Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jedność Kościoła" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-48 z 48
    Tytuł:
    Krótka panorama ekumeniczna
    Autorzy:
    Salamon, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553951.pdf
    Data publikacji:
    2000-06-30
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    ekumenizm
    jedność Kościoła
    Opis:
    W bulli inaugurującej Rok Jubileuszowy Jan Paweł II pisze: „Ekumeniczny charakter Jubileuszu winien stać się konkretnym znakiem drogi, którą podążają wierni różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach. Musimy wsłuchiwać się w głos Ducha Świętego, abyśmy wszyscy umieli kiedyś ukazać w sposób widzialny i w pełnej wzajemnej komunii łaskę Bożego synostwa, biorącego początek z chrztu: wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Ojca” (Incarnationis mysterium, 4). Obecne sympozjum pragnie być w swoim zamyśle owocem tego zasłuchania się w głos Ducha Świętego i zaznaczyć się jako skromny, aczkolwiek czytelny znak podążania wspólną chrześcijańską drogą ku przezwyciężeniu podziałów powstałych w drugim tysiącleciu.
    Źródło:
    Sympozjum; 2000, 1(6); 7-20
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    František Dvorník, Velehrad Unionism and Church Unity
    František Dvorník, ruch zjednoczenia z Velehradu i jedność Kościoła
    Autorzy:
    Ambros, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368706.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    František Dvorník
    Kongresy zjednoczenia
    św. Cyryl i św. Metody
    ekumenizm
    katolicki slawizm
    Velehrad Unionist congresses
    Francis Dvornik
    St. Cyril and St. Methodius
    ecumenism
    catholic Slavis
    Opis:
    This paper brings a so far neglected aspect of Francis Dvornik’s work to the fore, namely the influence of the Velehrad unionistic movement on the scientific and personal formation of Dvornik at the beginning of his scientific career on the one hand, which was on the other hand connected with the increasing Dvornik’s influence on the Velehrad unionistic movement. The reciprocal influence is documented on the gradual transformation of the period correlative unionism (on the background of the modernistic tension in the catholic theology) and by strengthening its protoecumenical tendencies towards the clear ecumenical program formulated by Dvornik himself.
    Celem artykułu jest ukazanie dotychczas zaniedbywanego aspektu twórczości Franciszka Dvornika, a mianowicie, z jednej strony, wpływu ruchu zjednoczenia z Velehradu na jego formację naukową i osobistą, zwłaszcza u początku jego kariery naukowej, a z drugiej strony, rosnącego znaczenia osoby Dvornika dla ruchu zjednoczenia z Velehradu. Wzajemne oddziaływanie jest udokumentowane przez stopniowe przeobrażanie się tych korelacji (na tle modernistycznych napięć w teologii katolickiej) i przez ukazanie protoekumenicznych tendencji ruchu zjednoczenia z Velehradu w kierunku sformułowanego przez samego Dvornika jasnego programu ekumenicznego.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 227-240
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiology
    Jedność Kościoła w eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu
    Autorzy:
    Ciascai, Claudiu Marius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595204.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    jedność
    Kościół
    dialog ekumeniczny
    św. Ireneusz
    misja
    unity
    Church
    ecumenical dialogue
    Saint Irenaeus
    mission
    Opis:
    The unity of the Church from everywhere has always been of major concern for the early Christians. They understood this unity as an existing and tangible experience, and not as a remote perspective hidden in the uncertainty of the future. Besides, they believed that the unity of the Church can assure the cohesion between the Christian communities, and the communication inside the Christian community was, in its turn, the essential condition that provided the support for, the consolidation and the development of the ecclesiastic unity. The Fathers of the Church have understood the importance of keeping and supporting the unity and the stability inside the Church, in order to provide an efficient Christian mission everywhere in the world. The purpose of this study is to demonstrate the evolution and complexity of the ecumenical dimension of the ecclesiology of Irenaeus of Lyon, one of the most representatives of the Fathers of the Church, during the early centuries. He understood the power of the dialogue and the pastoral mission, and he preached not only for the early Christians, who, at that time, found themselves surrounded and confused by different inaccurate doctrines, but also for the pagans. He preached to those pagans the message of Jesus Christ’s Gospel of love.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 229-246
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does the Pauline Claim to be “in Christ” Represent Uniformity in Christ-followers?
    Czy zwolennicy św. Pawła stanowią jednolitość wyznawców „w Chrystusie”
    Autorzy:
    Magnante, Antonio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040737.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Święty Paweł
    jedność Kościoła
    Sant Paul
    uniformity of Church
    Opis:
    Jako apostoł i teolog, Paweł z Tarsu zasługuje na ciągłe odkrywanie. Jego teksty są skomplikowane i wielowymiarowe. Każde spotkanie z nim jest zawsze wyzwaniem i zmusza czytelnika do jego przyjęcia, o ile pragnie się rzeczywiście zgłębić jego myśl teologiczną. Odkąd Paweł stał się przedmiotem moich własnych badań naukowych, jego teksty stawiały mi stale jedno pytanie: Czy po swoim nawróceniu Paweł przestał być członkiem wspólnoty żydowskiej, czy też wciąż czuł się przedstawicielem żydowskiego dziedzictwa? Inaczej rzecz ujmując, chodzi o to, co myślał o sobie samym w czasie po wydarzeniach, jakie miały miejsce w drodze do Damaszku. Najprawdopodobniej najlepszym sposobem rozwiązania tej zagadki jest omówienie skutków jego nawrócenia, choć nikt naprawdę nie wie, co realnie przydarzyło się wtedy Pawłowi. Bez wątpienia jego nawrócenie nie miało charakteru moralnego. Paweł nie poszukiwał nowej drogi etycznej dla swojego życia, więc nie było to nawrócenie w sensie duchowym. Było ono raczej w swej naturze nawróceniem teologicznym, co oznaczało „przewartościowanie, rekonstrukcję systemu wartości”, bo spowodowało ono radykalną zmianę w jego podstawowym systemie aksjologicznym i w jego wierności tradycji.
    As an apostle and theologian Paul deserves to be discovered. He is really complex and multifaceted. To deal with him is always a challenge and one has to accept it in order to discover the depth of his theology. Since I started dealing with him professionally I have been haunted by a question: Did Paul cease to be a Jew after his conversion experience or continue to perceive himself as a member of his own Jewish lineage? In other words, how did he think he was after his experience along the Damascus road? Most likely the best way to solve the problem is to discuss the consequences of his conversion experience, even though nobody knows what really happened to Paul along the Damascus road. Certainly it was not a moral conversion. He was not in need of a new ethical way of life, so his conversion was not spiritual. It was rather theological, which implied “a reversal or transvaluation of values”, that led Paul to revisit radically the basic system of values and commitments of his traditions.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 10; 209-227
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność communio Kościoła
    Communio unity of the Church
    Autorzy:
    Karwacki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056683.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    Bóg
    Ojciec
    Jezus Chrystus
    Duch Święty
    misterium
    Kościół
    wspólnota
    sakrament
    Eucharystia
    zbawienie
    God
    Father
    Jesus Christ
    Holy Spirit
    mystery
    Church
    community
    sacrament
    Eucharist
    salvation
    Opis:
    The concept of communion applied to the Church expresses the depth of the Mystery of the Church very well. The Church is a complex reality. Communio of the Church assumes a triple dimension: vertical communio with God, horizontal communio with people and Eucha-ristic, communio of the Body of Christ. Community between people is possible thanks to God the Father, who unites them through Jesus Christ in the Holy Spirit, so that they all become a community, the Church in the proper sense, communion.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 67-82
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność Kościoła w „Expositio Symboli Apostolorum” Jana z Kwidzyna
    Unity of the Church in Johannes Marienwerder’s ‟Expositio Symboli Apostolorum”
    Autorzy:
    Karczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154376.pdf
    Data publikacji:
    2022-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Jan z Kwidzyna
    Expositio Symboli Apostolorum
    eklezjologia średniowieczna
    devotio moderna
    Johannes Marienwerder
    medieval ecclesiology
    Opis:
    Druga połowa XIV w. to czas debat i postulatów odnowy Kościoła katolickiego. W tym kontekście historycznym powstało główne dzieło teologiczne Jana z Kwidzyna (1343 – 1417) "Expositio Symboli Apostolorum". Jan z Kwidzyna jest uważany za wybitnego przedstawiciela środowiska teologicznego związanego z uniwersytetem praskim. W artykule podjęto temat jedności Kościoła według "Expositio". Według Jana z Kwidzyna jedność Kościoła wynika z jego związku z Chrystusem, z sakramentu chrztu oraz miłości chrześcijańskiej. Ponadto z jednością Kościoła wiążą się ściśle Sakrament Eucharystii i Sakrament Pokuty. Przeciwko jedności działają heretycy i schizmatycy. Poza Kościołem nie ma zbawienia. Wierzący są wezwani do trwania w jedności z Chrystusem, Głową Kościoła i pogłębiania tej relacji.
    The second half of the 14th century was a time of debates and postulates for the renewal of the Catholic Church. n this historical context, the main theological work of Johannes Marienwerder’s (1343 – 1417), "Expositio Symboli Apostolorum", was written. John of Kwidzyn is considered an outstanding representative of theologians associated with the University of Prague. The article deals with the unity of the Church according to Expositio. Johannes Marienwerder points out that the unity of the Church results from its relationship with Christ, from the sacrament of baptism and from Christian love. Moreover, the sacrament of theEucharist and the sacrament of Penance are closely related to the unity of the Church. Heretics and schismatics work against unity. There is no salvation outside the Church. Believers are called to stay in union with Christ, head of the Church, and to deepen this relationship.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2022, 23; 173-186
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Экклесиологическое измерение современного христианства
    Ecclesiological dimension of modern Christianity
    Autorzy:
    Pańkowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420336.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-10
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Eklezjologia
    Kościół
    chrześcijaństwo
    jedność Kościoła
    Prawosławie
    Ecclesiology
    Church
    Christianity
    unity of the Church
    Orthodoxy
    Opis:
    The definition of Christianity replaces more and more the definition of Church. The ecumenical dialogue is being heldamong Christian “churches” which strive for Christian unity. The orthodox ecclesiology perceives Christianity as a feature of Church, the Head of which is Jesus Christ. Christianity in itself is more an ideological term than an ecclesiastic one. For Orthodoxy not Christianity but Church is the key term. Without Church there is either no Christianity, nor Christian life. The issue of restoring the unity of the Church, in orthodox point of view, is unacceptable because it is not Church but Christianity that has been divided. Orthodox as a Church preaches a truth in love and love in truth.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 5-8
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność Kościoła w teologicznej twórczości Ks. Stanisława Nagiego SCJ
    The Unity of the Church in the Theological Works of Rev. Stanisław Nagy SCJ
    Autorzy:
    Bujak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108771.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    apologetyka
    eklezjologia
    jedność chrześcijan
    jedność Kościoła
    znamiona Kościoła
    apologetics
    ecclesiology
    Christian unity
    unity of the Church
    Marks of the Church
    Opis:
    Temat jedności Kościoła należy do najważniejszych kwestii zarówno w eklezjologii, jak i teologii ekumenicznej. Celem artykułu jest ukazanie, przy zastosowaniu metody diachronicznej i porównawczej, w jaki sposób ewoluowało i rozwijało się pojęcie jedności Kościoła w twórczości teologicznej ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała. W pierwszym paragrafie zostały ukazane jego poglądy na jedność Kościoła z apologetycznego okresu jego twórczości, który trwał jeszcze kilka lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II. Paragraf drugi prezentuje nowe ujęcie jedności Kościoła w myśli ks. S. Nagiego, które pojawiło się w związku z eklezjologią Soboru Watykańskiego II i włączeniem się Kościoła katolickiego do ruchu ekumenicznego. Nowość ta wyrażała się w odnajdywaniu wspólnej płaszczyzny eklezjologii katolickiej i protestanckiej w postaci uznawania niewidzialnego i widzialnego wymiaru Kościoła oraz w wyjaśnieniu możliwości pozytywnej oceny ruchu ekumenicznego w dokumentach soborowych poprzez zastosowanie rozróżnienia na „jedność chrześcijan” i „jedność Kościoła” obecnego w dekrecie o ekumenizmie Unitatis redintegratio. Eklezjologia jedności Kościoła obecna w pismach ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała, wpisuje się w nurt „hermeneutyki ciągłości”, o której pisał Joseph Ratzinger/Benedykt XVI, wskazując na trwałość tożsamości Kościoła.
    The topic of Church unity is one of the most important issues in both ecclesiology and ecumenical theology. The aim of the article is to show, using a diachronic and comparative method, how the concept of Church unity evolved and developed in the theological work of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal. The first paragraph presents the Nagy’s views on Church unity from his apologetic period, which lasted some years after the end of the Vatican Council. The second paragraph presents a new approach to Church unity in Nagy’s thought, which emerged in connection with the ecclesiology of the Second Vatican Council and the inclusion of the Catholic Church into the ecumenical movement. This novelty was expressed in finding common ground between Catholic and Protestant ecclesiology in the recognition of the invisible and visible dimensions of the Church and in clarifying the possibility of a positive assessment of the ecumenical movement in the conciliar documents by applying the distinction between “Christian unity” and “Church unity” present in the decree on ecumenism Unitatis Redintegratio. The ecclesiology of the Church unity present in the writings of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal, is a part of the current of the “hermeneutics of continuity” of which Joseph Ratzinger/Benedict XVI wrote, pointing to the permanence of the identity of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 41-59
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak zwany Sobór Jerozolimski wyrazem troski o jedność pierwotnego Kościoła
    Autorzy:
    Rakocy, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177974.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sobór Jerozolimski
    Dz 15
    Ga 2
    1-10
    Council of Jerusalem
    Acts 15
    Gal 2
    Opis:
    Der Artikel betrifft das sogenannte Konzil von Jerusalem, das in der Anfangszeit des Christentums mit einer Streitfrage befaßte, die in dem Augenblick entstanden war, als die ersten Heiden in die Kirche aufgenommen wurden. Das Konzil äußerste sich nicht nur in der Frage der Beschneidung zugunsten der Heideenchristen, sondern erließ auch ein Dekret mit vier Bedingungen, das zum einträchtigen Miteinander von Judenchristen und Heidenchristen beitragen sollte. Das Dekret mit den vier Bedingungen ist Ausdruck einer Übereinkuft, das das Wohl des jüdischen Teils der Kirche im Sinne hatte. Das Jerusalemer Konzil in Apg 15 erkennt einerseits die Freiheit der Heiden vom mosaischen Gesetz an und schützt andererseits die jüdische religiöse Tradition. Es ist ein Ausdruck der Sorge um die Einheit der Urkirche.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 139-148
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    JEDNOŚĆ KOŚCIOŁA W PERSPEKTYWIE DOKUMENTU KU WSPÓLNEJ WIZJI KOŚCIOŁA
    Einheit der Kirche in der Perspektive des Dokuments Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595280.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Duch Święty
    Kościół
    jedność
    różnorodność
    komunia
    ekumenizm
    Opis:
    Eine der wichtigen und neusten Früchte des ökumenischen Engagements der Kirchen ist das Dokument der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung des Weltkirchenrats unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemein- samen Vision. Der Text der Vereinbarung stütz sich auf der biblischen Vision der christlichen Einheit. Er leitet sich aus dem Grundziel her, das sich die Kommissi- on „Glauben und Kirchenverfassung“ stellt, und das ist: „den Kirchen zu dienen, indem sie einander zur sichtbaren Einheit aufrufen in einem Glauben und einer eucharistischen Gemeinschaft, die sich im Gottesdienst und im gemeinsamen Le- ben in Christus wie auch durch Zeugnis und Dienst an der Welt äußert, und auf diese Einheit zugehen, damit die Welt glaube“ (Vorwort). Der Unterzeichner der Vereinbarung nach, sei der präsentierte Text ein Aufruf an Kirchen das Innere zu erneuern und somit sich mehr auf einen gegenseitigen Dialog zu öffnen, denn nur solche Einstellung zum „Verständnis“, besonders auf der ekklesiologischen Ebene und somit zum Anwachsen der ekklesialen Kom- munion führt. Die Kommission für Glauben und Kirchenverfassung weist auf wesentliche Elemente hin, die über die Gestalt der ekklesialen Kommunion ent- scheiden. Dies sind: Gemeinschaft in der Fülle des apostolischen Glaubens, im sakramentalen Leben und in einem wahrhaft geeinten und wechselseitig aner- kannten Amt (siehe Nr. 37). Die Autoren des Berichts erinnern, „Der Weg hin zur vollen Verwirklichung der Gemeinschaft als Gottes Gabe fordert von den christ- lichen Gemeinschaften, sich über die grundlegenden Aspekte des Lebens der Kir- che zu einigen“ (siehe Nr. 37). Dies kann durch das volle Engagement der Kir- chen geschehen, dass aus dem Vertrauen auf den Heiligen Geist entspringt. Der Heilige Geist baut die verletzten Beziehungen zwischen den Kirchen auf. Er ach- tet die menschliche Freiheit und gleichzeitig hat er die Kraft zur Inspiration und Wandlung von innen. Die Einheit, die er bildet, ist eine Einheit in Vielfalt und Verschiedenheit.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 29-44
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mistyczna jedność Kościoła w dziełku Dominus vobiscum św. Piotra Damianiego
    The Mystical Unity of the Church in St. Peter Damian’s Short Treatise Dominus Vobiscum
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20312170.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Eucharystia
    Kościół
    mistyczna jedność
    wielość
    modlitwa
    chwała Boża
    Eucharist
    Church
    mystical unity
    plurality
    worship
    glory of God
    Opis:
    Święty Piotr Damiani (1007–1072) w swoim bogatym dorobku teologicznym zostawił także dziełko zatytułowane Dominus vobiscum. Zajmuje się w nim kwestią jedności Kościoła, którą ujmuje w perspektywie eucharystycznej. Pokazuje, a jaki sposób Eucharystia pozwala na odpowiednie rozumienie jedności Kościoła, a także na jej odpowiednie przeżywanie duchowe. Jest to zagadnienie tym ważniejsze, że chodzi w nim o uwypuklenie zbawczego znaczenia jedności Kościoła, która w sposób niejako pierwotny opisuje tajemnicę eklezjalnej wspólnoty. Ważnym elementem wykładu św. Piotra Damianiego jest pokazanie niektórych bardziej szczegółowych, poniekąd fenomenologicznych, aspektów tej jedności, wyrastających z jej koncentracji eucharystycznej, takich jak jedność czci oddawanej Bogu, jedność w modlitwie, jedność w wielości celebracji itd. Wszystkie te aspekty sprawiają, że jedność Kościoła jawi się w swojej głębokiej rzeczywistości oraz wyłania się jasno jej znaczenie duchowe i historyczne.
    St. Peter Damian (1007–1072), in his rich theological acheivements, left also a short treatise entitled Dominus vobiscum. In this work he deals with the question of the unity of the Church, which he approaches from an eucharistic perspective. He shows how the Eucharist allows for a proper understanding of the unity of the Church, as well as for its proper spiritual experience. This issue is all the more important since it highlights the salvific meaning of the unity of the Church, which in an original way describes the mystery of ecclesial communion. An important element of St. Peter Damian’s treaties is to show some of the more detailed, somewhat phenomenological, aspects of this unity arising from its eucharistic concentration, such as unity in worship to God, unity in prayer, unity of a multitude of celebrations, etc. All these aspects make the unity of the Church appear in its deep reality and its spiritual and historical significance emerge clearly.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 69-87
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza duchowości św. Andrzeja Boboli i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi w kontekście encykliki Piusa XII Invicti Athletae Christi
    Faces of the spirituality of St. Andrzej Bobola and its messages for modern people in the context of the encyclical Pius XII Invicti Athletae Christi
    Autorzy:
    Wejman, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011181.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    spirituality
    martyrdom
    holiness
    loyalty to Christ
    unity of the Church
    duchowość
    męczeństwo
    świętość
    wierność Chrystusowi
    jedność Kościoła
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości duchowości św. Andrzeja Boboli dla współczesnego pokolenia ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia zasadniczych elementów natury duchowości Andrzeja Boboli. Stanowiły je: bezgraniczna wierność kapłańskiemu powołaniu, żarliwa troska o zbawienie wiernych i ekumeniczna wrażliwość. Odsłonięcie tych składowych elementów jego duchowości pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływ jego duchowości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o wierności Chrystusowi i w otwartości na bliźnich, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowość św. Andrzeja Boboli.
    The purpose of this article was to show the value of the spirituality of St. Andrzej Bobola for the modern generation of people. The implementation of such a specific goal could not begin without revealing the essential elements of the spirituality of Andrzej Bobola. They were: boundless fidelity to the priestly vocation, passionate concern for the salvation of the faithful and ecumenical sensitivity. The exposure of these components of his spirituality allowed him to highlight the areas of his influence on contemporary human activities in society. In this regard, the impact of his spirituality can be seen in pointing to the basis of all order in society, which is faithfulness to the Gospel of Christ, in showing support to people in need as a dimension of testimony of faithfulness to Christ and in openness to others who profess a different faith and follow a different worldview. It is in these planes that the current spirituality of St. Andrzej Bobola.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 315-327
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Paweł Apostoł i prymat św. Piotra
    Paul the Apostle and the Primacy of Saint Peter
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40024066.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-15
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    św. Paweł
    św. Piotr
    Rzym
    Dwunastu
    prymat Piotrowy
    jedność Kościoła
    Paul
    Peter
    Rome
    the Twelve
    primacy of Saint Peter
    unity of the Church
    Opis:
    W ramach teologii prymatu Piotrowego na ogół pomija się, co na jego temat wynika z postawy i nauczania św. Pawła Apostoła. Zagadnienie wydaje się ważne, ponieważ jest wyraźnie obecne w Nowym Testamencie. Chodzi o to, by przez pogłębione studium włączyć je do całości zagadnień dotyczących pierwotnego rozumienia prymatu Piotrowego oraz traktowania go w pierwotnym Kościele. Święty Paweł na pewno wciąż stanowi brakujące ogniwo w uzasadnianiu prymatu św. Piotra oraz może służyć za wzór jego praktycznej afirmacji. Prezentowany artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na to zagadnienie i potrzebę dokonania uzupełnień w teologii prymatu Piotrowego.
    Within the frames of theology of the Primacy of Saint Peter the testimony concerning this issue which Paul the Apostle provides through his attitude and teachings is generally disregarded. The question, however, is quite significant since it is clearly present in the New Testament. The point is, that through the profound study this issue should be included among the subjects concerning the original understanding of the primacy of Saint Peter and his status in the early Church. Certainly, Saint Paul still constitutes a decisive argument in the discussion concerning the primacy of Saint Peter and may serve as an example of its practical affirmation. This paper constitutes an attempt to draw the attention to this issue and to the need for certain supplementation in the theology of the primacy of Saint Peter.
    Źródło:
    Sympozjum; 2023, 1(44); 69-88
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Unity of the Church in the Ecumenical Dialogue between the Roman Catholic Church and the World Council of Churches
    Jedność Kościoła w dialogu ekumenicznym pomiędzy Kościołem rzymskokatolickim i Światową Radą Kościołów
    Autorzy:
    Podhajski, Maksym
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950592.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Jedność
    Kościół
    Wspólna Grupa Robocza
    Kościół rzymskokatolicki
    Światowa Rada Kościołów
    unity
    church
    joint working group
    roman catholic church
    world
    council of churches
    Opis:
    The unity of the church remains a priority task for all Christians. The Holy Trinity constitutes the inner principle of every ecclesial communion. The relationship between the love of the Father, the Son and the Holy Spirit is a gift and a task for the community of believers. The unity of the church is rooted in the Scriptures. The dialogue board specifically highlights the high priestly prayer of Jesus and the Lord’s Prayer as a biblical base for the ecumenical activity of the church. Early Christian koinonia is an example of unity to which divided Christians should strive. Despite the lack of full communion, the Churches and Christian communities today can grow in spiritual unity through prayer and daily life, becoming witnesses of reconciliation and love in a divided world..
    Jedność Kościoła pozostaje priorytetowym zadaniem dla podzielonych chrześcijan. Wewnętrzną zasadę każdej eklezjalnej komunii stanowi Trójca Święta. Relacja wzajemnej miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego jest darem i zadaniem dla wspólnoty wierzących. Jedność Kościoła jest zakorzeniona w Piśmie Świętym. Komisja dialogowa w sposób szczególny akcentuje modlitwę arcykapłańską Chrystusa oraz modlitwę Pańską jako bazę biblijną dla działalności ekumenicznej Kościoła. Wczesnochrześcijańska koinonia jest przykładem jedności, ku której podzieleni chrześcijanie powinni dążyć. Pomimo braku pełnej komunii Kościoły i Wspólnoty chrześcijańskie już dzisiaj mogą wzrastać w duchowej jedności poprzez modlitwę i codzienne życie, stając się świadkami pojednania i miłości w podzielonym świecie.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat Biskupa Rzymu jako posługa jedności
    The primacy of the Bishop of Rome as a service of unity
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148029.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    prymat Biskupa Rzymu
    struktura prymacjalna Kościoła
    struktura kolegialna Kościoła
    jedność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    patriarchal structure of the Church
    collegial structure of the Church
    Opis:
    Problematyka prymatu Biskupa Rzymu należy do najważniejszych zagadnień poruszanych na płaszczyźnie ekumenicznej podczas prowadzonych dialogów Kościoła rzymskokatolickiego z innymi Kościołami i Wspólnotami eklezjalnymi. Należy go rozpatrywać odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa, którego podstawowym i fundamentalnym przymiotem jest jedność. Źródłem i wzorem jedności eklezjalnej jest komunia Osób w Trójcy Świętej. Podstawą jedności Kościoła jest wyznawanie tej samej wiary, celebrowanie tych samych sakramentów i uznanie komunii hierarchicznej. Na przestrzeni wieków można zaobserwować ciągłość w rozwoju doktryny o prymacie Biskupa Rzymu. Urząd Następcy Piotra należy do podstawowych struktur Kościoła. Kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa w jej permanentnej eklezjogenezie. Kościół rzymskokatolicki niezmiennie utrzymuje, że prymat Biskupa Rzymu jest darem Chrystusa dla Kościoła jako niezbędna posługa na rzecz jedności. Papieskie ministerium dobrze oddaje określenie Jana Pawła II – pierwszy pośród sług jedności. Struktura prymacjalna Kościoła nie przeciwstawia się jego strukturze kolegialnej. Istnieje między nimi pierwotna i zasadnicza harmonia.
    The subject of the primacy of the Bishop of Rome is one of important and up-to-date theological issues. It is particularly significant in the sphere of ecumenism. The primacy of Peter and his followers can be presented with reference to the mystery of the Church as a divine-human reality, whose basic quality is unity. The primacy of the Bishop of Rome by the will of Jesus Christ is a necessary service aimed at ecclesiastic unity. Fulfilling this aim requires that it is linked with an authority and a specific jurisdictional power. The patriarchal structure of the Church does not impede its collegial structure.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 339-350
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza świętości Ottona z Bambergu i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi
    The faces of the holiness of Otto of Bamberg and the messages that flow from them for contemporary people
    Autorzy:
    Wejman, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098240.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Spiritualität
    Berufung
    Heiligkeit
    Treue zu Christus
    Einheit der Kirche
    spirituality
    vocation
    holiness
    fidelity to Christ
    unity of the Church
    duchowość
    powołanie
    świętość
    wierność Chrystusowi
    jedność Kościoła
    Opis:
    Celem niniejszego przedłożenia było ukazanie wartości postawy świętości Ottona z Bambergu dla współczesnych ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia uwarunkowań nadprzyrodzonych świętości, tj. Bożego powołania człowieka do niej, i tych naturalnych, tj. świadomości tego Boskiego zaproszenia ze strony Ottona. Następnym krokiem w realizacji celu było zaprezentowanie responsoryjnego wymiaru powołania do świętości, czyli ukazaniu Ottonowej odpowiedzi na to powołanie. W zakres tej odpowiedzi ze strony Ottona weszły: ofiarna posługa Chrystusowi w Jego Kościele, wrażliwość na bliźnich i wierność osobistej godności i powierzonej misji. Te trzy elementy stanowiły formy pełnienia przez Ottona powołania do świętości. Ich odsłonięcie pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływu jego postawy świętości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie i jedności w Kościele, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o Chrystusie i w otwartości w duchu dialogu na ludzi, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem jako podstawy wprowadzania między nimi pokoju. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowości Ottona z Bambergu.
    The aim of this presentation was to show the value of the holiness of Otto of Bamberg for the modern generation of people. The implementation of such a goal could not fail to begin with the disclosure of the supernatural conditions of holiness, i.e. the Divine vocation of man to it and the natural ones, i.e. the awareness of this Divine invitation on the part of Otto. The next step in achieving the goal was to present the responsorial dimension of the call to holiness, i.e. to show the Otto’s response to this call. The Otto’s response included: his sacrificial service to Christ in his Church, his sensitivity to his fellow men, and his faithfulness to his personal dignity and the mission entrusted to him. These three elements were the forms of Otto’s call to holiness. The unveiling of these three elements of Otto’s attitude to holiness made it possible to highlight the planes of his influence on the contemporary actions of people in society. In this regard, the influence of his attitude of holiness can be seen in pointing to the basis of all order in society and unity in the Church, which is fidelity to Christ’s Gospel, in showing support to people in need as a dimension of witness to Christ and in openness in a spirit of dialogue to people who profess a different faith and are guided by a different worldview as the basis for establishing peace between them. It is in these planes that the spirituality of Otto of Bamberg is topical.
    Ziel dieses Beitrags war es, den Wert von Ottos von Bambergs Haltung der Heiligkeit für den heutigen Menschen aufzuzeigen. Die Verwirklichung eines solchen erklärten Ziels konnte nicht umhin, zunächst die übernatürlichen Bedingungen der Heiligkeit, d.h. die göttliche Berufung des Menschen zu ihr, und die natürlichen, d.h. das Bewusstsein dieser göttlichen Einladung seitens Ottos, aufzuzeigen. Der nächste Schritt zur Erreichung dieses Ziels bestand darin, die responsoriale Dimension des Rufs zur Heiligkeit darzustellen, d. h. die Antwort Ottos auf diesen Ruf zu zeigen. Diese Antwort Ottos umfasste den aufopferungsvollen Dienst an Christus in seiner Kirche, die Sensibilität für seine Mitmenschen und die Treue zu seiner persönlichen Würde und der ihm anvertrauten Sendung. Diese drei Elemente stellen Formen der Erfüllung von Ottos Berufung zur Heiligkeit dar. Ihre Enthüllung ermöglichte es, die Ebenen seines Einflusses auf das heutige Handeln der Menschen in der Gesellschaft aufzuzeigen. In dieser Hinsicht zeigt sich der Einfluss seiner Haltung der Heiligkeit darin, dass er die Grundlage aller Ordnung in der Gesellschaft und der Einheit in der Kirche als Treue zum Evangelium Christi bezeichnet, dass er sich für Menschen in Not einsetzt als eine Dimension des Christuszeugnisses und dass er sich im Geiste des Dialogs für Menschen öffnet, die einen anderen Glauben und eine andere Weltanschauung haben, als Grundlage für den Frieden unter ihnen. In diesen Ebenen liegt die Aktualität der Spiritualität des Otto von Bamberg.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 99-117
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunijna interpretacja Kościoła w dokumencie The Church: Towards a Common Vision
    Interpretation of the Church as Communion in the Document The Church: Towards A Common Vision
    Autorzy:
    Malina, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040518.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    komunia
    jedność Kościoła
    Komisja „Wiara i Ustrój”
    The Church: Towards a Common Vision
    ekumenizm
    eklezjologia
    communion
    unity of the Church
    “Faith and Order” Commission
    ecumenism
    ecclesiology
    Opis:
    Artykuł dotyczy komunijnej interpretacji Kościoła przedstawionej w dokumencie Komisji „Wiara i Ustrój” The Church: Towards a Common Vision. Po krótkim wprowadzeniu, prezentującym etapy wyłaniania się z prac Komisji eklezjologicznej kategorii komunii, przechodzi się do omówienia jej znaczenia w samym dokumencie. Przytacza się zaproponowaną definicję Kościoła-‑komunii. Wyłaniają się z niej trzy ściśle ze sobą powiązane wymiary komunii kościelnej: z Trójjedynym Bogiem, w życiu wspólnoty wierzących oraz w jej w misji, które następnie zostają omówione w najważniejszych swoich aspektach w perspektywie ekumenicznej. Kościół jest misteryjną rzeczywistością zbawczej komunii człowieka z Trójjedynym Bogiem. W życiu Kościoła oznacza to dążenie do eschatologicznej pełni poprzez wzrastanie w komunii określonej przez widzialne elementy jedności: wiarę, życie sakramentalne, posługiwanie oraz misję do świata. Misję Kościoła zinterpretowano jako wprowadzanie komunii w świecie naznaczonym na skutek grzechu podziałami i rozbiciem: w pierwszej kolejności poprzez zapraszanie wszystkich ludzi do przyjęcia zbawienia w Jezusie Chrystusie, następnie również poprzez zaangażowanie w społeczne i moralne zmagania ludzkości oraz troskę o całe stworzenie. Przy okazji wymienia się ważkie problemy ekumeniczne związane z omawianymi zagadnieniami oraz propozycje ich interpretacji w perspektywie komunijnej.
    This article deals with the interpretation of the Church as communion as presented in the document The Church: Towards a Common Vision, of the “Faith and Order” Commission. After a short presentation of the stages of the Commission’s work that contributed to the emergence of the ecclesiological category of communion, the meaning of this category in the document is described. This begins with the definition of the Church as communion. This definition indicates three interrelated dimensions of ecclesial communion: with the Triune God, in the life of the community of believers and in its mission. Subsequently the most important aspects of these three dimensions are described from an ecumenical perspective. The Church is a mysterious reality of the saving communion between man and the Triune God. Therefore, in the life of the Church it means to move towards eschatological fullness, by growing in essential elements of visible communion: faith, sacramental life, ministry and mission in the world. The mission of the Church is interpreted as introducing communion in a world that is marked by divisions and brokenness because of sin. Primarily, it consists of inviting all people to accept the salvation in Jesus Christ, followed then by its commitment to the social and moral struggles of all humanity and to promotion of the unity of creation. Throughout, important ecumenical issues are considered as a whole with their possible interpretation in the perspective of communion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 59-73
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Topicality of the Spiritual Heritage and Theology of Brother Roger of Taizé
    Aktualność dziedzictwa duchowego i teologii Brata Rogera z Taizé
    Autorzy:
    Froniewski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050616.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Roger Schutz
    brat Roger z Taizé
    Wspólnota z Taizé
    ekumenizm
    teologia ekumeniczna
    jedność Kościoła
    Brother Roger of Taizé
    Taizé Community
    ecumenism
    ecumenical theology
    unity of the Church
    Opis:
    This year in Wroclaw we experienced the European Youth Meeting organized by the Taizé Community. This great spiritual event is an opportunity to reflect more deeply on the importance of the heritage of Brother Roger of Taizé for the contemporary Church. As a starting point for this analysis, author took the biographical background, which will allow the reader to grasp the life context of Roger Schutz’s ecumenical research. Then, in the following points, he describes three essential elements of Brother Roger’s legacy, which are an ever-inspiring gift to the Church on the path of building unity. Firstly, it is a fully original form of Christian life in a monastic ecumenical community. Secondly, on the basis of this concrete experience of the Taizé Community, Brother Roger indicated a deeply existential way of building the unity of divided Christians. And thirdly, in his teaching he outlined a theology of forgiving love as the key to building reconciliation between the Churches. Undoubtedly the most spectacular fruit of his evangelical life are the crowds of young people from various Christian Churches that have invariably gathered around the Taizé Community for decades.
    W tym roku przeżyliśmy we Wrocławiu Europejskie Spotkanie Młodych organizowane przez Wspólnotę z Taizé. To wielkie wydarzenie duchowe jest okazją do głębszej refleksji nad znaczeniem dziedzictwa brata Rogera z Taizé dla współczesnego Kościoła. Autor za punkt wyjścia tej analizy przyjął tło biograficzne, które pozwoli czytelnikowi uchwycić kontekst życiowy specyfiki poszukiwań ekumenicznych Rogera Schutza. Następnie w kolejnych punktach opisuje trzy zasadnicze elementy dziedzictwa brata Rogera, które sąstale inspirującym darem dla Kościoła na drodze budowania jedności. Po pierwsze, jest to w pełni oryginalna forma życia chrześcijańskiego w monastycznej wspólnocie ekumenicznej. Po drugie, na bazie tego konkretnego doświadczenia Wspólnoty z Taizé brat Roger wskazał głęboko egzystencjalną drogę budowania jedności podzielonych chrześcijan. I po trzecie, w swoim nauczaniu naszkicował teologię przebaczającej miłości jako klucz do budowania pojednania między Kościołami. Bez wątpienia najbardziej spektakularnymowocem jego ewangelicznego życia są rzesze młodzieży z różnych Kościołów chrześcijańskich, które niezmiennie od dziesięcioleci gromadzą się wokół Wspólnoty z Taizé.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 143-167
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    UNITY OF THE CHURCH VS. ETHICAL DIFFERENCES DIFFICULTIES ASSOCIATED WITH AND THE PROSPECTS FOR THE DOCUMENT THE CHURCH: TOWARDS A COMMON VISION
    Jedność Kościoła wobec różnic etycznych. Trudności i perspektywy dokumentu Ku wspólnej wizji Kościoła
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595276.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Christian unity
    ecumenical ecclesiology
    ethical differences
    ecumenical ethics
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę komentarza do części dokumentu Ku wspólnej wizji Kościoła poświęconej zagadnieniom etycznym. Tekst dotyka tego, czy i do jakie- go stopnia problematyka etyczna dzieli chrześcijan. Następnie przedstawia dwie propozycje rozwiązań w odpowiedzi na istniejący, a niekiedy wręcz pogłębia- jący się podział wśród chrześcijan, jeśli chodzi o zagadnienia etyczne: wspólne rozeznawanie etyczne oraz wspólny dyskurs etyczny, wraz z ich możliwościami i ograniczeniami.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 91-98
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowe dziedzictwo męczenników Z Pratulina
    Spiritual legacy of the Martyrs from Pratulin
    Autorzy:
    Sobolewski, Zbigniew Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056655.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    duchowość
    męczeństwo
    wiara
    obrona wiary
    apostolstwo
    wierność
    trwanie w wierze
    jedność kościoła
    unici z Pratulina
    spirituality
    faith
    defending of faith
    apostolate
    faithfulness
    perseverance in faith
    unity of the Church
    the Uniates of Pratulin
    Opis:
    Diecezja siedlecka obchodzi w tym roku 20. rocznicę ogłoszenia błogosławionymi Wincentego Lewoniuka i XII Towarzyszy, męczenników za wiarę z Pratulina. Byli oni ludźmi prostymi, zwyczajnymi ale duchowo dojrzałymi, o czym świadczy nie tylko ich męczeństwo, ale całe życie. Męczennicy z Pratulina oddali swe życie za jedność Kościoła i wierność papieżowi. Ich wierność obietnicom chrztu świętego i umiłowanie Kościoła są wzorem do naśladowania dla współczesnych wiernych. W niniejszym artykule zostały ukazane wybrane aspekty duchowości męczenników z Pratulina, jakie przedstawiają dokumenty przygotowane dla beatyfikacji oraz liczne świadectwa im współczesnych. Zwróciliśmy uwagę na umiłowanie Eucharystii, modlitwy i ducha autentycznej pobożności, które cechują ich życie. Męczennicy uczą również miłości do Kościoła i troski o jego rozwój. Ukazaliśmy również ich przywiązanie do Ojca Świętego i jego nauczania. Ostatnim rysem charakteryzującym męczenników jest ich pobożność maryjna i przywiązanie do Matki Bożej. Analizując te i inne elementy duchowości męczenników została ukazana ich aktualność we współczesnym Kościele.
    This year the diocese of Siedlce celebrates 20th anniversary of the beatification of Vincent Lewoniuk and 12 Companions, the Pratulin Martyrs for the faith. They were simple and ordi-nary people but spiritually matured what proves their martyrdom as well as their entire lives. The Martyrs of Pratulin sacrificed their lives for the unity of the Church and faithfulness to the Pope. Their faithfulness to the baptismal vows and love to the Church are clear patterns for the faithful of today to be followed. In this article we consider some selected aspects of the spirituality of the Pratulin Martyrs, that are presented in the documents prepared for their beatification purposes and also numerous testimonies of their contemporaries. We will also point to their love for the Eucharist, prayer and the spirit of authentic piety that mark their lives. We will also present their commitment to the Pope and his teaching. The last feature that characterize the Martyrs is their devotion to Our Lady. The author, analyzing these and other elements of the spirituality of the Martyrs, poses the question about their relevance for the modern Church.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 133-144
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eklezjologia jedności – perspektywa ewangelicka
    Ecclesiology of Unity – an Evangelic Perspective
    Ekklesiologie der Einheit – evangelischer Sicht
    Autorzy:
    Chwastek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343321.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół Chrystusowy
    wielość Kościołów
    jedność Kościoła
    ewangelicka eklezjologia jedności
    pojednana różnorodność
    Konkordia Leuenberska
    Church of Jesus Christ
    the variety of Churches
    Church unity
    Evangelical ecclesiology of unity
    reconciled diversity
    Leuenberg Agreement
    Opis:
    Im vorliegenden Artikel haben wir gezeigt, dass die reformatorische Tradition die Kirche primär als „Geschöpf des Wortes“ (creatura verbi) betrachtet und damit die Abhängigkeit der Kirche von Gott und ihr bleibendes Gegenüber zu Gott betont. Die Kirche im evangelischen Verständnis ist nur auf Grund von der erlösenden Handlung Gottes im Wort und Sakrament „die eine, heilige, allgemeine und apostolische“ Kirche. Deswegen spricht man von einer lebendigen Kirche, die sichtbar und erkennbar ist. Demnach ist die Kirche überall dort, wo das Evangelium rein gepredigt und die Sakramente nach dem Evangelium verwaltet werden. Das verkündigte Evangelium und die Sakramente (Abendmahl und Taufe) sind Mittel, durch welche Gott den Glaubenden Glauben spendet. Das charakteristische Zeichen der Kirche ist die Apostolizität ihrer Gnadenmittel und nicht die Apostolizität ihrer Mitglieder, sowie deren Rang, deren Qualität und Quantität. Die Kirche wurde von Christus eingesetzt und bildet als Christi Leib mit ihm eine Einheit, und befindet sich als Gottesvolk auf dem Weg zu Christus. Das Hauptzeichen der Kirche, d.h. die Verkündigung Christi, bestimmt nicht nur den Weg der Kirche, sondern auch ihre Einheit. Für die Existenz der christlichen Kirche ist es nach evangelischem Verständnis nicht nötig, dass die Einheit von kirchlicher Organisation, Zeremonie oder Gottesdienstordnung etc. eingehalten wird. Die Bräuche, Zeremonien und Rituale tragen wichtige Bedeutung in sich, aber sie bestimmen nicht über das Wesen der Kirche. Zum anderen haben wir auch die Bedeutung von der Unterscheidung der sichtbaren und unsichtbaren Kirche besprochen. Als Ergebnis dieser Gedanken, kann man festhalten, dass es sich hier nicht um zwei Kirchen, sondern um zwei Komponenten einer Kirche handelt. Beide Größen der Kirche lassen sich nicht voneinander trennen. Universalität und Konkretion sind daher von Anfang an als ein Zusammenhang du denken. Die wahre Kirche ist in einer konkreten Wirklichkeit der Geschichte verwurzelt, was das wichtigste Merkmal der lutherischen Ekklesiologie ausmacht. Am Ende des vorliegenden Artikels haben wir auch die „Leuenberger Konkordie“ (1973) als das Modell der gegenseitigen Anerkennung, das von den meisten Mitgliedskirchen des Ökumenischen Rates der Kirchen befürwortet wird, gezeigt. Seine Grundlagen finden sich im reformatorischen Einheitsverständnis, das eine Einheit in den Grundelementen des Glaubens (Verkündigung des Evangeliums und Verwaltung der Sakramente) fordert, jedoch eine legitime Verschiedenheit in den „von Menschen eingesetzten Zeremonien“ anerkennt. Im Wesentlichen geht es bei diesem Modell darum, dass sich die verschiedenen Kirchen gegenseitig als legitime Ausformungen der einen Kirche Jesu Christi anerkennen. Das bedeutet, dass bestehende Kirchenstrukturen nicht aufgelöst werden müssen, sondern sich auf dem Wege gegenseitiger Anerkennung miteinander versöhnen. Im Laufe der 1970er-Jahre wurde dieses Modell daher mit dem Schlagwort „Einheit in versöhnter Verschiedenheit“ umschrieben. Eine konkrete Umsetzung erfuhr dieses Modell in der „Leuenberger Kirchengemeinschaft“, mit der lutherische, reformierte und aus diesen hervorgegangene unierte Kirchen – später auch methodistische Kirchen – einander aufgrund eines gemeinsamen Verständnisses des Evangeliums Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft gewähren. Verbunden mit der Erklärung von Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft ist die gegenseitige Anerkennung der Ordination und die Ermöglichung der Interzelebration, nicht jedoch eine strukturelle Vereinigung der Kirchen.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 103-116
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od konfliktu do komunii. W kontekście luterańsko-katolickich obchodów 500-lecia Reformacji
    From Conflict to Communion. In the Context of the Lutheran-Catholic Commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595216.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    500th Anniversary of the Reformation
    Luther
    Lutherans
    Catholics
    ecumenical dialogue
    “cleaning of memory”
    exchange of the spiritual gifts
    unity of the Church
    500-lecie Reformacji
    Luter
    luteranie
    katolicy
    dialog ekumeniczny
    „oczyszczenie pamięci”
    wymiana duchowych darów
    jedność Kościoła
    Opis:
    On June 17th 2013 in Geneva and Vatican City a common declaration from Roman-Catholic and Protestant theologians was issued. The document is entitled: From Conflict to Communion. Lutheran-Catholic Common Commemoration of the Reformation in 2017. Its main aim was a through and direct preparation of both the Lutherans and Catholics to the common commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation. The message of the declaration became an inspiration of this study. We do not want to focus on its detailed discussion but to formulate – based on this message – some essential paradigms determining the goal, circumstances, tasks and perspectives linked with the common commemoration of the Anniversary. Among those we should acknowledge: the critical evaluation of the past, based on respect and deprived of mutual prejudices; opening for the mutual exchange of spiritual gifts; the “cleaning of memory” and “healing of wounds”; readiness for taking up the mutual tasks. The authors of the document, based on those paradigms, elaborated five ecumenical imperatives determining the character of the commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation and the ecumenical obligations of both sides of the dialogue.
    17 czerwca 2013 r. w Genewie i w Watykanie ogłoszono wspólny dokument teologów rzymskokatolickich i luterańskich pt.: Od konfliktu do komunii. Luterańsko-katolickie wspólne upamiętnienie Reformacji w 2017 r. Jego celem było głębsze, bezpośrednie przygotowanie luteranów i katolików do wspólnego upamiętnienia 500. rocznicy Reformacji. Przesłanie deklaracji stało się inspiracją dla przygotowania niniejszego opracowania. Nie chodzi w nim o szczegółowe omawianie dokumentu, ale przede wszystkim o sformułowanie, w oparciu o jego przesłanie, istotnych paradygmatów określających cel, okoliczności, zadania i perspektywy związane ze wspólnym obchodzeniem przez luteranów i katolików 500-lecia Reformacji. Za takie należy uznać: krytyczną ocenę przeszłości opartą na szacunku i pozbawioną uprzedzeń, otwartość na wzajemną wymianę duchowych darów, „oczyszczenie pamięci” i „leczenie ran” oraz otwartość na wspólne podejmowanie zadań. W oparciu o tak sformułowane paradygmaty autorzy dokumentu Od konfliktu do komunii wypracowali pięć ekumenicznych imperatywów określających charakter wspólnego upamiętniania 500. rocznicy Reformacji oraz ekumeniczne zobowiązania obydwu stron dialogu.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2017, 17; 51-68
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność chrześcijan w oficjalnych wypowiedziach Kościoła prawosławnego
    Autorzy:
    Leśniewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553877.pdf
    Data publikacji:
    2000-06-30
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    ekumenizm
    prawosławie
    Kościół prawosławny
    Opis:
    W swoim wystąpieniu postaram się bardzo skrótowo przedstawić, jak na przestrzeni dwudziestego wieku Kościół prawosławny odnosił się do ekumenizmu. Ze względu na rozległość tego zagadnienia, ograniczę się tylko do kilku najważniejszych encyklik i oficjalnych stanowisk prawosławia wyrażonych w odniesieniu do Światowej Rady Kościołów. Nie będę się odwoływał do wypracowanych w ramach dialogów uzgodnień przedstawicieli Kościoła prawosławnego z innymi Kościołami. W formie syntezy ukażę istotne rysy świadectwa prawosławia w ruchu ekumenicznym. Rozpocznę od postawienia fundamentalnego pytania, czym dla prawosławnych jest ekumenizm.
    Źródło:
    Sympozjum; 2000, 1(6); 31-37
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
    "Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prymat biskupa Rzymu
    jedność Kościoła
    dialog ekumeniczny
    dialog z Kościołami Wschodu
    dialog rzymskokatolicko-prawosławny
    synodalność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    unity of the Church
    ecumenical dialogue
    dialogue with Eastern Churches
    Roman Catholic-Orthodox dialogue
    synodality of the Church
    Opis:
    Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
    The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat Biskupa Rzymu w dialogu rzymskokatolicko-anglikańskim na forum światowym
    Primacy of the Bishop of Rome in a global dialogue between the Roman Catholic and Anglican Church
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480194.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    dialog rzymskokatolicko-anglikański
    jedność Kościoła
    Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskokatolicka (ARCIC)
    prymat Biskupa Rzymu
    synodalność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    Roman Catholic-Anglican dialogue
    Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC)
    The Church unity
    ecumenical dialogue
    synodality of the Church
    Opis:
    Problematyka natury Kościoła, sprawowania w nim władzy – zwłaszcza kwestia prymatu Biskupa Rzymu – należą do głównych zagadnień w dialogu ekumenicznym. Od ponad pół wieku prowadzony jest dialog teologiczny Kościoła rzymskokatolickiego ze Wspólnotą anglikańską na forum światowym. W 1969 roku powołano Międzynarodową Komisję Anglikańsko-Rzymskokatolicką (Anglican-Roman Catholic International Commission – ARCIC). Jej prace obejmują trzy okresy: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) oraz ARCIC III (2011- do chwili obecnej). Problematyka prymatu Następcy Piotra została podjęta w czterech deklaracjach: ARCIC I – Dokument z Wenecji (1976), Dokument z Windsoru (1981) wraz z dodanymi do deklaracji Wyjaśnieniami (1979-1981); ARCIC II – Dar autorytetu (1999); ARCIC III – Dokument z Erfurtu (2017). Dialog zaowocował znacznym zbliżeniem doktrynalnym. Nie oznacza to pełnego uznania przez anglikanów katolickiego rozumienia urzędu prymacjalnego. Promowana przez papieża Franciszka zasada synodalności Kościoła otwiera nowe nadzieje ekumeniczne; tematyka prymatu Biskupa Rzymu pozostaje otwarta.
    The issues concerning the nature of the Church and exercising the authority in it, particularly the Papal primacy, are the main problems in the ecumenical dialogue. The theological dialogue of the Roman Catholic Church with the Anglican Community has been held for over half a century. In 1969 Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) was appointed. Its work covers three periods: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) and ARCIC III (2011- up to now). The issue of the primacy of Peter’s Successor was addressed in four declarations: ARCIC I – the Venetian Document (1976), The Windsor Document (1981) along with Elucidations added to the declaration (1979-1981); ARCIC II – The Gift of Authority (1999) and ARCIC III – The Erfurt Document (2017). A significant doctrinal rapprochement was attained. It does not mean that Anglicans fully acknowledge the Catholic understanding of primacy. The principle of the synodality of the Church promoted by Pope Francis opens new ecumenical hopes. The issue of the Papal primacy remains open.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 131-146
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblubieńcza jedność Chrystusa i Kościoła a sakrament małżeństwa w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    The spousal union of Christ and The Church and the sacrament of marriage in the apostolic exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Tron, Andrei
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047401.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris Laetitia
    marriage
    Christ-Bridegroom
    Church-Bride
    spousal love
    Christian life
    małżeństwo
    Chrystus-Oblubieniec
    Kościół-Oblubienica
    oblubieńcza miłość
    życie chrześcijańskie
    Opis:
    Papież Franciszek w posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia, poświęconej sakramentowi małżeństwa, odnosi się do oblubieńczego związku Chrystusa i Kościoła, cytując dokumenty Jana Pawła II, odnoszące się do tego tematu. Artykuł ukazuje spójność i aktualność biblijnej rzeczywistości oblubieńczej miłości Boskiego Oblubieńca, jako fundamentu sakramentu małżeństwa. Tekst artykułu ukazuje również  korelację więzi oblubieńczej z Chrystusem Kościoła w całości  jak również w osobie poszczególnego chrześcijanina oraz sakramentalnej więzi małżeńskiej.
    Pope Francis in post-synodal apostolic exhortation Amoris Laetitia, dedicated to the sacrament of matrimony, refers to the spousal union of Christ and the Church. In his work he quotes John Paul II’s documents. The article shows consistency and validity of biblical reality of the spousal love of Divine Bridegroom as the fundament of the sacrament of matrimony. In the text we can see the correlation between the spousal bond of Christ and the Church in its totality both in every single Christian and of the marital bond between Christian spouses.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 77-88
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vermittler und Reformer. Zur Rolle Julius Pflugs im konfessionellen Findungsprozess
    Mediator and reformer. On the role of Julius Pflug in the process of confessional identification
    Mediator i reformator. O roli Juliusa Pfluga w procesie identyfikacji konfesyjnej
    Autorzy:
    Pilvousek, Josef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595490.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Julius Pflug
    reform of the Church
    unity
    ecumenism
    reforma Kościoła
    jedność
    ekumenizm
    Opis:
    Julius Pflug (1499–1564) was a diplomat, politician and bishop, and in all this functions he took care of the unity of the Church in his time which he considered as necessary for salvation. His involvement is acclaimed both by Catholics and Protestants. Pflug worked for the reform of the Church but he was against their split. Today he can be numbered among the leading representatives of theology of mediation of 16th century. In his activities he can neither be marked to the general historical schemata nor to the category of social discipline. The present article presents the biography of Pflug and describes his theological program, especially his efforts for the unity and reform of the Church.
    Julius Pflug (1499–1564) był dyplomatą, politykiem i biskupem, i we wszystkich tych swoich zadaniach troszczył się o jedność ówczesnego Kościoła, którą uważał za konieczną do zbawienia. Jego zaangażowanie cieszyło się wielkim szacunkiem zarówno u katolików, jak i protestantów. Pflug występował na rzecz reformy Kościoła, ale był przeciwny jego rozdarciu. Współcześnie może zostać zaliczony do czołowych przedstawicieli teologii mediacji XVI w. W jego działaniach nie można zaliczyć go ani do obiegowych schematów historycznych, ani zakwalifikować do kategorii społecznego zdyscyplinowania. Artykuł przedstawia biografię Pfluga i opisuje jego program teologiczny, głównie jego starania o jedność i reformę Kościoła.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 29-47
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia jedności Kościoła. Zarys problematyki
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041180.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Credo
    Ökumenismus
    Einheit
    Kirche
    koinōnia/communio
    Church
    creed
    ecumenism
    unity
    ekumenizm
    jedność
    Kościół
    Opis:
    Artykuł jest wprowadzeniem w teologię jedności Kościoła. Ukazuje spektrum współczesnej refleksji nad przymiotem Kościoła wymienionym w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolskim (credo in unam Ecclesiam). Refleksja ta obejmuje kategorie biblijne, zwłaszcza ideę koinōnia/communio, podkreśla trynitarne podstawy jedności Kościoła, a także jej konkretne środki – więzy jedności. Wśród tych środków jedności zwrócono szczególną uwagę na węzeł wiary, sakramentów oraz zwierzchnictwa kościelnego, zwłaszcza powszechnej posługi na rzecz jedności chrześcijan. Poszczególne Kościoły (wyznania) mają różne wizje jedności, ale i te koncepcje stanowią przedmiot dialogu ekumenicznego. Najnowszym ekumenicznym stanowiskiem na temat Kościoła, w tym jego jedności, jest dokument Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów pt. Ku wspólnej wizji Kościoła (opublikowany w 2013 r.). Kościoły chrześcijańskie biorące udział we współczesnym dialogu ekumenicznym mają świadomość tego, że jedność Kościoła jest rzeczywistością daną i zadaną, jeszcze niepełną i niedoskonałą, niejako „w drodze”. W tym sensie mogą wyrażać swoje spero in unam Ecclesiam.
    The article is a topic outline of the theology of the Church’s unity. It shows the spectrum of contemporary reflection on this  attribute of the Church mentioned in the Nicene-Constantinople Symbol (credo in unam Ecclesiam). The reflection includes biblical categories, especially the idea of koinōnia/communio, emphasizing the Trinitarian basis for unity of the Church, and its concrete means – bonds of unity. Among these means of unity, particular attention is paid to the bond of faith, the sacraments and ecclesiastical governance, notably the universal ministry of Christian unity. Individual Churches (denominations) have different visions of unity, but also these concepts are the subject of ecumenical dialogue. The most recent ecumenical vision on the Church, including its unity, is the document of the World Council of Churches Commission on Faith and Order, Towards a Common Vision of the Church (published in 2013). Christian Churches involved in the contemporary ecumenical dialogue are aware that the unity of the Church is a reality given and set, yet incomplete and imperfect, so to speak "on the way". In this sense they can express their spero in unam Ecclesiam.
    Der Artikel ist eine Einführung in die Theologie der Einheit der Kirche. Es wird das Spektrum der zeitgenössischen Reflexion über dieses im Nicäno-Konstantinopolitanum (credo in unam Ecclesiam) enthaltenen Attribut der Kirche. Diese Reflexion umfasst biblische Kategorien, vor allem die koinōnia/communio-Idee, betont trinitarische Grundlagen der Einheit der Kirche sowie konkrete Mittel bzw. Bande der Einheit. Unter diesen Mitteln der Einheit wurde eine besondere Aufmerksamkeit auf das Band des Glaubens, der Sakramente und der kirchlichen Obrigkeit, vor allem, des allgemeinen Dienstes für die Einheit der Christen, gelegt. Die einzelnen Kirchen (Denominationen) sehen die Einheit unterschiedlich, jedoch bilden diese verschiedenen Konzepte den Gegenstand des ökumenischen Dialogs. Die jüngste ökumenische Stellungnahme über die Kirche, darunter auch über seine Einheit, ist das 2013 herausgegebene Dokument der Kommission Glaube und Kirchenverfassung des Weltkirchenrates unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision. Die christlichen Kirchen, die am gemeinsamen Dialog teilnehmen, sind sich dessen bewusst, dass die Einheit der Kirche eine geschenkte und aufgegebene Wirklichkeit ist, eine noch nicht erfüllte und deswegen unvollkommene Wirklichkeit, gewissermaßen ein "Unterwegs-sein". In diesem Sinne können sie bekunden: spero in unam Ecclesiam.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 185-198
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komemoracja osoby papieża w eucharystycznej celebracji Kościoła
    Autorzy:
    Szczych, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669291.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the Eucharist
    the Pope
    the Churc
    unity
    Eucharystia
    papież
    Kościół
    jedność
    Opis:
    Eucharist, as the most important sacrament of the unity of the Church (sacramentum unitatis) is celebrated in unity with Christ, who governs his Church through the Pope and the bishops. The person and the office of the Pope constitute, in that perspective, the visible foundation of unity of faith and prayer, therefore the Bishop of Rome, “since he has the ministry of Peter in the Church, is associated with every celebration of the Eucharist, wherein he is named as the sign and servant of the unity of the universal Church” (CCC 1369).The commemoration of the Pope in the context of the Eucharistic celebration is included in the Mass Order pro Papa and is a constant element of the intercessiones of the Eucharist Prayers of the Missale Romanum of Paul VI and has its legitimate place in the prayer of the faithful. In this way, the participants in the Mass liturgy express the unity of faith and prayer in the community of the pilgrim Church, where cum Petro et sub Petro they desire to enter the Kingdom of Heaven, promised by Christ.
    Eucharystia jako najważniejszy sakrament jedności Kościoła (sacramentum unitatis) jest celebrowana w łączności z Chrystusem, który rządzi swoim Kościołem przez papieża i biskupów. Osoba i urząd papieża stanowi w tym względzie widzialny fundament jedności wiary i modlitwy, dlatego też biskup Rzymu „pełniący w Kościele posługę Piotra, jest zjednoczony z każdą celebracją Eucharystii i wymieniany w niej jako znak i sługa jedności Kościoła powszechnego” (KKK 1369).Modlitewna komemoracja osoby papieża w kontekście celebracji eucharystycznej obejmuje formularz mszalny pro Papa, jest stałym elementem intercessiones Modlitw eucharystycznych Missale Romanum Pawła VI oraz ma swoje uzasadnione miejsce podczas modlitwy powszechnej. W ten sposób uczestnicy liturgii mszalnej podkreślają jedność wiary i modlitwy we wspólnocie Kościoła pielgrzymującego, gdzie cum Petro et sub Petro pragną otrzymać obiecane przez Chrystusa królestwo nieba.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 2
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność i nierozerwalność małżeństwa w pismach łacińskich ojców Kościoła z II i III wieku
    The Unity and Indissolubility of Marriage in the Writings of Latin Church Fathers of 2nd and 3rd Century
    Autorzy:
    Dzierżon, Ginter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662870.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    jedność małżeństwa
    nierozerwalność małżeństwa
    Ojcowie Kościoła
    unity of marriage
    indissolubility of marriage
    Latin Church Fathers
    Opis:
    The author of the presented article carried out an analysis of the writings of Early Christian Latin writers of 2nd and 3rd centuries concerning the unity and indissolubility of marriage. He pointed out that all of them stood for the unity of marriage (Tertullian, Marcus Minucius Felix, Saint Cyprian, Novatian). Some interpretative controversies arise among patrologists around the texts of Tertullian and Lactantius concerning the indissolubility of marriage. The author proved, mainly on the basis of the views of Crouzel, that these texts should be interpreted primarily in the context of conditions in which they were written. They should not be perceived as consent for a new marriage in the case of adultery.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2015, 26, 1; 59-76
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marta Przyszychowska, Wszyscy byliśmy w Adamie. Jedność ludzkości w Adamie w nauczaniu Ojców Kościoła, Poznań 2013, Wydawnictwo W drodze, ss. 197.
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612374.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    nie dotyczy
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 654-655
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak interpretować normy kodeksowe? Prawo kanoniczne wyrazem jedności Kościoła
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669263.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Roman Bishop
    interpretation
    unity
    particular law
    universal law
    principles
    Biskup Rzymski
    interpretacja
    jedność
    prawo partykularne
    prawo powszechne
    zasady
    Opis:
    It is over a quarter of a century since the promulgation of the postconciliar Code of the Canon Law. The past time is characterized by insignificant revisions of the Code legislation introduced both by John Paul II as well as Benedict XVI. Daily life of the Church provides various information that canons of the Code of John Paul II are incessantly interpreted, mainly by judiciary of the Church as well as practice of the diocesan curias and parish offices; naturally it is necessary here to emphasize the considerable and dominant role in applying law by practice of the Roman Curia. Apart from this, it is essential to add the legislative action of particular diocesan bishops and conferences of bishops, among which the Italian Bishops’ Conference must be predominantly highlighted. Particular legislation issued by postconciliar particular and diocesan synods cannot be omitted; undoubtedly widely understood postconciliar monastic law also remains a specific collection of the canon law. The article discusses the aspect of an eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest by a legislator, mainly by pointing out how to interpret the canons of the binding Code properly. This aspect is examined not unilaterally but in relation to two issues, i.e. regarding canonical marriage process and abovementioned matter concerning the eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest. This is a short scientific reflection on the subject of interpretation of the norms of the Code, without critical reference to particular judicial as well as administrative and legal practice.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2012, 31, 2
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Ecumenical Dialogue according to Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete (2016)
    Dialog ekumeniczny według Świętego i Wielkiego Soboru Kościoła Prawosławnego, Kreta 2016. Kilka refleksji
    Autorzy:
    Sonea, Cristian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037282.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Święty i Wielki Sobór
    jedność
    jedność wiary
    dialog ekumeniczny
    Holy and Great Council
    Unity
    Unity of faith
    ecumenical dialog
    Opis:
    Artykuł ma na celu zbadanie kwestii kościelnego uznania innych wspólnot chrześcijańskich w kontekście dzisiejszej dyskusji prowadzonej w obrębie wspólnot prawosławnych po Świętym i Wielkim Soborze Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. Autor dąży do bliższego przyjrzenia się relacji między jednością Kościoła i jednością wiary, tak jak jest to rozumiane w Kościołach prawosławnych, jak i znaczeniu zawartego w dokumencie Relacje Kościoła Prawosławnego z resztą świata chrześcijańskiego „historycznego miana innych nieprawosławnych Kościołów chrześcijańskich”, z którymi Kościół prawosławny nie pozostaje w komunii. Konkludując, autor argumentuje, że właściwe rozumienie wspomnianego dokumentu powinno być bazą dialogu ekumenicznego według założeń prawosławnych.
    The purpose of this paper is to examine the question of the ecclesiastical recognition of the other Christian communities in the context of nowadays discussions within the Orthodox communities, after the Holy and Great Council in Crete (2016). We will look closely at the relation between the Church unity and the unity of faith, as understood by the Orthodox Churches, as well as at the meaning of the “the historical name of other non-Orthodox Christian Churches” with which the Orthodox Church is not in communion, stated by the document Relations of the Orthodox Church with the rest of the Christian world (ROCC).  In the end, we will argue that ROCC if understood properly, could constitue the basis for the ecumenical dialogue on Orthodox.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 127-135
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Unity of the Parish and the Celebration of the Eucharist in Small Parish Communities in the Light of Recent Documents of the Magisterium of the Church
    Jedność parafii a celebracja Eucharystii w małych wspólnotach w parafii w świetle najnowszych dokumentów Kościoła
    Autorzy:
    Broszkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671966.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Reforma liturgiczna
    Sobór Watykański II
    Droga Neokatechumenalna
    Eucharystia
    jedność parafii
    Magisterium Kościoła
    wtajemniczenie chrześcijańskie
    Liturgical reform
    Second Vatican Council
    Neocatechumenal Way
    Eucharist
    unity of the parish
    Magisterium
    Christian initiation
    Opis:
    Autor analizuje zauważane przez niektórych duszpasterzy napięcie pomiędzy celebrowaniem Eucharystii w małych wspólnotach istniejących w parafiach a jednością parafii jako całości oraz teologiczne zasady tej jedności w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła XX i XXI wieku. Analiza tekstów Magisterium wskazała, że jedność parafii ma wymiar najpierw duchowy, niewidzialny, a następnie także zewnętrzny, widzialny. Konstytuują ją przede wszystkim więzy wyznania wiary, sakramentów, kościelnej hierarchii oraz komunii. Jedność między parafianami buduje się poprzez wtajemniczanie ich w Misterium paschalne oraz w codzienne obcowanie ze Słowem Bożym. W myśl nauczania papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI małe wspólnoty zamiast zagrażać jedności parafii, mogą przyczynić się do umocnienia jej jedności poprzez prowadzenie parafian do zjednoczenia z Misterium paschalnym. Wnioski teologiczne autor uzupełnił wynikami badań socjologicznych stanu religijności osób świeckich w parafiach, które sygnalizują poważny kryzys życia wiary i moralności oraz potrzebę sięgania po małe wspólnoty jako środowisko formacyjne i narzędzie wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych.
    The author analyses the problem of parish unity faced with separate Eucharistic celebrations organised by small communities existing in a parish. He tries to formulate theological principles of that unity in the light of the Magisterial documents of 20th and 21st century. The unity of a parish is most importantly connected with the spiritual, invisible dimension, which is also expressed in the external, visible way by bonds of profession of faith, sacraments, Church hierarchy, and communion. Unity between parishioners is built by initiating them into the Paschal Mystery and into daily meditation of the Word of God. Instead of seeing in them a threat to unity, both John Paul II and Benedict XVI indicate that small communities participate in the process of strengthening the unity of the parish by leading people along the mystagogical way towards the initiation into the Paschal Mystery. The author also refers to sociological data about religiosity in contemporary Polish parishes indicating that there is a serious crisis in the life of faith and a dire need for the communities as a means of Christian initiation.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój (Mt 5,9) w interpretacji Ojców Kościoła
    “Blessed are the peacemakers” (Mt 5:9) as Interpreted by the Church Fathers
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621504.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pokój
    Ojcowie Kościoła
    błogosławieństwa
    błogosławieństwo
    osiem błogosławieństw
    interpretacja
    jedność
    Mt 5
    Kazanie na Górze
    peace
    Fathers of the Church
    blessings
    interpretation
    unity
    Matthew 5:9
    Opis:
    W pierwszych wiekach Kościoła bardzo chętnie komentowano Pismo Święte, zarówno Stary jak i Nowy Testament. Ciekawą egzegezę odnosząca się do siódmego błogosławieństwa: Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni bedą nazwani synami Bożymi (Mt 5,7) przekazali Ojcowie Kościoła. Treścią  artykułu jest patrystyczna interpretacja tego fragmentu z kazania Chrystusa na Górze. W swojej egzegezie pisarze wczesnochrześcijańscy porównują pokój do miłości i dlatego przestrzegają, by unikać grzechów, które burzą pokój i miłość (gniew i zazdrość). Wprowadzanie pokoju zależy przede wszystkim od samego człowieka, który powinien żyć w zgodzie z Bogiem, samym sobą i z bliźnimi. Czynić pokój oznacza panować nad cielesnymi popędami (wyższość rozumu nad ciałem), przekazywać nieskażoną wiarę, unikać podziałów w Kościele i troszczyć się o zachowanie jedności.
    In the first centuries of the Church's history, the Scriptures – both the Old and the New Testaments – were eagerly commented upon. Thus an interesting exegesis of the Seventh Beatitude - "Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God" (Mt 5:9) - was offered by the Church Fathers, and the article presents the patristic interpretation of this passage from the Sermon on the Mount. In their exegesis, early Christian writers compare peace to love, warning against committing the sins that disturb peace and love, namely anger and envy. Bringing peace depends primarily on man himself, who ought to live in harmony with God, with others and with himself. To make peace is to have control over carnal desires (the superiority of the mind over the body), to pass on to posterity a steadfast faith, to avoid divisions in the Church, and to actively preserve unity.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 30; 231-257
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TROSKA KOŚCIOŁA O LOS STWORZENIA. Kryzys ekologiczny i zadania chrześcijan
    Preoccupation of the Church about Fate of the Creation. Ecological Crisis and Tasks of Christians
    Autorzy:
    Hryniewicz OMI, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595081.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Kościół
    ekologia
    zachowanie/integralność stworzenia
    Światowa Rada Kościołów
    jedność
    Opis:
    To the 10 th Assembly of the World Council of Churches in Busan, Republic of Korea (30 October to 8 November 2013) we owe two particularly important doc- uments which are relevant to the problem of ecological crisis and endangered hu- man environment. They are: the convergence text The Church: Towards a Com- mon Vision and Unity Statement. The first one is a result of many years’ work of the Commission Faith and Order. In both documents one can see a profound preoccupation of Christian Churches about the integrity of the whole creation of God. As creation has been misused, Christians are not allowed to remain indiffer- ent to this fact. We truly live today “in the tension between the profoundest hope and the deepest despair”. To this urgent issue the author devotes his reflections in the following points: the divine plan for the universe; our faults concerning the divine gift of life; God wants reconciliation for the whole of creation; continuation of some earlier initia- tives undertaken by the WCC to protect the creation; towards a new sensibility to the fate of the creation; the nature itself teaches us humility. God is the ultimate future of all his creatures. “The New Testament ends with the vision of a new heaven and a new earth, transformed by the grace of God (cf. Rev. 21:1–22:5). This new cosmos is promised for the end of history but is already present in an anticipatory way even now...” (Towards a Common Vision, par. 69).
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 5-16
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The unity of a parish and celebration of the Eucharist by small parish communities in the light of recent documents of the Magisterium
    Jedność parafii a celebracja Eucharystii w małych wspólnotach parafialnych w świetle najnowszych dokumentów Kościoła
    Autorzy:
    Broszkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695501.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-30
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Opis:
    The author analyses a problem of ecclesial unity challenged by separate Eucharistic celebrations in small communities existing in a parish. He looks for theological principles of that unity in the Magisterial documents of 20th and 21st century. As a result he finds out that unity of the faithful in a larger parish community is founded first of all on the spiritual, invisible dimension – the life of grace of Christ. Then it is expressed also in external visible ways by bonds of profession of faith, celebration of the sacraments, Church hierarchy, and communion of Christian love. Thus parochial unity is developed and strengthened above all by initiating parishioners into the Paschal mystery and into daily dialogue of faith with the Word of God. Instead of seeing in the Eucharistic celebrations of small communities a threat to the unity, both, pope John Paul II and Benedict XVI point out to small parochial communities of various kind as to the help in the process of mystagogical catechesis, i.e. initiating the faithful into the liturgy and mysteries of faith. The author refers also to sociological study of religiosity in contemporary Polish parishes, which shows ground to assume that there is a serious crisis in the life of faith among the parishioners and a dire need for the small communities as a means of formation.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 21, 2
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekumeniczna koncepcja Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
    Ukrainian Greek Catholic Church ecumenical concept
    Autorzy:
    Trochanowski, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469567.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    katolickie Kościoły wschodnie
    jedność chrześcijan
    Ukraiński Kościół Greckokatolicki
    koncepcja ekumeniczna
    ekumenizm
    patriarchat
    Eastern Catholic Churches
    the unity of Christians
    Ukrainian Greek Catholic Church
    ecumenical concept
    ecumenism
    patriarchate
    Opis:
    Katolickie Kościoły wschodnie (KKW) stanowią integralną część Kościoła powszechnego. Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” podkreśla, że posiadają one taką samą godność w relacji do siebie oraz do Kościoła łacińskiego. Działania tychże Kościołów na płaszczyźnie ekumenicznej określają dokumenty Soboru Watykańskiego II: Dekret o Kościołach Wschodnich Katolickich „Orientalium Ecclesiarum” oraz Dekret o Ekumenizmie „Unitatis Redintegratio”. KKW mają także prawo i obowiązek pomagać Stolicy Apostolskiej zrozumieć chrześcijański Wschód w poszukiwaniu utraconej jedności. Na tych Kościołach ze względu na wspólne dziedzictwo duchowe chrześcijańskiego Wschodu spoczywa odpowiedzialność współpracy z Kościołami prawosławnymi. W trosce o jak najlepsze relacje z bratnimi chrześcijanami pomocą ma służyć dokument opracowany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego pt. Koncepcja ekumeniczna Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK). Dokument został ogłoszony 23 grudnia 2015 r., a swojej mocy prawnej nabrał 23 lutego 2016 r. Koncepcja, zatwierdzona na pięć lat, szczegółowo przedstawia zagadnienia dotyczące genezy UKGK. Ponadto podchodzi bardzo krytycznie do procesów historycznych, które z jednej strony utrudniały rozwój UKGK, a z drugiej stanowiły zagrożenie utraty własnej tożsamości. Koncepcja ekumeniczna UKGK ukazuje otwartość na dialog z Kościołami prawosławnymi, w sposób szczególny na Ukrainie, oraz podkreśla potrzebę zjednoczenia chrześcijan, którzy są spadkobiercami chrztu św. Włodzimierza. W zakończeniu ekumenicznej koncepcji Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego autorzy stwierdzają, że odrodzenie wiary na Ukrainie nastąpi poprzez odnowienie Kościoła kijowskiego w jednym patriarchacie w jedności z biskupem Rzymu i z innymi Kościoła partykularnymi.
    Eastern Catholic Churches (ECC) are an integral part of the universal Church. The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Orientalium Ecclesiarum’ emphasizes that they have the same dignity in relation to each other and to the Latin Church. The actions of these churches on the field of ecumenism are determined by the documents of the Second Vatican Council: The Decree about Ecumenism ‘Orientalium Ecclesiarum’ and The Decree about Catholic Eastern Churches ‘Unitatis Redintegratio’. ECC Churches also have the right and duty to help the Holy See to understand the Christian East in search of the lost unity. These churches are responsible for cooperating with Orthodox Churches because of their common spiritual heritage. The Synod of Bishops of the Ukrainian Greek Catholic Church prepared a document in the interest of the best possible relations with fraternal Christians. The mentioned document is entitled ‘The ecumenical concept of the Ukrainian Greek Catholic Church’ (UGCC). It was published on 23 December 2015 and its legal force took on 23 February 2016. The concept has been approved for five years. The idea broadly describes the issues that are the source of the UGCC. The document is very critical to the historical processes, which on the one hand, hindered the development of UGCC and on the other hand posed a threat of losing its own identity. The ecumenical concept of the UGCC shows openness to dialogue with Orthodox Churches in particular in the Ukraine and emphasizes the need to unite the Christians, who are the heirs of St. Vladimir baptism. In the end of the ecumenical concept of the UGCC the authors state that the revival of faith in the Ukraine will take place through the renewal of the Church of Kiev in one Patriarchate in union with the Roman Pontiff and with the other particular Churches.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 201-211
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOŚCIÓŁ JAKO SAKRAMENT ZBAWIENIA W ŚWIETLE UZGODNIENIA KU WSPÓLNEJ WIZJI KOŚCIOŁA
    Kirche als Sakrament des Heils im Licht der Konvergenzerklärung Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision
    Autorzy:
    Porada, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595123.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Kościół
    jedność
    sakrament
    zbawienie
    dialog ekumeniczny
    Światowa Rada Kościołów
    Opis:
    Der Artikel knüpft an die Aussage des Dokumentes der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsa- men Vision über die Kirche als Zeichen und Dienerin des Heilsplans Gottes für die Welt und den Ausdruck „die Kirche als Sakrament“ an. Im Hinblick auf die ökumenisch relevante Formel für das Verständnis der Kirche fragen die Ver- fasser des Dokumentes, ob es legitime Unterschiede in der Beschreibung der Rolle und der Stellung der Kirche im Heilsgeschehen miteinander vereinbar und gegenseitig annehmbar sind? Die Ausführungen dieses Artikels versuchen auf die obenerwähnte Frage Antwort zu finden, indem sie auf die daraus resultieren- de Problematik eingehen. Die letzte Konvergenzerklärung der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung, die echte Grundlage in den vorausgegangen ökumenischen Dialogen und darin erzielten Konsensen findet, fasst diese Pro- blematik in drei Punkten zusammen: die Frage der Einzigartigkeit der „Sakra- mentalität“ der Sakramente, die Nichtbestreitung der Schwäche menschlicher Amtsträger sowie das allgemeine Verständnis der Kirche als eines wirksamen Zeichens der Gegenwart Gottes und seines Wirkens. Die drei Problemfelder bil- den die jeweiligen Abschnitte des Artikels, eingeleitet von kurzer Einführung über konfessionelle Bedingungen in der Anwendung der sakramentalen Katego- rien in der Ekklesiologie.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 63-81
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja Kościoła w ujęciu kardynała Kurta Kocha. Kościół w dialogu ekumenicznym
    The mission of the Church according to Cardinal Kurt Koch. The Church in ecumenical dialogue
    Autorzy:
    Kijas, Zdzisław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729616.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Kościół
    Eucharystia
    jedność
    dialog
    ekumenizm
    Koch
    Church
    unity
    Eucharist
    dialogue
    ecumenism
    Opis:
    Kard. Kurt Koch od 1 lipca 2010 r. pełni obowiązki przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan (obecnie: Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan) i jednocześnie przewodniczącego Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem. Obowiązki administracyjne nie zubożyły i nie pomniejszyły jego refleksji naukowej. Jego myśl jest w wielu aspektach oryginalna i klarowana. Odnosi się z szacunkiem do tradycji, ale równie mocno oddycha problemami współczesności. W centrum jego rozważań jest tajemnica Kościoła i jego powołania do promowania jedności wśród świadków Chrystusa. Jest bowiem przekonany, że chrześcijanie są dzisiaj prześladowani nie dlatego, że są katolikami czy prawosławnymi, protestantami czy zielonoświątkowcami, ale dlatego, że są chrześcijanami. Niniejszy tekst prezentuje postać i kilka spojrzeń na jego eklezjologię w wymiarze ekumenicznym.
    Cardinal Kurt Koch has been serving as president of the Pontifical Council for Promoting Christian Unity (now: Dicastery for Promoting Christian Unity) since July 1, 2010 and at the same time as president of the Commission for Religious Relations with Judaism. Administrative duties have not impoverished or diminished his theological reflection. His thought is in many ways original and lucid. He refers with respect to tradition, but he breathes equally strongly the problems of the present. At the center of his reflections is the mystery of the Church and its vocation to promote unity among the witnesses of Christ. He is convinced that Christians are persecuted today not because they are Catholics or Orthodox, Protestants or Pentecostals, but because they are Christians. This text presents the figure and some views on his ecclesiology.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2022, 22; 195-206
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Elements of Thomas Aquinas’ Theology of the Church in his Commentary on Letter to Ephesians
    Na ścieżkach teologii Kościoła Tomasza z Akwinu w jego komentarzu do Listu do Efezjan
    Autorzy:
    Kubanowski, Andrzej T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078875.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Tomasz z Akwinu
    List do Efezjan
    tomizm biblijny
    teologia Kościoła
    Mistyczne Ciało
    jedność
    dom
    miasto
    łaska
    Thomas Aquinas
    Epistle to Ephesians
    biblical Thomism
    theology of the Church
    Mystical Body
    unity
    house
    city-state
    grace
    Opis:
    Theological heritage of Thomas Aquinas isn’t based merely on systematical considerations of Christian doctrine, but also on many biblical commentaries. The biblical proclamation, which was subjected to proper medieval hermeneutic, is primary inspiration and necessary element of Thomas’ theology in all their branches, including likewise ecclesiology. Based on the text of commentary on Epistle to Ephesians in this paper is presented an outline of Aquinas’ theology of the Church. Due to analysis of crucial theological notions like: unity, Mystical Body of Christ, house, city-state, it is revealed an image of ecclesial community, which Thomas Aquinas draws from St. Paul’s exhortation and features as part of theological consideration. In this approach the unity of Christian represents ontological aspect, that means the way of community’s existence and goal of this existence, which isn’t an ultimate aim for the members but source to it. The unity is this an element in Aquinas ecclesiology, which binds all images of Church with themselves. Through the organic bound of peace in relationships and spiritual bound of faith the ecclesial community comprises the Mystical Body of Christ. The members in Mystical Body are united by the power of Head, namely Christ’s grace in the actual or possible way and different levels of personal union. The soul of Mystical Body is Holy Spirit, who fills up members by spiritual gifts, virtues and charisms coming from Christ and showing in concrete fellows, with concrete dispositions and abilities. So, if the Church exists in these christened people also express its second human nature, which has social and political aspects represented by visions of house (as family) and city-state. These ecclesiological perspectives, which also pay attention to particular aspects of Christ’s community, isn’t merely interesting, but up-to-date too and important for deeper understanding of Thomas Aquinas theological thoughts.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 73-85
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku wspólnej wizji Kościoła – nowy dokument Komisji „Wiara i Ustrój”
    The Church: Towards a Common Vision: The New Document of the Commission “Faith and Order”
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040516.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrystus
    Duch Święty
    Kościół
    świat
    dialog ekumeniczny
    jedność
    relacja
    Christ
    Holy Spirit
    Church
    world
    ecumenical dialogue
    unity
    relation
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowy dokument wypracowany w Komisji „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów The Church: Towards a Common Vision, który w języku polskim opublikowano pt. Ku wspólnej wizji Kościoła. Dokument ma wysoką rangę ekumenicznego uzgodnienia. W punkcie pierwszym wspomniane zostają omawia opracowania poprzedzające dokument, punkt drugi wprowadza w jego strukturę, natomiast w punkcie trzecim analizie poddano wybrane istotne treści uzgodnienia. Skoncentrowano się na trynitarnym charakterze Kościoła i jego jedności, jedności Kościoła jako daru Trójjedynego Boga i zadaniu dla chrześcijan, Kościele jako sakramencie zbawienia, trosce Kościoła o los stworzenia, społeczno-politycznych aspektach zaangażowania Kościoła w świecie, szeroko rozumianym stosunku Kościoła do świata, zagadnieniu ciągłości i zmiany w Kościele oraz na procesie pojednania posługiwań. Ostatnia część zawiera próbę krótkiej oceny.
    The article presents the new document of the Commission “Faith and Order” of the World Council of Churches, which was released under the title The Church: Towards a Common Vision. The document is declared to be an ecumenical agreement of high importance. In the first chapter works have been displayed which preceded the document, the second point highlights its structure and the last one scrutinizes its important contents. Author focuses on the trinity nature of Church and its unity, on the unity of Christians which has been considered both as a gift of the Triune God and a task for Christians, on the teaching on Church as the sacrament of salvation, on the Church’s concern for creation, on the social and political aspects of Church’s involvement in the world, on the broad Church’s relation toward the world, on the issue on continuity and change of the Church and finally, on the process of ministry reconciliation. A short assessment of the document is provided as a conclusion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 39-57
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada jedności wiary Kościoła według Harmonii Adama H. Pocieja
    Principle of the Unity of Faith in the Church according to Harmony by Adam H. Pociej
    Autorzy:
    Moskałyk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234094.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Hipacy Pociej
    jedność wiary
    harmonia
    wiara Kościoła
    życie sakramentalne
    Ipatij Potij
    unity of faith
    harmony
    faith of Church
    sacramental life
    Opis:
    Presented here general idea of understanding the unity of faith in the Church according to Ipatij Potij (Hipacy Pociej), the Kiev Metropolitan, seems to cast a new light on the very phenomenon of integrating the union into the Ruthenian Church. Potij claimed that the greatest enemy of the uniatic process in Ruthenia are the persons and institutions not interested in serving the Church as the lively centre of spiritual life of the whole society. That is why he developed his own view concerning maintaining of the unity in the Kiev Church after the union was formed, and the permanent bonds of Christianity in Ruthenia with the traditional Eastern heritage and full relationship with the universal dimension of the Church. It was extremely open vision and at the same time filled with creative inspiration.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 33-48
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “The Open Sobornicity”— an Ecumenical Theme in the Theology of Fr. Dumitru Stăniloae
    „Otwarta soborowość” – ekumeniczny temat w teologii Dymitra Stăniloae
    Autorzy:
    Sonea, Cristian Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038146.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekumenizm
    otwarta soborowość
    granice Kościoła
    sakramenty
    jedność
    różnorodność
    Sobór Watykański II
    ecumenism
    “open sobornicity”
    the limits of the Church
    Sacraments
    unity
    diversity
    Second Vatican Council
    Opis:
    Celem tego artykułu jest przedstawienie stanowiska teologii prawosławnej wobec ruchu ekumenicznego ogólnie i w szczególności teologii Dumitru Stăniloae. Prezentacja rozpoczyna się od panprawosławnych decyzji odnośnie do dialogów międzychrześcijańskich i jest kontynuowana poprzez analizę tekstów Dumitru Stăniloae. Wreszcie następuje omówienie koncepcji otwartej soborowości i ulokowanie jej w perspektywie eklezjologii rzymskokatolickiej promowanej przez Sobór Watykański II.
    The aim of this paper is to present the position of the Orthodox theology towards the ecumenical movement, in general, and that of Fr. Dumitru Stăniloae in particular. We will begin by presenting the pan-Orthodox decisions regarding the inter-Christian dialogues and we will continue by analyzing a corpus of texts belonging to Dumitru Stăniloae. Finally, we will analyze the concept of “open sobornicity” and we will place it in relationship with the Roman Catholic ecclesiology promoted by the Second Vatican Council.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 133-147
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De non praetereunte cantu gregoriano. Śpiew gregoriański ostoją tradycji liturgiczno-muzycznej Kościoła
    Autorzy:
    Białkowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946373.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    śpiew gregoriański
    tekst liturgiczny
    jedność melodyczno-słowana
    forma liturigczno-muzyczna, duchowość śpiewu gregoriańskiego, styl wykonawczy śpiewu liturgicznego
    canto gregoriano
    testo liturgico
    unità melodico-verbale
    forma liturgico-musicale
    spiritualità del canto gregoriano
    stile esecutivo del canto gregoriano
    Opis:
    Nella tradizione musicale della Chiesa romana-cattolica hanno avuto sviluppo vari generi, nell’ambito della musica vocale e strumentale, che, in molti casi, hanno risentito dell’influenza delle tendenze musicali moderne, cercando una collocazione nella liturgia. Il Magistero della Chiesa è orientato verso uno stile musicale liturgico più consono e autentico e oppone resistenza alle “novità” in questione, ad esempio con la pratica liturgica del canto gregoriano. Nel canto gregoriano appaiono con evidenza i criteri compositivi che possono essere altrettante linee-guida per qualsiasi musica che aspiri a diventare liturgica. Il primo criterio assoluto è rappresentato dal testo, che è il punto di partenza prescelto da ogni compositore, messo in musica sempre nel rispetto delle sue caratteristiche; questo procedimento porta all’unità melodico verbale, che vuole appunto sottolineare il senso del testo cantato. Perché ciò avvenga è necessario adottare uno stile esecutivo liturgico che ponga attenzione alla giusta pronunzia del testo, all’intonazione, all’articolazione, opponendosi allo stile della musica profana. Un altro importante criterio evidenzia la forma musicale-liturgica, la quale rispetta il rito della celebrazione. Ovviamente con lo sviluppo della liturgia è necessario incrementare il repertorio con “nuovi” brani in canto gregoriano: in questi casi è possibile fare ricorso a brani già esistenti o adattare melodie tipiche, nel rispetto dei criteri teologici. Un ultimo criterio che viene analizzato rivela lo scopo della musica in liturgia: la spiritualità. Dunque, il livello artistico della musica nella liturgia deve condurre alla magna gloria di Dio, evitando di concentrarsi su se stessa o di porre in risalto la figura degli esecutori.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2019, 14; 59-70
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelizacja wspólnotowa zrodzona z doświadczenia komunii Kościoła
    Community evangelization born from the Church’s experience of communion
    Autorzy:
    Synoś, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339998.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ewangelizacja
    Kościół
    wspólnota
    braterstwo
    jedność
    evangelization
    Church
    community
    brotherhood
    unity
    Opis:
    In the article the issue of community evangelization springing from the Church’s experience of communion is undertaken. In its initial part the concepts of evangelization and the Church’s communion are precisely defined. Then the author stresses that the Church by its nature has the character of community, which results from both the social nature of man and God’s idea to lead people to salvation not individually, but as a community. Small Christian communities have a special place in the work of evangelization, and it is in them that the Church’s shepherds see one of the most important signs of its revival. It is exactly them that allow to keep and develop faith in the modern world, and at the same time they become dynamic circles involved in evangelization. They give the world a testimony of unity and of Christian love. This love is expressed in preaching the truth of the Gospel, it is fed and consolidated by common celebration of liturgy, and it is made concrete by the service to all people, especially the ones afflicted with suffering.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2013, 5; 31-46
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego
    The Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete or “Meeting in Crete”? Current Ecclesiological Dilemmas of the Orthodox World
    Autorzy:
    Leśniewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037281.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Święty i Wielki Sobór na Krecie
    eklezjologia prawosławna
    soborowość
    jedność
    Kościół prawosławny
    the Holy and Great Council in Crete
    Orthodox Ecclesiology
    Conciliarity
    Unity
    Orthodox Church
    Opis:
    W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
    An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 109-126
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-48 z 48

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies