Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "manuskrypt" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 29
Tytuł:
Lubelski rękopis "Dekretu Gracjana"
Lublin Manuscript of the "Gratian Decree"
Autorzy:
Burczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612398.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Biblioteka KUL
Dekret Gracjana
manuskrypt
Library KUL
Gratian Decree
manuscript
Opis:
The library of the John Paul II Catholic University of Lublin possesses particularly interesting manuscript of "Decretum Gratiani". The work dates from the 13th century and was made in Toulouse. Probably in the 15th century the French Benedictines handed the work over to their brothers in Monte Calvo (= Łysa Góra) in Poland. The manuscript was in the private collection of Piotr Moszyński in Krakow. On May 25, 1923, his son, Count Jerzy Moszyński, donated the work to the library of the University in Lublin. The manuscript is in good condition: contains 308 sheets of parchment  and its cover is made of wood bound in leather. The manuscript contains 38 thumbnails. The text of the decree and the glossary of Johannes Teutonicus are in black ink. The headings are in red ink. The initials are written in red and blue ink. The text contains numerous inscriptions from the 18th century. The manuscript is of particular interest to scientists because of the use of paleae. The manuscript of the decree in Lublin contains 73 such paleae.
Biblioteka Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Lublinie posiada szczególnie interesujący manuskrypt Decretum Gratiani. Dzieło pochodzi z XIII wieku i powstało w Tuluzie. Prawdopodobnie w XV wieku francuscy benedyktyni przekazali dzieło swoim braciom w Monte Calvo (= Łysa Góra) w Polsce. Manuskrypt znajdował się w prywatnej kolekcji Piotra Moszyńskiego w Krakowie. 25 maja 1923 r. jego syn, hrabia Jerzy Moszyński, przekazał dzieło Bibliotece Uniwersyteckiej w Lublinie. Rękopis jest w dobrym stanie: zawiera 308 arkuszy pergaminu. Okładka manuskryptu jest wykonana z drewna oprawionego w skórę. Manuskrypt zawiera 38 miniatur. Tekst dekretu i glosariusz Johannesa Teutonicusa są zapisane czarnym atramentem. Rubryki są napisane czerwonym atramentem. Inicjały są napisane czerwonym i niebieskim atramentem. Tekst zawiera liczne napisy z XVIII wieku. Rękopis jest szczególnie interesujący dla naukowców z powodu zawartych paleae. W rękopisie dekretu w Lublinie znajduje się 73 paleae.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 77-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skryptorium podstawą rozwoju bibliotek
Das Skriptorium als Grundlage der Entwicklung von Bibliotheken
Autorzy:
Warda, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039681.pdf
Data publikacji:
2009-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bibliotheke
Manuskript
Geschichte
biblioteka
manuskrypt
historia
library
manuscript
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2009, 91; 75-86
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ROMANTYCZNE ODKRYCIE MANUSKRYPTU JANA CHRYZOSTOMA PASKA (1821). TRZECI POCZĄTEK POLSKIEGO ROMANTYZMU
Autorzy:
Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961496.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Chryzostom Pasek
Zygmunt Krasiński
manuskrypt Franciszek Grzymała Astrea przełom romantyczny
Opis:
Jan Chryzostom Pasek’s seventeenth-century Pamiętniki [Diaries] has to be regarded an important manuscript for Polish Romanticism. The significance of this text can only be rivalled by Macpherson’s songs of Ossian, the Dvůr Králové Manuscript, or the Poetic Edda, which is attested by a considerable number of editions of this Old-Polish ‘epic work’. The first printing of a substantial part of the text appeared in 1821 in Warsaw in the Astrea magazine. This publication contributed to the complex phenomenon of the Romantic turning point. Pasek’s Pamiętniki should be counted as the third beginning of Polish Romanticism, after Adam Mickiewicz’s Ballady i romanse (first volume of Mickiewicz’s Poezyje) and Antoni Malczewski’s Maria.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2016, 20, 1; 123-139
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ex eius tumba. Intrygujący szczegół średniowiecznej liturgii godzin
Autorzy:
Grajewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195758.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Św. Katarzyna Aleksandryjska
Liturgia Godzin
liturgia
manuskrypt
St. Catherine of Alexandria
The Divine Office
liturgy
manuscript
Opis:
Autor analizuje oficja o św. Katarzynie z Aleksandrii. W niektórych oficjach istnieje responsorium Ex eius tumba. Jest to utwór, który istnieje również we wszystkich oficjach o św. Mikołaju. Autor wskazuje, że powodem tej zbieżności jest zjawisko wyciekającego pachnącego i leczniczego oleju z relikwii św. Katarzyny i św. Mikołaja. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o to, czy oba oficja mogły powstać w klasztorze Św. Trójcy w Rouen w połowie XI w. oraz czy ich twórcami mogli być benedyktyni o imionach Isembert i Ainard.
The author analyzes the offices of St. Catherine of Alexandria. In some offices there is a responsory ”Ex eius tumba.” This is a chant that also exists in all offices of St. Nicholas. The author indicates that the reason for this convergence is the phenomenon of the leaking of fragranced healing oil from the relics of St. Catherine and St. Nicholas. He ponders if both offices could have been created in the monastery of the Holy the Trinity in Rouen in the mid-eleventh century and whether the Benedictines: Isembert and Ainard might be their authors.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 41-55
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parallax: Looking at the Medieval through the Modern Lens
Błąd paralaksy, czyli rozbieżność średniowiecznej i współczesnej perspektywy
Autorzy:
Charzyńska-Wójcik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879660.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
manuskrypt
kodykologia
korpusy elektroniczne
tekst średniowieczny
manuscript
codicology
electronic corpora
medieval text
Opis:
Celem pracy było ukazanie głębokiego rozdźwięku pomiędzy średniowiecznym manuskryptem i jego współczesnym wydaniem. Podkreśla się potrzebę studiowania tekstów średniowiecznych w ich naturalnym kontekście, czyli w postaci kodeksu rękopiśmiennego, jako że jedynie wówczas tekst średniowieczny mówi do nas pełnym głosem. Mimo bezspornej przydatności korpusów elektronicznych, badacz pracujący ze współczesnym wydaniem średniowiecznego tekstu musi mieć świadomość, jak daleko odbiega on od tekstu, który w zamierzeniu reprezentuje. Dlatego też, niezwykle ważne jest, aby w miarę możliwości sięgać do rękopisów powszechnie dostępnych na stronach internetowych bibliotek. Bezcenne wskazówki zakodowane w rękopisie jako przedmiocie materialnym, pomogą nie tylko dokonać weryfikacji wniosków wyciągniętych na podstawie analiz tekstu elektronicznego, ale także te wyniki w sposób istotny uzupełnić. Postulat ten jest równie istotny dla historycznych analiz językoznawczych i studiów tłumaczeniowych, jak dla badań literackich.
The objective of the paper was to articulate the gap between the medieval manuscript and its modern editions. It emphasises the need to study medieval texts in their natural context, i.e. against the manuscript codex as only then do they speak in full voice. While the usefulness of electronic editions is indisputable, a linguist working with a modern edition of a medieval text must be aware of how far it departs from the text it intends to represent. Therefore, wherever possible, it is advisable to examine manuscript scans which are now widely accessible on internet sites of the libraries housing manuscript resources. It is of paramount importance not only as a way of verifying corpus examinations but also because manuscript examinations complement the findings based on electronic data by offering invaluable clues encoded in the materiality of the manuscript. This postulate is relevant both for historical linguistic analyses and translation studies, and is equally valid for literary studies.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 47-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dicta Hermetis w manuskrypcie Biernata z Lublina
Dicta Hermetis in the Manuscript of Biernat of Lublin
Autorzy:
Sójka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179639.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hermetic writings
hermetism
humanism
Biernat of Lublin
manuscript
pisma hermetyczne
hermetyzm
humanizm
Biernat z Lublina
manuskrypt
Opis:
Prezentowana publikacja jest efektem badań nad tradycją hermetyczną i początkami polskiego humanizmu. Omawia tekstualną zawartość pierwszej z trzech części rękopisu PAN nr 1717 z Krakowa, w którym Biernat z Lublina spisał wybrane fragmenty pism hermetycznych. Artykuł ukazuje wnioski, jakie pojawiają się na kolejnych etapach analizy filologicznej. Procedura interpretacyjna skupia się na podstawowych zagadnieniach hermetycznych. Wskazuje na dominanty tematyczne wybrane do manuskryptu lub celowo pominięte przez Biernata z Lublina. Oprócz tego zestawia wybrane edycje pism hermetycznych, porównuje konkretne fragmenty, zdania i pojedyncze słowa (dicta Hermetis). Egzegeza ukazuje także filozoficzną tradycję, która warunkowała sposób czytania przez Biernata z Lublina.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 165-196
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mszał Gnieźnieński z Niederaltaich Missale Plenarium ms. 149 Vetusque Antiquissimus
Missal of Gniezno from Niederaltaich Missale Plenarium ms. 149 Vetusque antiquissimus
Autorzy:
Gajur, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592037.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
missale plenarium
ms 149
missal from Gniezno
codex
manuscript
mszał gnieźnieński
kodeks
manuskrypt
Opis:
Missale plenarium ms. 149 to najstarszy kodeks średniowieczny znajdujący się w Katedralnym Muzeum w Gnieźnie. Zapomniany przez wieki, dopiero na przełomie XIX i XX stulecia doczekał się najpierw pierwszych uwag, a później wielu krótkich opracowań. Dopiero jednak w latach 70. ubiegłego wieku ukazało się większe opracowanie na temat ms. 149 autorstwa K. Biegańskiego i J. Woronczaka. W tych też latach kalendarz, będący częścią składową missale, stał się tematem bodajże pierwszej i chyba jak na razie jedynej pracy magisterskiej. Po latach autor wspomnianej pracy podjął się przypomnienia historii związanej z wiekowym zabytkiem dziedzictwa kulturowego Polski, pogłębiając studium o nowe doniesienia na temat całego mszału. Nie w pełni poznany jeszcze pół wieku temu manuskrypt, dzięki wysiłkom badaczy odsłonił po części swoje tajemnice. Analiza paleograficzna i porównawcza z innymi zabytkami tego okresu pozwoliła ustalić w miarę dokładnie datę i miejsce powstania rękopisu oraz okoliczności jego zamówienia i sprowadzenia do Gniezna. Są to niezwykle cenne i ważne informacje, zważywszy na to, że dotyczą początków historii państwa polskiego i jego dziedzictwa kulturowego wniesionego przez Kościół katolicki i pierwszych władców naszego kraju, w tym wypadku monarchy Władysława Hermana, fundatora mszału gnieźnieńskiego oraz głównego donatora remontu katedry. Dzięki naukowym poszukiwaniom źródeł polskiej kultury odzyskujemy dawną, często zapomnianą albo i celowo pomijaną część naszej narodowej i kulturowej tożsamości. Jest nią bez wątpienia mszał gnieźnieński ms. 149, sprowadzony do Polski dla uświetnienia uroczystości konsekracji katedry gnieźnieńskiej, a dziś stanowiący dowód na wkład Kościoła i narodu w zachodnią cywilizację
Missale plenarium ms. 149 is the oldest medieval codex located in the Gniezno Cathedral Museum. It was not until the turn of the nineteenth / twentieth century that it finally came under observation, and was later used in series of short reports. A more comprehensive study on ms. 149 by Biegański and Woronczak was done in the 1970’s. In the same years, the calendar, which is part of the missal, has become the subject of probably the first and perhaps the only master’s thesis so far. After years, the author of the mentioned work has been reminded of the history of the old cultural heritage of Poland, deepening the study of new reports on the whole Missal. This not yet fully known half a century ago manuscript, thanks to the efforts of researchers, has partially uncovered some of its secrets. Paleographic and comparative analysis with other monuments of this period allowed to establish the exact date and place of origin of the manuscript and the circumstances of its order and its being brought to Gniezno. This is extremely valuable and important information, given that it relates to the beginnings of the history of the Polish state and its cultural heritage brought about by the Catholic Church and the first rulers of our country, in this case, Władysław Herman, the founder of the Gniezno Missal and the principal donor for the cathedral renovation. Thanks to the scientific research for sources of Polish culture, we are recovering the old, often forgotten, and deliberately overlooked part of our national and cultural identity of not so long ago. It is without a doubt the Gniezno Missal 149, brought to Poland to celebrate the consecration of the Gniezno Cathedral, and today constitutes proof of the contribution of the Church and the nation to Western civilization.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 279-300
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult eucharystyczny na podstawie średniowiecznych mszalnych rękopisów węgierskich
The Eucharistic Tradition on the Basis of Hungarian Medieval Mass Manuscripts
Autorzy:
Adamko, Rastislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036094.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kult eucharystyczny
średniowieczne Węgry
śpiew gregoriański
manuskrypt
Eucharistic worship
Middle Ages in Hungary
Gregorian chant
Manuscripts
Opis:
W XI i XII wieku w odpowiedzi na spory teologiczne nastąpił znaczący rozwój kultu eucharystycznego, którego kulminacją było ustanowienie w 1264 r. święta Bożego Ciała. Jednym z impulsów do wprowadzenia tego święta był cud eucharystyczny w Bolsenie, warto jednak pamiętać o innym, mniej znanym cudzie eucharystycznym w Koszycach. Miasto to stało się popularnym ośrodkiem pielgrzymkowym, zaś kult eucharystyczny na Węgrzech znacząco się ożywił. Dowodem tego są zachowane księgi muzyczno-liturgiczne, w których odnaleźć można liczne innowacje i nowe pieśni. Wersety allelujatyczne, tropy oraz adaptacje melodii różniły się niekiedy od tych obecnych w Europie zachodniej i środkowej. Odrębność i niezależność tradycji Ostrzyhomskiej (a także mniejszych tzw. tradycji peryferyjnych) przejawiała się również w odmiennym wyborze śpiewów i tekstów psalmowych oraz w licznych wariantach tekstowych i melodycznych.
Eucharistic worship was significantly developed in the 11th and 12th centuries as a reaction to theological disputes. The establishment of the Feast of Corpus Christi in 1264 became the culmination of, and at the same time confirmation of the adoration tendencies in the Eucharistic tradition. In the Middle Ages, Košice was a well-known pilgrimage destination throughout Central Europe. One could see here the relics of the Lord’s Blood as evidence of the Eucharistic miracle that took place in Košice. On the basis of the Eucharistic miracle, there is a mention in the papal bible from 1402, in which Pope Boniface IX granted appropriate indulgences to Košice. Eucharistic worship during the Middle Ages in Hungary was very widespread and alive. This is evidenced by the preserved liturgical and music books regarding the celebration of the Eucharistic liturgy. We find in them numerous innovations of the Mass form by introducing new songs – alleluia verses and tropes, and adaptations of melodies other than those in Western and neighboring Central European countries. Separation and independence of the Ostrihom’s tradition (and possibly smaller so-called peripheral traditions), also manifested itself in a different selection of psalms and texts as well as in numerous textual and melodic variants.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 7-23
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja tekstowa i rękopiśmienna legend św. Stefana
Textual and manuscript tradition of St Stephens legend
Autorzy:
Grzesik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217972.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
legenda
manuskrypt
rękopis
św. Stefan
średniowiecze
dynastia Apardów
Győr Hartvich
Węgry
legend
manuscript
the Middle Ages
House of Arpad
Hungar
Opis:
Świętość władcy jest fenomenem średniowiecznego chrześcijaństwa. Szczególnie Węgry rozwinęły taki rodzaj patronów Królestwa, podczas gdy idea błogosławiona dynastia pojawiła się w XIII wieku. Trzech członków dynastii Arpadów zostało kanonizowanych w XI i XII wieku: Święty Szczepan, jego syn St Emmerich i św. Władysław. W mojej pracy analizuję hagiografię pierwszego króla węgierskiego, świętego Szczepana (Szt. István). Trzy jego opisy życia o nazwie Legendae zostały napisane na jego kanonizację w 1083 roku a ostatni powstał na początku 12 wieku. Legenda maior, Legenda minor i Legenda skomponował biskup Győr Hartvich, który na początku drugiej połowy XII wieku połączył teksty obu wcześniejszych Legend. Podczas gdy obie pierwsze legendy straciły popularność po około stu latach (3 rękopisy z przełomu XII i XIII wieku i tylko jedna z XV wieku pozostał do czasu dzisiejszego), Legenda Hartvicha była bardzo popularny w całym średniowieczu i czasach nowożytnych i została potwierdzona jako oficjalny tekst liturgiczny przez papieża Innocentego III w 1201 roku. Dlatego zgadzam się z tradycją manuskryptu. Istnieją dwa wczesne kodeksy, w których napisano tekst Legendy. Jednym z nich jest Kodeks Biblioteki Budapeszteńskiej nr 17, który jest w rzeczywistości kompilacją dwóch części. Jednym z nich jest legendarny związany z Kościołem augsburskim i napisany gdzieś w XIII wieku. Druga część to Legenda Hartvicha, napisana prawdopodobnie w XII wieku, tradycyjną minuskułą karolińską. Kodeks ten był podstawą większej liczby krytycznych wydań w nowoczesnej historiografii. Jednak bardziej szczegółowa analiza pokazuje, że ta transmisja tekstu nie jest doskonała, zwłaszcza, że zawiera ogromne interpolacje z Legenda maior. Takie fragmenty jak powielanie informacji o fundacji klasztornej na Górze Świętego Marcina (obecnie Pannonhalma) lub o decyzji Świętego Władysława o wyniesieniu relikwii świętego Króla dowodzi, że były to interpolacje, które nie znalazły swojego miejsca w oryginale Hartvicha. Również drugi wczesny Kodeks klasztoru cystersów w Reun (początek XIII wieku) jest daleki od doskonałości. Wynika z niego, że dwa z tych manuskryptów powinny być podstawą redakcyjną następnego wydania. Ten artykuł jest pierwszym sygnałem przygotowania takiej edycji przez polsko-węgierski zespół wspierany zarówno przez Akademie Nauk: Polską i Węgierską.
The ruler-holiness is a phenomenon of the medieval Christianity. Especially Hun-gary developed such kind of the Kingdom patrons, while the idea of the beata stirps (the blessed dynasty) occurred in the 13th century. Three members of the Arpadian dynasty were canonized in the 11th and 12th centuries: St Stephen, his son St Em-merich and St Ladislas. In my paper, I study the hagiography of the first Hungarian King, St Stephen (Szt. István). Three of his life descriptions called Legendae were written for his canonization in 1083 and close after, at the beginning of the 12th cen-tury. It was Legenda maior, Legenda minor and Legenda composed by the Bishop of Győr Hartvich, who at the beginning of the second decennial of the 12th century combined the texts of both earlier Legends. While both first Legends lost their popu-larity after about a century (3 manuscripts from the turn of the 12th and 13th century and only one from the 15th century remained until the present time), Legenda Hartvici was very popular during the whole Middle Ages and Modern Time and was pro-claimed as an official liturgical text by Pope Innocent III in 1201. Therefore I concentrate on its manuscript tradition. There are two early codices where the Legend text was written. One of them is the Code of the Budapest Széchényi Library, No. 17, which is in fact a compilation of two parts. One of them is a Legendary connected to the Augsburgian Church and written somewhere in the 13th century. The second part is the Hartvich Legend, written probably in the 12th century yet with a very conservative Carolingian minuscule. This Code was a basis for a greater number of the critical editions in the modern historiography. However, a more detailed analysis shows that this text transmission is not perfect, especially, as it contains huge interpolations from Legenda maior. Such fragments as duplication of information about the monastery foundation at the St Martin’s Mount (now Pannonhalma) or about St Ladislas’ deci-sion of St King’s relics’ elevation proves that it were interpolations, which did not find their place in the Hartvich’s original. Also the second early Code of the Cistercians monastery in Reun (beginning of the 13th century) is far from perfect. It shows that two of these manuscript should be the editorial basis for the next edition. This article is the first signal of preparation of such an edition by the Polish-Hungarian team supported by both Academies of Sciences: Polish and Hungarian.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 127- 145
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies