Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mélancolie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Du château aux tréteaux, aller et retour : la mélancolie. Analyse textuelle de Capitaine Fracasse de Théophile Gautier
    Autorzy:
    Sosień, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/638713.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    W powieści Théophile’a Gautiera Le Capitaine Fracasse (1863) zamek i teatr decydują o organizacjiprzestrzeni, w której sytuuje się fabuła utworu. Główny bohater opuszcza swój popadającyw ruinę zamek, by wstąpić do trupy wędrownych aktorów i wraz z nimi przemierzaćFrancję, zanim powróci do rodowej siedziby.Zamek symbolizuje trwałość i niezmienność bytu; teatr, zwłaszcza wędrowny, wydaje sięjego przeciwieństwem. Podobnie bohater: jako baron de Sigognac powinien znać swoją pozycjęw świecie, jako komediant – może swojego miejsca nieustannie poszukiwać, przyjmującrozmaite role i godząc się na odmiany losu. Analiza sposobu, w jaki Gautier konstruuje świat przedstawiony powieści, a zwłaszczapostać eponimicznego bohatera, pozwala dostrzec niejednoznaczność opozycji: zamek – teatr.Funkcje tych znaków przestrzennych są wobec siebie komplementarne lub nawzajem się wykluczają.Melancholia dostrzegalna jest w zarówno w sferze zamku, jak i w sferze teatru, a dotyczynie tylko protagonisty, lecz także wielu innych postaci, elementów krajobrazu, architektury,zjawisk atmosferycznych itd. Wyobrażana jest w sposób jawny lub utajony na przestrzenicałego tekstu; wolno uznać, iż Capitaine Fracasse w sposób oryginalny tematyzuje wpisaniemelancholii w tkankę powieści.
    Źródło:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2009, 4, 1
    2084-3933
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le Tramway de Claude Simon : une vanité postmoderne ?
    Claude Simons Tramway: a postmodern vanity?
    Autorzy:
    Belarbi, Mokhtar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483506.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    vanity postmodern tragic
    melancholy
    memento mori
    ars moriendi
    vanité postmoderne tragique
    mélancolie
    Opis:
    The theme of vanity occupies a prime place in Claude Simon ’s Tramw ay. In this text, he has adopted a new conception of vanity. Certainly, the author has always evoked themes intimately associated with vanity, such as the theme of death, the theme of melancholy, the theme of war, etc., but the “finitude” has always been for him a crucial phase for the return to the primordial and the origin for the beginning of a new cycle of life. In Tramw ay, the vanity of the world is presented in a tragic way. No reference to the primordiality or the cyclical return of things. The author insists on updating in the memory of the time of death. A large number of metaphors and symbols highlight this theme of death; it is as if the author throws to the reader a me-mento mori from someone on the point of experiencing this fatal experience which is irremediable and definitive. This gives the text a tragic and undeniable human dimension.
    Le thème de la vanité occupe une place de choix dans L e Tramw ay de Claude Simon. Dans ce texte, il a adopté une nouvelle conception de la vanité. Certes, l ’au-teur a toujours évoqué des thèmes intimement associés à la vanité, tels que le thème de la mort, le thème de la mélancolie, le thème de la guerre, etc., mais la finitude a toujours été pour lui une phase cruciale pour le retour au primordial et à l ’origine, pour le commencement d ’un nouveau cycle de la vie. Dans L e Tramw ay, la vanité du monde est présentée d ’une manière tragique. Il n ’y a aucune référence à la pri-mordialité ni au retour cyclique des choses. L ’auteur insiste sur l ’actualisation, dans la mémoire, du temps de la mort. Un nombre important de métaphores et de sym-boles mettent en exergue ce thème de la mort ; c ’est comme si l ’auteur lançait au lec-teur un memento mori de la part de quelqu ’un sur le point de vivre cette expérience funeste qui est irrémédiable et définitive. C ’est ce qui confère au texte une dimension tragique et humaine indéniable.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2018, 8; 180-193
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le discours sur la mélancolie et ses paradoxes à la fin de la Renaissance : Pardoux, Napier et Burton
    Dyskurs o melancholii i jego paradoksy pod koniec Odrodzenia: Pardoux, Napier et Burton
    Autorzy:
    Pittion, Jean-Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322550.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Artykuł przedstawia epistemologiczne paradoksy melancholii, które były widoczne w dyskursie medycznym pod koniec Odrodzenia w utworach trzech autorów, Bartholomégo Pardoux, Richarda Napiera i Roberta Burtona. Wszelkie choroby duszy interpretowano bowiem w tamtym okresie już to z perspektywy zjawisk nadprzyrodzonych, już to z perspektywy samego ciała. — Pardoux, francuski lekarz, który praktykował we Francji w pierwszej połowie XVII wieku, postrzegał melancholię jako chorobę psychiczną. Tymczasem, w swoim traktacie na temat dolegliwości duszy zdecydowanie odmawia on wszelkich wyjaśnień naukowych na temat tej choroby, pozostawiając tym samym pole do popisu teologom, zwolennikom egzorcyzmów, którzy etiologii choroby zdecydowanie upatrywali w demonie. Angielski lekarz Richard Napier, wierny zasadom Kościoła anglikańskiego, był zwolennikiem metody eklektycznej: wiedzy uniwersateckiej i popularnej, a także leczenia według reguł farmakopei chemicznej, nie wykluczając przy tym astrologii. Wreszcie Burton, autor Anatomii Melancholii, nigdy nie praktykował medycyny, jego wiedza o tej choroby była wyłącznie książkowa. W kolejnych wydaniach swojego dzieła rozwijał literackie dygresje na temat melancholii erotycznej i religijnej, czyniąc z tej części traktatu terapię na czyhającą na niego chorobę duszy.
    The article presents the epistemological paradoxes of melancholy, which were evident in the medical discourse at the end of the Renaissance in the works of three authors, Bartholomée Pardoux, Richard Napier and Robert Burton. Any disease of the soul were interpreted at the time as the supernatural, or from the perspective of the body. Bartholomée Pardoux, French physician, who practiced in France in the first half of the sixteenth century, perceived melancholy as a mental illness. In his treatise on the diseases of the soul (1639), he strongly denies any scientific explanations about the disease, leaving scope for the theologians and exorcism supporters, who have seen etiology definitely in the demon. English physician Richard Napier (1559-1634), follower of Anglicanism, was a supporter of the eclectic method: university and popular knowledge, treatment according to the rules of Galen’s pharmacopoeia, and new chemistry, not excluding the astrology. Robert Burton, commonly known as the author of Anatomy of Melancholy, never practiced medicine and his knowledge about the disease was only from the books. In the next editions of his work, he developed quotations from literature on erotic and religious melancholy. This part of book have become, in the case of Burton’s therapy for potentially lurking on him melancholy.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2012, 007; 49-59
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mélancolie de la Beauté. L’hymne à Pulchritudo de saint Augustin
    Melancholy of the Beauty. The Hymn to Pulchritudo of St. Augustine
    Autorzy:
    Lequin, Yves-Marie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950503.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Créateur
    créatures
    la création
    la beauté
    Augustin
    creator
    creatures
    creation
    beauty
    augustine
    Opis:
    In Book X of his Confessions, Augustine calls God Pulchritudo, “Beauty”. This “Beauty” is invoked at a point in his book where we move from biographical elements to a series of philosophical and theological treatises on Creation and Time. Creatures possess beauty, only the Creator is beauty in himself, free of disharmony, and only He can grant access to His beauty. This irruption of Pulchritudo lighting up his memoirs gives Augustine’s life a new meaning. This is where he confesses his transgressions, through hymns of praise, and eventually through a life marked by the longing to eventually meet Beauty. There is great melancholy in the Confessions which the hymn to Pulchritudo gives both the tone and the key to understanding to.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’art du « revenez-y ». Variations sur la mémoire chez les Goncourt
    The art of the ‘revenez-y’. Variations on memory in the Goncourts’ novels
    Autorzy:
    Charlier, Marie-Astrid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24090513.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Goncourt
    mémoire
    imagination
    deuil
    mélancolie
    spectacle
    corporéité
    memory
    mourning
    melancholy
    body
    Opis:
    Cet article propose une traversée de l’œuvre romanesque des Goncourt sous l’angle des représentations et de l’écriture de la mémoire, notion cardinale de leur œuvre et de leur vie, comme en témoignent aussi bien le Journal que leur passion pour la collection. Paradoxalement, les personnages se souviennent relativement peu dans leurs romans. Cependant, bien que discrète, la mémoire se déploie à des moments stratégiques du récit. Il s’agit ici de mettre au jour un véritable art romanesque du « revenez-y », lequel se déplie en différentes variations comme autant d’explorations psychologiques, narratives et esthétiques de la mémoire.  L’article explore ainsi les représentations tantôt pathologiques tantôt réparatrices de la mémoire à travers la nostalgie et la mélancolie des personnages mais aussi les enjeux de l’articulation entre mémoire, rêve et oubli dans la création goncourtienne. Enfin, il s’agit de dégager le travail de corporalisation de la mémoire à l’œuvre chez les Goncourt, notamment par l’intermédiaire des personnages du monde du spectacle : acteurs et actrices, mimes et acrobates.
    This article proposes an exploration of the novels of the Goncourts from the perspective of the representations and writing of memory, a fundamental notion in their work and their lives, as evidenced both by the Journal and their passion for collecting. Paradoxically, the characters remember relatively little in their novels. However, although discreet, memory is deployed at strategic moments in the narrative. The aim here is to bring to light a veritable art of “revenez-y”, which unfolds in different variations as psychological, narrative and aesthetic explorations of memory. The article thus explores the sometimes pathological and sometimes reparative representations of memory through the nostalgia and melancholy of the characters, as well as the issue of interaction between memory, dream and oblivion in the Goncourts’ writing. Finally, the aim is to identify the corporalisation of memory at work in the Goncourts’ novels, notably through the intermediary of characters from the world of entertainment: actors and actresses, mimes and acrobats.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2022, 12; 30-46
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les paradoxes de la mélancolie d’après le "Problème XXX " d’Aristote
    Paradoksy melancholii na podstawie Zagadnień przyrodniczych (XXX 953a- 955a) ArystotelesaParadoksy melancholii na podstawie "Zagadnień przyrodniczych" (XXX 953a- 955a) Arystotelesa
    The paradoxes of melancholy after Problem XXX’s Aristotle
    Autorzy:
    Koźluk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322578.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest jeden z podstawowych dla tradycji medycznofilozoficznej tekstów, uznawany aż po osiemnasty wiek, który próbuje objaśnić zjawisko melancholii. Traktat ‒ Zagadnienia przyrodnicze (XXX 953a-955a) Pseudo-Arystotelesa – rozpoczyna w dziejach ludzkości obszerny cykl tekstów traktujących o melancholii i stanowił już niejednokrotnie obiekt naukowych badań dla historyków myśli. W rozprawie tej Arystoteles dokonuje w sposobie myślenia o melancholii intelektualnej rewolucji porównywalnej do przewrotu, do którego niegdyś doprowadził Hipokrates w sposobie myślenia o epilepsji. W tym tekście również po raz pierwszy Stagiryta próbuje za pomocą terminologii naukowej wyjaśnić wszelkie ulotne i trudne do zdefiniowania z psychologicznego punktu widzenia stany ludzkiej duszy. Celem artykułu jest wykazanie trzech paradoksów czysto medycznych w studium Arystotelesa: niejasnych podstaw teoretycznych zjawiska melancholii, natury czarnej żółci oraz fizjologicznych przesłanek geniuszu.
    One cannot examine the paradoxes of melancholy without turning again to one of the founding texts of the medical and philosophical tradition that remained alive until the XVIII century, a tradition that sought to account for the phenomenon of melancholy. The text ‒ Problem XXX, from the Pseudo-Aristotelian treatise (Problemata physica, XXX, 953a-955a), is at the origins of a series of other texts dealing with melancholy that have attracted the interest of a number of historians of ideas. Problem XXX initiated on the question of excesses of the human soul, an intellectual revolution of similar importance to the one achieved by Hippocrates on the subject of epilepsy. In the Problem, Aristotle attempted, for the first time, to give an account of vague and hard to define psychological states strictly in medico-philosophical terms. Our purpose is to analyse the manner in which this celebrated problem has given its orientation to medical thought three paradoxes concerning the theory of melancholy, the nature of the black bile and the nature of genius.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2012, 007; 9-17
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In Search of a Cure for Melancholia: The Attitude of a Listener in the Short Story “Wśród lasu [Among the Forest] by Adam Asnyk
    Autorzy:
    Krzyżanowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605886.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Adam Asnyk
    auditive Wahrnehmung
    Buch der Natur
    Heilmittel gegen Melancholie
    Haltung eines Zuhörers
    auditory perception
    book of nature
    cure for melancholia
    attitude of a listener
    perception auditive
    livre de la nature
    remède contre la mélancolie
    attitude d'un auditeur
    Opis:
    Der Artikel enthält das Abstract ausschließlich in englischer Sprache.
    In my article I interpret the short story “Among the Forest” by Adam Asnyk. I discuss the issue of the relationship between auditory perception and melancholic experiences. To this end, while analyzing the text, I refer to concepts regarding the nature of melancholia and adopt the methodological apparatus of sound studies. As it turns out, the listener's attitude is crucial for overcoming melancholia. According to the poet, attentive listening to the surroundings and the words of other people allows to reach the meaning of life inscribed in nature and as a consequence may help find a cure for melancholia.
    L'article contient uniquement le résumé en anglais.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies