Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kanonizacja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Kanoniczne potwierdzenie świętości
Canonical Confirmation of Holiness
Autorzy:
Misztal, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041407.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Seligsprechung
Heiligsprechung
Vollkommenheit
Selig- und Heiligsprechungsprozess
canonization
beatification
holiness
perfection
process of beatification and canonization
beatyfikacja
kanonizacja
świętość
doskonałość
proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny
Opis:
Artykuł przedstawia argumenty przemawiające w sposób jednoznaczny za procesowym charakterem kanonicznego potwierdzenia świętości, czyli orzeczenia beatyfikacji czy kanonizacji prowadzonego w diecezji. Zostało to także podkreślone w wystąpieniu kardynała prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych 18 lutego 2008 r. podczas prezentacji wydanej przez tę kongregację, a zaaprobowanej przez Benedykta XVI Instrukcji dotyczącej ściślejszego zachowania norm obowiązującego prawa. Kardynał podkreślił, m.in., że dokument ten nie ma charakteru ustawodawczego, ale jest aktem administracyjnym Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Warto zauważyć, że prefekt odrzucił rozpowszechnianą błędną i pozbawianą podstaw ideę o rzekomym zastąpieniu przez ustawodawstwo Jana Pawła II metodologii procesowej w prowadzeniu spraw kanonicznego potwierdzenia świętości przez metodologię poszukiwań historyczno-krytycznych. Włoskie słowo inchiesta („dochodzenie”) należy zatem rozumieć nie tylko jako dochodzenie czysto naukowe, ale procesowe. Wykładnia regulaminów wewnętrznych Kongregacji jak i doktryna opowiada się także za procedurą kanoniczną, czyli analogiczną do zwyczajnych procesów kanonicznych nie tylko w fazie diecezjalnej spraw, ale i w fazie rzymskiej. Wreszcie rozważania nad charakterem ostatecznej decyzji papieskiej w sprawie beatyfikacji czy kanonizacji dopełniają całości spojrzenia na kanoniczne potwierdzenie świętości w Kościele, jako na akt złożony i specyficzny dla tego rodzaju spraw.
The paper presents unequivocal arguments in favour of the procedural nature of the canonical confirmation of holiness, as regards the process of beatification and canonization on the diocesan level. It was also underlined by Cardinal Prefect of the Congregation for the Causes of Saints on 18 February 2008 in his intervention, concerning the Instruction issued by the Congregation and approved by the Pope, on stricter obeying the existing law. It was clearly stressed by the Cardinal that the document is not legislative in nature but is an administrative act of the Congregation for the Causes of Saints. He also rejected the common and false opinion that Pope John Paul II allegedly replaced procedural methodology in canonical processes of the confirmation of holiness by a methodology of historical-critical research. The Italian term “inchiesta” is to be understood not as a solely scientific inquiry but also procedural. The interpretation of the internal regulations of the Congregation and its doctrine are in favour of the canonical procedure, which is analogous to ordinary canonical processes both in the diocesan and in the Roman phase. Eventually, the paper refers to the nature of the final decision of the pope in cases of beatification or canonization, which proves that the canonical confirmation of holiness in the Church is complex and unique to this kind of cases.
Im Artikel werden Argumente zusammengestellt, die eindeutig zugunsten des prozesshaften Charakters kanonischer Bestätigung der Heiligkeit, d.h. der in der Diözese durchgeführten Festlegung der Selig- bzw. Heiligsprechung dienen. Dies wurde auch in der Ansprache des Präfekten der Kongregation der Selig- und Heiligsprechungsprozesse am 18. Februar 2008 bei der Vorstellung der durch diese Kongregation veröffentlichten und durch Benedikt XVI approbierten Instruktion unterstrichen, bezogen auf die strikte Observanz des geltenden Rechtes. Der Kardinal hat u.a. betont, dass dieses Dokument nicht den Rechtscharakter hat, sondern ein administrativer Akt der o.g. Kongregation ist. Es verdient die Aufmerksamkeit, dass der Präfekt die verbreitete falsche und grundlose Idee verworfen hat, dass in der Gesetzgebung Johannes Paul II. die Prozessmethodologie im kanonischen Verfahren bezüglich der Bestätigung der Heiligkeit durch die Methodologie der historisch-kritischen Untersuchungen abgelöst wurde. Das italienische Wort inchiesta (Ermittlung) soll also nicht nur im Sinne rein wissenschaftlicher Ermittlungen, sondern als eine prozesshafte Ermittlung verstanden werden. Die Auslegung der internen Ordnungen der Kongregation sowie die Rechtslehre plädieren auch zugunsten der kanonischen Prozedur, die zu den ordentlichen kanonischen Prozessen analog ist, und zwar nicht nur auf dem Niveau der Diözese, sondern auch in der römischen Phase der Ermittlungen. Abschließend werden die Überlegungen über den Charakter der endgültigen päpstlichen Entscheidung bezüglich der Selig- oder Heiligsprechung ihm Rahmen einer Übersicht über die kanonische Bestätigung der Heiligkeit in der Kirche ergänzt. Sie ist ein vieldimensionaler Akt, der für solche Angelegenheiten spezifisch ist.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 51-70
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia powstania tekstu/ów Biblii hebrajskiej - szkic
History of Hebrew Bible Text(s) – an overview
История создания текста/ов еврейской Библии – очерк
Die Entstehungsgeschichte von Texten der Hebräischen Bibel – eine Skizze
Autorzy:
Slawik, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494462.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
oral tradition
writing down
collecting
editing
coping
canonizing
uniforming of the consonantal texts
standardizing
textual criticism
literal criticism
przekazy ustne
spisanie przekazów
redagowanie tekstów
kopiowanie
kanonizacja
ujednolicanie tradycji tekstowych
standaryzacja
krytyka tekstu
krytyka literacka
Opis:
The paper offers an overview of the history of Hebrew text(s) of the Old Testament from oral beginnings to medieval manuscripts (so called Masoretic Text). Following stages are listed: oral tradition – (first) writing down – collecting, supplementing and editing – coping – canonizing – uniforming of the consonantal texts – standardizing (vocalization etc.). All the stages were long processes, partly running simultaneously and non-linearly. The paper calls for a necessity of text criticism and literary criticism in exegetical work of theologians and historians.
Historia sporu Abrahama z Bogiem o Sodomę i Gomorę (Rdz 18,16-33) traktowana jest nierzadko jako przykład skuteczności modlitwy wstawienniczej. Artykuł pokazuje, że opowiadanie o zniszczeniu Sodomy i Gomory należy rozumieć jako pochwałę Bożej sprawiedliwości. Boże działanie determinowane jest przez jego miłosierdzie, a karanie wynika z troski o pokrzywdzonych i z pragnienia położenia kresu popełnianej niesprawiedliwości. Artykuł omawia także historię redakcji perykopy oraz przedstawia jej podstawowe żydowskie i chrześcijańskie interpretacje.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2013, 55, 1-2; 5-16
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Национальные святые в календаре Сербской Церкви (по средневековым источникам)
National saints in the calendar of the Serbian Church (according to the medieval sources)
Autorzy:
Суботин-Голубович, Татьяна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171315.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
kanonizacja
kalendarz
kult
liturgia
św. Sawa Serbski
mineja
Srbljak
Opis:
From the very beginning of the 13th century medieval Serbia moved towards making “national” saints of its own. Emancipation of Serbian church and gaining of autocephaly (1217) gave a strong impulse towards that goal. First national Serbian saint was Stephen Nemanja, founder of the dynasty that has ruled medieval Serbia for almost two centuries. We have taken into consideration the period up to the mid 15th century i.e. till the moment when independent Serbian state ceased to exist. During that period eighteen persons were proclaimed saints, among them rulers (kings, dukes and tsars), archbishops, hermits, amongst them only one woman. Most popular among them, according to the medieval sources, were Nemanja himself, his son Rastko – Saint Sabba (first archbishop of the Serbian autocephalous church) and Saint Arsenios, successor of St Sabba. Such a conclusion can be drawn upon the numerous preserved copies of the church services composed to honor them. Some of the Serbian cults were established under the influence of political issues. Some of the services (eg. to archbishop Nicodemus or patriarch Ephrem) are extremely rare, preserved in small number of copies. Services (akolоuthiai) and Vita of Serbian saints that were imported into the official calendar of the Serbian church during the medieval period are being, from the end of the 15th century, collected in the miscellanea named Srbljak eg. manuscript № 479 from the Chilandar monastery or № 18 from the National Library of Serbia.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 37-48
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Кананізацыя” Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча: пачатковыя этапы
„Kanonizacja” Wincentego Dunin-Marcinkiewicza: etapy początkowe
“Canonization” of Vincent Dunin-Martsinkevich: initial steps
Autorzy:
Кісялёва, Лія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106243.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kanon literacki
klasyka
mechanizmy kanonizacji
literary canon
classics
mechanisms of canonization
Opis:
Korzystając z przykładuWincentego Dunin-Marcinkiewicza w artykule przedstawiono kilka uniwersalnych mechanizmów kanonizacji twórcy, jak również strategie konstrukcji literackiego kanonu narodowego. Autor pokazuje, jak w pierwszym dziesięcioleciu XX w. stopniowo umacniała się pozycja W. Dunin-Marcinkiewicza w białoruskim kanonie i jak w związku z tym zmieniała się ogólna ocena jego osoby i twórczości.
Analyzing the example of Dunin-Martsinkevich the article considers some general mechanisms of the writer’s canonization as well as the strategies of the construction of national literary canon. The author demonstrates how during the first decade of the 20th century the position of V. Dunin-Martsinkevich was gradually strengthened in Belarusian canon and how general estimation of his personality and his creative work changed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 101-117
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Кананізацыя” Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча: пачатковыя этапы
„Kanonizacja” Wincentego Dunin-Marcinkiewicza: etapy początkowe
“Canonization” of Vincent Dunin-Martsinkevich: initial steps
Autorzy:
Кісялёва, Лія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945111.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literary canon
classics
mechanisms of canonization
kanon literacki
klasyka
mechanizmy kanonizacji
Opis:
Korzystając z przykładuWincentego Dunin-Marcinkiewicza w artykule przedstawiono kilka uniwersalnych mechanizmów kanonizacji twórcy, jak również strategie konstrukcji literackiego kanonu narodowego. Autor pokazuje, jak w pierwszym dziesięcioleciu XX w. stopniowo umacniała się pozycja W. Dunin-Marcinkiewicza w białoruskim kanonie i jak w związku z tym zmieniała się ogólna ocena jego osoby i twórczości.
Analyzing the example of Dunin-Martsinkevich the article considers some general mechanisms of the writer’s canonization as well as the strategies of the construction of national literary canon. The author demonstrates how during the first decade of the 20th century the position of V. Dunin-Martsinkevich was gradually strengthened in Belarusian canon and how general estimation of his personality and his creative work changed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II
The concept of numerous beatifications and canonizations in the pedagogy of John Paul II
Autorzy:
Ryszka, Łukasz
Godawa, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447924.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
świętość
Jan Paweł II
wychowanie
beatyfikacja
kanonizacja
sanctity
John Paul II
educational process
beatification
canonization
Opis:
Kościół od początku pielęgnował powołanie do świętości jako pełni życia chrześcijańskiego. Wychowanie do świętości może być realizowane na różne sposoby, wśród których osobisty przykład odgrywa wyjątkową rolę. Postacie świętych i błogosławionych są cenną pomocą w dojrzewaniu do pełni rozwoju człowieka. W nauczaniu Jana Pawła II pełnili oni bardzo ważną funkcje wychowawczą: przybliżali ideał świętości i stanowili zachętę do jego realizacji. Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji realizowana przez świętego papieża ma więc znaczenie pedagogiczne. Realizacja zasad pedagogiki świętości jest zadaniem dla Kościoła, które warto przypomnieć w kontekście kanonizacji Jana Pawła II.
From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 209-221
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Męczennicy – werbiści z Pieniężna
Martyrs – the SVD-Missionaries of Pieniężno
Autorzy:
Labudda, Alfons Augustyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480200.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
polscy werbiści
werbiści-męczennicy
Misyjne Seminarium Duchowne w Pieniężnie
II wojna światowa
beatyfikacja
kanonizacja
Polish SVD missionaries
SVD missionaries-martyrs
Missionaries’ Seminary in Pieniężno
World War II
beatification
canonisation
Opis:
Wiek XX był w dziejach Kościoła katolickiego okresem największych prześladowań. Zginęło miliony chrześcijan. Nic zatem dziwnego, że dla Jana Pawła II problem prześladowań i męczeństwa stał się jednym z wiodących tematów obchodów Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa. Ojciec Święty prosił cały Kościół o gromadzenie dokumentów na temat męczenników. Jego wezwania nie pozostały bez echa. Episkopaty wielu kościołów lokalnych sporządziły katalogi swoich męczenników. Podobnie postąpiły zakony. Przystąpiono też na wielką skalę do procesów kanonizacyjnych męczenników. Polscy werbiści przyłączyli się do nich, przedstawiając swoich kandydatów, a Pieniężno stało się szczęśliwym miejscem dla ich promocji. Pod auspicjami Arcybiskupów Metropolitów Warmińskich odbyły się tu trzy procesy rogatoryjne. Dwa ogólnopolskie: Włocławski (1994) i Pepliński (2011), zajmowały się męczennikami, którzy ponieśli śmierć z rąk hitlerowskich oprawców – oraz Warmiński (2011), obejmujący Warmiaków (Polaków i Niemców) z terenu Mazur, Warmii i Powiśla, którzy ponieśli śmierć męczeńską z rąk agresora wschodniego, czyli Armii Czerwonej stalinowskiej Rosji. Notabene do grona męczenników nie objętych żadnym procesem beatyfikacyjnym należy troje byłych obywateli gminy Pieniężno, którzy, jako misjonarze, w 1943 roku ponieśli śmierć męczeńską w Nowej Gwinei z rąk Japończyków.
The twentieth century was a period of the greatest persecutions in the Catholic Church’s history. Millions of Christians were killed. No wonder then that for John Paul II the problem of persecution and martyrdom became one of the leading topics during the celebration of the Great Jubilee of 2000 years of Christianity. The Holy Father asked the whole Church to collect documents about the martyrs. His calls did not remain unnoticed. The episcopacies of many local churches prepared catalogues of their martyrs. Orders acted similarly. Canonisation processes of the martyrs began to take place at a largescale. Polish SVD-missionaries joined these processes, presenting their candidates, and Pieniężno become a blissful place for their promotion. Three rogatory processes were held here under the auspices of the Archbishops Metropolitans of the Warmia Diocese. Two nationwide processes took place in Włoclawek (1994) and Peplin (2011), which dealt with the martyrs who suffered death from the hands of Hitler’s henchmen, and one in Warmia (2011), comprising Warmia citizens (Poles and Germans) from the area of Mazury, Warmia and Powisle, who were martyred from the hands of the Eastern aggressor, that is the Red Army of the Stalin’s Russia. Incidentally, to the bunch of martyrs, not involved in any process of beatification, belong three former citizens of the Pieniężno municipality who, as missionaries, in 1943, were martyred in New Guinea at the hands of the Japanese.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 128-155
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia soborów lokalnych Kościoła prawosławnego na ziemiach ruskich i Wielkiego Księstwa Litewskiego do końca XV wieku
Autorzy:
Martynowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171485.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
sobór
sobór lokalny
koncyliaryzm
herezja
kanonizacja
ziemie ruskie
Wielkie Księstwo Litewskie
Kościół prawosławny
wewnętrzna organizacja Cerkwi
council
local council
conciliarity
internal church organization
heresies
church trials
canonisations
Ruthenian lands
Grand Duchy of Lithuania
Orthodox Church
Opis:
From the very beginning of its existence the Orthodox Church on the Ruthenian lands and on the territory of the Grand Duchy of Lithuania created structures and organs indispensable for the normal functioning of the church institution, relating to the praxis of the Byzantine Church as well as to the canonical law. With the development of the church organism the role of councils grew progressively. The local councils of the Orthodox Church, based on the ancient principle of conciliarity of the Eastern Church, formed collegial organs deciding not only on the issues of theological and disciplinary nature, but equally in administrative and juridical matters. The councils of the Orthodox Church gathered primarily in case of important issues, demanding collegial examination. Usually the councils participated bishops, monks (above all archimandrites and hieromonks), married priests (basically namiestniks /i.e.bishop’s deputy/, protopops and krylosy /i.e. diocesan councils/) as well as princes and lay nobility. In the XVI century also representatives of middle class and church brotherhoods participated in the councils. Councils can be divided into the following categories according to the issues debated on them: 1) councils concerning internal church organization, 2) theological and disciplinary (juridical) councils, 3) councils concerning the canonical law, 4) councils dealing with canonisation of the saints. We have very few data about the local councils of the Orthodox Church on the Ruthenian lands before the Tatar invasion. We have more information about the ones that took place after the liberation from the Tatar yoke. The exact number and the time of duration as well as the subject of the debate of the councils are not known exactly. The Old Russian chronicles first of all mention elective councils. The least information was preserved about the councils concerning canonisation. Until the beginning of the XIV century the councils were assembled very rarely and they did not play an important role. Metropolitans equally did not have much power whereas the princes had a huge influence on the Church matters, including the strictly religious issues. The conciliar activity of the Orthodox Church on the Ruthenian lands as well as the territory of Grand Duchy of Lithuania, though developed until the end of the XV century, only in the next century became much more dynamic
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 9-39
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanonizacja Jana Pawła II i Jana XXIII na znaczkach pocztowych Polski i Watykanu
Autorzy:
Janicki, Jan Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669671.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Polish Post
The Vatican Post
joint issue stamps Poland and Vatican City
canonization
John XXIII
John Paul II
St. Peter’s Basilica
Poczta Polska
Poczta Watykańska
wspólna emisja znaczków Polski i Watykanu
kanonizacja
Jan XXIII
Jan Paweł II
bazylika św. Piotra
Opis:
The Polish Post and The Vatican Post (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) issued a joint issues stamps commemorating the canonization of the Popes Johannes Paulus II and John XXIII, that took place in Rome on the 27th of April 2014. On the 21st of March Vatican and Poland on the 2nd of April 2014 introduced into the post block containing two stamps (the Polish version costs 5 PLN and the Vatican 1 Euro) presenting two new saints of the Popes against the inside of St. Peter’s Basilica. (Print issue of Polish and Vatican in the number of 200 thousand pieces).Canonization of John Paul II commemorated two blocks (also published jointly by Poland and the Vatican) with the image of the Holy Father on blue background (in denominations of 5 PLN and 1.90 Euro offset printed on paper technique fluorescence) and white-the golden (denominations: 8,50 PLN and 2,50 Euro made steel engraving. Halo is formed from seven circles of various texts teaching the holy Pope in Polish and Italian. The author of this article read both versions (very difficult to read without significantly enlarge!) and posted them for PT. Readers.Mail Polish and Vatican furthermore introduced a stamp (in denominations of 2,35 PLN and 0,85 Euro) with the image of Pope John Paul II (as a block). A stamp was issued in decorative small sheet containing six values surrounded tags with short texts of papal speeches, and on the margin of the sheet a figure of Christ from the facade of St. Peter’s Basilica in the Vatican. (Issue stamps both published in the number of 1.5 million units).
Poczta Polska S.A. i Poczta Watykańska (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) wydały wspólne emisje znaczków upamiętniające kanonizację papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII, która odbyła się w Rzymie dnia 27 kwietnia 2014 roku. Watykan dnia 21 marca, a Polska 2 kwietnia 2014 roku wprowadziły do obiegu pocztowego blok zawierający dwa znaczki (w wersji polskiej po 5 zł, a w wersji watykańskiej po 1 euro), przedstawiające postaci obu nowych Świętych Papieży na tle wnętrza bazyliki Świętego Piotra. Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk.Kanonizację Jana Pawła II upamiętniają dwa bloki (wydane również wspólnie przez Polskę i Watykan) z wizerunkiem Ojca Świętego na błękitnym tle (o nominale 5 zł i 1,90 euro; wydrukowane techniką offsetu na papierze fluorescencyjnym) oraz w kolorze biało-złotawym (nominały: 8,50 zł i 2,50 euro; wykonane stalorytem). Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk. Aureolę tworzy siedem kręgów utworzonych z różnych tekstów nauczania świętego Papieża: odpowiednio w języku polskim i włoskim. Autor artykułu odczytał obie te wersje (bardzo trudne do odczytanie bez znacznego powiększenia) i zamieścił je dla PT. Czytelników.Poczty Polski i Watykanu wprowadziły ponadto do obiegu znaczek (odpowiednio o nominałach 2,35 zł i 0,85 euro) z wizerunkiem Papieża Jana Pawła II (jak na bloku). Znaczek został wydany w ozdobnym arkusiku zawierającym sześć wartości w otoczeniu przywieszek z krótkimi tekstami z papieskich przemówień; na marginesie arkusika zamieszczono fotografię figury Chrystusa z fasady bazyliki św. Piotra na Watykanie. Nakład znaczka obu poczt wynosił po 1,5 mln sztuk.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies