Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kanonizacja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
Autorzy:
Czajka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Gregory IX
Friars Minor
canonization
bracia mniejsi
Grzegorz IX
kanonizacja
św. Franciszek z Asyżu
Opis:
W liście papieskim „Mira circa nos”, opublikowanym z okazji kanonizacji Franciszka z Asyżu w lipcu 1226 roku, Grzegorz IX przedstawia wiernym wybrane elementy jego profilu duchowego, posługując się wieloma odniesieniami do postaci świętego i wydarzeń biblijnych. Pozwalają one nie tylko poznać sylwetkę Asyżanina, ale odnosząc się również do założonej przez niego wspólnoty Braci Mniejszych, wytyczają jej ściśle określony kierunek działalności w Kościele. W artykule przeanalizowano i opisano dwa bardzo charakterystyczne odsyłacze biblijne, za pomocą których Grzegorz IX przedstawia św. Franciszka, jako posłanego przez Boga do pracy w Kościele gorliwego kaznodzieję, reformatora i apostoła, prowadzącego innych drogą zbawienia. Odwołania do robotników jedenastej godziny z Jezusowej przypowieści oraz do biblijnych sióstr Racheli i Lei, aby zdecydowanie podkreślić wartość i potrzebę życia apostolskiego, odczytywane w kontekście trwającej w Kościele reformy i tekstów wcześniejszych autorów, ukazują wyraźny ślad polityki Stolicy Apostolskiej wobec zakonu założonego przez Franciszka.
In the papal letter “Mira circa nos”, published on the occasion of the canonization of Francis of Assisi in July 1226, Gregory IX, using many references to biblical figures and events, presented to the believers some selected elements of his spiritual profile. These elements not only provided insight into the profile of the new saint but, also by referring to the community of Friars Minor he had founded, marked out for them a well-defined direction of activity in the Church. This article analyzes and describes two very characteristic biblical references by means of which Gregory IX presents St. Francis as a zealous preacher, reformer and apostle sent by God to work in the Church, leading others along the path of salvation. The references to the workers of the eleventh hour from Jesus’ parable and to the biblical sisters Rachel and Leah to strongly emphasize the value and need of apostolic life, read in the context of the Church’s ongoing reform and the texts of earlier authors, show a clear trace of the Holy See’s policy toward the order founded by Francis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 29-46
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apostolic Process on John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis 1897-1901
Proces apostolski Jana Nepomucena Neumanna w diecezji budziejowickiej 1897-1901
Autorzy:
Svoboda, Rudolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51591212.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
St. John Nepomucene Neumann
process
beatification
canonization
Budweis
Jan Nepomucen Neumann
proces
beatyfikacja
kanonizacja
Czeskie Budziejowice
Opis:
The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents an as yet uncharted topic of the apostolic process in the Diocese of Budweis in 1897-1901 and other activities and events related to Neumann’s process of beatification and canonization in the Diocese Budweis until the decree on Neuman’s heroic virtues was issued in 1921.
Proces prowadzący do beatyfikacji i kanonizacji Jana Nepomuckiego Neumanna rozpoczął się w 1886 r. zarówno w archidiecezji filadelfijskiej, jak i w diecezji budziejowickiej. Proces zakończył się uroczystą kanonizacją w 1977 r. W opracowaniu przedstawiono niezbadany dotąd temat procesu apostolskiego w diecezji budziejowickiej w latach 1897-1901 oraz inne działania i wydarzenia związane z procesem beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym Neumanna w diecezji budziejowickiej do czasu wydania dekretu o heroiczności cnót Neumanna w 1921 r.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 1; 229-246
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cywilizacja prawa kanonicznego i jej konstytucyjne podstawy
Civilization of Canon Law and Its Constitutional Grounds
Autorzy:
Wolanin, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551789.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
civilization of canon law
canonization of civil law
state-Church relationship
canon law
internal law of organizations
voluntary association of persons
cywilizacja prawa kanonicznego
kanonizacja prawa cywilnego
relacja państwo–Kościół
prawo kanoniczne
prawo wewnętrzne organizacji
dobrowolne zrzeszenie osób
Opis:
Kanon 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego przewiduje mechanizm kanonizacji prawa cywilnego, czyli stosowania prawa państwowego w niektórych sprawach przewidzianych prawem kanonicznym. Autor zauważa, że tożsamy mechanizm może też zachodzić w drugą stronę (prawo państwowe odwołujące się do norm prawa kanonicznego) i nazywa go na zasadzie odwrotności cywilizacją prawa kanonicznego. By uzasadnić zachodzenie tego zjawiska, autor przedstawia kilka przykładów z prawa polskiego, w których normy – czasem wyraźnie, a czasem nie wprost – odwołują się do różnych reguł i wymogów prawa kanonicznego. Mowa tu m.in. o uznawaniu osobowości kościelnych osób prawnych, uznawaniu małżeństw kanonicznych za tożsame w skutkach do świeckich, wymaganiu zgód i zezwoleń z prawa kanonicznego na cywilnoprawne obracanie dobrami doczesnymi (w tym na ich alienację), autonomii w organizacji nauki własnej religii w przedszkolu czy szkole, jak również wypowiadaniu się przez kompetentną władzę kościelną w zakresie zmiany przeznaczenia zamkniętych terenów cmentarnych. Wszystko to potwierdza istnienie tego zjawiska. Rodzi się jednak pytanie o konstytucyjne podstawy tej cywilizacji. Autor twierdzi, że system prawa kanonicznego jest niczym innym jak prawem wewnętrznym dobrowolnego zrzeszenia osób, o którym mowa w art. 12 Konstytucji. Jego konstytucyjny status jest zatem jaki sam, jak wszystkich innych zrzeszeń, w tym np. małych stowarzyszeń czy związków zawodowych. Wyjątkowość cywilizacji wynika jednak ze złożoności prawa kanonicznego, a także roli Kościoła w życiu społecznym i liczebności jego wiernych.
Canon 22 of the Code of Canon Law is about for the mechanism of canonization of civil law, which is the application of state law to certain matters regulated by canon law. The author notes that the same mechanism can also occur in the opposite direction (state law referring to the norms of canon law), and calls it, in reverse, the civilization of canon law. To justify the occurrence of this phenomenon, the author presents several examples from Polish law, in which norms – sometimes explicitly and sometimes not – refer to various rules and requirements of canon law.  The author argues that the system of canon law is nothing more than the internal law of a voluntary association of persons, as mentioned in Article 12 of the Constitution.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 4; 25-44
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hymn „Omni die dic Mariae” w kontekście zabiegów z początków XVII wieku o kanonizację Kazimierza Jagiellończyka
The Hymn Omni die dic Mariae in the Context o Early Seventeenth-Century Efforts to Canonise Prince Casimir Jagiellon
Autorzy:
Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
Jarmiński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806559.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Św. Kazmierz
kanonizacja
muzyka religijna
Omni die dic Mariae
kancjonały staniąteckie
Hieronim Powodowski
Stanisław Grochowski
Krzysztof Klabon
Diomedes Cato
Zygmunt III Waza
St Carimir
canonisation
sacred music
Staniątki Cantionals
Sigismund III Vasa
Opis:
W relacji z pobytu w Krakowie w 1597 r. Giovanni Paolo Mucante poinformował, że Hieronim Powodowski jakiś czas wcześniej odnalazł pergamin z zapisem nieznanego wówczas w Rzeczpospolitej tekstu Omni die dic Mariae i poprosił kapelmistrza królewskiego (Krzysztofa Klabona) o napisanie do niego muzyki, a następnie dał utwór do druku. Czterogłosowe opracowanie muzyczne tekstu, opatrzone polskim tłumaczeniem Stanisława Grochowskiego i Przecława Mojeckiego, bez wskazania autora muzyki, zostało wydane w Krakowie w 1598 r. Kancjonały staniąteckie zawierają anonimowe zapisy tego utworu, które powstały zapewne przed ukazaniem się druku. W 1601 r. król Zygmunt III wraz z wileńskimi hierarchami Kościoła katolickiego podjęli starania o wprowadzenie przez papieża Klemensa VIII Kazimierza Jagiellończyka do kalendarza rzymskiego, co stanowiłoby jego tzw. kanonizację równoznaczną. Efektem tych działań było brewe Klemensa VIII z 1602 r., które zawierało jedynie zgodę na kult św. Kazimierza w Polsce, na Litwie i w krajach podległych. Na tej podstawie urządzono jednak w 1604 r. w Wilnie uroczystości ku czci św. Kazimierza. Zostały one opisane przez kanonika Grzegorza Święcickiego w wydanym w tym samym roku Theatrum S. Casimiri. W publikacji tej Święcicki zawarł m.in. także tekst Omni die dic Mariae, nazywając go modlitwą ułożoną przez św. Kazimierza i informując, że została ona odnaleziona przy jego grobie. Od tego czasu zaczęły się ukazywać liczne edycje tekstu łacińskiego i jego tłumaczeń oraz nowe opracowania muzyczne określane jako hymn lub modlitwa św. Kazimierza, a często też jako hymn ułożony przez św. Kazimierza. Te publikacje, podobnie jak wydawane żywoty św. Kazimierza czy jego wizerunki, miały służyć rozbudzeniu przygasłego w XVI w. kultu, istotnego dla osiągnięcia celu, jakim było ostateczne uznanie Kazimierza Jagiellończyka za świętego w Kościele powszechnym, o co, jak pokazują przytaczane w artykule dokumenty, Zygmunt III i biskupi wileńscy nadal się starali i co osiągnęli w 1621 r.      
In an account of his 1597 stay in Kraków, Giovanni Paolo Mucante reports that Hieronim Powodowski had discovered, sometime earlier, a piece of parchment containing record of a text then unknown in the Polish-Lithuanian Commonwealth, Omni die dic Mariae, and addressed the royal Kapellmeister (Krzysztof Klabon) with a request to set it to music. He then had the work printed. The four-part musical setting, complete with a Polish translation by Stanisław Grochowski and Przecław Mojecki, was published without naming the music composer, in 1598 in Cracow. The ‘Staniątki Cantionals’ include anonymous records of this piece, probably made before it was printed. In 1601, King Sigismund III Vasa and the Vilnius Catholic church hierarchs undertook efforts to have Prince Casimir Jagiellon entered in the Roman calendar, which would be tantamount to the so-called equipollent canonisation. This led to a brief issued by Pope Clement VIII (1602), which, however, only permitted the cult of St Casimir in Poland, Lithuania, and the dependent countries. On this basis, celebrations in honour of St Casimir were organised in Vilnius (1604) and described by canon Grzegorz Święcicki in his Theatrum S. Casimiri, published in the same year. It contains, among others, the text of ‘Omni die dic Mariae’, referred to in the Theatrum as a prayer composed by St Casimir himself, with the information that it was found next to his grave. From that time onwards, numerous editions of the Latin text and its translations began to appear, along with new musical settings variously described as St Casimir’s hymn or prayer, frequently – as a hymn composed by St Casimir. These publications, similarly as printed lives of the saint and his images, served to revive the cult, which had waned to some extent in the sixteenth century. The cult was important for the aim of having Prince Casimir eventually named as a saint of the universal Church, which, as demonstrated by the documents quoted in this paper, continued to be the subject of King Sigismund III’s and the Vilnius bishops’ efforts, eventually crowned with success in 1621.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 3; 3-32
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na peryferiach choroby i cierpienia
Autorzy:
Fiejdasz-Buczek, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049874.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
social responsibility
ecclesial value of the cause
beatification
canonization
John Paul II
Fr. Henryk Misztal
odpowiedzialność społeczna
walor eklezjalny sprawy
beatyfikacja
kanonizacja
Jan Paweł II
Opis:
Autorka, przyjmując za punkt wyjścia nauczanie papieża Franciszka w czasie pandemii COVID-19 na temat doświadczenia choroby, cierpienia i śmierci oraz zachętę, by w tym trudnym czasie czerpać wzory do naśladowania z przykładów świętych i błogosławionych, postawiała tezę: czy w prowadzonych aktualnie przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych procesach kanonizacyjnych odnajdziemy postaci, które mogą inspirować osoby dotknięte chorobą i cierpieniem? Czy Kongregacja prowadzi jakieś procesy kanonizacyjne lekarzy, pielęgniarek i personelu medycznego? Spośród ponad 3,5 tysiąca męczenników i wyznawców dokonała wyboru kilkudziesięciu postaci czasowo najbliższych współczesnemu człowiekowi (z XX i XXI w.), aby ukazać walor eklezjalny (momentum ecclesiale) ich spraw. Posługując się metodą dogmatyczno-prawną oraz teologiczno-prawną, Autorka wykazała, że w orzecznictwie Kongregacji wzory do naśladowania odnajdą ludzie w każdym wieku i stanie, dotknięci nieuleczalną chorobą (jak bł. Carlo Acutis, Alexia González-Barros, czy bł. Nuncjusz Sulprizio), niepełnosprawnością (jak ks. Alojzy Schwartz), różnorakim cierpieniem (Benedetta Bianchi Porro). Wśród czcigodnych sług Bożych, świętych i błogosławionych są twórcy dzieł służących ochronie zdrowia (św. Matka Teresa z Kalkuty, św. Maria Teresa Chiramel Mankidiyan, bł. ks. Luigi Novarese, bł. Matka Róża Czacka, Urszula Mezzini, bł. bp Álvaro del Portillo), lekarze (np. Mariano Mullerat i Soldevila) i pielęgniarki różnych specjalizacji (Hanna Chrzanowska), położne, pielęgniarz Luigi Bordino, studenci medycyny (np. bł. Sandra Sabattini), ochotniczki Czerwonego Krzyża (María Pilar Gullón Yturriaga, Octavia Iglesias Blanco, Olga Pérez-Monteserín Núñez), profesorowie medycyny (bł. José Gregorio Hernández Cisneros, Jérôme Lejeune), pracujący w warunkach epidemii (bł. Irene Stefani, ks. Saturnino López Novoa i in.). Są to osoby bardzo nowoczesne, zasłużone dla współczesnej nauki, kandydaci do Pokojowej Nagrody Nobla (Alojzy Schwartz) oraz jej laureaci (Jan Paweł II, Matka Teresa z Kalkuty). Wszyscy wyróżniali się głęboką wiarą, praktyką cnót w stopniu heroicznym, zwłaszcza triadą nadziei, miłości i wiary. Z zapałem wychodzili na peryferie, by nieść ulgę cierpiącym. W ich osobach Kościół świętuje „kreatywność chrześcijańskiego miłosierdzia”.
The starting point of this article is Pope Francis’s teaching on the experience of illness, suffering and death in COVID-19 pandemic, as well as his encouragement to follow the examples of saints and the blessed in these difficult times. The Author examines the following hypothesis: do the canonization processes, currently conducted by the Congregation for the Causes of Saints, include figures who can inspire people experiencing illnesses and suffering? Does the Congregation conducts any canonization proceedings of doctors, nurses and medical personnel? The Author, in order to show the ecclesial value (momentum ecclesiale) of saints’ causes has selected several dozen figures closest to the modern man (i.e. from the 20th and 21st centuries) from among more than 3,500 martyrs and believers. Using the dogmatic-legal and theological-legal methods, the Author shows that in the jurisprudence of the Congregation people can find numerous examples to follow, regardless of their age and state or whether they have been affected by incurable diseases (e.g. Blessed Carlo Acutis, Alexia González-Barros or Blessed Nunzio Sulprizio) or disabilities (e.g. Fr. Aloysius Schwartz), or experiencing any other suffering (e.g. Benedetta Bianchi Porro). Among the venerable, holy and blessed servants of God there are authors of works on protection of health (St. Mother Theresa of Calcutta, St. Mariam Thresia Chiramel Mankidiyan, Blessed Fr. Luigi Novarese, Blessed Mother Róża Czacka, Ursula Mezzini, Blessed bp. Álvaro del Portillo), doctors (e.g. Mariano Mullerat i Soldevila) and nurses of different specialties (Hanna Chrzanowska), midwives, the male nurse Luigi Bordino, medical students (e.g. Blessed Sandra Sabattini), Red Cross volunteers (María Pilar Gullón Yturriaga, Octavia Iglesias Blanco, Olga Pérez-Monteserín Núñez), professors of medicine (Blessed José Gregorio Hernández Cisneros, Jérôme Lejeune), as well as people working during the pandemic (Blessed Irene Stefani, Fr. Saturnino López Novoa and others). They are regular modern people, merited in the field of science, candidates to the Peace Nobel Prize (Fr. Aloysius Schwartz ) or their laureates (John Paul II, Mother Theresa). They are all distinguished by their deep faith and practicing virtues to a heroic degree, especially the virtues of hope, love and faith. These people were willing to cross peripheries to bring relief to the suffering and the Church celebrates the “creativity of Christian charity” in them.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 143-173
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ordinary Informative Process on John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis in 1886-1888 and Examination of His Written Estate in 1891
Proces informacyjny Jana Nepomucena Neumanna w diecezji budziejowickiej 1886-1888 i badanie pisemnych spadków 1891
Autorzy:
Svoboda, Rudolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233977.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
St. John Nepomucene Neumann
process
beatification
canonization
Budweis
Jan Nepomucen Neumann
proces
beatyfikacja
kanonizacja
Czeskie Budziejowice
Opis:
The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents the as yet uncharted topic of the informative process in the Diocese of Budweis in 1886-1888, including a follow-up examination of John Nepomucene Neumann’s written estate in 1891 and other activities and events related to the Neumann’s process of beatification and canonization up to the beginning of the so-called Apostolic process in December 1896. This study seeks to describe in more detail the ecclesiastical legal process of the whole case; in addition to the context, it seeks to show in a broader horizon the so-called second life of John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis, which was associated with the spread of his spiritual legacy.
Proces prowadzący do beatyfikacji i kanonizacji Jana Nepomuckiego Neumanna rozpoczął się w 1886 r. zarówno w archidiecezji filadelfijskiej, jak i w diecezji budziejowickiej. Proces zakończył się uroczystą kanonizacją w 1977 r. W opracowaniu przedstawiono niezbadany dotąd temat procesu informacyjnego w diecezji budziejowickiej w latach 1886-1888, w tym późniejsze badanie spuścizny pisemnej Neumanna w 1891 r. oraz inne działania i wydarzenia związane z procesem Neumanna, aż do okresu inicjacji procesu apostolskiego w grudniu 1896 r. Niniejsze opracowanie próbuje przede wszystkim opisać procedurę kościelno-prawną całej sprawy. W swoim kontekście ukazuje również tzw. drugie życie Jana Nepomuckiego Neumanna w diecezji budziejowickiej, co wiązało się z rozpowszechnianiem spuścizny jego życia.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 267-287
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canonization of the avant-garde: on the publication Avant-garde museum
Kanonizacja awangardy – o publikacji Awangardowe muzeum
Autorzy:
Lubiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932691.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Avant-garde
museum
modern art
museology
art of exhibition
awangarda
muzeum
sztuka nowoczesna
muzealnictwo
wystawiennictwo
Opis:
The monumental publication Avant-garde Museum (ed. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) juxtaposes and analyses four museum projects: Museums of Artistic Culture in Soviet Russia, the activity of the Société Anonyme in the USA, Poland’s ‘a.r.’ Group, and the Kabinett der Abstrakten, the selection criterion being that each was conceived by Avantgarde artists; additionally, in the projects’ assumptions the artists were to run the implementation of the projects. The publication has been divided into three sections: research papers, source texts, and the catalogue of documents and works. The study of the Avant-garde museum projects spans over four areas: the concept, collection, organization, and display. However, these issues are not isolated in the research, but more purposefully integrated. The main goal of the study is to show how the Avant-garde institutionalized itself. This very thesis is reflected upon in the present paper. Just like the consequences of this publication: e.g., entering the Avant-garde into the canon of art history and sanctifying its output as an unquestionable value.
Monumentalna publikacja Awangardowe muzeum (red. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) zestawia i analizuje cztery projekty muzealnicze: Muzea Kultury Artystycznej w Rosji Radzieckiej, działalność Société Anonyme w Stanach Zjednoczonych i grupy „a.r.” w Polsce oraz Kabinett der Abstrakten w Hanowerze. Kluczem doboru jest to, że koncepcję każdego z projektów opracowali awangardowi artyści, co więcej w założeniach mieli oni również kierować realizacją tych przedsięwzięć. Publikacja podzielona jest na trzy części: artykuły badawcze, teksty źródłowe oraz katalog dokumentów i prac. Badanie awangardowych projektów muzealniczych obejmuje cztery obszary: koncepcję, kolekcję, organizację i ekspozycję. Kwestie te nie są wyodrębniane w badaniach, raczej celowo splatane. Głównym założeniem książki jest ukazanie, w jaki sposób awangarda instytucjonalizowała samą siebie. Ta teza zostaje poddana refleksji w niniejszej recenzji. Podobnie jak konsekwencje tej publikacji, do których należy m.in. wpisanie awangardy do kanonu historii sztuki i uświęcenie jej dorobku jako niepodważalnej wartości.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 128-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanonizacja awangardy – o publikacji Awangardowe muzeum
Autorzy:
Lubiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324068.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
awangarda
muzeum
sztuka nowoczesna
muzealnictwo
wystawiennictwo
Opis:
Monumentalna publikacja Awangardowe muzeum (red. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) zestawia i analizuje cztery projekty muzealnicze: Muzea Kultury Artystycznej w Rosji Radzieckiej, działalność Société Anonyme w Stanach Zjednoczonych i grupy „a.r.” w Polsce oraz Kabinett der Abstrakten w Hanowerze. Kluczem doboru jest to, że koncepcję każdego z projektów opracowali awangardowi artyści, co więcej w założeniach mieli oni również kierować realizacją tych przedsięwzięć. Publikacja podzielona jest na trzy części: artykuły badawcze, teksty źródłowe oraz katalog dokumentów i prac. Badanie awangardowych projektów muzealniczych obejmuje cztery obszary: koncepcję, kolekcję, organizację i ekspozycję. Kwestie te nie są wyodrębniane w badaniach, raczej celowo splatane. Głównym założeniem książki jest ukazanie, w jaki sposób awangarda instytucjonalizowała samą siebie. Ta teza zostaje poddana refleksji w niniejszej recenzji. Podobnie jak konsekwencje tej publikacji, do których należy m.in. wpisanie awangardy do kanonu historii sztuki i uświęcenie jej dorobku jako niepodważalnej wartości.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 128-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Razem na ołtarze : matka Elżbieta i ksiądz Stefan
Autorzy:
Polak, Grzegorz (1952- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2021, nr 11, s. 14-23
Data publikacji:
2021
Tematy:
Elżbieta Czacka (błogosławiona ; 1876-1961)
Stefan Wyszyński (błogosławiony ; 1901-1981)
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej (Laski)
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Duchowieństwo katolickie
Zakonnice
Kanonizacja i beatyfikacja
Święci i błogosławieni
Niewidomi
Duszpasterstwo niewidomych i słabowidzących
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
W artykule przedstawiono życie i dokonania matki Elżbiety Róży Czackiej – założycielki i prezeski Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi, krzewicielki polskiej tyflologii, założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża oraz błogosławionej Kościoła katolickiego. Opisano jej doświadczenia i działalność podczas II wojny światowej, szczególnie w czasie powstania warszawskiego w podwarszawskich Laskach. Autor wspomina także o jej współpracy ze Stefanem Wyszyńskim. Została beatyfikowana 12 września 2021 roku razem z kardynałem Wyszyńskim.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Odniesienia biblijne i ich rola w Bulli kanonizacyjnej św. Jadwigi Śląskiej
Biblical References and Their Role in the Bulla of the Canonization of Saint Hedwig of Silesia
Autorzy:
Baran, Grzegorz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807130.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
św. Jadwiga Śląska
motywy biblijne
kanonizacja
St. Hedwig of Silesia
biblical motifs
canonization
Opis:
Oficjalnym dokumentem, na mocy którego św. Jadwiga Śląska została zaliczona przez Kościół katolicki do grona Świętych, jest Bulla wystawiona przez papieża Klemensa IV 26 marca 1267 r. Analizując treść tego dokumentu papieskiego, można zauważyć, że jest on na wskroś przeniknięty duchem biblijnym. Wyrazem tego są liczne odniesienia biblijne w postaci krótkich cytatów, parafraz tekstów Pisma Świętego, metafor biblijnych oraz przywołanych postaci biblijnych. Wszystkie te odniesienia biblijne posłużyły autorowi Bulli, aby przedstawić duchową sylwetkę św. Jadwigi oraz jej rolę jako Świętej, która oręduje w niebie za żyjącymi jeszcze na ziemi. W świetle Bulli św. Jadwiga jawi się jako kobieta, której życie było mocno oparte na fundamencie biblijnym.
The Bulla issued by Clement IV on 26 March 1267 is the official document in which Saint Hedwig of Silesia was declared a Saint of the Catholic Church. An analysis of the papal document reveals that it is permeated with biblical spirit. This is manifested by numerous biblical references in the form of short citations, paraphrases of the excerpts from the Holy Scripture, biblical metaphors and mentions of biblical characters. The author of the Bulla used all those biblical references to outline the spiritual profile of Saint Hedwig and describe her role as a Saint who intercedes in Heavens for those who live on Earth. In the light of the Bulla, Saint Hedwig appears as a woman whose life was firmly grounded in the biblical foundations.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 1; 91-124
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymas Wyszyński, władca dusz polskich : w przededniu beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia
Autorzy:
Masłoń, Krzysztof (1953- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2020, nr 16, s. 54-56
Data publikacji:
2020
Tematy:
Stefan Wyszyński (błogosławiony ; 1901-1981)
Duchowieństwo katolickie
Kanonizacja i beatyfikacja
Katolicka nauka społeczna
Kościół a państwo
Prymasi
Prześladowania polityczne
Słudzy Boży
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł przedstawia postać wybitnego Polaka – Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Opisano prześladowania księdza Prymasa przez władze komunistyczne oraz nieudaną próbę zamachu na niego. W 1950 roku Prymas Wyszyński doprowadził do porozumienia z rządem. Przybliżono główne punkty tego porozumienia oraz opinie na jego temat wśród Polaków i w Watykanie. W 1953 roku, po napisaniu memoriału Episkopatu do władz, prymasa Wyszyńskiego aresztowano i uwięziono na okres trzech lat. Po wyjściu z więzienia 26 października 1956 roku objął swój urząd w Warszawie. Omówiono prześladowania polityczne ze strony Gomułki, stosunek księdza prymasa do Bolesława Bieruta i jego kazanie na Jasnej Górze w okresie strajków na Wybrzeżu. Autor artykułu przytacza główne założenia książki Stefana Wyszyńskiego pt. „Duch pracy ludzkiej” wydanej w 1946 roku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
The Process of Beatification and Canonization of Maximilian Maria Kolbe
Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjne Maksymiliana Marii Kolbego
Autorzy:
Kijas, Zdzisław Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147437.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Maximilian Maria Kolbe
Auschwitz-Birkenau
Paul VI
John Paul II
Beatification
Canonization
Maksymilian Maria Kolbe
Paweł VI
Jan Paweł II
beatyfikacja
kanonizacja
Opis:
The glory of holiness that Maximilian Maria Kolbe enjoyed while still alive remained alive after his heroic death, and even grew and enlarged, also through the extraordinary favors received through his intercession. The Franciscan Order therefore decided to begin the canonical process of his beatification. Canonical research was carried out in the Padua Curia in 1948 – 1952, and auxiliary research in Warsaw and Nagasaki in 1948 – 1951, to finally be sent to the Congregation of Holy Rites in Rome. On May 12, 1955, a decree was issued on the reviewed and researched writings attributed to the Servant of God Maximilian Maria Kolbe. In the meantime, numerous letters of postulation were sent to the Holy See from cardinals, archbishops and bishops, superiors of orders from almost all over the world, with a request to start the beatification process. They ended with a solemn beatification in the Basilica of St. Peter in Rome on October 17, 1971, presided over by Pope Paul VI. About 150,000 people attended the ceremony, including about 6,000 Poles. The official Polish delegation was headed by Card. Stefan Wyszyński – the Primate of Poland. Father Kolbe’s canonization took place eleven years later, on October 10, 1982. The canonization mass in St. Peter in Rome was presided over by the Polish Pope John Paul II.
Sława świętości, którą Maksymilian Maria Kolbe cieszył się jeszcze za życia, pozostała żywa po jego heroicznej śmierci, a nawet rozrosła się i powiększyła, również poprzez nadzwyczajne łaski, otrzymane za jego wstawiennictwem. Zakon franciszkański postanowił więc rozpocząć kanoniczny proces jego beatyfikacji. Badania kanoniczne odbyły się w Kurii Padewskiej w latach 1948 – 1952, pomocnicze zaś w Warszawie i w Nagasaki w 1948–1951, by ostatecznie przesłać je do Kongregacji Świętych Obrzędów w Rzymie. Dnia 12 maja 1955 r. wydany został dekret o przejrzanych i zbadanych pismach, przypisywanych Słudze Bożemu Maksymilianowi Marii Kolbe. W międzyczasie napływały do Stolicy Apostolskiej bardzo liczne listy postulacyjne od kardynałów, arcybiskupów i biskupów, przełożonych zakonów z całego niemal świata, z prośbą o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. Zakończyły się one uroczystą beatyfikacją w bazylice św. Piotra w Rzymie w dniu 17 października 1971, której przewodniczył papież Paweł VI. Na uroczystość tą przybyło około 150 tysięcy osób, w tym około 6 tysięcy Polaków. Oficjalnej delegacji polskiej przewodniczył kard. Stefan Wyszyński – Prymas Polski. Kanonizacja ojca Kolbe miała miejsce jedenaście lat później, w dniu 10 października 1982. Mszy kanonizacyjnej na placu św. Piotra w Rzymie przewodniczył papież Polak Jan Paweł II.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 199-214
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół kanonizacji Świętego Rocha
The Case of Saint Rocco’s Canonisation
Autorzy:
Ossowski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076955.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
St Rocco
canonization
canonisation bull
święty Roch
kanonizacja
bulla kanonizacyjna
Opis:
Problem kanonizacji świętego Rocha sięga swoimi początkami wieków średnich. Szczególnie odnotować należy problem braku bulli kanonizacyjnej informującej Kościół Powszechny o dokonanej przez papieża kanonizacji. Ta, w przeciągu wieków, w swojej formie przybierała różnego rodzaju rozwiązania; różniła się zasadniczo kanonizacja wieków średnich od kanonizacji nowożytnej. Wielu papieży wypowiadało się na ten temat szukając optymalnego rozwiązania. Z jednej strony sprostania zapotrzebowaniom wiernych, z drugiej ujednolicenia procedur doprowadzających do wymaganego celu. Taki zamiar osiągnięto za sprawą wielu papieży wypowiadających się w różnego rodzaju dokumentach Stolicy Apostolskiej, które zostały w niniejszym artykule chociaż częściowo uwzględnione. Przedstawienie procedur doprowadzających do aktu kanonizacji, począwszy od wieku X po wiek XVI, zajmowało wysiłki kilkunastu papieży. To o nich wspominamy szczególnie w kontekście nieistniejącej dziś bulli kanonizacyjnej świętego Rocha. Poszukiwania okoliczności jej powstania i ogłoszenia przedstawiamy w kontekście materiałów źródłowych; już nie tylko bulli papieskich, ale istniejących najstarszych hagiografii świętego, począwszy od Vita sancti Rochi Francesca Dieda, księgi Anonima niemieckiego, Acta Breviora, aż po La vie et légénde de Monseigneur saint Roch Jehana Phelipota. Pojawiające się w nich punkty wspólne życiorysu świętego Rocha, ale i różnice, pozwalają na przeprowadzenie analizy odpowiadającej na pytanie, czy kanonizacja świętego Rocha dokonała się podczas Soboru w Konstancji (1414–1418), czy też w innych okolicznościach. Ponadto przedstawione zostały w niniejszym opracowaniu argumenty pośrednie, które w odróżnieniu od historycznych jednoznacznie, od czasów śmierci świętego, przyczyniały się do powstania jego kultu. Są to argumenty liturgiczne, o powszechnej dla Kościoła rozpiętości, jak i argumenty artystyczne, dokumentujące święte życie patrona od zarazy dżumy. W wielu miejscach, dzięki obrazom i rzeźbom, silna wiara w szybkim czasie stała się elementem propagującym kult świętego nie tylko w Europie. Artykuł kończy hipoteza ukierunkowana na trop odnalezienia – zdaniem autora – zaginionej bulli, która rozwiązałaby powstałe i narastające wokół świętego Rocha wątpliwości.
The difficulties concerning St Rocco’s canonisation commenced in the Middle Ages, largely due to the missing papal bull. Taking into account the popular piety and the need for establishing the rules of the canonisation process, a number of popes were searching for an optimal solution to this problem. This paper presents selected Holy See documents signed by a dozen of pontiffs spanning from the 10th till the 16th century which detail the canonisation procedure. Another set of sources regarding St Rocco’s case are his oldest hagiographies: Vita sancti Rochi by Francesco Diedo, Acta Breviora by an anonymous German author and La vie et légénde de Monseigneur saint Roch by Jehan Phelipot. They help to answer the question whether St Rocco was declared saint at the Council of Constance (1414–1418) or not. Finally, the liturgical sources as well as certain works of art point at the widespread cult of St Rocco as a protector against the Black Death. In conclusion, the author of this article offers a possible path to find the lost canonisation bull that might put an end to the questions arising around the saint. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 155-196
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Car Mikołaj II – heroizm i męczeństwo
Tsar Nicholas II - heroism and martyrdom
Autorzy:
Kuprjanowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917077.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Tsar Nicholas II
Russia
Heroism
Martyrdom
Canonization
car Mikołaj II
Rosja
heroizm
męczeństwo
kanonizacja
Opis:
W 2018 roku Rosyjska Cerkiew Prawosławna uroczyście upamiętnia 100-lecie tragicznych wydarzeń w Jekaterynburgu. Ponieśli tam męczeńską śmierć imperator Mikołaj II, cesarzowa Aleksandra, carewicz Aleksy, wielkie księżne Olga, Tatiana, Maria i Anastazja. Na Biskupim Jubileuszowym Soborze, odbywającym się w Moskwie 13-16 sierpnia 2000 roku w świątyni Chrystusa Zbawiciela, został przyjęty Czyn o soborowej kanonizacji nowych męczenników i wyznawców rosyjskich, objawionych i nieobjawionych światu, ale znanych Bogu. W gronie wysławionych – Carska Rodzina, w jej składzie – car Mikołaj II. W artykule autor chciał wspomnieć osobę cara Mikołaja II i przyjrzeć się mu jako dzielnemu mężowi i męczennikowi.
In 2018, the Russian Orthodox Church solemnly commemorates the 100-year anniversary of the tragic events in Yekatarinburg. Emperor Nicholas II, Empress Alexandra, Prince Alexei, and Princesses Olga, Tatiana, Maria and Anastasia. At the Jubilee Episcopal Council, which took place 13 -16 August, 2000 in Christ the Saviour Cathedral, the Rite of the Canonization of the New Martyrs and Confessors of Russia, both known and unknown in the world, but known to God was conducted. Among the glorified was the Imperial Family, including Emperor Nicholas II. In this article, we would like to remember Nicholas II and acknowledge him as a brave man and martyr.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 21-25
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanonizacja o. Antoniego od św. Anny Galvão – pierwszego świętego urodzonego w Brazylii
Canonisation of fr. Antonio de Sant’Ana Galvão – the First Saint Born in Brazil
Autorzy:
Bar, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807312.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanonizacja
proces
cud
Brazylia
święty
canonisation
process
saint
miracle
Brazil
Opis:
On 11 May 2007, Pope Benedict XVI canonised the first Brazilian who was born in Brazil. The article presents: a catalogue of the saints and blessed of Brazil, the portrait (especially spiritual one) of Antonio Galvão, the course of the canonisation process, and the significance of the new saint for the Universal Church and Brazil in the context of the files of the process and papal homilies. The Author also presents the process declaring the Servant of God heroic in virtue, inquiries into miracles required for beatification and canonisation. The adopted mode of presentation is to serve educational purposes in the area of Canon Law. The activity of the laity in the process of gathering the body of evidence for Antonio’s sanctity is emphasised, both in this case and many others, which are in progress or in postulancy.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 237-249
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies