Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "neoimperializm" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Neoimperializm w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej
    Autorzy:
    Wawrzusiszyn, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158452.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-06
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    polityka bezpieczeństwa
    Rosja
    neoimperializm
    presja polityczna
    siły zbrojne
    globalny układ sił
    Opis:
    Rosja jest krajem, w którym przestrzeń odgrywa istotną rolę w kształtowaniu wyobraźni politycznej władzy, a także społeczeństwa. Rosjanie postrzegają swój kraj jako unikalny i wielki, a naród jako wyjątkowy. Rozpad Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) był porażką, z którą trudno było się pogodzić. Powstała wówczas swoista „próżnia geopolityczna” wywołała rywalizację światowych mocarstw o rozszerzenie swoich sfer wpływów. Po objęciu władzy przez Władimira Putina Rosja przystąpiła do odzyskiwania utraconych wpływów i terenów. Kurs polityczny stał się wyraźny i oczywisty – odbudowa potęgi Rosji metodą imperialną. Celem rozważań jest wykazanie realizowanej przez władze Rosji polityki bezpieczeństwa o charakterze imperialnym w wymiarze lokalnym, regionalnym i globalnym. W aspekcie metodologicznym wykorzystano analizę materiałów źródłowych, literaturę przedmiotu, doniesienia medialne i prasowe oraz obserwację rozwoju sytuacji. Wynikiem powyższego jest teza, że Rosja jako spadkobierca wielkiego imperium nie potrafi pogodzić się z utratą mocarstwowej pozycji na świecie. Analiza wydarzeń z jej udziałem na arenie międzynarodowej prowadzi do konkluzji, że dąży ona do konfliktu o bliżej nieokreślonym charakterze.
    Źródło:
    Cybersecurity and Law; 2022, 8, 2; 265-277
    2658-1493
    Pojawia się w:
    Cybersecurity and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neokolonializm i neoimperializm w państwach Afryki Subsaharyjskiej
    Neo-colonialism and neoimperialism in Sub-Saharan Africa
    Autorzy:
    Stańczyk- Minkiewicz, Margot
    Wilczyński, Piotr L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540086.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Afryka Subsaharyjska
    dysfunkcyjność
    korupcja
    patologia władzy
    neokolonializm
    neoimperializm
    Sub-Saharan Africa
    dysfunction
    corruption
    neo-colonialism,
    neoimperialism
    pathology of power
    Opis:
    Chociaż proces dekolonizacji doprowadził do sytuacji, w której, poza niewielkimi wyspami, w Afryce Subsaharyjskiej nie ma już terytoriów zależnych, czyli kolonii mocarstw zachodnich, poszczególne państwa afrykańskie mimo formalnej suwerenności, pozostają w dużym stopniu uzależnione od zamorskich mocarstw jak i silniejszych państw regionu. Obecną sytuację państw afrykańskich określa się mianem neokolonializmu i neoimperializmu. Celem artykułu jest wyjaśnienie przyczyn tego zjawiska, które zdaniem autorów wiąże się przede wszystkim z dysfunkcyjnością i słabością państw afrykańskich. Z powodu patologii elit rządzących, korupcji, nepotyzmu, etc. dochodzi do wykorzystywania potencjału krajów afrykańskich w zamian za korzyści finansowe i realizację partykularnych interesów grup trzymających władzę. Zjawisko neokolonializmu i jego zakres ukazane zostało na przykładzie stopnia opanowania sektora górniczego przez kapitał obcy, natomiast jako wyraz neoimperializmu przyjęto uzależnienie państw afrykańskich od zagranicznych dostawców uzbrojenia. Dokonane analizy pokazują, które państwa afrykańskie w największym stopniu dotknięte są neokolonializmem i neoimperializmem, a z drugiej strony, które mocarstwa i państwa zamorskie są beneficjentami tego zjawiska.
    Although the decolonization process has led to a situation where, apart from small islands, Sub-Saharan Africa no longer has dependent territories, i.e. colonies of Western powers, individual African countries, despite formal sovereignty, remain heavily dependent on overseas powers and the stronger countries of the region. The current situation of African states is referred to as neo-colonialism and neo-imperialism. The purpose of the article is to explain the reasons for this phenomenon, which, according to the authors, is primarily associated with the dysfunction and weakness of African countries. Because of the pathologies of the ruling elite, corruption, nepotism, etc. the potential of African countries is exploited in exchange for financial benefits and the realization of the particular interests of the groups in power. The phenomenon of neocolonialism and its scope was shown on the example of the degree of mastery of the mining sector by foreign capital, while the expression of African countries' dependence on foreign arms suppliers was adopted as an expression of neo-imperialism. The analyzes show which African countries are most affected by neo-colonialism and neo-imperialism, and on the other hand, which powers and overseas countries are beneficiaries of this phenomenon.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2020, 33; 80-101
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dekonstrukcja myśli neoimperialnej w ananasowym napoju dla pięknej damy wiktora pielewina
    Deconstruction of neoimperial thought in victor pelevin’s pineapple water for the fair lady
    Деконструкция неоимпериальной мысли в сборнике ананасная вода для прекрасной дамы виктора пелевина
    Autorzy:
    Łaniewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920788.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-12
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    деконструкция
    неоимпериализм
    Виктор Пелевин
    постмодернизм
    власть
    dekonstrukcja
    neoimperializm
    Wiktor Pielewin
    postmodernizm
    władza
    deconstruction
    neoimperialism
    Victor Pelevin
    postmodernism
    authority
    Opis:
    Politically involved works of Victor Pelevin describe and deconstruct phenomena characteristic for the social life of the postmodern period. The new neoimperial paradigm is different from the previous one. Thanks to the development of new means of communication, countries use unconventional weapons in their struggle for influence, and certain elements of postmodern wars become simulacric phenomena of postmodern culture. The grotesque stories and novels of Pelevin, included in the collection Pineapple Water for the Fair Lady, are connected with poststructural philosophy and deconstruct the traditional perception of history and politics.
    Политически ангажированные произведения Виктора Пелевина описывают и деконструируют явления, характерные для общественной жизни периода постмодернизма. Новая неоимпериальная парадигма сильно отличается от предыдущей. Благодаря развитию новых средств связи, державы используют в борьбе за влияние неконвенциональное оружие, а отдельные элементы постсовременных войн становятся симулякрическими феноменами культуры постмодерна. Гротескные рассказы и повести Пелевина, входящие в сборник Ананасная вода для прекрасной дамы, находят закрепление в положениях философии постструктурализма и деконструируют традиционное восприятие вопросов истории и власти.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 138-156
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foreign Threats to Ukraine’s Independence and the Challenge Posed to Polish National Security
    Zewnętrzne zagrożenia dla niezależności Ukrainy jako wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego Polski
    Autorzy:
    Krasivskyy, Orest
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929223.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian factor
    national security of Ukraine and Poland
    national security threats
    geopolitics
    Eurasian geopolitical project of Russia
    Russian neo-imperialism
    czynnik rosyjski
    bezpieczeństwo narodowe Ukrainy i Polski
    zagrożenie bezpieczeństwa narodowego
    geopolityka
    euroazjatycki geopolityczny projekt Rosji
    neoimperializm rosyjski
    Opis:
    The purpose of the article is to examine the Russian threat to Ukraine’s state sovereignty and its impact on Poland’s national security; to underline that Russia intends to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the USA and EU, and to establish control in the territory of the Eurasian continent. The research hypothesis is that the main purpose of Russia’s foreign policy is the reconstruction of a neo-imperial state, Ukraine’s reintegration into the post-Soviet space, and ensuring Russia’s domination in the region. The research task was completed using the research methods of a detailed study of sources and literature and a critical analysis of the information available to the author. Conclusions: Russia is trying to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the West, and to establish control over the Eurasian continent. Russia considers Ukraine and Poland as dangerous agents of Atlanticism. That is why the Russian Eurasian geopolitical project aims for the Ukrainian and Polish states to be neutralized in a radical way. To this end, Russia has started a “hybrid war” against Ukraine. Poland and the Baltic countries will be the next targets of Russian aggression. It is profitable for Russian neo-imperialism to destroy trust and the strategic partnership between Poland and Ukraine, and to act in accordance with the divide-and-conquer algorithm. In such circumstances, Ukraine and Poland need to work out a new “Doctrine of restraining Russia’s aggression,” to pursue gradual and coordinated policy for the sake of the victory over Russian neo-imperialism and the dismantlement of the Russian imperial social system. The article describes the peculiarities of the modernization of the Russian imperial system at the present stage, analyzes the content of the Russian neo-imperialistic policy against Ukraine, Poland and the West, the reasons for the failure of Ukraine to neutralize Russian expansion, and also shows possible geopolitical consequences for the national security of Poland in the event of the successful implementation of Russia’s geopolitical strategy.
    Celem badawczym artykułu jest prześledzenie znaczenia tzw. rosyjskiego czynnika jako elementu wpływającego na suwerenność Ukrainy i na bezpieczeństwo Polski. Postawiona hipoteza zakłada, że głównym celem rosyjskiej polityki zagranicznej jest neoimperializm, a częścią tej koncepcji jest reintegracja Ukrainy do przestrzeni silnych wpływów Rosji oraz zapewnianie sobie przez Federację Rosyjską dominującej pozycji w regionie. Problem badawczy został rozwiązany dzięki zastosowaniu metod jakościowej analizy źródeł, krytycznej analizie prac naukowych (od klasycznych do najnowszych), analizie informacji oraz dyskursu politycznego. Konkluzje: Rosja prowadzi politykę rewanżu za porażkę w „zimnej wojnie”, politykę zmierzającą do ponownej kontroli nad byłymi republikami ZSRR i ustalenia swoich wpływów nad obszarem euroazjatyckim. Rosja postrzega Ukrainę i Polskę jako niebezpiecznych dla siebie „agentów” wpływów amerykańskich. Wychodząc z tego geopolitycznego założenia Ukraina i Polska musi, według Rosji, zostać politycznie zneutralizowana. Z tego powodu Rosja zaczęła prowadzić przeciwko Ukrainie „wojnę hybrydową”. Następnym obiektem tej wojny będzie prawdopodobnie Polska i kraje nadbałtyckie. Dla rosyjskiego neoimperializmu korzystne jest podważanie zaufania i strategicznego partnerstwa pomiędzy Polską i Ukrainą, w imię zasady „dziel i rządź”. Polska i Ukraina w takich warunkach powinny opracować nową doktrynę „powstrzymania agresji Rosji” prowadzącą do konsekwentnej i skoordynowanej polityki hamowania rosyjskiego neoimperializmu i demontażu imperialistycznego systemu społecznego w Rosji. W artykule przeanalizowano cechy modernizacji rosyjskiego systemu imperialistycznego, neoimperialistyczną politykę wobec Ukrainy, Polski i Zachodu oraz przyczyny niepowodzeń Ukrainy w neutralizacji rosyjskiej ekspansji, a także wyjaśniono ewentualne geopolityczne skutki dla bezpieczeństwa Polski w przypadku sukcesu w realizacji geopolitycznej strategii Rosji.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 77-98
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies