Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "music culture" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Hybrydowe praktyki muzyczne jako fenomen współczesnej kultury
Hybrid Music Practices as a Phenomenon of Contemporary Culture
Autorzy:
Jabłońska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37547754.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Muzyka
kultura
hybrydowe praktyki muzyczne
media
streaming
music
culture
hybrid musical practices
Opis:
Celem artykułu jest omówienie natury hybrydowych praktyk muzycznych związanych z tworzeniem, dystrybucją i konsumpcją muzyki, rozumianych jako fenomen współczesnej, zglobalizowanej i zapośredniczonej cyfrowo kultury. W pierwszej kolejności przedstawiona została natura muzyki pojmowana jako forma międzyludzkich interakcji i przestrzeń do budowania relacji społecznych. W szczególności podkreślono założenia Christophera Smalla o interakcyjnym charakterze muzyki. Dalej zarysowane zostały dwa wielkie przełomy – analogowy oraz cyfrowy – które zrewolucjonizowały charakter praktyk muzycznych (zarówno na poziomie twórczym, jak i odbiorczym), prowadząc ludzkość w stronę współczesnej hybrydy i przenikania się tego, co realne, z tym, co wirtualne. Specyfika owych praktyk omówiona została w odniesieniu do takich zagadnień, jak: (a) nowa, hybrydowa „kultura ucha”, (b) nowe, hybrydowe sposoby poruszania się w muzycznej przestrzeni cyfrowej, (c) nowe, hybrydowe konteksty doświadczania muzyki, (d) nowe praktyki związane ze współczesnym streamingiem. To właśnie „muzyka w chmurze” wraz z jej interaktywnym charakterem stanowi współcześnie najpopularniejszą formę konsumowania treści muzycznych, co poparte zostało dostępnymi badaniami o globalnym zasięgu. W tym kontekście ukazane zostały współczesne zjawiska i procesy związane – z jednej strony – z potencjałem streamingu, jak i – z drugiej – z pewnymi dysfunkcjami związanymi z dystynkcją i wykluczeniem cyfrowym. Zagadnienia te osadzone zostały także w kontekście czasów pandemicznych, w których cała kultura, a zatem i muzyka, przeniosły się do sieci, generując z jednej strony wiele nowych możliwości na linii realny-wirtualny, ale też tworząc szereg problemów związanych z przekraczaniem granic pomiędzy tym, co zapośredniczone cyfrowo, oraz tym, co dostępne w naturalnych kontekstach tworzenia i doświadczania muzyki. Paradoksalnie więc czas pandemii Sars-CoV-2 okazał się swoistym katalizatorem dla współczesnej kultury i współczesnych praktyk muzycznych ludzi.
The aim of the article is to discuss the nature of hybrid musical practices related to the creation, distribution, and consumption of music, understood as a phenomenon of contemporary, globalized, and digitally mediated culture. First, music’s specificity was discussed and understood as a form of interpersonal interaction and a space for building social relations. In particular, Christopher Small’s assumptions about the interactive nature of music were emphasized. Subsequently, two great breakthroughs were outlined – analog and digital – which revolutionized the nature of human musical practices (both at the creative and reception level), leading humanity towards a contemporary hybrid and the interpenetration of what is real with what is virtual. The nature of these practices has been discussed in relation to issues such as (a) a new, hybrid “culture of the ear,” (b) new, hybrid ways of navigating the musical digital space, (c) new, hybrid contexts of experiencing music, (d) new practices related to modern streaming. The “music in the cloud” with its interactive character is currently the most popular form of consuming music content, which has been supported by available global research. In this context, contemporary phenomena and processes related – on the one hand – to the potential of streaming, and – on the other – to certain dysfunctions related to distinction and digital exclusion were shown. These issues are also embedded in the context of pandemic times, in which the whole culture, and therefore music, has moved online, generating, on the one hand, many new possibilities on the real-virtual line, but also creating a number of problems related to crossing the boundaries between what is digitally mediated and what is available in the natural contexts of creating and experiencing music. Paradoxically, the time of the Sars-CoV-2 pandemic turned out to be a kind of catalyst for contemporary culture and contemporary musical practices of people.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 489-502
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak brzmi lato? Piosenki na lektoracie języka polskiego jako obcego dla chińskich studentów
What does summer sound like? Songs in course of Polish as a foreign language for Chinese students
Autorzy:
Wegner, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47046592.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
muzyka popularna na lektoracie
kultura popularna
tłumaczenie tekstów kultury popularnej
autonomia uczących się
projekt edukacyjny
popular music on a language course
popular culture
translation of popular culture texts
learner autonomy
educational project
Opis:
Jak brzmi lato? to podsumowanie projektu wzmacniającego kompetencje międzykulturowe dzięki samodzielnej pracy z tekstami kultury popularnej. Przebieg projektu można określić następująco: faza wstępna – próba analizy i interpretacji tekstów literackich i fragmentów polskich piosenek, faza właściwa (autonomiczna) – od poszukiwania polskich utworów o wskazanych kryteriach i dobierania na podstawie własnych skojarzeń podobnych tekstów chińskiej kultury popularnej, po realizację zadań translatorskich – przekład chińskich tekstów na język polski. Ważną częścią projektu była współpraca z rówieśnikami, tzw. student buddies na etapie selekcji utworów. Dzięki realizacji niniejszego projektu studenci mogli rozwijać kompetencje w zakresie pisania, interpretowania tekstów kultury popularnej oraz porównywania kultur. Prześledzenie działań krok po kroku ma służyć krytycznej autorefleksji co do efektywności tego typu działania i wyciągnięciu wniosków na przyszłość, umożliwiających wprowadzenie usprawnień.
What does summer sound like? is a summary of the project strengthening intercultural competence through independent work with texts of popular culture. The course of the project can be described as follows: the initial phase – an attempt to analyze and interpret literary texts and fragments of Polish songs, the proper (autonomous) phase – from searching for Polish songs with the indicated criteria and selecting, based on their own associations, similar texts of Chinese popular culture, to the implementation of translation tasks – translating Chinese texts into Polish. An important part of the project was cooperation with peers, the so-called student buddies at the stage of song selection. Through the implementation of this project, students were expected to develop competence in writing, interpreting texts of popular culture and in comparing cultures. Tracing the activities comprising the project step by step is intended to be a critical self-reflection on the effectiveness of this type of operation and to draw conclusions for the future, enabling improvements to be made.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2024, 31; 135-145
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczna scena Różewicza
Tadeusz Różewicz’s Musical Stage
Autorzy:
Wąchocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47080833.pdf
Data publikacji:
2024-08-23
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tadeusz Różewicz
popularna kultura muzyczna
muzyka użytkowa
dramaturgia muzyczna
parodia
przestrzeń dźwiękowa
formy heterogoniczne
popular music culture
applied music
musical dramaturgy
parody
space of sound
heterogeneous forms
Opis:
Artykuł przedstawia różnorodne formy muzyki (klasycznej i popularnej) i sposoby ich zastosowania w dramatach Tadeusza Różewicza. Autorka poddaje weryfikacji opinię o wizualnym charakterze Różewiczowskiego teatru, wskazując, że sfera audialna (jakości foniczne języka, mikrodramaturgia zdarzeń dźwiękowych i projektowana muzyka) często odgrywa w aranżowaniu percepcji odbiorców równie istotną rolę jak obraz sceniczny. Korzystając z metod badań intermedialnych, wydobywa dramaturgiczny potencjał muzycznych intertekstów, niosących znaczenia dialogujące z tekstem lub nieprzekazywane przez słowo. Pokazuje możliwości użycia muzyki jako autorskiego komentarza, tworzącej w powiązaniu z metateatralnością środowisko sprzyjające satyrze, parodii, grotesce. Prawidłowością sztuk Różewicza jest usytuowanie elementów muzycznych na nieostrej granicy pomiędzy macierzystym kontekstem utworu a aktywizowanymi przez nie kontekstami kulturowymi. Zarazem nowoczesne, kompleksowe podejście do sfery brzmieniowej prowadzi nieraz do zacierania jakościowych różnic między zjawiskami akustycznymi, a w rezultacie – do emancypacji przestrzeni dźwiękowej rozumianej nie jako wynik zerwania więzi z obrazem, lecz jako zdolność do wnoszenia odmiennych sensów, nieredukowalnych do jego znaczeń.
This article presents the varied forms of music (classical and popular) as well as their applications in the theatre plays of Tadeusz Różewicz. Its author contests the hypothesis that Różewicz’s theatre is visual in nature, demonstrating that its aural qualities (phonetic characteristics of language, microdramatic properties of aural events, and the projected music) play no less important a role in engineering the audience’s perceptions than the visual aspects. Using the methodology of intermediality studies, she brings out the dramatic potential of musical intertextualities that come into dialogue with the text or that cannot be expressed by the spoken word; she shows how music can become the playwright’s side note, which can be satirical, parodistic, or grotesque in its metatheatrical nature. Musical elements in Różewicz’s plays are typically straddling the boundaries between the original context of the play and the cultural contexts evoked by those elements. At the same time, the modern, multifaceted approach to the aural aspect often leads to blurring the lines between the acoustic phenomena and, consequently, to the emancipation of the aural space—an emancipation that is not a secession from the visual but a new quality with new meanings that cannot be borne out of the visual.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 3; 165-186
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetic Transformations of the Image of the Opera Singer: Vasyl Slipak in Contemporary Popular Culture
Estetyczne przemiany wizerunku śpiewaka operowego: Wasyl Slipak we współczesnej kulturze popularnej
Autorzy:
Vasylieva, Oleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera
dramat
muzyka
postmodernizm
Ukraina
drama
music
postmodernism
Ukraine
Opis:
The opera, whose nature is synthetic and spectacular, is sensitive to social upheavals and changing priorities in artistic interests. Thus, in the postmodern era, opera art is revealed to the mass audience and gets closer to popular culture; it adapts to new aesthetic trends and at the same time influences them. One of the bridges that connect opera with popular culture is the figures of famous composers and star performers. Contemporary culture uses and rethinks the images of real-life opera stars, as well as some collective generalized images of opera singers. The Ukrainian opera singer Vasyl Slipak became a hero of popular culture—his story fits perfectly into the global pop cultural narratives of death in the battle for freedom. His image resonates with the current cultural zeitgeist and embodies the essence of Ukrainian society under the Russian invasion and its values. Modern artists skillfully incorporate his iconic persona into the realms of drama, theater, and music, showcasing their ingenuity and creativity.
Przemiany społeczne i zmieniające się priorytety zainteresowań artystycznych oddziałują na operę jako sztukę syntetyczną i widowiskową. W epoce ponowoczesnej opera otwiera się więc na masowego odbiorcę i zbliża do kultury popularnej; adaptuje się do nowych trendów estetycznych i jednocześnie na nie wpływa. Jednym z pomostów łączących operę z kulturą popularną są postaci znanych kompozytorów i gwiazdorskich wykonawców. Współczesna kultura wykorzystuje i na nowo analizuje wizerunki gwiazd operowych, a także stereotypowe wyobrażenia o śpiewakach operowych. Ukraiński wykonawca Wasyl Slipak stał się bohaterem popkultury – jego historia doskonale wpisuje się w popkulturowe narracje o śmierci w walce o wolność. Jego wizerunek rezonuje z aktualnymi trendami kulturowymi i staje się uosobieniem wartości ukraińskiego społeczeństwa skonfrontowanego z rosyjską inwazją. Współcześni artyści umiejętnie włączają jego ikoniczną postać do sfery dramatu, teatru i muzyki, pokazując swoją pomysłowość i kreatywność.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 103-114
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classical Crossover and Its Russian and Ukrainian Interpretations
Classical crossover i jego rosyjskie i ukraińskie interpretacje
Autorzy:
Shylnikova, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430950.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
classical crossover
muzykologia
gatunki muzyczne
kultura popularna
music studies
music genres
mass culture
Opis:
This article aims to explore the phenomenon of “classical crossover,” a contemporary music trend that blends “high” and “low” elements. In addition to analyzing the genre’s main features and cultural preconditions for its emergence, the article will examine its historical origins and development. The second part of the article focuses on examples of classical crossover in Russian and Ukrainian music, with an analysis of several artists who have ventured into this new type of production, including the Terem Quartet, Anna Netrebko, Olga Chubareva, and Arina Domski. By applying historical and cultural methodology, the article suggests that classical crossover has a broad audience in Russia and Ukraine, allowing musicians to introduce elite classical music to the masses. Although some may view the genre as a dilution of classical music’s distinctive qualities in order to cater to popular tastes, it also provides musicians with the opportunity to create original pieces that merge tradition with innovation. Considering all of the above, the author of this article aims to explore the cultural significance and impact of classical crossover in the music industry.
Artykuł jest analizą zjawiska classical crossover obecnego we współczesnej muzyce, a polegającego na łączeniu elementów „wysokich” i „niskich”. Celem artykułu jest opisanie głównych cech tego gatunku i okoliczności kulturowych, które doprowadziły do jego powstania, a także zbadanie jego historycznej genezy i etapów rozwoju. Druga część artykułu skupia się na przykładach classical crossover w muzyce rosyjskiej i ukraińskiej. Analizie poddano twórczość wybranych rosyjskich i ukraińskich artystów, którzy reprezentują ten nurt, takich jak Terem Quartet, Anna Netrebko, Olga Chubareva i Arina Domski. Wykorzystujący metodologię historycznokulturową artykuł sugeruje, że classical crossover ma szeroką publiczność w Rosji i w Ukrainie, ponieważ oswaja ją skutecznie z elitarną muzyką klasyczną. Chociaż niektórzy dostrzegają w tym trendzie tendencję do rozmywania charakterystycznych cech muzyki klasycznej w celu zaspokojenia popularnych gustów, daje on również muzykom możliwość tworzenia oryginalnych utworów, które łączą tradycję z innowacją. Uwzględniając powyższe elementy, autorka stara się zbadać kulturowe znaczenie gatunku classical crossover i jego wpływ na przemysł muzyczny.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 115-129
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek – muzyka – Śląsk. Esej o ranie
A Man – Music – Silesia. An Essay on a Wound
Autorzy:
Kunce, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26054326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
rana
Śląsk
muzyka
kultura
dom
wound
Silesia
music
culture
home
Opis:
Artykuł (esej badawczy) pozwala zobaczyć śląską odmianę rany. Rzecz o Jorgu zostaje zakorzeniona w idei śląskiego zadomowienia, lecz także w śląskich odmianach niepokoju, dążenia i wzniosłości spoglądającej w nieskończoność. Odsłonięty zostaje dom jako niebagatelna konstrukcja kulturowa i metafizyczna, w której poraniony człowiek ćwiczy sobą powrót do domu i przepracowuje upadek. Towarzysząca figura Ōmy kryje wiedzę o ciążeniu tego, co absolutne, co w oddali, co nie powinno zawłaszczać życia i władać człowiekiem. W losie Jorga jest coś przerażająco symbolicznego, gdy „traci się” wraz z muzyką, wraz ze Śląskiem i tym, co ludzkie. Rzucenie się w objęcia sztuki i świata, chęć objęcia „wszystkiego”, pójście za tym, co rani, prowadzi do trudności w uzgodnieniu pasji i szaleńczego talentu z powściągliwością i precyzją domu, ale też z utrzymaniem człowieka przy życiu. Rachunek zapłacony przez człowieka jest przygniatający.
The article (research essay) approaches the Silesian version of the wound. The thing about Jorg is rooted in the idea of Silesian at home and Silesian varieties of anxiety, striving, and sublime looking into the infinite. The house is revealed as a significant cultural and metaphysical structure in which the wounded person trains themselves, returns home, and works through the fall. The accompanying figure of Ȭma hides the knowledge about the gravity of what is absolute, what is in the distance, which should not appropriate life and rule over man. There is something terrifyingly symbolic in Jorg’s fate when he “loses” himself with music, along with Silesia and all that is human. Throwing oneself into the embrace of art and the world, the desire to embrace “everything,” to follow that which hurts, leads to difficulties in reconciling passion and crazy talent with the restraint and precision of the home, but also with keeping a man alive. The bill paid by a man is overwhelming.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 46; 11-30
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erinnerung an Danzig — kobiety w kulturze muzycznej Gdańska i poł. xx w. w świetle zbiorów PAN Biblioteki Gdańskiej
Erinnerung an Danzig—Women in the Musical Culture of Danzig in the First Half of the 20th Century in the Polish Academy of Sciences Gdańsk Library Collection
Autorzy:
Schiller-Rydzewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179090.pdf
Data publikacji:
2023-03-21
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
twórczość kobiet
muzyka w XX wieku w Gdańsku
PAN Biblioteka Gdańska
kultura muzyczna Gdańska
20th century music in Gdansk
Gdansk Library
musical culture of Gdansk
Opis:
Przedwojenna kultura muzyczna na terenie Gdańska (Danzig) rozwijała się głównie w środowisku niemieckojęzycznych gdańszczan. Po II wojnie światowej ślady tego życia muzycznego w ograniczonym zakresie pozostały w zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej. Zachowane materiały dotyczące okresu przedwojennego oprócz książek i wydawnictw naukowych obejmują dokumenty życia codziennego, a także nieliczne partytury. Do naszych czasów w tych zbiorach przetrwały świadectwa kobiecej aktywności muzycznej na terenie miasta. W niniejszym artykule prezentuję sylwetki trzech kobiet — kompozytorek, nauczycielek i wykonawczyń, o których w świetle zgromadzonych materiałów można z pewnością powiedzieć, że były znaczącymi postaciami w przedwojennym gdańskim życiu muzycznym oraz społecznym. Są to: Martha Reincke, Ella Mertins i Lotte Prins. Ich twórczość i działalność artystyczna wpisują się w szerszą perspektywę historyczną miasta, stanowią też doskonały przyczynek do badania nastrojów społecznych, dla których kultura muzyczna miała fundamentalne znaczenie.
The pre-war musical culture in Gdańsk / Danzig developed mainly in the environment of German-speaking Gdańsk residents. After World War II, traces of this musical life remained to a limited extent in the collections of the Polish Academy of Sciences in the Gdańsk Library. The preserved materials relating to the pre-war period, apart from books and scientific publications, include documents of everyday life, as well as scores. The testimonies of female musical activity in the city have survived to our times in these collections. In this article, I present the profiles of three women - composers, teachers and performers, who, in the light of the collected materials, can certainly be said to be significant figures in the pre-war musical and social life of Gdańsk. They are: Martha Reincke, Ella Mertins and Lotte Prins. Their creativity and artistic activity fit into the wider historical perspective of the city, they are also an excellent contribution to the study of social moods for which musical culture was of fundamental importance.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 173-204
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heilige Frauen in Der Mittelalterlichen Musikkultur aus den Quellen vom Gebiet der Slowakei
Holy women in the medieval music culture from the sources from the area of Slovakia
Autorzy:
Veselovská, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33341375.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Middle Ages
music
female Saints
liturgy
Slovakia
Mittelalter
Musik
heilige Frauen
Liturgie
Slowakei
Opis:
Medieval chants celebrating the feasts of female saints can be divided into two major groups. The first group includes the repertoire of the mass liturgy, which, as a rule, is located in the proprium de sanctis part of the missals or graduals (or the so called sequentiale). The second, much more varied group consists of a repertoire of chants that are part of the liturgy of the hours (breviaries, antiphonaries, psalters). Ritus of Esztergom is documented by manuscripts from the late Middle Ages, especially from the 15th century, a smaller part from the 12th–14th century. The codices we have in Slovakia from the Middle Ages contain more or less Esztergom liturgical tradition, some of them show foreign influences. The central liturgy of the Esztergom rite is preserved in an extremely precise form especially in the notated manuscripts from Bratislava (Bratislava Missal I EC Lad. 3, the State Archive in Bratislava, Bratislava Antiphonaries I–IV). The Spiš codices show the Esztergom rite in a specific, regional version (Spiš Antiphonary Mss. No. 2, Spiš Graduale Mss. No. 1, Spišská Kapitula). Other Spiš manuscripts, preserved now in Budapest and Alba Julia, contain a number of specific features typical of Spiš (the library Batthyaneum Alba Julia: Breviary R. II. 46, Breviary R. III. 94, Breviary R II. 102, Diurnale R. II. 125; Budapest: Breviary 63. 74. I. C Hungarian National Museum, Breviary 63. 84. C Hungarian National Museum). Among the feasts of medieval female saints, the most prominent was the liturgical celebration of the various feasts of the Virgin Mary. Among those feasts, then, the most important feasts were Purificatio BMV (2. 2.), Annuntiatio BMV (25. 3.), Visitatio BMV (usually 2. 7.), BMV de Nive (5. 8.), Assumptio BMV (15. 8.), Nativitas BMV (8. 9.), Praesentatio BMV (21. 11.) and Conceptio BMV (8. 12). Besides them, within the Esztergom proprium de sanctis the most important are those female saints, to whom a mass form accompanied by music notation is dedicated, or those for whom a specific liturgy of the hours have been created. In the extant manuscripts from Slovakia, the most distinguished are the following female saints: St. Agnes, St. Agatha, St. Cecilia, St. Lucia, St. Margaret, St. Mary Magdalene, St. Ursula, St. Catherine, St. Dorothea, St. Anne and St. Elizabeth.
Die konkreten Gesänge zu den Feiern der Feste weiblicher Heiliger können in zwei große inhaltliche Gruppen geteilt werden. Die erste Gruppe umfasst das Repertoire der Gesänge der Messliturgie, das sich im Sanctoral Teil von Missalien oder Gradualien (bzw. Sequentiaren) befindet. Die zweite, weitaus reichere Gruppe bildet das Repertoire der Offiziengesänge, die ein Bestandteil der Stundenliturgie (Breviere, Antiphonare, Psalter) sind.Von den handschriftlichen Quellen, die auf dem Gebiet der Slowakei erhalten geblieben sind oder aus kirchlichen Gemeinschaften auf dem Gebiet der Slowakei stammen und Mess- und Offiziengesänge zu Marienfesten erfassen, werden wir im Rahmen der Repertoireanalyse die wichtigsten, kompletten Handschriften näher betrachten – Pressburger Missale I (EC Lad. 3, EL 18, Staatsarchiv Bratislava), Zipser Graduale des Georgius von Käsmark (Mss. Nr. 1, 1426, Zipser Kapitel), Graduale von Neutra (Slowakisches Nationalarchiv SNA 67), Pressburger Antiphonar I (EC Lad. 3, Staatsarchiv Bratislava), Pressburger Antiphonar II (EC Lad. 4, Staatsarchiv Bratislava, Slowakisches Nationalarchiv SNA 4), Pressburger Antiphonar III (EC Lad. 6, EL 18, Staatsarchiv Bratislava), Pressburger Antiphonar IV (Slowakisches Nationalarchiv 2) und Zipser Antiphonar (Mss. Nr. 2, Zipser Kapitel).Zu den wichtigsten Marienfesten gehörten Purificatio BMV (2. Februar, Lichtmess – Jesu Opferung); Annuntiatio BMV (25. März), Visitatio BMV (mehrheitlich 2. Juli), BMV de Nive/ Sancta Maria ad Nives (5. August), Assumptio BMV (15. August), Nativitas BMV (8. September), Praesentatio BMV (21. November), Conceptio BMV (8. Dezember).Bei einer Gesamtbewertung des Graner Sanctorale und der eigentlichen Stellung und Bedeutung der Feste weiblicher Heiliger sind am wichtigsten vor allem jene Feste, die eigene Messformulare mit notierten Gesängen haben bzw. wo zu den Festen der betreffenden heiligen Frauen eigene Offizienzyklen geschaffen wurden. Aus den älteren Zeiten der Heiligen sind dies vor allem – die hl. Agnes, die hl. Agathe, die hl. Cäcilia, die hl. Lucia, die hl. Margaretha, die hl. Maria Magdalena, die hl. Ursula, die hl. Katharina, die hl. Dorothea, die hl. Anna und die hl. Elisabeth.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 541-572
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka artystyczna (sztuki teatralne, plastyczne, muzyczne i estradowe) w dodatku „Życie i Kultura” dziennika „Głos Szczeciński” (1951–1956). Część II
Artistic critique (theater, visual arts, music, and entertainment) in the supplement “Życie i Kultura” of “Głos Szczeciński” newspaper (1951–1956). Part 2
Autorzy:
Olechowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146511.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
artistic critique
socialist realism in art
press in the People’s Republic of Poland (PRL)
culture in Szczecin
Życie i Kultura
Głos Szczeciński
krytyka artystyczna
socrealizm w sztuce
prasa w PRL
„Głos Szczeciński”
„Życie i Kultura”
kultura w Szczecinie
Opis:
Ukazujący się w latach 1956–1957 cotygodniowy dodatek „Życie i Kultura” do „Głosu Szczecińskiego”, organu prasowego KW PZPR w Szczecinie – jest ważnym źródłem społecznych i politycznych uwarunkowań życia artystycznego Szczecina, świadectwem aktywności pewnych grup społeczności (publicystów oraz środowisk artystycznych) w tworzeniu regionalnej tożsamości kulturowej. Założeniem artykułu jest wypełnienie luki badawczej związanej z obecnością na łamach periodyku krytyki artystycznej. W drugiej części opracowania zaprezentowano krytykę sztuk plastycznych, muzycznych i estradowych na łamach periodyku w dwóch okresach – socrealizmu, kiedy podlegała dominacji wytycznych polityki kulturalnej; oraz w pierwszej fazie tzw. ducha odnowy, będącej zapowiedzią liberalizacji w obszarze kultury.
The weekly supplement “Życie i Kultura”, published from 1956 to 1957 in “Głos Szczeciński”, the press organ of the Polish United Workers’ Party (KW PZPR) in Szczecin, is an important source for understanding the social and political conditions of Szczecin’s artistic life. It also serves as evidence of the activities of certain community groups (journalists and artistic circles) in shaping the regional cultural identity. The article’s aim is to fill a research gap related to the presence of artistic critique in this periodical. In the second part of the study, critiques of visual arts, music, and entertainment in the aforementioned periodical are presented in two eras: the era of socialist realism when it was dominated by cultural policy guidelines, and in the initial phase of what was known as the „spirit of renewal,” which foreshadowed cultural liberalization.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 380-405
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka Dymitra Szostakowicza w międzywojennej Warszawie
Dmitri Shostakovich’s Music in Warsaw between the World Wars
Autorzy:
Dziadek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24267109.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Dymitr Szostakowicz
radziecka twórczość muzyczna do 1939 r.
kultura muzyczna Warszawy dwudziestolecia międzywojennego
recepcja muzyki rosyjskiej w Polsce
Dmitri Shostakovich
Soviet music before 1939
Warsaw’s musical culture in the interwar period
the reception of Russian music in Poland
Opis:
Artykuł pokazuje historię wykonań utworów Dymitra Szostakowicza (I Symfonii, suity z baletu Złoty wiek, Koncertu fortepianowego i Preludiów fortepianowych op. 34) w Warszawie lat 1927-1939. Przytoczone zostały liczne recenzje na temat tych wykonań, opublikowane w prasie codziennej i periodycznej, reprezentującej różne linie polityczne. Poglądy krytyków na utwory Szostakowicza zostały przedstawione na tle toczącej się w Warszawie dyskusji na temat muzyki nowoczesnej i muzyki radzieckiej. Ideowe podłoże tej dyskusji zostało osadzone w kontekście skomplikowanych dziejów stosunków kulturalnych między Polską i ZSRR w XX-leciu międzywojennym.
The paper discusses performances of Dmitri Shostakovich’s music in Warsaw between 1927 and 1939. A survey of these performances has been complemented with texts reflecting their critical reception, collected from Warsaw dailies and periodicals that represented different political perspectives. The historical background has also been sketched, which makes it possible to reconstruct the history of Shostakovich’s musical presence in the Polish capital in the context of the complicated relations between Poland and the USSR in the interwar period. Five compositions by Shostakovich were performed in Warsaw between 1927 and 1939: Piano Sonata No. 1 (by the composer himself), Symphony No. 1 (first under the baton of Grzegorz Fitelberg, later under Lovro von Matačić and Mieczysław Mierzejewski), suite from the ballet The Golden Age (first presented in Warsaw by Leningrad-based conductor Julius Erlich), Piano Concerto (first by Shura Cherkassky, later – by Artur Balsam), and Preludes, Op. 34 for piano (first by Arthur Rubinstein, subsequently by Mieczysław Horszowski and Shura Cherkassky). A production of Lady Macbeth of the Mtsensk District was to be held at Warsaw Opera. The assessment of Shostakovich’s works by Polish music critics was influenced in the early 1930s by the image of this composer as a symbol of the Soviet success, generated in the USSR, as well as the awareness of his music’s success in the West (whose echoes reached Warsaw via the radio and foreign press, and through international musicians, who were Shostakovich’s main promoters in Poland). The Warsaw critics’ opinions on the composer’s output differed depending on their individual worldviews and aesthetic stance. Most comments were reserved and focused on defining the trend represented by this music. Definitions frequently revolved around Shostakovich’s ostensible indebtedness to Russian tradition and his suspension between conservative (Romantic) approach and modernity. Reviewers representing nationalist press proposed a more radical appraisal, presenting Shostakovich as an alleged representative of musical ‘Bolshevism’. Its influence was discerned particularly in the artist’s ‘lighter’ pieces, especially The Golden Age suite. The Warsaw critics and audience exhibited little interest in Shostakovich’s harassment in his native country in 1936. The only more vivid reactions came from the collaborators of the niche magazine Muzyka Polska and the anti-Bolshevik Eugenia Weber, member of Warsaw’s Russian colony. In the last years before World War II, nationalist critics’ attacks on Shostakovich intensified, since he was viewed as a representative of the communist regime.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 2; 24-48
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po śmierci idola. Od przestrzeni tanatycznej do nekrografii medialnej
After the death of an idol: From thanatic space to media necrography
Autorzy:
Kosek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532069.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
tanatoturystyka fanów
kultura muzyki metalowej
tanatologia rocka
nekrografia medialna
thanatourism of fans
metal music culture
rock thanatology
media necrography
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka wybranych zagadnień związanych z turystycznymi podróżami fanów rocka i metalu do „przestrzeni śmierci”. W tekście, oprócz nakreślenia specyficznych obszarów rockowej tanatoturystyki, omówione zostały niektóre aspekty dotyczące komponentów medialnych nekrografii. Symboliczne elementy „pośmiertnej egzystencji” metalowego idola omówiono na przykładzie zmarłego w 2015 roku muzyka Iana „Lemmy’ego” Kilmistera. Opracowanie stanowi wstępne rozpoznanie złożonych zjawisk wpisujących się w problematykę tanatoantropologii kultury metalowej, ciągle niepogłębionej w rodzimych badaniach muzykoznawczych.
The purpose of this article is to characterize selected issues related to the tourist travels of rock and metal fans to deathspaces. In addition to outlining specific areas of rock thanatourism, the text discusses some aspects of the media components of  ecrography. The symbolic elements of a metal idol’s “posthumous existence” are explored using the example of musician Ian “Lemmy”Kilmister, who passed away in 2015. The study is a preliminary recognition of the complex phenomena that are part of this area, still not thoroughly examined in domestic popular music studies; it focuses on the problematic thanatoanthropology of metal music culture.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 4; 45-57
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezonans XVIII-wiecznej twórczości klasyków wiedeńskich w opus vitae wrocławskiego organisty Josepha Franza Wolfa (1802–1842)
Resonance of the 18th-century works of the Viennese classics in the opus vitae of the Wrocław organist Joseph Franz Wolf (1802–1842)
Autorzy:
Szendzielorz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24020108.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej. Katedra Muzykologii Uniwersytetu Opolskiego
Tematy:
Joseph Franz Wolf
organista
muzyka wokalno-instrumentalna
katedra wrocławska
kultura muzyczna na Śląsku
organist
vocal-instrumental music
Wrocław cathedral
musical culture in Silesia
Opis:
This article presents the musical and composing activities of Joseph Franz Wolf (1802–1842) who was born in Czerwonków near Głubczyce in the Opole region. He became most famous as the organist of the Wrocław cathedral, although he was also appreciated as a pianist and trombonist. He held a university position as a music teacher at the Royal Academic Institute of Church Music in Wrocław, was an expert in the construction and renovation of organs, and headed the Wrocław Artists' Association as an artistic director. Wolf was also active in the field of concerts and composing, and his workshop resulted in numerous vocal and instrumental works of church music. He was particularly interested in the works of Viennese classics, which he eagerly studied and performed. Wolf's extensive and active musical activity, however, has not yet been comprehensively analyzed in the literature of the subject, and his work remains unknown to contemporary performance practice.
Źródło:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music; 2023, 1; 93-113
2657-6082
2719-3284
Pojawia się w:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(U)śmiechy kobiet. Komizm a emancypacja w piosenkach Agnieszki Osieckiej
(Smiling) Laughter of a Woman. Comedy and Emancipation in the Songs of Agnieszka Osiecka
Autorzy:
Trybek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52926487.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Agnieszka Osiecka
historia polskiej piosenki
song studies
literatura i emancypacja
komizm
modele kobiecości
kultura w PRL
history of Polish music
literature and emancipation
comedy
models of womanhood
culture in Polish People’s Republic
Opis:
Artykuł interpretuje twórczość Agnieszki Osieckiej w kontekście estetyki komizmu i teorii feministycznej. Analizie zostały poddane utwory Damą być, Nie ma jak pompa oraz Sztuczny miód. Autor rozpoznaje je jako piosenki mające charakter emancypacyjny. Wprowadza do tekstu narzędzia badawcze skonstruowane przez Bohdana Dziemidoka, łącząc je z tezami wypracowanymi przez Henriego Bergsona, a skoncentrowanymi na wspólnotowym wymiarze śmiechu. Wśród teoretyczek feministycznych szczególnie inspirująca okazała się Hélène Cixous. Z ich pomocą scharakteryzowano techniki użyte podczas budowania tekstu przez poetkę, które wspierają emancypacyjne dążenia kobiet walczących o swoją decyzyjność i niezależność w dobie PRL-u. Uzupełnieniem wywodu jest interpretacja wykonań piosenek Osieckiej i sięgnięcie do teorii z zakresu song studies.
The article interprets the oeuvre of Agnieszka Osiecka in the context of communist aesthetics and the feminist theory. Analyzed were the songs Damą być (To Be a Lady), Nie ma jak pompa (There Is Nothing Like Splendour) oraz Sztuczny miód (Artificial Honey). The author recognises them as songs of emancipatory character. Research tools constructed by Bohdan Dziemidok were introduced and combined with the theses developed by Henri Bergson, while being focused on the communal dimension of laughter. Amongst all the feminist theoreticians, Hélène Cixous proved to be most inspiring. With their help the constructing methods used by the poet that support the emancipatory efforts of women fighting for their decision-making rights and independence during communist times were characterised. The analysis is supplemented by interpreting the performances of Osiecka’s songs as well as alluding to the theory from the area of song studies. 
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 159-173
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólne drogi kultury sowizdrzalskiej i muzyki punkowej
Common paths of plebian culture and punk music
Autorzy:
Regiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520353.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
postpunk
Łydka Grubasa
literatura sowizdrzalska
dół materialno-cielesny
świat na opak
post-punk
plebeian literature
material-bodily bottom
the world upside down
Opis:
The article addresses the connections between plebeian literature and contempora ry post-punk. It analyses the similarities between the song Adelaide and an excerpt from the Conversations that King Solomon the Wise had with Marcholt the fat and bawdy, demonstrating the similarities between punk culture and plebeian literatu re. Based on his analysis, the author juxtaposes the ideological background of the texts, which turn out to be a critique of the myth of love: both the late medieval conception and its transpositions present in contemporary culture. It turns out that pop culture, like grassroots plebeian culture, feeds on highly artistic cultural models. At the same time, both modes of expression, the plebeian and the punk, expose the world of high culture as incompatible with reality and life in the strictest of senses.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 347-362
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie muzyczne w warszawskim kościele kanoników regularnych pod wezwaniem św. Jerzego w świetle księgi rachunków Bractwa Aniołów Stróżów (1743–1771)
Musical Life at the Canons Regular Church of St George in Warsaw in Light of the Accounts Book of the Guardian Angels Confraternity (1743–1771)
Autorzy:
Bujas-Poniatowska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24062883.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bractwo Aniołów Stróżów
kanonicy regularni
osiemnastowieczna kultura muzyczna
warszawskie kapele muzyczne
Guardian Angels Confraternity
Canons Regular
eighteenth-century musical culture
music ensembles of Warsaw
Opis:
Nieznanym ośrodkiem muzycznym w osiemnastowiecznej Warszawie pozostawał dotychczas kościół kanoników regularnych pw. św. Jerzego na ulicy Świętojerskiej. Tę nieistniejącą już dziś świątynię obrało za swoją siedzibę Bractwo Aniołów Stróżów, skupiające głównie kupców i istniejące od przynajmniej 1707 roku. Dzięki dotychczas nieznanej szerzej księdze rachunkowej konfraterni za l. 1746–71 można wysnuć wnioski nie tylko na temat samej organizacji, ale też przeznaczanych przez nią funduszów na muzykę. Autorka niniejszego artykułu analizuje zapiski obecne w księdze, starając się odtworzyć obraz muzykowania w kościele św. Jerzego pod egidą bractwa. W ten sposób wydatki zostają podzielone na te dotyczące kapeli, trębaczy i kotlistów; ponadto odnotowuje się pojedyncze zapiski dotyczące finansowania organisty i zakupu kancjonałów. Kapela zatrudniana przez bractwo to prawdopodobnie zespół zbierany z muzyków warszawskich lub też stała kapela kanoników regularnych z kościoła św. Jerzego. Składało się na nią najczęściej jedenastu muzyków. Uświetniała przede wszystkim odpusty w dniach św. Filipa i Jakuba, św. Stanisława, św. Piotra i Pawła, Nawiedzenia NMP, św. Michała i Św. Aniołów Stróżów. Z kolei czterej trębacze i kotliści to muzycy zatrudniani do gry w trakcie procesji. Odnotowane wydatki to zarówno kwoty pieniężne stanowiące prawdopodobnie zapłatę w gotówce, jak i sumy przeznaczane na poczęstunek dla muzyków; wysokości kwot różnią się od niewielkich do bardzo znacznych. Do artykułu dołączony jest chronologiczny wypis wydatków na muzykę obecnych w omawianej księdze wraz z uroczystościami, które uświetniała kapela, kotliści i trębacze.
One hitherto unknown centre of musical activity in eighteenth-century Warsaw was the now non-existent Canons Regular church of St George on Świętojerska Street. St George’s was the meeting place for the Confraternity of the Guardian Angels, consisting mostly of merchants, which was founded in 1707 or before. The brotherhood’s book of accounts for 1746–71, previously not studied in depth, allows us to draw conclusions concerning not only the organisation itself, but also the funds that it assigned to music. This article analyses the book’s records in order to reconstruct a picture of music-making at St George’s under the aegis of the confraternity. The analysis divides the expenditure into funds for the ensemble, the trumpeters and the timpanists; there are also individual entries relating to the organist’s fees and the purchase of hymn books. The ensemble employed by the confraternity was probably either assembled from Warsaw musicians or else a permanent group of the Canons Regular at St George’s. The ensemble, typically made up of eleven musicians, performed mainly at fairs held on the feast days of SS Philip and James, St Stanislaus, SS Peter and Paul, the Visitation of Mary, St Michael, and the Holy Guardian Angels. The four trumpeters and the timpanists, on the other hand, were hired to perform during processions. The recorded expenditure includes the musicians’ fees, probably paid in cash, as well as amounts paid for their food; the sums range from small to quite substantial. The article is accompanied by a chronological list of music-related expenses itemised in the accounts book, together with the names of the feasts embellished by music from the ensemble, the timpanists and the trumpeters.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 3; 123-134
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies