Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kolegialność" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w historyczno-teologicznej perspektywie synodalności Kościoła
The Second Synod of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) in the historical and theological perspective of the synodality of the Church
Autorzy:
Wojtczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Synodalität
Synode
Kollegialität
Kirchenrecht
Zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
synodality
synod
collegiality
canon law
the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
synodalność
kolegialność
prawo kanoniczne
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Opis:
Synodalność Kościoła od samego początku ukazuje wspólnotę wiary jako jeden lud pielgrzymujący, w którym każdy ma swoje miejsce i dzieli odpowiedzialność za Kościół. Współcześnie praktyka Kościoła kładzie duży akcent na zaangażowanie wiernych świeckich w troskę o Kościół i przez prawodawstwo umożliwia im również udział we władzy kościelnej. Wyrazem wspólnej odpowiedzialności i przejawem synodalności na szczeblu partykularnym był II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
From the very beginning, the synodality of the Church shows the community of faith as one pilgrim people, in which every person has their place and also a responsibility for the Church. In modern times, the practice of the Church places great emphasis on the involvement of the lay faithful in the care of the Church and, through legislation, also enables them to participate in Church authority. The Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was an expression of shared responsibility and a manifestation of synodality at the particular level.
Die Synodalität der Kirche zeigt die Gemeinschaft des Glaubens von Anfang an als ein pilgerndes Volk, in dem jeder seinen Platz hat und die Verantwortung für die Kirche teilt. Die heutige kirchliche Praxis legt großen Wert auf die Einbeziehung der Laien in die Sorge für die Kirche und ermöglicht ihnen durch die Gesetzgebung auch die Beteiligung an der kirchlichen Autorität. Ein Ausdruck geteilter Verantwortung und eine Manifestation der Synodalität auf partikularer Ebene war die zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 265-286
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger’s Proposal to Decentralise the Ecclesial Structures in the Context of Conciliar Debates on Lumen Gentium
Autorzy:
Wąsek, Damian
Gilski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328358.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
patriarchat
kolegialność
prymat papieski
Sobór Watykański II
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
patriarchy
collegiality
papal primacy
Second Vatican Council
Benedict XVI
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie propozycji Ratzingera zawartej w jego książce Das neue Volk Gottes odnośnie do decentralizacji struktur eklezjalnych w kontekście soborowych debat nad Lumen gentium. Chodzi o odpowiedź na pytania: W jakiej mierze twórczość Ratzingera wpisywała się w sposób myślenia teologów i biskupów na Vaticanum II? Na ile pomysły niemieckiego profesora stanowiły jego oryginalny, bądź odosobniony, głos, a w jakim wymiarze były kompatybilne z innymi poglądami reformatorskimi w ówczesnej refleksji teologicznej? Artykuł składa się z trzech części: pierwsza referuje soborowe dyskusje nad tymi fragmentami Lumen gentium, które podejmują problematykę relacji między kolegium biskupów a papieżem, druga prezentuje propozycje Ratzingera odnośnie do decentralizacji struktur kościelnych, trzecia ma charakter oceniający i ukazuje późniejszego papieża nie tyle jako nowatora, co zwolennika rozwiązania kompromisowego.
The purpose of this article is to show Ratzinger’s proposal, contained in his book Das neue Volk Gottes, regarding the decentralisation of ecclesial structures in the context of the conciliar debates on Lumen gentium. The aim is to answer the questions: To what extent did Ratzinger’s work fit into the thinking of theologians and bishops at Vatican II? To what extent did the German professor’s ideas represent his original, or isolated, voice, and to what extent were they compatible with other reformist views in theological reflection at the time? The article consists of three parts: the first part refers to the conciliar discussions on those passages of Lumen gentium which deal with the relationship between the college of bishops and the pope; the second presents Ratzinger’s proposals for the decentralisation of ecclesiastical structures; the third part is evaluative and shows the later pope not so much as an innovator, but as a proponent of a compromise solution.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 109-127
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności
Reinterpretation of the Primacy of the Bishop of Rome in the Context of the Contemporary Debate about Synodality
Autorzy:
Krupka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50105947.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiology
primacy
collegiality
synodality
eklezjologia
prymat
kolegialność
synodalność
Opis:
Artykuł podejmuje temat reinterpretacji rozumienia prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności. Po pierwsze, wskazano na wybrane historyczne argumenty przemawiające za ściśle eklezjalną interpretacją prymatu. Po drugie, omówiono prymacjalną teologię Vaticanum I. Po trzecie, opisano recepcję definicji prymatu i nieomylności papieża, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia kolegialności. Na końcu wykazano, w jaki sposób współczesna debata o synodalności jest konkretnym wyzwaniem dla rozumienia prymatu. Analiza źródeł historycznych oraz Magisterium Kościoła skłania do wniosku, że synodalność Kościoła domaga się także bardziej eklezjalnego widzenia prymatu. Rola biskupa Rzymu może być właściwie zrozumiała jedynie z uwzględnieniem jego głębokiego kościelnego zakorzenienia jako sługi jedności Kościoła. Współczesne dokumenty Kościoła wyrażają to przede wszystkim poprzez powiązane widzenie trzech rzeczywistości: prymatu (biskupa Rzymu), kolegialności (biskupów) oraz synodalności (Ludu Bożego).
The article discusses the reinterpretation of the understanding of the primacy of the Bishop of Rome in the context of the contemporary debate about synodality. Firstly, selected historical arguments are used for a strictly ecclesiastical interpretation of primacy. Secondly, the primatial theology of First Vatican Council is discussed. Thirdly, the reception of the definition of primacy and infallibility is described, with particular emphasis on the concept of collegiality. Finally, it is shown how the contemporary synodality debate presents a concrete challenge to the understanding of primacy. The analysis of historical sources and the Magisterium of the Church leads to the conclusion that the synodality of the Church also requires a more ecclesial view of primacy. The role of the Bishop of Rome can be fully understood only by taking into account his deep ecclesial roots as a servant of the of the Church unity. Contemporary Church documents express this concept through the related vision of primacy (the Bishop of Rome), collegiality (the bishops) and synodality (the people of God).
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 93-114
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w teologii Soboru Watykańskiego II
Synodality in the Theology of Vatican II
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36842842.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodality
collegiality
Vatican Council II
People of God
communio ecclesiarum
Lumen gentium
Authority in the Church
synodalność
kolegialność
Sobór Watykański II
Lud Boży
Władza w Kościele
Opis:
Od czasu publikacji konstytucji apostolskiej Episcopalis Communio w 2018 r. przez papieża Franciszka, instytucja Synodu Biskupów otrzymała głęboką reinterpretację zakresu swojej formuły. Obecnie trwające zwyczajne Ogólne Zgromadzenie Synodu Biskupów – poświęcone tematowi Dla Kościoła synodalnego komunia, uczestnictwo i misja –rodzi wiele fundamentalnych pytań o właściwe teologiczne rozumienie Synodu Biskupów. Odwołanie się w tych wszystkich aktualnych pytań do dyskusji Soboru Watykańskiego II jest niewątpliwie słuszne i wskazane. To właśnie podczas tego Soboru zostały ukształtowane zręby jak należy rozumieć Synod Biskupów oraz jego pierwsze powołanie do życia. Analiza tego studium pochyla się zatem nad podstawowymi elementami teologii synodalności, jakie wprowadzone zostały do eklezjologii Konstytucji dogmatycznej o Kościele, a są nimi takie kwestie jak: lud Boży, Kościół jako communio ecclesiarum, kolegialność episkopalna. Jak wykazuje niniejsza analiza, soborowe sformułowanie tych wszystkich istotnych dla odnowionej eklezjologii tematów i przemyśleń nie oznacza jednak, że teologia synodalności Vaticanum Secundum nie miała ograniczeń. Samo powołanie w 1965 r. Synodu Biskupów przez papieża Pawła VI i opracowanie motu proprio Apostolica sollicitudo nie odbyło się poprzez współpracę papieża ze zgromadzonymi jeszcze podczas Soboru biskupami. Zakres Synodu Biskupów wg woli Pawła VI otrzymał tylko funkcję konsultatywną, gdy tymczasem zamysłem większości Ojców Soborowych było nadanie temu synodowi kolegialności efektywnej.
Since the publication of the apostolic constitution Episcopalis Communio in 2018 by Pope Francis, the institution of the Synod of Bishops has received a profound reinterpretation of the scope of its formula. The current Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops - dedicated to the theme – For a Synodal Church Communion, Participation and Mission – raises many fundamental questions about the proper theological understanding of the Synod of Bishops. The reference in all these topical questions to the discussions of the Second Vatican Council is undoubtedly right and advisable. It was at this Council that the framework of how the Synod of Bishops and its first vocation should be understood was shaped. The analysis of this study therefore leans towards the basic elements of the theology of synodality that were introduced into the ecclesiology of the Dogmatic Constitution on the Church, and these are issues such as the people of God, the Church as communio ecclesiarum, and episcopal collegiality. However, as this analysis shows, the conciliar formulation of all these important themes and reflections for a renewed ecclesiology does not mean that the theology of synodality of Vaticanum Secundum had no limitations. The very establishment of the Synod of Bishops in 1965 by Pope Paul VI and the elaboration of the motu proprio Apostolica sollicitudo did not take place through the collaboration of the Pope with the bishops still gathered at the Council. The scope of the Synod of Bishops, according to the will of Paul VI, was given only a consultative function, whereas the intention of the majority of the Council Fathers was to give this synod an effective collegiality.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 109-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Hard” vs. “Soft” Managerialism: How to Reform Universities and Let Them Remain Universities
„Twardy” a „miękki” menedżeryzm. Jak reformować uniwersytety i pozwolić im pozostać uniwersytetami
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156732.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
ład akademicki
reformy uniwersytetów
menedżeryzm
kolegialność
academic governance
university reform
managerialism
collegiality
Opis:
The transformation of academic institutions inspired by the ideas of New Public Management introduces a new paradigm of university governance. The essence of the new university model is the transfer of corporate authority structures and managerial practices to the academic institutional environment. Such an approach to university reform refers to the concept of “hard” managerialism. If universities accept the imposed new managerial rules of the game, they strengthen a system based on a logic that departs from traditional academic norms. However, universities can try to maintain their traditional institutions rooted in the academic institutional logic, which requires an alternative approach falling within the concept of “soft” managerialism. The article shows that collegiality and managerialism do not have to be contradictory. These two seemingly conflicting ideas can co-exist in a “soft” version of managerialism, taking on a more humanised or neo-collegial form. This requires a redefinition of university governance structures while maintaining traditional academic norms and values. The article uses critical literature analysis as a research method.
Transformacja instytucji akademickich inspirowana ideą new public management wprowadza nowy paradygmat zarządzania uczelnią. Istotą nowego modelu uczelni jest przeniesienie korporacyjnych struktur władzy i praktyk menedżerskich do akademickiego środowiska instytucjonalnego. Takie podejście do reformy uniwersyteckiej nawiązuje do koncepcji „twardego” menedżeryzmu. Jeśli władze uczelni akceptują narzucone nowe, menedżerskie reguły gry, wzmacniają system oparty na logice odbiegającej od tradycyjnych akademickich norm. Jednak mogą też próbować utrzymać instytucje zakorzenione w akademickiej logice instytucjonalnej, co wymaga alternatywnego podejścia mieszczącego się w koncepcji „miękkiego” menedżeryzmu. W artykule pokazano, że kolegialność i menedżeryzm nie muszą oznaczać wykluczających się przeciwieństw. Te dwie pozornie sprzeczne idee mogą współistnieć w postaci „miękkiej” wersji menedżeryzmu, w jego zhumanizowanej lub neokolegialnej formie. Wymaga to przedefiniowania struktur zarządzania uczelnią przy jednoczesnym zachowaniu tradycyjnych norm i wartości akademickich. Autor artykułu zastosował metodę badawczą krytycznej analizy literatury.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2022, 312, 4; 89-102
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Episcopal Collegiality at the Vatican Council II. The Beginning of a Long Way of Renewing the Hierarchy in the Church
Kolegialność episkopalna na II Soborze Watykańskim. Początek długiej drogi odnowy hierarchii w Kościele
Autorzy:
Kasprzak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145215.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
collegiality
Vatican Council II
Lumen Gentium
Nota Explicativa Praevia
College of Bishops
Settimana nera
hierarchy
authority within the Church
kolegialność
II Sobór Watykański
Lumen gentium
Kolegium Biskupów
hierarchia
władza w Kościele
Opis:
Drugi Sobór Watykański w programie tzw. aggiornamento, czyli w ważnych kwestiach dotyczących odnowy duszpasterskiej Kościoła, zaproponował odnowione zrozumienie wymiaru hierarchicznego w Kościele. Tak jak to przedstawia Rozdział III Konstytucji dogmatycznej o Kościele, zwany również Lumen gentium, właściwa wizja dotycząca pasterzy Kościoła nie odnosi się tylko do centralnej roli papieża w Kościele. Sobór przypomniał, że – tak jak to funkcjonowało zwłaszcza w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa – niezastąpioną i fundamentalną dla Kościoła funkcję pełnią również wszyscy biskupi. Jako pasterz każdy z nich jest głową Kościoła partykularnego (diecezji). Konsekracja biskupów jest najwyższym stopniem sakramentu święceń i włącza ich do grona sukcesorów Kolegium apostolskiego (KK 20 i 21). Biskupi w kolegium tym, jak wyjaśnia dalej Sobór, „stanowią również razem ze swoją głową, Biskupem Rzymu, a nigdy bez niego, podmiot najwyższej i pełnej władzy nad całym Kościołem” (KK 22b). Niniejsze studium przedstawia skomplikowaną historię dyskusji i redakcji tekstu nauczania ostatniego Soboru w tej kwestii. Temat, który przeszedł do historii pod hasłem kolegialności episkopalnej, był podejmowany podczas II i III sesji Soboru. W tym czasie dyskusja podzieliła ojców Soboru na dwa obozy, na tzw. mniejszość i większość. „Większość” była za przyjęciem przez Sobór doktryny o kolegialności episkopalnej, natomiast „mniejszość” za jej ograniczeniem czy wręcz odrzuceniem. W czasie wielu sporów do dyskusji włączał się również papież Paweł VI. To z jego inicjatywy, tuż przed ostatecznym głosowaniem nad Konstytucją Lumen gentium i jej promulgacją, w celu wypracowania pełnego konsensusu wokół kolegialności episkopalnej dodano wiążący komentarz zwany Wstępną Notą Wyjaśniającą – Nota Explicativa Praevia. Komentarz ten nie rozwiązał jednak antagonizmów interpretacji wokół kolegialności episkopalnej jeszcze przez długie lata po Soborze.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 41; 7-26
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i przygotowania do nowego Synodu Biskupów poświęconego synodalności
The origins and the preparations for a new Synod of Bishops concerning synodality
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147654.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Kościół
papież
Franciszek
komunia
kolegialność
synod
synodalność
Church
pope
Francis
communion
collegiality
synodality
Opis:
Papież Franciszek zwrócił Kościół w kierunku nadania mu charakteru synodalnego, dlatego też kolejny synod biskupów zajmuje się już zagadnieniem synodalności i ma szukać jej właściwego kształtu. Ważne jest, aby dobrze znać genezę tego zagadnienia, gdyż tylko w ten sposób będzie można je właściwie podjąć i ukierunkować w służbie misji zbawczej, którą Kościół pełni. W nauczaniu papieża Franciszka znajdujemy jasno określone pryncypia, na których można budować poprawnie rozumianą synodalność i włączać ją w życie Kościoła na różnych poziomach jego funkcjonowania. Stanowią one właściwe przygotowanie do obecnego synodu biskupów oraz prawidłowe ukierunkowanie jego procesu i podejmowanych konkretnie prac.
Pope Francis has guided the Church so as to make her more synodal in character, which is why another Synod of Bishops already deals with the issue of synodality and is committed to find its appropriate shape. It is vital to analyse thoroughly the origins of this matter since only then it will be possible to deal with it correctly and to apply it in the mission of salvation pursued by the Church. In the teachings of pope Francis we can find clearly defined principles which may constitute a foundation for correctly understood synodality which can be incorporated in the life of the Church on different levels of her activity. These principles constitute an appropriate preparation for the present Synod of Bishops and the appropriate orientation for its proceedings and particular undertakings.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 73-90
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskupi tytularni w prawie Kościoła łacińskiego
Titular Bishops in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085814.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskupi tytularni
pozycja prawna Kościół łaciński
ustawodawstwo
kolegialność
episkopat
titular bishops
legal position of the Latin Church
legislation
collegiality
episcopate
Opis:
Genezy instytucji biskupów tytularnych należy doszukiwać się w okolicznościach historycznych, a mianowicie na skutek pojawienia się religii islamskiej. Inwazyjne nastawienie wyznawców tej religii względem chrześcijańskiego Wschodu i Afryki Północnej sprawiło, że wielu biskupów tamtejszych diecezji musiało opuścić swoje stolice biskupie. Chroniąc się przed prześladowaniami przenosili się do innych krajów chrześcijańskich, zwłaszcza europejskich, w których stolice biskupie były obsadzone. Początkowo uważano, że biskupi ci nie utracili opuszczonych stolic, a jedynie możność aktualnego sprawowania jurysdykcji. Nie byli jednak uważani za pełnoprawnych pasterzy diecezji w nowym miejscu pobytu. Od początku pojawienia się tych biskupów istniały, więc duże kontrowersje wokół ich pozycji prawnej, a szczególnie zadań i kompetencji. Byli, więc mianowani na diecezje, które opuścili z nadzieją powrotu do nich, który nie następował/ Pełnili, więc oni funkcje pomocnicze, służąc pomocą biskupom rezydencjalnym, zwłaszcza w wypełnianiu obowiązków wynikających z sakry biskupiej. Szybko sprawdziła się ich przydatność, a nawet konieczność w nowych diecezjach. Z biegiem czasu wytworzył się zwyczaj mianowania biskupów nierezydencjalnych z tytułami diecezji aktualnie nieistniejących, którzy pomagali w pracy pasterskiej biskupom diecezjalnym. Przez długi jednak czas status prawny tych biskupów był niedookreślony pod względem prawnym. Radykalna zmiana ich pozycji dokonała się w ramach prac i doktryny II Soboru Watykańskiego na temat sakramentalności sakry biskupiej i kolegialności biskupów. Sobór przyznał wszystkim biskupom zasadniczą równość w Kościele. Także ich pozycja w Kościele partykularnym uległa zmianie. Postanowienia nowego Kodeksu znacznie dowartościowały ich pozycję prawną. Pełnią oni obecnie wiele ważnych urzędów i funkcji w Kościele.
The author in his study analysed the legal position of titular bishops in the Latin Church. His analysis of historical legal texts led to the conclusion that from the beginning of the appearance of the titular bishops there was a great controversy around their legal status and tasks. They stemmed from the church’s assumption and previous practice that each diocese should have only one bishop. So they had jurisdiction in abandoned dioceses that they could not exercise in the dioceses they came to. They were appointed to dioceses they had left with the hope of returning to them. However, their helpfulness and sometimes necessity in the new dioceses also proved to be functional. Hence the practice of appointing coadjutor bishops and auxiliary bishops, nonetheless their position was still undervalued. Their apprizement took place within the framework of the doctrine of the Second Vatican Council on the sacramentality of the episcopal consecration and the collegiality of bishops. The Council granted all bishops fundamental equality in the Church. It manifests itself primarily in the right to participate in the General Council, the Synod of Bishops, and in the work of the Roman Curia. Their position in the local Church has also changed. The provisions of the new Code significantly added value to the legal position of the titular bishops, but did not make a radical change that would close the discussion on the role and tasks of titular bishops in the Church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 83-114
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can the Pope Change Tradition? On Tradition as a Principle of Progress in the Light of Thomas Aquinas’ Theology
Czy papież może zmienić Tradycję? O Tradycji jako zasadzie postępu w świetle teologii św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Roszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920332.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
tradition
modernism
ultramontanism
act of faith
collegiality
Blodel
McGrath
Thomas Aquinas
tradycja
modernizm
ultramontanizm
akt wiary
kolegialność
Tomasz z Akwinu
Opis:
The article analyses the Thomistic understanding of Tradition in the context of the contemporary theological discussion on the extent of changes proposed by recent papal texts, which for one group of theologians is a change of Tradition, and for another afaithful development of it. By recalling the 19th-century understanding of “developing” Tradition forged on the dispute with modernism by Newman, Möhler or Blondel, and juxtaposing it with a Thomistic approach, a conviction is shown that fidelity demands the theologian to develop what is conveyed in the Revelation. Contemporary debates, however, reveal old theological problems, including ultramontanism, which is voiced when the primacy of the Bishop of Rome is reduced to guarding formulas, rather than receiving and illuminating the current problems with the light of Revelation. On the base of the biblical commentaries of St Thomas Aquinas to the Letters of St Paul, the vision of the exercising primacy of the Bishop of Rome will be analysed.
Artykuł analizuje tomistyczne rozumienie Tradycji w kontekście współczesnej dyskusji teologicznej na temat zasięgu zmian proponowanych przez obecne teksty papieskie, które dla jednej strony sporu są zmianą Tradycji, a dla innej jej wiernym rozwinięciem. Przywołując XIX-wieczne rozumienie znaczenia „rozwoju Tradycji”, wykuwane przez Newmana, Möhlera czy Blondela na kanwie sporu z modernizmem, i zestawiając je z tomistycznym ujęciem, podkreśla, że wierność domaga się od teologa rozwijania tego, co przekazane w Objawieniu. Współczesne debaty odsłaniają jednak stare problemy teologiczne, w tym ultramontanizm, który dochodzi do głosu, gdy prymat biskupa Rzymu sprowadza się do strzeżenia formuł, a nie przyjmowania i oświetlania światłem Objawienia współczesności z jej problemami. Niniejszy artykuł, odwołując się do komentarzy biblijnych św. Tomasza z Akwinu do Listów św. Pawła, przybliża wizję sprawowania prymatu przez biskupa Rzymu w ujęciu tomistycznym.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 251-267
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolegialność i jednoosobowość w strukturach samorządu terytorialnego
Autorzy:
Jagielski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632225.pdf
Data publikacji:
2021-03-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
collegiality
monocracy
Local government authority
decision – making organs of territorial self-government
administrative board
municipal executive officer
chief district officer
chairman of the board of the province
consultative bodies
permanent committee
signal-purpose committee
youth municipal council
senior council
kolegialność
jednoosobowość
władze samorządowe
organy stanowiące i kontrolne
organy wykonawcze
zarząd
wójt
starosta
marszałek województwa
kolegia opiniodawczo-doradcze
komisja stała i doraźna
młodzieżowa rada gminy
gminna rada seniorów
Opis:
The article deals with the subject of collegiality and monocracy in the structure of local government authorities in Poland. The author begins his considerations with the characteristics of the collegial and monocratic form of organization of administrative organs. It indicates their essence, advantages and disadvantages and the related possibilities of their application in public administration. The next part of the study analyzes the existence of collegial and monocratic forms in the organizational system of local government authorities, which are treated in a broader sense than just as organs of individual local government units. The author indicates collegial and monocratic structures, emphasizing that the former are clearly preferred, and discusses the postulate of extending the monocratic form to all local government executive bodies; also draws attention to the need for a legal solution to the emancipation of monocratic offices of heads of collegial organs towards the separate and independent offices. An important role is played by the presentation and evaluation of various collegial bodies with which local government organs are enclosed. The considerations end with summarizing reflections, in which the timeliness and importance of the issues under consideration is emphasized, along with the listing of the most important issues.
Źródło:
Studia Iuridica; 2020, 85; 92-108
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jan Perszon. Ecclesia semper reformanda? Kolegialność Kościoła w posoborowej eklezjologii amerykańskiej
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143914.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 158-159
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w nauczaniu i pontyfikacie Jana Pawła II
Sinodality in the teaching and pontificate of John Paul II
Autorzy:
Dobrzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092725.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synodality
Collegiality
Ecclesiology of Communion
John Paul II
the Vatican II
synodalność
kolegialność
eklezjologia komunii
Jan Paweł II
synody
Sobór Watykański II
Opis:
Artykuł ukazuje związek synodalności z kolegialnością, z eklezjologią komunii, z odnową Kościoła i z nową ewangelizacją. W rozumieniu synodalności przez Jana Pawła II istotną rolę odegrał jego udział w Soborze Watykańskim II i soborowa debata o kolegialności. Wraz z recepcją doktryny soboru poprzez synody lokalne i Synod Biskupów uwidocznił się związek synodalności z kolegialnością biskupów i zarazem ze współdziałającą z hierarchią wspólnotą Kościoła. Papież odwoływał się do synodów jako „szkoły” eklezjalnej komunii i misji. W tworzeniu komunii istotną rolę odegrało kształtowanie postawy uczestnictwa w misji Chrystusa. Synodalne współdziałanie biskupów, duchownych i świeckich dzięki temu teologicznemu ugruntowaniu prowadzi do syntezy struktur oraz postawy dojrzałej wiary. W ten sposób synody czy też praktyka synodalna są istotnym „narzędziem” urzeczywistniania komunii Kościoła i intensyfikacji jego misji.
The article presents the issue by showing the relationship of synodality with collegiality, with the ecclesiology of communion, with the renewal of the Church and with the new evangelization. John Paul II’s understanding of synodality was influenced by hisparticipation in the Second Vatican Council and the Council’s debate on collegiality. With the reception of the Council’s doctrine through local synods and the Synod of Bishops, the connection of synodality with the collegiality of the bishops and at the same time with the community of the Church working together with the hierarchy became apparent. The Pope referred to synods as a “school” of ecclesial communion and mission. The formation of an attitude of participation in Christ’s mission played an important role in creating communion. Synodal interaction between bishops, clergy and laity, thanks to this theological grounding, leads to a synthesis of ecclesial structures with the attitude of mature faith. In this way synods, or synodal practice, become important “instruments” for the realization of the Church’s communion and the intensification of her mission.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 109-130
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Collegiality versus managerialism. Management of Polish public universities in the higher education system under reform
Kolegialność versus menedżeryzm. Zarządzanie uczelnią publiczną w reformowanym systemie szkolnictwa wyższego w Polsce
Autorzy:
Urbanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
public universities
collegiality
managerialism
reform of the higher education
system
uczelnie publiczne
kolegialność
menedżeryzm
reforma systemu szkolnictwa wyższego
Opis:
The reform of the Polish higher education system introduces an alternative model of university management, referring to the idea of managerialism. The strong academic leaders, limiting the role of academic collegiate bodies, and the involvement of external stakeholders in university management are the pillars of the new model. The article attempts to assess the changes in the structures of university authorities introduced in Polish universities as a result of the reform. The study was conducted based on an analysis of the statutes of 18 public universities. The obtained results indicate two regularities. Firstly, the new solutions place the university system closer to a model based on managerial logic. Secondly, the changes in university authority structures are not accompanied by the professionalization of management processes. Universities that maintained traditional academic authority structures before the reform made more extensive use of business management methods.
Reformy systemu szkolnictwa wyższego w Polsce kryjące się pod nazwą Ustawa 2.0 wprowadzają alternatywny model zarządzania uczelniami, odwołujący się do idei menedżeryzmu. Filary nowej wizji uniwersytetu to silne przywództwo liderów akademickich, ograniczenie roli akademickich organów kolegialnych, zaangażowanie zewnętrznych interesariuszy w zarządzanie uczelnią. W artykule podjęto próbę oceny zmian struktur władz uczelni wprowadzanych w polskich uniwersytetach w wyniku reformy z roku 2018. Badanie przeprowadzono na podstawie analizy statutów 18 uniwersytetów publicznych. Otrzymane wyniki wskazują na występowanie dwóch prawidłowości. Po pierwsze, nowe rozwiązania sytuują ustrój uczelni bliżej modelu zgodnego z logiką menedżerską. Po drugie, zmianom struktur władzy uniwersytetów nie towarzyszy profesjonalizacja procesów zarządzania. Uniwersytety utrzymujące przed reformą tradycyjne akademickie struktury władzy w szerszym zakresie wykorzystywały biznesowe metody zarządzania.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2020, 64, 2; 171-180
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rada Stanu Królestwa Polskiego wobec niekonstytucyjności Organizacji Komisji Rządowej Wojny
Autorzy:
Gałędek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401286.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Komisja Rządowa Wojny
kolegialność
Królestwo Polskie
Wielki Książę Konstanty
Rada Stanu
Government Commission of War
collegiality
Kingdom of Poland
Grand Duke Konstantin
Council of State
Opis:
Artykuł poświęcony jest projektowi Organizacji Komisji Rządowej Wojny, przygotowanemu na początku 1816 r. i usankcjonowanemu przez cesarza po przeróbkach 17 października 1816 r. Skupiono się na rekonstrukcji przebiegu wypadków związanych z tym projektem, powstałym na zlecenie wielkiego księcia Konstantego i według jego wizji organizacji ministerialnej sprzecznej z koncepcją uregulowaną w konstytucji. Następnie dokonano analizy treści projektu oraz przedstawiono stosunek do niego członków Rady Stanu. Problem miał zarówno wymiar polityczny, jak i konstytucyjny. Stawiał zabierających głos w dyskusji w trudnym położeniu, ponieważ z jednej strony projekt był w ich przekonaniu niezgodny z Ustawą konstytucyjną, uprzywilejowując ministra w stopniu niweczącym zasadę kolegialności w komisjach rządowych zagwarantowaną jej postanowieniami. Z drugiej strony wobec nieprzejednanej postawy Wielkiego Księcia Konstantego narażał rząd polski na poważny konflikt z bratem cesarskim.
The article is devoted to issues related to the project of the Organization of the Government Commission of War prepared at the beginning of 1816 and sanctioned by the Emperor aft er the alterations on October 17, 1816. It focuses on the reconstruction of the course of events related to this project prepared on the order of Grand Duke Konstantin and according to his vision of a ministerial organization contrary to the concept regulated in the constitution. Then it analyzes the content of the project and presents the attitude of members of the Council of State to it. The problem had both its political and constitutional dimension. It put the members of the Council in a difficult position because, on the one hand, it were inconsistent with the Constitutional Act, privileging the minister to an extent that undermined the principle of collegiality in government commissions guaranteed by its provisions. On the other hand, due to the uncompromising attitude of the Grand Duke Konstantin, it exposed the Polish government to a serious confl ict with the imperial brother.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2020, 23; 267-292
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodality as a return to the origins of Christianity and the way of building the God’s Kingdom
Synodalność jako powrót do korzeni chrześcijaństwa i narzędzie budowania Królestwa Bożego
Autorzy:
Zygmunt, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035609.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
synodalność
Franciszek
papiestwo
decentralizacja
kolegialność
Kościół
ecumenism
synodality
Francis
papacy
decentralization
collegiality
Church
ekumenizm
Opis:
Over the centuries, exercising authority in the Catholic Church had been generating many doubts and problems. The extreme understanding the Pope’s role as an absolute monarch who independently decides about all dimensions of the Church has supplanted with time the known from the Apostle’s time communal management of the Mystical body of Christ. Just the Second Vatican Council and the last few popes noticed this particular problem. And one of the given solutions was the necessity of the return to the former way of exercising power by the college of bishops united around the Saint Peter’s Successor. Synods whose provisions would be presented to the Bishop of Rome for possible corrections and acceptance could again become a tool of power. By the analysis of the patrology research results, the history of the Catholic Church and dogmatic theology as well as sources and the subject literature it was possible to answer the question what synodality is in general, where does it draw its foundations and what is its role in building of the Kingdom of God. It was also possible to outline the perspective of the further Church development in an increasingly globalised world. The reflection on the historical formation of a proper understanding of collegiality and primacy proved helpful in understanding the goals behind the ”decentralization” of power in the Church postulated today by Pope Francis.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 118-130
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies