Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "morphometric studies" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Neotectonic mobility of the Roztocze region, Ukrainian part, Central Europe: insights from morphometric studies
Autorzy:
Brzezińska-Wójcik, T.
Chabudziński, Ł.
Gawrysiak, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191924.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
neotectonic mobility
morphometric coefficients
Ukrainian part of the Roztocze region
Central Europe
Opis:
The results of geological, geomorphic and hydrogeological research indicate spatially variable neotectonic activity of the Ukrainian part of the Roztocze region. This activity is confirmed by analysis of some geometric and morphometric coefficients (especially drainage basin elongation ratio, drainage basin circulatory ratio, drainage basin shape and lemniscate coefficient), which were calculated for 1646 drainage areas of the 3rd to 6th order, and morphometric linear coefficients (mountain-front sinuosity index and valley floor width-valley height ratio coefficient), which characterise the fault scarps. The south-western margin of the Rava Roztocze and Yaniv Roztocze regions, following NW-SE-trending faults, belongs to structures of the 1st or 2nd class of relative tectonic activity. On the other hand, in the north-eastern marginal zone in the Ukrainian part of the Roztocze region, a relatively active segment comprised between Maheriv and Zhashkiv shows a characteristic NW-SE orientation of valleys, controlled by a network of secondary sub-parallel faults. In the southern part of the analysed area, the Stavchanka River drainage basin related to the NW-striking fault zone, and the sub-parallel edge of the zone of the Vereshytsia-upper Mlynivka transverse depression are relatively active. Some relatively inactive areas are those of smaller drainage basins of the 3rd to 6th order, located within the zone of the main watershed between the Rata and Lubaczówka rivers in the Rava Roztocze region and the Zubra and Poltva rivers in the Lviv Roztocze region.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2010, 80, No 2; 167-183
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphometric Studies in Enterobryus luteovirgatus sp. nov. (Ichthyosporea: Eccrinales) Associated with Yellow-banded Millipedes in Puerto Rico
Autorzy:
CONTRERAS, Kenny
CAFARO, Matías J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763409.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Trichomycetes, Diplopoda, Anadenobolus
Opis:
Symbiosis is the association between two non-related organisms. The common yellow-banded millipede, Anadenobolus monilicornis (Diplopoda: Spirobolida: Rhinocricidae) and the protist Enterobryus luteovirgatus sp. nov. (Ichthyosporea: Eccrinales), a species of hair-like microorganism that inhabits its gut, form a commensalistic relationship. The genus Enterobryus was once part of a fungal class (Trichomycetes), but now it is classified as a protist. Other Enterobryus species have been reported associated with non-carnivorous arthropod hosts including beetles, crabs and millipedes. Yellow-banded millipedes from Guanica Dry Forest, Puerto Rico were collected to study the prevalence of Enterobryus species. A new Enterobryus species that inhabits A. monilicornis is herein described. Traditionally, Enterobryus species are difficult to identify due to high intraspecific variation. Thus, statistical analysis of character measurements is included in an attempt to investigate character stability. Millipedes were dissected; gut linings with attached Enterobryus were placed on slides and preserved. Morphometric data of thalli, sporangiospores and holdfasts presented a normal distribution of parameters except for the basal disk width of the holdfast, which showed extreme variation. This character, although used to described Enterobryus species is not reliable in E. luteovirgatus when using the mean or range values in taxon descriptions.
Źródło:
Acta Protozoologica; 2013, 52, 4
1689-0027
Pojawia się w:
Acta Protozoologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Initial morpphometric hearts tests in treated and non - treated experimental lung pressure injury
Autorzy:
Siermontowski, P.
Bernas, Sz.
Olszański, R.
Koktysz, R.
Kaczerska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
serce
badania morfometryczne
pulmonary barotrauma
heart
morphometric studies
Opis:
Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu ważono, określano objętość i mierzono w całości, jak i po wykonaniu przekrojów. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost wagi i wymiarów serca grup doświadczalnych, w porównaniu z grupą porównawczą. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.
The condition in which the lung pressure injury originates is when air is stopped in the lungs and is injected to the airways with increased pressure, or in volume exceeding their capacity. Lung parenchyma is torn and the air reaches both the pleural cavity and/or the torn blood vessels in the pulmonary alveolus septum. It leaves long-lasting consequences in the lung parenchyma. The aim of the study was to examine the impact of changes caused by lung pressure injury on cardiac muscle and state whether hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their lung pressure injured. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose lung pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts and their sections were taken, weighed and had their volume and size measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In comparison with the reference group, the hearts of the animals from the experimental group demonstrated a significant increase in weight and size. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2010, 2(31); 46-53
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dalsze badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Further morfometric study of treated and non - treated experimental pulmonary barotrauma
Autorzy:
Jędrzejczyk, J.
Siermontowski, P.
Bernas, S.
Kozłowski, W.
Olszański, R.
Koktysz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366163.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
serce
badania morfometryczne
pulmonary barotrauma
heart
morphometric studies
Opis:
Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu krojono prostopadle do osi długiej. Przekroje serca skanowano, a następnie mierzono pola powierzchni przekrojów mięśnia komór, światła komór i obwody. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost grubości ściany mięśniowej serca całego, a szczególnie komory prawej w porównaniu grupy doświadczalnej i porównawczej. Pomiędzy grupą doświadczalną leczoną a kontrolną różnice były mniej widoczne. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.
The conditions determining pulmonary barotrauma comprise either air retention in the lungs or forcing the air into the respiratory tract under increased pressure, or in a volume exceeding the lungs' capacity. Lung tissue is then torn apart and the air gets into the pleural cavity and/or the torn blood vessels in interalveolar septa, which results in long-lasting lung tissue changes. The aim of the study was to examine the impact of the changes caused by pulmonary barotrauma on the cardiac muscle and state whether a hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their pulmonary pressure damaged. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose pulmonary pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts were taken and cut perpendicularly to the long axis. These heart sections were scanned and then the surface areas of ventricle muscle sections, their volumes and sizes were measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In the comparison of the experimental and reference groups, a significant increase in the thickness of the whole muscle heart wall was observed, especially in the right ventricle. The difference between the experimental group which was given treatment and the control one was far less noticeable. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2010, 3(32); 57-66
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morfometryczne badania zwłóknienia mięśnia sercowego po leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Morphometrical examination of myocardial fibros is after treated and non treated experimental barotrauma of lungs
Autorzy:
Siermontowski, P.
Jędrzejczyk, J.
Pedrycz-Wieczorska, A.
Koktysz, R.
Ciechan, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366562.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
serce
zwłóknienie
badania morfometryczne
pulmonary barotrauma
heart
fibrosis
morphometric studies
Opis:
Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu przebytego jednokrotnego urazu ciśnieniowego płuc na mięsień sercowy, a konkretnie na nasilenie włóknienia i bliznowacenia, oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian. Do badań użyto serc 39-u królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które utrwalano. Skrawki tkankowe (po 3 przekroje różnych poziomów serca) sporządzono metodą parafinową i wybarwiono hematoksyliną – eozyną, oraz metodą van Giesona dla wyróżnienia włókien tkanki łącznej. Morfometryczne badania ilościowe przeprowadzono z użyciem 121-o polowej siatki Hauga. Badano liczbę trafień skrzyżowań linii siatki we włókna mięśniowe, tkankę łączną i inne struktury. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej z użyciem testu Manna – Whitney`a. Wnioski: 1. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost ilości tkanki włóknistej w sercu w grupach doświadczalnych. 2. Stwierdzono, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu.
The condition of pulmonary barotrauma's genesis is: air arrest in lungs, impaction of air in high pressure into airways more than lungs capacity. The result is disruption of lungs parenchyma and penetration of air into pleural cavity and into lumen of vessels. It leaves persistent changes in parenchyma of lungs. The aim of the study was an assessment of microscopic indices of changes produced by pulmonary barotrauma (PB) in the heart and examination of the effect of treatment with air hyperbarism on myocardium. Material and methods: The studies were carried out in 39 rabbits of either sex. PB was produced in a specially constructed high-pressure chamber for small animals, through creation of hyperpressure of about 200 kP which corresponded to submersion depth of about 20m. The rabbits were killed after three weeks of follow up (group D). In group L animals were treated with air hyperbarism (recompression and therapeutic decompression) directly after PB. Then a part of the animals (group L) were observed for three weeks too. After routine fixation four cross-sections of the whole heart were performed. In histological sections prepared by paraffin method in each cross-section of the whole heart microstereological examinations were performed. In these examinations the number of transsection points was counted with Haug gird lines (121-point grid) in each cross-section free walls and interventriculary septum of the heart. In the comparison with the data from which medians were calculated, the Mann-Whitney test was used. Conclusions 1. The statistically significant increase of amount connective tissue in the rabbit's heart from experimental group was observed. 2. The hyperbaric treatment decreases intensity of cardiac fibrosis.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2011, 1(34); 45-54
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of lawn grass cultivars representing the genus Festuca at the initial stage of growth based on the morphometric root system studies
Ocena odmian traw gazonowych z rodzaju Festuca w początkowym etapie wzrostu w oparciu o badania morfometryczne ich systemów korzeniowych
Autorzy:
Stypczynska, Z.
Dziamski, A.
Schmidt, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47032.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
The study was carried out in 2010 in the area of the IHAR Botanical Garden in Bydgoszcz. In two experiments eight lawn cultivars were assessed, belonging to three grass species of the genus Festuca: F. arundinacea (Schreb.), F. rubra (L.), F. ovina (L.). The first experiment involved the evaluation of single plants, which grew in pots placed in a cold frame up to the stage of 6-10 completely formed leaves. In the second experiment for a period of two months grasses grew in cuvettes placed in a cold frame. In each experiment the weight of roots, their length and aboveground weight of grasses were determined. Indexes of root productivity and root density in soil were calculated. Lawn assessment was carried out, taking into consideration general aspect and a sod cover degree of the lawn. The highest parameters of assessed traits were found in one of cultivars (Tarmena) F. arundinacea. The lowest values were found in cultivars of F. ovina, which at the same time were characterized by the highest rate of increase in root weight and length. Cultivars of F. rubra, due to the chewing or creeping structure of the underground weight, showed differentiation in respect of analyzed traits and calculated indexes.
Badania prowadzono w 2010 roku na terenie Ogrodu Botanicznego IHAR w Bydgoszczy. W dwóch doświadczeniach oceniano osiem odmian gazonowych należących do trzech gatunków traw z rodzaju Festuca: F. arundinacea (Schreb.), F. rubra (L.), F. ovina (L.). Doświadczenie pierwsze dotyczyło oceny pojedynczych roślin, które do fazy 6-10 dobrze wykształconych liści rosły w doniczkach. W drugim doświadczeniu przez okres dwóch miesięcy trawy rosły w kuwetach ustawionych w nieogrzewanym inspekcie. W każdym eksperymencie określano masę korzeni, ich długość i masę nadziemną traw. Obliczono współczynniki produkcyjności korzeni i zagęszczenia korzeni w glebie. Dokonano oceny trawnikowej, uwzględniając ogólny aspekt i stopień zadarnienia trawnika. Największe parametry ocenianych cech stwierdzono u odmian Festuca arundinacea. Najmniejsze wartości wykazały odmiany Festuca ovina, które charakteryzowały się największym tempem zwiększania masy i długości korzeni. Odmiany Festuca rubra ze względu na kępową lub rozłogową budowę masy podziemnej wykazały duże zróżnicowanie pod względem analizowanych cech i obliczonych współczynników.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2012, 11, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego dowiedzieliśmy się o ADHD dzięki strukturalnym badaniom neuroobrazowym?
What have we learned about ADHD from the structural neuroimaging studies?
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945253.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abnormalities
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
badania morfometryczne
brain
children
dzieci
fizjopatologia
magnetic resonance imaging
morphometric study
mózg
odchylenia
physiopathology
rezonans magnetyczny
structural neuroimaging
strukturalne badania neuroobrazowe
zaburzenie hiperkinetyczne
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) belongs to the most common behavioural disorders of childhood. ADHD can be conceptualised as a diverse developmental disorder characterised by a variable clinical expression, which is underlain by heterogeneity leading to the neural system dysfunction. Neuroimaging for childhood psychiatric disorders has the potential to increase our understanding of the pathophysiology of childhood mental disorders. In recent years, neuroimaging techniques have been used with increasing frequency in attempts to identify structural and functional abnormalities in the brains of children with ADHD. Structural imaging methods have localized abnormalities in key brain regions and neural networks associated with cognition and behaviour consistent with the clinical picture of ADHD. Structural imaging studies suggest that the ADHD pathophysiology would be conditioned by the dysfunction in frontosubcortical pathways. Currently increasing is the evidence that other brain regions such as the cerebellum, the parietal lobes and temporal lobes may also have an important role in this condition. The findings generally suggest deficits in the brain areas mentioned above, with decreased volumes. However, it is also evident that some areas show enlargement as a compensation for the observed deficits. Apart from the issue of reliability, there is a more basic question about how the results of neuroimaging studies are to be interpreted.
Zaburzenie hiperkinetyczne (attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) należy do najczęściej obserwowanych zaburzeń behawioralnych okresu dzieciństwa. Może być rozpatrywane jako zróżnicowane zaburzenie rozwojowe, charakteryzujące się różnorodną ekspresją kliniczną, u podłoża którego leżą różne czynniki prowadzące do dysfunkcji systemu nerwowego. Badania neuroobrazowe u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wieku rozwojowego przyczyniają się do przybliżenia wyjaśnienia patofizjologii zaburzeń psychicznych u dzieci. W ostatnich latach obserwuje się znaczący wzrost częstości wykorzystania techniki neuroobrazowania do identyfikacji odchyleń w mózgu dzieci z zaburzeniem hiperkinetycznym. Strukturalne badania neuroobrazowe pokazują nieprawidłowości w okolicach mózgu i sieci połączeń kluczowych, które mogą być podłożem objawów ADHD, takich jak zaburzenia uwagi i behawioralne. Wyniki tych badań sugerują dysfunkcje połączeń czołowo-podkorowych jako podłoże patofizjologii ADHD. Obecnie wzrasta liczba doniesień o roli innych regionów mózgu, takich jak móżdżek, płaty ciemieniowe i skroniowe w etiologii tego zaburzenia. Wskazuje się głównie na deficyty we wspomnianych regionach, spadek objętości. Niektóre prace mówią o powiększeniu części obszarów mózgu jako kompensacji obserwowanych deficytów. Odkładając na bok brak jednoznacznych wyników uzyskanych za pomocą neuroobrazowania, należy zastanowić się nad ich interpretacją.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 200-204
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morfotektonika przełomów Solinki i Wetlinki w świetle badań terenowych i interpretacji zdjęć lotniczych (Bieszczady Wysokie)
Morphotectonics of the Solinka and Wetlinka water gaps in the light of field studies and interpretation of aerial photographs (High Bieszczady Mts)
Autorzy:
Kuśmierek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183741.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
analiza morfostrukturalna
neotektonika
metody morfometryczne
Karpaty fliszowe
dorzecze Sanu
morphostructural analysis
neotectonics
morphometric methods
flysch Carpathians
San basin
Opis:
Przełomowe doliny Solinki i Wetlinki w dorzeczu górnego Sanu są interesującym obiektem geoturystycznym ze względu na wyraźne związki rzeźby z ewolucją i tektoniką skomplikowanych struktur geologicznych przedpola jednostki dukielskiej w Bieszczadach. Wyróżniają je także malownicze krajobrazy i rozległe odsłonięcia wychodni piaskowców otryckich (młodszy oligocen), ogniwa typowego dla bieszczadzkiego podregionu facjalnego płaszczowiny śląskiej. Szczegółowe badania kartograficzno-strukturalne autora wykazały, że synkliny zbudowane z grubych kompleksów piaskowców otryckich nasunięte są wstecznie na elewacje strukturalne, co nie znalazło odbicia we wcześniejszych ujęciach kartograficznych. Z formowaniem się dysharmonijnych struktur tektonicznych związany jest inwersyjny charakter rzeźby i geneza przełomów Solinki i Witlinki. Pomiary hipsometryczne reliktów powierzchni zrównań pogórskiego i przydolinnego, wykonane na stereoskopowych zdjęciach lotniczych, dokumentują ich znaczne zdeformowanie i oscylacyjny charakter plioczwartorzędowych wypiętrzeń neotektonicznych. Największe deniwelacje powierzchni spłaszczeń korelują się z intersekcją nasunięć wstecznych, które miały istotny wpływ na tektoniczną przebudowę struktur, a także na rozwój rzeźby, prowadząc do powstania antecedentnych przełomów i wciętych meandrów
Gorge-type valleys of the Solinka and Wetlinka rivers within the Upper San drainage basin represent an interesting geotouristic object in respect of distinct relationship between relief, and evolution and tectonics of complex geological structures in the foreland of the Dukla Unit in the Bieszczady Mts. They also distinguish themselves by picturesque landscapes and vast exposures of the Otryt Sandstone outcrops; this Late Oligocene member is typical of the Bieszczady facies subregion of the Silesian Nappe. Detailed cartographic and structural investigations made by the author have proved that synclines, composed of thick complexes of the Otryt Sandstones, are backward overthrust onto subsurface structural elements, a feature which has not been reflected in previous cartographic elaborations. With formation of the disharmonic tectonic structures, the inversional character and origin of the Solinka and Wetlinka water gaps are connected. Hypsometric measurements of relics of the foothill and riverside planation surfaces, carried out on stereoscopic aerial photographs, have documented significant deformation of the surfaces and oscillatory character of the Pliocene-Quaternary neotectonic uplift. The greatest denivelations of the planation surfaces correlate with the intersection of the backward overthrusts which had crucial effects on tectonic reshaping of the structures, as well as on the relief development; this resulted in the origin of the antecedent water gaps and incised meanders
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2005, 31, 2; 225-242
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies