Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "monogatari" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Japońska proza liryczna na przykładzie Ise monogatari (Opowieści z Ise)
Japanese Lyrical Prose on The Example of Ise Monogatari (tales from Ise)
Autorzy:
Kordzińska-Nawrocka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179159.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ise monogatari
Tales of Ise
ōchō monogatari
Ariwara Narihira
poem tale
mukashi otoko
miyabi
courtly elegance
Opowieści z Ise
esej dworska
powieść liryczna
elegancja dworska
Opis:
Celem badawczym artykułu jest przedstawienie Ise monogatari (Opowieści z Ise) –najwybitniejszego dzieła należącego do podgatunku opowieści dworskich zwanego uta monogatari (proza liryczna). Na tle innych typów opowieści dworskich (ōchō monogatari) uta monogatari stanowi niezwykle oryginalną odmianę prozy, w której elementy fabularne pełnią rolę drugorzędną, a świat przedstawiony jest kreowany przede wszystkim poprzez poetyckie przetworzenia realiów życia. Ogniwem łączącym w tym utworze poszczególne eseje poetyckie w jedną całość jest postać mukashi otoko, „mężczyzny z dawnych czasów”, pod którą ukrywa się Ariwara Narihira (825-880), poeta i dworzanin. Niniejszy artykuł przedstawia główne wyróżniki gatunkowe, jak również uwarunkowania światopoglądowe i społeczne, które sprawiły, że utwór ten utożsamiany jest z estetyką dworskiej elegancji miyabi.
The aim of this article is to introduce Ise monogatari (Tales of Ise) – the most outstanding example of the court tales genre called uta monogatari (lyrical prose). Amongst court tales (ōchō monogatari), uta monogatari proves to be an extremely original type of prose, in which the storyline plays a secondary role while the world described is mostly depicted through the poetic re-creation of reality. The element that links all the episodes of Ise monogatari into a whole is the figure of mukashi otoko, “a Man of Old”, implying Ariwara Narihira (825–880), a poet and nobleman. The article presents the main characteristics of the genre, the worldview and social background, the reasons for which this literary work is identified with the beauty of courtly elegance, miyabi.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 115-134
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności debiutu literackiego Tanizakiego Jun’ichirō na podstawie eseju autobiograficznego „Seishun monogatari”
Tanizaki Jun’ichirō’s literary debut on the basis of his autobiographical essay “Seishun monogatari”
Autorzy:
de Zoete-Leśniczak, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571918.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Tanizaki Jun’ichirō
Tanizaki Jun’ichirō’s essays
Japanese modern literature
Tanizaki’s debut
Opis:
The following article presents the context of the literary debut of Tanizaki Jun’ichirō, one of the most famous Japanese writers of the twentieth century. His earliest literary interests, student days, and first steps in literary and theatrical worlds are discussed on the basis of the autobiographical essay “Seishun monogatari” (1932). Moreover, the article depicts Tanizaki’s first unsuccessful attempts to publish his early works, which were oriented towards aestheticism, in the days when naturalism was the dominant and most popular literary school. However, Tanizaki’s patience was rewarded and thanks to a favorable review written by great writer Nagai Kafū, Tanizaki could join the elitist and closed literary world.
Źródło:
Acta Philologica; 2016, 49; 225-236
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The disappearance of the verbal noun in -((u)r)aku in the history of Japanese (from "Manyōshū" to "Genji monogatari")
Autorzy:
Majtczak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634485.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
The Old (eighth cent.) and Classical (ninth–twelfth cent.) Japanese verbal noun, in contemporary Japan called ku gohō ク語法, was formed by means of a word-final suffix which can be presented in the general shape of -((u)r)aku / -ke1ku. Having a nominalising function, the morpheme transformed verbs and adjectives into action or state nouns of a wide spectrum of meanings: ‘doing something / being something', ‘the fact that (he) does / is', ‘what (he) does', which – if accompanied by a suitable postposition – could also serve as predicates in subordinate clauses.The nouns under consideration fell into disuse before the mid Classical period, only a dozen or so having survived up to the present day as petrified derivatives. The present article aims to examine the productivity of the suffix in some of the oldest extant texts, as well as the details of its disappearance.In the "Man'yōshū" (after 771) the verbal noun is very frequent, combining both with verbs (of virtually all conjugations) and with adjectives, and showing no sign of restriction by any word-non-final suffix. In the fifth book alone, which comprises 114 poems, it appears as many as fifteen times – this amounts to an average of one form per 7.6 poems, and confirms the full vitality of the noun in the eighth century.The "Taketori monogatari" (ninth/tenth cent.) also attests the morpheme in question rather abundantly, but added to three verbs only and without any word-non-final suffix interposed. All thirty-three occurrences are used to introduce quotations, often coupled with another form of the same verb which closes the direct speech – a pattern common in later texts too.In the "Ise monogatari" (early tenth cent.) the verbal noun appears fifteen times, almost exclusively in the verse portions, and is invariably, with the exception of two fossils, represented by either of the following constructions: -(a)n-aku ni ‘since / when / although (he) does not' – ten times, or -(a)m-aku fosi- ‘(he) wishes to' – three times.The first imperial anthology of poetry, "Kokin (waka) shū" (905–914), despite its relative variegation of the noun under discussion, is but a shadow of the "Man'yōshū"'s splendour, and most of these forms should rather be regarded as linguistic relics. In the beginning, five books, constituting one fourth of the whole and comprising 313 poems, one finds the suffix sixteen times, but the forms' absolute homogeneity is more than striking.Ki no Tsurayuki in his "Tosa nikki" (around 935) used the said morpheme with economy, adhering to the established derivatives. One combination, however, namely if-ik\-er\-aku ‘here is what she said', stands out as long unseen and was perhaps taken over from some older text. The diary contains eight examples of the suffix altogether.Murasaki Shikibu's "Genji monogatari" (around 1004–1011) seems an excellent touchstone of the productivity of the verbal noun at that time, due to both its considerable size and the profusion of dialogues. Unfortunately, in the novel's fifty-four lengthy chapters the suffix can be located merely three times, always being a part of some petrified form. Thus, any further quest becomes futile – the verbal noun must be pronounced dead.On the basis of the above material, the frequency of the suffix's occurrence in the selected Old and Classical Japanese texts (or their parts) can be summarised in the table presented in paragraph 5, where the number of pages (A) and the number of attested forms (B) are brought together to show the average number of forms per one hundred pages ((A / B) × 100). The process of the disappearance clearly divides into three phases:until the end of the eighth century: virtually unlimited productivity and common use (at least in poetry; for prose appropriate texts are missing),ninth and tenth centuries: usage mainly restricted to the verbs of speech (in prose) and to the negative construction -(a)n-aku ni (in poetry); the frequency decreases slowly but steadily,since the early eleventh century: only lexicalised derivatives persist.From the eleventh century on, it is solely the form if-aku (vel sim.) ‘here is what (he) says / said', introducing a quotation, that still appears quite often in texts, although some other form of a verb of speech is used to close the sentence too. This is probably to be explained in part by the relative attractiveness of such a pleonastic construction, which can be observed in languages of different types: Classical Mongolian, Old Turkic, as well as Old Polish. With time, however, even this one lost its popularity.Nevertheless, despite the thousand years that have elapsed since the extinction of the verbal noun, over a dozen of its relics are still encountered in Modern Japanese – amazingly strong resistance indeed.
Źródło:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2009, 126
2083-4624
Pojawia się w:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje stroju w japońskim społeczeństwie dworskim epoki Heian (794–1185)
Functions of Dress in the Japanese Court Society of the Heian Era (794–1185)
Autorzy:
Kordzińska-Nawrocka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37230335.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
epoka Heian
Murasaki Shikibu nikki
Genji monogatari
stroje dworskie
sokutai
jūnihitoe
Heian period
Murasaki Shikibu Nikki
Genji Monogatari
court costumes
Opis:
Tematem tekstu jest strój dworski, jego wyszukana symbolika i funkcje, jakie pełnił w japońskim społeczeństwie arystokratycznym epoki Heian (794– 1185). Ówczesne stroje dworskie w dużej mierze ukształtowały japońskie podejście do odzieży i mody w ogóle, wpływając na późniejsze style i formy ubioru, w szczególności kimona. Arystokratyczne społeczeństwo przywiązywało dużą wagę do tworzenia własnego wizerunku poprzez ubiór, który pełnił szeroką funkcję komunikacyjną, ujawniając status społeczny danej osoby, jej indywidualny gust, a nawet piękno. Dwa dzieła literackie Murasaki Shikibu, jej dziennik dworski Murasaki Shikibu nikki (Dziennik Murasaki Shikibu, 1010), w którym opisuje formalny i ceremonialny strój, oraz jej fikcyjne dzieło Genji monogatari (Opowieść o księciu Genjim, 1008), w którym opisuje codzienny strój arystokratów, dostarczyły materiału ilustracyjnego do odtworzenia strojów dworskich.
The subject of this text is the court costume, its elaborate symbolism, and the functions it served in the Japanese aristocratic society during the Heian period (794–1185). The court costumes of this era largely shaped the Japanese approach to clothing and fashion in general, influencing later styles and forms of dress, most notably the kimono. Aristocratic society attached great importance to the creation of one’s own image through one’s clothing, which served a broad communicative function, revealing a person’s social status, individual taste, and even beauty. Two of Murasaki Shikibu’s literary works, her court diary Murasaki Shikibu Nikki (Diary of Murasaki Shikibu, 1010), in which she describes formal and ceremonial attire, and her fictional work Genji Monogatari (The Tale of Genji, 1008), in which she describes the everyday attire of aristocrats, provided illustrative material for the creation of court costumes.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 391-406
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Literary Image of Love in Japanese Court Culture
日本の宮廷文化における愛の文学的印象表象
Autorzy:
Kordzińska-Nawrocka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810461.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
courtly love
Heain period
irogonomi
aware
topos of kyūkon
topos of shinobu koi
topos of tsumaarasoi
kayō
sōmonka
Manyōshū
Kokinshū
ochō monogatari
Opis:
愛は日本の歴史が始まって以来、インスピレーションとライトモチーフの源として日本文学の中で脈々と受け継がれてきた。愛の感情は、文字使用以前の時代に言語表現の最初の諸形式の中で重要な位置を占めていた。愛は宮廷生活の重要な側面であると日本文学を最初に築き上げた者たちによってすぐさま認識されるようになり、ほとんどの作家の主題として用いられた。本論文は主に平安時代(8世紀〜12世紀)の純文学におけるライトモチーフとしての宮廷愛の役割について考察を与える。前半部では、語彙・記号論的観点から見た愛の定義について考え、後半部では、古代の叙情詩と叙事詩における愛の印象イメージを提示する。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2011, 1; 45-66
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Setsuwa as a Unique Genre of Japanese Literature in Connection to Tachibana Narisue’s Kokonchomonjū
日本文学の独特のジャンルとしての説話 − 橘成季の『古今著聞集』を中心に −
Autorzy:
Krawczyk, Joanna Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810560.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
setsuwa
tale
literature
Buddhism
Buddha
Tachibana Narisue
Kokonchomonju
monogatari
genre
fiction
Opis:
 本論では説話ジャンルおよび、研究と体系化を困難にしているその幅広い領域に焦点を当てる。西尾光一氏など日本のわずかな研究者が、説話を定義する本質的な特色を識別しようと試みた。結果、この特異なジャンルを理解する一助となる、簡明で首尾一貫したものとなった。第一の目立った特徴は、説話は口承を起源とする文学であることで、数十年にも渡って伝承され、はっきりとした作家がいないということ。第二に、説話の本質がどうあれ、様々な伝説を集めた形をとる傾向が見られること。その他の説話の特徴としては、文学・音楽・慣習・植物・情事・日常生活といった世俗的な物語から、倫理的教訓のみならず仏教や神道から影響を受けた宗教的な内容のものまで、広範な主題を扱うことなどが挙げられる。  筆者は特に中世の教養ある廷臣、橘成季が著した『古今著聞集』に着目する。これは、神々や鬼、帝、貴族、侍女、騎士、僧侶、村人そして超自然的な性質に結びついた動物など、種々雑多なものからなる特異な説話集として扱われるのにふさわしい。これに加えて、『古今著聞集』は序に続き20巻30篇と適切にまとめられた書物としての一面も持っている。こうした衒学的で演出的な細部は、他の説話集には見られない特徴として注目すべきである。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2014, 4; 53-73
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies