Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "personalizm społeczny" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Personalizm społeczny Emmanuela Mouniera
    Emmanuel Mounier’s Theory of Social Personalism
    Autorzy:
    Kowalczyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1871098.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    The paper discusses a philosophical anthropology of Emmanuel Mounier. The first part of the paper speaks about conception of man as a person. Mounier rejected the static-substantial and traditional dualistic conception of man. Every human being is not only an individual being but also an autocreative person. The main attribute of man is a freedom which is a responsible cooperation with other men. The second part of the paper is a general explanation of the social life’s ontology. Mounier protested against the liberal individualism and capitalistic model of social life. Before the second world war, his position toward Marxism was negative and after this war, it was ambiguous. He thought that the cooperation between Christians and Marxists in the field of economy and social life is possible. The third part of the paper discusses Mounier’s social-activist personalism. According to him personalism is first of all an activity for the goodness of man, a social cooperation, a democratic model of the state, a rejection of every kind of man’s alienation. Mounier wanted to make a conjunction of Christian personalism and Marxist idea of social revolution. The last part of the paper is an estimation of Mounier’s conception of personalism. His anthropology is a conglomeration of Thomism, existentialism, phenomenology and Marxism. He interpreted personalism in two ways: as an ontological theory of man-person and as an axiological idea of social community.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 1990, 18, 1; 129-149
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samorząd terytorialny w perspektywie personalizmu społecznego
    Local government in the perspective of social personalism
    Autorzy:
    Wójcik, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620074.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    human
    state
    local government
    social personalism
    człowiek
    państwo
    samorząd
    personalizm społeczny
    Opis:
    The article outlines a program for the improvement of local government drawing on the new doctrine of social personalism. Social personalism identifies new possibilities of reforming the system and the operations of both local government and personal attitudes. This is a new way to develop local communities which promotes humanistic ideas and knowledge as well as ethics, while trying to rectify the increasingly degenerating dominant current of liberalism.
    W artykule zarysowano program naprawczy samorządu terytorialnego w oparciu o nowy prąd doktrynalny – personalizm społeczny. Wskazuje on nowe możliwości reformowania ustroju i funkcjonowania samorządu, postaw osobowych. Jest to nowa droga rozwoju społeczności lokalnych promująca idee i wiedzę humanistyczną, etyczną, próbuje skorygować dominujący nurt liberalizmu, który coraz bardziej podlega degeneracji.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 1; 29-41
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczny personalizm Maritaine’a
    Social Personalism of J. Maritain
    Autorzy:
    Kowalczyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1872738.pdf
    Data publikacji:
    1985
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    The article discusses a conception of Jacques Maritain’s personalism. The author shows that his socio-political philosophy was stimulated by the philosophy of man. Maritain describes a man as an animal endowed with reason, A human being is a substance, composed of two co-principles, namely: material body and spiritual soul. Soul and matter are the two ontological parts of one and the same reality, called man. A Christian conception of man is entirely different from materialistic and platonic anthropology. Maritain accepted the biporality of the human being, which is composed of individuality and personality. Individuality constitutes the material pole of the man, personality its spiritual pole. An individual is a part of the universe and of the society, a person is independent toward both. The human being is something more than an individual, he is a person. The human person, that is in so far as he is spirit, is capable of communicating with others in order of intellectual knowledge and of love. Against empiricism and Idealism, Maritain maintains that human intellect is capable of knowing of the truth. A man is also endowed with a free will, than ne is capable of self-possession and self -perfecting. At the core of Maritain’s personalism is a distinction between the freedom of choice /or free will/ and the freedom of internal autonomy /freedom of perfection/, The virtue of his ontological dynamism, the human person is a social being and he yearns to live in society. Maritain rejects the individualism which subordinate the common good to individual freedom. He rejects also any form of collectivism which would sacrifice the human person to social imperatives. Maritain’s personalism is connected with a humanism which is directed toward God. His personalism is also an apology of plurality and of community of human life.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 1985, 13, 1; 31-51
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania i wyzwania myśli chrześcijańsko-społecznej Karola Wojtyły/Jana Pawła II
    Autorzy:
    Skrzypczak, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142944.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-06
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    nauczanie społeczne Kościoła
    Jan Paweł II, personalizm społeczny
    marksizm
    liberalizm
    relatywizm
    indywidualizm
    kolektywizm
    nadzieja
    social teaching of the Church
    John Paul II, social personalism
    Marxism
    liberalism
    relativism
    individualism
    collectivism
    hope
    Opis:
    The richness of St. John Paul II’s social teachings is so great that some compare it to the achievements of Leo XIII. His specific approach to social issues and to everyday human life should be called ‘social personalism”. His social teaching is extensive, and abundant in theories, tackling the most current and difficult problems of the modern times, focusing primarily on defending of human beings from the external threats of totalitarianisms and dictatorships, as well as from the internal pressure of erroneous ideologies. However a lot has been changed since the John Paul II’s era, the imperative in his teaching to establish and proclaim the full truth about the man, his personal dignity, his conscience, as well as his temporal and eschatological vocation still remains relevant, posing a challenge to the successive generations. He built his social teaching with a strong dependence on the Biblical contents and the Magisterium of the Church. He wanted it to serve not just as a theoretical approach of the Magisterium to the everyday social issues, but to sound as the Gospel in the ears of the modern man. He put together social philosophy with theology of worldly matters, economics with eschatology, ethics with kerygma. Thanks to John Paul II, the Church's social teaching has taken on the sound of a prophetic vision that restores to people the joy of life and the hope of regaining of the meaning in building the world together and increasing the value of the quality of human relationships in it. Without the prospect of the eternal life and the Redemption, social issues would have become just an ideology seasoned with the Catholicism. Thanks to the Polish Pope, they began to sound like a social Gospel.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 178-200
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalizm chrześcijański jako nurt wzmacniający kapitał społeczny poprzez personalistyczną edukację społeczną w zmediatyzowanej rzeczywistości
    Christian personalism as a current that strengthens social capital through personalistic social education in a mediated reality
    Autorzy:
    Miąso, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956529.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    personalizm chrześcijański
    kapitał społeczny
    zmediatyzowana rzeczywistość
    Christian personalism
    social capital
    mediated reality
    Opis:
    Ambivalence, ever-deepening ambivalence is currently a frequently repeated social diagnosis, huge possibilities of a mediated society, and at the same time a huge scale of human existential dramas, affecting all social groups, easy to observe, is the basic problem, the research problem of this article. Many people are looking for some „footholds” to show their life, to make life useful and to challenge our research, it should be to show this constructive direction. According to the author of this article, it is Christian personalism, with its calmness, without fanaticism, with its depth of pro-existence, implemented by many specific, welleducated and performing responsible functions, as well as very ordinary people who are specific positive and optimistic „case studies” can be very hopeful at the moment. Strengthening personalistic self-esteem as a person who is under the constant protection of God - the Person and in a deep personal relationship with another person - a person, is a powerful opportunity to save humanity. Personalist pro-social education is the educational hope of continually learning oneself through the gift of a person to another person in a relevant bilateral pro-existential flow of values and is education for a better and optimistic future.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 29-41
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalizm systemowy jako nurt religijny i społeczny – antropomocna baza dla skutecznego systemu pedagogicznego w immersji społeczeństwa nowych mediów
    PERSONALISM SYSTEM AS THE CURRENT RELIGIOUS AND SOCIAL − ANTROPOMOCNA BASE FOR EFFECTIVE EDUCATIONAL SYSTEM IN IMMERSION SOCIETY NEW MEDIA
    Autorzy:
    Miąso, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490000.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    personalizm
    skuteczny system pedagogiczny
    społeczeństwo nowych mediów
    personalism
    efective educational system
    society new media
    Opis:
    Philosophy suggests to pedagogy eternal and unusually up-to-date truth that upbringing concept depends on concepts of the man, society, the world and God. We have witnessed devaluation of many systems, including marxism and extreme liberalism which both have tried to construct their own upbringing systems. The first stated the man was nobody and he could become somebody in the society. In the other the man didn't really need the society to become somebody, he could build his own world that could turn out to be rich but at the same time very lonely. The man is an ever-searching creature and today the world that he is greatly immeresed in is the world of media therefore there are questions whether the man is becoming or not homo mediens. To some degree probably yes, but it does not change the truth that above all the man wants to be the man, complete man who is so much above the material world because he is a Person that is an unusual phenomenon, still a mystery, aiming towards the Absolute because he is a religious creature. The aim of this article is to promote system personalism as a basis for a complete, integral upbringing of the man who is ho mediens but, above all, is a Person.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 199-211
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowiona pamięć o Andrzeju Niesiołowskim i jego twórczości naukowej w obszarze teorii kształcenia dorosłych
    Renewed Memory of Andrzej Niesiołowski and His Work In the Field of the Adult Learning Theory
    Autorzy:
    Aleksander, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/417934.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    extracurricular education\
    adult education
    self study movement
    the adult learning theory
    Andrzej Niesiołowski
    humanizm społeczny
    oświata pozaszkolna
    edukacja dorosłych
    instytucje kształcenia dorosłych
    ruch samokształceniowy
    stowarzyszenie społeczne
    koła oświatowo-wychowawcze
    personalizm
    struktury życia społecznego
    zmiana struktur społecznych.
    Opis:
    The book by Dominika Jagielska and Janina Kostkowicz Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego (Pedagogy of social humanism of Andrzej Niesiołowski) (2015) poses a opportunity of reminding oneself of academic work of Andrzej Niesiołowski (1899–1945) in the field the theory of adult learning. The hero of the book was born and brought up in a patriotic family in Wielkopolska (Greater Poland, a Polish region). He graduated there, at the university of Poznan, and under the influence of prominent professors he developed his academic interests and passion for research. In a relatively short period of time he has written 15 books and over a 170 academic, popular science, and journalistic articles that cover the fields of sociology, pedagogy, social politics, and the adult learning theory. In his works he has presented himself as a representative of social humanism with personalist orientation. In his academic works in the field of the adult learning theory two prominent books stand out particularly: Formy i metody pracy oświatowej [Forms and methods of education] (1932), and Koła oświatowo-wychowawcze [Educational academic associations] (1939). In the former he characterized the institutions of extracurricular education in Poland and Europe that were the dominant ones during his lifetime. In the latter he described the self study movement (its genesis, development, and methodology) which was conducted in many countries in self study and educational academic associations. The essence of his reflection on education of adults understood in this way is the search for effective strategies of its development in order to desirably convert our country’s social and economic structures.
    Okazją do przypomnienia dorobku naukowego Andrzeja Niesiołowskiego (1899–1945) w dziedzinie teorii kształcenia dorosłych stała się książka Dominiki Jagielskiej i Janiny Kostkiewicz pt. Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego (2015). Bohater książki urodził się i wychował w patriotycznej rodzinie w Wielkopolsce. Tam też na Uniwersytecie Poznańskim ukończył studia, gdzie pod wpływem wybitnych profesorów rozbudził swoje zainteresowania naukowe i pasje badawcze. W stosunkowo krótkim czasie napisał 15 książek i ponad 170 artykułów naukowych, popularno-naukowych i publicystycznych z zakresu socjologii, pedagogiki, polityki społecznej, teorii edukacji dorosłych. Zaprezentował się w nich jako przedstawiciel humanizmu społecznego o orientacji personalistycznej. W jego dorobku naukowym z dziedziny teorii edukacji dorosłych wyróżniają się dwie niewątpliwie wybitne książki: Formy i metody pracy oświatowej (1932) i Koła oświatowo-wychowawcze (1939). W pierwszej scharakteryzował dominujące za jego czasów instytucje oświaty pozaszkolnej w Polsce i Europie. W drugiej opisał ruch samokształceniowy (jego genezę, rozwój i metodykę) realizowany w wielu krajach w kołach samokształceniowych i wychowawczych. Treścią jego refleksji nad tak pojętą oświatą dorosłych jest szukanie skutecznych strategii jej rozwoju celem pożądanej przebudowy – za jej pośrednictwem – struktur życia społecznego i gospodarczego naszego kraju.
    Źródło:
    Rocznik Andragogiczny; 2015, 22; 313-324
    1429-186X
    2391-7571
    Pojawia się w:
    Rocznik Andragogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies