Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lęk przed wpływem" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
"Lęk przed wpływem" Wobec "Wielkiej Improwizacji"
Autorzy:
Abriszewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564333.pdf
Data publikacji:
2010-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Opis:
The article interprets Harold Bloom’s The Anxiety of Influence from the perspective of Adam Mickiewicz’s The Great Improvisation, an instance of Polish Romantic literature. Su-perficially, this part of Mickiewicz’s Romantic drama seems to be an ideal object for reading from Bloom’s perspective. Yet, as I claim, that is because it is the Romantic writer, who makes a literary conceptualization of the anxiety of influence. The Great Improvisation is a picture of a poetic agon. My conclusion is as follows: Bloom’s theory of poetry being itself a way of reading any literary work, results from Romantic imagination and Romantic concept of originality. Thus Harold Bloom just reformulates Romantic ideas about creation and crea-tive achievements.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2010, 8; 205-219
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lęk przed wpływem i nowoczesna podmiotowość
Anxiety of influence and the modern subject
Autorzy:
Wolska, Beata Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375053.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
conversation with…
experience
the generation of martial law
autobiografia
rozmowa z…
doświadczenie
pokolenie stanu wojennego
Opis:
Autorka artykułu na temat książki Bielik-Robson. Żyj i pozwól żyć – rozmowy z Agatą Bielik-Robson przeprowadzonej przez Michała Sutowskiego – w centrum rozważań stawia zagadnienie relacji między auto/biografią filozofki a jej pracą naukową. Narracja autobiograficzna – akcentująca doświadczenie pokolenia stanu wojennego – zostaje skonfrontowana przede wszystkim z projektem nowoczesnej podmiotowości zaproponowanym przez Bielik-Robson oraz patronującym tej propozycji filozoficznej fenomenem „lęku przed wpływem”. W recenzji broniona jest teza, że postawa naukowa staje się nie tylko czynnikiem konstruującym auto/biografię, lecz także kształtuje światopogląd filozofki, co oznacza, że decyduje o sposobie rozumienia otaczającej rzeczywistości i zasadach w niej postępowania.
The author of the text analyzing a book entitled Bielik-Robson. Żyj i pozwól żyć [Bielik-Robson. Live and let live] – a conversation with Agata Bielik-Robson conducted by Michał Sutowski. She describes the influence of the academic work of the philosopher on constructing her auto/biography. Autobiographical narrative – in which the most important part is the experience of the generation of martial law – is confronted with the conception of modern subjectivity proposed by Bielik-Robson and the philosophical phenomenon of ‘the anxiety of influence’ related to this phenomenon. In the text the author defends the thesis that thephilosophical attitude is not only the base for auto/biography, but also defines the worldview of the philosopher, which means it also defines the way of perceiving the surrounding reality and the rules of being in it.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 135-141
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nienawidzę i kocham. Miejsce Mickiewicza i rola autorytetu w korespondencji Słowackiego
I Hate and I Love. The Place of Mickiewicz and the Role of Authority in Słowacki’s Letters
Autorzy:
Bąk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014035.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
lęk przed wpływem
autorytet
korespondencja
anxiety of influence
authority
letters
Opis:
Celem artykułu jest analiza wzmianek na temat Adama Mickiewicza pojawiających się w korespondencji Juliusza Słowackiego. Ich ambiwalentny charakter potwierdzać może przypuszczenie, że skomplikowana relacja pomiędzy poetami da się analizować za pomocą teorii „lęku przed wpływem” Harolda Blooma. W niniejszym szkicu fragmenty korespondencji dotyczące Mickiewicza analizowane są jednak w szerszym kontekście zmagań Słowackiego z problemem autorytetów w dziedzinie literatury.
The aim of the article is to analyse references to Adam Mickiewicz that appear in Juliusz Słowacki’s letters. Ambivalent character of these references proves that complicated relationship between the two poets can be analysed through Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. In this article, however, letters referring to Mickiewicz are being analysed in a broader context − as an example of how Słowacki struggled with literary authority as such.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 95-106
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prekursorzy Rymkiewicza
Rymkiewicz’s Predecessors
Autorzy:
Potkański, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014060.pdf
Data publikacji:
2020-04-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Jarosław Marek Rymkiewicz
Michel Foucault
Harold Bloom
psychoanaliza
lęk przed wpływem
psychoanalysis
anxiety of influence
Opis:
The article describes how the historical essays of Jarosław Marek Rymkiewicz depend on the works of his important predecessors. This dependency is analysed in accordance with Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. I bring up well-known sources, such as the works of Maria Janion, less-remembered sources, such as the essays of Jerzy Łojek, as well as sources that may initially come as a surprise, such as the philosophy and biography of Michel Foucault. In interpreting these connections I develop Bloom’s psychoanalytical inspirations, but I also problematise them by juxtaposing them with the “schizoanalysis” proposed by Gilles Deleuze and Félix Guattari in Anti-Oedipus.
Artykuł opisuje zależność historycznych esejów Jarosława Marka Rymkiewicza od twórczości znaczących dla pisarza poprzedników, analizowaną zgodnie z Harolda Blooma teorią „lęku przed wpływem”. Obok źródeł oczywistych, takich jak dzieła Marii Janion, wskazane są tu również te słabiej pamiętane, jak eseistyka Jerzego Łojka, a także zaskakujące zrazu, jak filozofia i biografia Michela Foucaulta. Interpretacja tych związków rozwija psychoanalityczne inspiracje Blooma, problematyzując je wszakże zestawieniem ze „schizoanalizą” zaproponowaną w Anty-Edypie Gillesa Deleuze’a i Félixa Guattariego.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 369-383
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukąszenie katechety. Przegrany apophrades Czesława Miłosza
The Catechist’s Sting: Czesław Miłosz’s Lost Apophrades
Autorzy:
Potkański, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202993.pdf
Data publikacji:
2021-05-13
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz
Harold Bloom
anxiety of influence
agon
predecessor
religion
lęk przed wpływem
prekursor
religia
Opis:
Artykuł stanowi interpretację przemiany twórczości i osobowości Czesława Miłosza zgodnie z zaproponowanym przez Harolda Blooma modelem agonu poetyckiego efeba z prekursorem. Autor polemizuje z wcześniejszymi ujęciami twórczości Miłosza w tym duchu – sugerującymi, że najważniejszym nauczycielem poety był Adam Mickiewicz. Tymczasem uważna analiza wspomnień i deklaracji ideowych autora Rodzinnej Europy dowodzi, że źródłowy wpływ, który zdecydował o przebiegu całej dalszej ewolucji Miłosza, wywarł na niego katecheta, ksiądz Leopold Chomski, inne zaś figury mistrzowskie w twórczości poety to przekształcenia obrazu tego pierwotnego nauczyciela.
The article interprets the changes in works and personality of Czesław Miłosz, in accordance with Harold Blooms model of agon between the poetic ephebe and his precursor. I pick up a discussion with the ealier Bloomian takes on Miłosz, which suggest that his most important teacher was Adam Mickiewicz. A careful analysis of Miłosz’s memoirs and ideologicaldeclarations proves that the original influence, decisive on Miłosz’s whole future evolution, came from a catechist, Rev. Leopold Chomski, white other master figures in poet’s works were just remoulding the original teacher’s image.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 1 (3); 1-20
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Późny wnuk”, słowiarz, sukcesor
“Late grandson”, “worder”, successor
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729571.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Julian Przyboś
Cyprian Norwid
teoria lektury
mimetyzm
lęk przed wpływem
theory of reading
anxiety of influence
mimetism
Opis:
The study is a “multiple hybrid” combining the features of a review of Małgorzata Rygielska’s monograph Przyboś czyta Norwida [Przyboś reads Norwid] and a polemic with the theses contained in the volume. It is also a form of a notebook for an exhaustive and still not finished – albeit quite possible in its utmost form-parallel Przyboś – Norwid. Rygielska’s volume, although it has not proven a complete discussion of the present report, surely is the most detailed one as for today (against the background of the texts, among others by Barbara Łazińska and Przemysław Dakowicz). The context of the author’s reconnaissance is – it has to be admitted – specific. It is formed, on the one hand, by the theory of reading, and on the other, by the area of theory of interpretation. A lack of discussion of Norwid’s Test as a whole (for generally unknown reasons the author passes over Part V and Part VI of Przyboś’s essay, both of them symptomatic, sketching a peculiar, the author’s own psycho-biography of Norwid). Also missing a chance to reinterpret the whole volume More about the Manifesto as “coming to terms with Norwid’s influences” that does not have its counterpart in Polish literature seems to be a drawback.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2015, 33; 285-293
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak samo, tylko lepiej? Jana Křesadly potyczki literackie
The Same Way but Better? Literary Disputes of Jan Křesadlo
Autorzy:
Gawarecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013952.pdf
Data publikacji:
2020-04-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
intertekstualność
parodia
powieść z kluczem
autoteliczność
lęk przed wpływem
intertextuality
parody
novel with a key
autotelic literature
anxiety of influence
Opis:
The literary works of Jan Křesadlo, which were “discovered” just after 1989, from the very beginning have caused controversy among the reviewers and readers, and the writer himself was treated as a typical outsider who deliberately decided to function on the periphery of the contemporary Czech culture. His answer to this uncomfortable situation included ceaseless polemics and disputes with the other writers. Most often he used the postmodern narrative strategies based on the intertextual and autotelic means of literary representation. In this way, he aimed at the parodistic ridiculing of his adversaries (first and foremost it was Milan Kundera). Extensive fragments of his works can be read as belonging to the category of “novels with a key”. On the other hand, it is difficult to avoid the impression that his intertextual reliance on the esteemed (in common opinion) authors is caused by the “anxiety of influence” (the term of Harold Bloom) and by a need to overcome these “strong” role models.
„Odkryta” dla szerszego grona czytelników dopiero po 1989 roku twórczość literacka Jana Křesadly od początku budziła kontrowersje wśród czytelników i recenzentów, sam pisarz zaś traktowany był jako typowy outsider, ktoś, kto świadomie skazuje się na wegetację na peryferiach czeskiej kultury współczesnej. Na sytuację tę Křesadlo reagował, nieustannie wdając się w spory i polemiki z innymi prozaikami, używając do tego postmodernistycznych strategii narracyjnych bazujących na eksponowaniu intertekstualnego i autotelicznego charakteru literackiej reprezentacji oraz dążąc do parodystycznego ośmieszenia pisarskiej maniery swych adwersarzy (przede wszystkim Milana Kundery). Obszerne fragmenty jego dzieł odczytywać też można w kategoriach „powieści z kluczem”. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że eksponowana w jego pisarstwie zależność od bardziej cenionych (w opinii powszechnej) autorów wypływa z opisywanego przez Harolda Blooma „lęku przed wpływem” i ze zrodzonej stąd potrzeby uwolnienia się od zbyt silnie narzucających się wzorców.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 307-320
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co czytać Harolda Blooma i jak, czyli o kanoniczności krytyka
Reading Harold Bloom – What For and How? On Canonicality of the Critic
Autorzy:
Jarzyńska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54140710.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
kanon literacki
Harold Bloom
kanoniczność
lęk przed wpływem
kanon literatury polskiej
literary canon
canonicality
the anxiety of influence
canon of Polish literature
Opis:
W artykule analizie poddane zostają relacje pomiędzy koncepcją kanonu literackiego Harolda Blooma a statusem jego własnej twórczości krytycznej. Rożne tematy i style pisarstwa uprawianego przez autora Lęku przed wpływem zostały scharakteryzowane i ocenione pod kątem ich kanoniczności, rozumianej jako wartość estetyczna i społeczna. Według samego Blooma teksty kanoniczne oferują także wartość duchową, za pomocą takich narzędzi jak ironia i metafora, prowokując czytelników do poznawania własnej kondycji. Artykuł zdaje także sprawę z polskiej recepcji pism Blooma oraz porusza kwestię sposobu, w jaki literatura polska jest obecna w zaprojektowanym przez niego zachodnim kanonie. Jej słaba reprezentacja domaga się odpowiedzi krytyków, którzy mogliby zaproponować własną listę dzieł, według kryteriów podobnie mocnych jak te Bloomowskie, lecz przezwyciężających jego – niejednokrotnie kolonizatorski, patriarchalny i ekskluzywistyczny – wpływ.
The relationship between the idea of Harold Bloom’s literary canon and the status of his own critic’s oeuvre is discussed in the article. Diverse topics and literary styles cultivated by the author of The Anxiety of Influence were characterised and evaluated from the perspective of their canonicality understood as an aesthetic and social value. According to Bloom himself, the canonical texts also offer the spiritual value with help of such tools as irony and metaphor, provoking the readers to assess their own condition. The article presents the Polish reception of Harold Bloom’s texts and examines the presence of Polish literature in the Western literary canon designed by him. Its weak representation demands response of the critics who could propose their own list of literary works based on criteria equally strong as Bloom’s ones but overcoming his oftentimes colonial, patriarchal and exclusionary influence.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 4; 505-517
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies