Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "perioperative complications" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Learning curve for laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass based on the experience of a newly created bariatric center
    Autorzy:
    Dworak, Jadwiga
    Wysocki, Michał
    Rzepa, Anna
    Pędziwiatr, Michał
    Radkowiak, Dorota
    Budzyński, Andrzej
    Major, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391721.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    bariatric center
    clinical competence
    laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass
    learning curve
    perioperative complications
    surgical training
    Opis:
    Introduction: Laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass (LRYGB) is one of the most common treatments for morbid obesity. The learning curve for this procedure is 50–75 cases for an independent surgeon, and it is considered the most important factor in decreasing complications and mortality. We present our experience and learning curve with LRYGB for a newly established bariatric center in Poland. Material and methods: A prospectively collected database containing 285 LRYGB procedures performed in the II Department of General Surgery of the Jagiellonian University MC in Krakow between 06.2010 and 03.2019 was retrospectively reviewed. Patients were divided into groups of 30 (G1–G10) in the order of the procedures performed by each surgeon. The study analyzed the course of the operation and patient hospitalization, comparing those groups. Learning curve for the newly created bariatric center was established. Results: Operative time in G1–G3 differed significantly from G4–G10 (P < 0.0001). The stabilization point was the 90th procedure. Perioperative complications were observed in 36 (12.63%) patients. Perioperative complications, intraoperative difficulties and adverse events did not differ importantly among groups. Liberal use of “conversions of the operator” from a surgeon to a senior surgeon provides reasonable safety and prevents complications. Conclusions: The institutional learning process stabilization point for LRYGB in a newly established bariatric center is around the 90th operation. LRYGB can be a safe procedure from the very beginning in newly established bariatric centers. Specific bariatric training with active proctoring by an experienced surgeon in a bariatric centre can improve the laparoscopic gastric bypass outcome during the learning curve.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 23-30
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-technical complications predict 30-day perioperative mortality in abdominal surgery. A propensity score matched analysis
    Powikłania nietechniczne prognozują 30-dniową śmiertelność okołooperacyjną w chirurgii jamy brzusznej. Analiza dopasowania tendencji
    Autorzy:
    Vasavada, Bhavin B.
    Patel, Hardik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623542.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    mortality
    hepatobiliary surgery
    surgical critical care
    complication
    śmiertelność
    chirurgia wątrobowo-żółciowa
    chirurgiczna opieka krytyczna
    komplikacje
    Opis:
    Introduction: Surgical complications are a major cause of mortality and morbidity. Non-technical complications seem to be more dangerous than technique-related complications, however they are commonly neglected by surgeons. Aim: To study the relationship between non-technical complications and mortality after gastrointestinal and hepatobiliary surgery. Material and Methods: All gastrointestinal and hepatobiliary procedures performed over 3 years in one center were analysed. Non-technical postoperative complications were defined as perioperative complications related to patients’ physiological health or comorbidities, rather than surgical procedures or techniques. To avoid selection bias we conducted a 1:1 propensity score match analysis with non-technical complications as a dependent factor. The propensity scores were calculated using logistic regression. Preoperative confounding factors such as age, sex, American Society of Anesthesiologists (ASA) score and type of surgery were entered into our model as covariates. We used the nearest-neighbor protocol with a caliber of 0.2. The cases were not reusable after matching. The statistics were analyzed using SPSS version 23. Results: A total of 348 patients underwent gastrointestinal and HPB (Hepato Pancreatico Biliary) surgery in Hepatobiliary and Liver Transplant Department of Shalby Hospitals, India between April 2017 and March 2020. Twenty-four patients developed non-technical complications. ASA scores independently predicted non-technical complications (p=0.001, odds ratio 3.955, 95% C.I.: 1.774–8.813). After matching with 23 controls, non-technical complications were still significantly correlated with mortality (p<0.0001). Intraoperative factors did not predict non-technical complications. Surgery-related complications were not associated with mortality after matching. Conclusion: Non-technical complications are associated with a significant risk of mortality.
    Wprowadzenie: Powikłania chirurgiczne są główną przyczyną śmiertelności i zachorowalności. Powikłania pozatechniczne wydają się być bardziej niebezpieczne niż powikłania techniczne, jednak chirurdzy często je zaniedbują. Celem pracy było zbadanie związku między powikłaniami niezwiązanymi z techniką chirurgiczną a śmiertelnością po rozległych zabiegach operacyjnych w obrębie przewodu pokarmowego, wątroby i dróg żółciowych. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę danych wszystkich chorych leczonych w Hepatobiliary and Liver Transplant Department of Shalby Hospitals w Indiach w okresie 3 lat z powodu schorzeń przewodu pokarmowego, wątroby i dróg żółciowych. Powikłania nietechniczne zostały zdefiniowane jako wszystkie powikłania związane ze stanem ogólnym i chorobami współistniejącymi, niemające związku z samą techniką chirurgiczną. Aby zmniejszyć ryzyko błędu wynikającego z doboru chorych, przeprowadzono dodatkowo analizę porównawczą z odpowiednio dobraną pod kątem wszystkich innych cech grupą chorych, u których takie powikłania nie wystąpiły. W analizie wykorzystano regresję logistyczną. Przedoperacyjne czynniki, takie jak: wiek, płeć, wynik w skali Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologów (ASA) i rodzaj operacji, zostały wprowadzone do naszego modelu jako zmienne zaburzające. Użyto protokołu najbliższego sąsiada o kalibrze 0,2. Przypadki nie były wykorzystywane ponownie po dopasowaniu. Statystyki przeanalizowano za pomocą programu SPSS w wersji 23. Wyniki: Ogółem operowanych było 348 chorych w okresie od kwietnia 2017 r. do marca 2020 r. U 24 chorych rozwinęły się powikłania niechirurgiczne. Wystąpienie tych powikłań było związane z wyższym wynikiem oceny przedoperacyjnej w skali ASA (p=0,001, OR 3,955, 95% CI: 1,774–8,813). W analizie grup porównawczych stwierdzono wyższe ryzyko zgonu (p<0,0001) w grupie chorych z powikłaniami niechirurgicznymi. Powikłania techniczne związane z zabiegiem operacyjnym nie wpłynęły na zwiększenie ryzyka zgonu. Wniosek: Powikłania niechirurgiczne u chorych operowanych w obrębie przewodu pokarmowego, wątroby i dróg żółciowych wiążą się ze zwiększeniem ryzyka zgonu.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2020, 4; 37-47
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatnosc zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego w leczeniu raka jajnika
    Modified posterior exenteration in ovarian cancer treatment
    Autorzy:
    Wicherek, Łukasz
    Kuśnierz, Jerzy
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak jajnika
    leczenie chirurgiczne
    zmodyfikowane wytrzewienie tylne
    usunięcie odbytnicy i esicy
    powikłania okołooperacyjne
    ovarian carcinoma
    surgical treatment
    modified posterior exenteration
    rectosigmoid resection
    perioperative complications
    Opis:
    The treatment of ovarian cancer is a type of combination treatment consisting of surgery and chemotherapy. Based on numerous studies, one might conclude that the radical nature of the surgical treatment is critical to the survival of the ovarian cancer patient. The aim of the primary procedure is complete cytoreduction, meaning the removal of all macroscopic foci of the cancer. This can be challenging since infiltration of the cancer frequently goes beyond the reproductive organs into the pelvis, involving the rectum, sigmoid colon, and the peritoneum of the lower recess. Therefore, apart from standard procedures, modified posterior exenteration (MPE) should be performed. MPE allows for en bloc resection of the cancerous tumor together with the uterus, adnexa, and parametria, and portions of the vagina, the pelvic peritoneum, the anterior aspect of the rectum, and the sigmoid colon. The next stage of the pro-cedure is colostomy or anastomosis within the region of the gastrointestinal tract followed by lymphadenectomy. A natural consequence of such an extensive intervention is a substantial number of complications. These, however, do not affect the quality of life of patients with ovarian cancer in an appreciable manner and thus have been accepted among gynecologic oncologists. What is important is that this type of surgery has a positive influence on prognosis, tending to prolong patients’ lives. Even when complications do occur, it is still more valuable to go ahead with this type of treatment than to forgo it in the interests of trying to avoid any possible negative consequences. This decision seems even more valid when the progress of medicine, which has enabled the effective treatment of such complications, is taken into consideration. The most common consequences of such a procedure are infection and wound dehiscence while anastomotic dehiscence within the gastrointestinal tract rarely occurs. The data included in the literature has clearly demonstrated that the patient’s preoperative serum albumin level may be con-nected with the risk of these common consequences and that the experience of the gynecologic oncologist who per-forms the procedure substantially influences whether such complications occur. It is therefore crucial that we create a nationwide chain of oncologic hospitals where these types of combination treatments of malignant neoplasms can be successfully carried out.
    Leczenie raka jajnika jest leczeniem skojarzonym, którego podstawowymi składowymi są leczenie chirurgiczne i che-mioterapia. Na podstawie wielu badań można stwierdzić, że kluczowe znaczenie dla przeżycia chorych ma radykal-ność leczenia chirurgicznego. Celem pierwotnego zabiegu operacyjnego jest doprowadzenie do całkowitej cytoreduk-cji – usunięcie wszystkich makroskopowych ognisk raka. Szerzący się w miednicy naciek wykracza poza narząd rodny i obejmuje bardzo często odbytnicę, esicę oraz otrzewną dolnego zachyłku. Dlatego poza standardowymi procedu-rami należy wykonać zabieg zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego (modified posterior exenteration, MPE), który umożliwia usunięcie w technice en bloc guza nowotworowego wraz z macicą, przydatkami, przymaciczami, frag-mentem pochwy, otrzewną miednicy, przednią częścią odbytnicy i esicą. Kolejny etap zabiegu stanowi wyłonienie kolostomii lub zespolenia w obrębie przewodu pokarmowego, a następnie wykonanie limfadenektomii. Naturalną konsekwencją tak rozległej ingerencji jest pojawienie się znacznej liczby powikłań, jednak ich poziom został zaak-ceptowany przez środowisko ginekologów onkologów – nie wpływają one znacząco na zmniejszenie jakości życia chorych na raka jajnika. Co istotne, przeprowadzenie takiego zabiegu korzystnie wpływa na rokowanie – przedłu-żenie życia chorej, nawet przy wystąpieniu powikłań, ma bezsprzecznie wyższą wartość niż uniknięcie negatywnych następstw dzięki odstąpieniu od operacji. Tym bardziej że postęp medycyny umożliwia skuteczne ich leczenie. Spośród powikłań po tym zabiegu najczęściej obserwuje się zakażenie i rozejście rany pooperacyjnej. Rozejścia zespoleń w obrębie przewodu pokarmowego występują w niewielkiej liczbie przypadków. Z danych zebranych w literaturze wynika, że poziom przedoperacyjny albumin może mieć związek z ryzykiem występowania tych powikłań. Znaczny wpływ na zmniejszenie ich liczby ma doświadczenie zespołu ginekologów onkologów wykonujących zabieg. Z tego względu konieczne wydaje się utworzenie ogólnokrajowej sieci szpitali onkologicznych zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 125-136
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola splenektomii w chirurgicznym leczeniu raka jajnika
    Role of splenectomy in surgical treatment of ovarian cancer
    Autorzy:
    Opławski, Marcin
    Kojs, Zbigniew
    Bieda, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031520.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak jajnika
    leczenie chirurgiczne
    usunięcie śledziony
    powikłania okołooperacyjne
    całkowita
    cytoredukcja
    ovarian cancer
    surgery
    splenectomy
    perioperative complications
    complete cytoreduction
    Opis:
    In the treatment of ovarian cancer, surgery, chemotherapy or possibly radiotherapy are applied. The scope of surgery is the most significant prognostic factor. Complete cytoreduction is the optimal surgical method. Most frequently, ovarian carcinoma does not involve only the reproductive system, but spreads throughout the peritoneal cavity. In some cases, splenic involvement is found during a surgery. In such cases the surgery should be supplemented with splenectomy – when the spleen is removed as an additional procedure during the operation or as an element of the en bloc removal of the tumor along with the omentum, colon and gastrocolic ligament. Such an extended operation results in only slightly increased number of complications and has no significant impact on the quality of life of ovarian cancer patients. It often enables full cytoreduction. Complications of this part of the operation predominantly include hemorrhage, thromboembolism, infection and, in the case of en bloc operation, anastomotic separation within the gastrointestinal tract. The data available report increased number of intraoperative blood transfusions. The procedure in question is most frequently carried out during a secondary cytoreductive surgery. Despite the lack of recommendations, such procedures should be performed by a surgical team experienced in operations in the upper abdominal cavity. The treatment should be complemented with state-of-the-art chemotherapy. This kind of treatment requires establishing a national network of oncological centers dealing with combined therapies of malignant neoplasms.
    W terapii raka jajnika stosuje się leczenie chirurgiczne, chemioterapię i, ewentualnie, radioterapię. Zakres leczenia operacyjnego stanowi najistotniejszy czynnik prognostyczny. Całkowita cytoredukcja jest optymalną opcją leczenia chirurgicznego. Rak jajnika najczęściej dotyczy nie tylko narządu rodnego, ale również jamy otrzewnej. U niektórych chorych podczas zabiegów stwierdzane są przerzuty do śledziony. W takich przypadkach procedura chirurgiczna powinna być uzupełniona o wycięcie śledziony, która jest usuwana dodatkowo w trakcie zabiegu lub jako element operacji en bloc guza wraz z siecią, okrężnicą i więzadłem żołądkowo-okrężniczym. Takie poszerzenie zabiegu powoduje tylko nieznaczne zwiększenie liczby powikłań i nie wpływa znacząco na jakość życia chorych. Zabieg ten często umożliwia uzyskanie pełnej cytoredukcji. Do powikłań tej części zabiegu należą głównie powikłania krwotoczne, zakrzepowo-zatorowe, infekcje oraz w przypadkach operacji en bloc – rozejścia zespoleń w układzie pokarmowym. Dostępne dane wskazują na zwiększoną liczbę śródoperacyjnych przetoczeń krwi. Zazwyczaj zabieg ten jest wykonywany podczas wtórnej operacji cytoredukcyjnej. Pomimo braku takich zaleceń operację powinien wykonywać zespół doświadczony w przeprowadzaniu zabiegów w górnym piętrze jamy brzusznej. Leczenie należy uzupełnić o nowoczesną chemioterapię. Taki model postępowania wymaga utworzenia ogólnokrajowej sieci ośrodków onkologicznych, zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 210-216
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies