Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kompozycja zespołów mieszkaniowych" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Mieszkać bez barier - mieszkania o układach zmiennych
    Living without Barriers - Flats with Variable Layouts
    Autorzy:
    Seruga, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/344891.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    mieszkać bez barier
    projektowanie uniwersalne
    projektowanie dla wszystkich
    mieszkanie o układzie zmiennym
    architektura mieszkaniowa
    ekologiczna architektura mieszkaniowa
    forma architektoniczna
    przestrzeń społeczna
    kompozycja zespołów mieszkaniowych
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2011, 9; 54-59
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naturalne elementy kompozycji w przestrzeni zespołów mieszkaniowych
    Natural elements of composition in the space of housing complexes
    Autorzy:
    Haupt, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345120.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    kompozycja architektoniczno-urbanistyczna
    naturalne elementy kompozycji
    środowisko mieszkaniowe
    zespoły mieszkaniowe
    architectural and urban composition
    natural compositional elements
    housing environment
    housing complexes
    Opis:
    Woda i zieleń są jednymi z oczywistych elementów kontekstu w projektowaniu zespołów mieszkaniowych. Należą do czynników, które w fazie przygotowawczej projektowania poddawane są analizie na równi z uwarunkowaniami prawnymi i technicznymi. Zwykliśmy je traktować jako elementy wypełniające przestrzenie rekreacyjne towarzyszące obszarom mieszkaniowym. Od czasów modernizmu dążono do odzyskania bezpośredniego dostępu do przyrody charakterystycznego dla pierwotnego modelu zamieszkania z zamiarem stworzenia estetycznej jedności pomiędzy architekturą i przyrodą. W najnowszych realizacjach zespołów zaobserwować można kolejne tendencje związane z obecnością naturalnych elementów kompozycji w środowisku mieszkaniowym. Spośród nich wymienić można poprawę jakości warunków zamieszkania poprzez zapewnienie atrakcyjnych obszarów rekreacji czynnej i biernej. Kolejnym obszarem, gdzie rozwija się użycie naturalnych elementów kompozycji jest bioklimatyczna charakterystyka budynku. Coraz częściej podnosi się również temat sensorycznych walorów przestrzeni, ale także terapeutyczną wartość przestrzeni przydomowych w codziennym utrzymywaniu sprawności mieszkańców, której konieczność związana jest ze zmianami demograficznymi, a także niekorzystnymi wzorcami stylu życia powodującymi otyłość u dzieci i młodzieży. W artykule omówiono sposoby wykorzystania oraz znaczenie wody i zieleni we współczesnych zespołach mieszkaniowych.
    Water and greenery are some of the most obvious elements of context in the design of housing complexes. They belong to those factors that, during the preparatory phase of design, are subjected to analysis equally to legal and technical conditions. We are used to treating them as elements that fill up recreational spaces that accompany residential areas. Since modernist times we have strived to regain a type of direct access to nature that is distinct of the primal form of settlement, with the intent of creating an aesthetic unity between architecture and nature. In the latest built housing complexes we can observe additional tendencies associated with the presence of natural composition elements within the housing environment. Among these we can mention an improvement in the quality of housing conditions by providing attractive areas for active and passive recreation. Another area in which the use of natural compositional elements is developing is the bioclimatic performance of a building. We are increasingly often discussing the subject of the sensory qualities of space, in addition to the therapeutic value of backyard spaces in the everyday maintenance of the fitness of residents, the necessity of which is associated with demographic changes, as well as harmful lifestyles that lead to obesity in children and adolescents. The article discusses the manners of the utilisation and significance of water and greenery in contemporary housing complexes.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2018, 24; 89-98
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i kierunki rozwoju terenów rekreacyjnych w kompozycji urbanistycznej modernistycznych zespołów mieszkaniowych. Część 1 - europejski modernizm do II wojny światowej
    The genesis and directions of development of recreational areas in the urban composition of modernist housing estates. Part 1 – European modernism before World War II
    Autorzy:
    Bizio, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/344600.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    architektura mieszkaniowa
    modernizm
    kompozycja urbanistyczna
    teren rekreacyjny
    residential architecture
    modernism
    urban composition
    recreational area
    Opis:
    Tematem artykułu jest opis genezy i kierunków rozwoju terenów rekreacyjnych w kompozycji urbanistycznej modernistycznych zespołów mieszkaniowych do II wojny światowej. Za punkt wyjścia przyjęto krytykę kamiennego miasta, która opisana została m.in. przez Wernera Hegemanna. Dalszy rozwój urbanistyki m ieszkaniowej analizowano w perspektywie tworzenia rozwiązań alternatywnych, integrującej mieszkanie i tereny rekreacyjne. Dla potrzeb analizy wyodrębniono 5 typów kompozycji urbanistycznej i sposobów obecności w nich terenów rekreacyjnych. Jako typ 1 badano ekskluzywne dzielnice willowe z końca XIX wieku, które projektowano na obrzeżach miast. Choć założenia te nie miały charakteru modernistycznego, to zapowiadały szerszą integrację terenów rekreacyjnych i architektury mieszkaniowej. Jako typ 2 zdefiniowano narodziny i rozwój idei miasta-ogrodu. Howardowska koncepcja stała się podstawą dla szerszych ruchów społecznych. Upatrywały one w rozwoju ruchów higieniczno-sanitarnych, wychowaniu młodzieży, popularyzacji sportu, czy też nowych sposobach spędzania wolnego czasu szerszej reformy społecznej. Jako typ 3 przeanalizowano rekompozycję zabudowy kwartałowej, a w szczególności jej rozwiązań z początku modernizmu. Jako typ 4 opisano rozwój układów pasmowych i wolno stojących, akcentując w nich zróżnicowane formy obecności terenów rekreacyjnych. Jako ostatni 5 typ kompozycji, który nie doczekał się szerokiego zastosowania przed II wojną światową, określono radykalne idee reprezentowane najpełniej przez Le Corbusiera. Stworzone przez niego analizy i projekty, które opisał m.in. w Urbanism, znalazły odzew i były rozwijanie przez najbardziej awangardowych twórców i stanowiły krańcową formę ewolucji założeń ideowych z przełomu XIX i XX wieku. W podsumowaniu artykułu podkreślono, że analizowane rozwiązania stanowiły swoisty poligon doświadczeń nowej urbanistyki, w której rolę ideowego manifestu odgrywały tereny rekreacyjne. Bogactwo doświadczeń formalnych tej fazy modernizmu, indywidualizm, a szczególnie przyjazna skala rozwiązań, wpłynęły w większości przypadków na ich współczesną pozytywną percepcję.
    The subject of the article is the description of the genesis and directions of development of recreational areas in the urban composition of modernist housing complexes befor World War II. As the starting point was chosen the criticism of the stone city which has been described, among others, by Werner Hegemann. Further development of residential urban planning was analyzed in the perspective of created alternatives, integrating housing and recreational areas. For the analysis there have been distinguished 5 types of urban composition and methods of the presence of recreational areas inside them. As a type 1 they tested luxurious villa districts of the late nineteenth century, which were designed on the suburbs of cities. Although these assumptions did not have the modernist character, they announced a wider integration of recreational areas and residential architecture. As type 2 they defined the birth and the development of idea of garden city. Howard’s concept has become the basis for broader social movements. They acted in the development of health and hygiene issues, education of youth, popularization of sports, or new ways of spending free time in broader social reform. As a type 3 they analyzed the recomposition of quarter building estates, in particular its solutions from the beginning of modernism. As a type 4 they described the development of banded and detached systems, emphasizing the presence of various forms of recreation areas. As the last 5 type of composition, that has not been widely used before World War II, they defined radical ideas most fully represented by Le Corbusier. Created by him analysis and projects that he described, among others, in Urbanism, found a response and were developed by the most avant-garde artists and constituted extreme form of the evolution of ideological assumptions of the late nineteenth and early twentieth century. In conclusion the article emphasize that analyzed solutions constituted a testing ground of new urbanism experience, in which the role of ideological manifesto was played by recreational areas. The amount of the formal experience in this phase of modernism, individualism and especially the friendly scale of solutions influenced in most cases their contemporary positive perception.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2016, 17; 4-14
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i formy terenów rekreacyjnych w kompozycji urbanistycznej modernistycznych zespołów mieszkaniowych. Część 2 - modernizm po II wojnie światowej i nurty go kontestując
    Genesis and form of recreation areas in urban composition of modernist housing estates. Part 2 – modernism after World War II and trends contesting it
    Autorzy:
    Bizio, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345699.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    architektura mieszkaniowa
    teren rekreacyjny
    kompozycja urbanistyczna
    modernizm
    residential architecture
    recreational area
    urban composition
    modernism
    Opis:
    Artykuł jest drugą częścią opracowania dotyczącego genezy i form rozwoju terenów rekreacyjnych w kompozycji modernistycznych zespołów mieszkaniowych. W części 1 omówiono rozwój środowiska mieszkaniowego idei do II wojny światowej, wyróżniając pięć typów kompozycji terenów rekreacyjnych. W części 2 omówiono rozwój modernizmu i ruchów go kontestujących po II wojnie światowej, wyróżniając dalszych osiem typów kompozycji (sześć typów kompozycji modernistycznych i dwa typy kompozycji kontestujących modernizmu, ale pozostających z nim w bezpośrednim związku). Jako typ 6 wyróżniono modernistyczne zespoły powstające w śródmieściach miast europejskich, na terenach zniszczonych podczas II wojny światowej. Kompozycje te znajdowały się najczęściej w kontrapunkcie wobec istniejącej wcześniej zabudowy zwartej, promując otwarte tereny rekreacyjne. Jako typ 7 zdefiniowano kompozycje socrealistyczne, które powstając w krajach Europy Środkowej i Wschodniej, stanowiły chwilowe odejście od idei modernistycznych, choć część z nich w kolejnych latach rozwijana była zgodnie z modernistycznymi schematami. Typ 8 stanowią najliczniejsze i najbardziej charakterystyczne dla powojennego modernizmu osiedla satelickie powstające od lat 50. do lat 80. XX w. Typ 9 to osiedla wywodzące się z koncepcji kompozycji liniowych i strukturalnych. Typ 10 stanowią zespoły późnego modernizmu, które w formie manifestów postulowały często radykalne połączenia architektury i terenów naturalnych. Typ 11 to urbanistyka postmodernizmu, który kontestował modernizm, ale w części schematów także nawiązywał do niego. Typ 12 to urbanistyka neomodernizmu powstająca na przełomie XX i XXI w., poszukująca inspiracji w szeroko rozumianym dorobku XX-wiecznego modernizmu. W podsumowaniu opisano główne trendy rozwojowe analizowanego zjawiska.
    The article is the second part of a study on the origins and forms of development of recreational areas in the composition of modernist housing estates. The first part discusses the development of residential environment before the World War II, distinguishing five types of composition of recreational areas. The second part discusses the development of modernism and movements contesting it after World War II, distinguishing additional eight types of composition (six types of modernist composition and two types of composition contesting modernism but remaining in a direct relationship with them). As type 6 are distinguished modernist units formed in the centers of European cities, in the areas destroyed during World War II. These compositions were mostly in counterpoint to the pre-existing compact developments, promoting open recreational areas. A type 7 is social realist composition, which created in the countries of Central and Eastern Europe, constituted temporary deviation from modernist ideas, although in subsequent years some of them has been developed in accordance with the modernist schemes. Type 8 are the most numerous and most typical for post-war modernism satellite settlements arisen from the 50s to the 80s of the twentieth century. Type 9 are settlements derived from the concept of linear and structural compositions. Type 10 are the units of late modernism, which frequently in the form of manifests argued for a radical combination of architecture and natural areas. Type 11 is a postmodernist urbanism that had modernism context, but in some schemes also alluded to it. Type 12 is a neomodern urbanism formed at the turn of the twentieth and twenty-first century, seeking inspiration in the broadly understood achievements of twentieth-century modernism. In the summary are described the main development trends of the analyzed phenomenon.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2016, 17; 15-29
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies