1899-7015
Pojawia się w:
Optica Applicata
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence of Steric Stabilization on Process of Au, Pt Nanoparticles Formation
Autorzy:
Luty-Błocho, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/356030.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
gold
platinum
nanoparticles
kinetic
nucleation growth
steric stabilization
Opis:
Nanoparticles are very fascinating area of science not only due to their unique properties but also possibility of producing new more complex materials, which may find an application in modern chemistry, engineering and medicine. In process of nanoparticles formation very important aspect is a rate of individual stage i.e. reduction, nucleation and autocatalytic growth, because this knowledge allows for proper materials design, morphology manipulation, stability. The last one aspect can be realized using proper electrostatic, steric and electrosteric stabilization. However until now nobody reports and measures kinetic rates of all stages during process of particles formation in the presence of steric stabilizers. Thus, the main contribution of this paper is determination of individual rate constants for nanoparticles formation in the presence of steric stabilizers and their comparison to the system without stabilizer. For this purpose, an aqueous solution of Au(III) and Pt(IV) ions were mixed with steric stabilizers like PVA and PVP, and reduced using L-ascorbic acid as a mild and sodium borohydride as a strong reductant. As a results stable nanoparticles were formed and process of their formation was registered spectrophotometrically. From obtained kinetic curves the values of observed rate constants for reduction metal ions, slow nucleation and fast autocatalytic growth were determined using Watzky-Finke model. It was found that the addition of polymer affects the rate of the individual stages. The addition of steric stabilizers to gold ions reduced with L-ascorbic acid causes that the process of nucleation and autocatalytic growth slows down and the value of observed rate constants for nucleation changes from 3.79·10-3 (without polymer) to 7.15·10-5 s-1 (with PVA) and for growth changes from 1.15·103 (without polymer) to 0.48·102 s-1 M-1 (with PVA). However, the rate of the reduction reaction of Au(III) ions is practically unchanged. In case of using strong reductant the addition of polymer effects on the shape of kinetic curve for reduction of Au(III) and it suggests that mechanism is changed. In case of Pt(IV) ions reduction with L-ascorbic acid, the process speeds up a little when PVA was added. Determined values of observed rate constants for nucleation and growth platinum nanoparticles decrease twice comparing to the system without polymer. The reduction of Pt(IV) ions with sodium borohydride accelerates when PVP was added and slows down when PVA was used. Moreover, the size of obtained colloidal gold and platinum was also analysed using DLS method. Obtained results (rate constants) may be useful in the process of nanomaterials synthesis, in particular in microflow.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2019, 64, 1; 55-63
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colloidal Metal Surfaces as Biosensors of Biological Samples
Autorzy:
Tąta, A.
Gralec, B.
Proniewicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106973.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
colloidal gold nanoparticles, AuNPs
colloidal silver nanoparticles, AgNPs
colloidal platinum nanoparticles, PtNPs
surface-enhanced Raman Scattering, SERS
bombesin, BN
Opis:
Colloidal solutions of silver (AgNPs), gold (AuNPs), and platinum nanoparticles (PtNps) obtained under controlled conditions in an aqueous media by chemical methods were used as effective biosensors of biological compounds such as bombesins (BN). The BN adsorption at the metal/aqueous interface was investigated by surface-enhanced Raman scattering (SERS). Briefly, the spectral pattern of BN in the silver, gold, and platinum sols is strongly influenced by the indole ring vibrations of L-tryptophan at position 8 of the amino acid sequence (Trp8). In addition, L-methionine (Met) at the C-terminus determines the BN adsorption, mainly onto the AuNPs and AgNPs surfaces.
Źródło:
Journal of Casting & Materials Engineering; 2017, 1, 1; 7-10
2543-9901
Pojawia się w:
Journal of Casting & Materials Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reduced graphene oxide and inorganic nanoparticles composites – synthesis and characterization
Autorzy:
Onyszko, M.
Urbaś, K.
Aleksandrzak, M.
Mijowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/778813.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
reduced graphene oxide
platinum nanoparticles
palladium nanoparticles
zirconia nanoparticles
manganese dioxide nanoparticles
Opis:
Graphene – novel 2D material, which possesses variety of fascinating properties, can be considered as a convenient support material for the nanoparticles. In this work various methods of synthesis of reduced graphene oxide with metal or metal oxide nanoparticles will be presented. The hydrothermal approach for deposition of platinum, palladium and zirconium dioxide nanoparticles in ethylene glycol/water solution was applied. Here, platinum/reduced graphene oxide (Pt/RGO), palladium/reduced graphene oxide (Pd/RGO) and zirconium dioxide/reduced graphene oxide (ZrO2/RGO) nanocomposites were prepared. Additionally, manganese dioxide/reduced graphene oxide nanocomposite (MnO2/RGO) was synthesized in an oleic-water interface. The obtained nanocomposites were investigated by transmission electron microscopy (TEM), X-ray diffraction analysis (XRD), Raman spectroscopy and thermogravimetric analysis (TGA). The results shows that GO can be successfully used as a template for direct synthesis of metal or metal oxide nanoparticles on its surface with a homogenous distribution.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2015, 17, 4; 95-103
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Synthesis of Stable Platinum Nanoparticles in the Microreactor
Synteza stabilnych nanocząstek platyny w mikrokreatorze
Autorzy:
Luty-Błocho, M.
Wojnicki, M.
Grzonka, J.
Kurzydłowski, K.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/356467.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
platinum nanoparticles
microreactor
vitamin C
steric stabilization
nanocząstki platyny
mikroreaktor
witamina C
stabilizacja przestrzenna
Opis:
In this work, the synthesis of the spherical clusters containing 3-4 nm platinum nanoparticles enclosed in a polymer capsule is described. The process of nanoparticles formation was intensified by using a microreactor. The application of microreactor enabled us to shorten the time of redox reaction and nucleation stage up to 6 seconds at 105°C in comparison with the process carried out in a batch reactor at 40°C. Using Vitamin C as a bio-reducer of platinum(IV) complexes and biocompatible polymers, the products non-toxic and environmentally friendly, stable for at least 9 months, were obtained. Presented procedure for nanoparticles synthesis seems to be an alternative method for platinum recovery from solutions containing platinum(IV) chloride complexions.
W pracy, przedstawiono syntezę sferycznych klastrów zawierających 3-4 nm nanocząstki platyny zamknięte w polimerowej otoczce. Proces formowania nanocząstek platyny został zintensyfikowany poprzez użycie mikroreaktora. Użycie mikroreaktora skróciło czas reakcji redukcji oraz etapu zarodkowania do 6 s w temperaturze 105°C w porównaniu do procesu przeprowadzonego w reaktorze okresowym w temperaturze 40°C. Użycie witaminy C jako bioreduktora chlorkowych kompleksów platyny(lV) oraz biokompatybilnego polimeru pozwala na uzyskanie nietoksycznych oraz stabilnych przez co najmniej 9 miesięcy produktów. Przedstawiona metoda syntezy nanocząstek może stanowić alternatywny sposób odzysku platyny z roztworów zawierających jej chlorkowy kompleks.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 2; 509-512
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies