Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "oddziały dywersyjne" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Ignacy Jeziorkowski, dzielny żołnierz i kochający syn – postać z rodzinnych dokumentów lat 1907–1935
Ignacy Jeziorkowski, a brave soldier and a loving son – a figure from family documents dated 1907–1935
Autorzy:
Wajs, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364335.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Ignacy Jeziorkowski
oddziały dywersyjne
4. Dywizja
Wojsko Polskie
Naczelne Dowództwo
polski wywiad
Polska Organizacja Wojskowa
POW
sabotage teams
4th Division
Polish Army
High Command
Polish intelligence
Polish Military Organisation (POW)
Opis:
W zasobie Archiwum Państwowego w Warszawie, oprócz materiałów archiwalnych wytworzonych przez rozmaite urzędy warszawskie i wojewódzkie, instytucje wymiaru sprawiedliwości i szkoły, kryją się też niewielkie zbiory, będące pozostałościami po bardziej lub mniej znanych rodzinach. Ze Zbioru Jeziorkowskich 1898–1935, liczącego zaledwie 5 jednostek archiwalnych, wyłania się życiorys młodego żołnierza, odważnego mężczyzny, a przy tym kochającego i oddanego syna i brata. Ignacy Jeziorkowski (1898–1921) swą wojenną drogę rozpoczął w Rosji u Kozaków, po stronie „białych”, potem zaciągnął się do tworzących się polskich oddziałów w Rosji („Błękitnej Armii”), następnie służył już w Polsce. Pracował w wywiadzie. Uczestniczył w ryzykownych działaniach dywersyjnych na tyłach wojsk sowieckich w 1919 i 1920 r. Liczne rany i przebyty tyfus odcisnęły tragiczne piętno na jego zdrowiu. Zmarł po kilku miesiącach cierpień, niedługo po ukończeniu 22 lat. Żył krótko, ale podczas swej żołnierskiej drogi przeszedł, zarówno dosłownie, jak i w przenośni, długą drogę, wiodącą z Warszawy, przez Petersburg, na Przedkaukazie, następnie do Odessy, a potem przez Rumunię, Węgry, Austrię, Czechy do Polski, a później w okolice białoruskiego Mińska. Jego życie było wypełnione walką o niepodległość Ojczyzny, a śmierć stanowiła ogromny cios, przede wszystkim dla rodziców. Niewielki rodzinny zbiór z Archiwum Państwowego w Warszawie jest znakomitym przykładem materiałów zaliczanych do Archiwów Rodzinnych Niepodległej.
Apart from archival materials produced by various Warsaw and voivodeship offices, justice institutions and schools, the State Archive in Warsaw also contains small collections which are legacies of more or less known families. In the Jeziorkowski Collection 1898–1935, which consists of only 5 archival units, a story of a young soldier, a brave man, and a loving and devoted son and brother captures attention. Ignacy Jeziorkowski (1898–1921) began his war journey in Russia with the Cossacks, on the "white" side, and then enlisted with the Polish troops being formed in Russia (the "Blue Army"), afterwards he served in Poland. He worked in intelligence. He participated in risky sabotage operations at the rear of the Soviet army in 1919 and 1920. Numerous wounds and typhoid fever left a tragic mark on his health. He died after several months of suffering, having barely reached the age of 22. He lived a short life, but during his military career he walked, both literally and figuratively, a long path, leading from Warsaw, through St. Petersburg, North Caucasus, then Odessa, and then through Romania, Hungary, Austria, the Czech Republic to Poland, and later to the vicinity of Minsk, Belarus. His life was devoted to the fight for the independence of Poland, and his death was a huge blow, especially to his parents. A small family collection from the State Archive in Warsaw is an excellent example of the materials comprising the Family Archives of the Sovereign Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 213-220
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żeńskie oddziały sabotażowo-dywersyjne w strukturach armii podziemnej w latach 1940–1944 na podstawie relacji i wspomnień ich członkiń
Female Sabotage Troops in the Underground Army in 1940–1944, Based on the Relations and Memories of their Members
Autorzy:
Marcinkiewicz-Kaczmarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478102.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
II wojna światowa
armia podziemna
Wojskowa Służba Kobiet ZWZ- AK
Kobiece Patrole Minerskie
Oddział Dywersji i Sabotażu Kobiet krypt. Dysk
Wanda Gertz
Zofia Franio
World War II
underground army
Women’ s Military Service
Home Army
Women Mining Patrols
Women’ s Department of Sabotage and Diversion – code-named ‘Discus’
Opis:
Female Sabotage Troops in the Underground Army in 1940–1944, Based on the Relations and Memories of their Members The tradition of Polish women participating in pro-independence activities dates back to the nineteenth century. Since the beginning of the twentieth century, they had joined political parties and participated in the military preparations undertaken by these parties. In 1918 they even created the first female military formation – the Voluntary Legion of Women, which took part in the war on the border of the Second Republic. The next phase was their participation in the preparation of defence during the interwar period, followed by service in the Polish Victory Service/Union for Armed Struggle/Home Army (SZP-ZWZ-AK) in 1939–1945. A female unit, code-named ‘Cooperative’, was established in the structures of the SZP’ s Department I (Organisational) Chief Command, and led by Col. Maria Wittek. The most important organisational development of the Women’ s Military Service took place in 1942. After renaming the Union for Armed Struggle (ZWZ) to the Home Army (AK), the Commander of Home Army issued order No. 59 on 25 February 1942, which formally established the WSK (Women’ s Military Service) and published detailed guidance on its operation. As an official task, it was foreseen that – in addition to sanitary service, communications, administrative, and economic and educational propaganda – women would also take part in acts of sabotage, intelligence and combat. For this reason women in the underground army were not only invited to join male sabotage subunits, but they also created their own ones. The latter teams included the Women Mining Patrol (KPM) and the Women’ s Department of Subversion and Sabotage, code-named ‘Discus’. The KPM was established in March 1940. Until 1942 they were part of the Union of Retaliation, and in November of that year they joined the Kedyw. The commander was Zofia Franio. ‘Discus’ was also established (in April 1942) within the structures of the Union of Retaliation, and then Kedyw, under the command of Lt. Wanda ‘Lena’ Gertz. Sabotage tasks by both troops began as early as 1942. The largest level of action by the KPM took place in 1942–1943, and ‘Discus’ in 1943–1944. In late 1943, members of both troops were withdrawn from diversionary actions and redirected toward preparations for the uprising, which included aiding in the production of incendiary bottles and gathering them in specially prepared quarters. At the outbreak of the uprising, the two female sabotage and diversion troops were reorganised. KPM ceased to operate within the structures of the Kedyw Warsaw District and was recreated into 16-member Female Branch of Sappers led by Dr. Franio, with the remaining mine layers sent to various male branches. The ‘Discus’ unit passed to the structures of Lt.-Col. Jan ‘Radosław’ Mazurkiewicz. It is difficult to precisely determine the number of women performing diversionarysabotage tasks, as many of them were not registered. During the occupation, ‘Discus’ consisted of approx. 100 members and KPM approx. 50. During the uprising, in total there were around 100 women performing these tasks, which accounted for only 1.4% of the women fighting in the Army at that time. Most members of the underground army acted as messengers or nurses, or performed other auxiliary tasks.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 2(26); 115-138
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies