Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "piano," wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 107
Tytuł:
Wątki melancholijne w twórczości Paula Verlaine’a i Ireny Wieniawskiej (na przykładzie Crépuscule du soir mystique)
The melancholic trends in works by Paul Verlaine and Irena Wieniawska (based on Crépuscule du soir mystique)
Autorzy:
Al-Araj, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304168.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Fundacja PSC
Tematy:
melancholy
19th-century French poetry
symbolism
song for voice and piano
Opis:
The aim of this article is to present the possibility of adapting the category of melancholy to the analysis of the word (poetic) and musical works. In the first part, different definitions of melancholy created by philosophers and cultural researchers are taken into consideration. Then I try to interpret the word and musical layers of the poem (and the song) called Crépuscule du soir mystique in the light of solutions typical for melancholic moods. In the last part of the article, I propose to extract a separate expressive category, which will be helpful to analyze pieces from the circle of symbolism in particular.
Źródło:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2023, 3(15); 5-17
2719-9851
Pojawia się w:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kadencje Wandy Landowskiej do Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta w perspektywie porównawczej
Wanda Landowska’s cadenzas for W.A. Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 from a comparative perspective
Autorzy:
BABULEWICZ, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454005.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Wolfgang Amadeusz Mozart
Wanda Landowska
koncert fortepianowy
kadencje do koncertów fortepianowych
Wolfgang Amadeusz. Mozart
piano concerto
cadenzas in piano concertos
Opis:
Wanda Landowska, wybitna interpretatorka muzyki dawnej, pedagog, w młodości swą przyszłość wiązała z karierą kompozytorską. Na dorobek artystki składają się utwory fortepianowe i pieśni, spora liczba dzieł kameralnych oraz kadencje do szeregu koncertów, które osobiście wykonywała. Wanda Landowska skomponowała kadencje do koncertów na instrumenty klawiszowe trzech kompozytorów: G.F. Haendla, J. Haydna i W.A. Mozarta. Nie są to kompozycje o charakterze popisowym – należą one do odmiany nazywanej w piśmiennictwie niemieckim „kadencją dokomponowaną”. Każda z nich to rodzaj erudycyjnego komentarza na temat stylu danego koncertu. Kadencje te są zaawansowane pod względem użycia technik kompozytorskich, a w szczególności – bliskiej Landowskiej – sztuki kontrapunktu. Zdradzają też głęboką wiedzę historycznomuzyczną klawesynistki oraz jej rozeznanie w środkach kompozytorskich z różnych okresów, choć jednocześnie pozostają zasadniczo zgodne stylistycznie z kompozycjami, do których powstawały. Celem niniejszego szkicu jest zaprezentowanie typowych strategii Landowskiej jako autorki kadencji na przykładzie kadencji do I oraz III części Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta. Wybór ten związany jest z jednej strony z faktem, że kadencje te ukazują w sposób reprezentatywny najważniejsze elementy kompozytorskiego metiér artystki, z drugiej zaś z tym, że analizując je, dysponujemy szerokim spektrum porównawczym – Koncert d-moll cieszył się bowiem szczególnie dużym powodzeniem wśród kompozytorów, jeśli chodzi o pisanie kadencji. Analiza porównawcza korpusu źródeł ilustrujących temat umożliwiła ukazanie podobieństw i różnic w odczytaniu Mozartowskiego arcydzieła przez Landowską i przez innych twórców.
Wanda Landowska, who is an outstanding interpreter of early music and educator, intended in her youth to be a composer. She composed piano pieces and songs, a fair number of chamber music pieces and cadenzas for several concertos that she herself performed. Among her cadenzas there are compositions for keyboard concertos of three composers: G.F. Haendel, J. Haydn and W.A. Mozart. They are not examples of virtuoso pieces, but rather belong to the subgenre of cadenza called hinzukomponiert in the German literature. Each of them is a kind of Landowska’s erudite commentary on the style of the original work. What distinguishes them is the presence of advanced compositional techniques, in particular - the counterpoint (the composer’s favorite one). They show the author’s deep knowledge of the history of music and her good understanding of compositional techniques from different periods. At the same time they are substantially in line with the compositions to which they were created. The aim of this article is to present typical strategies of the composer, using as an example cadenzas for only one concerto – Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 (1st and 3rd movement). This choice is associated on the one hand with the fact that they present a variety of elements typical of Landowska’s compositional métier, on the other – many other composers have written cadenzas for this piano masterpiece, which gives us a broad range of comparisons. Thus there is a great opportunity to compare Landowska’s interpretation with the work of others and to show the similarities and differences.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 11-28
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tonality and Neoclassicism in Stravinsky’s Sonata for Piano, Mvt. 2 (1924)
Autorzy:
Ballengee, Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2122170.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Neoclassicism
modernism
20 th century
piano
tonality
Opis:
Igor Stravinsky’s Sonata for Piano is an often overlooked yet important artifact of the composer’s neoclassicism. his treatment of tonality in the second movement is both literally and aurally more conventional than one might first guess. Stravinsky’s reliance on convention points to an ideology of continuity, one that honors the legacy of beethoven and other heroes. In doing so, Stravinsky’s Sonata brings forward old ideas wrought in new ways for a modern era. This essay examines ways of thinking about Stravinsky’s neoclassic style through analysis of the second movement of the Sonata focusing on the use of post-tonal techniques to create surprisingly tonal music.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2021, 21; 9-21
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RENZO PIANO. SYNERGIA ARCHITEKTURY I TECHNOLOG II NA PRZYKŁADZIE REALIZACJI THE NEW YORK TIMES BUILDING W NOWYM JORKU
Renzo Piano. Synergy of Architecture and Technology on the Example of New York Times Building in New York
Autorzy:
Banasik-Petri, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439907.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
architektura proekologiczna
architektura zrównoważona
zielona architektura
Renzo Piano
The New York Times Building
technologie proekologiczne
współczesna architektura
synergy of architecture and technology
sustainable architecture
green architecture
pro-ecological technologies
contemporary architecture
Opis:
Architektura proekologiczna to aktualny i modny trend, wzmacniany przez politykę zrównoważonego rozwoju oraz ekonomiczne przesłanki rynku nieruchomości. Architekci, aby wdrożyć ekologiczne rozwiązania, proponują wiele ciekawych sposobów, wśród których zauważalne są dwie tendencje. Jedna oparta na wdrożeniach nowoczesnych technologii i druga hołdująca logice i oryginalności myśli inżynierskiej wynikającej z obserwacji natury. Renzo Piano, włoski architekt, laureat Nagrody Pritzkera z 1998 roku w mistrzowski sposób łączy te dwa podejścia tworząc wyjątkową jakość architektury proekologicznej, czego przykładem jest m.in. budynek siedziby gazety “The New York Times” w Nowym Jorku.
Pro-ecological architecture is a current trend, reinforced by the policy of sustainable development and economic premises of real estate. Architects, in order to implement ecological solutions into the design, offer many interesting solutions, among which two tendencies are the most noticeable. The first, based on the usage of new technologies and the second, fostering the logic and originality of engineering thought resulting from the observation of nature. Renzo Piano, an Italian architect and the winner of 1998 Pritzker Prize, masterfully combines these two approaches, thus creating an outstanding and unique quality of ecological architecture. The presented building of The New York Times magazine in New York is an excellent example of this philosophy.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2017, 4(54); 94-104
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozycje Jana Antoniego Wichrowskiego na skrzypce solo oraz skrzypce i fortepian. Rekonesans
Jan Antoni Wichrowski’s Compositions for Violin Solo and Violin with Piano. Overview
Autorzy:
Bartos, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514028.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Jan Antoni Wichrowski
wrocławscy kompozytorzy
współczesna muzyka skrzypcowa
Opis:
Jan Antoni Wichrowski (1942–2017) was a composer and professor of Karol Lipiński Music Academy in Wrocław. Among around 60 of his compositions representing almost all of music genres and forms, there are three for violin solo and two for violin and piano that the author of this paper was particularly interested in. In the article, Wichrowski’s pieces for violin solo and violin with piano are shown in the context of composer’s life, output and, lastly, general style. The aim of the article is to present a very interesting, yet not well known composer’s music to the broader audience.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2019, 2(41); 73-90
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O ekspresji w muzyce fortepianowej Josefa Matthiasa Hauera na przykładzie „Klavierstücke mit Überschriften nach Worten von Friedrich Hölderlin” op. 25
Expression in Josef Matthias Hauer’s piano music as exemplified by ‘Klavierstücke mit Überschriften nach Worten von Friedrich Hölderlin’, Op. 25
Autorzy:
Barwinek, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52482647.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
Josef Matthias Hauer
Friedrich Hölderlin
dodekafonia
tropy
ekspresja
dodecaphony
tropes
expression
Opis:
Austriacki kompozytor Josef Matthias Hauer (1883–1959) zapisał się w historii jako jedna z czołowych figur muzyki atonalnej pierwszej połowy XX wieku i twórca oryginalnej — innej niż Schönbergowska — koncepcji techniki dwunastodźwiękowej. Choć wypracowane przez autora „Nomosu” op. 19 zasady dodekafonii znacząco różnią się od tych, które znaleźć możemy u założyciela drugiej szkoły wiedeńskiej, w chwili zetknięcia się z żywym obiektem dźwiękowym odbiorcę uderza jednak przede wszystkim odmienność sfery wyrazowej pomiędzy muzyką obu kompozytorów. Fundamentalny dla zagadnień formy i charakterystycznej poetyki Hauera jest jego światopogląd estetyczny, jako cel pracy artystycznej stawiający ideę duchowego doskonalenia, inspirowaną m.in. ezoteryczną interpretacją przekonań Johanna Wolfganga Goethego. Omawiany w artykule cykl „Klavierstücke” op. 25 pozwala — choćby po części — uważniej czytać tę osobliwą filozofię, a to dzięki zasugerowanej przez samego kompozytora przewodniczce, którą jest twórczość literacka Friedricha Hölderlina (1770–1843). Przez pryzmat krótkich jej fragmentów, stanowiących motta czternastu kolejnych miniatur fortepianowych, możemy zbliżyć się do uzasadnienia i wyjaśnienia przyjętych przez kompozytora kategorii ekspresyjnych. Autor artykułu dokonuje analizy sfery wyrazowej utworu, rozpatrując poszczególne jej elementy w ramach trzech kolejnych warstw ekspresji: 1) zewnętrznej — odzwierciedlonej w konwencji notacyjnej dzieła, 2) pośredniej — dotyczącej kontekstu historyczno-stylistycznego, oraz 3) wewnętrznej — obejmującej przestrzeń znaczeń i narracji.
Austrian composer Josef Matthias Hauer (1883–1959) went down in history as one of the leading figures of atonal music in the first half of the 20th century and the creator of an original — different from Schönberg’s — conception of twelve-tone technique. Although the principles of dodecaphony developed by the author of ‘Nomos’ Op. 19 differ significantly from those established by the founder of the Second Viennese School, the most striking thing for the listener is the difference in the expressive sphere that occurs between pieces of both composers. Fundamental to the issues of Hauer’s form and characteristic poetics is his aesthetic world view, which sets as the goal of his artistic work the idea of spiritual perfection, inspired among others by an esoteric interpretation of Johann Wolfgang Goethe’s beliefs. The ‘Klavierstücke’ Op. 25 discussed in this article allows — at least in part — for a more careful reading of this peculiar philosophy, thanks to a guide suggested by the composer himself, namely the poetry of Friedrich Hölderlin (1770–1843). Through the prism of its short fragments, which constitute the mottoes of the fourteen piano miniatures, we can come closer to justifying and explaining the expressive categories adopted by the composer. The author analyses the expressive sphere of the work, considering its individual elements within three successive layers of expression: 1) an external one — reflected in the notational convention of the work, 2) an indirect one — concerning the historical and stylistic context, and 3) an internal one — encompassing the space of meaning and narration.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2023, 21; 106-128
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstruktivismus und Intuition. Eine Analyse von Béla Bartóks Klavierstück Subject and Reflection aus dem Mikrokosmos
Constructivism and Intuition. An Analysis of Béla Bartók’s Piano Piece Subject and Reflection from Mikrokosmos vol. VI
Autorzy:
Beyer, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790954.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Béla Bartók
Tükrözödés
muzyka fortepianowa
muzyka XX wieku
Subject and Reflection
piano music
20th century music
Opis:
Konstruktywizm i intuicja. Analiza utworu fortepianowego Béli Bartóka Tükröződés z VI tomu zbioru Mikrokosmos Przedmiotem badań jest utwór fortepianowy Béli Bartóka: Tükrözödés z VI tomu zbioru Mikrokosmos. Autor analizując szczegółowo tę kompozycję, dowodzi, iż strukturalizm polifonii zaproponowany przez węgierskiego kompozytora i jej tonalne podłoże mają głębokie podłoże estetyczno-filozoficzne. Bartók poszedł własną drogą kompozytorską, na którą znaczny wpływ miało jego zainteresowanie folklorem. Na jego oryginalny język muzyczny złożyły się m.in. takie czynniki, jak: swobodne operowanie harmoniką, zwięzłość wypowiedzi muzycznej, właściwa melodiom i rytmom ludowym, a obca ekspresyjnej poetyce wykreowanej przez twórców XIX wieku, czy śmiałość w stosowaniu dysonansowych współbrzmień. Konstruktivismus und Intuition. Eine Analyse von Béla Bartóks Klavierstück Subject and Reflection aus dem Mikrokosmos Das Forschungsthema dieses Artikels ist ein Klavierstück von Béla Bartók: Subject and Reflection (Tükrözödés) aus dem 6. Band des Mikrokosmos. Der Komponist beweist, dass der Strukturalismus der Polyphonie und seine tonale Grundlage einen tiefen ästhetisch-philosophischen Grund haben. Bartók ist stilistisch seinen eigenen Weg gegangen, der maßgeblich von seinem Interesse an der Folklore beeinflusst wurde. Seine musikalische Sprache ist durch mehrere Faktoren geprägt, u.a.: freier Umgang mit der Harmonik, Prägnanz des musikalischen Ausdrucks, typisch für Volksmelodien und Volksrhythmen, der expressiven Poetik der Komponisten des 19. Jahrhunderts fremd sind, oder Mut in der Verwendung dissonanter Akkorde.
The subject of research is the piano composition Subject and Reflection from Mikrokosmos (vol. VI) by Béla Bartók. Via a detailed analysis of this work, the author proves that the structuralism of polyphony proposed by the Hungarian composer, as well as its tonal background, has a deep aesthetic and philosophical background. Bartók followed his own creative path, which was significantly influenced by his interest in folklore. His original musical language was based on such factors as original harmonics, a conciseness of musical expression (typical of folk melodies and rhythms, and foreign to the expressive poetics created by the 19th century artists) and the courage to use dissonant chords.
Das Forschungsthema dieses Artikels ist ein Klavierstück von Béla Bartók: Subject and Reflection (Tükrözödés) aus dem 6. Band des Mikrokosmos. Der Komponist beweist, dass der Strukturalismus der Polyphonie und seine tonale Grundlage einen tiefen ästhetisch-philosophischen Grund haben. Bartók ist stilistisch seinen eigenen Weg gegangen, der maßgeblich von seinem Interesse an der Folklore beeinflusst wurde. Seine musikalische Sprache ist durch mehrere Faktoren geprägt, u.a.: freier Umgang mit der Harmonik, Prägnanz des musikalischen Ausdrucks, typisch für Volksmelodien und Volksrhythmen, der expressiven Poetik der Komponisten des 19. Jahrhunderts fremd sind, oder Mut in der Verwendung dissonanter Akkorde.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 137-153
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talenta przyjemne” Izabeli Marii z Lubomirskich Sanguszkowej (1808–1890)
The ‘Pleasing Talents’ of Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska (1808–1890)
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806099.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa
Gumniska
Kraków
patronat muzyczny kobiet
muzykowanie amatorów
opera
muzyka fortepianowa
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska
women’s musical patronage
amateur music-making
piano music
Opis:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa była córką Henryka Lubomirskiego (1777–1850) i Teresy z Czartoryskich (1785–1868). Jej ojciec – wychowany przez daleką zamożną krewną Elżbietę z Czartoryskich Lubomirską (1736–1816), jedną z największych patronek sztuki na przełomie XVIII i XIX wieku – znany był za swojego szczególnego zamiłowania do muzyki. Zainteresowanie sprawami muzycznymi, a szczególnie operą, Henryk przekazał córce. Izabela świetnie śpiewała (w Wiedniu pobierała nauk u włoskich mistrzów – słynnego barytona Antonio Tamburiniego (1800–76), a następnie u kompozytora Stefano Pavesi (1779–1850)) i grała na fortepianie. W listach do ojca często komentowała bieżące wydarzenia muzyczne, a w oficynach wydawniczych Wiednia, Paryża, Mediolanu kupowała fragmenty wysłuchanych dzieł (głównie) operowych w opracowaniu na głos i fortepian czy też na cztery ręce. Ślady tych nabytków widać w zachowanych do dziś muzykaliach należących ongiś do Izabeli – w zbiorach Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (zbiory sprzed zamążpójścia) i, nieznane do tej pory badaczom, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnowie (zbiory Izabeli, jej męża i dzieci). W Przeworsku, w którym Izabela dorastała, miała do dyspozycji przebogatą bibliotekę muzyczną, liczącą blisko 1400 pozycji, inwentarzem której obecnie dysponujemy. Po zamążpójściu nie zaprzestała muzykowania, prowadząc, zachowany do dziś, dzienniczek, zawierający w znacznej części nieznane 32 kompozycje, gromadząc muzykalia, dbając o wykształcenie muzyczne dzieci, wspierając twórczość kompozytorów. Kreowana przez Izabelę aktywność muzyczno-artystyczna w Krakowie i Gumniskach jest istotnym uzupełnieniem obrazu kultury muzycznej XIX-wiecznej Rzeczpospolitej.
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska, was a daughter of Henryk Lubomirski (1777–1850) and his wife Teresa, née Czartoryska (1785–1868). Izabela’s father had been brought up by a rich distant relative, Elżbieta Lubomirska, née Czartoryska (1736–1816), one of the leading patronesses of art around the turn of the nineteenth century. He was known for his particular fondness of music, and he passed on his interest in this field, particularly in opera, to his daughter. Izabela was an excellent singer, who studied in Vienna with Italian masters: the famous baritone Antonio Tamburini (1800–76), and subsequently the composer Stefano Pavesi (1779–1850). She also played the piano. In letters sent to her father, she frequently commented on musical life. From publishers in Vienna, Paris and Milan, she would also purchase selections (transcriptions for voice and piano or for piano four hands) from works she had heard (mainly operas). Some of those purchases have been preserved in the National Ossoliński Institute in Wrocław (from Izabela’s maiden years) and the Municipal Public Library in Tarnów (items belonging to Izabela, her husband and their children, hitherto unknown to scholars). In Przeworsk, where Izabela grew up, she had at her disposal a vast music library comprising nearly 1400 items, which are fully inventoried. Izabela did not give up music-making after getting married. She kept a diary, preserved to this day, containing 32 compositions, many of them not known from other sources. She collected sheet music and ensured her children received a musical education. She also supported the work of composers. The musical-artistic activity created by Izabela in Kraków and Gumniska represents an important aspect of nineteenth-century musical culture in the territories of partitioned Poland.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Accent-Based Approach to Automatic Rendering of Piano Performance: Preliminary Auditory Evaluation
Autorzy:
Bisesi, E.
Parncutt, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/177339.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
piano performance
expression
accents
musical analysis
Director Musices
Opis:
We are exploring the relationship between accents and expression in piano performance. Accents are local events that attract a listener’s attention and are either evident from the score (immanent) or added by the performer (performed). Immanent accents are associated with grouping (phrasing), metre, melody and harmony. In piano music, performed accents involve changes in timing, dynamics, articulation, and pedalling; they vary in amplitude, form, and duration. We analyzed the first eight bars of Chopin Prelude op. 28 n. 6. In a separate study, music theorists had marked grouping, melodic and harmonic accents on the score and estimated the importance (salience) of each. Here, we mathematically modeled timing and dynamics in the prelude in two ways using Director Musices (DM) – a software package for automatic rendering of expressive performance. The first rendering focused on phrasing following existing and tested procedures in DM. The second focused on accents – timing and dynamics in the vicinity of the accents identified by the theorists. In an informal listening test, 10 out of 12 participants (5 of 6 musicians and 5 of 6 non-musicians) preferred the accent-based formulation, and several stated that it had more variation of timing and dynamics from one phrase to the next.
Źródło:
Archives of Acoustics; 2011, 36, 2; 283-296
0137-5075
Pojawia się w:
Archives of Acoustics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
III Sonata „da camera” na fortepian Romana Bergera w kontekście jego teorii o teorii
Roman Berger’s Sonata No. 3 „da camera” for Piano in the Context of the Composer’s Theory of the Theory
Autorzy:
Błaszkiewicz, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943019.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Roman Berger
piano sonata
theory
ntegrum-shape
substance
expression
Opis:
The article attempts to confront Roman Berger’s concepts of music theory, in particular the theory of musical analysis, using one of his works: Sonata No. 3 „da camera” for piano (1971). In its most general aspect, the confrontation focuses on the overriding idea in Berger’s theory, which defines a piece of music as a specific integral combination of shape (form) and movement of substance (musical material), aimed at achieving a desired expressive message. In terms of SHAPE, the sonata builds an image of an integrated, almost concentric musical piece generated from a single structural idea. Its individual levels and stages demonstrate features analogous to the sonata model, both in the composition of the 4-movement cycle, and the generic solutions applied in individual segments. This frame, which accounts for the outermost quality of the work’s structure, is filled with SUBSTANCE, or the musical content, the “movement” of which builds the genre-specific and microformal levels of the development process. The structural idea, or motif, which is the essential element of the substance, is subject to the structural programme, which — pursuant to Berger’s concept of movement of substance — takes various forms, ranging from associative to almost dissociative. Adopting the criterion of the degree of association, three basic form classes are arrived at (A, B, and C). The combinations of the classes, correlated with the agogical norm, determine the formal structure of the sonata. This is how Berger’s concept of inteThe article attempts to confront Roman Berger’s concepts of music theory, in particular the theory of musical analysis, using one of his works: Sonata No. 3 „da camera” for piano (1971). In its most general aspect, the confrontation focuses on the overriding idea in Berger’s theory, which defi nes a piece of music as a specifi c integral combination of shape (form) and movement of substance (musical material), aimed at achieving a desired expressive message. In terms of SHAPE, the sonata builds an image of an integrated, almost concentric musical piece generated from a single structural idea. Its individual levels and stages demonstrate features analogous to the sonata model, both in the composition of the 4-movement cycle, and the generic solutions applied in individual segments. This frame, which accounts for the outermost quality of the work’s structure, is fi lled with SUBSTANCE, or the musical content, the “movement” of which builds the genre-specifi c and microformal levels of the development process. The structural idea, or motif, which is the essential element of the substance, is subject to the structural programme, which — pursuant to Berger’s concept of movement of substance — takes various forms, ranging from associative to almost dissociative. Adopting the criterion of the degree of association, three basic form classes are arrived at (A, B, and C). The combinations of the classes, correlated with the agogical norm, determine the formal structure of the sonata. This is how Berger’s concept of integrity and building the shape through substance is generally carried through. The purpose of the piece, which is its expressive message, is basically determined in the sonata dedication: in memoriam Frico Kafenda (the composer’s teacher and friend). The dedication governs the moods of the music, as well as the distribution and intensity of tensions, coordinated with the genre-essence of the form. On this level, naturally for a musical piece in a sense, the intertextual, symbolic contexts are embedded.grity and building the shape through substance is generally carried through. The purpose of the piece, which is its expressive message, is basically determined in the sonata dedication: in memoriam Frico Kafenda (the composer’s teacher and friend). The dedication governs the moods of the music, as well as the distribution and intensity of tensions, coordinated with the genre-essence of the form. On this level, naturally for a musical piece in a sense, the intertextual, symbolic contexts are embedded.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2011, 1; 35-46
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piano practice in music teacher education:
Praktyka fortepianowa w kształceniu nauczycieli muzyki:
Autorzy:
Blum, Reinhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143782.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
fortepian
pedagogika fortepianu
praktyka fortepianowa
profesjonalizacja
kształcenie nauczycieli muzyki
piano
piano pedagogy
practical piano
professionalisation
music teachers training
Opis:
The aim of this article is to present and to discuss a specific model of self-similar cyclical practical piano learning in music teacher education. For this purpose, a spiral, hierarchical development model based on Bruner (1960/1977) and Kraler & Schratz (2012), didactically specified in Blum (2019), is implemented in the field of piano pedagogy. The findings will be used to infer measures for the teaching of practical piano in the context of initial music teacher education. From this, innovative longer-term perspectives are derived for the specific role and function of the “practical piano” within the framework of the further development and professionalisation of music teacher training.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i omówienie specyficznego modelu samopodobieństwa cyklicznej praktycznej nauki gry na fortepianie w kształceniu nauczycieli muzyki. W tym celu do pedagogiki fortepianu wdrożono spiralny, hierarchiczny model rozwoju oparty na ujęciu Brunera (1960/1977) i Kraler & Schratz (2012) a dydaktycznie sprecyzowanego przez Bluma (2019). Wyniki badań zostaną wykorzystane do opracowania środków dla nauczania praktycznego fortepianu w kontekście wstępnego kształcenia nauczycieli muzyki. Z tego wynikają innowacyjne, długoterminowe perspektywy dla specyficznej roli i funkcji „praktycznego fortepianu” w ramach dalszego rozwoju i profesjonalizacji kształcenia nauczycieli muzyki.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2022, 34, 1(67); 137-151
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Concerto symphonique pour le piano” [op. 9] Teodora Leszetyckiego w kontekście warsztatu wirtuozowskiego kompozytora
Theodor Leschetizky’s 'Concerto Symphonique pour le piano', Op. 9 in the Context of the Composer’s Virtuosic Playing Technique
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328338.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autograf
koncert fortepianowy
koncert symfoniczny
wirtuozeria
wirtuoz
wirtuozowska kadencja
muzyka fortepianowa
Teodor Leszetycki
Theodor Leschetizky
autograph manuscript
piano concerto
symphonic concerto
virtuosity
virtuoso
virtuosic cadenza
piano music
Opis:
Teodor Leszetycki (1830–1915), urodzony w Łańcucie, wykształcony w Wiedniu pod kierunkiem Carla Czernego i Simona Sechtera, znany jest dzisiaj głównie jako wybitny pedagog fortepianu. Swoją muzyczną działalność rozpoczynał jednak przede wszystkim jako pianista oraz kompozytor. Osiągał sukcesy wirtuozowskie, a jego twórczość muzyczna zyskiwała uznanie krytyki. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych pianistów, Leszetycki sięgnął po gatunek koncertu fortepianowego i pragnął zapewne być wykonawcą solowych partii tego, jak i innych skomponowanych przez siebie utworów. Analiza wczesnej działalności artystycznej Leszetyckiego i jego młodzieńczego dorobku pozwala dowieść, że osiągał on sukcesy kompozytorskie i wirtuozowskie. Owe sukcesy kompozytora ilustrują artykuły prasowe z lat 40, 50, i 60-tych XIX wieku, a także pierwsze biografie twórcy spisane jeszcze za jego życia. W artykule zaprezentowane zostało jednoczęściowe dzieło Leszetyckiego, prawdopodobnie nigdy przez niego nie wykonany Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre c-moll [op. 9] i autograf tejże kompozycji ze zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). Niniejsze rozważania prowadzą do odpowiedzi na pytanie dlaczego utwór prawdopodobnie nigdy nie trafił do repertuaru koncertowego samego twórcy lub kogoś z grona jego wybitnych uczniów, a jego premiera odbyła się dopiero w XXI wieku, tj. w 1977 r. w Stanach Zjednoczonych.
Theodor Leschetizky (1830–1915), born in Łańcut, a pupil of Carl Czerny and Simon Sechter in Vienna, is known today primarily as an eminent piano teacher, but he began his musical career first and foremost as a pianist and composer. He notched up successes as a virtuoso, and his own music won critical acclaim. Like many other nineteenth-century pianists, Leschetizky wrote piano concertos, most likely with himself in mind as the performer of the solo parts. Analysis of Leschetizky’s early output and artistic activity, as described in press articles from the 1840s, 50s and 60s and in his early biographies (written during his lifetime), proves that he was successful both as a composer and a virtuoso. This article is devoted to Leschetizky’s one-movement Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre in C minor, Op. 9, which he probably never performed, and to the autograph manuscript of this work, now held in the Library of Congress in Washington (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). I investigate why this piece probably never entered the concert repertoire of its composer or any of his eminent pupils, and was only given its first performance in the twentieth century – in 1977, in the US.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 20-39
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Woelfl1 – życie i działalność artystyczna
Joseph Woelfl – Life and Artistic Activity
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513892.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Joseph Woelfl
Piano
Virtuosity
brillant style
Salzburg
Vienna
Warsaw
Paris
London
Opis:
The present article constitutes an introduction to the artistic profile of Austrian composer and piano virtuoso Joseph Woelfl. This forgotten creative personality left an artistic legacy of instrumental music, stage works, numerous orchestral compositions, piano concertos, a concerto for piano and violin, and a chamber concerto. Beyond this, he wrote numerous other chamber works scored for various ensembles; but above all, he created an array of works for solo piano or two pianos, as well as piano pieces of pedagogical character. The artist was born on 24 December 1773 in Salzburg, where he began his musical education. In 1790, he left his hometown of Salzburg and, probably following in Wolfgang Amadeus Mozart’s footsteps, set out for Vienna. He did not remain there long, however, because in 1791, he was accepted for service to Prince Michał Kleofas Ogiński in Warsaw. The pianist-composer returned to Vienna probably ca 1795. He set out on his next conquest of European cities in 1799. This period of tours lasted until 1801. At this time he visited, among other cities, Prague, Leipzig, Berlin, Hamburg and Dresden. In 1801, he arrived in Paris, where he spent the next four years of his life. In 1805, he left the French capital and set out for London, where he remained until his death. He passed away on 21 May 1812. In his intensive artistic career, Joseph Woelfl devoted himself mainly to piano performance and composition; beyond this, he also engaged in ped¬agogical activity. His abundant artistic output is nearly forgotten today, so it is worthwhile to remind a broader audience of this distinguished figure.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37); 27-61
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Woelfl1—Life and Artistic Activity
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513862.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Joseph Woelfl
piano
virtuosity
brillant style
Salzburg
Vienna
Warsaw
Paris
London
Opis:
The present article constitutes an introduction to the artistic profile of Austrian composer and piano virtuoso Joseph Woelfl. This forgotten creative personality left an artistic legacy of instrumental music, stage works, numerous orchestral compositions, piano concertos, a concerto for piano and violin, and a chamber concerto. Beyond this, he wrote numerous other chamber works scored for various ensembles; but above all, he created an array of works for solo piano or two pianos, as well as piano pieces of pedagogical character. The artist was born on 24 December 1773 in Salzburg, where he began his musical education. In 1790, he left his hometown of Salzburg and, probably following in Wolfgang Amadeus Mozart’s footsteps, set out for Vienna. He did not remain there long, however, because in 1791, he was accepted for service to Prince Michał Kleofas Ogiński in Warsaw. The pianist-composer returned to Vienna probably ca 1795. He set out on his next conquest of European cities in 1799. This period of tours lasted until 1801. At this time he visited, among other cities, Prague, Leipzig, Berlin, Hamburg and Dresden. In 1801, he arrived in Paris, where he spent the next four years of his life. In 1805, he left the French capital and set out for London, where he remained until his death. He passed away on 21 May 1812. In his intensive artistic career, Joseph Woelfl devoted himself mainly to piano performance and composition; beyond this, he also engaged in pedagogical activity. His abundant artistic output is nearly forgotten today, so it is worthwhile to remind a broader audience of this distinguished figure.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37) Eng; 27-62
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski epizod w działalności artystycznej pianisty i kompozytora Josepha Woelfla
Polish episode in artistic activity and output of pianist and composer Joseph Woelfl
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514073.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Joseph Woelfl
Michał Kleofas Ogiński
polonaise
piano concerto
pianist
Opis:
Joseph Woelfl, an Austrian pianist and composer, was born on 24th December 1773 in Salzburg, where he began his musical education. In 1790 he left his hometown for Vienna, most probably following Wolfgang Amadeus Mozart. He can't have stayed there long as in 1791 he was admitted for service at Prince Michał Kleofas Ogiński's estate, where he spent about fifteen months. Prince Ogiński is remembered in the history of music mainly as the master of the stylised polonaise. The short cooperation with Woelfl bore fruit in their artistic activities, as Prince Ogiński created his first stylised polonaises during that time. Similarly, Woelfl was inspired by Polish surroundings. During his stay in Warsaw he created Polonaise, which became part of his sonata, marked as Fw 7 by Margit Haider-Dechant in the Joseph Woelfl. Verzeichnis seiner Werke, which was probably performed during a public concert in the capital of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1792. The Polish dance must have made a great impression on the Austrian composer, as Polonaise in the form of a rondo reappeared in his musical output in the third movement of Piano Concerto No.1 op. 20, published in Paris nearly ten years later. Neither Joseph Woelfl nor above mentioned Piano Concerto op. 20 are currently popular in Poland. Thus, I would like to have a closer look at the piece, paying particular attention of the third movement Rondo a la Polonaise and at the same time referring to the mutual inspirations of the Austrian and Prince Michał Kleofas Ogiński.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 2(25); 4-14
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 107

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies