Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "non-verbal communication theory" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Non-verbal Communication and Communicative Understanding of the Liturgy and Liturgical Signs in the Light of Charles Sanders Peirce’s Theory of Signs
    Autorzy:
    Krajnc, Slavko
    Gerjolj, Stanko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668722.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Ritual
    Rites
    Liturgy
    non-verbal Communication
    Liturgical Signs – Symbols
    Peirce’s Theory of Signs
    Spirituality
    Opis:
     The human person as a “triadic” creature needs ritual at all three levels −  physical, psychological and spiritual − of his or her being. At the physical level, ritual serves as support for a healthier life-style. At the psychological level, ritual regulates intrapersonal and interpersonal communicatio. At the level of spirituality, it places him or her in the context of transcendence and “recent aims” and both individually and communally gives meaning to human life. Therefore, the author of the paper first This paper starts by considering the human person as a ritual creature that already with his body requires certain ritual acts and various forms of nonverbal communication. In the central part of the discussion, the author focuses on Peirce’s theory of signs and presents it as one model suitable for understanding and explaining liturgical signs. This is an interesting understanding of religious signs, which encourages an interpretative relationship between the human person and the liturgy, its signs and contents.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2014, 4, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niewerbalne elementy perswazji w ikonografii biblijnej sceny spotkania Chrystusa z faryzeuszami i jawnogrzesznicą - na wybranych przykładach ze sztuki włoskiej XVI i XVII wieku
    Autorzy:
    Pięcińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186956.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    persuasion
    speech act theory
    Italian art
    non-verbal communication
    gesture
    Opis:
    The aim of this paper is to present the methods of depicting the act of persuasion on the picture in the background of the speech act theory. The analysis is based on the examples of Italian paintings from 16th and 17th century that are showing the scene of Christ meeting the adulteress. Firstly, the sequence of speech acts drawn from the text of the Gospel of saint John has been decoded. Furtherly, it was shown which of them had been chosen by the artists and how they had managed to transform the text into the painting using such tools as color, light and shade valor, and the direction of lines that organizes the composition. The conclusion is as follows: the act of persuasion can be easily recognized in painting not only due to the expressions of the faces of the protagonists of the scene and their gestures but as well due to the pure pictorial elements like the diagonal lines and strong contrast between light and shade.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2018, 5; 109-124
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Внесок Харківської лінгвістичної школи у становлення й розвиток теорії невербальної комунікації
    Contribution of the Kharkiv Linguistic School to the Formation and Development of Theory of Non-Verbal Communication
    Wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej
    Autorzy:
    Осіпова, Тетяна Федорівна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38661035.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    non-verbal communication
    non-verbal communication theory
    Kharkiv linguistic school
    periodisation of the development of non-verbal communication theory
    pragmalinguistics
    discourse practice
    Opis:
    This article describes contribution of the Kharkiv linguistic school to the formation of theory of non-verbal communication (NVC) and indicates the periods of its development in Ukrainian linguistics: from the psycholinguistic research of Oleksandr Potebnia (the late nineteenth century) to modern pragmalinguistic studies. The article aims to familiarise the European scholarly community with theoretical achievements of world-class Ukrainian linguists: Oleksandr Potebnia, Leonid Bulakhovs′kyĭ, Iuriĭ Shevel′ov (Iuriĭ Sherekh, George Shevelov), who directly or indirectly formed a theory of non-verbal communication (its methodological postulates, typology of non-verbal parameters, terminology), as well as with achievements of their followers, representatives of the pragmalinguistic branch of the Kharkiv linguistic school, exploring issues of NVC theory in the framework of discourse theory. Modern Ukrainian linguists actively develop non-verbal communication theory in relation to discourse practice (theoretical, terminological, stylistic, ethnocultural, idiolectic, gender and lexicographic aspects) and declare to have worked out a methodology for a comprehensive analysis of the non-verbal communication system on the basis of oral and written Ukrainian material. However, the article draws attention to the lack of a national Ukrainian theoretical platform, uniform NVC metalanguage and research methods, and identifies this issue as the most pressing research challenge. Based on the presented conceptualisations, the article identifies five periods of the formation and development of the Ukrainian theory of NVC, as reflected in the achievements of the most well-known and the strongest school in Ukrainian linguistics: (1) the initial period: late 19th – early 20th centuries; (2) the avant-garde period: 1920s–1930s; (3) the Soviet period: 1930s–1960s; (4a) the (“post-Soviet”) diaspora period (1970s); (4b) the post-Soviet period (1990s); (5) the current period: since the early 2000s. The article also outlines research prospects in this study area.  
    Niniejszy artykuł opisuje wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej oraz nakreśla etapy rozwoju tej teorii w ukraińskim językoznawstwie, począwszy od psycholingwistycznych badań Ołeksandra Potebni pod koniec XIX wieku aż po współczesne badania pragmalingwistyczne. Artykuł ma na celu zapoznanie europejskich badaczy z teoretycznymi osiągnięciami ukraińskich językoznawców światowej klasy: Ołeksandra Potebni, Leonida Bułachowskiego, Jurija Szewelowa (Jurija Szerecha, George’a Shevelova), którzy bezpośrednio lub pośrednio przyczynili się do sformułowania teorii komunikacji niewerbalnej (jej postulatów metodologicznych, typologii parametrów niewerbalnych, terminologii), jak również z osiągnięciami ich następców, przedstawicieli nurtu pragmalingwistycznego charkowskiej szkoły językoznawczej, badających zagadnienia teorii komunikacji niewerbalnej w ramach teorii dyskursu. Dzisiejsi językoznawcy ukraińscy aktywnie rozwijają teorię komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do praktyki dyskursu (w aspekcie teoretycznym, terminologicznym, stylistycznym, etnokulturowym, idiolektalnym, genderowym i leksykograficznym) i deklarują stosowanie opracowanej na bazie ukraińskiego materiału ustnego i pisemnego metodologii wszechstronnej analizy systemu komunikacji niewerbalnej. Artykuł zwraca jednak uwagę na brak ogólnokrajowej platformy teoretycznej, jednolitego metajęzyka i metod badawczych, wskazując przy tym, że jej stworzenie stanowi najpilniejsze zadanie stojące przed badaczami. Na podstawie przedstawionych konceptualizacji artykuł wyróżnia pięć okresów rozwoju ukraińskiej teorii komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do osiągnięć charkowskiej szkoły językoznawczej, najbardziej znanej i najlepszej szkoły ukraińskiego językoznawstwa: 1) okres początkowy (schyłek XIX i początek XX wieku); 2) okres awangardy (lata 20. i 30. XX wieku); 3) okres radziecki (od lat 30. do 60. XX wieku); 4a) okres „postradzieckiej” diaspory (lata 70. XX wieku); 4b) okres postradziecki (lata 90. XX wieku); 5) okres współczesny (od początku XXI wieku). Artykuł przedstawia również perspektywy badawcze na tym polu.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2020, 55
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies