Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nowoczesny teatr japoński" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Na pograniczu realizmu: kobieta i kobiecość w teatrze japońskim
On the Border of Realism: Woman and Womanhood in The Japanese Theatre
Autorzy:
Żeromska, Estera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179163.pdf
Data publikacji:
2016-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modern Japanese theatre
shinpa
shingeki
realism
Kawakami Otojirō
Osanai Kaoru
Sada Yakko
nowoczesny teatr japoński
realizm
Opis:
Kiedy w drugiej połowie XIX wieku w Japonii zaczął się wyłaniać nowoczesny teatr w stylu europejskim (shinpa, shingeki), jego inicjatorzy i entuzjaści nie tylko nie mieli szansy na odnalezienie w rodzimej tradycji widowiskowej jakiegokolwiek punktu odniesienia, ale nawet niezbyt dobrze wiedzieli, jaki jest ten teatr zachodni, który chcieli naśladować. Nie mogli wiedzieć, skoro od połowy VI wieku1 Japończycy pozostawali w kręgu silnego oddziaływania cywilizacji chińskiej, a przez ponad dwa i pół stulecia (1600-1868) żyli w całkowitej izolacji od świata i trwali w przekonaniu, że widowisko sceniczne jest domeną wyłącznie męską. Pionierzy nowego teatru (Kawakami Otojirō, Osanaia Kaoru, Ichikawę Sadanji II, Shimamura Hōgetsu) tworzyli go zatem od podstaw, początkowo niemal całkowicie intuicyjnie i nieporadnie, ale z wielką pasją i determinacją, wbrew wszelkim przeciwnościom. Utorowali drogę nowemu japońskiemu dramatowi, reżyserii i aktorstwu. Sprawiając, że na scenie pojawiły się pierwsze zawodowe aktorki (Chitose Beiha, Hanako, Sada Yakko, Matsui Sumako), nacechowali teatr japoński – obcym tradycji nō, kyōgen czy kabuki – realizmem.
The European style modern theatre (shinpa, shingeki) started to emerge in Japan in the second half of the nineteenth century. However, its initiators not only could not draw on the Japanese performing tradition, they also had no specific knowledge of how the western theatre should look like. It was impossible for the Japanese to gain such familiarity with this subject: from thesecond half of the sixth century2 onward Japan remained under a strong influence of the Chinese civilization and for over two hundred and fifty years (1600-1868) was isolated from the rest of the world. For these reasons, the Japanese lingered in a world of conviction that the performing arts were only the men’s domain. The Pionieers (Kawakami Otojirō, Osanai Kaoru, Ichikawa Sadanji II, Shimamura Hōgetsu) were creating the new performing art from the very beginning, relying mainly on intuition, somewhat awkwardly, but with passion and determination against different obstacles. They opened the door to the new Japanese drama, directing, acting; they welcomed to the stage the first professional actresses (Chitose Beiha, Hanako, Sada Yakko, Matsui Sumako) and left on the Japanese theatre nō, kyōgen or kabuki a foreign mark of realism.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 239-255
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies