Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "opinia psychiatryczna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Dopuszczalność wykorzystania w procesie opinii psychiatrycznej wydanej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu przewidzianego w art. 203 § 3 k.p.k.
Autorzy:
Szlachta, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054192.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
psychiatric opinion
observation in a medical institution
Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code
evidence in the case
opinia psychiatryczna
obserwacja w zakładzie leczniczym
art. 203 § 3 k.p.k.
dowód w sprawie
Opis:
Autorka omawia tematykę związaną z możliwością dowodowego wykorzystania opinii psychiatrycznej sporządzonej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu, o którym mowa w art. 203 § 3 k.p.k. W sposób aprobujący odnosi się do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 listopada 2014 r. (V KK 259/14), zgodnie z którym fakt przekroczenia maksymalnego terminu obserwacji w zakładzie leczniczym (art. 203 § 3 k.p.k.) nie uzasadnia przyjęcia braku możliwości posłużenia się opinią sporządzoną po przeprowadzeniu takiej obserwacji w procesie. Zwraca również uwagę na ewentualne konsekwencje procesowe uznania, że opinia sporządzona na podstawie obserwacji psychiatrycznej z przekroczeniem maksymalnego terminu z art. 203 § 3 k.p.k. nie może posłużyć jako dowód w sprawie.
The author discusses the issues related to the possibility evidentiary use of a psychiatric opinion drew up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code. The commentator agrees with the view of the Supreme Court in its decision of 19 November 2014 (V KK 259/14), according to which the fact of exceeding the maximum observation period in a medical institution (Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code) does not justify the impossibility to use an opinion prepared after such observation in the process. Furthermore, the commentator draws attention to the possible procedural consequences of recognizing that psychiatric opinion drawn up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code cannot serve as evidence in the case.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 181-199
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekroczenie granic obrony koniecznej w wyniku strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu z art. 25 § 3 k.k. z perspektywy psychologicznej
Autorzy:
Korpysz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054199.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
necessary defence
fear, agitation
comprehensive psychiatric and psychological opinion
obrona konieczna
strach
wzburzenie
kompleksowa opinia psychologiczno-psychiatryczna
Opis:
Analiza ustawowych przesłanek obrony koniecznej z art. 25 § 3 k.k., w szczególności przesłanki strachu lub wzburzenia, powinna korzystać z osiągnięć nauk psychologicznych oraz nauk medycznych w zakresie psychiatrii, gdyż przedmiotem sprawy karnej nie jest zachowanie „wzorcowego obywatela”, lecz konkretnej osoby oznaczonej indywidualnymi cechami reagowania na stan zagrożenia, funkcjami poznawczymi i motywacyjnymi, temperamentem, umiejętnościami radzenia sobie w stanie stresu sytuacyjnego, indywidualnymi mechanizmami samokontroli, uwarunkowaniami genetycznymi wpływającymi na sposoby reagowania w sytuacji zagrożenia oraz „psychologicznego położenia życiowego” wiążącego z danym zdarzeniem przeszłość i przyszłość, co jest niezbędne do pogłębionych analiz psychologicznych. Dopiero interdyscyplinarna współpraca w dziedzinie prawa, psychologii i psychiatrii umożliwia właściwe ujęcie przesłanek z art. 25 § 3 k.k. Współpraca ta znajduje kodeksowe podstawy oparte na art. 193 § 1 i art. 202 § 1 k.p.k. w zakresie przeprowadzenia dowodu z kompleksowej opinii biegłych sądowych psychiatrów i psychologa, gdyż w tego rodzaju sprawach stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych. Kompleksowe opinie psychiatryczno-psychologiczne powinny wyznaczać standardy postępowania dowodowego w sprawie z art. 25 § 3 k.k.
The analysis of the statutory grounds for necessary defence under Article 25 § 3 of the Criminal Code, in particular fear or agitation, must use the achievements of psychological and medical sciences in the field of psychiatry, because a criminal case is not about the conduct of a “model citizen”, but a specific person having individual characteristics of responding to a state of emergency, cognitive and motivational functions, temperament, ability to cope with the situation under situational stress, individual mechanisms of self-control, genetic conditions affecting the ways of responding to an emergency and the “psychological life position” linking the past and future with the event concerned, which is necessary for in-depth psychological analyses. It is only interdisciplinary cooperation in the fields of law, psychology and psychiatry that makes it possible to adequately approach the grounds under Article 25 § 3 of the Criminal Code. This cooperation has its legal basis in Article 193 § 1 and Article 202 § 1 of the Code of Criminal Procedure in terms of taking evidence under an opinion of expert forensic psychiatrists and psychologists, as in such cases the finding of circumstances relevant to the resolution of the case requires special expertise. Comprehensive psychiatric and psychological opinions should set standards for evidence-taking in cases under Article 25 § 3 of the Criminal Code.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 111-127
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryteria oceny ekspertyzy psychologiczno-psychiarycznej w kanonicznym procesie małżeńskim z tytułu niezdolnośi psychicznej
Criteria for evaluation of the exper opinion in the ecclesiastical cases to delare the nullity of marriage based on psychological incapacity
Autorzy:
Czajkowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957727.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
procesy o stwierdzenie nieważności małżeństwa niezdolność psychiatryczna opinia biegłego
podstawy faktyczne i merytoryczno-argumentacyjne chrześcijańska wizja osoby i małżeństwa
case to declare the nullity of marriage
mental incapacity
expert opinion
actual and argumentative basis Christian vision of an individual person and marriage
Opis:
Psychological and psychiatric examination is an extremely important means of evidence, especially in the kind of lawsuits that relate to human psyche. Thanks to their competence, an expert is able to determine not only the presence of some kind of mental illness or per- sonality disorder in a person, but also to describe the dynamics of the mental processes and their severity. In the context of ecclesiastical cases to declare the nullity of marriage it is extremely important, since only a serious psychological anomaly in the individual entering a marriage has the potentially destructive impact on the validity of consensus, making the person unable to express it. Expertise is not a judgment on the case and will not eventually determine whether the marriage is to be declared null. Its critical evaluation and determination of the value of evidence lies with the judge. The expert is only to assist the judge in reaching the truth in the process, and the judge issues a conclusion, assessing all the evidence, including the opinion given by the expert. The principle of free interpre- tation on the part of the judge remains fundamental, as it gives him the dominant role in the assessment of the value the expert opinion may have in creating a moral certainty necessary for a fair judgment. Although the judge does not have to be guided by the expert conclusions, due to their signi cant value in dealing with issues arising from mental in- capacity, it would be inadvisable, if that opinion has adequate factual and argumentative basis, and is not in contradiction with the Christian vision of an individual and marriage.
Opinia biegłego jest środkiem dowodowym niezwykle istotnym, szczególnie w tych rodzajach spraw, które dotyczą sfery psychicznej człowieka. Biegły, dzięki swojej kompetencji, jest w stanie określić nie tylko istnienie jakiejś choroby psychicznej czy też zaburzenia osobowości w danym podmiocie, ale również nakreślić dynamikę zachodzących procesów psychicznych oraz ich nasilenie. W kontekście prowadzonej sprawy o stwierdzenie nieważności małżeństwa jest to bardzo istotne, gdyż tylko poważna anomalia psychiczna, istniejąca w podmiocie zawierającym małżeństwo, ma ewentualny destrukcyjny wpływ na ważność konsensu, czyniąc osobę niezdolną do jego wyrażenia. Jest rzeczą oczywistą, że ekspertyza nie jest wyrokiem w sprawie i nie ona decyduje o stwierdzeniu nieważności zawartego małżeństwa. Do sędziego przynależy jej krytyczna ocena oraz określenie wartości dowodowej. Funkcja biegłego ma jedynie pomóc sędziemu w dotarciu do prawdy procesowej, a sędzia wydaje wyrok na podstawie całości materiału dowodowego, w tym opinii przedstawionej przez biegłego. Fundamentalną pozostaje zasada wolnej interpretacji ze strony sędziego, która pozostawia mu dominującą rolę w ocenie wartości, jaką opinia biegłego może mieć w tworzeniu pewności moralnej koniecznej do wydania sprawiedliwego wyroku. Choć sędzia nie musi kierować się wnioskami eksperckimi, to jednak ze względu na istotną ich wartość w rozpatrywaniu spraw z tytułu niezdolności psychicznej, byłoby to niewskazane, o ile opinia ta posiada odpowiednie podstawy faktyczne i merytoryczno-argumentacyjne oraz nie pozostaje w sprzeczności z chrześcijańską wizją osoby i małżeństwa.
Źródło:
Annales Canonici; 2016, 12; 27-44
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica psychiatryczna z perspektywy teoretycznych oraz praktycznych wyzwań: uwagi socjoetyczno-prawne
Psychiatric mystery from the perspective of theoretical and practical challenges: socioethical and legal attention
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216443.pdf
Data publikacji:
2018-02-09
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
prawa pacjenta
ochrona zdrowia psychicznego
tajemnica psychiatryczna
przymusowe leczenie
opinia sądowa
patient rights
mental health protection
psychiatric confidentiality
judicial review
forced treatment
Opis:
Wizyta pacjenta u lekarza posiada szczególny charakter. Odnosi się ona do sytuacji, w której jedna z osób doświadcza określonego problemu. W trakcie wspomnianej wizyty bardzo często ujawniane są istotne informacje. Informacje te często dotyczą ważnych dla pacjenta spraw, które chce pozostawić on w tajemnicy. To właśnie dlatego – zarówno z perspektywy prawnej, jak i etycznej- unikalne znaczenie posiada instytucja tajemnicy lekarskiej. Szczególny charakter posiada w tym aspekcie tajemnica psychiatryczna. Psychiatra – w trakcie wykonywania swojej pracy – uzyskać może informacje, które świadczyć mogą o dokonaniu przez pacjenta przestępstwa. Jak się okazuje, specjalista ten zobowiązany jest w podobnej sytuacji do zachowania tajemnicy. Nie może on powiadomić o tym np. prokuratury, lub policji. Czy to oznacza, że tajemnica psychiatryczna ma charakter absolutny? Czy są od niej jakieś wyjątki? Co powinien zrobić psychiatra, gdy jego pacjent nie dokonał, ale dopiero planuje popełnić konkretne przestępstwo? W artykule podjęta zostanie próba odpowiedzi na wspomniane pytania.
The patient’s visit has a special character. It refers to a situation in which one of the people experiences a specific problem. During the visit, important pieces of information are often disclosed. They often relate to the issues that are important for the patient. He wants to leave them in secret. That is why, from a legal and ethical perspective, the medical confidentiality has a unique meaning. Psychiatric confidentiality has a special character in this aspect. Psychiatrist – while doing his job – can obtain information that can indicate a crime committed by the patient. As it turns out, this specialist is obliged – in a similar situation – to keep a secret. He cannot notify, for example, the prosecutor’s office or the police. Does this mean that the psychiatric confidentiality is absolute? Are there any exceptions? What should a psychiatrist do when a patient is planning to commit a specific crime? The article attempts to answer these questions.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2017, 12; 45-59
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies