Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "karnej, S." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    ZANIECHANIE OSOBY TRZECIEJ JAKO NEGATYWNA PRZESŁANKA OBIEKTYWNEGO PRZYPISANIA SKUTKU – NA PRZYKŁADZIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ LEKARZA ZA BŁĄD MEDYCZNY
    Third Party Negligence as a Premise Preventing an Objective Attribution of Culpability: a Physician’s Liability for a Medical Error
    Autorzy:
    Piech, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096552.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przypisanie skutku; związek przyczynowy; błąd medyczny; odpowiedzialność lekarza; zaniechanie.
    attribution of culpability; causal relationship; medical error; medical liability; negligence.
    Opis:
    Artykuł dotyczy odpowiedzialności karnej lekarza za błąd medyczny stanowiący zaniechanie wymaganego przez prawo działania. Autorka rozpatruje to zagadnienie z punktu widzenia problematyki negatywnych przesłanek obiektywnego przypisania skutku. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, kiedy zaniechanie lekarza włączającego się do rozpoczętego wcześniej przez innego pracownika medycznego łańcucha kauzalnego stanowić będzie przesłankę wyłączenia odpowiedzialności karnej tego pracownika. W tymże celu autorka, opierając się na metodzie dogmatyczno-prawnej, dokona analizy dorobku doktryny prawa karnego materialnego oraz orzecznictwa polskich sądów karnych. Autorka rozważy również, czy stwierdzenie, że zaniechanie ma charakter przyczynowy lub że nie posiada cechy przyczynowości, ma istotny wpływ na możliwość wyłączenia odpowiedzialności karnej osoby, która jako pierwsza stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta. Autorka, wskazując przesłanki wyłączenia odpowiedzialności takiej osoby, w zakończeniu udziela odpowiedzi na powyższe pytania.
    The article considers a physician’s liability under Polish criminal law for a medical error due to breach of duty. I examine the issue from the point of view of the premises which hinder or prevent an objective attribution, my aim being to answer the question when negligence on the part of a physician who joins a causal chain initiated by another medical professional will constitute a condition for his exemption from criminal liability. I apply the legal doctrine method to review the doctrine of Polish substantive criminal law and the jurisprudence of Polish criminal courts, and consider whether the determination that the negligence was or was not causative makes a difference to the possibility of exempting the person who first endangered the patient’s health or life from criminal liability. I enumerate the premises for the exemption of such a person from criminal liability, and conclude by giving an answer to the question put at the beginning of the article.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 141-162
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tryb postępowania z wnioskiem o wyrażenie przez Sejm zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej wniesionym przez oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego w sytuacji, gdy sąd prawomocnie umorzył postępowanie
    The procedure for dealing with a request for Sejm’s consent to bring a Deputy to criminal accountability, submitted by a subsidiary prosecutor in a situation when the court has finally dismissed the proceedings
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215637.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
    Tematy:
    immunity
    Deputy
    Opis:
    The Author concludes that the Rules Deputies’ and Immunity Affairs Committee should not continue to examine application request of the subsidiary prosecutor after the court of appeal has finally dismissed the criminal proceedings. It should be assumed that revoking of a valid procedural decision terminating these proceedings will give rise to the necessity of submitting a new application for waiver of immunity. An entity that submitted an application for waiver of immunity may freely dispose of it until the Sejm adopts a resolution regarding the consent to bring the Deputy to criminal accountability or until the Deputy’s submission of the statement referred to in Article 105 para. 4 of the Constitution.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze BAS; 2017, 4(56); 47-55
    1896-9852
    2082-064X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze BAS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość sprawcy czynu zabronionego jako ontyczna podstawa tzw. subiektywnego przypisania odpowiedzialności karnej
    The Perpetrator’s Consciousness as the Ontic Basis of Subjective Attribution of Criminal Responsibility
    Autorzy:
    Giezek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596054.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    perpetrator
    consciousness
    reconstruction of perpetrator’s consciousness
    diagnosis
    predictions
    dynamics of consciousness
    subjective attribution
    objective attribution
    strona podmiotowa
    świadomość sprawcy czynu zabronionego
    rekonstrukcja stanu świadomości
    diagnoza
    prognoza
    dynamika stanu świadomości
    subiektywne przypisanie
    obiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej
    Opis:
    Zakładając, że świadomość sprawcy czynu zabronionego – podobnie jak jego strona zewnętrzna – stanowi ontyczną podstawę odpowiedzialności karnej, autor formułuje szereg uwag dotyczących rekonstruowania tejże świadomości w procesie karnym. Rekonstrukcja ta podlega swoistej intersubiektywizacji, bowiem z oczywistych powodów następuje dopiero po popełnieniu czynu zabronionego (czyli ex post), a dokonującym jej podmiotem jest sędzia. Istotne znacznie ma także podział świadomości na diagnostyczną oraz prognostyczną. Rzecz bowiem w tym, że sprawca czynu zabronionego – jak każdy człowiek – nie tylko diagnozuje otaczającą go rzeczywistość, ale jednocześnie ją prognozuje, zwłaszcza wówczas, gdy zmierza do jakiegoś celu (skutku zabronionego zachowania). Odróżnienie diagnozy od prognozy może wpływać na interpretowanie błędu, sytuowanego wśród podstaw wyłączania odpowiedzialności karnej. Rekonstruując stan świadomości sprawcy czynu zabronionego, należy również pamiętać o tym, że nie jest on statyczny, lecz – wraz z odbiorem napływających informacji – podlega mniej lub bardziej dynamicznym zmianom. W chwili podejmowania zamiaru określonego zachowania sprawca wie przecież zazwyczaj znacznie mniej o otaczającej go rzeczywistości, niż na kolejnych etapach jego wykonywania, co w wielu przypadkach nie powinno pozostawać bez wpływu na odpowiedzialność karną. Dla stwierdzenia, czy sprawca popełnił czyn zabroniony, sama rekonstrukcja stanu jego świadomości nie jest jednak wystarczająca, gdyż – przenosząc się na płaszczyznę normatywną – trzeba ją poddać ocenie. Przypisanie zamiaru w obu jego postaciach lub świadomej albo nieświadomej nieumyślności nie ogranicza się wszak do rekonstrukcji stanu jego świadomości, lecz dokonuje się go w oparciu o wypracowane przez prawników kryteria normatywne. Zamiaru ewentualnego oraz świadomej nieumyślności (a także granicy dzielącej obie te formy) nie odkryli bowiem psychologowie, lecz wykreowali prawnicy, kierując się m.in. względami kryminalnopolitycznymi.
    Assuming that the perpetrator’s consciousness – as well as his actions – constitute the ontic basis of criminal responsibility the author formulates a number of remarks regarding reconstruction of the aforementioned consciousness in a criminal trial. The Reconstruction consists of some kind of intersubjectivization, since for obvious reasons it can only take place after the deed was committed (i.e. ex post), and the subject performing it is a judge. An important distinction is that between diagnostic and predictive consciousness. This is because the perpetrator – as any human being – is not only diagnosing the surrounding reality, but, particularly when trying to achieve some purpose (the effect of the forbidden behavior), is making predictions simultaneously. Distinguishing between diagnoses and predictions may affect the interpretation of errors, constituting a base for exclusion of criminal responsibility. Reconstructing the state of perpetrator’s consciousness one should also remember it is not static, but, as new information keeps coming in, subject to more or less dynamic changes. At the moment of formulation of intention of particular behavior the perpetrator usually knows far less about the surrounding than at the successive stages of its execution, which in many cases should affect criminal responsibility. To determine whether an agent committed a prohibited deed a reconstruction of his consciousness alone is not sufficient, since – moving now to the normative plane – one should assess it. Attribution of intent in both its forms, as well as conscious or unconscious lack of intent is not limited to reconstruction of the agent’s state of consciousness, but is performed based on normative criteria developed by lawyers. Conceivable intent and conscious lack of thereof (as well as the distinction between the two) have not been discovered by psychologists, but created by lawyers, having, amongst other issues, crime-fighting policies in mind.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 45-67
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2017 r.
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359711.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    abolicja
    postanowienie
    postępowanie dyscyplinarne
    radca prawny
    Sąd Najwyższy
    skarga na wyrok sądu odwoławczego
    uchwała
    ułaskawienie
    właściwość sądu
    zagadnienie prawne
    zażalenie
    abolition
    ruling
    disciplinary proceedings
    attorney-at-law
    Supreme Court
    complaint about an appeal court’s judgment
    resolution
    pardon
    court competence
    prejudicial issue
    complaint
    Opis:
    The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.
    Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 3; 78-96
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 r.
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336004.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dowody
    kontrola operacyjna postępowanie karne
    pytanie prawne
    termin
    tożsamość czynu
    Sąd Najwyższy
    skarga na wyrok sądu odwoławczego
    uzupełnienie wyroku
    evidence
    surveillance
    criminal procedure
    legal questions
    term
    identity of an act
    Supreme Court
    complaint about an appellate court’s judgement
    supplement to a sentence
    Opis:
    Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 rok wydanych w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one tożsamości czynu (art. 14 § 1 k.p.k.), obliczania terminów procesowych (art. 123 § 1 i 2 k.p.k.), dowodów uzyskanych z kontroli operacyjnej (art. 168b k.p.k.), konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości (art. 437 § 2 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), zakresu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 449a k.p.k.), uprawnień Sądu Najwyższego rozpatrującego skargę na wyrok sądu odwoławczego (art. 539a § 3 k.p.k.), konkretnych i abstrakcyjnych pytań prawnych składów Sądu Najwyższego (art. 82 § 1 i art. 83 § 1 ustawy o S N). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tak zwana instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, gdyż rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
    This scientific research-based article aims to analyse the resolutions and rulings of the SupremeCourt Criminal Chamber concerning criminal procedure law that were issued in 2019 as theresponse to the so-called legal questions. They concerned the identity of an act (Article 14 § 1CCP), the calculation of procedural terms (Article 123 §§ 1 and 2 CCP), the evidence obtained inthe course of surveillance (Article 168b CCP), the necessity of conducting the whole trial fromscratch (Article 437 § 2 CCP), specific legal questions asked by appellate courts (Article 441§ 1 CCP), the scope of supplementing the justification of a sentence appealed against (Article539a § 3 CCP), and specific and abstract legal questions asked by the Supreme Court benches(Article 82 § 1 and Article 83 § 1 Act on the Supreme Court). The basic scientific aim was toassess the validity of the interpretation of the provisions regulating the issues that were subjectto the Supreme Court’s judgement. The main research theses aimed to prove that the so-calledlegal questions asked to the Supreme Court play an important role in ensuring uniformityof common and military courts’ case law, because the Court’s reasoning is deepened. Theresearch findings are original in nature because they creatively develop the interpretationcontained in the analysed judgements. The extent of the research is mainly national. The articleis significant for the doctrine because it presents a deepened dogmatic analysis and a big loadof theoretical thought due to the fact that it is practically useful and enriches the SupremeCourt’s reasoning or presents the circumstances justifying different opinions.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 2; 113-140
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od przestępstwa działania na szkodę spółki do „niegospodarności bezszkodowej” – problematyka przedmiotu ochrony prawno karnej
    From the offence of acting to the detriment of the company to the crime of trust abuse – the subject of criminal law protection
    Autorzy:
    Skawińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443228.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    przestępstwo nadużycia zaufania
    przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu
    prowadzenie cudzych spraw majątkowych
    przestępstwo działania na szkodę spółki
    przedmiot ochrony przepisów art. 296 kodeksu karnego
    crime of trust abuse (breach)
    crime against economic trade
    conducting someone else’s aqairs (negotiorum gestio)
    offence of acting to the detriment of the company
    subject of protection on the grounds of Article 296 of the Polish Criminal Code
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony został problematyce przedmiotu ochrony przestępstwa nadużycia zaufania z art. 296 § 1a kodeksu karnego oraz jego poprzednika – przestępstwa działania na szkodę spółki. W swojej analizie autorka sięga do przedmiotu ochrony przestępstwa uregulowanego pierwotnie w art. 300 i 482 kodeksu handlowego, a następnie w art. 585 kodeksu spółek handlowych, przeciwstawiając im aktualnie obowiązujące regulacje. Ponadto opracowanie przedstawia zasadnicze zmiany wprowadzone ustawą z dnia 9 czerwca 2011 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w szczególności w zakresie wprowadzenia do Kodeksu karnego nowego typu czynu zabronionego – przestępstwa niegospodarności bezszkodowej. W artykule poruszona została również kwestia rodzajowego przedmiotu ochrony przestępstw umieszczonych w rozdziale XXXXVI kodeksu karnego. Na końcu autorka przedstawia własne stanowisko w przedmiocie dokonanego poszerzenia pola penalizacji w wyniku przeprowadzonej nowelizacji.
    The article concerns the subject of protection of the crime of trust abuse determined in Article 296 subsection 1a of the Criminal Code and its predecessor – crime against the interests of a company. In her analysis, the author touches the subject of protection of the crime determined in article 300 and 482 of the Commercial Code and later in Article 585 of the Commercial Companies Code, contrasting current regulations. Additionally, the publication presents major changes performed by the Amendment of June 9th 2011 concerning the changes of the Act – the Criminal Code and some other acts, especially providing a new type of oqence – the lack of detriment thrift- iness. In the article, the nature of the subject of the oqence has been touched, referring to Chapter XXXXVI of the Criminal Code. In the end, the author presents her own opinion in the subject of extending the field of penalization as a consequence of the Amendment.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 173-184
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz polityki karnej lat osiemdziesiątych i początku lat dziewięćdziesiątych (1980‒1991)
    Penal Policy in the 1980s and early 1990s (1980‒1991)
    Autorzy:
    Jasiński, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962416.pdf
    Data publikacji:
    1993
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    polityka karna
    sądy polskie
    prawo karne
    penal policy
    Polish courts
    penal law
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1993, XIX; 27-105
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O niektórych miernikach oceny polityki karnej (na przykładzie Polski w ostatnim dwudziestoleciu)
    On Some Criminal Policy Evaluation Measures (Example of Poland’s Last Twenty Years)
    Autorzy:
    Skupiński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698750.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    polityka kryminalna
    prizonizacja
    badania statystyczne
    criminal policy
    statistical studies
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 653-657
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka a praktyka z perspektywy polityki karnej lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych
    Theory and Practice in Poland’s Criminal Policy in the 1970s and ’80s
    Autorzy:
    Pływaczewski, Emil W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098380.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo karne
    polityka kryminalna
    nauka a praktyka
    zapobieganie przestępczości
    reforma prawa karnego
    criminal law
    criminal policy
    theory and practice
    crime prevention
    penal law reform
    Opis:
    Artykuł dotyczy zagadnienia polityki kryminalnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem okresu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. W 1969 r. Sejm uchwalił nową kodyfikację karną, w tym kodeks karny, który zastąpił kodeks karny z 1932 r. Najbardziej rozczarowującą częścią nowego kodeksu karnego były określone w nim sankcje. Ich system pozostał nadmiernie sztywny i surowy; najczęściej stosowaną karą pozostała kara pozbawienia wolności. Między innymi kodeks wprowadził wyjątkowo surowe sankcje – środki karne wobec recydywistów. Efektem tych rozwiązań prawnych, lojalnie stosowanych przez judykaturę, był znaczący wzrost populacji więziennej (w latach siedemdziesiątych wahała się ona od 90 do 130 tysięcy, tj. przeciętnie 235 na 100 tysięcy mieszkańców). W tym zakresie Polska niekorzystnie i znacząco odbiegała od większości innych krajów wschodniej Europy, nie mówiąc już o krajach zachodnich. Powstanie „Solidarności” w sierpniu 1980 r. było początkiem odchodzenia od komunizmu w sowieckim stylu. Ekspercka krytyka ustawodawstwa karnego i realizowanej na jego gruncie represyjnej polityki kryminalnej zaowocowała przygotowaniem w 1981 r. dwóch projektów nowego kodeksu karnego. Kulminacja konfliktu pomiędzy władzą a opozycją nastąpiła w grudniu 1981 r. Wówczas komunistyczny rząd kierowany przez generała Wojciecha Jaruzelskiego wydał dekret o stanie wojennym, będący uderzeniem w silny ruch opozycyjny. Cztery lata później w 1985 r. została uchwalona drakońska ustawa o szczególnej odpowiedzialności karnej. Od 1987 r. Komisja Kodyfikacyjna (jej skład został zmieniony po zawarciu porozumienia tzw. okrągłego stołu pomiędzy stroną rządową a opozycją) przygotowywała nowe projekty kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego i kodeksu karnego wykonawczego. Nowa kodyfikacja karna, w tym kodeks karny, uchwalona została przez Sejm 19 kwietnia 1997 r., a weszła w życie 1 września 1998 r. W konkluzji autor stwierdza, że punitywny charakter systemu sprawiedliwości karnej, odziedziczony po poprzednim ustroju, wywiera wpływ na dzisiejszą politykę kryminalną, łącznie z problemami zmniejszenia populacji więziennej.
    The article addresses issues from the criminal policy Poland pursued in the 1970s and ’80s. In 1969 Sejm enacted a new criminal codification, including a Penal Code to replace the 1932 Penal Code. Te most disappointing part of the new Penal Code were the penalties. Penalisation was still kept unduly harsh and rigid, with imprisonment as the most frequently form of punishment. One of the innovations the Code adopted was a set of exceptionally stringent measures against recidivists. As the result of these amendments, which the courts duly implemented, there was a steep rise in the number of inmates held in Polish prisons. In the ’70s it fluctuated between 90 and 130 thousand, on average amounting to 235 in 100 thousand inhabitants. The figures for Poland were much higher than those for most other East European countries, let alone Western Europe. Te emergence of Solidarity in August 1980 turned out to be the beginning of the end for Soviet-style Communism. In 1981 strong criticism from experts on criminal law, who castigated Poland’s penal law and repressive criminal policy, led to the compilation of two drafts for a new penal code. In December 1981 the conflict between General Wojciech Jaruzelski’s Communist government and its (unrecognised) opposition culminated in the imposition of Martial Law, designed to crush the powerful opposition movement. Four years later, a draconian law was instituted, bringing in “special criminal liability”. Since 1987, Poland’s Codification Commission, which was re-constituted in 1989 following the Round Table Agreement concluded between the leaders of PZPR (the ruling Communist Party) and the opposition, has been working on new drafts of the penal code, the code of criminal procedure, and the code on the execution of penalties. Te new legislation, including a new penal code, was passed by Sejm in 1997, and entered into force on 1 September 1998. I conclude with a remark that the punitive character of the criminal justice system Poland inherited from the Communist system is still exerting a considerable influence on the country’s current policy on criminal justice, and is still contributing to problems with reducing the prison population.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 115-141
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miara prawnokarnej ingerencji w konstytucyjne wolności i prawa jednostki w zakresie działalności gospodarczej na przykładzie odpowiedzialności karnej za niezgłoszenie wniosku oupadłość spółki handlowej (art. 586 k.s.h.)
    Measure of criminal interference in constitutional freedoms and rights of an individual to conduct economic activity on the example of criminal liability for failing to fi le a bankruptcy request for a commercial company (Article 586 Code of Commercial Companies)
    Autorzy:
    Pawlik, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506222.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    prawo karne
    ius puniendi
    zasada proporcjonalności
    wolność gospodarcza
    criminal law
    principle of proportionality
    economic freedom
    Opis:
    Jak pisał Gustav Radbruch – prawo karne jest nie tylko źródłem, ale również i barierą karalności. W teorii prawa już stosunkowo dawno pojawił się pogląd, że nie należy posługiwać się represją karną, gdy można w sposób tańszy zapobiec szkodom społecznym. Jednocześnie podkreślić należy, że ustawodawca poprzez właściwe ukształtowanie regulacji wpływa na przyszłe zachowania jednostek, które niejednokrotnie podejmując decyzję odnośnie do naruszenia określonej normy prawnej, dokonują swoistego ważenia korzyści i start wynikających z takiego postępowania. W takim stanie rzeczy warto z pewnością zwrócić uwagę na zagadnienia najzupełniej fundamentalne i zastanowić się nad rozumieniem kary, powodów i racji operowania sankcjami karnymi, a także możliwościami osiągnięcia tych samych efektów przy zastosowaniu odpowiedzialności o charakterze administracyjnym. Ustawodawca ma pewien zakres swobody odnośnie do wyboru rodzaju i regulacji odpowiedzialności prawnej. To przecież przez ustawodawcę podejmowana jest decyzja oobjęciu określonego zachowania danym rodzajem odpowiedzialności prawnej, a także dobierany jest rodzaj i rozmiar sankcji, czego intersującym przykładem może być art. 586 k.s.h.
    As demonstrated by Gustav Radbruch, criminal law serves not only as the source, but also as the limit of punishment. Legal theory has long held the view that penal repression should be applied only if social harm cannot be prevented in a less invasive manner. By developing appropriate regulations, lawmakers infl uence the conduct of individuals, who decide whether or not to breach a given legal norm by weighing the benefi ts and losses of each alternative course of action. In this context, it is advisable to look at the most fundamental issues, consider the ways in which punishment is understood, identify the reason and rationale behind penal sanctions, and ask whether the same outcomes could be reached by means of administrative liability. Lawmakers enjoy a certain degree of leeway in choosing the applicable type of legal liability. After all, it is the lawmaker who decides to subsume a given violation (event, act, conduct) under a specifi c rubric; they also select the kind and intensity of relevant sanctions what might be an interesting example is article 586 Code of Commercial Companies.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2016, 4; 101-125
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine: Analysis of Possible Grounds for Criminal Liability. Part 2
    Prawnokarna ochrona autonomii pacjenta na Ukrainie – analiza możliwych podstaw odpowiedzialności karnej. Część druga
    Autorzy:
    Likhova, Sofiya
    Mozgawa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095895.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    patient’s autonomy
    criminal liability
    offences
    medical personnel
    criminal law protection
    autonomia pacjenta
    odpowiedzialność karna
    przestępstwa
    personel medyczny
    ochrona prawnokarna
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. The article is divided into two parts. In this part, attention is focused on discussing possible grounds for criminal liability in case of violation of patient’s autonomy. It should be stressed that, of course, only some of the behaviors violating the legal good of patient’s autonomy is regulated by criminal law and may therefore result in criminal liability. The authors analyze offences whose commission by medical personnel may violate patient’s autonomy. In addition, they present statistics on the number of medical crimes for 2019.
    Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Artykuł został podzielony na dwie części. W tej części uwagę skupiono na omówieniu możliwych podstaw odpowiedzialności karnej w przypadku naruszenia autonomii pacjenta. Należy podkreślić, że oczywiście tylko część zachowań naruszających dobro prawne, jakim jest autonomia pacjenta, jest regulowana przez prawo karne, a zatem może skutkować odpowiedzialnością karną. Autorzy dokonują analizy przestępstw, których popełnienie przez personel medyczny może naruszać autonomię pacjenta. Dodatkowo przedstawiają statystyki dotyczące liczby przestępstw medycznych obejmujące rok 2019.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 391-41
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Argument ze strachu – Roberta Nozicka uzasadnienie odpowiedzialności karnej
    The Argument of Fear – Robert Nozick’s Libertarian Concept of the Justification of Criminal Responsibility. the Pure Retributive Concept of Punishment
    Autorzy:
    Peno, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596479.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the retributive justification of punishment
    libertarianism
    criminal law
    criminal responsibility
    punishment
    Nozick
    koncepcje uzasadnienia karania
    retrybutywizm
    libertarianizm
    prawo karne
    odpowiedzialność karna
    kara
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest koncepcja uzasadnienia karania Roberta Nozicka. Podejście Nozicka wpisuje się w ogólne ramy jego libertariańskiej filozofii politycznej. Libertarianizm może wydawać się zbyt radykalny, jednak w przypadku uzasadnienia karania propozycje wysuwane przez przedstawicieli tego nurty wydają się być niezwykle interesujące. Przede wszystkim, libertariańskie uzasadnienie karania opiera się na czystym retrybutywizmie i przekonaniu, że praktyka karania jest konieczna ze względu na naturę człowieka. Należy karać wyłącznie czyny stanowiące zło samo w sobie i powodujące cierpienie, zaś jedynym usprawiedliwieniem kary jest odpłata – „szachowanie ryzykiem kary” tych, którzy generują strach przed ryzykiem stania się ofiarą przestępstwa.
    In the article I wish to present an interpretation of the Nozick’s concept of punishment. It can be easily known, that Nozick’s approach is strongly connected with the libertarian philosophy of the state and its function. Prima facie, libertarianism as the political philosophy can be seen as too radical, particularly from the lawyers point of view. In fact, the libertarian concept of punishment is clearly retributive. However It is worth to remember, that libertarianism in the criminal law can be treated as the smart way of justification of punishment. Libertarianism seeks to find a harmony between the social necessity of the practice of punishment and an individual freedom. The harmony can be achieved by virtue of proper principles of criminal policy. Only the so called malum per se should be punished and the only way of justification of the punishment in such cases is our fear of pain (as the result of crime). Translated by Michał Peno
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 10, 2; 61-78
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza historyczno-prawna wyłączenia odpowiedzialności karnej podwładnego działającego na rozkaz przełożonego w prawie karnym
    Historical and legal analysis of excluding subordinate’s criminal liability for acting under orders of superior in criminal law
    Autorzy:
    Smolarek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395619.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    rozkazy wojskowe
    odpowiedzialność karna
    doktryna „ślepych bagnetów”
    doktryna „myślących bagnetów”
    prawo karne
    prawo karne międzynarodowe
    dyscyplina wojskowa
    military orders
    criminal liability
    unconditional obedience doctrine
    “command responsibility” doctrine
    criminal law
    international criminal law
    military discipline
    Opis:
    Niniejsze opracowanie poświęcone jest analizie procesu kształtowania się odpowiedzialności żołnierza w prawie karnym za działania podjęte w warunkach rozkazu przełożonego. Genezę wyłączania odpowiedzialności podwładnego rozpatrzono przez pryzmat poglądów doktrynalnych wypracowanych na przełomie wieków przez naukę prawa karnego, do których zalicza się tak zwaną doktrynę „ślepych bagnetów” czy też teorię „myślących bagnetów”. Rozwój problematyki odpowiedzialności rozkazobiorcy zaprezentowano na przestrzeni lat zarówno w kontekście unormowań o zasięgu międzynarodowym, jak i ustawodawstwa polskiego, regulujących zasady wojskowego prawa karnego.
    This paper focuses on the analysis of a soldier’s criminal liability for acting under the orders of his/her superior in criminal law. The paper considers the origins of excluding a subordinate’s criminal liability with respect to doctrinal views, which were formed through criminal law over the centuries, e.g. the doctrine of unconditional obedience or the doctrine of ”command responsibility”. The development of a subordinate’s responsibility is presented in accordance with the Polish criminal law and international criminal legal provisions, which have been enacted over the years.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2013, 2; 56-67
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies