Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "notary," wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Адміністративно-правове регулювання нотаріальної таємниці в Україні
Administrative and Legal Regulation of Notarial Secrets in Ukraine
Autorzy:
Крістєва (Kristieva), Елла (Ella)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185483.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
нотаріус
нотаріальна діяльність
адміністративно-правове регулювання нотаріальної діяльності
нотаріальна таємниця
суб’єкт нотаріальної таємниці
Notary
notarial activity
administrative and legal regulation of notarial activity
notarial secret
subject of notarial secret
Opis:
The article is devoted to the issue of administrative and legal regulation of notarial secrecy in Ukraine. Analyzing the issues, we note that this issue becomes especially important in terms of legal reform of the country. The interests of man as a subject of society must be an important aspect of such a state. The main issue of building the rule of law should be the protection of the rights and legitimate interests of individuals and legal entities, which is the legal regulator of the state and level of development of civil society. Today in Ukraine there are many scientific discussions about the institute of notary, because in the current conditions of society, the profession of notary has taken a special place among the legal professions. Preservation of notarial secrecy strengthens public confidence in the notary and is one of the important rules of the notary, which ensures its authority, protection of notarial secrecy is a guarantee of notarial acts performed by notaries activities. Today, the legal system of Ukraine is in a state of comprehensive reform, which is due to the construction of a social, democratic, legal state. The world is undergoing constant changes of a legal nature, which also affect the domestic institution of notaries, and therefore some of its elements will always need to clarify the legal nature, nature and relationship with government and civil society. Every day, thousands of citizens and representatives of legal entities apply to notaries and officials entrusted with the performance of notarial acts on the basis of transaction certificates or other notarial acts. Since its inception, the notary is a unique institution of preventive justice, designed to ensure the clear realization of the rights and legitimate interests of participants in civil traffic in order to prevent the latter from appealing to the courts for protection. Carrying out notarial acts on behalf of the state, notaries are a key part of an effectively functioning legal system and an integral part of a democratic state governed by the rule of law.
Статтю присвячено питанню адміністративно-правового регулювання щодо дотримання нотаріальної таємниці в Україні. Аналізуючи питання, зазначимо, що вказана проблематика набуває особливої значущості за умов правового реформування країни. Важливим аспектом правової держави мають бути інтереси людини як суб’єкта суспільства. Основним питанням розбудови правової держави стає охорона прав і законних інтересів фізичних та юридичних осіб, що є правовим регулятором стану та рівня розвитку громадянського суспільства. Сьогодні в Україні точаться наукові дискусії про інститут нотаріату, бо в сучасних умовах розвитку суспільства професія нотаріуса посіла особливе місце серед юридичних професій. Збереження нотаріальної таємниці підкріплює довіру громадян до нотаріату та є одним із важливих правил діяльності нотаріуса, що забезпечує його авторитет; охорона нотаріальної таємниці є гарантією здійснення нотаріусами вчинених нотаріальних дій, адже за недодержання професійної таємниці нотаріуси ризикують анулюванням Міністерством юстиції України свідоцтва про право на здійснення нотаріальної діяльності. Сьогодні правова система України перебуває в стані всебічного реформування, що зумовлено побудовою соціальної, демократичної, правової держави. У світі відбуваються постійні зміни правового характеру, які стосуються й вітчизняного інституту нотаріату, а тому деякі його елементи завжди потребуватимуть уточнення правової природи, сутності та взаємозв’язку з державною владою і громадянським суспільством. Щодня до нотаріусів і посадових осіб, на яких покладено виконання нотаріальних дій, звертаються тисячі громадян та представники юридичних осіб, щоби посвідчити правочин або вчинити інші нотаріальні дії. З моменту свого виникнення нотаріат є унікальним інститутом превентивного правосуддя, покликаним забезпечувати чітку реалізацію прав і законних інтересів учасників цивільного обороту з метою запобігання зверненню останніх до судових інстанцій по захист. Здійснюючи від імені держави передбачені законодавством нотаріальні дії, нотаріуси є найважливішою ланкою ефективної правової системи і невід’ємним елементом демократичної правової держави.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 13-21
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapewnienie przez notariusza bezpieczeństwa obrotu – oczekiwania a rzeczywistość
A notary ensuring security of transactions – expectations versus reality
Autorzy:
Wrzecionek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146742.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
notary
security of legal transactions
notariusz
notariat
bezpieczeństwo obrotu prawnego
Opis:
Notariusz, w zakresie uprawnień do dokonywania czynności notarialnych, działa jako osoba zaufania publicznego, a zdziałane przez niego zgodnie z prawem czynności mają charakter dokumentu urzędowego. Dokonując czynności, jest on obowiązany czuwać nad należytym zabezpieczeniem praw i słusznych interesów nie tylko stron, lecz także innych osób, dla których dokonywana czynność może powodować skutki prawne. Winien odmówić dokonania czynności notarialnej sprzecznej z prawem. Praca powstała na podstawie badań dokonanych metodą dogmatycznoprawną. W artykule podjęto rozważania, które doprowadziły do wniosku, że zarówno piśmiennictwo, jak i orzecznictwo kreują niekiedy zbyt daleko idące oczekiwania wobec notariusza co do sposobów i granic w zapewnieniu przez niego bezpieczeństwa obrotu. Co prawda granice aktywności notariusza jako gwaranta bezpieczeństwa obrotu prawnego są określone przez ustawę Prawo o notariacie, to jednak istniejąca w ich ramach przestrzeń powinna być przedmiotem dookreśleń jego postaw przez doktrynę i orzecznictwo w sposób, który jest możliwy do ich realizacji.A notary, within the powers to perform notarial acts, acts as a person of public trust and the acts performed by him/her in accordance with the law have the character of an administra tive document. When performing the act, he/she is obliged to ensure that the rights and legitimate interests not only of the parties, but also other persons for whom the act may have legal consequences, are duly protected. He/she should refuse to carry out a notarial act that is against the law. This work was written on the basis of research carried out by an investigation of the law in force. It presents arguments that lead to a conclusion that both literature and judicial deci sions sometimes create too far-reaching expectations of a notary as to the ways and limits of ensuring security of transactions. Although the limits for a notary’s activity as a guarantor of security of legal transactions are set by law – the Law on Notaries, the lacunae existing within it should be a subject of a scholarly and judicial discussion to define the acts of notaries so it may be implemented.
A notary, within the powers to perform notarial acts, acts as a person of public trust and the acts performed by him/her in accordance with the law have the character of an administrative document. When performing the act, he/she is obliged to ensure that the rights and legitimate interests not only of the parties, but also other persons for whom the act may have legal consequences, are duly protected. He/she should refuse to carry out a notarial act that is against the law. This work was written on the basis of research carried out by an investigation of the law in force. It presents arguments that lead to a conclusion that both literature and judicial decisions sometimes create too far-reaching expectations of a notary as to the ways and limits of ensuring security of transactions. Although the limits for a notary’s activity as a guarantor of security of legal transactions are set by law – the Law on Notaries, the lacunae existing within it should be a subject of a scholarly and judicial discussion to define the acts of notaries so it may be implemented.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 40; 175-184
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Mazowsza do Krakowa. Droga kariery Macieja z Grójca (ok. 1410 - ok. 1480), altarysty w farze krakowskiej, wikariusza katedralnego, protonotariusza i fundatora
From Mazovia to Kraków. Career of Maciej of Grójec (Ca. 1410 – CA. 1480), altarists in the Kraków Saint Mary’s Basilica, cathedral vicar, protonotary and founder
Autorzy:
Bogusz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139336.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Maciej z Grójca
pielgrzym
notariusz
średniowiecze
Kraków
Maciej of Grójec
pilgrim
notary
Middle Ages
Krakow
Opis:
Maciej z Grójca był typowym przedstawicielem kleru krakowskiego. Pochodził z Mazowsza, studiował na Uniwersytecie Krakowskim, został notariuszem i piął się po szczeblach kariery konsystorza krakowskiego. Odtworzenie jego kariery pokazuje trudności, z jakimi mają do czynienia badacze: niekonsekwentne czy zamienne używanie różnych godności w formułach dokumentów, odstępstwa od wypracowanych w kancelarii reguł. Kanonik i wikariusz był wreszcie kolekcjonerem relikwii, zapewne pielgrzymował z Długoszem do Ziemi Świętej czy był fundatorem przebudowy jednej z kaplic katedry krakowskiej i fundatorem jej wyposażenia.
Maciej of Grójec was a typical representative of the Krakow clergy. Originating from Mazovia, he studied at the University of Krakow, became a notary and climbed the career ladder in the Krakow Consistory. The reconstruction of his career shows the difficulties faced by researchers: inconsistent or subtitutable use of different dignities in the formulas of documents, deviations from the rules developed in the office. Finally, the canon and the vicar was a relics collector, and probably made a pilgrimage to the Holy Land together with Długosz or was the founder of the reconstruction of one of the chapels of the Krakow Cathedral and the founder of its equipment.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 63-75
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydawanie decyzji w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej w kontekście istnienia pojęć niedookreślonych. Kilka refleksji nad zagadnieniem swobody działania organu
Issuance of Decisions Concerning the Appointment of a Notary and Location of a Notarys office in the Light of Underspecified Notions. Reflections on the Discretion of an Authority
Autorzy:
Czech, Ewa Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861706.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The issuance of decisions by the Minister of Justice concerning the appointment of a notary and location of a notary's office is associated with the presence of underspecified notions in the conditions stipulated by Art. 11 of the Notary Law (Journal of Laws [Dz. U.] as of 2008, No. 189, Item 1158 as amended). They give rise to ambiguity of the legal status of candidates for the office of notary. The presented study considers a situation in which a candidate for this office is to meet all requirements stipulated by Art. 11. Having reviewed the relevant jurisprudence and decisional practice, the Author indicates several contradictory issues. With regard to Art. 11, Item 6 of the Notary Law, the contradictions occur since a multitude of normative acts have to be interpreted jointly relating to labour law. It must be stressed that these norms should be interpreted in the light of frequently divergent viewpoints of jurisprudence and decisional practice. In conclusion, such a legal situation adversely affects the legal situation of a candidate as he or she has no certainty as to positive appraisal of their application.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2012, 22, 3; 219-231
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty odpowiedzialności dyscyplinarnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie
Selected aspects of a notary’s disciplinary liabilityin the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries
Autorzy:
Smuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197582.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
notary public
disciplinary liability
court
deed
notariusz
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd
czyn
Opis:
This article addresses selected issues of the disciplinary liability of a notary in the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries. The article presents the main aspects related to disciplinary proceedings as well as disciplinary jurisdiction. The considerations presented in the article also concern the status of a notary public, his position among representatives of the legal profession. The entire article has been enriched with the literature on the subject and contemporary jurisprudence.
Niniejszy artykuł porusza wybrane kwestie problematyki odpowiedzialności dyscyplinarnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie. W artykule, przedstawiono główne aspekty związane z postępowaniem dyscyplinarnym, jak też sądownictwem dyscyplinarnym. Rozważania prezentowane w artykule dotyczą również statusu notariusza, jego pozycji wśród przedstawicieli zawodów prawniczych. Całość artykułu wzbogacona została o literaturę przedmiotu oraz współczesne orzecznictwo.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 2(27); 227-242
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty odpowiedzialności cywilnej notariusza
Selected aspects of civil liability of a notary
Autorzy:
Smuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158905.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
notary public
tort liability
damage
notariusz
odpowiedzialność deliktowa
szkoda
Opis:
This article deals with selected issues related to the issues of civil liability of a notary public in the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries. The article presents selected aspects of a notary’s liability in tort. The considerations presented in the article also concern the legal status of modern notaries and the obligations imposed on notaries and related to their professional duties. The entire article was enriched with the literature on the subject and contemporary jurisprudence.
Niniejszy artykuł porusza wybrane kwestie związane z problematyką odpowiedzialności cywilnoprawnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie. Przedstawiono tu część zagadnień związanych z odpowiedzialnością deliktową notariusza. Rozważania prezentowane w artykule dotyczą także statusu prawnego współczesnego notariatu oraz powinności nałożonych na notariusza, a związanych z jego obowiązkami zawodowymi. Całość artykułu wzbogacona została o literaturę przedmiotu oraz współczesne orzecznictwo.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (30), 1; 193-203
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ aktu fundacyjnego na statut fundacji w kontekście czynności notarialnej
The impact of the foundation act on the foundations statute in the context of notarial activity
Autorzy:
Górny, Kajetan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886423.pdf
Data publikacji:
2021-04-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
fundacja
akt fundacyjny
statut fundacji
notariusz
akt notarialny
foundation
foundation act
foundation statute
notary
notarial deed
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie charakteru zależności zachodzących pomiędzy aktem fundacyjnym a statutem fundacji w kontekście procedury notarialnej. Omówiono w szczególności powinności notariusza obejmujące sporządzenie obu aktów. Opracowanie ma także na celu poddanie analizie obowiązku notariusza dotyczącego oceny, czy majątek wskazany w akcie fundacyjnym jest wystarczający do osiągnięcia celów działania fundacji.
The aim of the article is to present the nature of the relationship between the foundation act and the foundation's statute in the context of the notarial procedure. In particular, the duties of a notary public, including the preparation of both acts, were discussed. The study also analyzes the notary's obligation to assess whether the property indicated in the foundation deed is sufficient to achieve the foundation's goals.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 4; 51-56
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vice-voivodes, Bailiffs and Regents in Bełz Voivodeship and Chełm Land in the Times of the Saxon Rule
Podwojewodziowie, komornicy i regenci województwa bełskiego i ziemi chełmskiej w czasach saskich
Autorzy:
Bondyra, Wiesław Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374044.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bełz voivodeship
Chełm Land
terrestrial officials
judges in county court
border bailiff
district bailiff
district notary
vice-voivode
województwo bełskie
ziemia chełmska
urzędnicy ziemscy
urzędnicy grodzcy
komornik graniczny
komornik ziemski
regent ziemski
podwojewodzi
Opis:
The article discusses a group of the lowest officials in the hierarchy in Bełz voivodeship and Chełm Land in the times of the Saxon rule (1697–1763). These officials include: district bailiff, border bailiff, district notary and vice-voivodes. They were appointed by senior officials, i.e. judges, deputy judge, chamberlain and voivodes. Because of their status, the duties in these offices were performed by the representatives of the lower nobility, less frequently the middle rank nobility. A substantial part of the article contains a listing of these officials in the chronological order. The article is concluded with an alphabetical list of names.
Artykuł jest poświęcony grupie niższych urzędników w hierarchii sądownictwa ziemskiego i wojewodzińskiego, jacy pełnili swe funkcje w czasach panowania saskiego w ziemi chełmskiej oraz w ziemiach bełskiej i buskiej województwa bełskiego. Urzędnikami tymi byli: komornik graniczny, komornik ziemski, regent ziemski, a także podwojewodzi. Komornik i regent ziemscy podlegali sędziom sądu ziemskiego, komornik graniczny podkomorzemu, zaś podwojewodzi – wojewodzie. Ze względu na swoją stosunkowo niską rangę, urzędnicy ci zwykle wywodzili się ze szlachty mniej zamożnej, choć i nie brakowało przedstawicieli szlachty średniej. Podobnie, jak urzędnicy grodzcy, byli powoływani przez swych przełożonych i teoretycznie mogli być przez nich zwalniani, np. wraz z nastaniem nowych, wyznaczających swą własną kadrę. W praktyce jednak bywało inaczej i swe urzędy piastowali nawet dożywotnio, jak inni ziemscy. Zdarzały się też dłuższe przerwy w obsadzie tych funkcji (z wyjątkiem podwojewodziego), wynikające z wieloletnich wakatów urzędów zwierzchnich. Zasadniczą częścią pracy jest wykaz osób pełniących omawiane stanowiska, w układzie przyjętym w serii spisów urzędników ziemskich dawnej Rzeczypospolitej. Zestawienie to jest kontynuacją i dopełnieniem wcześniejszych wykazów urzędników ziemskich i grodzkich z tych ziem w pierwszej połowie XVIII stulecia.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 265-288
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustalanie tożsamości stron w świetle obowiązujących na ziemiach Królestwa Polskiego w XIX wieku przepisów notarialnych i hipotecznych a praktyka
Establishing the identity of parties in the lights of notary and mortgage rules binding in the Kingdom of Poland vs. practice
Feststellung der Identität der Parteien in Hinsicht der auf dem Gebiet des Königreichs Polen im 19. Jh. geltenden Vorschriften über Notariat und Hypothek und die tägliche Praxis
Autorzy:
Kubicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533303.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
Ascertainment of the identity of people participating in notary actions in the days of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland was regulated by the provisions of the French notary act of 1803, and beginning with 1876 – with Russian notary regulations of 14th/26th April 1866 and the few bylaws. The identity of the party was described on the grounds of their first name, last name, the occupation or craft performed, place of residence, and the ability to participate in legal proceedings. The French regulations pointed to two ways of corroborating the identity of the party: either on the grounds of the personal knowledge of the notary or else corroboration of identity by two people recognising the person. The Russian notary act of 1866 introduced the third way, besides the two known from the French act, namely establishing the identity on the grounds of an official identification document. In case of inability to ascertain the identity of a party in another way (familiarity or testimony of the people recognising the person), identity could be corroborated through a document, for example, a passport, or another official document. The manner of establishing the identity of the parties was also mentioned in other regulations, the mortgage act of 1818, and the mortgage instruction of 1819, even though they did not differ from the stipulations of the French notary act of 1803. It was, however, only since 1818 that the option to corroborate the identity of participants in mortgage procedures with official identity documents, known from Russian notary act, became possible. In the Mortgage Department of the Court of Peace in Brzeziny, the identity of people was ascertained by the scribe on the grounds of the stipulations of mortgage law without the support of notary regulations. In most cases, corroboration of identity was based on the familiarity of the scribe with the participant in mortgage proceedings. The corroboration of identity of the parties by the notary receiving the acts of good will always followed the notary provisions, whether it was held in the mortgage office or outside it.
Ustalanie tożsamości osób biorących udział w czynnościach notarialnych w czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego regulowały przepisy francuskiej ustawy notarialnej z 1803 r., a od roku 1876 przepisy rosyjskie notarialne z 14/26 IV 1866 r. oraz nieliczne przepisy niższego rzędu. Tożsamość strony opisywana była na podstawie jej: imienia, nazwiska, wykonywanego zawodu bądź rzemiosła, miejsca zamieszkania oraz zdolności do czynności prawnych. Przepisy francuskie wskazywały dwa sposoby poświadczania tożsamości strony: albo na podstawie osobistej znajomości przez notariusza, albo w przeciwnym przypadku potwierdzenie tożsamości przez dwóch rekognoscentów. Rosyjska ustawa notarialna z 1866 r., oprócz znanych z ustawy francuskiej sposobów, wprowadzała trzeci – poświadczenie tożsamości strony za pomocą legitymacji urzędowej. W przypadku niemożności ustalenia tożsamości strony w inny sposób (osobista znajomość czy świadectwo rekognoscentów) dopuszczone było stwierdzenie tożsamości za pomocą np. paszportu czy innego dokumentu urzędowego. Sposób ustalenia tożsamości stron wskazywały również inne przepisy – ustawa hipoteczna z 1818 r. i instrukcja hipoteczna z 1819 r., choć nie różniły się one od przewidzianych przez ustawę notarialną francuską z 1803 r. Dopiero od roku 1888 pojawiła się możliwość poświadczania tożsamości osób w postępowaniu hipotecznym za pomocą znanych z rosyjskiej ustawy notarialnej, legitymacji urzędowych. W Wydziale Hipotecznym Sądu Pokoju w Brzezinach tożsamość osób ustalana była przez pisarza w oparciu o przepisy prawa hipotecznego bez posiłkowego stosowania przepisów notarialnych. Najczęściej poświadczenie tożsamości opierało się na osobistej znajomości przez pisarza uczestnika czynności hipotecznych. Ustalanie tożsamości stron przez notariusza przyjmującego akty dobrej woli zawsze przebiegało według przepisów notarialnych niezależnie od tego, czy odbywało się w kancelarii hipotecznej czy poza nią.
Die Feststellung der Identität der an notariellen Handlungen teilnehmenden Personen in der Zeit des Herzogtums Warschau und des Königreichs Polen wurde mit den Bestimmungen des französischen Notariatsgesetzes von 1803 und nach 1876 mit den russischen Vorschriften über das Notariat vom 14-26.04.1966 sowie von einzelnen Vorschriften niedrigeren Ranges geregelt. Die Identität der Partei wurde anhand ihres Vor- und Nachnamens, des ausgeübten Berufes oder Gewerbes, ihres Wohnsitzes und ihrer Geschäftsfähigkeit festgestellt. Die französischen Vorschriften gaben in dieser Hinsicht zwei Möglichkeiten: die persönliche Bekanntschaft durch den Notar oder die Identitätsbestätigung durch zwei Zeugen (Rekognoszenten). Das russische Notariatsgesetz von 1866 führte, neben den im französischen Gesetz bekannten Methoden, auch eine dritte ein: die Identitätsfeststellung anhand eines amtlichen Ausweises. Sollte die Identitätsfeststellung auf andere Weise (also durch die persönliche Bekanntschaft oder durch die Rekognoszenten) nicht möglich sein, konnte die Identität der Partei anhand eines Reisepasses oder eines anderen amtlichen Ausweises festgestellt werden. Die Identitätsfeststellung wurde auch mit anderen Rechtsvorschriften geregelt – mit dem Hypothekengesetz von 1818 sowie mit der Anweisung zur Hypothek von 1819, auch wenn die Feststellungsformen von den des französischen Notariatsgesetzes von 1803 nicht unterschiedlich waren. Erst seit 1888 wurde die Möglichkeit eingeführt, die Identität im Hypothekenverfahren anhand der dem russischen Notariatsgesetz bekannten amtlichen Ausweise festzustellen. In der Hypothekenkammer des Friedensgerichts in Brzeziny wurde die Identität der Parteien von dem Schriftführer gemäß den Bestimmungen des Hypothekenrechts festgestellt, ohne unterstützende Anwendung der Vorschriften zum Notariat. In den meisten Fällen basierte die Identitätsfeststellung auf der persönlichen Bekanntschaft des Schriftführers mit dem Teilnehmer der Handlungen. Die Identitätsfeststellung der Parteien durch einen Willenserklärungen entgegennehmenden Notars, verlief dabei immer nach den Bestimmungen über das Notariat, unabhängig davon, ob diese in der Hypothekenkammer oder auch woanders stattfanden
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2012, 15; 97-105
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kanclerza kurii diecezjalnej
The Office of Chancellor in a Diocesan Curia
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807311.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kuria diecezjalna
kanclerz
notariusz
sekretarz kurii
archiwum diecezjalne
diocesan curia
chancellor
notary
secretary of the curia
diocesan archive
Opis:
According to the Code of Canon Law (1983), “the diocesan curia consists of those institutions and persons which assist the bishop in the governance of the whole diocese” (Can. 469). Of the bodies and offices which the curia must comprise, the office of chancellor is vital. The first part, after a brief introduction, provides an outline of the historical development of the office of the diocesan chancellor. These considerations make it possible to assert that this office has long played a momentous role in the administration of the diocese. The next part of the article explains the notion, qualifications, appointment and removal of the chancellor. The definition of chancellor was constructed on the basis of various regulations. It was found that the legislator attaches great importance to the attributes of the diocesan chancellor, who is required to have high ethical standards, theological and canonical knowledge, expertise in canon cases, as well as administrative practice. The third part of the present article is devoted to tasks of the chancellor, such as taking care that the curia records are made, sent, and properly stored in the archives. The abovementioned official at the same time acts as the notary and secretary of the curia. The final section of the article comprises conclusions which follow from an analysis of the regulations of the Code of Canon Law (1983), documents of the Holy See, and opinions of canonists.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 251-273
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TRANSAKCJE RADNEGO MIASTA UNIEJOWA STANISŁAWA PIECZYŃSKIEGO W ŚWIETLE NAJSTARSZYCH AKT NOTARIUSZA WARCKIEGO Z 1809 ROKU
TRANSACTIONS OF STANISŁAW PIECZYŃSKI, A COUNCILLOR OF UNIEJÓW, IN 1809 RECORDS OF A PUBLIC NOTARY OF WARTA
Autorzy:
Szkutnik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487415.pdf
Data publikacji:
2016-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
akta notarialne
edycja źródłowa
umowy kupna-sprzedaży
Uniejów
XIX wiek
notarial deeds
source texts
financial transactions
19th century
Opis:
W 1808 roku wprowadzono na ziemiach polskich instytucję publicznego notariatu. Pierwsze transakcje zawarte w 1809 r. w Uniejowie zapisano w księdze notarialnej powiatu warckiego. Większość z akt zarejestrowanych w 1809 r. dotyczyła inwestycji jednego z najbogatszych mieszczan uniejowskich Stanisława Pieczyńskiego. S. Pieczyński zakupił wówczas 20 składów stajowych ziemi przy drodze niewieskiej oraz browar w Uniejowie. Kupił także zrujnowany dom mieszczan Ptaszkiewiczów oraz od burmistrza Uniejowa posesję dawniej należącą do miejscowego duchownego. Pieczyński przekazał również w postaci legatu znaczną sumę na utrzymanie szpitala w Uniejowie, w którym przebywali najubożsi mieszkańcy miasta. Suma ta została ulokowana na hipotece domu burmistrza. Transakcje S. Pieczyńskiego świadczą o jego zamożności pozwalającej na inwestowanie w nieruchomości i działalność dobroczynną.
In 1808, the institution of public notary was introduced on Polish territories. The first transactions conducted in 1808 were entered in the notarial register of the Warta district. The majority of those records concerned the investments of one of the richest citizens of Uniejów, Stanisław Pieczyński. He made many purchases at that time, mostly in Uniejów, including land, a brewery, a ruined house owned by burghers named Ptaszkiewicz, and a property formerly belonging to a local clergyman. S. Pieczyński also donated a large sum of money to a hospital in Uniejów which catered for the poorest inhabitants of the city. These transactions are testimony to his affluence, which allowed him for investing in real estate and for charitable actions.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2016, 5; 51-63
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasz z Uniejowa i środowisko uniejowskich „litterati” w późnym średniowieczu
Tomasz of Uniejów and the circle of Uniejów „litterati” in the late middle ages
Autorzy:
Wilk-Woś, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487537.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Uniejów
Tomasz z Uniejowa
notariusz publiczny
pleban w Wieleninie
środowisko „litterati” w XV wieku
Tomasz of Uniejów
public notary
vicar of Wielenin
„litterati” in XV c.
Opis:
Tomasz z Uniejowa, notariusz publiczny i pleban w Wieleninie, należał do środowiska mieszczańskich „litterati”, czyli ludzi, którzy na co dzień posługiwali się pismem. W artykule ukazano znane źródłowo fragmenty z jego życia na tle środowiska w którym działał i jego relacje z otoczeniem.
Tomasz of Uniejów, public notary and vicar in Wielenin, belonged to the community of burgher „litterati”, i.e. townspeople who made use of writing in their everyday life. The article presents some fragments from his life against the background of the community in which he was active and his relationships with the environment
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2018, 7; 5-15
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The system of the Polish notary’s office in light of the Constitutional Tribunal jurisdiction
Autorzy:
Oleszko, Aleksander
Pastuszko, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618785.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
Due to the subject matter, the article presents in detail the structure of notariate according to the Constitutional Tribunal jurisdiction (Constitution of 2 April 1997). Pursuant to Article 1 of the Law of 14 February 1991, Law on the Notariate, notaries shall be appointed to conduct legal transactions which the parties to such transactions have to or wish to notarise. Authors lay out the interplay between the position of the notary (civil law notary) as the public confidence person and independent profession.
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2014, 22
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Officials of the Cathedral Chapter of Vilnius Before the Partition of Poland
Autorzy:
Kasabuła, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150764.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania
Vilnius
cathedral chapter
capitular procuator,
chancellor
notary
archivist
Lithuanian Tribunal
Opis:
Originally, the members of cathedral chapters were organizationally and structurally divided into two categories: general prelates and canons. During the early stages of organization, prelatures were simultaneously dignities and capitular offices. After the Middle Ages, however, prelatures ceased to be offices and became titular dignities instead. Due to the evolution of the structure and the development of the organization of the chapters and the ways in which they functioned, it was necessary to appoint new officials who were independent of the particular dignities. From the moment that the college of prelates and canons was founded and established in Vilnius, they functioned and acted in spiritualibus and in temporalibus by following the example of the chapter in Cracow that had existed for centuries and adapted the practices to the local conditions of Vilnius. This influence is very clear in the selection and competencies of the officials chosen for the Cathedral Chapter of Vilnius. Among the officials chosen before the partition of Poland took place, those who had the most lasting effects were the capitular procuators, inspectors of capitular goods and property, chancellors, notaries, architivists, and deputies to the Lithuanian Tribunal.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 183-200
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The legal position of the notary in the Second Republic – reform projects. The period between 1918 and 1923
Pozycja prawna notariusza w II RP – projekty reform. Okres 1918 –1923
Autorzy:
Chłopecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472967.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
the Second Polish Republic
law
notary
reform
II Rzeczypospolita
prawo
notariusz, reforma
Opis:
This article discusses the manner of shaping the concept of the notary in the period following the restoration of Polish independence until 1923. This period, due to the legal solutions implemented by the partitioning states in various areas, was characterized by a multitude of provisions and the problems with their practical enforcement. As a result, there was an urgent need for unification of the Polish legal system, including the provisions on the notary, which would re-determine the legal position of this particular institution in the Second Polish Republic. This article presents the first part of the discussion on the concepts and ideas presented by individual Notary Chambers and notaries themselves
Artykuł Pozycja prawna notariusza w II RP – projekty reform. Okres 1918 –1923 omawia sposób kształtowania się notariatu i jego koncepcji bezpośrednio po odzyskaniu przez Polskę niepodległości do roku 1923. Okres ten z uwagi na obowiązujące na poszczególnych terenach rozwiązania prawne państw zaborczych charakteryzował Tomasz Chłopecki 143 się różnorodnością przepisów prawnych oraz problemami w ich egzekwowaniu. W wyniku tego istniała pilna potrzeba unifikacji polskiego sytemu prawnego, w tym również przepisów o notariacie, które na nowo określiłyby pozycję prawną notariusza w II Rzeczypospolitej. Artykuł przedstawia rozważania na temat koncepcji i idei prezentowanych przez poszczególne Izby Notarialne oraz samych notariuszy ze Stefanem Górą i Władysławem Leopoldem Jaworskim na czele.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2017, 4, 25
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies