Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narrative of politics" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    O niezbędności politologicznej interpretacji – subiektywność i narracyjność jako determinanty warsztatu politologa
    About the Need for Interpretation in Political Sciences – Subjectivity and Narrative as Determinants of the Political Scientist’s Workshop
    Autorzy:
    Laska, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195277.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    interpretacjonizm
    teoria integralna
    subiektywność polityki
    narracyjność polityki
    człowiek polityczny / interpretative approach
    integral theory
    subjectivity of politics
    narrative of politics
    political man
    Opis:
    Autor przypomina o potrzebie ujmowania polityki zarówno jako fenomenu obiektywnego, jak i subiektywnego. Postuluje, aby jej badanie łączyło podejście analityczno-empiryczne z interpretacją. W jego rozumieniu ta ostatnia nie jest tożsama z badaną rzeczywistością, lecz stanowi próbę obiektywizacji wiedzy. Instrumentalne i mechanistyczne ujmowanie procesów politycznych jest według niego całkowicie nieadekwatne, gdyż ignoruje rolę emocji, intencji, inteligencji, woli i świadomości człowieka. Badanie politologiczne nie może się jednak ograniczać do interpretacji. Równie ważne jest uwzględnianie strukturalnych i materialnych wytworów polityki, a także uwarunkowań przyrodniczych i gatunkowych. W rezultacie przed świadomym badaczem staje trudne zadanie integracji złożonego repertuaru narzędzi metodologicznych.
    The author reminds us of the need to view politics both as an objective and subjective phenomenon. He postulates that her study should combine analytical-empirical approach with interpretation. In his understanding, the latter is not identical with the studied reality, but is an attempt to objectify knowledge. The instrumental and mechanistic approach to political processes is completely inadequate, because it ignores the role of emotions, intentions, intelligence, human will and awareness. Political research, however, cannot be limited to interpretation. It is equally important to take into account the structural and material determinants of politics, as well as nature and species. As a result, a conscious researcher has a difficult task to integrate the complex repertoire of methodological tools.
    Źródło:
    Teoria Polityki; 2020, 4; 167-182
    2543-7046
    2544-0845
    Pojawia się w:
    Teoria Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historical Narrative and Tradition as Instruments of Creating the Image of the State on the International Arena: The Case of Kazakhstan
    Autorzy:
    Waśkiel, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519481.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    politics of memory
    Central Asia
    Kazakhstan
    nation branding
    Opis:
    The article aims to explain the relationships between the official historical narrative (politics of memory) and the image of the state on the international area (nation branding). The analysis was based mainly on the Kazakh cinematography and the Kazakh TV station programs. I argue that the official historical narrative may contribute to the change of Kazakhstan perception on the international area. Politics of memory aims at highlighting the selected historical periods and concealing others. Kazakhstan elites are trying to emphasize the recent history, modernization and economic successes of the state after 1991. The pre-Soviet history is also strongly accentuated, and the historical continuity of the Kazakh nation (or even its statehood) from the end of the 15th century is highlighted. The politics of memory also aims at retraditionalization, i.e., the traditional lifestyle of nomads is widely publicized. On the other hand, the period of Russian and Soviet rule, painful events in the history of the twentieth century, are omitted or even concealed. Such a manner of conducting politics of memory may change the image of Kazakhstan, from the post–Soviet state to a modern one, modernized but at the same time nomadic, with a rich tradition.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2019, 30 (37); 43-63
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracyjność teorii jako implikacja specyfiki przedmiotu ba dań politologicznych
    The narrative nature of the theory as animplication of the specificity of the subject of political science research
    Autorzy:
    Laska, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030293.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    narracja
    dyskurs
    narracja polityczna
    teoria polityki
    badania politologiczne
    narration
    discourse
    political narrative
    theory of politics
    political science research
    Opis:
    Celem artykułu jest weryfikacja założenia, że zrozumienie przez człowieka otaczającej go rzeczywistości, w tym także polityki, opiera się na naturalnym dla niego konstruowaniu narracji teoretycznych. Autor wskazuje, że dotyczy to także poznania naukowego, które można potraktować za specyficzną formę twórczości opowiadającego umysłu. Reprezentując podejście dedukcyjno-nomologiczne, powiązane z interpretacją humanistyczną, udowadnia, że specyfika przedmiotu badań politologicznych dodatkowo wzmacnia znaczenie narracji, jako narzędzia poznania. Przedstawioną w artykule argumentację opiera na prezentacji założeń epistemologicznych, operacjonalizacji narracji jako kategorii poznawczej i analitycznej, charakterystyce narracyjnej specyfiki polityki oraz wynikających stąd implikacji badawczych.
    The aim of the article is to verify the assumption that human understanding of the surrounding reality, including politics, is based on the natural construction of theoretical narratives. The author points out that this also applies to scientific cognition, which can be treated as a specific form of creativity of the telling mind. Representing the deductive-nomological approach, related to the humanistic interpretation, he proves that the specificity of the subject of political science research additionally strengthens the importance of narration as a tool of cognition. The arguments presented in the article are based on the presentation of epistemological assumptions, the operationalization of narration as a cognitive and analytical category, the narrative characteristics of the specificity of politics and the resulting research implications.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2020, 4(65); 29-49
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracje głodu czy narracje o głodzie?
    Hunger’s Narrative or Narratives of Hunger?
    Autorzy:
    Brejnak, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038762.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hunger
    narrative
    culture
    politics
    poetics
    Opis:
    The aim of this article is to enumerate the main types of discourses in which the phenomenon of hunger is represented. These are following: culture of hunger (an anthropological and ethnological term describing cultural formations based on the problem of famine), politics of hunger (starvation used for political reasons), poetics of hunger (hunger as a component of a piece of art). The question about the difference between the presence of hunger (hunger’s narrative) and the representation of hunger (narrative of hunger) is the main problem of this essay. Brejnak claims that on the one hand, there is no unnarrated hunger (a natural/pure hunger) in cultural communication. On the other hand, he underlines that the experience of hunger as such is non-transitive and verbally inexpressible.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 283-302
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narrative poetics of Éric Chevillard: towards literary literature
    Autorzy:
    Maziarczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606177.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Éric Chevillard, politics, pamphlet, narrative strategies
    Éric Chevillard, politique, pamphlet, stratégies narratives
    Opis:
    Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch und Französisch.
    Éric Chevillard, associated mainly with ludic literature, which plays with the word and deconstructs novelistic conventions, in his own way inscribes himself in the tradition of engaged literature. By means of atypical narration and singular style he fights against not so much social, political or economic injustice as stereotypical literature in all its triviality and formulaicity. Relying on selected theories of narrative strategies characteristic of novels and militant texts, the present paper analyses Démolir Nisard, one of Chevillard’s most confrontational texts, and thus discusses modalities and assumptions of the work inspired by the overtly political genre – the pamphlet.
    Associé à une littérature ludique qui exploite les potentialités du langage et déconstruit les mécanismes du roman classique, Éric Chevillard s’inscrit à sa propre façon dans le cadre de la littérature militante. Par une narration atypique et une écriture singulière, il engage une lutte non contre des injustices sociales, politiques ou économiques, mais contre la littérature stéréotypée, plate et triviale dans ses formes. S’appuyant sur les théories relatives aux stratégies narratives des textes romanesques et militants, le présent article s’attachera à analyser Démolir Nisard, un de ses textes les plus violents, pour montrer les modalités et les enjeux du récit inspiré par le genre à visée typiquement politique : le pamphlet.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2019, 43, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomía de la memoria: literatura y políticas del recuerdo
    Anatomy of memory: literature and the politics of remembrance
    Autorzy:
    Szukała, Wiosna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048646.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    memory
    oblivion
    remembrance
    historical narrative
    Semprún
    Cercas
    Opis:
    This article set out to present the mutual relationship between two discourses that conceptualize the notion of memory: the theoretical-literary discourse and the politico-historical one. Literature, which is a constitutive element of the cultural memory system, plays two major roles in the society: it reflects the dominant tendencies in the collective memory, and secondly, it participates in the formation of individual, as well as collective, images of the past and the discourse that surrounds them. The study draws on, inter alia, the literary representations of memory in the works of Jorge Semprún (testimony) and Javier Cercas (postmemory). Both writers were keen on participating in the public debate on the policy of remembrance in Spain. This article focuses on the metaliterary and self-reflexive components of their writings and aims to position them in the wider theoretical context.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2017, 44, 1; 99-113
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Children and the Politics of Memory: Analysis of the Museum Narrative at the Yad Vashem Institute
    Dzieci i polityka pamięci. Analiza narracji muzealnej Instytutu Jad Waszem
    Autorzy:
    Zaborski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806016.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    politics of memory
    Holocaust
    World War II
    social communication
    communication system
    polityka pamięci
    Holokaust
    II wojna światowa
    komunikacja społeczna
    system komunikacji
    Opis:
    How does Yad Vashem Institute presents the stories of the youngest participants in the war? What role do children play in its narrative? Do the authors of the exhibition devote separate exhibition to them – or are the children’s fates ‘inscribed’ in the overall message about history? Is the death of victims or the death of heroes at the centre of the message? Is the museum presentation dedicated to specific, individual figures or rather to communities of anonymous participants in wartime events? The author of the article addresses those questions by analysing the narrative line of the Holocaust History Museum (Yad Vashem) in Jerusalem. The research conducted show that the Holocaust story presented in this place focuses on the loss and suffering that resulted in interrupted lives. The perspective of the victims dominates the exhibition analysed. The civilian victims of occupation and Genocide are at the centre of the exhibition.
    W jaki sposób Jad Waszem eksponuje historie najmłodszych uczestników wojny? Jaką rolę odgrywają dzieci w prezentowanej ekspozycji? Czy jest im poświęcona odrębna wystawa, czy ich losy są wpisane w ogólną narrację? Czy w centrum przekazu znajduje się śmierć ofiar, czy może śmierć bohaterów? I wreszcie – czy mamy tu do czynienia z dziecięcym bohaterem zbiorowym, czy raczej ze zbiorem indywidualnych historii i biografii młodych osób znanych z imienia i nazwiska? Autor poszukuje odpowiedzi na te pytania, analizując linię narracyjną Muzeum Historii Holokaustu w Instytucie Jad Waszem w Jerozolimie. Stwierdza, że zorganizowana tu wystawa stała koncentruje się na utraconym i przerwanym życiu. Dominuje w niej perspektywa ofiar wojennego dramatu rozpętanego przez nazistowskie Niemcy, a głos oddano tu przede wszystkim – żyjącym i nieżyjącym – cywilnym ofiarom okupacji, wojny i Zagłady.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 60-79
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    We Write in Other People’s Blood: Troubling the Body Politics and Disability Representation of Yakuza O
    Autorzy:
    Loh, Adeline
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41316430.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Univerzita sv. Cyrila a Metoda. Fakulta masmediálnej komunikácie
    Tematy:
    body politics
    digital games
    disability studies
    game studies
    gender
    narrative
    Yakuza 0
    Opis:
    This paper takes Yakuza 0, a retrospective prequel and standalone entry to the Yakuza digital game franchise from Japan, as a case study for disabled feminine bodies vis-à-vis their male counterparts in game narratives. Of note is Makimura Makoto, a downtrodden Chinese-Japanese woman experiencing post-traumatic psychogenic blindness, who serves as the unwitting kingpin of the yakuza’s schemes. This paper posits that a reading of the game’s narrative (as supplemented by its gameplay mechanics) through the critical lens of disability studies offers a more affective and recuperative understanding of the game’s treatment of its marginalised characters. This paper first seeks to intervene in the game’s embodied and gendered power dynamics by attending to the body politics of its fictitious criminal underworld. Correspondingly, this paper troubles the game’s presentation of disability as a gendered performance, wherein feminine bodies disproportionately experience the material consequences and trauma of their disabilities, framed as pivotal narrative movements that spur the game’s male protagonists forward. Ultimately, this paper works towards a more empathetic reading of Yakuza 0 as a roadmap for how the franchise and digital games at large can address disability as a compounding, ever-evolving relational condition in addition to its physical and/or mental dimensions.
    Źródło:
    Acta Ludologica; 2024, 7, 1; 38-49
    2585-8599
    Pojawia się w:
    Acta Ludologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
    Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
    Autorzy:
    Boridczenko, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    polityka historyczna
    Federacja Rosyjska
    ZSRR
    politics of memory
    Russian Federation
    USSR
    Opis:
    W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
    The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Securitization of Memory: a Theoretical Framework to Study the Latvian Case
    Sekurytyzacja pamięci: teoretyczne ramy badania przypadku łotewskiego
    Autorzy:
    Pakhomenko, Sergii
    Sarajeva, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179020.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    security
    securitization
    identity
    historical memory
    politics of memory
    Latvia
    narrative
    memory regime
    security dilemma
    bezpieczeństwo
    sekurytyzacja
    tożsamość
    pamięć historyczna
    polityka pamięci
    Łotwa
    narracja
    reżim pamięci
    dylemat bezpieczeństwa
    Opis:
    The article suggests and argues a theoretical framework for studying a particular case of memory securitization. It is based on the constructivist perception of security that is systematically framed in the studies of representatives of the Copenhagen School, who consider security as a socially constructed phenomenon and define identity protection to be one of its primary goals. Pursuant to this approach, the article presents a correlation between memory and security in at least three aspects. In the first instance, similar to security, collective memory is socially determined. In the second instance, collective memory lies at the core of various forms of identity, including national identity. In the third instance, collective memory is not only an object of protection but also a resource, which is used by securitization actors for threat identification, enemy image modeling as well as for defining the means of protection. The Latvian case is applied for setting the theoretical framework of the memory securitization model. In future, it might be used to study specific juridical and political mechanisms of memory securitization in the countries of Central and Eastern Europe. The authors perceive the securitization of memory as a diverse complex of measures aimed at establishing and setting a certain historical narrative, as well as convincing society to be actively loyal to it. Accordingly, the policy of memory is defined as a mechanism for putting securitization in practice. The initial conditions for understanding this process in Latvia are the post-communist transition, ethnocultural divisions of the society, and the external factor represented by Russia, that promotes its historical narratives. In one respect, R. Brubaker’s concept of the “nationalized” state is taken as a theoretical model of the politics of memory in Latvia. According to this concept, the official narrative of post-communist countries has been set as a nation-oriented one. On the other hand, the concept of the memory regime developed by M. Bernhard and J. Kubik is also considered. As per their theory, the memory regime in Latvia can be described as being divided into the official and alternative narrative of counter-memory, which is based on the Soviet legacy.
    Artykuł proponuje i uzasadnia teoretyczne ramy badania sekurytyzacji pamięci na konkretnym przypadku. Opiera się na konstruktywistycznym postrzeganiu bezpieczeństwa, systematycznie formułowanym w badaniach przedstawicieli Szkoły Kopenhaskiej, którzy traktują bezpieczeństwo jako zjawisko konstruowane społecznie, uznając ochronę tożsamości za jeden z głównych jego celów. Zgodnie z tym podejściem artykuł przedstawia korelację między pamięcią a bezpieczeństwem w co najmniej trzech aspektach. W pierwszej kolejności, podobnie jak w przypadku bezpieczeństwa, pamięć zbiorowa jest zdeterminowana społecznie. Po drugie, pamięć zbiorowa leży u podstaw różnych form tożsamości, w tym tożsamości narodowej. Po trzecie, pamięć zbiorowa jest nie tylko przedmiotem ochrony, ale także zasobem, który jest wykorzystywany przez podmioty sekurytyzacyjne do identyfikacji zagrożeń, modelowania obrazu wroga, a także do definiowania środków ochrony. Teoretyczne ramy modelu sekurytyzacji pamięci ustalono w oparciu o przypadek łotewski. W przyszłości może on posłużyć do badania konkretnych prawnych i politycznych mechanizmów sekurytyzacji pamięci w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy postrzegają sekurytyzację pamięci jako zespół różnorodnych środków mających na celu ustanowienie i ustalenie pewnej narracji historycznej, a także przekonanie społeczeństwa do aktywnej lojalności wobec tej narracji. W związku z tym polityka pamięci jest definiowana jako mechanizm wprowadzania sekurytyzacji w praktyce. Warunki wstępne dla zrozumienia tego procesu na Łotwie obejmują transformację postkomunistyczną, podziały etniczno-kulturowe społeczeństwa oraz czynnik zewnętrzny, jakim jest promująca swoje narracje historyczne Rosja. W jednym aspekcie teoretyczny model polityki pamięci na Łotwie odnosi się do koncepcji „unarodowionego” państwa R. Brubakera. Zgodnie z tą koncepcją oficjalna narracja krajów postkomunistycznych została określona jako narodowa. Z drugiej strony rozważono także koncepcję reżimu pamięci, opracowaną przez M. Bernharda i J. Kubika. Zgodnie z ich teorią reżim pamięci na Łotwie można opisać jako podzielony na oficjalną i alternatywną narrację kontrpamięci opartej na dziedzictwie sowieckim.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 395-410
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O (nie)konieczności powrotu. Dyskurs reemigracji w najnowszej polskiej prozie między polityką a metafizyką
    On the (Un)necessity of Return: Re-emigration Discourse in Recent Polish Narrative Writing between Politics and Metaphysics
    Autorzy:
    Dariusz, Skórczewski
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14747235.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    re-emigration
    return migration
    identity
    postsecular condition
    metaphysics
    reemigracja
    migracja powrotna
    tożsamość
    kondycja postsekularna
    metafizyka
    Wojciech Kudyba
    Opis:
    Powieść Wojciecha Kudyby Imigranci wracają do domu swoim tytułem sugeruje możliwość uznania jej za głos w dyskusji politycznej na temat powrotu polskich migrantów ekonomicznych do kraju. Jednak zastosowana konwencja monologu wypowiedzianego i metafizyczna perspektywa narracji podają w wątpliwość prawomocność doraźnych odczytań instrumentalizujących. Rozpatrując powieść w kontekście postsekularnej kondycji współczesnego, kosmopolitycznego społeczeństwa, autor artykułu proponuje widzieć w jej bohaterze figurę peregryna, wskazującą na ambiwalencję nie/przynależności: podmiot uznaje doczesność swojego istnienia, z drugiej strony zaś odkrywa potrzebę narracji reintegrującej, która przywróci mu poczucie intersubiektywnej identyfikacji ze swoim narodem. Włączenie do opisu doświadczenia migranta perspektywy metafizycznej stanowi o oryginalności podejścia do dyskursu re-emigracji we współczesnej polskiej prozie, nawiązującego do Norwidowskiego uniwersalizmu.
    With its assertive title, Wojciech Kudyba’s 2018 novel Emigranci wracają do domu (‘Emigrants are returning home’) suggests the possibility of considering it a voice in the current political debate on the return of Polish economic migrants to their homeland. However, the literary convention applied therein (‘spoken monologue’), along with the protagonist’s metaphysical perspective, make such immediate, instrumentalizing interpretations questionable. Placing the novel within the context of contemporary postsecular cosmopolitan society, I propose that the protagonist be seen as a peregrine to accentuate the ambivalence of his un/belonging: a subject who acknowledges the mortality and transiency of his existence, while on the other hand, immersed in earthly realities, discovers the need for a reintegrating narrative to restore for himself the feeling of intersubjective identification with his own nation. I prove that by incorporating a metaphysical perspective into migrant experience, Kudyba’s novel offers an innovative approach to re-emigration discourse in contemporary Polish narrative writing, one rooted in Cyprian Norwid’s universalism.
    Źródło:
    Porównania; 2022, 32, 2; 67-80
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “…The Phrase that »History Does Not Matter to the Present Day« Was Never More Deceptive than It Is Now.” The Narrative of the Great Patriotic War in the Historians’ Assessment (Editors’ Debate) Warsaw, July 16, 2021
    Autorzy:
    Boćkowski, Daniel
    Dąbrowski, Franciszek
    Kornat, Marek
    Jasina, Łukasz
    Musiał, Filip
    Piekarska, Anna
    Wasilewski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108335.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    politics of history
    Russia
    Soviet Union
    Communism
    World War II
    Great Patriotic War
    Źródło:
    Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 9-41
    2658-1566
    Pojawia się w:
    Institute of National Remembrance Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
    Autorzy:
    Janicka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    anti-Semitism
    de-Holocaustization
    Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
    Polin myth
    Polish historical policy
    politics of memory
    Polish Jews (concept revision)
    symbolic violence
    Opis:
    The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie ma nic lepszego niż teoria.” Kilka uwag o praktyce teoretycznej współczesnych awangardowych pisarek amerykańskich (Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, Carla Harryman)
    “There is nothing better than a theory”: A few remarks on the theoretical practice of contemporary avantgarde women writers (Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, Carla Harryman)
    Autorzy:
    Myk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016179.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    politics of representation
    women’s experimental writing
    non/narrative
    hybridity
    cyborg writing
    polityka reprezentacji
    pisarstwo eksperymentalne kobiet
    utwór nie/narracyjny
    hybrydyczność
    pisarstwo cyborgiczne
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest praktykom teoretycznym trzech czołowych autorek nurtu amerykańskiej twórczości eksperymentalnej kojarzonych z kręgiem poetów L=A=N=G=U=A=G=E: Lyn Hejinian, Leslie Scalapinoi Carla Harryman. Odegrały one fundamentalną rolę w ukształtowaniu ciągle otwartej i toczącej się debaty krytyczno-teoretyczno-literackiej dotyczącej statusu formalnie radykalnej literatury tworzonej przez kobiety zaangażowanejw kwestie epistemologii feministycznej. Praktyka ta, skupiająca się na procesach i mechanizmach dyskursu, nie ogranicza się do wymiaru poetyckiego i artystycznego, lecz zakłada, że twórczość poetycka jest społecznie zaangażowaną „strategią interwencji” (Harryman), a jako taka funkcjonuje jako skoncentrowana na języku epistemologia feministyczna. Hejinian, Scalapino i Harryman stworzyły imponujący dorobek literacko-teoretyczny, na który składają się gatunkowo złożone teksty hybrydyczne mocno osadzone we współczesnych dyskursach feministycznych,  skupiające się na problematyce produkcji wiedzy, znaczenia, tożsamości, płci i seksualności, ukrytych mechanizmów ideologicznych tradycyjnie pojmowanego utworu narracyjnego, a także imperatywu przekraczania tych mechanizmów. Artykuł jest próbą umiejscowienia ich twórczości w szerszym kontekście współczesnej myśli feministycznej począwszy od écriture féminine, poprzez krytykę polityki tożsamościowej Judith Butler oraz Denise Riley, po  horyzont posthumanistyczny cyborgicznego pisarstwa Donny Haraway.
    The essay discusses theoretical practices of three major American experimental women writers associated with L=A=N=G=U=A=G=E poets Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, and Carla Harryman, who played a crucial role in shaping the present-day critical and theoretical literary debate regarding the status of formally radical literature engaged in questions of feminist epistemology and written bywomen. Devoted to language and its ideological dimension, their work is based ona wager that poetic practice is a socially engaged strategy of intervention (Harryman),and as such functions as a language-oriented feminist epistemology. Hejinian, Scalapino, and Harryman created a significant literary and theoretical body of work that includes complex genre-bending hybrid texts deeply rooted in contemporary feminist discourses and preoccupied with such issues as production of knowledge, meaning, identity, gender, and sexuality, hidden ideological mechanisms of the conventional narrative, and the imperative of its constant refiguration. The article is also an attempt to see their work in a broader context of feminist thought, ranging from écriture féminine, through Judith Butler’s and Denise Riley’s critiques of identity politics, to the posthumanist horizon of Donna Haraway’s cyborg writing.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2013, 10, 4; 161-182
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cultural Orientations of the Politics of Education in Ukraine (2010–2013): Ideology Strikes Back
    Kierunki kulturowe w polityce oświatowej w Ukrainie (2010–2013): ideologia kontratakuje
    Autorzy:
    Drozdovskyi, Dmytro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341457.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ukraina
    polityka językowa
    kolonializm
    polityka oświatowa
    języki miejscowe
    tożsamość
    narracja oporu
    Ukraine
    language policy
    colonialism
    educational policy
    regional languages
    identity
    narrative of resistance
    Opis:
    In this article, the author has analysed educational reforms and educational policy in general, which was implemented in Ukraine during the presidency of Viktor Yanukovych. A few political cases were analysed, in particular the opposition of the National University of “Kyiv-Mohyla Academy” to the educational trends implemented by the Ministry of Education and Science of Ukraine under the leadership of Dmytro Tabachnyk. The manifestations of colonial policy in Ukrainian education, which were aimed at the rapprochement of Ukraine and Russia and the positioning of Ukraine as a colonial part of the imperial body, have been outlined. It has been discussed in what implicit way the colonial strategy was implemented in the educational reforms in Ukraine, in particular in the aspect of teaching humanitarian disciplines, e.g. Ukrainian literature. Forms of possible resistance to colonial strategies in the educational field, the principles of overcoming imperial pressure and intensifying the narrative of resistance, which made it possible to avoid further splitting of the Ukrainian identity in the imperial body, have been analysed. The legislative activity, which was focused on strengthening the status of the Russian language as a regional language, has been outlined. Linguistic colonial approaches at the level of legislative initiatives in language policy have been spotlighted, in particular in the Kivalov-Kolesnichenko Law.
    W artykule autor poddał analizie reformy edukacyjne oraz całokształt polityki oświatowej, realizowane w Ukrainie w okresie prezydentury Wiktora Janukowycza. Zbadano kilka konkretnych kwestii politycznych, w szczególności sprzeciw Uniwersytetu Narodowego „Akademia Kijowsko-Mohylańska” wobec trendów oświatowych wprowadzanych przez Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy zarządzane przez Dmytro Tabacznyka. Przedstawiono przejawy polityki kolonialnej w ukraińskiej oświacie, które miały na celu odnowienie więzi między Ukrainą i Rosją oraz uczynienie z Ukrainy części imperium kolonialnego. Omówiono niejawne sposoby realizacji strategii kolonialnej w reformach oświatowych w Ukrainie, w szczególności w aspekcie nauczania przedmiotów humanistycznych, takich jak literatura ukraińska. Przedmiotem analizy były dostępne formy oporu wobec strategii kolonialnych w oświacie, metody przezwyciężania nacisków imperialnych i umacniania narracji oporu, pozwalające uniknąć dalszego rozszczepienia ukraińskiej tożsamości w łonie imperium. Omówiono działania legislacyjne, zogniskowane wokół utrwalenia statusu języka rosyjskiego jako języka miejscowego. Zwrócono uwagę na kolonializm w inicjatywach legislacyjnych w zakresie polityki językowej, obecny w szczególności w ustawie Kiwałowa-Kolesniczenki.
    Źródło:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2022, 29, 1; 9-25
    1641-4233
    2300-8695
    Pojawia się w:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzielni Polacy ratują getto? Kilka uwag o relacjach polsko-żydowskich i zagładzie w narracji Zjednoczonej Prawicy
    Brave Poles save the ghetto? Some comments on Polish-Jewish relations and the Holocaust in the narrative of the United Right
    Autorzy:
    Zieliński, Konrad Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343798.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    historical politics
    Holocaust
    Jews
    Poles
    United Right
    polityka historyczna
    Zagłada
    Żydzi
    Polacy
    Zjednoczona Prawica
    Opis:
    W polityce historycznej propagowanej przez Obóz Zjednoczonej Prawicy ważne miejsce zajmuje martyrologia narodu, m.in. zbrodnie popełniane na ludności polskiej przez Niemców, Sowietów czy Ukraińców. Działania władz sprawiają wrażenie, że te próbują zrównać los Żydów i Polaków w czasie wojny, a nawet wymazać z kolektywnej pamięci zbrodnie popełniane w czasie wojny na Żydach przez ich polskich sąsiadów. Nie jest to zabieg nowy, ponieważ również w czasach PRL starano się ukrywać wstydliwe karty dziejów Polski. Jednak po 2015 r. narracja promowana przez Zjednoczoną Prawicę na temat postaw Polaków wobec Zagłady idzie dalej: nie tylko przemilcza się sprawy trudne, ale na wszelkie sposoby promuje postawy świadczące o bohaterstwie i ofiarności Polaków w ratowaniu Żydów, usiłując tym samym przekonać opinię publiczną w kraju i zagranicą, że były to postawy powszechne. Parafrazując znany wiersz Czesława Miłosza i esej Jana Błońskiego, powinniśmy powiedzieć, że nie „Biedni Polacy patrzą na getto”, lecz „Dzielni Polacy ratują getto”. Artykuł jest próbą komentarza na temat polityki historycznej po 2015 r. w kontekście stosunków polsko-żydowskich w czasie okupacji niemieckiej na podstawie literatury przedmiotu oraz wypowiedzi i doniesień medialnych.
    The martyrdom of the nation, including the crimes committed against the Polish population by Germans, Soviets or Ukrainians, occupies an important place in the historical policy promoted by the United Right camp. The actions of the authorities give the impression that they are trying to equate the fate of Jews and Poles during the war and, moreover, to erase from the collective memory the crimes committed against Jews by their Polish neighbours during the war. This is not a new procedure, also during the communist era shameful pages of Polish history were tried to be hidden. However, after 2015, the narrative promoted by the United Right on the attitudes of Poles towards the Holocaust goes further: not only are difficult matters kept silent, but attitudes testifying to the heroism and generosity of Poles in saving Jews are promoted in every way, in an attempt to convince public opinion at home and abroad that these attitudes were universal. To paraphrase a well-known poem by Czesław Miłosz and an essay by Jan Błoński, not - "Poor Poles look at the ghetto", but - "Brave Poles save the ghetto". The article is an attempt to comment on post-2015 historical politics in the context of Polish-Jewish relations during the German occupation on the basis of literature on the subject and media statements and reports.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 105-122
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies