Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kultura  popularna" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Etnomuzykologia Polska” – nowe pismo poświęcone tradycji i współczesności
Autorzy:
Smyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694925.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
etnomuzykologia
muzyka ludowa
muzyka popularna
muzyka dworska
muzyka religijna
kultura ludowa
kultura tradycyjna
ethnomusicology
folk music
popular music
court music
religious music
folk culture
traditional culture
Opis:
Tekst prezentuje nowe czasopismo "Etnomuzykologia Polska", wydawane przez Instytut Muzykologii UW i Polskie Seminarium Etnomuzykologiczne. Ukazały się dotąd dwa numery pisma, nr 1/2016 i nr 2/2017. Redaktorami są dr W. Grozdew-Kołacińska (Inatytut Sztuki PAN) i dr hab. T. Nowak (IM UW). Strona czasopisma: http://www.etno.imuz.uw.edu.pl
The text presents a new journal: „Etnomuzykologia Polska” (2016), numer 1, ss. 140; (2017) numer 2, ss. 104, W. Grozdew-Kołacińska, T. Nowak (red.), Warszawa: Zakład Etnomuzykologii Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, Polskie Seminarium Etnomuzykologiczne.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 6
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
Autorzy:
Sikorska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694950.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
Opis:
In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
Autorzy:
Sikorska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694817.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
Opis:
In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Miotełki” z melodramy "Chłop Milionowy" jako warszawski fenomen społeczno-kulturowy
Autorzy:
Kożuchowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694795.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Biedermeier
Chłop Milionowy
Jan Nowakowski
Warszawa
kultura popularna
XIX wiek
Biedermeier, Chłop Milionowy, Jan Nowakowski
Warsaw, popular culture, the 19th century
Opis:
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zjawisko społeczne, jakim była popularność „Miotełek” w Warszawie przełomu lat 20. i 30. XIX wieku. Mianem „Miotełki” określano wówczas wywodzące się z niezwykle popularnej melodramy Chłop Milionowy piosenki, których pierwszym wykonawcą był popularny wówczas aktor Teatru Narodowego – Jan Nowakowski. Tekst przedstawia proces wzrostu popularności „Miotełek” oraz ukazuje je jako szeroko zakrojony fenomen społeczny, który zasięgiem obejmował szerokie kręgi mieszkańców Warszawy. Piosenki te szybko popularyzowały się, stając się lubianymi utworami goszczącymi szeroko na łamach prasy, na salonach, ale też i na ustach wielu prostych ludzi z nieelitarnych warstw społecznych. Ich żywotność dotrwała do czasów powstania listopadowego, gdy, wbrew swojej pierwotnej, lekkiej i ironicznej, formie oraz tematyce poruszającej sprawy życia codziennego, stały się narzędziem propagowania nastrojów patriotycznych. Ów fakt interpretowany jest jako podobny zjawiskom współczesnej kultury popularnej, nie tylko ze względu na relatywnie szeroką recepcję, ale też na własną twórczość fanów „Miotełek”, przypominającą współczesną kulturę fanowską. Uwaga została zwrócona także na treści, które przedstawiały owe piosenki, a które stanowiły w znacznej mierze o ich sukcesie, takie jak głęboki szacunek dla instytucji rodziny, zgodnego życia czy afirmacja podziałów społecznych.
The main goal of the article is to shed some light on the social phenomenon known as “Miotełki” (“The Little Brooms”), which gained popularity in the 20’s and 30’s of the 19th-century Warsaw. ”Miotełki” was a term used to address songs originating from Chłop Milionowy (The Peasant as a Millionaire), an extraordinarily popular contemporary melodrama. The first performer of these songs was Jan Nowakowski, a well-liked actor of the National Theatre in Warsaw. The article shows the rising popularity of ”Miotełki” and concentrates on their role as a sociocultural phenomenon. The songs managed to transcend social class barriers – from mentions in magazines and well-educated conversations to serving as simple people’s catchy tunes. The fame of “Miotełki”’s lasted until the November Insurrection, during which they evolved from representing the everyday life slightly ironically and in an entertaining way to serving as a tool of patriotic propaganda. That very fact is considered to be what we would call today an example of fan culture. The article also focuses on the themes that appeared in in the songs, such as a deep respect for family or the affirmation of social divisions, all of which contributed to their success as being important to the inhabitants of Warsaw.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 2
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Porzuciłam moje córki”. Macierzyństwo jako opresja w przekazie kultury popularnej
„I Left my Daughters” Maternity as an Opression in the Transmission of Popular Culture
Autorzy:
Czuba, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154693.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
macierzyństwo
kultura popularna
mit
motherhood
popular culture
myth
Opis:
Współczesna literatura oraz film coraz częściej podejmują temat macierzyństwa jako opresji. Angażujący emocjonalnie przekaz filmowy bądź literacki może być dla odbiorcy skutecznym sposobem oswajania własnych lęków, dokonywania ważnych społecznych porównań, szczególnie w sytuacji, gdy brakuje mu społecznego wsparcia. Przedmiotem analizy tego artykułu jest historia Ledy ̶ bohaterki książki Eleny Ferrante pt. Córka oraz jednocześnie głównej postaci filmu w reżyserii Maggie Gyllenhaal. Postać Ledy niepokoi, wydaje się zaprzeczeniem mitu ‘dobrej matki’. Jednocześnie pozwala czytelnikowi/ widzowi poznać psychologiczną i społeczną stronę macierzyństwa, które zniewala, jest niechcianą ‘maską’. Studium przypadku Ledy ma na celu odpowiedź na pytanie: „Jakie znaczenia wprowadza kultura popularna do dyskursu na temat niechcianego macierzyństwa?”. Przekaz popkulturowy (książka, film) adresowany do szerokiej publiczności umożliwia ukazanie problemu trudnego macierzyństwa w kategoriach międzypokoleniowego doświadczenia wielu kobiet. Książka i film prezentują w sposób afirmatywny złożone motywacje bohaterek. Przedstawiony w ten sposób obraz macierzyństwa nie jest potwierdzeniem mitu ‘idealnej matki’, ale również nie neguje go. Mit macierzyństwa jest niezbędny i wciąż pozostaje ważny w procesie konstruowania osobistej i społecznej tożsamości kobiet.
Contemporary literature and film more and more often take up the topic of motherhood as oppression. An emotionally engaging film or literary message can be an effective way for the recipient to tame his own fears and make important social comparisons, especially in a situation where he or she lacks social support. The subject of the analysis of this article is the story of Leda, the heroine of Elena Ferrante's book. A daughter and the main character of the film directed by Maggie Gyllenhaal. The figure of Leda is disturbing, it seems to be a contradiction of the myth of the 'good mother'. At the same time, it allows the reader/viewer to get to know the psychological and social side of motherhood, which is an enslaving and unwanted 'mask'. Leda's case study aims to answer the question: "What meanings does popular culture introduce to the discourse on unwanted motherhood?" A pop-culture message (book, film) addressed to a wide audience makes it possible to present the problem of difficult motherhood in terms of the intergenerational experience of many women. The book and the film affirmatively present the complex motivations of the protagonists. The picture of motherhood presented in this way does not confirm the myth of the 'ideal mother', but it does not negate it either. The myth of motherhood is indispensable and still important in the process of constructing the personal and social identity of women.
Źródło:
Media i Społeczeństwo; 2022, 16; 232-245
2083-5701
2545-2568
Pojawia się w:
Media i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Trupy wstawać". O "Weselu" w reżyserii Jana Klaty
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962171.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
theater, Polish theater, teatr, teatr polski, post-dramatic theatre, Jan Klata, Stanisław Wyspiański, Wesele, black metal
teatr polski, Stanisław Wyspiański, "Wesele", kultura popularna, Jan Klata, teatr postdramatyczny
Opis:
The article offers an analysis and interpretation of Jan Klata’s conception of staging Wesele [The Wedding] by Stanislaw Wyspianski at the National Old Theatre in Cracow. The author focuses on the key elements of Klata’s vision, beginning from anchoring this vision in the text, through the use of music and lyrics of the black metal band Furia, to scenography, costumes and actors, all of which make up the overall message of the performance as “the night of the living dead”. The author pays special attention to the characters of the drama as the living dead and to the apparitions from Act 2 of Wesele. 
Artykuł jest próbą analizy i interpretacji reżyserskiej koncepcji wystawienia Wesela Stanisława Wyspiańskiego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Autor ukazuje kluczowe elementy wizji Jana Klaty, poczynając od umocowania tej wizji w tekście dramatu, poprzez użycie muzyki i tekstów blackmetalowego zespołu Furia, po rozwiązania scenograficzne, kostiumowe i aktorskie, które składają się na ogólną wymowę spektaklu jako „nocy żywych trupów”. Szczególną uwagę autor poświęca postaciom dramatu jako żywym umarłym oraz kreacjom zjaw z II aktu Wesela.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Znawca miłosnych pieśni / i dojrzałych czereśni” – o zaśpiewanych wierszach Ewy Lipskiej
“A connoisseur of love songs / and ripe cherries” – on the Sung Poems of Ewa Lipska
Autorzy:
Marciniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033901.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ewa Lipska’s poetry
song
sung poetry
popular culture
reception of the relation between poem and song
poezja Ewy Lipskiej
piosenka
poezja śpiewana
kultura popularna
recepcja relacji między wierszem a piosenką
Opis:
Artykuł dotyczy niszowego (w kontekście recepcji) aspektu twórczości Ewy Lipskiej. Chodzi o kształtowanie się gatunku piosenki na bazie dorobku literackiego autorki kojarzonej głównie z nurtem wysokoartystycznym, do którego zalicza się poezja. Wstępne partie artykułu (przywołanie i analiza odnośnych tekstów teoretycznych) wprowadzają czytelnika w świat filiacji między wierszem a piosenką. W części głównej dokonywane są interpretacje poszczególnych utworów Ewy Lipskiej, które posłużyły niegdyś jako teksty do piosenek takim artystom, jak chociażby Grzegorz Turnau czy Anna Szałapak. W artykule autor próbuje zdestabilizować pojęcie „poezji śpiewanej”, osłabiając także stereotypy (związane z arbitralnym przyporządkowaniem jedynie do poezji intelektualnej) narastające wokół twórczości Ewy Lipskiej.
The article focuses on a niche (in the context of reception) aspect of Ewa Lipska’s work, namely the formation of the genre of the song on the basis of the literary output of the author associated mainly with high art, which includes poetry. The introduction (quotation and analysis of relevant theoretical texts) introduces the reader into the world of filiation between a poem and a song. The main part of the paper contains interpretations of selected works by Ewa Lipska which were used as song lyrics by such artists as Grzegorz Turnau or Anna Szałapak. In this article the author attempts to destabilise the notion of “sung poetry”, weakening also the stereotypes (connected with arbitrary assigning it only to intellectual poetry) growing around Ewa Lipska’s works. In the article, the author attempts to destabilise the notion of “sung poetry”, weakening also some stereotypes (connected with the arbitrary attribution only to intellectual poetry) around Ewa Lipska’s work.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2021, 10; 169-183
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnia Wieczerza popkultury
The Last Supper of popculture
Autorzy:
Smorawska, Aleksandra Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339590.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Ostatnia Wieczerza
reklama drukowana
kultura popularna
sacrum
shockvertising
The Last Supper
printed advertisement
popculture
the sacred
Opis:
Oksymoroniczne zestawienie kultury popularnej z elementami należącymi do sfery sacrum jest jedną ze strategii shockvertisingu. Analiza występowania w reklamie drukowanej motywu znanego z Ostatniej Wieczerzy Leonarda da Vinci pokazuje, jak często współczesny przemysł reklamowy sięga po oswojone, powszechnie rozpoznawalne przedstawienia należące do porządku sakralnego. Z zapożyczeń chętnie korzystają przedstawiciele rozmaitych branż, by za pomocą nawiązań do Ostatniej Wieczerzy promować produkty, miejsca, wydarzenia czy usługi. Reakcje towarzyszące pojawieniu się poszczególnych reklam unaoczniają, jak silne emocje wywołuje sięganie przez ich twórców po elementy ze sfery sakralnej. Warto na mariaż sacrum i kultury popularnej spojrzeć nie tylko jako na chęć zwrócenia uwagi znudzonego odbiorcy i szokowania za wszelką cenę, ale także szerzej – jako próbę postawienia ważnych pytań w debacie dotyczącej współczesności.
An oxymoronic relation between popular culture and the sacred is one of the strategies of shockvertising. The analysis of The Last Supper theme in printed advertisement shows how often the industry of advertising uses well-known and easily recognizable sacred symbols. Elements taken from the sacred sphere can be found in advertisements from various sectors, and also in different places, events and services. The reactions to analyzed advertisements show how strong emotions are related to shockvertising that uses sacred symbols. Research proves that it is valuable to look at the relation between popculture and the sacred not only as a way to simply shock, but also as an important voice in the debate about the present.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2017, 2(3); 139-149
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American War Movies. David Ayer’s Fury as Mythologisation of War and Soldiers
Amerykańskie filmy wojenne. Furia Davida Ayera jako mitologizacja wojny i żołnierzy
Autorzy:
Kępiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041273.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna
mit
kultura popularna
bohater filmu
war
myth
popular culture
film protagonist
Opis:
Both pop culture and modern Hollywood cinema are mainly intended for entertainment. American war films are not free from this vice. A researcher of culture should shun attempts to find hidden symbols, myths and flashes of meanings from distant traditional culture in such films. Contemporary popular mythologies do not represent the same mythical pattern that Eliade wrote about. Popular culture consists of ideas on various topics, borrowings, quotations and fragments of meanings, all patched together. In my view, however, Fury goes beyond pop culture and entertainment. After all, there is also good American war cinema and films that are not mindless borrowings or calques of carelessly patchworked pieces of pop culture. One can look at them and find certain cultural tropes and motifs known to specialists in humanities, such as an initiation journey, the symbolic language of eternal myths or archetypal figures of cultural heroes, all in a version transformed by popular culture, of course. The aim of my article is therefore to analyse David Ayer’s film from the perspective of a culture researcher who seeks cultural tropes and sources of the war hero myth in this cinematic work.
Zarówno popkultura, jak i nowoczesne kino hollywoodzkie są przeznaczone głównie do rozrywki. Amerykańskie filmy wojenne nie są wolne od tego imadła. Badacz kultury powinien unikać w takich filmach prób odnajdywania ukrytych symboli, mitów i przebłysków znaczeń z odległej kultury tradycyjnej. Współczesne popularne mitologie nie reprezentują tego samego mitycznego wzorca, o którym pisał Eliade. Kultura popularna składa się z idei na różne tematy, zapożyczeń, cytatów i fragmentów znaczeń, wszystko to splecione razem. Jednak, moim zdaniem, Furia wykracza poza popkulturę i rozrywkę. Istnieją dobre amerykańskie filmy wojenne, które nie są bezmyślnymi zapożyczeniami ani kalkami niedbale sklejonych kawałków popkultury. Można na nie spojrzeć i znaleźć pewne kulturowe tropy i motywy znane specjalistom od nauk humanistycznych, takie jak podróż inicjacyjna, symboliczny język odwiecznych mitów czy archetypowe postacie bohaterów kultury, oczywiście w wersji przekształconej przez kulturę popularną. Celem mojego artykułu jest zatem analiza filmu Davida Ayera z perspektywy badacza kultury, który w tym filmowym dziele poszukuje kulturowych tropów i źródeł mitu bohatera wojennego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 21-36
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ananas vs jabłko, czyli sława popularna wieszczów
Pineapple vs Apple, or the Popular Fame of the Bards
Autorzy:
Makowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013982.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antagonizm wieszczów
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
kultura popularna
romantyzm w kulturze popularnej
antagonism between the bards
popular culture
Romanticism in popular culture
Opis:
Artykuł prezentuje różne przejawy obecności „antagonizmu wieszczów” − Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego − w kulturze popularnej. Uwzględnione zostały wybrane przykłady z XIX, XX i XXI wieku, między innymi dawne pocztówki, pamiątki związane z jubileuszami obu twórców, współczesne gadżety, nazewnictwo produktów przemysłowych, obrazkowe memy internetowe i inne rodzaje twórczości dotyczącej romantycznych poetów pojawiające się w mediach społecznościowych. Autorka odwołuje się do sporów prowadzonych dawniej i obecnie w publikacjach prasowych i w Internecie. Pokazuje w ten sposób trwałość pojęcia „antagonizm wieszczów” jako stereotypu kształtującego wizerunki Mickiewicza i Słowackiego w masowym odbiorze.
The article presents various representations of the antagonism between Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki in popular culture. It considers selected examples taken from the nineteenth, twentieth, and twenty-first centuries, including vintage postcards, anniversary memorabilia, contemporary novelty items, product names, as well as internet memes and other types of usergenerated content on social media. Both historical and modern debates concerning the relative status of the two poets are discussed. The notion of the “antagonism between the bards” is shown to be a persistent stereotype that shapes the image of Mickiewicz and Słowacki in popular perception.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 171-189
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa kulturowa według Adorna
Cultural apocalypse according to Adorno
Autorzy:
Jarecka, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857026.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
theodor w. adorno
przemysł kulturalny
kultura popularna
krytyka kultury
sztuka
culture industry
popular culture
culture criticism
art
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 180-191
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arguments versus Values
Argumenty kontra wartości
Autorzy:
Bemben, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828353.pdf
Data publikacji:
2021-03-10
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
popculture
science
authority
trust
experts
kultura popularna
nauka
autorytet zaufanie eksperci
Opis:
This review focuses on Why Trust Science? by Naomi Oreskes. It examines the book as far as its structure and, most importantly, argumentation is concerned. Much as the first one is worthy of attention, the latter one entails doubts. While the book is undoubtedly worth reading due to the topic it addresses—trust in science—the reader is advised to approach its argumentation with wariness.
Recenzja omawia Dlaczego ufać nauce? napisaną przez Naomi Oreskes pod kątem jej struktury, a przede wszystkim argumentacji. O ile pierwsza zasługuje na uwagę, o tyle druga drugi budzi wątpliwości. Choć książka jest niewątpliwie warta przeczytania ze względu na poruszany temat - zaufanie do nauki – warto, aby czytelnik rozważył zasadność przedstawionej w niej argumentacji.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 275-283
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atrakcyjność komiksu historycznego na tle wymagań stawianych twórcom komiksowym przez historię i sztukę
The attractiveness of historical cartoons at the background of demands imposed on cartoon creators by history and art
Autorzy:
Zajączkowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477274.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
komiks, historia, sztuka, kultura popularna, narracja graficzna,
fabuła, powieść historyczna
Opis:
Writing about historical cartoons, one has to keep in mind two  perspectives – that of art and that of history. Each of these perspectives specifies different tasks  for a cartoon and these tasks are often contradictory to each other. While – for  a historian – an ideal in a historical cartoon is compliance of the content and  images with source documents, for a cartoon creator, the principal objective is an  efficient fulfilment of the storyline. In the article, the author raises the question of  a possibility to create a historical cartoon which would satisfy both art critics and  historians. This question is in fact a question about the truth of historical facts in  art. Searching the answer to the above question, the author points to postmodernist  and avant-garde dictate, dominating today in theoretical digressions concerning  the role of the art and of the history. The author recognises that the  contemporary positions of theoreticians do not make it easier for him to find  answers to the  questions raised above. Therefore, the author turns in his considerations to classical solutions,  paying attention to the attractiveness of the Aristotle principle of mimesis. He also  notices that similar problems to these the cartoon creators are facing now while  trying to present history in a form of a storyline, were the challenges classical  authors of historical novels had to cope with earlier. Since the cartoon can be  considered  a  part  of  the  literary  horizon,  the  author  gives  some  thoughts  to  a dilemma whether novelists’ experiences will remain useful for cartoon  creators. It seems that it is not entirely so, since contemporary fiction   (and hence also cartoon) is influenced  by phenomena related to a fragmentation of the plot.  Therefore, the author is rather inclined to adopt the position that historical  cartoon, if it wants to upkeep an element of a storytelling, will – in the future – be  forced to use the experiences of filmmakers since the plot still plays an  important role in movies. Closing paragraphs of the article are devoted to a poetic value of a historical  cartoon and the attempt at defining  it. The author tries to prove that  chronological descriptions of events also characteristic of a historical source material, in  case of a historical cartoon turns into a logical course of events filled  with the  protagonists’ emotions while, from the point of view of plastic art, it turns into  a sequence of drawn images subordinated to the rights of aesthetics of a frame and  a chart. The author underlines that despite determination to accurately recreate  facts in a storyline, as well as, to recreate the visual impression of the relevant  epoch, the creators should also try to accomplish their own goals identical to the  objectives a work of art is supposed to accomplish.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2013, 2(22); 11-134
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AUTORYTET W KULTURZE POPULARNEJ: SPOSÓB FUNKCJONOWANIA, MECHANIZMY I PRZEMIANY
THE AUTHORITY IN POPULAR CULTURE: FUNCTIONING, MECHANISMS AND CHANGES
Autorzy:
Kicior, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418412.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
autorytet
wzory
kultura popularna
kultura masowa
media masowe
nowe media
authority
role models
popular culture
mass culture
mass media
new media
Opis:
W społeczeństwie od zawsze toczyła się dyskusja o przewartościowaniu, o tym jak umoralniona przeszłość upada pod naciskiem pozbawionej wartości przyszłości. Są to jednak głównie dyskursy moralizatorskie, krytyczne i nierzadko mające niewiele wspólnego z podejściem obiektywnym nie mówiąc już o podejściu naukowym. Tekst traktuje o problemach w ujęciu definicyjnym wciąż zmieniającej się i dynamicznej rzeczywistości kultury popularnej oraz równie dynamicznych przemianach związanych z ustalaniem wzorców i autorytetów.
Among the society for ages there has been a discussion about revaluation the fall of the moral past under the pressure of valueless future. Those discourses were mostly moralistical, critical and far from impartial, scientific approach. This text is about the prob-lems concerning definition of ever-changing and dynamic popculture reality as well as equally dynamic changes of establishing of role models and authorities.
Źródło:
Colloquium; 2019, 11, 4; 59-74
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bajkowa (r)ewolucja? Prawa kobiet a filmy Disneya
Autorzy:
Kocemba, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153454.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
prawa kobiet
socjalizacja
kultura popularna
kultura prawna
socjologia filmu
Opis:
Artykuł porusza kwestię socjalizacji dzieci za pomocą kultury popularnej. Autorka wychodzi z założenia, że kulturę popularną można traktować jako nośnik wartości i wzorców postępowania, a także jako kluczowy czynnik socjalizacji. Kody, konteksty czy też wartości jakie są przekazywane poprzez filmy animowane, dziecko może później odnosić do otaczającej je rzeczywistości. W ten sposób możliwe jest uczenie się ról w rodzinie, ról zawodowych czy też ról płciowych, które następnie są utrwalane w zabawie. Autorka bada oddziaływanie kultury popularnej poprzez analizę filmów animowanych wyprodukowanych przez wytwórnię Walt Disney Pictures, w których głównymi bohaterkami są księżniczki i w których role płciowe zajmują bardzo dużo miejsca. Zakładając, że płeć jest konstruowana społecznie, to normy płci poznawane są poprzez interakcje z ludźmi oraz kulturę popularną, które przekazują normy i wartości społeczeństwa, w którym żyjemy. Autorka zwraca uwagę na to jak zmieniały się przekazywane wzorce i jaki był ich związek z prawami kobiet. Jednocześnie analizuje wpływ tychże filmów na kulturę prawną – zastanawia się jak filmy animowane wpływają na świadomość prawną i postawy wobec prawa oraz jakie wzorce są przekazywane najmłodszym obywatelom.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 1(26); 86-99
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies